Εμφανώς αλλαγμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κόντρα στη Μύκονο και μετέτρεψε ένα θεωρητικά αγχωτικό παιχνίδι σε υγιεινό περίπατο! Με εξαίρεση το νωθρό πρώτο δεκάλεπτο η ομάδα έπαιξε καλή άμυνα και όταν βρήκε τα μακρινά σουτ γρήγορα «κλείδωσε» τη νίκη. Εμφανώς βελτιωμένη η ομάδα στην αμυντική της συμπεριφορά, στην επίθεση όμως συνεχίζει να παραμένει μπερδεμένη.

ΑΡΓΗΣΕ 10΄ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΡΟΣ

Λάθη, αστοχία και άμυνα με τα μάτια περιλάμβανέ το ρεπερτόριο της ομάδας μας στο ξεκίνημα του αγώνα. Η Καρδίτσα έδειχνε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο και να κρατάει ένα ελαφρύ προβάδισμα με ευκολία. Μια εικόνα που έλαβε τέλος με τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου μιας και μετά είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ. Έναν ΑΡΗ που ανέβασε απότομα την ένταση στην άμυνα και μέσα από αυτή την διαδικασία έπαιρνε ενέργεια που την μετέφερε στην επίθεση. Έστω και με δυσκολία οι παίκτες μας έβρισκαν τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι και χάρη στην άμυνα καταφέραμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος και να πάρουμε κεφάλι.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ

Με την άμυνα να κάνει τη δουλειά της σωστά, το ζητούμενο ήταν το σκοράρισμα. Τζόουνς και Κουλμπόκα ήταν καλοί αλλά κανείς δεν ήταν τόσο «καυτός» σήμερα ώστε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Η λύση αυτή τη φορά ήρθε με μια εντυπωσιακή πολυφωνία στην επίθεση που αν και μόλις 2 είχαν διψήφιο αριθμό πόντων, υπήρχαν άλλοι 8 παίκτες που βοήθησαν στο σκοράρισμα. Τα μακρινά σουτ από Μποχωρίδη, Φόρμπς και Χάρελ  έφθασαν τη διαφορά στο +21 και κάπου εκεί κρίθηκε από νωρίς το παιχνίδι. Η Καρδίτσα είχε εγκλωβιστεί από την καλή μας άμυνα και δεν είχε κανένα περιθώριο αντίδρασης.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Αν απομονώσουμε την 1^η περίοδο όπου η ομάδα μας θύμισε γιατί έχει βρεθεί σε αυτή τη δυσχαιρή θέση για το υπόλοιπο του αγώνα μπορούμε να μιλήσουμε εντελώς διαφορετικά. Είδαμε τους παίκτες μας να βγάζουν πάθος στην άμυνα, να κρατάνε σωστές αποστάσεις, να μην μπερδεύονται στις αλλαγές  και σε αρκετές περιπτώσεις να κάνουν πολύ ωραία ντάμπλ τιμ και παγίδες πάνω στους αντιπάλους τους. Αυτή η άμυνα ήταν που μας έδωσε τη νίκη. Τα μακρινά σουτ που έχτισαν την μεγάλη διαφορά το έκαναν πιο εύκολο αλλά και χωρίς αυτά πάλι η ομάδα θα κέρδιζε γιατί η άμυνα έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά. Τώρα στην επίθεση προφανώς και ο Μίλισιτς θέλει να βαφτίζει απόλυτο κουμανταδόρο και μαέστρο στην επίθεση τον Μήτρου Λόνγκ αλλά ειλικρινά θα μου κάνει εντύπωση αν το καταφέρει. Ναι ο Μήτρου Λόνγκ σήμερα δεν ήταν όσο κακός ήταν στα προηγούμενα… αλλά με 8 λάθη από τον πόιντ γκαρντ σου δεν πας πουθενά. Πιο λογικό θα μου φαινόταν να δοκίμαζε ως οργανωτή του παιχνιδιού πίσω από τον Τζόουνς τους Πουλιανίτη και Μποχωρίδη παρά τον Μήτρου Λόνγκ. Γιατί ο παίκτης αυτός είναι, κάνει σε μεγάλο βαθμό άνω κάτω την επίθεση χωρίς να είναι ευθύνη του και πιθανόν χωρίς να μπορεί στο καλούπι που τον θέλει ο νέος μας προπονητής. Λογικά ο νέος ξένος αν ανταποκριθεί στις περγαμηνές που τον ακολουθούν θα μεταμορφώσει σημαντικά την ομάδα. Τα στοιχεία όμως που θα δώσει δεν έχουν σχέση με αυτά τα προβλήματα. Οπότε ο Μίλισιτς θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της οργάνωσης του παιχνιδιού εκ των έσω ή θα χρειαστεί και σε αυτή τη θέση μια διορθωτική κίνηση.

ΘΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ

Αισθητά βελτιωμένος στην άμυνα ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, κράτησε τη Μύκονο χαμηλά στο σκοράρισμα και όταν βρήκε το χέρι του «κλείδωσε» εύκολα τη νίκη. Εύκολη νίκη, παρά τα 21 λάθη και τα 15 χαμένα ριμπάουντ… κάτι που φωνάζει ότι με μια στοιχειώδη αμυντική προσπάθεια σαν την σημερινή σίγουρα θα είχαμε 2-3 νίκες παραπάνω. Θέλει πολύ δουλειά η ομάδα, θέλει και τον νέο παίκτη να «κουμπώσει». Κρατάμε τη νίκη, κρατάμε και τη βελτίωση.

ΥΓ. Συνεχίζουν να με προβληματίζουν οι εκδηλώσεις στήριξης προς τον Φόρμπς από μερίδα του κόσμου κατά την διάρκεια του αγώνα. Το ζητούμενο είναι να βρει ο ΑΡΗΣ τον δρόμο του ή να μην «καεί» το παλικάρι; Ή υποχρεωτικά θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να πάρει τα πάνω του με τον Φόρμπς μπροστάρη; Παίκτες πάνε και έρχονται στον επαγγελματικό αθλητισμό… γιατί στον ΑΡΗ το κάνουμε τόσο θέμα όταν κάποιος πρέπει να φύγει;

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που επικράτησε επί της Σλάσκ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ μιας και προηγήθηκε μέχρι και με +26 πόντους. Επειδή όμως ΑΡΗΣ είσαι… η εικόνα του 4^ου δεκαλέπτου με τη διαφορά να πέφτει μέχρι και τους 5 πόντους(15’’ πριν το φινάλε) μετρίασε τις εντυπώσεις και επανάφερε στο τέλος τον έντονο προβληματισμό για τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας. Περισσότερους από τους μισούς πόντους πέτυχαν οι Κουλμπόκα και Τζόουνς με τον Αμερικάνο πιθανόν να κάνει και ένα ρεκόρ από την γραμμή των βολών με το εκκωφαντικό 17 στις 18 βολές.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΡΥΘΜΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η ένταση και η ενέργεια που έβγαλε ο Χάρελ από το πρώτο τζάμπολ του αγώνα σε άμυνα και επίθεση ήταν οι βασικοί λόγοι που ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι. Η ομάδα έδειξε ιδιαίτερη διάθεση στην άμυνα ενώ και στην επίθεση είχε βρει ρυθμό από νωρίς. Κουλμπόκα και Τζόουνς ήταν σε καλή βραδιά και μαζί με τις περιστασιακές βοήθειες που έπαιρναν και από τους παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο ανέβαζαν τη διαφορά στο σκορ. Ο ΑΡΗΣ είχε συνέπεια στο σκοράρισμα αλλά η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν αυτά που έκαναν τη διαφορά.

ΣΕ ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΟΛΑ

Με τη διαφορά να έχει σταθεροποιηθεί για αρκετή ώρα πάνω από τους 20 πόντους, ο εφησυχασμός και η χαλάρωση έκαναν την εμφάνιση τους. Η προσπάθεια στήριξης του Φόρμπς και η επιμονή στον «οργανωτή» Μήτρου Λόνγκ είχαν τις επιπτώσεις τους. Φθηνά λάθη, κακές επιλογές, αστοχία και μια άμυνα που ξαφνικά έμπαζε από παντού. Οι Πολωνοί δεν προλάβαιναν να κάνουν την ανατροπή αλλά και μόνο που είδαμε την διαφορά να πέφτει στους 5 πόντους ήταν αρκετό για να μας χαλάσει λίγο την ευχάριστη διάθεση που είχαμε στα προηγούμενα 3 δεκάλεπτα.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

Πολλές και διαφορετικές οπτικές μπορεί να ξεδιπλώσει κανείς για το σημερινό παιχνίδι και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς ότι ο ΑΡΗΣ παρά τη νίκη του, αγωνιστικά δεν έκανε το step up που ίσως να περιμέναμε. Ναι κερδίσαμε και για αρκετή ώρα κάναμε πάρτι αλλά αν δούμε τα επιμέρους στοιχεία εκεί μπορούμε να βρούμε πολλά μαργαριτάρια. 2 παίκτες πέτυχαν περισσότερους από τους μισούς πόντους άρα πάλι δεν μιλάμε για μια συνολική προσπάθεια αλλά περισσότερο για προσωπικό κρεσέντο του Κουλμπόκα από τα 6.75 και του Τζόουνς από τις βολές. Άχαρος ο ρόλος του Μήτρου Λόνγκ ως ο απόλυτος οργανωτής της επίθεσης… οπωσδήποτε κάτι λάθος πάει με την στατιστική που του χρέωσε μόλις 2 λάθη. Ο Μίλισιτς τον εμπιστεύτηκε για σχεδόν 20’ και ο Μήτρου Λόνγκ κατάφερε να «κάψει» μπόλικες επιθέσεις μας εκνευρίζοντας όλο το γήπεδο. Οι ψηλοί μας περίλυποι περίμεναν μια πάσα της προκοπής. 1 πήρε ο Φόρεστερ και 1 πήρε ο Ίνοχ. Όσο για τον Φόρμπς τα λόγια είναι περιττά. Είναι αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητας που χρειάζεται ένας παίκτης για να βγει μπροστά και να ηγηθεί μιας προσπάθειας και δυστυχώς ο Φόρμπς δεν τα έχει καθόλου. Ίσως να είναι και λίγο άδικο να επικεντρωνόμαστε τόσο στα αρνητικά της βραδιάς μετά από μια νίκη αλλά αν δεν ασχοληθούν οι υπεύθυνοι και δεν λάβουν υπόψιν ότι η Σλάσκ για 3 δεκάλεπτα θύμισε τον ΑΡΗ του τελευταίου δεκαλέπτου με τον συμπολίτη που τα έχανε μόνος του κάτω από το καλάθι, μάλλον θα καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. Και αν πιστέψουμε ότι βαδίζουμε στον σωστό δρόμο μετά τη σημερινή νίκη, μάλλον κινδυνεύουμε να χαθούμε.

ΝΙΚΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

Πολύ καλός ο ΑΡΗΣ για 3 δεκάλεπτα, αυτοκαταστροφικός στο τελευταίο. Ευτυχώς χρόνος δεν υπήρχε ώστε να ζορίσουν περισσότερο τα πράγματα και έτσι η ομάδα πήρε μια σημαντική νίκη. Νίκη ψυχολογίας μιας και επί της ουσίας μάλλον δεν διορθώθηκε και τόσο όσο θα περιμέναμε η εικόνα. Ο Φόρμπς έδειξε ότι δεν μπορεί, όπως και ο κόουτς φάνηκε να θέλει περισσότερο χρόνο για να γνωρίσει την ομάδα του. Όταν όμως κερδίζεις ο χρόνος κυλάει πιο χαλαρά και μπορείς να δουλέψεις με περισσότερη ηρεμία. Να δουλέψεις και να ενισχυθείς μεταγραφικά όπως επιβάλλεται για να προχωρήσει αυτή η ομάδα. Μέχρι τότε όπως λένε και εκεί στην ΚΑΕ …focus on Saturday.

ΥΓ. Είναι και αυτή η διαχείριση των συναισθημάτων της κερκίδας που ώρες ώρες δεν παλεύεται. Ωραίο το χαβαλέ με τον Φόρμπς και το ζεστό χειροκρότημα εμψύχωσης με τη διαφορά στους 25 πόντους. Με διαφορετική εξέλιξη στο σκορ μάλλον θα «στήναμε κρεμάλες» έτσι όπως έπαιζε.

ΥΓ2. Συνεχίζεται «η ενίσχυση» και αυτή την εβδομάδα.

Από το κακό στο χειρότερο ο ΑΡΗΣ μας, κατάφερε για ακόμη μια φορά να απογοητεύει άπαντες γνωρίζοντας την ήττα από τον ποακ μέσα στο κατάμεστο Παλέ. Η ομάδα ήθελε αλλά σε καμία περίπτωση δεν έδειξε ότι μπορεί και στο τέλος πήρε αυτό που άξιζε. Αδιάβαστος ο Μίλισιτς που ναι μεν ακόμη μαθαίνει την ομάδα του αλλά θα έπρεπε τουλάχιστον να ενημερωθεί για το τι έχει προηγηθεί  ώστε να μην χαθεί χρόνος δοκιμάζοντας τις ίδιες αποτυχημένες συνταγές με τον προκάτοχο του. Και όλα αυτά υπό το βλέμμα του Σιάο που σύμφωνα με τα ρεπορτάζ έδωσε το ΟΚ για άμεση ουσιαστική ενίσχυση.

ΣΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΔΙΠΛΟ ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ

Μόνο ομάδα με πλάνο, συστήματα και ρόλους δεν ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό φρόντισε να μας το δείξει από το πρώτο τζάμπολ του αγώνα. Πόντοι με το σταγονόμετρο λόγω της τραγικής κυκλοφορίας της μπάλας στην επίθεση αλλά και της εκνευριστικής αστοχίας στην επίθεση. Ακόμη και τα ελεύθερα σουτ από τους κατεξοχήν σουτέρ σου έβρισκαν σίδερο. Τα ξεσπάσματα του φιλότιμου Χάρελ και τα σκαμπανεβάσματα των Τζόουνς, Μήτρου Λόνγκ ήταν η όαση μέσα στο γενικότερο χάλι μας. Ο Ποακ  από την άλλη είτε με τον δραστήριο Τζάκσον, είτε μέσα από καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και πιο έξυπνα plays έβρισκε έστω και με δυσκολία τον δρόμο προς το καλάθι μας.

ΟΙ ΒΟΛΕΣ, ΑΣΠΙΡΙΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΡΙΑ ΑΣΘΕΝΗ

2 φορές πήγε να μας φύγει το παιχνίδι , 2 φορές αντιδράσαμε. Μάλιστα τη 2^η φορά επιστρέψαμε από το -10 περίπου 9 λεπτά πριν τη λήξη. Όταν όμως η αντίδραση αυτή έρχεται μέσα από ένα άναρχο τέμπο σε άμυνα και επίθεση τότε λογικά κάποια στιγμή όταν τα πράγματα ηρεμήσουν πάλι θα ξαναγυρίσεις στο μηδέν. Όπως και έγινε. Οι βολές(σαν να φορούσαμε πράσινα ή ερυθρόλευκα) ήταν αυτές που μας κράτησαν στο παιχνίδι και μας έκαναν να ελπίζουμε αλλά η ομάδα ήταν τόσο κακή που ακόμη και όταν ο  συμπολίτης έδειξε τάσεις αυτοχειρίας εμείς χάναμε ακόμη και τα lay up.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΥΑΛΟΥ, ΠΛΑΝΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Αν κάποιος πιστεύει ότι αυτό το ρόστερ υστερούσε έναντι αυτού του συμπολίτη και το πρόβλημα ήταν κάποιος Τζάκσον μάλλον χάνει το νόημα. Το πρόβλημα είναι ότι οι αντίπαλοι σου 2.5 μήνες δουλεύουν, κάνουν διορθωτικές κινήσεις και βελτιώνονται ενώ εσύ συζητάς ακόμη αν ο Φόρμπς θα ανέβει, αν υπάρχει πόιντ γκαρντ που μπορεί να οργανώσει παιχνίδι και αν οι Έλληνες του ροστέρ κάνουν ή δεν κάνουν. Αλλάζεις προπονητή και προφανώς κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τον ενημερώσει για τις αδυναμίες και το τι έχει δοκιμάσει ως τώρα ο προηγούμενος προπονητής. Σήμερα ο Μίλισιτς έκανε ένα ίδιο κοουτσάρισμα με αυτά τα πρώτα του Καράιτσιτς που στη συνέχεια αποφάσισε να τα αλλάξει. Δεν ξέρω αν είναι ευθύνη του ίδιου του προπονητή ή του υπόλοιπου τεχνικού τιμ και του GM αλλά φάνηκε στον αγώνα ότι ήμασταν αδιάβαστοι. Και όταν λέμε αδιάβαστοι όχι μόνο ως προς τον αντίπαλο αλλά και προς την ίδια μας την ομάδα. Μια κατάσταση που δυστυχώς θυμίζει τις προηγούμενες χρονιές ως προς τα λάθη, γιατί ως προς την προσπάθεια που βλέπαμε σίγουρα τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα.  Σήμερα μόνο ένας Χάρελ σε έπειθε ότι κατέβηκε αποφασισμένος χωρίς φόβο να παλέψει. Οι υπόλοιποι μάλλον πάλευαν με τις ανασφάλειες τους. Και σε αυτό το περιβάλλον δύσκολα να δουλέψει ένας προπονητής που μόλις προσγειώθηκε στον πλανήτη ΑΡΗ.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Σαν να ανταγωνίζεται να ξεπεράσει προς το χειρότερο τον κακό του εαυτό μοιάζει ο ΑΡΗΣ από παιχνίδι σε παιχνίδι και δυστυχώς το σημερινό ντέρμπι δεν ξέφυγε από τον κανόνα. Κόντρα σε μια μέτρια ομάδα που όμως έκανε 1-2 βασικά πράγματα μέσα στο γήπεδο, ο ΑΡΗΣ φάνηκε πολύ αδύναμος για να πάρει μια αυτονόητη νίκη. Γιατί μόνο αυτονόητη ήταν η νίκη για τον φετινό ΑΡΗ στο «ντέρμπι» μέσα στο κατάμεστο Nick Galis Hall. Χειρότερο από την ίδια την ήττα είναι η απάθεια(;), η αδιαφορία(;), η ανικανότητα(;) και η αδυναμία(;) που δείχνει η διοίκηση για να επέμβει και να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις. Λάθη γίνονται, όπως και διορθωτικές κινήσεις γίνονται.

ΥΓ. Ευτυχώς πλησιάζει Black Friday και όλο και κάτι θα βρούμε σε προσφορά.

Μόλις για ένα ημίχρονο όρθωσε ο ΑΡΗΣ μας το ανάστημα του και κατάφερε να μείνει μέσα στο παιχνίδι, μιας και στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε η ολική κατάρρευση και η απόλυτη κυριαρχία των αντιπάλων μας. Και πως να μην κυριαρχήσουν οι Ισραηλινοί όταν η λέξη άμυνα απουσίαζε παντελώς από τη σκέψη των παικτών μας. Άσχημο το ντεμπούτο του νέου προπονητή μας, που δεν μπόρεσε να έχει κάποια θετική επίδραση στην ομάδα.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Μόνο στο πως θα βάλουν την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι είχαν οι παίκτες μας στο μυαλό τους και σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έκαναν σχεδόν μόνο αυτό. Άλλοτε με τον Τζόουνς που ήταν ζεστός, άλλοτε με τον Κουλμπόκα ή τον Ίνοχ καταφέραμε να αντισταθούμε στη διάθεση που έδειξαν οι Ισραηλινοί να ξεφύγουν. Λίγες στιγμές που παίξαμε και άμυνα αποδείχθηκαν αρκετές και από το -11 βρεθήκαμε στο +1 λίγα δεύτερα πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Και αυτή η αντεπίθεση που συνδυάστηκε και με κάποιες αμυντικές εκλάμψεις ήταν που μας έκανε αισιόδοξους για τη συνέχεια.

ΒΑΡΙΔΙΟ Η ΑΜΥΝΑ, ΒΥΘΙΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

2’ στο 3^ο δεκάλεπτο χρειάστηκε η Χάποελ για να ξεφύγει και πάλι στο σκορ. Οι Ισραηλινοί βγήκαν  αποφασισμένοι από τα αποδυτήρια να τιμωρήσουν την χαλαρή αμυντική μας συμπεριφορά όπως ακριβώς και έκαναν μέχρι τη λήξη του αγώνα. Αντί όμως για σκληράδα στην άμυνα, είδαμε να πέφτει λευκή πετσέτα από νωρίς και τους Ισραηλινούς να στήνουν ένα πάρτι εις βάρος μας χωρίς σταματημό.  Η διαφορά ξέφυγε και το άγχος εγκλώβισε τους παίκτες μας που πλέον δεν μπορούσαν να «σταυρώσουν» σουτ. Παρόλα αυτά επέμειναν να σουτάρουν ξανά και ξανά από μακρινή απόσταση, σπάζοντας τα καλάθια και μαζί και τα νεύρα μας.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΥΓΕ ΠΟΤΕ

Αστείο να επιρρίψουμε ευθύνες για το σημερινό στον νέο μας προπονητή. Ο άνθρωπος ήρθε, γνώρισε τους παίκτες του, έκανε 1-2 προπονήσεις και κάθισε στην άκρη του πάγκου. Έκανε μια μέτρια διαχείριση του ρόστερ που δεν γνωρίζει καλά καλά;  Είχε αργά αντανακλαστικά και άφησε το παιχνίδι να εκτροχιαστεί; Έμοιαζε σαν να κάνει δοκιμές στα φιλικά; Ναι, ναι και πάλι ναι. Έχει σημασία; Όχι γιατί αυτός είναι ο ΑΡΗΣ. Ακόμη και αν υπό τις οδηγίες του Αγγέλου φάνηκε για ένα παιχνίδι διαφορετικός,   η αλήθεια είναι ότι αυτός είναι ο φετινός ΑΡΗΣ. Αν του βγουν τα σουτ στην επίθεση και αν ο αντίπαλος είναι άστοχος κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά μάλλον ήττες σαν τη σημερινή θα μας γίνουν και φέτος συνήθεια. Και αν η «συμφωνία» του Μίλιτσιτς δεν συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον 2 άμεσες διορθωτικές κινήσεις τότε μάλλον τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Φέρνεις 2 κανονικούς ετοιμοπόλεμους ξένους στο 2-3 και στο 4-5 και αφήνεις τους Φόρμπς και το Φορεστερ στην Ευρώπη αν είναι τόσο καλά παιδιά και δεν θέλεις να τους διώξεις. Και φυσικά εύχεσαι καλή συνέχεια στην καριέρα του στον Γεωργιανό. Απλά και ρεαλιστικά.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ

Καμία έκπληξη δεν μας επεφύλασσε η ομάδα για το αποψινό παιχνίδι. Αυτά που μπορεί να κάνει στην επίθεση μας τα έδειξε σε ένα κομμάτι του αγώνα και αυτά που δεν μπορεί να κάνει όπως είναι να παίξει άμυνα, μας το έδειξε από την αρχή μέχρι το τέλος.  Τι να σου κάνει και ο νέος προπονητής με 1-2 προπονήσεις; Εδώ μπαίνει ο Νοέμβρης και ακόμη αναμένουμε τις διορθωτικές κινήσεις και την ενίσχυση της ομάδας. Προφανώς και δεν υπάρχει βιασύνη… 5ετές πλάνο είναι αυτό.

ΥΓ. Οι αλλαγές παικτών δεν σημαίνει απαραιτήτως και αύξηση του μπάτζετ. Αν πχ είχες υπολογίσει να δώσεις 400.000$ σε έναν παίκτη και στη συνέχεια αποφασίσεις να τον αλλάξεις με έναν που κάνει 200.000$ ακόμη και με μια γερή αποζημίωση στη χειρότερη πάλι στα ίδια θα είσαι.

Μετά από 4 συνεχόμενες ήττες σε Ελλάδα και Ευρώπη, πήρε σημαντικό διπλό στη Νέα Σμύρνη και ελπίζει πλέον σε καλύτερες ημέρες. Ο άνεμος αλλαγής που ακολούθησε την απομάκρυνση του Καράιτσιτις είχε σημαντική επίδραση στην ομάδα που είχε αποφασιστικότητα και συγκέντρωση στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Η πολυφωνία στην επίθεση και το θετικό πρόσημο όλων όσων αγωνίστηκαν ήταν τα στοιχεία που οδήγησαν τον ΑΡΗ μας στη νίκη!

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Και μόνο το αρχικό σχήμα που επέλεξε ο Δ.Αγγέλου να δεις, μπορείς να καταλάβεις ότι από την πρώτη στιγμή της αποχώρησης του Καράιτσοτς υπήρξε ξεκάθαρη διάθεση αλλαγής φιλοσοφίας. Με τον Πουλιανίτη στον άσσο, τον Τζόουνς στο 2,  τον Φόρμπς στο 3, και τον Κουλμπόκα  στο ο ΑΡΗΣ ήθελε να κυκλοφορήσει καλύτερα την μπάλα και να  δώσει καλύτερες ευκαιρίες για σουτ στους σκόρερ τους. Κάτι που το έκαναν οι Τζόουνς και Κουλμπόκα με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να πάρει προβάδισμα από νωρίς στο παιχνίδι. Προβάδισμα που με την ίδια λογική της σωστής κυκλοφορίας της μπάλας συνέχισε να το κάνει με επιτυχία χτίζοντας μια διψήφια διαφορά.

Η ΩΡΙΜΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ξαφνικά όμως ο Πανιώνιος φάνηκε να διαβάζει το παιχνίδι πιο σωστά, να εκμεταλλεύεται τα μαρκαρίσματα που υπερτερούσαν, να βρίσκει και κάποια μακρινά σουτ με αποτέλεσμα να γυρίσει το παιχνίδι και να προσπεράσει με 46-44 περίπου 16’ πριν το φινάλε. Σε εκείνο το σημείο φάνηκε πόσο πνευματικά έτοιμος ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και υπήρχε η αντίδραση που χρειαζόταν ώστε να μην μας φύγει το παιχνίδι από τον έλεγχο. Μποχωρίδης, Μήτρου Λόνγκ, Χάρελ  και Γκιουζέλης έστησαν μπλόκο στον Πανιώνιο, ο Φόρμπς βρήκε με καθυστέρηση ενός ημιχρόνου τα πατήματα και το προβάδισμα των αντιπάλων μας περιορίστηκε στα 11’’. Από εκείνο το σημείο και μετά η ομάδα δεν ξανακοίταξε πίσω. Ανέβασε τον δείκτη της διαφοράς στο +23 και απλά διαχειρίστηκε τον χρόνο μέχρι τη λήξη.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗ ΝΙΚΗ

Βοηθός ξεβοηθός ο Αγγέλου σε σχέση με ότι έχουμε δει φέτος, σήμερα έμοιαζε με Πάτ Ράιλι. Παίκτες με συγκεκριμένους ρόλους, αποφόρτιση του Τζόουνς από το κατέβασμα και γενικότερα ορθότερη κυκλοφορίας της μπάλας, ελεγχόμενο ροτέισον χωρίς κατάχρηση των αλλαγών, σωστός διαμοιρασμός του χρόνου και πλάνα για ελεύθερα σουτ. Και στην άμυνα έβλεπες τους παίκτες να μην χάνουν τις θέσεις τους και να έχουν σωστές αποστάσεις και αλλαγές στα σκριν. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και την συγκέντρωση που έδειξαν όλοι οι παίκτες στο παιχνίδι τότε μιλάμε για το ιδανικό ντεμπούτο του υπηρεσιακού προπονητή μας! Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι 6 παίκτες πέτυχαν διψήφιο αριθμό πόντων και οι ασίστ ήταν υπερδιπλάσιες των λαθών. Για πρώτη φορά είδαμε κάτι που θύμιζε επαγγελματική ομάδα που προπονείται καθημερινά και όχι ένα τσούρμο παικτών όπου καθένας προσπαθεί να ξεχωρίσει από το σύνολο. Ομάδα όπως θα πρέπει να είναι και στη συνέχεια. Με αυτούς τους παίκτες που είναι ήδη εδώ αλλά και αυτούς που γρήγορα μαζί με τον νέο προπονητή θα πρέπει να έρθουν.

ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΣ

Πολυσύνθετο άθλημα το μπάσκετ αλλά ταυτόχρονα και τόσο απλό. Όπως απλά, λογικά και συγκεντρωμένα έπαιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα μένοντας στα βασικά και φθάνοντας σε μια εύκολη νίκη. Η ώριμη αντίδραση της ομάδας όταν από το +10 βρέθηκε πίσω στο σκορ και ο επιβλητικός τρόπος με τον οποίο κλείδωσε τη νίκη επιβεβαίωσε το πόσο έλειψε η πνευματική διαύγεια στον πάγκο από την αρχή της χρονιάς. Πήραμε μια ανάσα, χαμογελάσαμε λιγάκι αλλά καλό είναι να μην επαναπαυόμαστε. Καλώς να έρθει ο νέος προπονητής, καλώς να έρθει και η απαραίτητη ενίσχυση το συντομότερο δυνατό.

ΥΓ. Το τι θα κάνει ο νέος προπονητής θα φανεί πάνω στο παρκέ. Αυτό πάντως που δεν χωράει αμφισβήτηση είναι ότι ο Σέρβος έπρεπε να φύγει.

Την βελτίωση που θα οδηγήσει στη νίκη κόντρα στη Μανρέσα περιμέναμε να δούμε σήμερα, τελικά όμως ο ΑΡΗΣ παρουσίασε ακριβώς τις ίδιες παθογένειες με τα προηγούμενα παιχνίδια και μοιραία γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα. Σε πανικό ο Καράιτσιτς, δοκίμαζε σχήματα εκτός λογικής με την ελπίδα απλά να σταθεί τυχερός. Ούτε καν όταν η ομάδα χρειαζόταν πάση θυσία σκορ δεν έριξε μέσα τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα και με ψηλά σχήματα έψαχνε κλεψίματα και μακρινά σουτ! Δικαιολογημένες οι γιούχες στο φινάλε, σε ένα σχεδόν κατάμεστο Παλέ παρά τα χάλια μας.

ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Τα πρώτα λεπτά μιας αναμέτρησης είναι αυτά που δείχνουν το πόσο πνευματικά έτοιμοι είναι οι παίκτες και αν η προετοιμασία ενόψει του αγώνα έπιασε τόπο. Σε αυτά τα πρώτα λεπτά λοιπόν ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος να μας πείσει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μαλθακός στην άμυνα, απελπιστικά άστοχος στην επίθεση και επιρρεπής στα λάθη. Το 18-27 που έληξε η πρώτη και η συνολική μας εικόνα δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας για τη συνέχεια.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΧΑΡΕΛ

Με τον Ρόνι Χάρελ να είναι αυτός που ύψωσε ανάστημα πρώτος από όλους στους Ισπανούς ο ΑΡΗΣ έβγαλε αντίδραση. Έγινε πιο επιθετικός στην άμυνα του και βρήκε πόντους στον αιφνιδιασμό. Ίνοχ και Μποχωρίδης έκαναν την διαφορά στην επίθεση και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι και να προσπεράσει στο σκορ.  Ακόμη όμως και όταν το πέτυχε έμοιαζε να μην πατάει καλά και να αδυνατεί να επιβάλλει τον ρυθμό.

ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ, ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 4 ΓΡΑΜΜΕΣ

Και όσο οι Ισπανοί απαντούσαν στα καλάθια μας τόσο ο Καράιτσιτς στον πάγκο θόλωνε και έψαχνε με ανορθόδοξα σχήματα να βρει τον δρόμο προς τη νίκη. Αφήνοντας στον πάγκο σε όλο το τελευταίο και καθοριστικό κομμάτι της αναμέτρησης τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα και εναποθέτοντας τις ελπίδες μας σε ανορθόδοξα σχήματα χωρίς λογική τζόγαρε μέχρι να χαθεί και η τελευταία ελπίδα. Ούτε και όταν η διαφορά πήγε στο -11 περίπου 5’ πριν το φινάλε όπου ήθελες μακρινό σουτ δεν έβαλε τους κατεξοχήν σουτέρ του. Ήθελες γρήγορους πόντους και τρίποντα και αυτός έκανε ροτέισον με Γκιουζέλη, Φόρεστερ, Ίνοχ, Μποχωρίδη,  Χάρελ και Μερκβιλάτζε. Οι Ισπανοί χωρίς ιδιαίτερο άγχος από την στιγμή που ανέκτησαν διψήφια διαφορά πήραν τη νίκη.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Η ομάδα χρειάζεται χρόνο συνήθως λένε όλοι οι προπονητές στο ξεκίνημα της χρονιάς όταν τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά. Αυτό όμως συνεπάγεται ότι από παιχνίδι σε παιχνίδι κάτι θα βελτιώνεις, κάπου θα βρίσκεις λύσεις και κάτι θα αλλάζεις προς το καλύτερο. Σήμερα όμως μάλλον είδαμε μια ανάποδη διαδρομή. Είδαμε παίκτες όπως τον Τζόουνς, τον Φόρμπς και τον Κουλμπόκα να παραγκωνίζονται ακόμη και όταν η μόνη ελπίδα που σου είχε απομείνει για να γυρίσεις το παιχνίδι ήταν τα μακρινά τους σουτ. Όπως δηλαδή έκαναν στο Μαρούσι οι Τζόουνς και Κουλμπόκα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Αντί δηλαδή να δεις τους 3 παραπάνω να πατάνε καλύτερα μέσα στο γήπεδο και να τους δίνονται οι ιδανικές προϋποθέσεις για να σκοράρουν, εμείς τους «κάψαμε». Και εναποθέσαμε τις ελπίδες μας σε αυτούς που επιλέχθηκαν για να πιέσουν στην άμυνα. Αν λοιπόν αυτή η κατάσταση δεν είναι η απόδειξη ότι ο κόουτς έχει χάσει τον έλεγχο και έχει στερέψει από ιδέες, τότε τι είναι ;

ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Παραδοχή της αποτυχίας και επιβεβαίωση της απουσίας σοβαρού αγωνιστικού σχεδιασμού ήταν η  σημερινή αναμέτρηση κόντρα στη Μανρέσα, με τους Ισπανούς να επικρατούν με 79-86. Ακόμη και αν κερδίζαμε με τον τρόπο που επέλεξε να διαχειριστεί το παιχνίδι ο Καράιτσιτς πάλι η ομάδα σε αδιέξοδο θα ήταν. Ούτε όταν έμεινες πίσω με διψήφια διαφορά και χρειαζόσουν τρίποντο δεν εμπιστεύτηκε τα «βαριά χαρτιά» που είχε στην διάθεση του. Εκτός και αν ο φετινός ΑΡΗΣ έχει χτιστεί έτσι ώστε να κερδίζει χωρίς να έχει ανάγκη τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα… Κάτι έχει γίνει εξαρχής πολύ λάθος . Είτε έμπαινε η μια βολή του Τζόουνς στο Μαρούσι και κερδίζαμε, είτε αυτά τα περίεργα σχήματα που είδαμε σήμερα έπιαναν τόπο, πάλι πρόβλημα θα υπήρχε. Πρόβλημα που πρέπει να διορθωθεί άμεσα.

ΥΓ. Μόνο σαν τρολάρισμα σε κάποιο χακεμένο μάτριξ θα μπορούσε να δικαιολογηθεί όλο αυτό που βιώνουμε. Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Μια άνευρη εμφάνιση για περίπου 30’, μια ολική επαναφορά από το -16, 2 παρατάσεις για γερά νεύρα με εκατέρωθεν  γλίστρες, 2-3 φαλτσοσφυρίγματα και στο τέλος ήττα.  Αυτόν τον ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα που αν και έδειξε να έχει παλμό στο τέλος της αναμέτρησης παραμένει βαριά ασθενής στον πάτο της βαθμολογίας. Τι μπορεί να αλλάξει; μάλλον τίποτα όσο παραμένει με την ίδια σύνθεση η ομάδα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ

Μόλις ένα δεκάλεπτο ήταν αρκετό για να καταλάβει κανείς ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στην ομάδα. Ακόμη και αν στα πρώτα 4-5 λεπτά η ομάδα κυκλοφόρησε την μπάλα με ωριμότητα βρίσκοντας τα ελεύθερα σουτ και στην άμυνα οι αποστάσεις ήταν σωστές. Με το που αποφάσισε όμως το Μαρούσι να υψώσει ανάστημα ξαφνικά η ομάδα έχασε τη συγκέντρωση της, επιστρέφοντας στις εργοστασιακές της ρυθμίσεις.

ΤΑ 20’ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Επί 20’ ο ΑΡΗΣ ξεδίπλωνε στο παρκέ της αδυναμίες του. Χαμένα ριμπάουντ, χαλαρότητα στην άμυνα, φθηνά λάθη και ατομικές ενέργειες. Χωρίς καμία αντίσταση οι αντίπαλοι μας σκόραραν με κάθε τρόπο. Κάθε αναπάντητος πόντος από την πλευρά μας στοίχιζε μιας και η άμυνα απουσίαζε με αποτέλεσμα η διαφορά να φθάσει στο +16 περίπου 12’ πριν την λήξη.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΗΤΤΑ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Από πουθενά δεν μπορούσες να πιαστείς για να πεις ότι το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει και ο ΑΡΗΣ μπορεί να το γυρίσει. Όλα φάνταζαν δυσοίωνα μέχρι ο Τζόουνς να σκοράρει 2 συνεχόμενα, ο Χάρελ να κάνει τα μαγικά του και ο Κουλμπόκα να στέλνει το παιχνίδι στην παράταση. Στην πρώτη παράταση όπου είχαμε τον πρώτο λόγο αλλά ο ήρωας Τζόουνς έγινε μοιραίος χάνοντας 2 ελεύθερες βολές 2’’ πριν οδηγηθούμε σε νέα παράταση. Σε μια δεύτερη παράταση όπου οι γλίστρες, η αστοχία μας και τα σφυρίγματα των διαιτητών έκριναν το αποτέλεσμα.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ

Τι να πρωτοσχολιάσεις για αυτό που παρακολουθήσαμε πάλι σήμερα. Για 5’ στην αρχή του αγώνα πήγε να μας ψήσει η ομάδα ότι κάτι πάει να αλλάξει, στη συνέχεια όμως μας διέψευσε κατηγορηματικά. Ακόμη και αυτή η αντεπίθεση ήρθε ανορθόδοξα, από το πουθενά χάρη σε προσωπικές ενέργειες. Όπως σε προσωπικές ενέργειες δείχνει να βασίζεται όλο το πλάνο της ομάδας. Έγινε προσπάθεια για να βγει ένα σύστημα στην επίθεση; Είδαμε σκριν, γρήγορες περιστροφές, κυκλοφορία της μπάλας ή κάτι παραπλήσιο που να θυμίζει σύστημα; Είδαμε στην άμυνα να κρατάνε αποστάσεις ή να κάνουν σωστές αλλαγές στα σκριν; Ακόμη και στην άμυνα ο καθένας έκανε ότι του κατέβαινε. Όπως ότι του κατέβαινε έκανε και ο Καράιτσιτις με κάποιες πειραματικές πεντάδες και σχήματα στις κρίσιμες στιγμές εκτός λογικής.  Ναι έπαιξε καλύτερα ο Φόρμπς, έπαιξε πολύ καλύτερα ο Κουλμπόκα, βελτιώθηκε αισθητά ο Ίνοχ, εμφανίσθηκε στην κρίσιμη ο Τζόουνς αλλά στο τέλος χάσαμε. Και χάσαμε από μια από τις πιο αδύναμες ομάδες της λίγκας. Και αυτό είναι η απάντηση στο αν θα πρέπει να δούμε τόσο αρνητικά ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες.

ΜΕ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ VIBES ΜΟΝΟ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Δεν τα παράτησε στο -16, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του στις 2 παρατάσεις και στις λεπτομέρειες τελικά ηττήθηκε. Μια βολή του Τζόουνς 2.5’’ πριν το φινάλε της 1^ης παράτασης πιθανόν να ήταν αρκετή ώστε τώρα να γράφαμε για τον ΑΡΗ που ανακάμπτει και ξεκινάει την αντεπίθεση του...  Όπως και για τον Κουλμπόκα που έπαιξε καλά, τον Φόρμπς και τον Ίνοχ που βρίσκουν τον εαυτό τους και άλλα τέτοια. Όσα θετικά και αν προσπαθήσουμε να ξεψαχνίσουμε από το σημερινό παιχνίδι, όσες φορές και αν φωνάξουμε υπομονή κάτι αλλάζει, όσο στήριξη και αν παρέχουμε,  η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η ομάδα νοσεί, έχει δομικά προβλήματα και τίποτα δεν δείχνει ικανό να αλλάξει με τα σημερινά δεδομένα. Ίδια δεδομένα, ίδια αποτελέσματα.

ΥΓ. Με κανονικό 6^ο ξένο το κερδίζαμε το παιχνίδι;

Να διασκευάσει τις εντυπώσεις του Σαββάτου ήθελε ο ΑΡΗΣ σήμερα στη Λιουμπλιάνα κόντρα στη Τσεντεβίτα, τελικά κατάφερε εντελώς το αντίθετο. Η αδυναμία σε άμυνα και ριμπάουντ και τα πολλά φθηνά λάθη δεν επέτρεψαν στην ομάδα να είναι ανταγωνιστική. Προσπάθησε ο Μήτρου Λόνγκ να αφυπνίσει τους συμπαίκτες του αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

ΟΤΙ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΦΑΕΙ

Με το μυαλό στην επίθεση μπήκαν και οι 2 ομάδες. Τζόουνς και Μήτρου Λόνγκ κρατούσαν την ομάδα στο κοντά στο σκορ απατώντας στα καλάθια των Σλοβένων. Και όταν και οι υπόλοιποι δειλά δειλά ξεκίνησαν να σκοράρουν καταφέραμε να ισορροπήσουμε  το παιχνίδι. Αυτό όμως δεν έδειχνε αρκετό για να κουκουλώσει τα προβλήματα μας στην άμυνα. Ιδιαίτερα κοντά στο καλάθι πέρα από κάποιες καλές άμυνες στον αέρα του Ίνοχ αδυνατούσαμε να σταματήσουμε τους αντιπάλους μας να πλησιάσουν και να πετύχουν εύκολους πόντους.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΝΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Κοντά ήμασταν στο σκορ και το πρόβλημα περιοριζόταν στην άμυνα κάτω από το καλάθι. Όταν όμως οι Σλοβένοι άρχισαν να πυροβολούν έξω από τα 6.75 εκεί ήρθε η ολική κατάρρευση. Η ομάδα έχασε εντελώς το μυαλό της και έγινε χειρότερη σε όλους τους τομείς. Ο Μήτρου Λόνγκ ήταν ο μόνος που προσπαθούσε να ορθώσει ανάστημα και να πείσει και τους συμπαίκτες  ότι μπορούν να διεκδικήσουν τη νίκη αλλά στο τέλος παρέμεινε μόνος. Ούτε τα 2 συνεχόμενα τρίποντα που έριξαν τη διαφορά στους 7 πόντους περίπου 6’ δεν έπιασαν τόπο. Οι Σλοβένοι αντέδρασαν εντυπωσιακά και τελείωσαν την αναμέτρηση με τη μέγιστη διαφορά.

ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ

Σαν να σταθεροποιείται στις χαμηλές πτήσεις φάνηκε σήμερα η ομάδα την στιγμή που μετά την ήττα σοκ με τον Κολοσσό περιμέναμε αντίδραση. Αντί για αντίδραση όμως είδαμε άλλη μια άνευρη εμφάνιση και μια ομάδα που δεν ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο. Ένα μονόπλευρο στυλ στην επίθεση με ατομικές ενέργειες και ένα μπάχαλο στην άμυνα με τους παίκτες να αδυνατούν να περιορίσουν τους αντιπάλους τους. Βάλε και τις χαμένες βολές και τα πολλά ανόητα λάθη και φτιάχνεις μια εικόνα σκέτη απογοήτευση. Είναι δύσκολο να εκτιμήσεις πόσο καλύτερα μπορεί να παίξει αυτή η ομάδα. Δεν είναι ότι οι παίκτες δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα τους. Είναι ότι για να κερδίζεις θα πρέπει σε κάθε παιχνίδι να παίζουν στο 110% των δυνατότητων τους. Διαφορετικά όλοι τους έχουν χτυπητές αδυναμίες που τις γνωρίζουν όλοι. Όλοι εκτός από τον Καράιτσιτς και τον Ζήση όπως φαίνεται…

ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Την ανάγκη για άμεση ενίσχυση βροντοφώναξε για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ μας, παρουσιάζοντας μια κάκιστη εικόνα και γνωρίζοντας εύκολα την ήττα από την Τσεντεβίτα με 80-59. Εγκλωβισμένη στις αδυναμίες της η ομάδα, με τον Καράιτσιτς να μην βρίσκει τον τρόπο να την απεγκλωβίσει. Εγκλωβισμένη φαίνεται και η διοίκηση στα πλάνα της, με τις επιλογές της να εντείνουν τον προβληματισμό. Παγωμάρα στον κόσμο μετά το νέο στραπάτσο, που αδυνατεί να κατανοήσει αυτό που συμβαίνει σε μια χρονιά που ξεκίνησε με εντελώς διαφορετικές προσδοκίες.

ΥΓ. Το μόνο που λείπει σε σχέση με πέρσι είναι μερικές ατάκες όπως «δεν κάναμε όλοι μαζί προετοιμασία» και «Τον Δεκέμβρη θα είμαστε καλά».

Απότομη προσγείωση στο ελληνικό πρωτάθλημα για τον ΑΡΗ μας μετά τον θρίαμβο επί του Αμβούργου, που ούτε σήμερα κατάφερε να πάρει την παρθενική του νίκη στις εγχώριες διοργανώσεις. Ο Κολοσσός Ρόδου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι είναι ο «κακός δαίμονας» μας και παίζοντας συγκεντρωμένα και ψυχωμένα κατάφερε να πάρει τη νίκη μέσα στο σπίτι μας. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις 2 σημαντικότατες απουσίες που είχαν οι Ροδίτες τότε το βάρος της σημερινής ήττας φαντάζει δυσβάσταχτο.

ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Γρήγορα βρήκε τα πατήματα του στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας παρόλο που οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά. Τζόουνς και Μποχωρίδης ξεκίνησαν με άγριες διαθέσεις και ήταν αυτοί που σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο έσπρωχναν την ομάδα προς τη νίκη. Οι Ροδίτες όμως ήταν αρκετά συγκεντρωμένοι σε και στις 2 πλευρές του γηπέδου και όσες φορές και αν προσπαθήσαμε να ξεφύγουμε στο σκορ, με υπομονή και επιμονή έβρισκαν τον τρόπο να αντιδράσουν.  Η εικόνα όμως των πρώτων 2 δεκαλέπτων σε έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ ψάχνει απλά την ευκαιρία για να «τελειώσει» νωρίς νωρίς το παιχνίδι.

ΘΟΛΩΣΕ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Για αρκετή ώρα συνεχίστηκε το ίδιο μοτίβο, βλέποντας όμως τον Κολοσσό κολλημένο πάνω μας η ομάδα άρχισε να αγχώνεται και σιγά σιγά να χάνει την συγκέντρωση της. Ξαφνικά οι καλύψεις και τα μπλοκ άουτ στην άμυνα θύμιζαν παιδική χαρά και στην επίθεση το τρίποντο έγινε κάτι σαν εμμονή. Ακόμη και αμαρκάριστα, τα σουτ ήταν απελπιστικά άστοχα. Μια κατάσταση που έδωσε την ευκαιρία στους παίκτες του Κολοσσού να πατήσουν πάνω στα λάθη μας και στο τέλος να φθάσουν σε μια ανέλπιστη αλλά άξια νίκη.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Πολύ κακή η ομάδα σήμερα με πάρα πολλά προβλήματα που τη δεδομένη στιγμή φαντάζει σχεδόν αδύνατο να διορθωθούν χωρίς κομβικές αλλαγές.  Και πως να διορθωθούν όταν και ο ίδιος Καράιτσιτις φαίνεται να τα προσπερνάει με έναν ωχαδερφισμό ή να εθελοτυφλεί ότι ξαφνικά οι ίδιοι παίκτες, με το ίδιο πλάνο και την ίδια συμπεριφορά θα τα λύσουν; Γιατί σήμερα αυτή ήταν η επιλογή του Καράιτσιτις. Αν μπουν από την μια τα τρίποντα στην επίθεση και αν στην άμυνα καταφέρουν οι  Χάρελ και Μποχωρίδης να μεταμορφωθούν σε Τσάρλς Μπάρκλεϊ και ισοπεδώσουν τους αντίπαλους ψηλούς. Ελάχιστες εμπνεύσεις στο παιχνίδι για να αλλάξει την κατάσταση και μια εμμονή στα ίδια και τα ίδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάτι που δείχνει ότι πέρα από τα λάθη στον σχεδιασμό έχουμε και άρνηση της κατάστασης που διαμορφώνεται μέσα στον αγώνα. Σε κάνει να αναρωτιέσαι

ΕΝΑΣ ΠΛΗΡΗΣ ΑΡΗΣ ΓΕΜΑΤΟ «ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ»

Αν  κάποιος δεν το κατάλαβε, σήμερα παίξαμε χωρίς απουσίες με 6 ξένους κανονικά. Και πάλι δεν είχαμε 4αρι και πάλι δεν είχαμε δεύτερο πόλο στην επίθεση πέρα του Τζόουνς. Γιατί; Μα γιατί έτσι στήθηκε ο ΑΡΗΣ! Και σε αυτή την εξίσωση το λάθος δεν είναι ούτε ο Κουλμπόκα, ούτε ο Γκιούζελης. Και σε καμία περίπτωση οι παίκτες που καλούνται να καλύψουν τα κενά  όπως είναι οι Χάρελ και Μποχωρίδης. Ούτε σου φταίει που κανένας εκτός του Τζόουνς  δεν μπορεί να σκοράρει με συνέπεια. Όποιος κάτσει να αναλύσει το ρόστερ και ψάξει την πορεία των παικτών που έχουμε φέτος θα δει ότι για την ώρα όλοι ανταποκρίνονται στη «φήμη» τους. Ναι όλοι μπορούν να παίξουν καλύτερα αλλά εκτός του Τζόουνς κανείς δεν μας συστήθηκε ως δεινός σκορέρ. Ναι ο Φόρμπς μπορεί να το κάνει υπό προϋποθέσεις, δεν είναι όμως ο παίκτης που θα τους δώσεις την μπάλα όταν αυτή καίει.  Ούτε ο Μήτρου Λόνγκ φημίζεται για την σταθερότητα του. Με λίγα λόγια ακόμη και αν βελτιωθούν όλοι και βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό, ο ΑΡΗΣ θα συνεχίσει να είναι ασταθής στην επίθεση και στην άμυνα μαλθακός. Θέλεις παίκτη από το πάνω ράφι(όπως λένε οι φήμες ότι φέρνουμε) για το 4-5 για να δέσει την άμυνα, θέλεις όμως και στο 2-3 για να δώσεις λύση στο σκοράρισμα μέχρι(και αν) ο Φόρμπς να εξοικειωθεί. Ακόμη και αν τους είχαμε σήμερα εδώ θα έπρεπε ο Καράιτσιτς να επιλέξει ποιους 2 ξένους θα άφηνε έξω. Και αν η μια επιλογή είναι εύκολη, η 2^η μοιάζει με άλυτο γρίφο. Εκτός και αν είσαι έτοιμος να πάρεις γενναίες αποφάσεις που μάλλον είναι πολύ νωρίς ακόμη για να παρθούν.

ΟΤΑΝ ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΟΥ, ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ

Όσοι δουλεύουν κάνουν λάθη… Συμβαίνει, δεν είναι και τόσο κακό. Κακό είναι όμως να μην αναγνωρίζεις τα λάθη σου και να μην τα διορθώνεις. Ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν «έτυχε» και έχασε. Απλά παραδόθηκε στις χτυπητές αδυναμίες του κόντρα σε έναν μαχητικό Κολοσσό που αν και του έλειπαν 2 βασικότατοι παίκτες έπαιξε σαν κανονική ομάδα και κέρδισε. Ναι είμαστε στην αρχή, ναι ο τερματισμός σαφώς και έχει μεγαλύτερη αξία από την εκκίνηση αλλά και το ταξίδι έχει την γλύκα του …που για την ώρα όμως πικρίζει.

ΥΓ. Ζω για την στιγμή όπου κάθε δικαιολογία εκτός παρκέ θα έχει εξαλειφθεί και όσοι θα επωμίζονται το βάρος του αγωνιστικού θα νιώθουν την ανάγκη από μόνοι τους να απολογηθούν για ήττες σαν την σημερινή.

ΥΓ2. Κάτι από «εποχή Καστρίτη» θυμίζει ακόμη η φάση. Παίκτες τραυματίες που θα επανέλθουν και θα κάνουν την διαφορά, ξένοι που θέλουν χρόνο να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αναβλητικότητα στην μεταγραφική ενίσχυση και ένα απλό «συνεχίζουμε» σε κάθε στραβή.

Σε μια μοναδική κιτρινόμαυρη γιορτινή ατμόσφαιρα και υπό το βλέμμα του νέου ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι στο Nick Galis Hall διέλυσε το Αμβούργο με 98-76! Οι Γερμανοί φάνηκαν πολύ λίγοι για να χαλάσουν το πάρτι που από νωρίς είχε στηθεί, η ομάδα ήταν αυτή που έπρεπε και ο κόσμος γέμισε με χαρά και αισιοδοξία. Χαμόγελα και για τους πιτσιρικάδες που άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Καράιτσιτις(και η ροή του αγώνα) και έκλεψαν την παράσταση με την παρουσία τους.

ΨΥΧΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

«Φτιαγμένοι» από το κλίμα ευφορίας που επικρατούσε στο γήπεδο  οι παίκτες μας, από το ξεκίνημα έδειχναν απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο της  νίκης. Η προσήλωση στην άμυνα και στα ριμπάουντ ήταν ο κινητήριος μοχλός όσο στην επίθεση ψάχναμε να βρούμε ρυθμό.

Ο ΜΗΤΡΟΥ ΛΟΝΓΚ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ, ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ

Όσο κυλούσε ο χρόνος και η άμυνα έκανε τη δουλειά της,  φαινόταν ολοένα και πιο καθαρά ότι ο ΑΡΗΣ έψαχνε το «ξέσπασμα» στην επίθεση για να ξεφύγει. Και αυτό το «ξέσπασμα» το βρήκε στο πρόσωπο του Μήτρου Λονγκ που μπήκε και άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Με συνεχόμενα καλάθια και το ρυθμό που έδωσε και στους συμπαίκτες του η ομάδα δεν ξανακοίταξε πίσω της. Η διαφορά συνεχώς ανέβαινε και σχεδόν από το ημίχρονο η υπόθεση νίκη είχε ξεκαθαρίσει.

ΑΡΠΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Αρκετές φορές ακούγαμε τα προηγούμενα χρόνια για νεαρούς παίκτες που έρχονται από τις ακαδημίες για να ενισχύσουν την ανδρική ομάδα, στην πράξη όμως βλέπαμε σχεδόν το απόλυτο τίποτα.  Σήμερα όμως το είδαμε και με το παραπάνω! Καζαμίας, Λέφας και Χατζηλάμπρου  πήραν αρκετό χρόνο συμμετοχής και πρόλαβαν να μας πείσουν ότι αυτό μόνο τυχαία δεν έγινε. Οι 3 νεαροί αθλητές εντυπωσίασαν με την ένταση, το θράσος και την αποτελεσματικότητα τους. Σχεδόν από τη μέση του 3^ου δεκαλέπτου μπήκαν στο ροτέισον, πήραν αρκετά λεπτά και ουσιαστικά ήταν αυτοί που διατήρησαν τη μεγάλη διαφορά μέχρι το τέλος.

ΠΙΟ ΠΛΗΡΗΣ, ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ, ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Αυτή τη φορά ο Καράιτσιτς είχε τον Φόρεστερ στη διάθεση του, δεν χρειάστηκε να παίξει σε όλο το παιχνίδι με αλχημείες για να καλύψει το «κενό» στους ψηλούς και η ομάδα κατάφερε να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Μπόρεσε να παίξει καλή άμυνα, να έχει ισορροπία στα ριμπάουντ και με καλύτερη διαχείριση δυνάμεων να αποφύγει τα λάθη και να πάει σε πιο ορθολογικές επιλογές στην επίθεση όσο χρειαζόταν ώστε να «κλειδώσει» τη νίκη. Είναι πολύ νωρίς ακόμη αλλά σιγά σιγά οι παίκτες βρίσκουν το ρόλο τους και τις λύσεις που χρειάζονται εκ των έσω ώστε να ξεπεραστούν τα όποια αγωνιστικά προβλήματα. Προβλήματα όπως η αστοχία του Φόρμπς που την κάλυψε σήμερα ο Μήτρου Λόνγκ μαζί με τον Τζόουνς αλλά και τους υπόλοιπους μιας και όλοι οι παίκτες έδωσαν πόντους.  Όπως όλοι έδειξαν ζήλο στην άμυνα και στα ριμπάουντ. Στα ριμπάουντ που ύστερα από χρόνια βλέπουμε μια ομάδα που κάνει μπλοκ άουτ και δεν περιμένει από τους ψηλούς μόνο να μαζέψουν τα σκουπίδια.  Κάτι καλό φαίνεται να γίνεται αλλά ας περιμένουμε να δούμε την ομάδα πλήρης και γιατί όχι και με έναν ξένο πρώτης γραμμής παραπάνω.

ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Κιτρινόμαυρο πάρτι για εμάς, τελετή μύησης για τον Ρίτσαρντ Σιάο που έζησε από κοντά την ατμόσφαιρα του θρυλικού Παλέ και των διψασμένων ακολούθων του Αυτοκράτορα! Δεν θα μπορούσε η ομάδα να μην ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό της κερκίδας. Με συνοπτικές διαδικασίες διέλυσε τους Γερμανούς,  παίζοντας ωραίο μπάσκετ και δίνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Κερασάκι στην τούρτα, η παρουσία των Λέφα, Καζαμία και Χατζηλάμπρου που επιβεβαίωσαν τα θετικά σχόλια που τους ακολουθούσαν. Δυο στα δυο στο Eurocup και συνεχίζουμε! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!