Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ από το Καραϊσκάκη όπου δεν κατάφερε να πάρει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που προηγήθηκε με 0-1 και έδειχνε να πατάει καλά στην αναμέτρηση. Ο φθηνός τρόπος όπως μου δέχθηκε τα 2 γκολ επισκίασε τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα… μιας και η διάθεση του Σουηδού ρέφερι να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό με την υπερβολική 2^η κίτρινη στο Μοντόγια και το «πνίξιμο» του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο ξεκίνημα του αγώνα δεν κρύβεται εύκολα.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ «ΕΠΝΙΞΑΝ» ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ

Σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με τον Ολυμπιακό να κάνει φέτος τα κουμάντα κατεβαίνεις υποψιασμένος και ελπίζεις ο ξένος διαιτητής να κάνει το χρέος του, να παίξουν οι 2 ομάδες μπαλίτσα και να κερδίσει ο καλύτερος ή και να λήξει Χ. Έλα όμως που στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν αυτό δεν γίνεται. Μόλις λίγα λεπτά μετά τη σέντρα, ο Νταρίντα υποδέχεται ωραία την μπάλα και μπαίνει στην περιοχή του Ολυμπιακού και έρχεται ο Ροντινέι και τον κλωτσάει. Έτσι απλά, χωρίς να έχει καμία σχέση με την μπάλα και ρίχνει κάτω τον Νταρίντα. Κάτι φυσικά που δεν ήταν στα πλάνα του Σουηδού διαιτητή και του Varista για αυτό και δεν είδε κανείς τους τίποτα. Όταν λοιπόν γίνεται αυτή η φάση τι να περιμένεις για τη συνέχεια; Τα φάουλ γύρω από την περιοχή του Ολυμπιακού που δεν μας τα έδιναν ποτέ; Τα σπρωξίματα πάνω στον Μορόν και τις αγκαλιές πάνω στον Φέτφα και τον Σουλεϊμάνωφ; Την ανύπαρκτη 2^η κίτρινη κάρτα – αποβολή στον Μοντόγια; Προφανώς και προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ακύρωσαν τα 2 γκολ του Ολυμπιακού μιας και στις συγκεκριμένες φάσεις δεν μπορούσαν να ξαναδιαψεύσουν την εικόνα όπως έκαναν στο πέναλτι του Νταρίντα αν και ο Σουηδός όπως φάνηκε από τον φακό το πάλεψε πάρα πολύ για να μετρήσει και αυτό το γκολ.

ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Με αυτές τις συνθήκες στο παιχνίδι η ομάδα πατούσε καλά. Ήξερε πως να λειτουργεί στην άμυνα φορτώνοντας το κέντρο και αφήνοντας τις πλευρές πιο χαλαρές, είχε συγκέντρωση και μετέφερε εύκολα και γρήγορα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Ταυτόχρονα είχε καλές αντιδράσεις όποτε του δινόταν η ευκαιρία και έψαχνε τη στιγμή του για να βγει μπροστά. Σε μια φάση όπου ξεκίνησε από κλέψιμο του Μορόν στον χώρο του κέντρου, οι παίκτες μας συνδυάστηκαν σωστά, η μπάλα κατέληξε πάλι στον Ισπανό όπου με μια πολύ ωραία κίνηση και ακόμη πιο ωραίο ευθύβολο σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε στο 36’ το 0-1! Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι το ημίχρονο ο Φρίντεκ άνοιξε τον χορό των λαθών με τον Κουέστα όμως να σταματάει τον Μάρτινς διατηρώντας το 0-1.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ

Σε έπειθε ο ΑΡΗΣ του Α ημιχρόνου ότι μπορεί να φύγει νικητής παρόλο που ο Νίμπεργκ σφύριζε Ολυμπιακό μιας και οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν πολύ να δημιουργήσουν φάσεις. Και επειδή δυσκολευόντουσαν είπαμε να τους βοηθήσουμε από μόνοι μας… Μόντσου και Μπράμπετς συνδυάστηκαν για να δώσουν την ευκαιρία στον Κωστούλα μόλις στο 52’ να ισοφαρίσει. Ο Μοντόγια συνέχισε να μπαίνει άγαρμπα στις φάσεις με τον Σουηδό να αρπάζει την ευκαιρία και να τον αποβάλλει σε μια φάση όπου δύσκολα δίνεται κίτρινη κάρτα. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Ρόουζ που έχασε τη θέση του επιτρέποντας στον Κωστούλα να γίνει ο ήρωας του αγώνα με 2 γκολ. Ένα δεύτερο γκολ λίγα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης σε ένα σημείο του αγώνα όπου θεωρητικά όλη η προσήλωση των παικτών μας ήταν στην άμυνα.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗΣ

Να στείλει τις επιθέσεις του Ολυμπιακού στα πλάγια και να ψάξει με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας την αντεπίθεση ήταν το πλάνο και σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες του Ουζουνίδη το εφάρμοσαν άψογα. Οι αντίπαλοι μας είχαν την υπεροχή, έκαναν παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις. Τα 2 γκολ ήταν από φθηνά ατομικά λάθη και ακόμη και αν στο 2^ο γκολ παίζαμε με 10 παίκτες δεν αποτελεί δικαιολογία.  Η ομάδα για ακόμη ένα παιχνίδι δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και δεν κατάφερε να κερδίσει κάτι από τα καλά της διαστήματα. Πέρα από τις απουσίες που υπήρχαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης, είχαμε και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς(πριν και κατά την διάρκεια( και τις αναγκαστικές αλλαγές που χάλασαν τα πλάνα του Ουζουνίδη αλλά πλέον το πρόβλημα στο ρόστερ πέρα από ποιοτικό αρχίζει και γίνεται και ποσοτικό. Προφανώς και ο τρόπος που θα διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση ο νέος προπονητής θα καθορίσει και τη συνέχεια μας στο πρωτάθλημα.

ΕΧΑΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ , ΕΧΑΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Είχε το προβάδισμα στο σκορ, σε έπειθε ότι μπορεί να τα καταφέρει και να αντέξει στην «πίεση» του σουηδού ρέφερι και του Ολυμπιακού στο τέλος όμως τα έκανε όλα λάθος και έμεινε με το απόλυτο τίποτα. Έχασε τους βαθμούς, έχασε την ευκαιρία να «ανέβει» ψυχολογικά, έχασε και άλλους 2 παίκτες από τραυματισμούς.  Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φαντάζει αυτή τη στιγμή η τετράδα, η ομάδα φωνάζει για μεταγραφική ενίσχυση και ίσως πλέον να είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Το χαρτί του προπονητή το «κάψαμε», σειρά τώρα οι μεταγραφές.

ΥΓ. Το πόσο αρρωστημένο είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και πόσο έχει περάσει στο πετσί των οπαδών των ομάδων του big-πορδ η εύνοια και οι αβάντες το καταλαβαίνεις από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν αυτή τη φάση του Νταρίντα λες ότι δεν είναι πέναλτι και ότι το σπρώξιμο στον Μπράμπετς πριν το γκολ που ορθώς ακυρώθηκε δεν είναι φάουλ, τότε μάλλον το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το ποδόσφαιρο.

ΥΓ2. Και κάπου εκεί στη σαπίλα του ποδοσφαίρου κολλάνε και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτά που στα ρεπορτάζ τους και στα highlights τους δεν έχουν τη φάση του Νταρίντα. Σαν να μην έγινε ποτέ!

Γρήγορα θα το ξεχάσουμε το σημερινό παιχνίδι, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ έκανε απλά το καθήκον του παίρνοντας την πρόκριση επί του Εθνικού Πειραιώς με 0-1. Σκόρερ και κορυφαίος της αναμέτρησης με διαφορά από τον 2^ο ο Νταρίντα που για ακόμη μια φορά δίδαξε τι εστί επαγγελματισμός στο ποδόσφαιρο. Κατά τα άλλα το εκτενές ροτέισον, τα αγωνιστικά λεπτά που πήραν παίκτες που τα είχαν ανάγκη αλλά και η αδιαφορία που έδειξαν συγκεκριμένοι στην ευκαιρία που τους δόθηκε είναι αυτά που κρατάει ο προπονητής μας αλλά και όλοι μας πέρα από την πρόκριση.

Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Με τον Νταρίντα να πιάνει υψηλά επίπεδα απόδοσης, αδιαφορώντας  για τον αντίπαλο του ο ΑΡΗΣ προσπάθησε από το ξεκίνημα να εξαργυρώσει την διαφορά δυναμικότητας που εξαρχής υπήρχε ανάμεσα στις 2 ομάδες. Μαζί με τον Ντιαντί ήταν οι πιο δραστήριοι παίκτες της ομάδας και από αυτούς τους 2 προέκυψε και το τελικό 0-1. Ένα 0-1 από το 30’ που διατηρήθηκε εύκολα μέχρι το τέλος αν και υπήρχαν κάποια ατομικά λάθη που παραλίγο θα τα πληρώναμε.

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΑΝΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Τον περσινό ΑΡΗ θυμηθήκαμε βλέποντας το αρχικό σχήμα και από την στιγμή που απέναντι μας είχαμε μια ομάδα Γ Εθνικής περιμέναμε την δουλειά να γίνει πιο εύκολα. Όταν όμως με ελάχιστες εξαιρέσεις πέρα από τους παίκτες που δικαιολογημένα ήταν στα χαμένα βλέπεις μια έλλειψη συγκέντρωσης και αδιαφορία από αρκετούς αναγκαστικά η σκέψη μας πάει στο μόνιμο πρόβλημα νοοτροπίας. Αυτό το διαχρονικό πρόβλημα που δεν μας επιτρέπει ούτε καν απέναντι σε ερασιτεχνικές ομάδες Γ Εθνικής να επιβάλλουμε την κυριαρχία μας εντός των 4 γραμμών. Ναι η ομοιογένεια ήταν λογικό να μην υπάρχει αλλά τα φθηνά λάθη και η έλλειψη έντασης σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης είναι κάτι το διαφορετικό. Μακάρι πάντως αυτός ο αγώνας να αποτελέσει την αφορμή για να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά. Ο φετινός ΑΡΗΣ έχει βάθος πάγκου, μεγάλο εσωτερικό ανταγωνισμό και σε αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι οι παίκτες μας, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει. Μόνο έτσι θα βελτιωθούμε.

ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Ο ΑΡΗΣ πέτυχε αυτό που ήθελε σήμερα και όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με ασήμαντες λεπτομέρειες. Για τον προπονητή μας όμως σίγουρα αυτές οι λεπτομέρειες δείχνουν πολλά σχετικά με το επίπεδο ετοιμότητας αλλά και την διάθεση αρκετών παικτών που περιμέναμε σήμερα να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Όπως και να έχει η πρόκριση ήρθε χωρίς ιδιαίτερο άγχος και ο ΑΡΗΣ με ένα σχήμα ειδικών συνθηκών απέφυγε τις παγίδες που κρύβουν παιχνίδια σαν το σημερινό. Κρατάμε την πρόκριση και συνεχίζουμε.

Κατώτερος των περιστάσεων παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στον τελικό του κυπέλλου, δίνοντας το δικαίωμα στη διαιτητή Φραπάρ και στον Παναθηναϊκό να του στερήσουν τον τίτλο. Το γκολ στην τελευταία φάση της αναμέτρησης, όπως και οι 2 αποβολές μέσα σε 5΄ που προηγήθηκαν κατέστρεψαν κάθε πλάνο του Μάντζιου, που μάλλον στην προσπάθεια του να οχυρώσει τακτικά την ομάδα ξέχασε ότι στα μεγάλα παιχνίδια χρειάζονται και άλλα στοιχεία πέρα την τακτική. Έντονες(και δικαιολογημένες) οι αντιδράσεις του Καρυπίδη, του Μάντζιου και των παικτών με τη λήξη του αγώνα προς τη Γαλλίδα διαιτητή που πρωταγωνίστησε στο προμελετημένο έγκλημα που παρακολουθήσαμε.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΦΩΝΑΖΕ ΑΜΥΝΑ

Με τον Μανού Γκαρθία και τον Νταρίντα να ξεκινάνε βασικοί, όπως και ο Σαμόρα όλοι πιστέψαμε ότι ο ΑΡΗΣ θα έμπαινε με το μαχαίρι στα δόντια απαιτώντας τη νίκη. Ωστόσο από τα πρώτα λεπτά ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήθελε το παιχνίδι της υπομονής χωρίς να ρισκάρει. Κάτι ανάλογο ίσχυε και για τους αντιπάλους μας μιας και ούτε ο Παναθηναϊκός είχε τη διάθεση να πιέσει ή να επιτεθεί μαζικά. Μπορεί το θέαμα να μην ήταν αρεστό αλλά σε μεγάλο βαθμό έδειχνε να αποδίδει. Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ακίνδυνος και εγκλωβισμένος ενώ ο ΑΡΗΣ που έψαχνε τη στιγμή του κατάφερε να φθάσει μια ανάσα από το πολυπόθητο γκολ με τον Λοντίγκιν όμως να αποκρούει την πολύ ωραία κεφαλιά του Φαμπιάνο και τον Μορόν σε δεύτερο χρόνο να μην μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.

ΤΟ ΑΧΑΣΤΟ ΤΟΥ ΖΑΜΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΕΤΣΟΚΟΜΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΑΠΑΡ

Ιδανικά ξεκίνησε το Β ημίχρονο για τον ΑΡΗ  μας με την 2^η κίτρινη κάρτα που οδήγησε στην αποβολή του Κώτσιρα να μας δίνει το αριθμητικό πλεονέκτημα απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που έτσι και αλλιώς έμοιαζε ακίνδυνος. Αυτό το πλεονέκτημα προσπάθησε να εξαργυρώσει η ομάδα με τον Σουλεϊμάνωφ να γυρίζει ιδανικά στον Ζαμόρα στο ύψος της μικρής περιοχής με το σουτ όμως που επιχείρησε να καταλήγει απελπιστικά έξω… Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν τραγικό. Μέσα σε 5’ ο ΑΡΗΣ έμεινε με 9 παίκτες με μια 2^η κίτρινη κάρτα εφεύρεση στον Νταρίντα (που όσο και να βλέπεις το replay δεν καταλαβαίνεις γιατί έχει τιμωρηθεί) αλλά και μια βλακώδη ενέργεια του Ζουλ που αντέδρασε με τον χειρότερο τρόπο στο σκληρό φάουλ που δέχθηκε από τον Μπακασέτα.  Ήταν φανερό ότι η Γαλλίδα διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να σπρώξει τον Παναθηναϊκό και την βρήκε από τον Ζουλ χωρίς να χρειαστεί να κάνει τα «μαγικά» της όπως έκανε στην αποβολή του Νταρίντα. Ενώ και λίγο πριν το 90’ που το παιχνίδι φαινόταν να οδηγείται στην παράταση «έπνιξε» την πεντακάθαρη 2^η κίτρινη κάρτα στον Μπερνάρ που με σκληρό εσκεμμένο φάουλ έκοψε την προσπάθεια του Μορόν να βγάλει την ομάδα στην αντεπίθεση. Το γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα ήταν μια από αυτές τις τρελές και ταυτόχρονα πικρές στιγμές που έχουμε βιώσει σε τελικούς, νοκ άουτ αγώνες και γενικότερα κρίσιμα παιχνίδια.

ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ, ΞΕΧΑΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ

Εκ του αποτελέσματος όλα σήμερα πήγαν στραβά. Ακόμη και αν μέχρι το σημείο που έμεινε η ομάδα μας με 9 παίκτες είχε περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο τελικά η προσέγγιση του αγώνα αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος λάθος. Επιλέχθηκε η πιο επιθετική ενδεκάδα για να παίξει άμυνα χωρίς όμως σε κανένα σημείο του αγώνα να έχει τη διάθεση να το δείξει με τον τρόπο που αγωνιζόταν. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στα πλέιοφς είχαμε και 2 παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό με 2 διαφορετικές προσεγγίσεις. Στο Κλ.Βικελίδης η ομάδα έπαιξε επιθετικά, «πάτησε» τον Παναθηναϊκό αλλά στο τέλος ηττήθηκε με 0-2. Αντιθέτως στη Λεωφόρο η ομάδα έπαιξε πιο «τακτικά» και έφθασε σε μια εύκολη νίκη παρά το εύθραυστο τελικό 0-1. Κατά τα άλλα… ναι, καλή η τακτική αλλά σε αυτά τα παιχνίδια θέλει και άλλα πράγματα. Θέλει δύναμη, θέλει πάθος, θέλει αποφασιστικότητα. Αποφασιστικότητα που δεν την είχαμε και ως ένα βαθμό την είχε ο αντίπαλος. Αν έβαζε το γκολ ο Ζαμόρα… αν δεν είχε αποβληθεί άδικα ο Νταρίντα… αν δεν έκανε την ανόητη ενέργεια ο Ζουλ… αν ο Μάντζιος λειτουργούσε πιο έξυπνα και έβγαζε τους παίκτες που είχαν δεχθεί κίτρινη κάρτα μετά την αποβολή του Κώτσιρα μιας και ήταν ξεκάθαρο ότι η διαιτητής έψαχνε την ευκαιρία να επιβάλει την «ισορροπία»… αν έβαζε Βέλεθ όταν μειναμε με 9... Με τα αν δουλειά δεν γίνεται…  Το πρόβλημα είναι γενικότερο και έχει να κάνει με την νοοτροπία του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που δεν συμβαδίζει με την νοοτροπία του κόσμου του. Το πως μπορεί να διορθωθεί θα πρέπει να το δούμε από αύριο.

ΠΙΚΡΗ ΓΕΥΣΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Πικρή γεύση για ακόμη μια φορά ο τελικός κυπέλλου για τον ΑΡΗ μας που δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες του διψασμένου για έναν τίτλο κόσμου του. Προσδοκίες που είχε δημιουργήσει αυτός ο προπονητής με αυτούς τους παίκτες. Μάλλον όμως δεν είχαν υπολογίσει ότι σήμερα έπρεπε να δώσουν το κάτι παραπάνω ώστε να κερδίσουν και τη Γαλλίδα διαιτητή που μέσα σε 5’ άρπαξε την ευκαιρία για να αφήσει την ομάδα μας με 9 παίκτες. Απογοήτευση, στεναχώρια, αγανάκτηση…  σε μια προβληματική χρονιά από το ξεκίνημα που ούτε στο φινάλε κατάφερε να σωθεί. Συνεχίζουμε όμως... αναμένοντας το επόμενο σπουδαίο ραντεβού με την ιστορία.

ΥΓ. Με τον ορισμό μιας ουδέτερης έδρας όπως είναι το Πανθεσσαλικό αντί για το ΟΑΚΑ, προς στιγμή πιστέψαμε ότι οδηγούμαστε σε έναν τελικό όπου θα παιχτεί στα ίσια. Με το που ξεκίνησε όμως το παιχνίδι το 50-50 πήγε περίπατο.

ΥΓ2. Το διαβάσαμε και αυτό… πολύ κακή η διαιτητής, σωστά όμως τα σφυρίγματα!

ΥΓ3. Σωστή(και δικαιολογημένη) η αντίδραση της ομάδας μετά τη λήξη του αγώνα. Παρόλα αυτά η αντίδραση που θα προτιμούσαμε να δούμε θα έπρεπε να ήταν πριν την έναρξη του αγώνα από τη διοίκηση αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα από τους παίκτες μας.

Με το διπλό στις αποσκευές του μετά την νίκη με 0-2 επί του Ατρομήτου, επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας στο σπίτι του μετά από μια σειρά συνεχόμενων εκτός έδρας αναμετρήσεων. Με πέναλτι ο Μορόν στο 33’, στις καθυστερήσεις ο Νταρίντα από κοντά το 0-2. Σε ένα ήσυχο παιχνίδι με λίγες φάσεις και σχεδόν καθόλου άγχος.

ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Με τον Βέλεθ μπροστά από το δίδυμο Μπράμπετς και Ρόουζ ο ΑΡΗΣ ίσως για πρώτη φορά έπαιξε με ένα αμυντικό χαφ κόφτη που πραγματικά έκανε αισθητή την παρουσία του καταστρέφοντας διαρκώς τα ανεβάσματα του Ατρομήτου. Και όταν προσπαθούσαν να επιτεθούν από αλλού Μπράμπετς και Ρόουζ ήταν εκεί. Με την μπάλα όμως στα πόδια δύσκολα πετυχαίναμε να γίνουμε απειλητικοί. Η αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ του Μορόν που οδήγησε στην απίστευτη απόκρουση του Τσιντώνα ήταν η πρώτη μας ουσιαστική προσπάθεια για γκολ.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η λύση στην επιθετική μας αφλογιστία ήρθε από το VAR(που είδε το καθαρό χέρι) και την άσπρη βούλα με τον Μορόν με ψυχραιμία να κάνει το 0-1 στο 33’. Η συνέχεια του παιχνιδιού δεν έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις. Ο ΑΡΗΣ μπορεί όσο περνούσε ο χρόνος να κρατούσε λιγότερο την μπάλα αλλά περιόριζε τον Ατρόμητο με ευκολία. Και όταν στα τελευταία λεπτά ο Ατρόμητος αποφάσισε να τα δώσει όλα για όλα, ο ΑΡΗΣ χτύπησε στην αντεπίθεση με τον Νταρίντα να κάνει το 0-2 μετά από ωραία επέλαση και σουτ στο δοκάρι από τον Ζαμόρα στα δεξιά.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Δεν εντυπωσίασε ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά πήρε αυτό που ήθελε δείχνοντας μάλιστα και μια βελτιωμένη εικόνα όσο αφορά την ανασταλτική μας λειτουργία. Η χρησιμοποίηση του Βέλεθ στο «6» και η εμφάνιση του Ισπανού πλέον δίνει μια ποιοτική επιλογή πάνω στην οποία ίσως και να βασιστεί ο Μάντζιος για τη συνέχεια. Την ίδια στιγμή που στα μετόπισθεν Ρόουζ και Μπράμπετς ενέπνεαν σιγουριά. Ο Φεράρι επέστρεψε και μάλιστα ήταν καλός. Ενώ και ο χρόνος που δόθηκε σε Γκαρθία και Ανσαριφάντ είναι στα θετικά. Γενικότερα ο κόουτς δείχνει να προσπαθεί να ενεργοποιήσει ολοένα και περισσότερους παίκτες. Μπορεί με τον Μπένετ να μην διαφαίνεται για την ώρα κάτι αλλά στους υπόλοιπους μπορείς να διακρίνεις ένα κλικ βελτίωσης. Και αυτά είναι τα κέρδη της σημερινής αναμέτρησης πέρα από τους  3 βαθμούς.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Εύκολα και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή παρά το εύθραυστο 0-1 που υπήρχε μέχρι το γκολ του Νταρίντα στις καθυστερήσεις ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε απέναντι στον Ατρόμητο! Με +3 βαθμούς και τον Μάντζιο να βρίσκει ολοένα και περισσότερες λύσεις, η «διαχείριση» ενόψει κυπέλλου συνεχίζεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και η εντός έδρας αναμέτρηση με τον Βόλο που ακολουθεί  δίνει την ευκαιρία στην ομάδα να μαζέψει βαθμούς, δυνάμεις και να ανεβάσει απόδοση ενόψει της συνέχειας. Σε μια συνέχεια όμως που οφείλει να ανεβάσει και άλλο την απόδοση της.

Στατικός, τσαπατσούλης στα τελειώματα, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να επιβληθεί και να τελειώσει τον αντίπαλο επί 89’, έδειχνε η ομάδα μας ότι θα βολευτεί με το 1-0 αφήνοντας κατά κάποιο τρόπο ανοιχτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό στον Βόλο. Έλα όμως που μας κρατούσε τα καλύτερα για το τέλος. Μια πολύ ωραία γυριστή κεφαλιά του Νταρίντα και ένα μαγικό φαλτσαριστό σου του Σουλεϊμάνοφ στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έγραψαν το τελικό 3-0 και έστειλαν κατά 99.99% τον ΑΡΗ μας στα ημιτελικά του κυπέλλου!  

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες να είναι εμφανής από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ με σωστή κυκλοφορία της μπάλας ξεκίνησε δυνατά το κυνήγι του γκολ. Μέχρι το 20’ ο ΑΡΗΣ πρόλαβε να σπαταλήσει 5-6 εξαιρετικές ευκαιρίες με αποκορύφωμα το τετ α τετ του Μορόν που για την κλάση θα έπρεπε να το είχε σκοράρει. Τσαπατσούληδες οι παίκτες μας στα τελειώματα τους, έκαιγαν από μόνοι τους τις ευκαιρίες που είχαν και όταν έπιαναν τα σουτ που ήθελα έπεφταν πάνω στον εξαιρετικό σήμερα γκολκιπερ του Βόλου. Όπως εξαιρετικός ήταν και ο Κουέστα στην μοναδική επικίνδυνη φάση της Νίκης Βόλου στο παιχνίδι όταν το σκορ ήταν ισόπαλο. Το 0-0 στα πρώτα 45’ βάσει ευκαιριών δεν ήταν δίκαιο αλλά έριχνε τα φώτα στην έλλειψη πίεσης και αποτελεσματικότητας της ομάδας μας.

ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην είχε «καταπιεί» όπως λέμε στην ποδοσφαιρική πιάτσα τον υποδεέστερο αντίπαλο του στο πρώτο ημίχρονο αλλά είχε κάμποσες ευκαιρίες για να το πετύχει και άξιζε να είναι μπροστά στο σκορ. Παρόλα αυτά ο Άκης Μάντζιος δεν έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι το γκολ ήταν απλά θέμα χρόνου και από νωρίς στο Β ημίχρονο ξεκίνησε τις αλλαγές. Οντουμπάτζιο , Σουλεϊμάνοφ και Βεστράτε πέρασαν στην θέση του μετριότατου Μοντόγια, του νωθρού Φετφατζίδη και του επίφοβου λόγω της κίτρινης κάρτας Ντουκουρέ. Κινήσεις που έδωσαν μια ώθηση παραπάνω στην ομάδα και στο 58’ απέδωσαν καρπούς. Η αρχή έγινε από την παράλληλη κίνηση με την εστία του Σουλεϊμάνοφ μέσα στην μεγάλη περιοχή και ένα πολύ δυνατό σουτ που απέκρουσε ο Γκαραβέλης δίνοντας όμως την ευκαιρία στον Νταρίντα να πάρει το ριμπάουντ και να στείλει ανενόχλητος την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0! Στη συνέχεια ψάξαμε και το δεύτερο γκολ αλλά ο τερματοφύλακας της Νίκης Βόλου ήταν εκεί για να εξουδετερώσει κάθε προσπάθεια μας. Το παιχνίδι φώναζε ότι θα λήξει στο 1-0, η σκέψη μας άρχισε να ταξιδεύει σιγά σιγά προς το Παλέ αλλά οι παίκτες μας δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Η κεφαλιά του Νταρίντα στο 93’ και το τεχνικό σουτ του Σουλεϊμάνοφ στο 95’ αποκατέστησαν την τάξη και έστειλαν τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση!

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Μάλλον πιο ξεκούραστα πίστευαν οι παίκτες μας ότι θα κέρδιζαν το σημερινό παιχνίδι αλλά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν τους έβγαινε. Η πίεση που ασκούσαν στους αντιπάλους τους ήταν χαλαρή ενώ και στις περισσότερες φάσεις δεν έμπαιναν δυνατά. Τις ευκαιρίες όμως τις έκαναν και στο τέλος τα γκολ μπήκαν. Γκολ που θα μπορούσαν να έχουν έρθει από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης αν είμασταν πιο προσεκτικοί και αποφασιστικοί στην τελική προσπάθεια. Όταν όμως μιλάμε για τον θεσμό του κυπέλλου η εμφάνιση δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο ΑΡΗΣ χωρίς να ζοριστεί ή να χρειαστεί να φορτσάρει πήρε αυτό που ήθελε και ήδη σκέφτεται τον ημιτελικό. Αυτό κρατάμε εμείς από το σημερινό παιχνίδι. Τις λεπτομέρειες με τα κακώς κείμενα ας τα δει ο Μάντζιος με τους παίκτες του.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Αποστολή εξετελέσθη για τον ΑΡΗ που έστω και στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έκανε το αυτονόητο και αγκάλιασε από σήμερα την πρόκριση. Ο Νταρίντα αναμφίβολα ο κορυφαίος της αναμέτρησης με 2 γκολ(+1 ακυρωθέν), πολύ καλός και ο Σουλεϊμάνοφ που πέρασε στο Β ημίχρονο και μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές του Μάντζιου βελτίωσαν την εικόνα της ομάδας. Ζητούμενο από εδώ και πέρα η διαχείριση της κούρασης και των τραυματισμών ώστε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί στη συνέχεια στο κύπελλο όσο πιο έτοιμος γίνεται.

Με το γκολ του Νταρίντα στο 39’ να αποτελεί την ευχάριστη «παραφωνία» στο ρεσιτάλ αστοχίας των παικτών μας ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε απέναντι στον ΟΦΗ. Η ομάδα παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένη στην επιθετική της ανάπτυξη, δημιούργησε εξαιρετικές καταστάσεις για γκολ αλλά η αστοχία στην τελική προσπάθεια ήταν  το μόνιμο αποτέλεσμα. Ελάχιστη σημασία έχουν όμως όλα αυτά για την ώρα μιας και ο ΑΡΗΣ μας πήρε τους 3 βαθμούς της νίκης σε ένα άδειο… παγωμένο… Κλεάνθης Βικελίδης.

ΠΗΓΕ ΝΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ Ο ΟΦΗ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΑΡΗΣ

Ο ΟΦΗ δεν κατέβηκε για να κλειστεί στην άμυνα και αυτό φρόντισε να μας το δείξει από το ξεκίνημα του αγώνα. Και αν στην αρχή φάνηκε να αιφνιδιαστήκαμε πολύ γρήγορα οι παίκτες μας προσαρμόστηκαν στις συνθήκες του αγώνα. Μάλιστα χάρη στις έξυπνες μακρινές μεταβιβάσεις των Πάρντο, Νταρίντα και Σουλεϊμάνοφ η ομάδα μας κατάφερε να φθάσει κοντά στο 1-0. Και σαν να μην έφθαναν οι κακές επιλογές μας είχαμε και την ατυχία με το δοκάρι του Μορόν. Στο 39’ το πείσμα του Νταρίντα απέδωσε, βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση κοντά στην εστία σκοράροντας με υποδειγματικό τρόπο για το 1-0!

ΜΠΑΡΑΖ ΧΑΜΕΝΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Στο Β ημίχρονο η ομάδα μπήκε με πολύ καλό ρυθμό και έδειχνε ικανή να τελειώσει το παιχνίδι. Είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας, είχε εμπνεύσεις αλλά δεν είχε ουσία. Μορόν, Νταρίντα, Μενέντεθ, Σουλεϊμάνοφ ξανά και ξανά να μην μπορούν να συνεργαστούν, να μην μπορούν να πασάρουν σωστά ή να σουτάρουν σωστά μια ανάσα από το γκολ που θα «κλείδωνε» τη νίκη. Λογικό επακόλουθο ως ένα βαθμό να ακολουθήσει η οπισθοχώρηση ιδιαίτερα από την στιγμή που και οι αλλαγές του Μάντζιου δεν βοήθησαν. Πλησιάζοντας όμως στο τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ βρήκε τα πατήματα του, πίεσε πιο ψηλά πιο σωστά και χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα κράτησε αυτό το ευάλωτο 1-0 μέχρι το τέλος.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΜΕΣΟΕΠΙΘΕΤΙΚΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Ίσως και να βοήθησε και ο ΟΦΗ με τον τρόπο που αγωνίσθηκε αλλά σήμερα είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Η συμμετοχή του Πάρντο στην ανάπτυξη για όσο είχε δυνάμεις ήταν σημαντική. Ενώ και τα στημένα του φαντάζουν ως μια μόνιμη πηγή κινδύνου για τον αντίπαλο. Είδαμε έξυπνες μακρινές μεταβιβάσεις αλλά και σωστές προωθήσεις των παικτών μας χωρίς την μπάλα. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να δημιουργήσει περισσότερες από μια ντουζίνα καταστάσεις όπου θα μπορούσε να σκοράρει αλλά το έκανε μόλις μια. Και αυτός είναι ο προβληματισμός που μας αφήνει το σημερινό παιχνίδι. Σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα με εξαίρεση την αστοχία της ήταν αυτή που έπρεπε. Ξεχώρισε ο Νταρίντα, ο Μορόν παρά την αστοχία του και ο Οντουμπάτζιο που συνεχώς ανεβάζει την απόδοση του.  Θετικό πρόσημο είχαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν με εξαίρεση τις αλλαγές όπου περιμέναμε να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Και αυτό ως ένα βαθμό δείχνει ότι και οι επιλογές του Μάντζιου για την ώρα είναι περιορισμένες.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το γκολ του Νταρίντα αν και στο 39’ τελικά ήταν λυτρωτικό έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Ο Τσέχος έψαχνε απεγνωσμένα μια καλή εμφάνιση εδώ και καιρό και σήμερα την βρήκε! Βελτιωμένη η ομάδα μεσοεπιθετικά που προβλημάτισε όμως με την αναποτελεσματικότητα της στην τελική προσπάθεια. Οι 3 βαθμοί όμως μετράνε και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε έστω με αυτό το φτωχό βάσει ευκαιριών 1-0 αυτό που ήθελε! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Την πρώτη του εκτός έδρας νίκη πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας στον Βόλο κερδίζοντας το μόρφωμα του Αχιλλέα Μπέου με 2-0! Η ομάδα δεν έπεισε, ζορίστηκε επιθετικά αλλά κατάφερε από την άσπρη βούλα με τον Μορόν να πάρει το προβάδισμα και με το γκολ του Νταρίντα να κλειδώσει τη νίκη. Πολύτιμοι οι 3 βαθμοί, σε συνδυασμό πάντα με την διακοπή που ακολουθεί και φυσικά την ελπίδα μετά από αυτή να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ.

ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΑΝΟΥΣΙΟ ΤΕΜΠΟ

Όλα αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν… θα μπορούσαμε να πούμε για τον ΑΡΗ μιας και ότι και αν δοκιμάζει ο Μάντζιος η εικόνα είναι σχεδόν η ίδια. Έτσι και σήμερα η ομάδα μας μπήκε χαλαρά, κυκλοφόρησε την μπάλα με υπομονή και σπατάλησε ένα ολόκληρο ημίχρονο χωρίς να αγχώσει τον αντίπαλο του. Στο ίδιο τέμπο και ο Βόλος που με κάποια ξεσπάσματα προσπαθούσε να πατήσει σε κάποιο λάθος μας χωρίς να καταφέρει να απειλήσει. Οι 2-3 ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν και για τις 2 ομάδες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γκολ αλλά καμία από τις 2 δεν πίεσε για να το πετύχει. Υπήρχε βέβαια και το ακυρωθέν γκολ του Μπράμπετς σε μια φάση που χωράει πολύ συζήτηση για το αν υπήρχε χέρι του Μπράμπετς ή και αν προηγήθηκε χέρι του αμυντικού του Βόλου.

ΛΥΤΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ

Με τον Βόλο να μας πιέζει στα πρώτα λεπτά του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να μην έχει βγει καλά από τα αποδυτήρια. Η αντίδραση ήρθε από τον Μορόν στο 52’ σε μια ακόμη φάση όπου η μπάλα φαίνεται να βρίσκει σε χέρι αμυντικού του Βόλου χωρίς όμως να παρεμβαίνει το VAR.  Λίγα λεπτά όμως αργότερα ο Σιδηρόπουλος είδε στην εκτέλεση κόρνερ το πάτημα στον Μορόν και το τράβηγμα στον Μπράμπετς καταλογίζοντας το πέναλτι από όπου ο Μορόν με ψυχραιμία έκανε το 0-1.

ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΑΡΙΝΤΑ

Σε ένα παιχνίδι με τόσες λίγες ευκαιρίες αυτό το γκολ ήταν αρκετό για να τονώσει την ψυχολογία των παικτών και στη συνέχεια να δείξουν ένα καλύτερο πρόσωπο. Δεν αγχώθηκαν από την πίεση που προσπάθησε να ασκήσει ο Βόλος, κράτησαν μπάλα και έψαξαν την ευκαιρία για να βρουν  και ένα δεύτερο γκολ. Κάτι που το κατάφεραν στην αντεπίθεση με τον Σουλεϊμάνοφ να κάνει εξαιρετική κίνηση στα πλάγια της μεγάλης περιοχής και να δίνει την ασίστ στον Νταρίντα για το 2-0 στο 76’! Στα λεπτά που απέμειναν δεν υπήρχαν ιδιαίτερες συγκινήσεις και το σφύριγμα της λήξης μας βρήκε να πανηγυρίζουμε μια σημαντική νίκη.

ΙΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Όσο χαρούμενος και αν μας κάνει η σημερινή νίκη δεν παύει να υπάρχει και μια ελαφρώς πικρή γεύση για την εικόνα της ομάδας μας. Ναι ο ΑΡΗΣ στα σημεία ήταν καλύτερος από τον Βόλο αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν η ομάδα που έπρεπε. Δεν μπόρεσες να πιέσεις, δεν μπόρεσες να κυκλοφορήσεις σωστά την μπάλα, δεν μπόρεσες να δημιουργήσεις φάσεις. Τα ανεβάσματα του Φεράρι, οι ενέργειες του Σουλεϊμάνοφ, κάποιες εμπνεύσεις του Νταρίντα και ως εκεί. Υπήρχε και ο Μπράμπετς φυσικά που προσπάθησε να δώσει λύσεις πέρα από την άμυνα και στην επίθεση αλλά δεν γίνεται να περιμένεις πάντα να σε ξελασπώνουν τα στόπερ σου. Ο Φατόρε στο ρόλο που ανέλαβε ήταν θετικός αν αυτό λέει κάτι… Γενικότερα πάντως οι περισσότεροι παίκτες σε ατομικό επίπεδο ζορίζονται να ανεβάσουν απόδοση ή τουλάχιστον να σταθεροποιηθούν κάπου στη μέση και αυτό τελικά μοιάζει να είναι το νούμερο ένα πρόβλημα που έχει να λύσει ο Μάντζιος. Το αν προλαβαίνει να το κάνει στην διακοπή που ακολουθεί θα φανεί στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

ΔΕΝ ΕΠΕΙΣΕ ΑΛΛΑ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Ούτε σήμερα είδαμε το κάτι διαφορετικό από την ομάδα μας σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια αλλά η νίκη είναι αυτή που δίνει τους 3 βαθμούς και σήμερα τα καταφέραμε. Ωστόσο δεδομένων των συνθηκών με τις πολλές απουσίες, την κακή ψυχολογία και την έντονη ανάγκη για βαθμούς… η ομάδα έβγαλε αντίδραση παίρνοντας ένα σημαντικό διπλό. Πλέον ακολουθεί νέα διακοπή και μια ακόμη ευκαιρία να επανέλθουν οι τραυματίες αλλά και να βρει η ομάδα τον δρόμο της.

ΥΓ. Και εμείς παρακολουθούμε ξανά και ξανά το «φαινόμενο» δήμαρχος Βόλου Μπέος και το «πριβέ κλάμπ» ΝΠΣ και αδυνατούμε να αντιληφθούμε πως υπάρχει αυτός ο δήμαρχος και αυτή η ομάδα!

Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της σουπερλίγκας. Μπορούσε τη νίκη ο ΑΡΗΣ αλλά το χαμένο πέναλτι του Καμαρά, η έλλειψη καθαρού μυαλού στην επίθεση και η συνολικά καλή παρουσία του Λοντίγκιν κράτησαν το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου. Καλές εντυπώσεις άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς αλλά ο τρόπος που χάθηκε η σημερινή νίκη μας υπενθύμισε τις παθογένειες του φετινού ΑΡΗ που μας οδήγησαν ως εδώ.

ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα και γινόταν ολοένα και πιο ορατό η χαλαρότητα των παικτών μας και η αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν απειλητικός, βρήκε ένα καλό στημένο και με μια ανάποδη τυφλή τυχερή κεφαλιά τιμώρησε την αδράνεια της άμυνας μας.  Ο ΑΡΗΣ είχε πρόβλημα στο να ανακόψει τα ανεβάσματα του Παναθηναϊκού αλλά και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Παρόλα αυτά όσο κυλούσαν τα λεπτά η ομάδα άρχισε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα του αγώνα ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση της. Η γκολάρα του Ιτούρμπε κόντρα στην προσπάθεια του Τζήλου να το ακυρώσει επιβεβαίωσε ότι η ομάδα και σήμερα κατέβηκε για την νίκη και μόνο για την νίκη ανεξαρτήτως της σημασίας του αγώνα.

ΟΙ «ΑΛΛΑΓΕΣ» ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΊΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Ο ΑΡΗΣ είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του και από την στιγμή που ο Τερζής πήρε την απόφαση με την σέντρα του Β ημιχρόνου να ρίξει μέσα τους «βασικούς» Πάλμα, Καμαρά και Ρούπ στην θέση του Χριστοδουλόπουλου, του Σγούρου και του Γκρέι οι ισορροπίες της αναμέτρησης άλλαξαν! Μπορεί και ο Παναθηναϊκός να είχε τις καλές στιγμές του με το δοκάρι και τις καίριες επεμβάσεις του Σιαμπάνη αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός ήλεγξε το παιχνίδι και είχε τις σημαντικότερες φάσεις για να κάνει το γκολ. Το σήριαλ μεταξύ Πάλμα και Καμαρά για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι οδήγησε στην μεγαλειώδη απόκρουση του Λοντίγκιν που εξελίχθηκε εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Άγγιξε το γκολ ο Νταρίντα με άλλη μια εκπληκτική σουτάρα που τράνταξε το δοκάρι ενώ υπήρχαν κάμποσες φάσεις όπου θα μπορούσε να γίνει το γκολ όπου ο Καμαρά κυρίως αλλά και ο Πάλμα δεν είχαν την καθαρή  σκέψη για να κάνουν την σωστή επιλογή.

ΑΡΕΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Καλός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι έλειπε ώστε η ομάδα να εξαργυρώσει την καλή εμφάνιση της. Κάτι που το είδαμε κάμποσες φορές τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές του Τερζή στο τελευταίο(και αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς είχαν μια λογική αλλά οι κινήσεις του μέσα στον αγώνα και ο τρόπος που αγωνίσθηκε η ομάδα απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ μας μόνο αδιάφορος δεν ήταν. Ξεχώρισαν κάποιοι παίκτες όπως ο Ιτούρμπε που στα πλέιοφς είναι άλλος παίκτης από αυτόν που ξέραμε. Εξαιρετικός ο Νταρίντα όπως και ο Ρουπ, παίκτες που ευελπιστούμε να τους διατηρήσουμε στο ρόστερ ενόψει της νέας χρονιάς. «Ψήφο εμπιστοσύνης» πήρε και ο Σιαμπάνης που ήταν πολύ καλός σήμερα και ίσως θα πρέπει να διατηρηθεί στην τριπλέτα των γκολκιπερ. Ουσιαστικός και ο Πίρσμαν που και αυτός στα πλέιοφς έχει δείξει έναν εντελώς διαφορετικό πρόσωπο δίνοντας μάλιστα λύσεις και ως στόπερ. Δεν έλειψαν όμως και τα τραγελαφικά με την διαφωνία Καμαρά – Πάλμα για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν «δομικά» προβλήματα στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ούτε σήμερα ξέφυγε ο ΑΡΗΣ μας από τον «κανόνα» ολόκληρης της χρονιάς και αδικώντας τον εαυτό του σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε να φύγει με τη νίκη, τελικά αρκέστηκε στο Χ. Η γκολάρα του Ιτούρμπε, το χαμένο πέναλτι του Καμαρά μαζί με πολλές λάθος επιλογές και η σουτάρα του Νταρίντα που τράνταξε το δοκάρι ήταν οι στιγμές που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα για μια χρονιά όπου η ομάδα μας ναι μεν εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο αλλά η όλη της πορεία χαρακτηρίστηκε από τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και μια γενικότερη μετριότητα. Απαραίτητη η αλλαγή σε πολλά επίπεδα για να δούμε το κάτι διαφορετικό την επόμενη χρονιά.

ΥΓ. Και μόνο που σε αυτό το σουτ του Νταρίντα δεν μας δείχνει ένα replay να δούμε που χτύπησε η μπάλα προκαλεί …καχυποψία.

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.

ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0

Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα  μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!

ΓΙΑ 5^Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!

ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»

Με το ενάμιση πόδι στην Ευρώπη είναι από σήμερα το απόγευμα ο ΑΡΗΣ μας που πέρασε σαν σίφουνας από το Πανθεσσαλικό κερδίζοντας με 3-0 τον Βόλο. Η ομάδα έδειξε ένα σοβαρό και συγκεντρωμένο πρόσωπο, έλεγξε το παιχνίδι και χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα πήρε την πολύτιμη νίκη. Κορυφαίος ο Νταρίντα με το υπέροχο γκολ που άνοιξε το σκορ, 2 γκολ πέτυχε και ο Καμαρά αν και η συνολική του παρουσία δεν ήταν ούτε σήμερα καλή. Ωστόσο όταν μιλάμε για το σέντερ φορ της ομάδας το γκολ είναι αυτό που κάνει την διάφορα και όλα τα υπόλοιπα όταν δεν καταλήγει η μπάλα στα δίχτυα ανούσιες λεπτομέρειες.

ΣΟΒΑΡΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΑΝΟ

Στην τριπλέτα του κέντρου Ετέμπο, Νταμπό και Νταρίντα κρίθηκε όλο το παιχνίδι με τον ΑΡΗ μας να ελέγχει σε όλο σχεδόν το ενενηντάλεπτο το κέντρο με μεγάλη ευκολία. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ψυχραιμία στις μεταβιβάσεις είτε προς την επίθεση είτε στο δικό μας μισό. Η μεγάλη κατοχή της μπάλας σε συνδυασμό με τα τρεξίματα του Ιτούρμπε και τις εμπνεύσεις του Πάλμα έκαναν τον ΑΡΗ να φαίνεται απειλητικό και ο Βόλος να αρκείται σε έναν παθητικό άχαρο ρόλο.

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΜΑΡΑ

Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης ήταν ο Νταρίντα που χρίσθηκε και σκόρερ με ένα καταπληκτικό άπιαστο μακρινό σουτ. Ο Τσέχος έχει μια ποιότητα που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα από την στιγμή που ήρθε και αποτελεί βαρόμετρο για την ομάδα μας. Όταν μάλιστα έχει και βοήθειες όπως είχε σήμερα από τους Ετέμπο και Νταμπό τότε ανεβάζει όλη την ομάδα επίπεδο. Από την άλλη είδαμε και τον Καμαρά να σκοράρει 2 φορές σε ένα παιχνίδι όπου αν έληγε 0-1 θα ήταν με διαφορά η παραφωνία του σημερινού ΑΡΗ. Ωστόσο όταν μιλάμε για τον παίκτη που αγωνίζεται στην κορυφή της επίθεσης τα γκολ είναι αυτά που μετράνε και σήμερα ο Μαυριτανός το κατάφερε 2 φορές.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ Ο ΤΕΡΖΗΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Οι παίκτες αγωνίζονται μέσα στις 4 γραμμές αλλά ο προπονητής είναι αυτός που τους προετοιμάζει πνευματικά και επιλέγει τους πιο έτοιμους. Μπορεί στα προηγούμενα παιχνίδια ο Τερζής να προβλημάτισε με τις επιλογές του αλλά σήμερα φάνηκε να τα έκανε όλα τέλεια. Ακόμη και αν σε κάποια φάση απορούσαμε γιατί ο Καμαρά παραμένει μέσα στο παιχνίδι, στο τέλος δικαιώθηκε. Όπως και με τις αλλαγές του με τον Καμάτσο και τον Εμπακατά να βοηθάνε ουσιαστικά την ομάδα.

ΑΝΕΤΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε με τα γκολ των Νταρίντα και Καμαρά, επισφραγίζοντας την ανωτερότητα του, όχι μόνο σήμερα αλλά σε ολόκληρη τη σεζόν. Μια σεζόν που χωρίς τις διαιτητικές τρικλοποδιές σε καμία περίπτωση δεν θα έφθανε ο ΑΡΗΣ μας στο σημείο να κοντράρεται με το  «μόρφωμα» του Μπέου για να σφραγίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πλέον η ομάδα πιο ήρεμη μπορεί να κοιτάξει με άλλο μάτι τη συνέχεια των πλέιοφς αλλά και την επόμενη σεζόν.

ΥΓ. Τζάμπα έχασες τα λεφτά ρε Μπέο...