Με το Περιστέρι πιθανόν ακόμη να βρίσκεται στο γήπεδο και να σουτάρει βολές… τον Αγραβάνη να βραβεύεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Σούμο για το πως έβγαλε εκτός παρκέ στα τελευταία κρίσιμα δευτερόλεπτα τον Καββαδά εκτός γηπέδου… ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα με ένα φόλοου 1.4’’ πριν τη λήξη. Σε ένα εξαιρετικό παιχνίδι όπου έλαμψε όσο ποτέ το άστρο του Τολιόπουλου, προσφέροντας στο μπασκετικό κοινό μια απίστευτη εμφάνιση με 38 πόντους και άλλα πολλά!

ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΧΑΓΚΙΝΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Όπως ακριβώς και απέναντι στον Απόλλων Πατρών έτσι και σήμερα, ο ΑΡΗΣ μας μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι παίζει χωρίς τον «εγκέφαλο» Χάγκινς σπατάλησε μπόλικες επιθέσεις με αρκετά φθηνά λάθη. Μετά όμως τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά η ομάδα σοβαρεύτηκε και ο Τολιόπουλος άρχιζε να βγαίνει μπροστά. Το προσπέρασμα με +6 έστειλε το μήνυμα στο Περιστέρι ότι αν είχε στο μυαλό του μια εύκολη επικράτηση μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσει.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ Ο ΑΡΗΣ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΑ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Το δεύτερο και το τρίτο δεκάλεπτο σημαδεύτηκε ξεκάθαρα από τα σφυρίγματα των 3 διαιτητών όπου με κάθε ευκαιρία έβλεπαν φάουλ στέλνοντας από νωρίς τους παίκτες του Περιστερίου στην γραμμή των βολών. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάλευε με νύχια και με δόντια και να μην αφήνει τους αντιπάλους του να ηρεμήσουν οι διαιτητές όμως ήταν εκεί να  βοηθήσουν με μπόλικες ελεύθερες βολές. Σε ένα παιχνίδι όπου κρίθηκε στο σουτ σίγουρα οι 29 βολές που σούταρε το Περιστέρι σε σχέση με τις 9 δικές έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο στην έκβαση του αγώνα.

Ο ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο «ΣΟΥΜΟ» ΑΓΡΑΒΑΝΗΣ

Με τον Τολιόπουλο να συνεχίζει να οργιάζει, τους Λόνγκ, Καββαδά και Σανόγκο να δίνουν από το πουθενά λύσεις καταφέραμε να έχουμε το πάνω χέρι στα τελευταία 5’ της αναμέτρησης.  Εκεί όμως και πάλι οι Πουρσανίδης, Σταματόπουλος και Μπακάλης έκαναν ότι μπορούσαν με αποκορύφωμα ίσως το εξόφθαλμο διπλό σπρώξιμο του Αγραβάνη προς τον Καββάδα στέλνοντας τον εκτός γηπέδου! Φάση που ξεκάθαρα απέδειξε ότι δεν ήθελαν ο ΑΡΗΣ να κερδίσει.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

Όσο εκνευριστικά και αν είναι κάποια παιδικά λάθη που κάνουν οι παίκτες μας άλλα τόσο αισιόδοξο είναι να σκεφτείς αυτόν τον ΑΡΗ με τα περιθώρια βελτίωσης που έχει. Αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ παρουσιάζει αυτή την εικόνα(με μια κακή παρένθεση απέναντι στον μπαογκ και στον Ολυμπιακό) με τους μισούς παίκτες στο ροτέισον να προσπαθούν ακόμη να κατανοήσουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ναι όλοι πάλεψαν σήμερα αλλά αν εξαιρέσεις τον διαστημικό Τολιόπουλο και λίγο τον Καββαδά οι υπόλοιποι σίγουρα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στην ομάδα σήμερα.  Ενώ λάθη όπως αυτά που τρακάρουν οι παίκτες μας μεταξύ τους είναι θέμα χρόνου να εξαλειφθούν. Από την άλλη και ο Καστρίτης δείχνει πλέον στις άμυνες του περισσότερη προσαρμοστικότητα αφήνοντας στην άκρη την εμμονή στην ανούσια πιεστική άμυνα σχεδόν σε όλο το γήπεδο. Αν καταφέρει να μπολιάσει καλύτερα τον Μήτρου Λόνγκ και τον Νότε και «ενεργοποιήσει» τον Πάκ που σήμερα δεν είδαμε μπορούν να αλλάξουν πολλά. Αυτό πάντως που σίγουρα δεν πρέπει να αλλάξει είναι η εμπιστοσύνη του στον Τολιόπουλο και τον Καββαδά.

ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Πικρή γεύση μας άφησε το παιχνίδι στο Περιστέρι παρά την σπουδαία προσπάθεια των παικτών μας και τον αυτοκρατορικό Τολιόπουλο που μας χάρισε μια μαγική εμφάνιση. Πίκρα για μια ακόμη κλεμμένη νίκη από αυτούς τους απίθανους τύπους με τα γκρι. 20 βολές διαφορά και μερικές λαβές σούμο υπερκαλύπτουν κατά πολύ τα παιδικά λάθη και όλα τα στραβά που έκανε η ομάδα μας. Ένα μεγάλο μπράβο στην προσπάθεια του Καστρίτη και των παικτών του που δεν εγκαταλείπουν την μάχη με τίποτα!

Ζορίστηκε αλλά τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Απόλλων Πατρών σε ένα εξαρχής επικίνδυνο παιχνίδι που έγινε ακόμη πιο δύσκολο λόγω του απρόσμενου τραυματισμού του Χάγκινς. Με τον Τολιόπουλο να σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του και να «τελειώνει» τον Απόλλων Π. στο 4^ο έφθασε στη νίκη με 70-57 κερδίζοντας πέρα από τους βαθμούς και πολύτιμο χρόνο(ελέω διακοπής) για να δουλέψει αλλά και να αναρρώσει ο Χάγκινς.  Καμίνι το Παλέ με τον κόσμο να γουστάρει!

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΑΓΚΙΝΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΥΑΛΟ

Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά λεπτά μετά το τζάμπολ ώστε όλοι οι φόβοι μας με το άκουσμα του τραυματισμού του Χάγκινς να παίρνουν σάρκα και οστά. Ένας ΑΡΗΣ χωρίς μυαλό στην επίθεση να κάνει το ένα παιδικό λάθος μετά το άλλο κλονίζοντας από την αρχή την αυτοπεποίθηση όλης της ομάδας. Κάτι που φαινόταν έντονα και στην άμυνα με τους παίκτες μας να χάνουν τις θέσεις του και ο Καράμπελας και οι συμπαίκτες του να τρυπώνουν με ευκολία στο καλάθι μας.  Το 6-20 του πρώτου δεκαλέπτου ήταν ένα σοκ!

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟΝ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Μπορεί το ξεκίνημα να ήταν θεόστραβο αλλά στο Παλέ υπήρχε μια τρέλα και ένα πάθος για τη νίκη στην κερκίδα που από νωρίς φάνηκε να αγγίζει τους παίκτες μας. Όπως όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο δεν πτοηθήκαμε όταν οι Πατρινοί έκαναν πάρτι, έτσι ακριβώς και οι παίκτες μας σε έπειθαν ότι δεν χαμπαριάζουν τίποτα και ότι και αν γίνει θα το γυρίσουν! Με όπλο την άμυνα που μπλόκαρε εντελώς τους αντιπάλους μας ο ΑΡΗΣ βρήκε την ώθηση που ήθελε για να γυρίσει το παιχνίδι. Και όταν πάλι πήγε να στραβώσει ήρθε ο Τολιόπουλος για να το τελειώσει!

ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Δεν επαναλάβαμε την σπουδαία εμφάνιση κόντρα στην ΑΕΚ αλλά χωρίς τον εγκέφαλο Χάγκινς αυτό ήταν αναμενόμενο. Και όμως ο Γ.Καστρίτης βρήκε και πάλι την λύση μοιράζοντας τον χρόνο στη θέση του πόιντ γκάρντ μεταξύ του Φίλιου και του Τολιόπουλου. Με τον πρώτο να προσθέτει άλλη μια γεμάτη εμφάνιση και τον δεύτερο να δικαιώνει στο απόλυτο όλους όσους χάρηκαν  στο άκουσμα της μεταγραφής του. 23 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 3 κλεψίματα ήταν τα επιτεύγματα του. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνουμε και στον Σανόγκο που σήμερα δήλωσε παρών και κατάφερε να συμπληρώσει αμυντικά τους Χόκλερ και Γκούντγουιν με ιδανικό τρόπο. Μια  3 παικτών που κυρίως στην άμυνα βγάζουν απίστευτη ενέργεια και μοιράζουν εντυπωσιακά μπλοκ! Ενώ και ο Νότε μπορεί να μην εντυπωσίασε αλλά ήταν πιο ουσιαστικός στο παιχνίδι του.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑΓΚΙΝΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΛΩΝ

Ιδανικά συνέχισε ο ΑΡΗΣ μας που μετά από το εντυπωσιακό του πέρασμα από τα Άνω Λιόσια «καθάρισε» και τον Απόλλων Πατρών στο πρώτο «πρέπει» της χρονιάς. Με πρωταγωνιστή τον Τολιόπουλο και άμυνα στο Β  ημίχρονο που μασούσε σίδερα πήρε τη νίκη ξεπερνώντας την απρόσμενη απουσία του Χάγκινς. Αποθέωση για τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του με τον κόσμο να γουστάρει αυτό που βλέπει μέσα στο γήπεδο! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Απόλυτος κυρίαρχος ο ΑΡΗΣ στο κλειστό των Άνω Λιοσίων  μετέτρεψε το ντέρμπι με την ΑΕΚ σε παράσταση για έναν ρόλο! Συγκεντρωμένος από την αρχή, παθιασμένος για 40’ και τέρας ψυχραιμίας όποτε η ΑΕΚ σκέφθηκε  ότι μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Οδοστρωτήρας ο Γκούντγουιν, εκρηκτικός ο Χόχλερ, «ηλεκτρονικός εγκέφαλος» ο Χάγκινς, ανέλπιστα καλοί οι Νετζήπογλου και Φίλιος σε μια εμφάνιση που σκόρπισε χαμόγελα και αισιοδοξία!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ

Διαβασμένος και απόλυτα προσηλωμένος στο πλάνο του παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας από το ξεκίνημα του αγώνα συνεχίζοντας με αυτόν τον ρυθμό μέχρι και τη λήξη του αγώνα. Σωστά στημένος, με καλές αλληλοκαλύψεις αλλά και πολλές λύσεις στην επίθεση ξάφνιασε την ΑΕΚ από νωρίς και την βύθισε στο άγχος μιας ήττας που πριν το τζάμπολ είχε κυκλώσει ως σίγουρη νίκη. Όσο κυλούσε ο χρόνος οι παίκτες της ΑΕΚ έκαναν φθηνά λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση την ίδια στιγμή που οι παίκτες του Γ.Καστρίτη παρέμεναν πιστοί στο πλάνο τους.  Η διαφορά έφθασε στο +17 για την αγαπημένη μας ομάδα και αν στο Β ημίχρονο οι διαιτητές δεν κατάπιναν την σφυρίχτρα τους σε μπόλικες περιπτώσεις φάουλ κάτω από το καλάθι θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει ακόμη πιο εύκολα.

ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΜΑΕΣΤΡΟ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Μπορεί ο Γκούντγουιν λογικά να κερδίσει το βραβείο του MVP της αναμέτρησης αλλά αν το δεις συνολικά το παιχνίδι δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις έναν παίκτη  σήμερα. Ο εκρηκτικός Χόχλερ και ο Νετζήπογλου έδειξαν στην αρχή τον δρόμο προς τη νίκη και στη συνέχεια οι υπόλοιποι ακλούθησαν. Η μυαλωμένη(αυτή τη φορά) άμυνα έκανε τη δουλειά τόσο με τα κλεψίματα όσο και με τα πολλά κλεψίματα.  Ο Χάγκινς οργανωτικά ήταν άψογος ενώ επιθετικά όποτε η ομάδα έδειχνε να κολλάει έδινε λύσεις. Ο Φίλιος ερχόμενος από τον πάγκο όχι μόνο απλά κάλυψε το κενό του απόντα Τολιόπουλο αλλά κοντρόλαρε τον ρυθμό του παιχνιδιού, έπαιξε σωστή άμυνα και έδωσε πολύτιμους πόντους στην ομάδα.  Ο Νετζήπογλου ιδίως στο Α’ ημίχρονο θύμισε τον παίκτη που θαυμάσαμε φέτος δείχνοντας ότι τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν απλά «αναγνωριστικά».   Στον πάγκο ο Γιάννης Καστρίτης διαχειρίστηκε εξαιρετικά το ρόστερ του πηγαίνοντας σε ένα ροτέισον 7 παικτών χωρίς να ρισκάρει τη συνοχή της ομάδος με παίκτες που δεν ταίριαζαν στη σημερινή αναμέτρηση προσέχοντας ακόμη και τα φάουλ που λίγο έλειψε να γίνει μείζον πρόβλημα. Μοναδική παραφωνία ο Νότε που πέρα από την αστοχία του έχασε 2-3 εύκολες προσπάθειες και έκανε και μερικά «φθηνά» λάθη.

ΜΑΣ ΕΠΑΝΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΜΑΣ

Μετά τις εμφανίσεις(και ήττες) από τον μπαογκ και τον Ολυμπιακό αντίστοιχα δεν είχαμε κρύψει τις αμφιβολίες μας για το τι μπορεί να πετύχει ο φετινός ΑΡΗΣ με τις δεδομένες συνθήκες. Δεν υπάρχει όμως πιο ωραίο συναίσθημα από το να σε διαψεύδει η ομάδα σου και την απαισιοδοξία των προηγούμενων ημερών να την μετατρέπει σε ένα τεράστιο χαμόγελο και περίσσια αισιοδοξία για τη συνέχεια! Αυτό ακριβώς πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας με την επιβλητική του εμφάνιση απέναντι στην ΑΕΚ που δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να διεκδικήσει τη νίκη. Μας έφτιαξε για τα καλά ο ΑΡΗΣ μας, μας ζέστανε και για την αυριανή ημέρα για να «κλειδώσουμε» ένα υπέροχο κιτρινόμαυρο Σαββατοκύριακο! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σε παιχνίδια σαν το σημερινό καταλαβαίνεις ότι άλλο η  κακή διαιτησία και άλλο διαιτησία σε εντεταλμένη αποστολή.  Πολλά τα σφαλτσοσφυρίγματα  εκατέρωθεν.

Αν το γεγονός ότι αντιμετώπιζε ο ΑΡΗΣ ίσως την πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή ομάδα στην Ευρώπη είναι για κάποιον αρκετό  ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω σχολιασμός για το σημερινό παιχνίδι τότε καλό είναι να μην μπει στον κόπο να διαβάσει τη συνέχεια… Άλλωστε «ύμνοι» για τη διοίκηση που αύξησε το μπάτζετ, τα ρούκις-λαβράκια ξένους, τον προπονητή που ξεψαχνίζει την αγορά για το τριάρι που θα κάνει τη διαφορά ώστε ο ΑΡΗΣ να είναι έτοιμος για κάποια κρίσιμα(?) παιχνίδια που θα δώσει  κτλ κτλ υπάρχουν πολλοί.  Εδώ όμως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους αγώνες πέρα από το τελικό αποτέλεσμα και την θεωρία των μπάτζετ και σε συνέχεια της εμφάνισης στη Πυλαία ο ΑΡΗΣ και σήμερα πλήγωσε με την εικόνα του όσους έκαναν τον κόπο να τον παρακολουθήσουν. Και αυτό δύσκολα μπορεί να μείνει ασχολίαστο.

ΣΑΝ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΤΗΚΕ 5’ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Σε ρελαντί ρυθμούς κατέβηκε ο Ολυμπιακός σήμερα και αυτό δεν φάνηκε μόνο από τους παίκτες που ξεκούρασε ο Μπαρτζώκας αλλά και από την ένταση που είχαν στο παιχνίδι τους οι αντίπαλοι μας. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να πείσει  ούτε για μια στιγμή ότι είχε προετοιμαστεί για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, τις προηγούμενες ημέρες γινόντουσαν προπονήσεις και υπήρχε κάποιο αγωνιστικό πλάνο. Τα μακρινά σουτ απελπισίας του πρώτου δεκαλέπτου που βρήκαν στόχο ήταν απλά το προμήνυμα για το ναυάγιο που θα ακολουθούσε. Καμία συνοχή, καμία συγκέντρωση, καμία ορθολογική σκέψη παρά μια συνεχή προσπάθεια που δεν οδηγούσε πουθενά. Λάθη επι λαθών και ένας εκνευριστικός δισταγμός στην επίθεση από την πλειοψηφία των παικτών. Προφανώς για χάρη της εισαγωγής θα πρέπει οι «καλοθελητές» να μην σχολιάσουν τα 19 παιδικά λάθη και το 35% στις ελεύθερες βολές(5/14). Μια τραγική εικόνα που προσβάλλει πρώτα από όλους τον Γ.Καστρίτη και στη συνέχεια τους παίκτες του.

ΣΤΕΡΕΥΕΙ Η ΠΙΣΤΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ

«Κυκλωμένα» ως ήττες ήταν εξαρχής τα πρώτα 4 παιχνίδια(ναι και αυτό της Πυλαίας) και από την στιγμή που έγινε και η έκπληξη της πρεμιέρας όλα καλά. Καμία βιασύνη να επιλεγεί ο 6^ος «κομβικός» ξένος κανένα άγχος για τον χρόνο που χρειάζονται οι νεοφερμένοι παίκτες στην Ευρώπη για να προσαρμοστούν. Έλα όμως που το «άλλοθι» του δύσκολου προγράμματος θα δώσει τη θέση του στα «πρέπει» της νίκης κόντρα σε πιο εύκολους αντιπάλους. Εκεί προφανώς θα γυρίσει κάποιος μαγικός διακόπτης. Οι άπειροι θα γίνουν έμπειροι, τα συστήματα που δεν έχουμε δει καν ακόμη θα εφαρμόζονται άψογα και οι ρόλοι θα έχουν κατανεμηθεί όπως πρέπει.  Κάπως έτσι φαίνεται να πορεύονται όλοι στον μπασκετικό ΑΡΗ…

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Σε ένα κλίμα ηρεμίας και εφησυχασμού ο μπασκετικός ΑΡΗΣ δίνοντας συνέχεια στην κακή εμφάνιση της Πυλαίας γνώρισε εύκολα την ήττα από τον φορμαρισμένο Ολυμπιακό. Αναμενόμενο το  αποτέλεσμα θα πει κανείς… όχι όμως και η εμφάνιση της ομάδος. Στο 4^ο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς ανεξαρτήτως του αντίπαλο οφείλεις να δείξεις κάποια ίχνη βελτίωσης, περιορίζοντας τα παιδικά λάθη και δείχνοντας μια στοιχειώδη ψυχραιμία-ευστοχία έστω στις βολές. Καλή η αισιοδοξία ότι στα «βατά παιχνίδια» η ομάδα θα είναι έτοιμη αλλά ας  μην ξεχνάμε ότι στην Basket League των 12 ομάδων ένα «στραβό» αποτέλεσμα μπορεί να σε χαντακώσει.

ΥΓ. Φιλότιμη η περσινή προσπάθεια δεν το αμφισβητεί κανείς. Το να την αναδεικνύεις  όμως σε «οδηγό» και για την φετινή αδιαφορώντας για το ότι τερμάτισες   7^ος  είναι επικίνδυνο.

Ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας γνωρίζοντας ακόμη μια ήττα χωρίς ουσιαστικά να παλέψει. Για ένα δεκάλεπτο έπαιξε μπάσκετ και μετά εξαφανίσθηκε. Συνεργοί στο πάρτυ αηδίας που ζήσαμε σήμερα ήταν οι  διαιτητές που όχι μόνο έδωσαν ώθηση στο συμπολίτη για να φθάσει στη νίκη αλλά έκλεισαν και τα αυτιά τους στα εμετικά συνθήματα για νεκρούς…

ΤΟΝ ΜΠΛΟΚΑΡΑΝ ΟΙ 3 ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Ορεξάτος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με καλή άμυνα αλλά και μακρινά σουτ που του έδωσαν και ένα προβάδισμα 7 πόντων. Όσο όμως και αν προσπάθησε δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την διαιτητική τριάδα που έστελνε με κάθε ευκαιρία τους αντιπάλους μας στις βολές. Η μεγάλη διαφορά στα φάουλ και στις βολές, τα 4(!!!) επιθετικά φάουλ που μας χρέωσαν, τα αντιαθλητικά που δεν είδαν και η μονόπλευρη ανοχή στην σκληρή άμυνα ήταν μερικά από αυτά που άλλαξαν τις ισορροπίες της αναμέτρησης.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΙΚΟΣ

Πολλά πράγματα λείπουν από το παιχνίδι μας τόσο στο αμυντικό όσο και στο επιθετικό κομμάτι. Οι αλληλοκαλύψεις στην άμυνα είναι για γέλια ενώ η έλλειψη κίνησης  χωρίς την μπάλα μπλοκάρει κάθε σκέψη για μια οργανωμένη αποτελεσματική επίθεση. Αυτό όμως που πραγματικά φαίνεται ανησυχητικό είναι η εμμονή σε ένα συγκεκριμένο στυλ άμυνας όταν όλα στο παιχνίδι σου φωνάζουν ότι δεν βγαίνει. Δεν γίνεται να σου  «τρυπώνουν» συνεχώς μέσα στην ρακέτα και εσύ να συνεχίζεις να στέλνεις τους ψηλούς σου να πιέσουν στο κέντρο. Όσο και αν εκτιμάμε το έργο του Γ.Καστρίτη δεν παύει αυτή η έλλειψη προσαρμοστικότητας να είναι μια από τις αδυναμίες του. Όπως και αυτό της επιλογής του 6^ου ξένου… Και όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα που και αυτή κάνει τη δική της οικονομική εξυγίανση και έχει ένα ροστέρ που αν το δεις συνολικά είναι να τραβάς τα μαλλιά σου που σε κέρδισε τόσο εύκολα.

ΜΕΤΡΗΣΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΤΥΧΕ ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ

Θα μετρήσει τις δυνάμεις του λέγαμε στην Πυλαία… και αποτύχαμε παταγωδώς εντός και εκτός παρκέ. Η διαρκής έλλειψη σεβασμού από την διαιτησία, η διοικητική ανυπαρξία-απάθεια ακόμη και σε μια αυτονόητη διαμαρτυρία για αυτά που γινόντουσαν πάνω στο παρκέ και «τραγουδούσαν» στις κερκίδες ήταν το κερασάκι της τούρτας μιας άψυχης και απογοητευτικής εμφάνισης των παικτών του Γ.Καστρίτη για 30’.  Στο ίδιο έργο θεατές με τους «διθυράμβους» σε οτιδήποτε σχετίζεται με τον μπασκετικό ΑΡΗ απλά για λίγο να κοπάζουν…

ΥΓ. Φυσικά και δεν περιμέναμε από τους διαιτητές να έχουν το ήθος και την ευθιξία να αντιδράσουν στον οχετό της κερκίδας. Κανείς άλλος δεν υπήρχε;

ΥΓ2. Αναμένοντας τον 6ο ξένο που θα κάνει τη διαφορά… για να είμαστε έτοιμοι στα κρίσιμα παιχνίδια όπου κρίνονται οι τίτλοι!

Με εντυπωσιακό τρόπο ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας την χρονιά επαναλαμβάνοντας τον περσινό θρίαμβο της πρεμιέρας κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό με 69-65! Σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα ο ΑΡΗΣ άντεξε στο ξέσπασμα του Παναθηναϊκού και της «πίεσης» των διαιτητών φθάνοντας στη νίκη παρόλο που από το +13 βρέθηκε στο -5. Ολική μεταμόρφωση για τον Γκούντγουιν που μαζί με τους Χάγκινς, Νότε ήταν οι πρωταγωνιστές της νίκης! Έδωσαν σημαντικές λύσεις και οι Τολιόπουλος και Χόρντλερ. Πάρτι-ζέσταμα στο Παλέ ενόψει του ντέρμπι στο Κλ.Βικελίδης!

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Σε ένα άθλημα ψυχολογίας όπως είναι το μπάσκετ, το καλό ξεκίνημα παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά, έδειξε ότι δεν φοβάται τον αντίπαλο του και παίρνοντας το προβάδισμα στο σκορ ανάγκασε τον Παναθηναϊκό να κυνηγάει στο σκορ. Η καλή άμυνα που οδήγησε τους αντιπάλους μας σε τραγικά ποσοστά ευστοχίας  έδινε την ευκαιρία στην επίθεση έστω και με περιπετειώδη τρόπο να βρίσκουμε πόντους. Μια εικόνα που συνεχίστηκε για πολύ ώρα με το +13 να αποτυπώνει την υπεροχή του ΑΡΗ παρά την υπερπροσπάθεια των διαιτητών να μας φορτώσουν από νωρίς με φάουλ και να χαρίσουν ένα τσούρμο βολές στους αντιπάλους μας.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΟΤΑΝ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ

Με τον ΑΡΗ να ρισκάρει στην άμυνα των μακρινών σουτ και τον Παναθηναϊκό να δυσκολεύεται μέχρι και στις ελεύθερες βολές ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή αυτή η εικόνα θα άλλαζε. Υπό την ανοχή των διαιτητών στο τρίτο δεκάλεπτο οι παίκτες του Παναθηναϊκού ανέβασαν την πίεση, άρχισαν να ευστοχούν στα αμαρκάριστα τρίποντα αλλά και βάζουν τις βολές. Το +13 έγινε -5 και εκεί βγήκε η αντίδραση μας που έκανε την διαφορά. Βρίσκοντας λύσεις από τους Γκούντγουιν, Νότε και  Χάγκινς η ομάδα προσπέρασε φθάνοντας στο +5 λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Εκεί έγινα μια προσπάθεια αυτοχειρίας αλλά ευτυχώς στο τέλος τα καταφέραμε.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΚΟΥΝΤΓΟΥΙΝ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Αν κάτι μας είχε τρομάξει στα 2 προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε αυτό ήταν η παρουσία των Γκούντγουιν και Σανόγκο που ήταν από μέτριοι ως τραγικοί. Σήμερα ο Γκούντγουιν έδειξε ένα άλλο πρόσωπο, κοντραρίστηκε στα ίσια με σαφώς ψηλότερα κορμιά και βγήκε νικητής! Ακόμη και ο Σανόγκο έβγαλε μια ένταση παραπάνω. Ενώ και ο Χόκλερ δείχνει ότι όταν καταλάβει τον τρόπο που σφυρίζουν στην  Ευρώπη θα μπορεί να δώσει περισσότερες λύσεις στην ομάδα. Νότε και Χάγκινς ήταν μέτριοι αλλά και αυτό έχει την ξεχωριστή του ερμηνεία μιας και σε αυτή την μέτρια ημέρα τους κατάφεραν να οδηγήσουν την ομάδα στη νίκη μένοντας 30’ πάνω στο παρκέ. Ειδική αναφορά θα πρέπει να κάνουμε και στον Τολιόπουλο που ερχόμενος από τον πάγκο παρέσυρε με το πάθος του ολόκληρη την ομάδα ενώ άρεσε και ο Φίλιος που έδωσε ανάσες στους συμπαίκτες έχοντας θετική παρουσία. Όλοι όσοι αγωνίσθηκαν πάλεψαν με όλο τους το είναι και έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι ώστε να έρθει αυτή η σημαντική νίκη. Εξαιρετική η διαχείριση του Γ.Καστρίτη που κατάφερε να αξιοποιήσει μέχρι και τον Φίλιο!

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Με ένα αστείρευτο πάθος για τη νίκη οδηγό, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη λύγισαν τον Παναθηναϊκό και τις «γκρι σφυρίχτρες» ξεκινώντας  το πρωτάθλημα όπως ακριβώς και πέρσι!  Εμφανώς βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ σε σχέση με την πρόσφατη ευρωπαϊκή περιπέτεια άφησε υποσχέσεις δείχνοντας ικανός να διαχειριστεί αυτό το δύσκολο πρόγραμμα στο ξεκίνημα. Απίστευτος παλμός στο Παλέ από τους πιστούς που συνεχίζουν να στηρίζουν τον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Το πάρτι ξεκίνησε στο Παλέ και θα συνεχιστεί στο Κλ.Βικελίδης!

Εμφανώς ανέτοιμος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν όπου γνώρισε την ήττα από τη λιθουανική Γούλβς. Οι λιθουανοί προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα την ίδια στιγμή που ο ΑΡΗΣ δεν έβρισκε λύσεις και μοιραία οδηγηθήκαμε στην ήττα-αποκλεισμό. Πάλεψε η ομάδα που πέρα από τα δικά της προβλήματα είχε να αντιμετωπίσει και μια εχθρική διαιτησία.

ΖΕΣΤΟΣ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ. ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ

Τα προγνωστικά δεν ήταν με το μέρος μας και για αυτό υπήρχαν κάμποσοι λόγοι. Με το που ξεκίνησε όμως το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μπήκε τόσο συγκεντρωμένος και προσηλωμένος στο πλάνο του που τα προγνωστικά πήγαν περίπατο. Με τους Χάγκινς και Νότε να δείχνουν «άνετοι» πάνω στο παρκέ ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι φθάνοντας μέχρι και το +9 στο 13’.  

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΛΙΘΟΥΑΝΟΙ, Ο ΑΡΗΣ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ

Σαν να διάβασαν το παιχνίδι μας κατά τη διάρκεια του αγώνα και ξαφνικά οι αντίπαλοι μας έβγαλαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Η ένταση στην άμυνα ανέβηκε, η κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση βελτιώθηκε και το ελεύθερο μακρινό σουτ ξεκίνησε να μεταφράζεται σε  εύστοχο τρίποντο. Σε αυτή την αλλαγή της εικόνας των αντιπάλων μας ο ΑΡΗΣ πέρα από κάποια ξεσπάσματα  δεν είχε να επιδείξει τίποτα ουσιαστικό και μοιραία ηττήθηκε.

ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ

Μια ματιά να ρίξεις στο πως σφύριξαν στο πρώτο δεκάλεπτο και πως στα άλλα 3 αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι οι διαιτητές  κάπου το έχασαν και ξεκίνησαν να σφυρίζουν «περίεργα». Η ίδια άμυνα που έπαιζε η ομάδα μας στα πρώτα 10’ στη συνέχεια χρεωνόταν φάουλ ενώ από την άλλη πλευρά υπήρχε μια εκνευριστική ανοχή. Η διαφορά στις βολές και στα φάουλ δείχνει σε μεγάλο βαθμό το πόσο επηρέασαν την εξέλιξη του αγώνα.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Κάτι σαν επιβεβαίωση όλων όσων παρατηρήσαμε στο φιλικό με την Καρδίτσα είδαμε σήμερα με τον ΑΡΗ να έχει κάποια καλά στοιχεία αλλά και πολλά αγωνιστικά προβλήματα που καλείται να λύσει ο Γ.Καστρίτης. Ο Νότε όπως ήταν αναμενόμενο αν και φαίνεται ότι το έχει το σκοράρισμα σίγουρα χρειάζεται χρόνο για να κατανοήσει τον τρόπο παιχνιδιού στην Ευρώπη.  Ο Χάγκινς από την άλλη σαφώς πιο έμπειρος και αξιόπιστος και σήμερα έδειξε ότι ο ΑΡΗΣ έκανε διάνα με την επιλογή του. Κάτι όμως αντίστοιχο δεν ισχύει για τους άλλους 3 ξένους του ρόστερ. Ο Χόχλερ σε αυτά τα 2 παιχνίδια δείχνει δραστήριος και πιθανόν να θέλει και αυτός χρόνο προσαρμογής για να δείξει τις ικανότητες του. Για την ώρα όμως παλεύει χωρίς ουσία. Ο πονοκέφαλος πάντως του Γ.Καστριτή λογικά πρέπει να είναι το δίδυμο  Γκουντγουιν και Σανόγκο. Οι 2 υψηλόσωμοι παίκτες δείχνουν μια νωχελικότητα και μια έλλειψη συγκέντρωσης στο παιχνίδι που τρομάζει. Όσο και αν ψάξεις σε αυτά τα  2 παιχνίδια δεν μπορείς να διακρίνεις κάτι το θετικό. Μακάρι η συνέχεια να μας διαψεύσει, διαφορετικά θα έχουμε πρόβλημα. Το ελληνικό στοιχείο  όμως σε σχέση με πέρσι μπορεί να κάνει την διαφορά.  Ακόμη και αν ο Νετζήπογλου απέφυγε να πάρει προσπάθειες για κάποιον λόγο και ο Τολιόπουλος ήταν άστοχος δεν παύει μαζί με τους Καββαδά και Σχίζα να έδωσαν λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Ιδιαίτερα ο Καββαδάς που δεν τροφοδοτήθηκε όσο έπρεπε ήταν εξαιρετικός.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ 6^Ο ΞΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Πρόωρος αποκλεισμός για τον ΑΡΗ μας που δεν άντεξε κόντρα στην Γούλβς παρά την φιλότιμη προσπάθεια στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Τα διαφορετικά κριτήρια με τα οποία σφύριζαν οι διαιτητές , η αστοχία και τα φθηνά λάθη οδήγησαν στην ήττα.  Χάθηκε η ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή συμμετοχή και μαζί η δυνατότητα να βελτιώνεται η ομάδα μέσα από τα επίσημα παιχνίδια.

ΥΓ. Το να απαξιώνεις μια διοργάνωση στην οποία αποτυχαίνεις δεν σου λύνει τα αγωνιστικά(και όχι μόνο) προβλήματα.