Με τον βαθμό της ισοπαλίας θα επιστρέψει ο ΑΡΗΣ μας από τον Πειραιά, σε ένα παιχνίδι που έδειξε ότι η ομάδα  έχει σφυγμό, ισοφαρίζοντας το εις βάρος του 2-0 του Α΄ και βουλώνοντας στόματα.  Από τα χαμένα… των πρώτων 45’ όπου ο Ολυμπιακός είχε στήσει πάρτι, στην αντίδραση του Β ημιχρόνου που μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στο διπλό! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα που απέδειξε ότι όποιος θεωρεί τους βαθμούς απέναντι του δεδομένους, μάλλον στο τέλος θα πληγωθεί.

45’ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ

Από τις χειρότερες εμφανίσεις του ΑΡΗ παρακολουθήσαμε στο πρώτο ημίχρονο με τις επιλογές του Τερζή να ξενίζουν και το πλάνο του να μοιάζει σαν αφηρημένη τέχνη. Βλέποντας τους αντιπάλους μας να επιτίθονται δυναμικά, τους παίκτες μας να μοιάζουν με κώνους και να αδυνατούν να κρατήσουν την μπάλα έστω για 5’’ ο αγώνας φαινόταν ικανός να πάρει μια τρομακτική τροπή. Η άμυνα μας δεν είχε καμία λογική ενώ για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι παίκτες μας έδειχναν ξαφνιασμένοι από την πίεση των αντιπάλων μας.

ΒΓΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΛΑ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Το 2-0 των πρώτων 45’ έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό με τον φόβο περισσότερων γκολ να περνάει από το μυαλό μας με τον ΑΡΗ που βλέπαμε. Έλα όμως που τελικά η ομάδα βγαίνοντας από τα αποδυτήρια αποφάσισε να προσπαθήσει να παίξει την μπάλα που ξέρει. Και όταν μπήκαν πιο δραστήριοι παίκτες σαν τους Ετέμπο, Ιτούρμπε και Καμάτσο  ξαφνικά φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο από τον ρόλο του κομπάρσου που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα μπόρεσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα περισσότερο, έβγαλε ένταση, τρεξίματα και άρχισε να κοιτάει πιο συχνά προς την αντίπαλη εστία. Το πείσμα του Ιτούρμπε σε μια φάση που φαινόταν ακίνδυνη οδήγησε στο 2-1 κλονίζοντας την ηρεμία των γηπεδούχων που μέχρι πριν λίγο έδειχναν καβάλα στο άλογο για μια ακόμη σημαντική νική. Ο ΑΡΗΣ όμως δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα και αυτό φάνηκε και στη συνέχεια όπου πίεσε, διεκδίκησε και κατάφερε με τον Καμάτσο να ισοφαρίσει σε ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο. Μάλιστα αν ήμασταν πιο προσεκτικοί υπήρχαν και 2 φάσεις μετά την ισοφάριση όπου θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει και το τρίτο γκολ!

ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΟΣ, ΨΥΧΡΟΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Δεν μπορείς να την ψυχολογήσεις αυτή την ομάδα με τίποτα. Εκεί που πιστεύεις ότι θα τα δώσει όλα σε απογοητεύει, και εκεί που τον έχεις χαμένο σου δίνει ένα «χαστούκι χαράς» και σε συνεφέρει! Κάπως έτσι ήταν το σημερινό . Από τις απορίες για τις επιλογές του Τερζή και τον εκνευρισμό για την νωθρότητα των παικτών μας, στην αποθέωση που δεν εγκατέλειψαν την μάχη καταφέρνοντας να φθάσει στην ισοφάριση. Να κρίνεις την κακή παρουσία για περίπου 60’; με αυτή την εικόνα μόνο από τύχη θα καταφέρουμε να βγούμε στην Ευρώπη. Να μείνουμε στην αντίδραση των τελευταίων 30’ και την αποτελεσματικότητα(ή ρέντα αν προτιμάτε) που μας οδήγησε στο Χ; Ας ελπίσουμε οι ίδιοι οι παίκτες και ο προπονητής να καταλάβουν πόσο αδικούν τους εαυτούς και να κρατήσουν οι ίδιοι τα τελευταία τριάντα λεπτά της αναμέτρησης.

«ΦΙΛΙΚΟ» ΚΑΖΟ ΚΑΙ ΕΝΕΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Στην απόλυτη διχασμένη προσωπικότητα έχει εξελιχθεί ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ που για ακόμη μια φορά κατάφερε να μας τρελάνει δείχνοντας 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα! Από το δεν βλεπόταν για περίπου 60΄στην αντίδραση που ακολουθήσε και μπορούσε να οδηγήσει μέχρι και στη νίκη! Πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε… Κρατάμε τον βαθμό και την ένεση ψυχολογίας και συνεχίζουμε!

ΥΓ. Πόσα άρθρα άραγε περί «φιλικών» που ξεκίνησαν να γράφονται μετά το 2-0 τελικά κατέληξαν στον DELETE;

Με μια βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκαν οι υποχρεώσεις του ΑΡΗ στο Final 8 του κυπέλλου Ελλάδος. Το κακό ξεκίνημα της 1^ης περιόδου αποδείχθηκε βαρίδιο στην προσπάθεια της ομάδας και παρά την φιλότιμη προσπάθεια στα επόμενα 3 δεκάλεπτα δεν μπορέσαμε ποτέ να μπούμε στο παιχνίδι. Ωστόσο και σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε πολύ καλά στοιχεία και ότι πλέον έχει αποκτήσει και έναν χαρακτήρα που του επιτρέπει να αντιμετωπίζει ακόμη και τα πιο δύσκολα παιχνίδια με μεγάλη ωριμότητα.

ΤΟ ΑΓΧΩΜΕΝΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟΥΣ ΨΗΛΟΥΣ

Πέρα από την δεδομένη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες αλλά και τις σημαντικές απουσίες του ΑΡΗ μας εξαρχής υπήρχε ένα σημαντικό ερωτηματικό σχετικά με την αντιμετώπιση του Φάλ κάτω από το καλάθι. Εκεί ο ΑΡΗΣ δεν είχε απάντηση, ο Φάλ ήταν ανίκητος, ο Μπαρτζώκας ως έμπειρος προπονητής και αντιλαμβανόμενος τις δυνατότητες του ΑΡΗ τον άφησε μέσα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο θα περίμενε. Από την άλλη όμως δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε την προσπάθεια των παικτών του Γιάννη Καστρίτη που ξεπερνώντας το αρχικό σοκ κατάφεραν να παίξουν καλό μπάσκετ και να κοντράρουν στα επόμενα 3 δεκάλεπτα τον Ολυμπιακό. Και μόνο το επιμέρους σκορ να κοιτάξει κανείς βγάζοντας το πρώτο δεκάλεπτο θα δει ότι ο ΑΡΗΣ έμεινε στο -13 πίσω από τον αντίπαλο του. Διαφορά που και αυτή διαμορφώθηκε κυρίως στο τελευταίο δεκάλεπτο όπου η κούραση και η χαλάρωση είχε κάνει την εμφάνιση της. Και όλα αυτά  σε ένα παιχνίδι όπου κάθε σφύριγμα με αμφιβολία ή αν προτιμάτε «κουκούτσι» με τεράστια ευκολία δινόταν εις βάρος της ομάδας μας.

ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μπορεί το τελικό σκορ και ο αποκλεισμός να μας πληγώνει… αλλά ο Αρειανός το γνωρίζει το μπάσκετ και ακόμη και σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε μπορεί να διακρίνει μια ομάδα που τα έδωσε όλα σε μια άνιση μάχη και δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθεια. Σίγουρα αυτή η μάχη δεν ήταν για εμάς αλλά ακόμη και στα δύσκολα αυτή η ομάδα σε πείθει ότι μέχρι το τέλος της σεζόν θα τα δώσει όλα για να μας προσφέρει χαρούμενες μπασκετικές στιγμές. Δεν ξενερώνουμε και συνεχίζουμε δυνατά περιμένοντας με ανυπομονησία το επόμενο ραντεβού μας στο θρυλικό Παλέ!

ΥΓ. Παράπονα έχει η Τσαρούχα από τον κόσμο του ΑΡΗ που την κράζει… Ας κάτσει να δει με τους συναδέλφους της που φόρτωσαν κάθε «ανθρώπινο λάθος» ή «κουκούτσι» από το καρπούζι της διαιτησίας που χωρίζεται στα 2 όπως μας έλεγαν κάποτε κάποιοι διαιτητοπατέρες. «Κουκούτσια» που σε καμία περίπτωση δεν τα έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός και σίγουρα δεν τα χρειάζεται και το δύσμοιρο όπως το κατάντησαν Ελληνικό μπάσκετ.

ΥΓ2. Συνέχεια στην παρωδία final 8 έχουμε και σήμερα με τον κόσμο να απουσιάζει. Ακούγοντας όμως ένα στέλεχος της ΚΑΕ(ας μην γράψουμε το όνομα για να μην θεωρηθούμε εμπαθείς) το μεσημέρι στο Yellow και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που ασχολούνται με το μπάσκετ, καταλαβαίνεις γιατί κάθε χρόνο καταλήγουμε στα Δύο Αοράκια, με τον ήλιο να χτυπάει τους παίκτες στο παρκέ αν τα παιχνίδια γίνονται μεσημέρι και τον κόσμο φυσικά να απουσιάζει. Όταν σταματήσει το μπάσκετ να είναι κρατικοδίαιτο ίσως τελικά υπάρξει ελπίδα.

Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και  την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ

 Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.

ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.

Με άδεια χέρια γυρίζει για ακόμη μια φορά από το Καραϊσκάκη ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι όπου αν δεν δικαιούταν τη νίκη σίγουρα άξιζε την ισοπαλία. Αυτή τη φορά δεν ακυρώθηκαν 2 γκολ για την ομάδα μας αλλά μόνο 1(!!!), ωστόσο κανείς ακόμη δεν έχει ακόμη καταλάβει γιατί ο Πορτογάλος διαιτητής σφύριξε βιαστικά ακριβώς πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα. Ένας διαιτητής που σε όλο το παιχνίδι σφύριζε ανάποδα προσπαθώντας να βοηθήσει με κάθε τρόπο τον μετριότατο Ολυμπιακό. Ανοιχτοί λογαριασμοί για τον επαναληπτικό του κυπέλλου που έτσι και αλλιώς για να προκριθείς μια νίκη την χρειαζόσουν…

ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως και την Κυριακή έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν σωστά στημένος, δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να γίνει απειλητικός ενώ ήταν λιγότερο άτολμος όποτε έβγαινε μπροστά. Η είσοδος του Καμαρά στο παιχνίδι έδωσε στον ΑΡΗ αυτή την μαχητικότητα στην επίθεση που έλειπε από το παιχνίδι του πρωταθλήματος ενώ λίγο έλειψε μόλις στο 10’ να χρισθεί σκόρερ όταν οριακά δεν πρόλαβε την παράλληλη σέντρα του Μαζικού.

ΜΕ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΛΛΟΙΩΘΗΚΕ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Τι και αν το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ μετουσιώθηκε σε γκολ με την ωραία κεφαλιά του Ιτούρμπε μετά από εκτέλεση κόρνερ… ο διαιτητής Τιάγκο Μάρτινς είδε(;) επιθετικό φάουλ κάπου και λίγο πριν η μπάλα καταλήξει στα δίχτυα σταμάτησε το παιχνίδι. Εδώ βέβαια το γράμμα του νόμου λειτουργεί όταν είναι εις βάρος του ΑΡΗ και το VAR δεν μπορούσε να παρέμβει για να διορθώσει ένα ακόμη «λάθος» που μπορεί να μας στέρησε και μια σημαντική νίκη. Μάλιστα αν ισχύει η φημολογία ότι ο διαιτητής σφύριξε κατά λάθος τότε μιλάμε για έναν ακόμη ιστορικό τραγέλαφο στο μίζερο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σφύριγμα όπου το «πνίξιμο» της 2^ης κίτρινης κάρτας του Βουρσάι που πατάει πεντακάθαρα τον αντίπαλο του και τα πολλά φάουλ που δεν έδωσε σε σπρωξίματα των παικτών μας στην επίθεση τα κάνει ανάξια αναφοράς…

ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

Αν κάποιος πιστεύει ότι παίζοντας μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού θα κυριαρχήσεις, θα κάνεις μια ντουζίνα ευκαιρίες και θα πετύχεις και 3-4 γκολ μάλλον μπερδεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι όπου τα γκολ είναι πιο εύκολα και τα παιχνίδια διεξάγονται με ίσους όρους και για τις 2 ομάδες. Στην πραγματικότητα η σημερινή εικόνα και των 2 ομάδων ήταν αναμενόμενη. Από την μια ο κουρασμένος ΑΡΗΣ που σε κάποια φάση ξέμεινε από δυνάμεις  από την άλλη ο φρέσκος Ολυμπιακός με τις πολλές αλλαγές που δεν είχε τη συνοχή που θα ήθελε.  Σε αυτό το παιχνίδι θα γίνουν λίγες ευκαιρίες και αυτός που θα πετύχει το γκολ θα κερδίσει όπως και έγινε. Βέβαια ο ΑΡΗΣ πέτυχε πρώτος το γκολ και πιθανόν αυτός να κέρδιζε αν δεν υπήρχε ο Πορτογάλος διαιτητής να ακυρώσει χωρίς λόγο και αιτία το πεντακάθαρο γκολ του Ιτούρμπε. Φυσικά και θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να είναι πιο τολμηρός, σίγουρα οι παίκτες θα έπρεπε να είναι πιο αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια και σε καμία περίπτωση αυτές οι στιγμές αδράνειας απέναντι σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό δεν είναι αποδεκτές. Με αυτές τις συνθήκες ο ΑΡΗΣ πέτυχε γκολ, είχε δοκάρι, δημιούργησε καλές ευκαιρίες όπως αυτή του Ιτούρμπε και του Μπράμπετς και μόνο στα τελευταία 10’ όπου επήλθε η κούραση φάνηκε ο Ολυμπιακός πιο απειλητικός.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ...ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΡΗΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση είτε αυτό έχει να κάνει με την απόδοση της ομάδας μας είτε έχει να κάνει με τον τρόπο που μας σφυρίζουν οι διαιτητές. Όπως λένε κυνικά οι αντίπαλοι μας μετά από τέτοιες «σπουδαίες» νίκες . Στην «λαμπρή» ιστορία του ποδοσφαιρικού Ελλαδιστάν καταγράφηκε άλλη μια ήττα του ΑΡΗ στο Καραϊσκάκη και πλέον ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ανατρέψει στο Κλ.Βικελίδης αυτή την κατάσταση.  Απάντηση μας σε αυτή την συνεχόμενη αλητεία πρέπει να είναι η δυναμική στήριξη της ομάδας. Δυναμική στήριξη ώστε να κερδίσουμε την αναποτελεσματικότητα μας, την ατυχία μας, τον διαιτητή που θα μας στείλουν, τους «επιστήμονες» στο VAR και φυσικά τον Ολυμπιακό.

ΥΓ. Με τόσα ακυρωθέν γκολ φέτος η διαιτησία το έχει πάει σε άλλο επίπεδο το πράμα. Πλέον θα αρχίσουμε να απαιτούμε από τους παίκτες μας να σκοράρουν μόνο με μακρινά σουτ για να μην μπορούν να τα ακυρώσουν!

ΥΓ2. Αυτός ο ΑΡΗΣ με αυτή την απόδοση, με άλλους διαιτητές και άλλους VARistes τώρα θα διεκδικούσε στα ίσα το πρωτάθλημα και θα ήταν με το ένα πόδι στην επόμενη φάση του κυπέλλου. Οποιαδήποτε κριτική για το αγωνιστικό μοιραία περνάει σε 2^η μοίρα.

Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ

Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση  εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως   οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς.  Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε  σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.

ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.

ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.

Αν το γεγονός ότι αντιμετώπιζε ο ΑΡΗΣ ίσως την πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή ομάδα στην Ευρώπη είναι για κάποιον αρκετό  ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω σχολιασμός για το σημερινό παιχνίδι τότε καλό είναι να μην μπει στον κόπο να διαβάσει τη συνέχεια… Άλλωστε «ύμνοι» για τη διοίκηση που αύξησε το μπάτζετ, τα ρούκις-λαβράκια ξένους, τον προπονητή που ξεψαχνίζει την αγορά για το τριάρι που θα κάνει τη διαφορά ώστε ο ΑΡΗΣ να είναι έτοιμος για κάποια κρίσιμα(?) παιχνίδια που θα δώσει  κτλ κτλ υπάρχουν πολλοί.  Εδώ όμως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους αγώνες πέρα από το τελικό αποτέλεσμα και την θεωρία των μπάτζετ και σε συνέχεια της εμφάνισης στη Πυλαία ο ΑΡΗΣ και σήμερα πλήγωσε με την εικόνα του όσους έκαναν τον κόπο να τον παρακολουθήσουν. Και αυτό δύσκολα μπορεί να μείνει ασχολίαστο.

ΣΑΝ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΤΗΚΕ 5’ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Σε ρελαντί ρυθμούς κατέβηκε ο Ολυμπιακός σήμερα και αυτό δεν φάνηκε μόνο από τους παίκτες που ξεκούρασε ο Μπαρτζώκας αλλά και από την ένταση που είχαν στο παιχνίδι τους οι αντίπαλοι μας. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να πείσει  ούτε για μια στιγμή ότι είχε προετοιμαστεί για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, τις προηγούμενες ημέρες γινόντουσαν προπονήσεις και υπήρχε κάποιο αγωνιστικό πλάνο. Τα μακρινά σουτ απελπισίας του πρώτου δεκαλέπτου που βρήκαν στόχο ήταν απλά το προμήνυμα για το ναυάγιο που θα ακολουθούσε. Καμία συνοχή, καμία συγκέντρωση, καμία ορθολογική σκέψη παρά μια συνεχή προσπάθεια που δεν οδηγούσε πουθενά. Λάθη επι λαθών και ένας εκνευριστικός δισταγμός στην επίθεση από την πλειοψηφία των παικτών. Προφανώς για χάρη της εισαγωγής θα πρέπει οι «καλοθελητές» να μην σχολιάσουν τα 19 παιδικά λάθη και το 35% στις ελεύθερες βολές(5/14). Μια τραγική εικόνα που προσβάλλει πρώτα από όλους τον Γ.Καστρίτη και στη συνέχεια τους παίκτες του.

ΣΤΕΡΕΥΕΙ Η ΠΙΣΤΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

«Κυκλωμένα» ως ήττες ήταν εξαρχής τα πρώτα 4 παιχνίδια(ναι και αυτό της Πυλαίας) και από την στιγμή που έγινε και η έκπληξη της πρεμιέρας όλα καλά. Καμία βιασύνη να επιλεγεί ο 6^ος «κομβικός» ξένος κανένα άγχος για τον χρόνο που χρειάζονται οι νεοφερμένοι παίκτες στην Ευρώπη για να προσαρμοστούν. Έλα όμως που το «άλλοθι» του δύσκολου προγράμματος θα δώσει τη θέση του στα «πρέπει» της νίκης κόντρα σε πιο εύκολους αντιπάλους. Εκεί προφανώς θα γυρίσει κάποιος μαγικός διακόπτης. Οι άπειροι θα γίνουν έμπειροι, τα συστήματα που δεν έχουμε δει καν ακόμη θα εφαρμόζονται άψογα και οι ρόλοι θα έχουν κατανεμηθεί όπως πρέπει.  Κάπως έτσι φαίνεται να πορεύονται όλοι στον μπασκετικό ΑΡΗ…

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Σε ένα κλίμα ηρεμίας και εφησυχασμού ο μπασκετικός ΑΡΗΣ δίνοντας συνέχεια στην κακή εμφάνιση της Πυλαίας γνώρισε εύκολα την ήττα από τον φορμαρισμένο Ολυμπιακό. Αναμενόμενο το  αποτέλεσμα θα πει κανείς… όχι όμως και η εμφάνιση της ομάδος. Στο 4^ο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς ανεξαρτήτως του αντίπαλο οφείλεις να δείξεις κάποια ίχνη βελτίωσης, περιορίζοντας τα παιδικά λάθη και δείχνοντας μια στοιχειώδη ψυχραιμία-ευστοχία έστω στις βολές. Καλή η αισιοδοξία ότι στα «βατά παιχνίδια» η ομάδα θα είναι έτοιμη αλλά ας  μην ξεχνάμε ότι στην Basket League των 12 ομάδων ένα «στραβό» αποτέλεσμα μπορεί να σε χαντακώσει.

ΥΓ. Φιλότιμη η περσινή προσπάθεια δεν το αμφισβητεί κανείς. Το να την αναδεικνύεις  όμως σε «οδηγό» και για την φετινή αδιαφορώντας για το ότι τερμάτισες   7^ος  είναι επικίνδυνο.

Με 2 γκολ μέσα σε 4’ ο ΑΡΗΣ μας αποκατέστησε τη δικαιοσύνη στο παιχνίδι κερδίζοντας τον Ολυμπιακό με 2-1! Με τον Ολυμπιακό για ακόμη μια φορά να προσπαθεί να κλέψει τη νίκη με τη βοήθεια του Ούγγρου διαιτητή(και του VAR) αλλά τον ΑΡΗ αυτή τη φορά να τον τιμωρεί! Μαντσίνι και Πάλμα τα γκολ της νίκης με την διαστημική πάσα του Νταμπό και την ασίστ ακριβείας του Γκαρθία να κλέβουν την παραστάση! Τρελό πάρτι στο Κλ.Βικελίδης για μια νίκη που τη θέλαμε όλοι σαν τρελοί!

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΥΚΟΥΡΕ ΚΑΙ Η «ΤΡΥΠΑ» ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

Με τον Ντουκουρέ τελικά να αδυνατεί να αγωνισθεί ο νέος προπονητής μας αποφάσισε να μην ρισκάρει και να δώσει την ευκαιρία στο δίδυμο Ντάμπο και Ντιόπ στον χώρο του κέντρου. Κάτι που όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια δεν μας βγήκε παρόλο που και οι 2 παίκτες εμφανίσθηκαν βελτιωμένοι. Τα κλεψίματα και οι γρήγορες μεταβιβάσεις έλειψαν και σήμερα με τον Ολυμπιακό να κινείται στον άξονα σχεδόν ανενόχλητος αλλά και ο ΑΡΗΣ μας να μην μπορεί να αξιοποιήσει την κατοχή που είχε.

0-1 ΜΕ ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΠΟΓΚΝΑΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥΧΟΥ

Τι και αν ο Ολυμπιακός παρά την μέτρια εικόνα μας και τα κενά στο κέντρο δεν βλεπόταν, τελικά το βρήκε το γκολ σε μια αντεπίθεση… όπου για να συμβεί έπρεπε ο Ούγγρος διαιτητής και ο VAR Μανούχος να κλείσουν τα μάτια σε πεντακάθαρο φάουλ πάνω στον Γκαρθία.  Ένα γκολ με την γνωστή «καρδιά του πρωταθλητή» όπως μας έχει συνηθίσει.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΚΑΙ Η ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ

Και μπορεί η συνέχεια μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου να ήταν απογοητευτική με τον αντίπαλο μας να φαίνεται να ελέγχει εύκολα το παιχνίδι αλλά η συνέχεια έκρυβε ευχάριστες εκπλήξεις. Ο ΑΡΗΣ με το που μπήκε στο  Β ημίχρονο έδειξε τις διαθέσεις του με τον Γκρέι να φθάνει στο 47’ κοντά στην ισοφάριση. Εκεί όμως που άλλαξε ριζικά η εικόνα του αγώνα ήταν όταν ο Πάρνιου ξεκίνησε τις αλλαγές του αποσύροντας τον Γκρέι και ρίχνοντας στη μάχη τον σαφώς πιο δραστήριο Πάλμα. Μαζί με αυτή την αλλαγή άλλαξε και η σκέψη της ομάδος ανεβάζοντας την πίεση και διεκδικώντας με μανία κάθε μπάλα. Κάτι που έγινε ακόμη πιο εμφανές όταν πέρασε λίγο αργότερα ο Καμάτσο όπου και αυτός πρόσθεσε με τη σειρά του ταχύτητα και ένταση στο παιχνίδι μας. Η δικαίωση της προσπάθειας μας ήρθε στο 76’ όταν ο Ντάμπο με μια διαστημική μακρινή πάσα βρήκε τον Μαντσίνι που προσπέρασε τον γκολκίπερ του Ολυμπιακού και έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα για την ισοφάριση. Στο παιχνίδι πλέον είχε μπει ακόμη πιο δυνατά και ο κόσμος και το γήπεδο έγινε κατηφορικό για τους παίκτες μας. Στο 80’ ήταν η σειρά του Ντιόπ να κινηθεί ωραία με την μπάλα στον χώρο, να φτιάξει την φάση για τον Γκαρθία που με πάσα ακριβείας βρήκε τον Πάλμα φάτσα με την εστία για να κάνει το 2-1! Οι «δανεικές» καθυστερήσεις επιστράφηκαν στον Ολυμπιακό που με εξαίρεση την ανακατωσούρα που δημιούργησε ο ασταθείς Μπράμπετς δεν απειληθήκαμε καθόλου μέχρι τη λήξη πανηγυρίζοντας μια σημαντική νίκη!

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΝΙΚΗΤΗ

2 πρόσωπα έδειξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με το καλό πρόσωπο του Β ημιχρόνου να αποδεικνύεται αρκετό για τη νίκη. Παρόλα αυτά στο πρώτο ημίχρονο προβληματίσαμε με τις αδυναμίες στον χώρο του κέντρου και την έλλειψη δημιουργίας να χαρακτηρίζει το παιχνίδι μας. Τα άκρα δεν δούλεψαν καθόλου ενώ και στο κέντρο υπήρχαν πολλές λάθος πάσες και κακές τοποθετήσεις. Ντάμπο και Ντιόπ παρουσιάστηκαν βελτιωμένοι αλλά και πάλι λίγοι σε σχέση με αυτό που χρειαζόμασταν. Ο Ντάμπο ωστόσο άρχισε να θυμίζει τον παίκτη που μας κέρδισε στα φιλικά προετοιμασίας και εφόσον έχει ανάλογη συνέχεια ίσως το πρόβλημα στο κέντρο λυθεί. Ο Μανού Γκαρθία έκλεψε για ακόμη μια φορά την παράσταση με τις κινήσεις και την αποτελεσματικότητα του. Αν κάποια στιγμή καταφέρει η ομάδα να αφομοιώσει το παιχνίδι του τότε θα δούμε ακόμη πιο σπουδαία πράγματα.  Ο Πάλμα συνεχίζει να εντυπωσιάζει και πείθει ότι έχει να δώσει πολλά παραπάνω.  Ο Μαντσίνι φέτος είναι ο παίκτης που δείχνει πιο έτοιμος από όλους για να βγει μπροστά. Το κάνει με την μαχητικότητα του, το κάνει με το πάθος του! Δεν δεχθήκαμε πίεση και πολλές φάσεις  αλλά ακόμη και έτσι υπήρχαν στιγμές που η άμυνα μας έβγαζε έναν πανικό και μια αστάθεια χωρίς λόγο.

ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ

Με μια εντυπωσιακή ανατροπή μέσα σε 4’ χάρη στα γκολ των Μαντσίνι   και Πάλμα ο ΑΡΗΣ τιμώρησε τον Ολυμπιακό και έστειλε «αδιάβαστους» σπίτια τους τον Ούγγρο διαιτητή και τον «συνεργάτη» του στο VAR Μανούχο που έβαλαν το χεράκι τους ώστε να μπει ο Ολυμπιακός μπροστά στο σκορ. Ανύπαρκτος ο Ολυμπιακός που πήγε για ακόμη μια φορά να «κλέψει» τη νίκη. Ο ΑΡΗΣ όμως του Β ημιχρόνου ήταν παθιασμένος, πεισματάρης και δικαιώθηκε!  Κερδήθηκαν 3 πολύιτμοι βαθμοί αλλά και χρόνος ώστε να δουλέψει η ομάδα με την ηρεμία της. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, πόνα τους!

ΥΓ. Απόλαυση να βλέπεις τον πρωταθλητή από την μια να κάνει από το 16’ καθυστερήσεις και στο τέλος να τρέχει και να μην φθάνει!

Οι νίκες είναι το καλύτερο γιατρικό και αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα και με τη νίκη στην Τρίπολη. Από την απογοήτευση των εύκολων πεταμένων 2 βαθμών απέναντι στον ανύπαρκτο συμπολίτη και την προπονητομεταγραφοτρικυμία ήρθε η νίκη στην Τρίπολη και όλα φαίνεται να βρίσκουν τον δρόμο τους. Ένα δυνατό όνομα προπονητή όπως αυτό του Πάρντιου θα κάθεται πλέον στον πάγκο μας, το η διορθωτική κίνηση στα χαφ έγινε με τον Ετεμπό ενώ προστέθηκε και ο Ροντρίγκεζ με περγαμηνές καλύτερες από αυτές του Πάλμα που έχει ήδη κερδίσει άπαντες. Όλα πλέον φαντάζουν ιδανικά στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουν και μετά το βράδυ της Κυριακής.

ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Δεν είναι και το πιο σύνηθες ένας προπονητής με τόσες πολλές παραστάσεις από το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη να έρχεται στο Ελλαδιστάν. Ο Άλαν Πάρντιου όμως ήρθε επιβεβαιώνοντας τις «πόρτες» προς την αγγλική αγορά που έχουν ανοίξει διάπλατα για τον ΑΡΗ μας. Εμπνέει ως παρουσία ενώ και το βιογραφικό του δεν χωράει αμφισβήτηση.  Μετά από κάμποσους παίκτες που ήρθαν από το νησί, τώρα και ένας έμπειρος προπονητής. Το αν θα πετύχει θα το δούμε μέσα στο γήπεδο, σίγουρα όμως πολλοί από εμάς ήθελαν μια τέτοια αλλαγή ώστε να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΤΟΝ ΕΥΝΟΟΥΝ

Οι 5 βαθμοί που χάθηκαν στις πρώτες αγωνιστικές είναι μεγάλο πλήγμα σε σχέση με τις υψηλές προσδοκίες που υπάρχουν φέτος. Ευκαιρίες όμως για να «ρεφάρεις» και να χτίσεις σερί που θα σε ανεβάσουν ψηλά υπάρχουν. Μια τέτοια ευκαιρία φαίνεται να είναι αυτή απέναντι στον Ολυμπιακό που δείχνει να τα έχει χαμένα. Ναι μεν ο Μαρινάκης έχει σπάσει τα κοντέρ των μεταγραφών αλλά επειδή στο Ελλαδιστάν είσαι… πράγματα όπως σχεδιασμός, προετοιμασία, αγωνιστικό πλάνο κτλ για την ώρα απουσιάζουν και από τους πρωταθλητές. Κάτι που ως ένα βαθμό ισχύει και για εμάς αλλά ακόμη και έτσι φαίνεται να είμαστε πιο έτοιμοι.  Ναι τα κενά υπάρχουν, οι ρόλοι ακόμη δεν είναι διακριτοί, η άμυνα ώρες ώρες μπάζει αλλά το ταλέντο ξεχειλίζει και ο εσωτερικός ανταγωνισμός ίσως να αποδειχθεί η κινητήριος δύναμη του φετινού ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν οι παίκτες μας θα αγωνιστούν για πρώτη φορά υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή μας. Όλοι θα δώσουν το κάτι παραπάνω στην προσπάθεια τους να πείσουν τον Πάρντιου ότι αξίζουν μια θέση στην ενδεκάδα ή έστω στο «μόνιμο» ροτέισον της ομάδος.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΕΡΖΗ

Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο ενόψει της αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό είναι η παρακαταθήκη του Τερζή από το νικηφόρο παιχνίδι στην Τρίπολη. Ο υπηρεσιακός προπονητής δοκίμασε κάτι διαφορετικό κόντρα στον Αστέρα που ιδιαίτερα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι έπιασε σε μεγάλο βαθμό. Αντί να προσπαθήσει να γεμίσει το κέντρο της ομάδος με ένα δίδυμο που δεν μας βγαίνει όπως συνέβη είτε όταν έπαιζε ο Ντάμπο είτε όταν έπαιζε ο Ντιόπ δίπλα στον Ντουκουρέ αποφάσισε να αφήσει μόνο του τον Ντουκουρέ και να βάλει μπροστά από αυτόν τον Ματέο Γκαρσία και τον Μανού Γκαρθία! Μια κίνηση που μας έδωσε περισσότερα τρεξίματα για αλληλοκαλύψεις και πίεση στην άμυνα αλλά και πολύ πιο γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας προς την  επίθεση. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ ο νέος προπονητής δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή την τακτική και κόντρα σε έναν διστακτικό όπως αναμένουμε Ολυμπιακό μπορεί να δούμε σπουδαία πράγματα αγωνιζόμενοι με τον ίδιο τρόπο.

Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ, ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Με την διακοπή λόγω εθνικών ομάδων να ακολουθεί, το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Πέρα από τους 3 βαθμούς η ομάδα θα κερδίσει ηρεμία και χρόνο για να δουλέψει με τον νέο προπονητή. Οι συγκυρίες δείχνουν να μας βολεύουν αρκεί το περσινό πάθημα στα πλέιοφς να μας έχει γίνει μάθημα. Μας γλίτωσαν οι συμπολίτες… αλλά αυτοί δεν πρέπει να μας γλιτώσουν! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Ο ένας έχει τον Σιδηρόπουλο, ο άλλος τον Τζήλο και ο Ολυμπιακός τον Μανούχο του... να υποθέσουμε ότι στο επόμενος ΑΡΗΣ-Ολυμπιακός θα μπει 4ος?

Σαν χαμένος στην μετάφραση έμοιαζε σήμερα ο ΑΡΗΣ απέναντι στα «δεύτερα» του Ολυμπιακού γνωρίζοντας πικρή ήττα από μια στημένη φάση…  για ακόμη μια φορά. Τραγικοί σχεδόν όλοι οι παίκτες με τον Μπούργος να βάζει την υπογραφή του στο σημερινό συνονθύλευμα. Δικαιολογημένη η αγανάκτηση του κόσμου με την εικόνα της ομάδος να τον πληγώνει περισσότερο  από το τελικό αποτέλεσμα.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΔΙΠΛΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

Αν δεν ήσουν ενημερωμένος για την σημασία του αγώνα δύσκολα παρακολουθώντας τον να μπορούσες να διακρίνεις ότι η ομάδα μας σήμερα καιγόταν για τη νίκη και απέναντι μας ήταν μια αδιάφορη ομάδα με μπόλικες αλλαγές και παίκτες που πρώτη φορά έπαιζαν φέτος. Άνευρος, κουρασμένος, υπερβολικά αγχωμένος και εκνευριστικά αργός σε σκέψη και εκτέλεση κάθε κίνησης. Ακόμη και στις πιο απλές πάσες οι παίκτες μας κατάφερναν να κάνουν λάθη ενώ όσες φορές τους δόθηκε η ευκαιρία να τρέξουν και να συνδυαστούν μπροστά από την αντίπαλη εστία πάντα έκαναν την λάθος επιλογή. Στην άμυνα παρόλο που δεν δεχθήκαμε πίεση καταφέραμε σαν σε επανάληψη να φάμε άλλο ένα γκολ από στημένο με τους 2 στόπερ μας να παραμένουν καρφωμένοι στο έδαφος. Κάτω από την βάση όλοι οι παίκτες που σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι έδειξαν το χειρότερο τους πρόσωπο.

ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Δεν θα ήταν λογικό να μείνει έξω από αυτήν την ντροπιαστική εξίσωση της σημερινής εμφάνισης ο Μπούργος. Ανεξαρτήτως τακτικής και ατομικής απόδοσης των παικτών το κομμάτι της πνευματικής προετοιμασίας έχει να κάνει με το τεχνικό τιμ και αυτό που φάνηκε σήμερα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ ήταν απόλυτα ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα. Σαν να μην είπε κανείς στους παίκτες ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια της χρονιάς που μπορεί να σου εξασφαλίσει το εισιτήριο της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη όμως αποτυχία είναι ότι αν και ήξερες ότι πρέπει πάση θυσία να σκοράρεις και ότι αυτό θα έπρεπε να το κάνεις με διαφορετικό τρόπο λόγω της απουσίας του Καμαρά τελικά δεν καταφέραμε καν να γίνουμε απειλητικοί μιας κανείς δεν ήξερε τι ρόλο τραβούσε στην επίθεση της ομάδος. Μέχρι και Μάνος που μπήκε στα τελευταία λεπτά κινήθηκε εκτός περιοχής… Αυτής της μόνιμα άδεια από παίκτες μας αντίπαλης περιοχής. Οι δηλώσεις του μετά από τη λήξη του αγώνα για μεγάλη προσπάθεια και ευκαιρίες δείχνει το πόσο μπερδεμένος είναι.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρονιά μας «φύλαγε» ο ΑΡΗΣ για σήμερα σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να το κερδίσουμε πάση θυσία.  Άψυχος και αναποτελεσματικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό κατάφερε να αναδείξει τα «δεύτερα» του Ολυμπιακού και να πετάξει με ευκολία 3 βαθμούς. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη αλλά με τέτοια εικόνα δεν μπορείς να ελπίζεις για πολλά. Μονόδρομος η άμεση αντίδραση από παίκτες και προπονητή που στα εναπομείναντα παιχνίδια οφείλουν να κατέβουν στο γήπεδο… γιατί σήμερα δεν κατέβηκαν.

Ακόμη και η συγκινητική προσπάθεια αυτής της αξιόμαχης αλλά αποδεκατισμένης ομάδας δεν είναι αρκετή για να μετριάσει την θλίψη από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όχι γιατί ο ΑΡΗΣ έχασε με μια μεγάλη διαφορά από μια πολύ καλύτερη ομάδα αλλά γιατί ο ΑΡΗΣ κατέβηκε με την βαριά ήττα «εγγυημένη».

Το πώς έφθασε ο ΑΡΗΣ να είναι εγκλωβισμένος μεταξύ τραυματισμών, παικτών τουριστών, μισθοφόρων του χιλιάρικου και μεταγραφικού μπαν είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία που δεν είναι της στιγμής να αναλυθεί(ξανά).

Το σημαντικά πάντως ερωτήματα που είναι της στιγμής… είναι το πώς και το πότε. Πως και πότε θα ξεφύγει ο Αυτοκράτορας από αυτήν την κατάσταση;

ΥΓ. Ευτυχώς η δικαστική μάχη κερδήθηκε και η βαθμολογία έμεινε σταθερή! Μπράβο σε όλους όσους πέτυχαν αυτήν την σημαντική νίκη. Σε διαφορετική περίπτωση θα βγάζαμε τα κομπιουτεράκια.