Με το παιχνίδι μας κόντρα στον Πανθρακικό να έχει απομείνει για "κλείσει" η 12η αγωνιστική και παρατηρώντας το βαθμολογικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί μετά τα τελευταία αποτελέσματα η ανάγκη για τους 3 βαθμούς της νίκης είναι πιο έντονη από ποτέ. Το Το γεγονός ότι είμαστε στην προτελευταία θέση με ισοβαθμία με άλλες 3 ομάδες ανάμεσα τους και ο Πανθρακικός είναι αρκετό για να καταλάβουν όλοι μέσα και έξω από την ομάδα πόσο σημαντικό είναι το σημερινό παιχνίδι. Μια νίκη σου δίνει μια βαθειά ανάσα και ένα σημαντικό προβάδισμα τουλάχιστον απέναντι στον Πανθρακικό, με ισοπαλία σε γεμίζει με ακόμη περισσότερο άγχος και αγωνία ενώ το χειρότερο σενάριο της ήττας σε καταρρακώνει και σε στέλνει να αγωνίζεσαι από την 13η αγωνιστική με την πλάτη στον τοίχο.

Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να δείξουν με πράξεις τόσο οι παίκτες μας όσο και το τεχνικό τιμ ότι τα έχουν κατανοήσει και να υπερβάλλουν τους εαυτούς τους για να πάρουν μια καθοριστική νίκη. Δεν νομίζω η προπονητολογία των τελευταίων ημερών να βοήθησε σε κάτι αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι Πασιαλής και Μπουγιουκλής γνωρίζαν εξαρχής που μπλέκανε και ότι με την πρώτη στραβή όπως κάθε φορά θα αποτελούσαν τα εύκολα εξιλαστήρια θύματα. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι είδαμε κατά την διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδος  τον Παπαζαχαρία να στηρίζει ξεκάθαρα τους προπονητές του κάτι που σπάνια συνηθίζεται μιας και συνήθως οι περισσότεροι παίκτες όταν αρχίζει η προπονητολογία προτιμούν να παραμένουν ουδέτεροι. Πάντως το τεχνικό τιμ έχει εντοπίσει αρκετές αδυναμίες της ομάδος κυρίως στην άμυνα και για αυτό αναμένεται να δούμε αλλαγές στα μετόπισθεν. Με τον Γιαννίτση λογικά να παίρνει την θέση του Παντίδος και τον Ψυχογιό να δίνει την θέση του στον Καζναφέρη ο ΑΡΗΣ αναμένεται να είναι αρκετά διαφορετικός. Για τον Γιαννίτση διατηρώ τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο μπορεί να τα πάει καλύτερα από τον Παντίδος αλλά ο Ψυχογιός έχει τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του μέσα στο παιχνίδι και ο Καζναφέρης παρόλο που δεν διανύει και την καλύτερη του χρονιά ίσως σαν δεξί μπακ να αποδειχθεί πιο ουσιαστικός. Παπαστεργιαννός, Οικονομόπουλος και Κοέλιο θα είναι μπροστά από την τετράδα της άμυνας με τον Πορτογάλο ίσως και να πρέπει να κάτσει και λίγο στον πάγκο μιας και τον τελευταίο καιρό είναι τραγικός. Ενώ μπροστά με δεδομένη την απουσία του Γιαννώτα και την επιστροφή του Γκέσιο αναμένεται να δούμε τους Αγκάνθο, Σουνά και Γκέσιο. Αρκετές αλλαγές σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι που όμως φαίνεται να είναι απαραίτητες. Ο Πανθρακικός μετά την νίκη του επί του Αστέρα Τρίπολης και την εκτός έδρας ισοπαλία στην Ξάνθη είναι σχετικά ανεβασμένος και θα προσπαθήσει να μεγαλώσει το θετικό σερί του. Αν όμως εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει, παίξουμε έξυπνα και οι παίκτες μας βγάλουν το απαραίτητο πάθος και δύναμη στις διεκδικήσεις τότε η πολύτιμη νίκη μπορεί να έρθει.

Αν και όπως συνηθίζεται υπάρχουν τα γνωστά μπλόκα στους οπαδούς του ΑΡΗ παρόλο που δεν υπάρχει μαζική οργανωμένη εκδρομή για την Κομοτηνή αναμένεται όπως και στην Λειβαδιά η ομάδα να έχει τον κόσμο στο πλευρό. Δύσκολη ημέρα η Δευτέρα για εκδρομές αλλά δύσκολο να κόψεις και το γήπεδο από τον Αρειανό. Με κιτρινόμαυρη τρέλα στην Κομοτηνή δίπλα στον Θεό, και όλοι μαζί παρέα στον δρόμο της επιστροφής με το διπλό αγκαλιά! Άιντε ρε Αρειανάρα πάρε το διπλό!

Προφητικό έμελλε να είναι το preview του αγώνα όπου αναφερθήκαμε στην λανθασμένη προσέγγιση της πλειοψηφίας του κόσμου του ΑΡΗ για αυτό το παιχνίδι που με μια παράλογη αισιοδοξία απαιτούσε και έβλεπε εύκολη νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα. Το να θέλει και να ζητάει κάτι το τέτοιο ο Αρειανός φίλαθλος μου φαίνεται ως ένα σημείο φυσιολογικό μιας και είναι στο DNA του, το να παρασύρεται όμως το τεχνικό τιμ και να αγνοεί τα δεδομένα του φετινού ΑΡΗ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και ίσως να είναι η αρχή της προβληματικής εικόνας του σημερινού ΑΡΗ.

Με μια πρόχειρη ματιά μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι όταν ολόκληρη η ομάδα αμύνεται αποφεύγει τα πολλά τα λάθη με αλληλοκαλύψεις και έχει και τους παίκτες που μπορούν να χτυπήσουν στην κόντρα όπως είναι ο Γιαννώτας αλλά και ο Αγκάνθο που με τις ντελικάτες κινήσεις του μπορεί να αιφνιδιάσει κάθε αντίπαλη άμυνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά στα εκτός έδρας παιχνίδια αλλά και απέναντι σε αντιπάλους που θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι μπορεί να είναι αρκετά για να κάνουμε τις ζημιές και να κλέψουμε βαθμούς. Όταν όμως αγωνίζεσαι μέσα στην έδρα σου με αντιπάλους όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα, η Βέροια, ο Πλατανιάς και ομάδες ανάλογου επιπέδου είναι απαραίτητο να βάλεις άλλα στοιχεία στο παιχνίδι σου όπως περισσότερη ταχύτητα, καλύτερες αλληλοκαλύψεις, δημιουργικότητα στην επίθεση και συγκέντρωση στα αμυντικά σου καθήκοντα για να αποφύγεις λάθη που μπορεί να σου στοιχίσουν. Αυτά λοιπόν τα απαραίτητα στοιχεία για την ώρα η ομάδα μας δεν δείχνει να τα έχει, και αυτό δεν είναι κάτι που φάνηκε σήμερα απλά αυτό που έγινε σήμερα ήταν άλλη μια επιβεβαίωση των δυνατοτήτων της ομάδος μας. Ακριβώς όλα αυτά περίμενα να είχε κατανοήσει το προπονητικό τιμ και να είχε στήσει την ομάδα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Προσέχοντας πρώτα την άμυνα, παίρνοντας σιγά σιγά το κέντρο και βγαίνοντας διστακτικά μπροστά με καμιά κόντρα από λάθος στο κέντρο, καμιά γιόμα, κανά στημένο, σε ένα πιο αργό τέμπο, ελαφρώς πιο πονηρά κοιμίζοντας τον αντίπαλο και όχι δίνοντας του το δικαίωμα να κάνει από το 1' το παιχνίδι που είχε σχεδιάσει από πριν. Άγιαξ της Ηπείρου είναι το χαϊδευτικό των Ιωαννίνων και πραγματικά ακριβώς σαν τον Άγιαξ των καλών εποχών καταφέραμε να τους κάνουμε να φαίνονται στο Α΄ ημίχρονο. Με κάθε ευκαιρία οι παίκτες του ΠΑΣ Γιάννενα έβγαιναν στην κόντρα κυρίως από κέντρο παρά τα 3 αμυντικά χαφ , έσπαζαν την μπάλα ιδανικά δεξιά ή αριστερά και δημιουργούσαν την μια ευκαιρία μετά την άλλη με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο. Πανικός μετά το πρώτο γκολ, αναμενόμενο το δεύτερο γκολ, ευτυχώς δεν ήρθε και το τρίτο παρά τις πολύ καλές ευκαιρίες κυρίως από την πλευρά του Ψυχογιού που ήταν σαν να βλέπουμε 3-4 φορές την ίδια φάση στο ριπλέι... Τώρα βέβαια όποια κριτική και αν κάνουμε για τον τρόπο με τον οποίο έστησαν για άλλο ένα παιχνίδι την ομάδα ο Πασιαλής και ο Μπουγιουκλής όταν βλέπεις αυτή την νωθρότητα και ανόητα λάθη από την πλειοψηφία των παικτών όλα τα άλλα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα οι ίδιοι οι παίκτες μας κατάφεραν να μας αποδείξουν στο Β ημίχρονο ότι αν θέλουν μπορούν να τα καταφέρουν πολύ καλύτερα και να βγάλουν την ενέργεια που περιμένουμε να βγάλουν μέσα στο γήπεδο. Αν και υπήρχαν πολλοί αρνητικοί πρωταγωνιστές δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον μιας και σχεδόν όλοι ήταν τραγικοί. Επειδή λοιπόν όπως είπε και ο κ.Πασιαλής αυτοί είναι οι παίκτες της ομάδος μας θέλοντας να τονίσει ότι το υλικό της ομάδος μας είναι περιορισμένων δυνατοτήτων θα πρέπει να στήνει και την ομάδα ανάλογα. Η φετινή χρονιά είναι χρονιά επιβίωσης και αυτό σημαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι. Και όταν ομάδες με σαφώς καλύτερο υλικό από το δικό μας έχουν κάνει πορείες μεγάλες, έχουν πάρει τίτλους με βάση την άμυνα και κερδίζοντας με μισό γκολ τότε ο φετινός ΑΡΗΣ με το υλικό που έχει είναι υποχρεωμένος να αφήσει στην άκρη τα θέλω του κόσμου για καλές παρουσίες, επιβλητικές νίκες κτλ και να ματώσει για κάθε βαθμό μέσα στο γήπεδο που θα πρέπει να κερδίσει με όποιον τρόπο μπορεί.

Φυσικά επειδή ΑΡΗΣ είσαι και μένεις μακριά από κουμπαριές, κέντρα αποφάσεων κτλ λογικό είναι να έχεις το "κοράκι" απέναντι σου. Αν ο Δελφάκης έβρισκε το θάρρος να δώσει το εμφανέστατο πέναλτι πάνω στον Γιαννώτα και την κόκκινη στον τερματοφύλακα του ΠΑΣ Γιάννενα τότε με το σκορ 1-2, τον αντίπαλο μας με 10 παίκτες και 40' να απομένουν πολύ πιθανόν να βλέπαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. ΄Οσο για το τρίτο γκολ των Ιωαννίνων που σίγουρα πολλοί καλοθελητές θα βρεθούν να αναδείξουν να τους προλάβω και να τους πω ότι εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε αλλοίωση αποτελέσματος. Κρίμα για τον κόσμο που στηρίζει τόσο αυτή την ομάδα παρά τις πίκρες. Η παρουσία του και σήμερα είναι μια υπόσχεση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την μάχη έτσι εύκολα. Μια υπόσχεση προς όλους όσους κινούνται μέσα και έξω από τον ΑΡΗ μας που κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωρίσουν και την προσπάθεια του κόσμου γιατί η υπομονή μας έχει τελειώσει.

ΥΓ. Τώρα που χάσαμε μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξαναθυμηθούμε σημαντικά θέματα όπως είναι η διοίκηση Πρωτοδικείου και ο λογιστικός έλεγχος? Άλλα ξέχασα, έχουμε Ζαμπέτα και τα κανονίζει όλα! Insert coin and push play button...

Άλλο ένα καθοριστικό παιχνίδι θα διεξαχθεί το Σάββατο το απόγευμα στο Κλ.Βικελίδης που αν δεν θέλουμε να μπλέξουμε σε περιπέτειες θα πρέπει πάση θυσία να βγούμε νικητές. Με μια πρόχειρη ματιά στην βαθμολογία παρατηρώντας τις ελάχιστες διαφορές που υπάρχουν από την 6η θέση που υπο προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην Ευρώπη(όπως πέρσι) μέχρι και την 15η που οδηγήσει στην Football League ο καθένας καταλαβαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι και μια νίκη μπορεί να σε βάλει σε άλλη τροχιά ενώ ένα στραβό αποτέλεσμα όπως ήταν αυτό κόντρα στον Πλατανιά μπορεί να χαντακώσει. Μετά λοιπόν από τις απώλειες με Πλατανιά αλλά και την κλοπή βαθμών απέναντι σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό η νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα που βρίσκεται 2 βαθμούς πιο ψηλά από εμάς στην 9η θέση κρίνεται κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Εκτός από τους προφανείς βαθμολογικούς λόγους κανείς μα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν αυτή η ομάδα που αποτελείται στην πλειοψηφία από νεαρούς άπειρους παίκτες θα μπορεί να αντέξει την ψυχοφθόρα διαδικασία μιας χρονιάς βαδίζοντας πάνω σε τεντωμένο σχοινί και οριακά να παλεύει για την σωτηρία της. Αντιθέτως αν αρχίσει αυτή η ομάδα να κερδίζει συστηματικά και πιστέψει στις δυνάμεις τότε ίσως να μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει τα ατομικά λάθη σε άμυνα και επίθεση να εξαλειφθούν και το πάθος και η αποφασιστικότητα που έδειξαν στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό αλλά και Λεβαδειακό την περασμένη αγωνιστική  να γίνει συνήθεια.

Αγκάνθο, Κοέλιο, Καζναφέρης και Παπαστεργιανός είναι οι σημαντικότατες επιστροφές για την ομάδα μας που μόνο και μόνο με αυτό ως δεδομένο μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την νίκη στο αυριανό παιχνίδι. 4 απουσίες που μας έλειψαν πολύ στο τελευταίο παιχνίδι που σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα με αυτούς τους 4 μέσα πολύ πιθανόν να καταφέρναμε να φεύγαμε νικητές από την Λειβαδιά. Ιδίως ο Αγκάνθο στον οποίο αφιερώνουμε και τον τίτλο του κειμένου είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά ακόμη και στην κακή του μέρα. Ενώ και οι υπόλοιποι σε ένα παιχνίδι όπως αναμένεται αρκετά κλειστό, μιας και ο ΠΑΣ Γιάννενα θα ταμπουρωθεί στην άμυνα και θα περιμένει να χτυπήσει στην αντεπίθεση παίκτες που δεν φοβούνται να βγουν μπροστά και να πάρουν πρωτοβουλίες είναι απαραίτητοι. Πασιαλής και Μπουγιουκλής σίγουρα έχουν ετοιμάσει τα πλάνα τους αλλά ελπίζω αυτή τη φορά να είναι πιο προσεκτικοί στον τρόπο αντιμετώπισης του αντιπάλου γιατί με την Βέροια φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει τεράστια διαφορά στον τρόπο που συμπεριφέρεται η ομάδα εντός και εκτός έδρας για τον απλό λόγο ότι και οι αντίπαλοι μας λειτουργούν διαφορετικά. Μπορεί λοιπόν η εικόνα με τον Λεβαδειακό να ήταν θετική αλλά το αυριανό παιχνίδι θα είναι εντελώς διαφορετικό. Θα πρέπει το τεχνικό τιμ να βρει την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης όπως και τους τρόπους για να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα γιατί τα γεμίσματα που είδαμε με την Βέροια δύσκολα θα περνούσαν αν παίζαμε 11 με 11. Όταν μάλιστα απέναντι σου έχεις και μια τόσο απρόβλεπτη όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα τότε πρέπει να είσαι ακόμη πιο προσεκτικός. Θεωρώ λογικό αυτή την φορά το τεχνικό δίδυμο να ζητήσει περισσότερη προσοχή στην άμυνα και υπομονή στην επίθεση. Είναι λίγο απογοητευτικό να μην μιλάμε για δυνατό ξεκίνημα, ασφυκτική πίεση και φουλ επίθεση αλλά το πάθημα με τον Πλατανιά θα πρέπει να μας γίνει μάθημα. Μέχρι και η ΑΕΚ κατάφερε να κερδίσει την ομάδα της Κρήτης που ένα Χ να είχαμε πάρει τώρα θα ήταν από κάτω μας. Όσο για την 11αδα αναμένεται να δούμε και τους 4 που επέστρεψαν από το ξεκίνημα μέσα στην βασική 11αδα αλλά το ποιοί θα μείνουν εκτός είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό. Εκτός από τον Καπετάνο που απογοήτευσε την προηγούμενη αγωνιστική  και τον Γκέσιο που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι μεσοεπιθετικά λειτούργησαν σωστά. Ο Κανούλας εκτός από γκολ είχε γενικά μια πολύ καλή παρουσία ενώ και οι Οικονομόπουλος και Νταμαρλής είχαν θετική παρουσία. Πάντως το καλό είναι ότι μέσα από αυτά τα προβλήματα ο ΑΡΗΣ κερδίζει σιγά σιγά παίκτες και οι προπονητές μας από τα παιχνίδι βρίσκουν ολοένα και περισσότερες αξιόπιστες λύσεις. Βέβαια το σημαντικό είναι να υπάρχει διάρκεια και όχι σκαμπανεβάσματα σε ατομικό επίπεδο ώστε να μπορέσει να δέσει η ομάδα και να μην λειτουργεί διαφορετικά σε κάθε παιχνίδι.

Αν και όταν μια ομάδα κατεβάζει 30000 κόσμο σε ένα γήπεδο 500χλμ μακριά από την έδρα της λογικό είναι τα 10000 με 15000 άτομα σε ένα εντός έδρας παιχνίδι να μην είναι αντιπροσωπευτικό της δυναμικής των οπαδών της. Όταν όμως διανύουμε μια τόσο δύσκολη περίοδο όπου ακόμη και στις ομάδες που "πετάνε" και βαδίζουν ασταμάτητες προς τον τίτλο ή την έξοδο στην Ευρώπη υπάρχει σημαντική μείωση στην προσέλευση του κόσμου τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πόσο πιστός είναι ο Αρειανός οπαδός και πόσο αντέχει στα δύσκολα. Όπως στην Λειβαδιά όπου πουλήσαμε τρέλα για άλλη μια φορά έτσι αύριο ακόμη πιο μαζικά ας γεμίσουμε το Κλ.Βικελίδης να σπρώξουμε την ομάδα στην νίκη! Το ραντεβού μας πολύ πριν τις 17.15 στον ποδοσφαιρικό μας ναό! VAMOS!!!!

Με την ομάδα να δείχνει ένα βελτιωμένο πρόσωπο, τα Αθλητικά Νέα να έχουν εκ νέου σιγήσει(μιας και ενοχλούν πολλούς οι διαφορετικές απόψεις),  τους "5" της ΚΜΑ μαζί με την διοικούσα επιτροπή να θεωρούν ότι κερδίζουν χρόνο προς όφελος της ομάδος με τις απεργίες δικαστικών, δικηγόρων κτλ, να υπήρχε μια σχετική ηρεμία στον σύλλογο παρά την αδράνεια που εξακολουθεί να υπάρχει στο θέμα του ελέγχου και της διοίκησης Πρωτοδικείου ήρθε μια σειρά  "επίσημων" τοποθετήσεων ανθρώπων της ΕΠΟ, της ΟΥΕΦΑ κ.α. που προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει τύχη με το άρθρο 99 μιας και δεν θα γίνει δεκτό από τις αρμόδιες αρχές. Και ειλικρινά αναρωτιέμαι για ποιό λόγο έχει γίνει πρώτο θέμα η άποψη της ΕΠΟ, η εισήγηση της Σουπερλιγκας ή το σχόλιο κάποιου ανθρώπου της ΟΥΕΦΑ για κάτι που αφορά εταιρίες, επαγγελματικές συμβάσεις και νόμους του Ελληνικού κράτους. Ναι υπάρχει το περιβόητο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου αλλά και αυτό έχει κάποια όρια. Μπορεί η ΕΠΟ και η κάθε ΕΠΟ να έχει το δικό της σκεπτικό, τους δικούς της κανονισμούς αλλά οφείλει να συμφωνεί και να σέβεται την Ελληνική νομοθεσία. Το ίδιο ισχύει και για την ΟΥΕΦΑ όπου πρέπει να συμφωνεί και να σέβεται το διεθνή δίκαιο, τους νόμους των κρατών και τις αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων. Άλλωστε αυτή η ιστορία με τους ελαστικούς νόμους για ομάδες μεγαθήρια σε Ισπανία, Αγγλία και όχι μόνο δεν είναι κάτι καινούργιο. Για αυτό αρκετές φορές οι ιθύνοντες Γερμανικών ομάδων στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις αναφέρονται σε ντισαβαντάζ που έχουν σε σχέση με άλλες χώρες μιας και όπως είναι γνωστό στην Γερμανία όλοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και η δικαιοσύνη είναι τυφλή.

Αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι το πως βγαίνει το όλο θέμα προς τα έξω ακόμη και από τα ίδια κιτρινόμαυρα ΜΜΕ. Αρχικά για να δικαιολογήσουν την κωλυσιεργία για την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 επικαλέστηκαν ενδεχόμενα προβλήματα που μπορεί να προέκυπταν από την ΕΠΟ και να έβαζαν σε κίνδυνο την συμμετοχή της ομάδος μας στο πρωτάθλημα. Στην συνέχεια παρουσιάστηκε ως διπλωματική επιτυχία των διοικούντων του  ΑΡΗ να αρχίσουν επικοινωνία και να θέσουν θέμα άρθρου 99 σε ΕΠΟ και σουπερλίγκα και καταλήγουμε τις τελευταίες ημέρες στο ότι όλοι οι φορείς του ποδοσφαίρου που εξέφρασαν αρνητική άποψη για το άρθρο σύμφωνα με τους δικηγόρους που έχουν αναλάβει την υπόθεση έχουν αγγίξει το θέμα επιφανειακά και δεν έχουν πλήρη γνώση της κατάστασης άρα οι όποιες τοποθετήσεις τους σε αυτό το επίπεδο είναι αδιάφορες. Το πιο περίεργο από όλα είναι ότι υπάρχει δεδικασμένο με το άρθρο 44 και σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με αυτό. Με εξαίρεση το αναλυτικό άρθρο των Αθλητικών Νέων που λόγω της εμπλοκής του Λ.Σκόρδα έχει όλες τις σημαντικές λεπτομέρειες κανείς μα κανείς δεν κάνει την παραμικρή αναφορά σε κάτι που έχει ξαναγίνει και το έχουμε ξαναζήσει. Και τότε όλοι ήταν αρνητικοί στο να μπει ο ΑΡΗΣ στο άρθρο 44. Και τότε όλες οι τοποθετήσεις από τους επίσημους φορείς του ποδοσφαίρου ήταν αρνητικοί για την περίπτωση του ΑΡΗ(και όχι της ΑΕΚ). Και τότε η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ της πόλης έκανε ότι μπορούσε για να μην μπει ο ΑΡΗΣ στο 44. Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις "ιστορικές" εκπομπές του Γ.Ζαγόρα(αυτού του ανθρώπου που κόπτεται για το καλό των ομάδων της πόλης) με τα πιστόλια και τους καημένους ποδοσφαιριστές που θα έχαναν τα λεφτά τους, ενώ θα μπορούσε να είχε βάλει λουκέτο ο ΑΡΗΣ και όλα να ήταν καλά...

Για μια φορά ας αφήσετε όλοι εμπλεκόμενοι τις κόντρες σας στην άκρη. Ο νόμος είναι με το μέρος του ΑΡΗ, δεδικασμένο υπάρχει για αυτό αφήστε το κουτόχορτο στην άκρη και δείξτε ότι ο ΑΡΗΣ είναι αποφασισμένος να εκμεταλλευτεί την δυνατότητα που του δίνει ο νόμος και δεν πρόκειται να τα παρατήσει επειδή μερικά παπαγαλάκια εντός και εκτός του ΑΡΗ προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιές. Και αν αυτός είναι ένας τρόπος αποπροσανατολισμού για να ξεχάσουμε όλους αυτούς που οδήγησαν τον ΑΡΗ ως εδώ ή αυτούς που για τα μικροσυμφέροντα τους οδηγούν τον ΑΡΗ με λανθασμένους χειρισμούς στην καταστροφή είστε γελασμένοι...

ΥΓ. Πραγματικά θέλω να πιστεύω ότι δημοσιεύματα σαν και αυτό "Η φτώχεια θέλει... λιμουζίνα!" είναι απλά παραπληροφόρηση ή έχουν κάποια λογική εξήγηση διαφορετική από το ότι ακόμη και σήμερα μετά από όλα όσα έχουν συμβεί ο Αρειανός πληρώνει τα "γούστα" σας...

Αποφασισμένος να φύγει με θετικό αποτέλεσμα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα αλλά έπεσε πάνω στον Μάνταλο που σφύριζε ότι του κατέβαινε με αποκορύφωμα την κόκκινη κάρτα στον Γκέσιο για θέατρο(!!!) στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου που άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Μπορεί η συγκεκριμένη φάση να ήταν το αποκορύφωμα αλλά σε όλο το παιχνίδι ο Μάνταλος έδειξε μια απίστευτη εμπάθεια στην ομάδα όπου κάθε επαφή με τον αντίπαλο την χρέωνε φάουλ ενώ έκλεισε τα μάτια αρκετές φορές όταν οι παίκτες μας βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση.

Σε ένα παιχνίδι με αρκετά καλό ρυθμό η ομάδα μας παρά τις σημαντικές απουσίες παρουσιάστηκε αρκετά καλή με τον Γιαννώτα να είναι σε κέφια και τον Κανούλα να αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά δικαιώνοντας το τεχνικό τιμ για την επιλογή του. Με σωστή πίεση, καλές αντεπιθέσεις και τις γραμμές να είναι σχετικά κοντά φαινόταν ότι θα μπορούσαμε να πάρουμε τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας αν όχι της νίκης αλλά τελικά η ποιότητα κάποιων παικτών του αντιπάλου, τα ατομικά λάθη στην άμυνα, οι ελλείψεις λύσεων από τον πάγκο λόγω των απουσιών και φυσικά ο διαιτητής Μάνταλος μας οδήγησαν στην ήττα. Τόσο στο πρώτο γκολ όπου ο Πόι περνάει πολύ ωραία τον Μαργαρίτη και πασάρει στον Ζησόπουλο που βάζει ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς(και τύχης) όσο και στο δεύτερο γκολ όπου ο Βελλίδης ανεξήγητα επιτρέπει στον Βασιλείου να τον παρενοχλεί σε ένα σημείο όπου ο τερματοφύλακας έχει τον πρώτο λόγο και σίγουρα αν εκβίαζε την επαφή θα κέρδιζε το φάουλ ή τουλάχιστον θα απωθούσε τον σκόρερ του Λεβαδειακού από την πλεονεκτική θέση που είχε. Ευκαιρίες σαν του Καπετάνου μετά από το ωραίο στρώσιμο του Κανούλα, του Γιαννώτα που δεν μεταβίβασε σωστά στον Καπετάνο στην αντεπίθεση αλλά και αυτή του Παπαζαχαρία στην λήξη του αγώνα δεν θα πρέπει να χάνονται γιατί ακυρώνουν ολόκληρη την προσπάθεια της ομάδος. Μπορεί ο Βελλίδης να ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής στο δεύτερο γκολ αλλά με τις εντυπωσιακές του επεμβάσεις στην συνέχεια κατάφερε να  μας κρατήσει μέσα στο παιχνίδι. Αρνητικός πρωταγωνιστής για την ομάδα μας ο Καπετάνος. Όχι γιατί ήταν τόσο κακός αλλά σε ένα παιχνίδι σαν το σημερινό και με τον ρόλο που του είχε το δώσει το τεχνικό τιμ  θα έπρεπε να είχε πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες και να είχε πολύ πιο δημιουργικός. Πάντως ανεξάρτητα από τις αδυναμίες και τα λάθη που έγιναν αυτό που πρέπει να κρατήσουμε σήμερα ήταν η συνολική εικόνα της ομάδος που με εξαίρεση τον αγώνα με την Βέροια όπου από την αρχή υπήρχε ένα κακό στήσιμο της ομάδος από την στιγμή που ανέλαβαν οι Πασιαλής-Μπουγιουκλής η βελιτώση είναι εμφανής και αυτό είναι το πιο σημαντικό για μια ομάδα. Αν βελτιώνουμε τις αδυναμίες μας τότε πολύ γρήγορα θα έρθουν και οι βαθμοί που θα μας κάνουν να αισθανθούμε πιο άνετα.

Αυτός που αναμφισβήτητα έκλεψε την παράσταση στο σημερινό παιχνίδι ήταν ο κόσμος του ΑΡΗ που κατέκλεισε το γήπεδο του Λεβαδειακού! Περισσότεροι από 2000 τρελαμένα Αρειανά, ντυμένα στα κίτρινα έδωσαν μια ξεχωριστή νότα στην αναμέτρηση και υπενθύμισαν στους αρμόδιους γιατί πρέπει να επιτρέπονται οι μετακινήσεις αλλά και ότι όλοι οι οπαδοί δεν είναι ίσοι και όμοιοι. Δεν μάσησαν σε καμία στιγμή από το αρνητικό αποτέλεσμα και δεν παρασύρθηκαν από τις προκλήσεις του Μάνταλου. Συνθήματα, φωνή και τρέλα! Κρίμα που η πρώτη εξόρμηση δεν συνοδεύτηκε με νίκη. Συνέχεια στο Κλ.Βικελίδης όπου εκεί τα περιθώρια για απώλειες έχουν στενέψει. Με ελπιδοφόρες εμφανίσεις σαν την σημερινή και με τον τόσο παθιασμένο κόσμο στο πλευρό του ο ΑΡΗΣ μας δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!

Δείτε ζωντανά την προσπάθεια του ΑΡΗ κόντρα στο Λεβαδειακό. 30' περίπου πριν ξεκινήσει το παιχνίδι θα ενημερώσουμε το συγκεκριμένο κείμενο με έγκυρα Internet Live TV Stream links της τηλεοπτικής μετάδοσης του αγώνα. Για να δείτε την ανανεωμένη έκδοσης της σελίδας κάνετε ΑΝΑΝΕΩΣΗ.

10/11/2012 19.30 |  ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ (LEVADIAKOS ARIS TV Stream Links)

• Link #1
• Link #2
• Link #3

Αποδεκατισμένος θα κατέβει ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι του Σαββάτου απέναντι στον Λεβαδειακό μιας και μετράει 5 απουσίες από τους παίκτες που αγωνίστηκαν βασικοί στα τελευταία παιχνίδια. Πουλίδο, Παπαστεργιανός, Κοέλιο, Καζναφέρης και φυσικά ο Αγκάνθο δεν θα είναι στην διάθεση των Πασιαλή - Μπουγιουκλή και αυτό κάνει από μόνο του ακόμη δυσκολότερο ένα παιχνίδι που έτσι και αλλιώς εξ αρχής είναι δύσκολο παρά την κακή αγωνιστική κατάσταση του αντιπάλου που αγνοεί τη νίκη από τα τέλη Σεπτεμβρίου.  Σίγουρα δεν ακούγεται καλά στα αυτιά του Αρειανού το να λέμε ότι ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στη Λειβαδιά για να διεκδικήσει ένα θετικό αποτέλεσμα και όχι μόνο την νίκη κόντρα στον προτελευταίο της βαθμολογίας αλλά αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα που φέτος πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτούμε αν δεν θέλουμε να  μπλέξουμε στο τέλος με περιπέτειες. Ο Λεβαδειακός είναι μια από τις ομάδες που αδειοδοτήθηκε κανονικά το καλοκαίρι και για αυτό στην σύνθεση του έχει πολλούς έμπειρους παίκτες και ξένους όπως οι Πόι, Ναπολεόνι και φυσικά τον Ακόστα έναν από τους κορυφαίους παίκτες της περσινής σεζόν  για την ομάδα μας  που αν και τον θέλαμε δεν μπορέσαμε να ικανοποιήσουμε τις οικονομικές του απαιτήσεις. Αυτό από μόνο του αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι πρόκειται για έναν δύσκολο αντίπαλο. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι οι 5 που λείπουν είναι 5 από τους πιο ποιοτικούς και έμπειρους παίκτες του φετινού ΑΡΗ και ανάμεσα τους βρίσκεται και ο Αγκάνθο που όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει για την αποτελεσματικότητα της ομάδος μας στην επίθεση τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα.

Κόντρα στις απουσίες το τεχνικό δίδυμο θα αντιπαρατάξει το καλό κλίμα και την αισιοδοξία που υπάρχει στα αποδυτήρια μετά από τα 3 συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα απέναντι σε ΠΑΟ, ΟΣΦΠ και Βέροια αντίστοιχα. Με την απομάκρυνση του Μ.Κατσαβάκη η εικόνα του ΑΡΗ μας έχει αλλάξει και σιγά σιγά φαίνεται η ομάδα μας να βρίσκει την αγωνιστική της ταυτότητα. Και στα εντός έδρας παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που παίζουν αρκετά κλειστά όπως ήταν η Βέροια φάνηκε ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα κόντρα σε αντιπάλους που παίζουν πιο ανοιχτά και θέλουν να έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων φαίνεται να έχουμε βρει το αγωνιστικό στυλ που μας ταιριάζει. Κάπως έτσι αναμένεται να παρουσιαστούν οι 2 ομάδες αύριο. Από την μια ο Λεβαδειακός θα προσπαθήσει να έχει τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι μιας και θεωρητικά παίζει ένα από τα τελευταία του χαρτιά στην αυριανή αναμέτρηση ενώ η ομάδα μας θα προσπαθήσει με αντεπιθέσεις να κάνει την ζημιά και να αποδράσει με τους  βαθμούς της νίκης ή έστω τον βαθμό της ισοπαλίας. Οι πολλές απουσίες αναγκαστικά θα οδηγήσουν το τεχνικό τιμ στο να κατεβάσουν μια 11αδα με πολλά νέα πρόσωπα. Εκτός από τον Παντίδο που θεωρείται σίγουρος για την άμυνα και τον Γκέσιο που τις τελευταίες 2 αγωνιστικές πήρε την ευκαιρία και δικαίωσε τους προπονητές του, οι Καπετάνος, Σουνάς, Νταμαρλής. Αγγελούδης, Κανούλας αλλά και ο Τριανταφυλλάκος που συμπεριλήφθηκε στην αποστολή βάζουν σοβαρή υποψηφιότητα για να φορέσουν φανέλα βασικού. Ανεξάρτητα από τις επιλογές των Πασιαλή - Μπουγιουκλή σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η ομάδα να παρασυρθεί από τα θέλω του κόσμου. Σε ένα ιδαίτερο πρωτάθλημα όπως το φετινό όπου πέφτουν 2 ομάδες είναι πολύ σημαντικό αν δεν καταφέρουμε να φύγουμε νικητές τουλάχιστον να κρατήσουμε αυτούς τους 4 βαθμούς διαφοράς με τον προτελευταίο Λεβαδειακό και να μεγαλώσουμε την απόσταση από την τελευταία ΑΕΚ που δύσκολα θα μπορέσει να πάρει βαθμό κόντρα στον Ολυμπιακό. Πρωταρχικός στόχος φέτος είναι η επιβίωση και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Για να επιβιώσουμε όμως και να μπει ο ΑΡΗΣ μας στον δρόμο της οικονομικής εξυγίανσης θα πρέπει οπωσδήποτε η ομάδα να μην μπλέξει σε περιπέτειες γιατί το πιθανό αρνητικό σενάριο αυτή την φορά θα είναι καταστροφικό. 

Όσο βέβαια και αν κινδυνολογούμε εμείς από εδώ υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου που καλά κάνει και συνεχίζει να ονειρεύεται, να απαιτεί και να πιέζει ώστε ο ΑΡΗΣ να βγαίνει νικητής από κάθε μάχη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τις ιδιαίτερες συνθήκες. Έτσι είναι οι μεγάλες ομάδες, όταν έχεις τόσο κόσμο από πίσω σου υπάρχουν οι τρελοί που ζητάνε το πρωτάθλημα(στην περίπτωση μας έξοδο στην Ευρώπη) και αυτοί που ζητάνε την παραμονή και κάπως έτσι βρίσκεται η ισορροπία κάπου στην μέση. Ότι και αν πιστεύεις όμως τίποτα δεν σε εμποδίσει να ακολουθήσεις την τρέλα του Αρειανού οπαδού που σαν μικρό παιδάκι ανυπομονεί να μπει στα πουλμαν για να βρεθεί στο πλευρό της αγαπημένης του ομάδος. Ο ΑΡΗΣ στην Λειβαδιά θα έχει τον κόσμο στο πλευρό του και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να τα δώσουν όλα οι παίκτες μας σε προσπάθεια να ευχαριστήσουν όλους όσους αψηφήσουν τα χιλιόμετρα για να τους στηρίξουν! Μπορεί ο Λεβαδειακός και ο πρόεδρος του να είναι μπλεγμένοι σε πολλές ύποπτες ιστορίες αλλά τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τις μετακινήσεις οπαδών δείχνουν ένα θετικό πρόσωπο που και άλλες ομάδες καλό είναι να ακολουθήσουν. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, και γιορτή χωρίς κόσμο δεν γίνεται. Για αυτό λοιπόν όλοι τα πούλμαν να γεμίσουμε και τον Λεβαδειακό να νικήσουμε! Φέρε το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

"Αδιάβαστος" παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας  κόντρα στην Βέροια και από πολύ νωρίς βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ σε ένα παιχνίδι που ξεκίνησε πολύ πιο στραβά από όσο θα περίμεναν και οι πλέον απαισιόδοξοι. Ευτυχώς οι παίκτες μας χωρίς να πιάσουν σπουδαία απόδοση κατάφεραν να εκμεταλλευτούν το αριθμητικό πλεονέκτημα μιας και ο Κουκουλάκης αυτή την φορά δεν έκλεισε τα μάτια στο αντιαθλητικό παιχνίδι των παικτών της Βέροιας και κατάφεραν να πάρουν μια πολύτιμη νίκη που εκτός από την ουσία που είναι οι 3 βαθμοί τονώνει και την ψυχολογία των παικτών μας για την συνέχεια του πρωταθλήματος.

Αν και ως τώρα το τεχνικό δίδυμο είχε εντυπωσιάσει με τις επιλογές του σήμερα φάνηκε αδιάβαστο αλλά και ελαφρώς χαμένο σε κάποιες εμμονές. Την Βέροια δεν είχα την ευκαιρία να την παρακολουθήσω αλλά βλέποντας αυτόν τον Ολαϊτάν(για τον οποίο έγινε αρκετός ντόρος μέσα στην εβδομάδα μιας και χάθηκε μέσα από τα χέρια μας) τον οποίο γνώριζε αρκετά καλά ο Ν.Πασιαλής μιας και αυτός είχε εισηγηθεί την απόκτηση του δεν βλέπω πως μπορούσε ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Οικονομόπουλου να μπορέσει να τον σταματήσει ιδίως σε ένα παιχνίδι αντεπιθέσεων όπου ο νεαρός θα έπρεπε να βγαίνει και σχετικά ψηλά. Ένα μαρκάρισμα που έπρεπε να το ανεχτούμε για 25' περίπου και αποτελούσε μόνιμη πληγή για την άμυνα μας. Και να μην έβγαινε το γκολ από το λάθος στον χώρο του κέντρου στο δεύτερο λεπτό έτσι όπως λειτουργούσε η άμυνα μας από την πλευρά του Οικονομόπουλου το γκολ θα το τρώγαμε. Εκεί κάπου τα έχασαν οι παίκτες και μαζί και ο πάγκος μιας και δεν μπόρεσα να δω την λογική της αλλαγής του Σουνά με του Γκέσιου με τον δεύτερο να αγωνίζεται στα δεξιά μπροστά από τον Καζναφέρη σε μια θέση που ως τώρα δεν έχει δείξει να μπορεί να προσφέρει. Μέσα λοιπόν σε αυτόν τον πανικό ήρθε και ο τραυματισμός του Πουλίδο και έτσι γρήγορα γρήγορα 2 αλλαγές πήγαν στο καλάθι των αχρήστων και οι δυνατότητες για περαιτέρω διορθώσεις απο τον πάγκο περιορίστηκαν. Για καλή μας τύχη ο Κουκουλάκης σε αυτή την επίσκεψη του Κλ.Βικελίδης δεν ήρθε να μας βγάλει έξω από τα ρούχα σαν εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι κόντρα στην Καβάλα με 3 πεντακάθαρα πέναλτι από τα οποία δεν σφύριξε ούτε ένα. Έτσι ανά 3 δολοφονικά χτυπήματα των παικτών της Βέροιας έβγαζε και μια κίτρινη κάρτα και από την στιγμή που οι παίκτες τηγς Βέροιας δεν έβαζαν μυαλό και αν και έμειναν από το 44' με 10 παίκτες συνέχιζαν να κλωτσάνε και να βαράνε χωρίς μέτρο και λογική και κάπου στο 60' έμειναν και με 9 παίκτες. Αρκετές φορές έχουμε δει το σενάριο η ομάδα μας να κολλάει και να μην μπορεί να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό πλεονέκτημα αλλά ευτυχώς σήμερα αφήσαμε τις κακές συνήθειες στην άκρη. Στο 56' ο Αγκάνθο έδειξε για ακόμη μια φορά την κλάση του και έχοντας βάλει πλάτη πολύ ωραία τον αμυντικό που τον μάρκαρε με ένα απλό μυτάκι άλλαξε την πορεία της μπάλας μετά από κεφαλιά του Γκέσιου που πλέον έπαιζε δίπλα στον Αγκανθο και έκανε το 1-1. Η είσοδος του Καπετάνου, ενός παίκτη που ταίριαζε πάρα πολύ στο σημερινό παιχνίδι αλλά για ανεξήγητο λόγο έμεινε στον πάγκο έδωσε στον ΑΡΗ καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και σωστά γεμίσματα. Με βαθιές μπαλιές και σέντρες από πλάγια η πίεση προς την αντίπαλη εστία γινόταν εντονότερη και η αισιοδοξία για την ολική ανατροπή είχε επιστρέψει. Κάπως έτσι μετά από ένα καλοχτυπημένο κόρνερ η μπάλα κατέληξε στα πόδια του Γκέσιου και με σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με τον τερματοφύλακα της Βέροιας να μην μπορεί να δει την πορεία της μπάλας μιας και είχε πολλούς παίκτες μπροστά του.

Η ανατροπή έγινε, ο στόχος επετεύχθη και οι 3 βαθμοί κατοχυρώθηκαν. Ως εδώ όλα καλά αλλά θα πρέπει το τεχνικό δίδυμο να ψάξει να βρει τις λύσεις για την ανάπτυξη του παιχνιδιού γιατί όπως έχει φανεί σχεδόν όλα τα παιχνίδια στο Κλ.Βικελίδης κάπως έτσι θα κυλάνε. Κλειστές άμυνες που θα περιμένουν να εκμεταλλευτούν τα λάθη μας για να βγουν μπροστά. Μπορεί σήμερα να μας βγήκε τελικά το παιχνίδι αλλά το φαινόμενο να παίζει σχεδόν ολόκληρο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ με 2 παίκτες παραπάνω συμβαίνει κάθε 100 χρόνια! Μάλιστα χαρακτηριστικό της γκαντεμιάς μας είναι ότι αν και φαινομενικά παίζαμε με 2 παίκτες παραπάνω όταν αποβλήθηκε ο Καζναφέρης και σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του  Παπαστεργιανού που κούτσαινε σχεδόν όλο το μισό του Β ημιχρόνου μείναμε και εμείς με 9. Πάντως όσο ψυχοφθόρο και αν ήταν το παιχνίδι το φινάλε ήταν γλυκό. Με 10 βαθμούς συγκομιδή και 4 βαθμούς διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα και να αποβάλλουμε τις αρνητικές μας σκέψεις. Παιχνίδια σαν το εκτός έδρας με τον Λεβαδειακό που ακολουθούν φαντάζουν ιδανικά απέναντι σε ποιό ανοιχτές άμυνες να χτυπήσουμε στην αντεπίθεση όπου τα καταφέρνουμε καλύτερα και να πάρουμε καθοριστικούς βαθμούς. Ο κόσμος δεν ήταν αρκετός και ο εκνευρισμός ήταν έντονος. Καλό είναι να κάνουμε όλοι λίγο υπομονή παραπάνω και κατά την διάρκεια του αγώνα να εμψυχώνουμε τους παίκτες μας παρά να τους γεμίζουμε με άγχος. Με 1-2 ακόμη καλά αποτελέσματα είναι σίγουρο ότι η ψυχολογία όλων θα έχει αλλάξει και θα ίσως να καταφέρουμε να δούμε μια μίζερη χρονιά σαν ένα βήμα για κάτι πολύ καλύτερο τα επόμενα χρόνια!

ΥΓ. Άραγε εκεί στις σουίτες και στα επίσημα είχαμε αγκαλιές και φιλιλα μεταξύ πρώην παραγόντων που "μεγαλούργησαν" στον ΑΡΗ μας και αυτών που δεν ακόμη δεν έχουν ξεκολλήσει από τις καρέκλες τους?

Λίγες ώρες έχουν απομείνει για να ξεκινήσει ακόμη ένα παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης και άπαντες στον σύλλογο μας γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για έρθει η πολυπόθητη νίκη και οι 3 βαθμοί οξυγόνο.  Θα πρέπει όλοι μας αρχίζοντας από παίκτες, προπονητές, διοίκηση και λοιπούς μέσα από την ομάδα μέχρι και τον τελευταίο οπαδό να αντιμετωπίσει την σημερινή αναμέτρηση σαν ένα ακόμη ντέρμπι ανάλογο με αυτά που προηγήθηκαν με ΠΑΟ και ΟΣΦΠ όπου η ομάδα μας λόγω σφυρίχτρας αρκέστηκε στον 1 βαθμό της ισοπαλίας. Αν δούμε αυτόν τον ΑΡΗ που είδαμε τις 2 προηγούμενες αγωνιστικές τότε σίγουρα η νίκη θα έρθει και ίσως ευκολότερα από όσο περιμένουμε.

Η συνταγή είναι πλέον γνωστή και οι "μάγειρες" Πασιαλής και Μπουγιουκλής ξέρουν τα συστατικά που θα επιλέξουν. Μπορεί λοιπόν η Βέροια σχέση με τους 2 προηγούμενους αντιπάλους μας να έρθει να αγωνιστεί με αρκετά διαφορετική φιλοσοφία αλλά κάτι τέτοιο θα ισχύει και για εμάς. Το να δούμε διαφορετικό σύστημα ή αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα είναι σχετικά δύσκολο. Το πιο πιθανό είναι να πάμε ακριβώς με ίδιο σύστημα, σχεδόν ίδια πρόσωπα αλλά με σαφώς πιο επιθετικούς προσανατολισμούς. Πίεση από το κέντρο και ίσως και πιο ψηλά και τα μπακ να βγαίνουν πιο μπροστά ώστε να συμμετέχουν στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδος. Όσο αφορά τους 11 που θα αγωνιστούν η απουσία του Ψυχογιού, η επιστροφή του Παπαζαχαρία και οι σταθερά καλές εμφανίσεις του Παντίδος είναι αυτά που προβληματίζουν κατά κάποιο τρόπο το τεχνικό δίδυμο. Με τα δείγματα γραφής από τις προπονήσεις να δείχνουν ότι ο Καζναφέρης που ξεπέρασε τις μικροενοχλήσεις θα αγωνιστεί ως δεξί μπακ ενώ μπροστά του μια θέση διεκδικούν οι Γκέσιος και Σουνάς. Δεν θα πρέπει όμως να θεωρηθεί και έκπληξη το να δούμε τον Καπετάνο να επιστρέφει στην 11αδα μιας και για να σπάσεις κλειστές άμυνες χρειάζεσαι δημιουργικούς παίκτες με καλή μακρινή πάσα όπως είναι ο Καπετάνος. Ενώ και ο Τριανταφυλλάκος που θα ήταν μια καλή επιλογή για την σημερινή αναμέτρηση μάλλον είναι ακόμη ανέτοιμος. Η ομάδα της Βέροιας με 9 βαθμούς βρίσκεται στην 10η θέση ελαφρώς πιο ψηλά από την ζώνη του υποβιβασμού αλλά η δυσαρέσκεια και ο προβληματισμός είναι έντονος στην γειτονική πόλη μιας και με το βατό πρόγραμμα που είχαν στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος περίμεναν μεγαλύτερη βαθμολογική συγκομιδή κυρίως εντός έδρας. Πάντως όλοι καταλαβαίνουμε βλέποντας το πως έχει διαμορφωθεί η βαθμολογία ότι σε παιχνίδια σαν και αυτά η νίκη είναι μονόδρομος ενώ η ισοπαλία ισοδυναμεί με ήττα.

Όπως οι παίκτες μας επιθυμούμε να δουν το παιχνίδι σαν ντέρμπι και να παλέψουν όπως στα προηγούμενα 2 παιχνίδια έτσι πρέπει και ο κόσμος της ομάδος να δει το σημερινό παιχνίδι και όπως με τον Ολυμπιακό να έρθει μαζικά στο γήπεδο! Δύσκολη η ημέρα και η ώρα διεξαγωγής του αγώνα, αδιάφορος ο αντίπαλος σαν μέγεθος αλλά όλα αυτά περνάνε σε δεύτερη μοίρα όταν αγωνίζεται ο ΑΡΗΣ μας! Αφήνουμε στην άκρη δουλειές και λοιπές υποχρεώσεις, ντυνόμαστε στα κίτρινα και φεύγουμε για Κλ.Βικελίδης, να σταθούμε στο πλευρό του Θεού! ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΤΡΕΛΑΝΕ ΜΑΣ ΚΙ ΑΛΛΟ!