2^ο παιχνίδι στο Αγρίνιο μέσα σε 4 ημέρες, 2^η νίκη σχεδόν με τον ίδιο τρόπο! Είχε την υπεροχή, είχε τις φάσεις, δεν είχε το γκολ μέχρι πριν λίγα λεπτά από το 90 όπου ο Μισεουί έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Προβλημάτισε η ομάδα με την επιθετική της ανάπτυξη, στο τέλος όμως κατάφερε να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό πλεονέκτημα και να φύγει από το Αγρίνιο με ένα ακόμη σημαντικό διπλό!

ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Με τον Χιμένεθ να γνωρίζει ολοένα και καλύτερα τους παίκτες του, δεν επεφύλασσε εκπλήξεις στο αρχικό σχήμα. Η ομάδα ήταν ξανά συμπαγής, δεν ένιωθε απειλή από την Κηφισιά αλλά είχε σημαντικό πρόβλημα στην επιθετική του ανάπτυξη και στη δημιουργία ευκαιριών. Ίσως και να ήταν περισσότερο προσεκτικοί από όσο θα έπρεπε οι παίκτες μας και στην προσπάθεια να αποφύγουν τα λάθη αργούσαν χαρακτηριστικά στις κινήσεις όποτε είχαμε την κατοχή. Ωστόσο όλο το πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε να είχε πάει εντελώς διαφορετικά αν μόλις στο 2’ η παλαιστική κίνηση πάνω στον Μορόν όπως φάνηκε καθαρά από το replay δινόταν πέναλτι. Εκεί μάλλον στο VAR μάλλον δεν είχαν κάτσει ακόμη στις θέσεις τους και τα έχασαν τα πρώτα λεπτά.

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΓΕΙΡΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΣΤΙΓΓΑ

Λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου το δολοφονικό τάκλιν του Χουχούμη στον Μορόν αρχικά τιμωρήθηκε με κίτρινη κάρτα αλλά μέσω VAR οδήγησε στην κόκκινη και στο αριθμητικό πλεονέκτημα για τον ΑΡΗ μας. Έτσι το Β ημίχρονο συνέχισε με την ομάδα μας να ανεβάζει τα ποσοστά κατοχής αλλά χωρίς καμία ουσία. Η απόφαση του Χιμένεθ να ρίξει μέσα στο 55’ τον Μισεουί και τον Γιαννιώτα, συν την αναγκαστική αλλαγή στο 41’ του Μορουτσάν με τον πολύ καλό Σίστο άλλαξαν τα δεδομένα. Ο ΑΡΗΣ άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, να ανεβαίνει γρηγορότερα προς την αντίπαλη περιοχή και να βρίσκει περισσότερους παίκτες αποφασισμένους να πάρουν την πρωτοβουλία πέρα από τον Λορέν Μορόν. Ένας Μορόν που στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα οι εμπνεύσεις του ήταν η μοναδική ουσιαστική απειλή για την Κηφισιά.  

ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΜΕΣΑΟΥΙ!

Πίεζε ο ΑΡΗΣ και ακόμη και αν δεν έβρισκε ορθολογικούς τρόπους για να αναπτυχθεί κατάφερνε να είναι απειλητικός. Πέρα από τη δυστοκία του η ομάδα μας είχε να αντιμετωπίσει και τον διαιτητή Γιουματζίδη που σφύριζε ότι του κατέβαινε. Η επιμονή όμως των παικτών μας που έβλεπαν ότι μια λεπτομέρεια έλειπε για το γκολ δικαιώθηκε στο 87΄ . Σε μια φάση διαρκείας ο Μισεουί κατάφερε να βρεθεί με την μπάλα μέσα στην μεγάλη περιοχή και από κοντά με ψυχραιμία να στείλει την μπάλα στα δίχτυα! Τα τελευταία λεπτά κύλησαν βασανιστικά με τον Αλβάρο να κάνει τα λάθη του και τον διαιτητή να προσπαθεί να σπρώξει την Κηφισιά προς την περιοχή μας.

ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Συνεχίζεται το νικηφόρο σερί του Χιμένεθ, χωρίς η ομάδα να εντυπωσιάζει και αυτό έχει τη δική του ξεχωριστή ερμηνεία. Προφανώς και δεν θα μπορούσαν μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα οι ίδιοι παίκτες να έχουν βγάλει φτερά στα πόδια τους και να βρίσκονται με κλειστά μάτια ο ένας με τον άλλο. Και για αυτό και σήμερα όπως και με τον Παναιτωλικό για ένα μεγάλο διάστημα η ομάδα ζορίστηκε να κάνει αυτά που ήθελε μέσα στο γήπεδο. Όταν όμως πέρα από τον Μορόν προστέθηκαν και άλλοι 3 παίκτες(Σίστο, ΜΙσεουί, Γιαννιώτας) που κρατούσαν μπάλα και προσπαθούσαν να δημιουργήσουν φάσεις αυτό δείχνει ότι ο προπονητής διαβάζει καλύτερα τους παίκτες του πλέον αλλά και οι ίδιοι παίκτες δείχνουν να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση από πριν. Σαν να θέλουν σχεδόν όλοι να δείξουν το κάτι παραπάνω αντιλαμβανόμενοι ότι ο Χιμένεθ το εννοεί όταν λέει ότι όλοι ξεκινάνε από το μηδέν στα μάτια του. Και ο Σίστο είναι το καλύτερο παράδειγμα για αυτή την νέα κατάσταση που και σήμερα δικαίωσε την απόφαση του προπονητή του. Τώρα γιατί ο Μισεουί ή ο Σίστο ή ο Γιαννιώτας δεν επιλέχθηκαν για το αρχικό σχήμα αυτό πιθανόν να έχει να κάνει με την προσέγγιση του Χιμένεθ αλλά και την ανάγκη για game changers από τον πάγκο.  Και ως τώρα αυτή η διαχείριση όπως και σήμερα οδήγησε στη νίκη!

ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ

Δεν ήταν καλή η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, είχε όμως τη θέληση και την πίστη ότι στο τέλος θα τα καταφέρει. Όπως ακριβώς το κατάφερε χάρη στο γκολ του Μισεουί λίγο πριν λήξη! Δεν έχει μαγικό ραβδάκι ο Χιμένεθ για να μεταμορφώσει την ομάδα σε κάτι εντελώς διαφορετικό, έχει όμως τον τρόπο να την κάνει να κερδίζει! Και όταν η ομάδα κερδίζει ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και με ηρεμία μπορείς να δουλέψεις πάνω στα κακώς κείμενα με χαμόγελο. Και ο ΑΡΗΣ στην εποχή Χιμένεθ ανεβαίνει με χαμόγελο και ηρεμία! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ελληνική διαιτησία… ένα κακόγουστο ανέκδοτο.