Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα καλοκαίρια βιώνει ο Αρειανός οπαδός με την καθημερινή ειδησεογραφία να περιλαμβάνει την ανακοίνωση της μιας μεταγραφής μετά την άλλη! Ο Θόδωρος Καρυπίδης αυτή τη φορά δεν «περιορίστηκε» στην πρόσληψη του τεχνικού διευθυντή όπως είχε κάνει στην περίπτωση του Παλίκουτσα. Αντιθέτως,  την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπο του νέου τεχνικού διευθυντή Ρούμπεν Ρέγιες την «θωράκισε» με 14 μεταγραφές! Μεταγραφές ως επί το πλείστων από το πάνω ράφι και σε θέσεις που η ομάδα καιγόταν για άμεση ενίσχυση ενόψει της πρώτης ευρωπαϊκής αναμέτρησης.

ΠΙΟ ΠΕΙΣΜΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν οι συνεχόμενες «προκλήσεις» από το big-πορδ των 4 δυναστών του ελληνικού ποδοσφαίρου και οι ευρωπαϊκές «αποτυχίες» είναι αυτές που έχουν πεισμώσει τον πρόεδρο ή αν απλά γοητεύτηκε από το πλάνο που είδε στο πρόσωπο του Ρούμπεν Ρέγιες σε συνδυασμό με την εκτίμηση που τρέφει για τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Το αποτέλεσμα όμως ως τώρα εντυπωσιακό και ελπιδοφόρο. Εμιλιάνο Καράι, Γκάμπριελ Μισεχουί, Ολίμπιου Μορουτάν, Ούρος Ράσιτς, Άλβαρο Τεχέρο, Φρέντρικ Γένσεν, Κάρλες Πέρεθ, Λόβρο Μάικιτς, Γιώργος Αθανασιάδης, Γιάννης Γιαννιώτας, Πέδρο Άλβαρο, Νόα Φαντιγκά, Τάσος Δώνης, Τίνο Καντεβέρε. Παίκτες με καλά βιογραφικά, σε καλή ηλικία και με προοπτική. Έτοιμοι για να ενισχύσουν άμεσα την ομάδα αλλά και να αποτελέσουν σημείο αναφοράς πέρα από φέτος και τα επόμενα χρόνια εφόσον φυσικά όλα εξελιχθούν καλά.  

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗ

Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό ότι ο Καρυπίδης αποφάσισε να δώσει ένα «γερό» συμβόλαιο στον Ρούμπεν Ρέγιες αυτομάτως το βάρος για τον μεταγραφικό σχεδιασμό έπεσε στον νέο τεχνικό διευθυντή …ελαφρύνοντας τις πλάτες του Μαρίνου Ουζουνίδη  από αυτό το κομμάτι. Πλέον όμως είναι η σειρά του να δείξει ότι η συνεργασία με τον Ισπανό τεχνικό διευθυντή έχει χτιστεί πάνω σε γερές βάσεις και οι νέοι παίκτες που ήρθαν στο Κλ.Βικελίδης θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στα θέλω του προπονητή. Δεν θα είναι εύκολο, όπως ποτέ δεν είναι. Σίγουρα όμως αυτή τη φορά ο προπονητής ξεκινάει το έργο του υπό καλύτερες συνθήκες. Καλύτερες συνθήκες που όμως κουβαλάνε και ένα μεγάλο «πρέπει» για τα αποτελέσματα και τους στόχους της φετινής προσπάθειας.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΦΙΚΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

Αναμφίβολα ένας τίτλος είναι ο μόνιμος νταλκάς κάθε Αρειανού, με τα χρόνια δυστυχώς να περνάνε και οι ευκαιρίες να χάνονται ακόμη και όταν μοιάζουν ιδανικές. Αποκούμπι ή όχι όμως, το δέλεαρ της ευρωπαϊκής συμμετοχής και οι χαρές που μπορεί να μας δώσει μια καλή πορεία στο Europa Conference League έχει μια ποικιλόμορφη αξία.  Από την χαρά που θα πάρουμε όλοι μας βλέποντας τον ΑΡΗ να προχωράει στην Ευρώπη, το πρεστίζ του συλλόγου, τα χρήματα που θα μπουν στα ταμεία  μέχρι και τους πόντους στο ειδικό ranking που θα κάνουν το έργο μας τις επόμενες χρονιές ευκολότερο. Τα τελευταία χρόνια η ομάδα μας έχει αδικήσει τον εαυτό της. Είχε τις ευκαιρίες της και τις σπατάλησε με περίσσια ευκολία. Φέτος ξεκινώντας από τον πρόεδρο που δίνει το σύνθημα ο ΑΡΗΣ μας κατεβαίνει πιο πλήρης από κάθε άλλη χρονιά αλλά και πιο συνειδητοποιημένος ότι σε αυτό το χρονικό σημείο δεν σε παίρνει να είσαι χαλαρός. Δεν μπορείς να υποτιμήσεις καμία ομάδα και πρέπει να παλέψεις με όλες τις δυνάμεις σου για να προκριθείς ακόμη και αν από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο φίλο της ομάδας θεωρεί την πρόκριση δεδομένη. Εμείς ως οπαδοί έχουμε το δικαίωμα να υποτιμήσουμε την κάθε Αράζ-Ναχτζιβάν, ο Ουζουνίδης και οι παίκτες του όμως όχι.

ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Είναι κλισέ αλλά είναι και 100% αληθινό. Στο χορτάρι κρίνονται τα πάντα. Τεχνικοί διευθυντές, προπονητές, μεταγραφές από το πάνω ράφι, μεταγραφές με προοπτική και κάθε απόφαση που το καλοκαίρι αποτελεί κομμάτι του αγωνιστικού σχεδιασμού. Φέτος έχει γίνει μια σαφώς πιο σοβαρή προσπάθεια σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν ώστε ο ΑΡΗΣ σε αυτή την πρώτη ευρωπαϊκή πρόκληση να παρουσιαστεί έτοιμος. Όχι ότι δεν υπάρχουν κενά και «γκρίζα σημεία».  Υπάρχουν. Υπάρχει όμως και ένα γεμάτο ρόστερ που στα «χαρτιά» φαίνεται ότι το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος για να «δέσει». Άντε σιγά σιγά να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη! Καλή αρχή ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Κάθε οπαδός για την ομάδα του θέλει την κορυφή! Και όσο η κορυφή και οι τίτλοι για τον ΑΡΗ απέχουν είναι λογικό να υπάρχει γκρίνια... Από την άλλη με τόσα και τόσα που έχουμε ζήσει στο παρελθόν, καλοκαίρια σαν το φετινό με γεμάτη ειδησεογραφία, συχνές ανακοινώσεις μεταγραφών και ανυπομονησία για να δούμε αυτό το σύνολο να "μαγεύει" στο χορτάρι μοιάζουν με όαση.