Ικανοποιημένος θα πρέπει να αισθάνεται ο ΑΡΗΣ μας με το βαθμό της ισοπαλίας κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης και θα πως θα μπορούσε να νιώσει διαφορετικά μετά από ότι μας έδειξε στα περίπου 95’ αγωνιστικής δράσης. Χωρίς πλάνο, χωρίς εντάσεις και με παίκτη λιγότερο από το 24’ το μόνο που του απέμεινε ήταν οι αποκρούσεις του Διούδη και η τύχη του που τον γλίτωσε από το γκολ. Πιο λίγο κόσμο από κάθε άλλο παιχνίδι με τους περισσότερους με τη λήξη του αγώνα να ξεσπάνε δικαιολογημένα σε αποδοκιμασίες.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Με τις επιλογές του Χιμένεθ για το αρχικό σχήμα να δείχνουν ότι ο στόχος ήταν ο έλεγχος του ρυθμού που σταδιακά θα δημιουργούσε τις συνθήκες για τη νίκη, ο ΑΡΗΣ μπήκε στο παιχνίδι κάνοντας μια από τα ίδια. Αργή ανάπτυξη, ανούσια κυκλοφορίας της μπάλας προς τα πίσω, στατικότητα και ένα ποδόσφαιρο που κοίμιζε τον οποιοδήποτε που το παρακολουθούσε. Οι αντίπαλοι μας από την άλλη με υψηλή πίεση και παίκτες με περίσσια αποφασιστικότητα ξεζούμιζαν κάθε κατάσταση που παρουσιαζόταν μπροστά τους για να γίνουν απειλητικοί. Το δοκάρι στο 7’ ήταν το πρώτο καμπανάκι κινδύνου που πέρασε χωρίς να ακουσθεί από κανέναν μιας και στη συνέχεια τίποτα δεν άλλαξε. Αντιθέτως η κακή στιγμή της αποβολής του Γαλανόπουλου στο 24’ εκτόξευσε τον δείκτη της δυσκολίας.

ΔΙΟΥΔΗΣ, ΔΟΚΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ

Το να παίζεις με αριθμητικό μειονέκτημα είναι πάντα μια συνθήκη δύσκολη, παρακολουθώντας το παιχνίδι όμως ένιωθες ότι μάλλον είχαμε μείνει με 8 ή 9 παίκτες και το να παίξεις ποδόσφαιρο έμοιαζε ανέφικτο. Στο 56’ στην μοναδική ουσιαστική ευκαιρία που είχαμε σε όλο τον αγώνα ο Σούντμπεργκ αν και έπιασε καλά την κεφαλιά δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και το 0-0 παρέμεινε μέχρι τέλος. Παρέμεινε μέχρι το τέλος γιατί ο Διούδης πραγματοποίησε την πιο ουσιαστική εμφάνιση του και άλλες 2 φορές η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι αντί για τα δίχτυα μας. Τα 3’ καθυστέρησης και το βιαστικό σφύριγμα της λήξης το υποδεχθήκαμε με ανακούφιση σε μια ακόμη αναμέτρηση που δεν δικαιούμασταν απολύτως τίποτα.

ΣΑΝ «ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ» ΚΑΙ Ο ΧΙΜΕΝΕΘ

Αρκετές φορές έχουμε τονίσει το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει ο Χιμένεθ με τις συνθήκες που επικρατούν στον φετινό ΑΡΗ. Κάπου όμως και ο Ισπανός προπονητής φαίνεται να έχει χάσει το νόημα και να προσπαθεί με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο να γυρίσει τον διακόπτη στην ομάδα. Η εμμονή στο να προσπαθεί να αξιοποιήσει συγκεκριμένους παίκτες όπως τον Σίστο, τον Μορουτσάν, τον Αλφαρέλα, τον Φατιγκά ακόμη και τον Μόντσου με τον ίδιο τρόπο δεν οδηγεί πουθενά. Μια ομάδα με μια παθητική αμυντικογενή λογική κομμένη στα 2 και παίκτες ανήμπορους να δημιουργήσουν και να πάρουν πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στο γκολ. Φταίει ο Μόντσου που με κάθε ευκαιρία παγώνει τον ρυθμό και γυρίζει την μπάλα πίσω; Αν ναι ας κάτσει στον πάγκο. Φταίει ο Σίστο και ο Μορουτσάν που ναι μεν δείχνουν μια συνέπεια στην άμυνα αλλά πιέζουν ανούσια τους αντιπάλους; Φταίει ο Μορόν που είναι απελπιστικά μόνος στην επίθεση; Και όλα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια. Είναι μια επαναλαμβανόμενη κακή εικόνα που δεν οδηγεί πουθενά. Θέλει αλλαγές και επειδή η μεταγραφική περίοδος αργεί για να αλλάξουν τα πρόσωπα θα πρέπει να αλλάξει το πλάνο. Και αυτό το πλάνο είναι στο χέρι του Χιμένεθ και μόνο. Αν δεν αλλάξει το πλάνο δεν θα αλλάξει αυτό που βλέπουμε. Τόσο απλά. Το να χρεώσεις το σημερινό(ή και τα προηγούμενα) σε 3-4 παίκτες μάλλον οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα.

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ

Σε αγωνιστικό αδιέξοδο παραμένει ο ΑΡΗΣ μας που αγνοεί από τα μέσα Σεπτεμβρίου τη νίκη στο πρωτάθλημα. Μετά και τη νέα βαθμολογική απώλεια κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης και τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι, είναι πραγματικά να αναρωτιέσαι αν αυτή η ομάδα προλαβαίνει να σηκώσει κεφάλι και να δείξει κάτι το διαφορετικό. Είναι οι χαμένοι βαθμοί που στοιχίζουν, είναι όμως και αυτή η εικόνα που πληγώνει και δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Πως αλλάζει όλο αυτό; Ας μας το απαντήσουν ο προπονητής, ο τεχνικός διευθυντής, ο πρόεδρος και φυσικά και οι παίκτες… οι παίκτες που με την απόδοση τους θυμίζουν  καρδιογράφημα ετοιμοθάνατου ασθενή.

ΥΓ. Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, τουλάχιστον φρόντισε να μην χάσεις λένε... Όταν όμως κατεβαίνεις σε αγώνες με αυτό το μότο σαν σημαία σου, δύσκολα κερδίζεις.

Σημαντική νίκη στην προσπάθεια εξασφάλισης της 5^ης θέσης πήρε ο ΑΡΗΣ μας στην πρεμιέρα των πλέιοφς διατηρώντας το προβάδισμα των 3 βαθμών από τους ανταγωνιστές του. Η κούρσα του Μεντίλ από τα πλάγια που σέρβιρε το 0-1 στον Μπράμπετς και το ωραίο πλασέ του Σαβέριο διαμόρφωσαν το τελικό 0-2. Άρεσε η ομάδα με την αποτελεσματικότητα της και τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι μοιράζοντας χαμόγελα στους φίλους της ομάδας που βρέθηκαν στην Τρίπολη αλλά και όλους όσους παρακολούθησαν την αναμέτρηση από μακριά.

ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ

Χωρίς διάθεση να ρισκάρει ο Ουζουνίδης παράταξε ακριβώς την ίδια ενδεκάδα με την ΑΕΚ και ως ένα βαθμό διατήρησε και την ίδια φιλοσοφία. Προσεκτική η ομάδα σε κάθε της κίνηση, με ψυχραιμία κυκλοφορούσε την μπάλα βγαίνοντας διστακτικά προς την επίθεση αλλά χωρίς να γίνεται ευάλωτος στα μετόπισθεν. Κάτι που μας επέτρεψε να έχουμε τον έλεγχο του αγώνα και να γινόμαστε απειλητικοί ακόμη και όταν απέναντι μας είχαμε μια οργανωμένη άμυνα. Τα σουτ του Νταρίντα(2 φορές) και του Μόντσου δεν βρήκαν στόχο, οι εμπνεύσεις του Σπίκιτς δεν είχαν νόημα, η επέλαση όμως του Μεντίλ από τα πλάγια ήταν αυτή που οδήγησε στο γκολ. Σε μια από τις γνωστές του κινήσεις έβαλε με ταχύτητα και δύναμη τον αμυντικό στην πλάτη, έβγαλε την παράλληλη σέντρα στη μικρή περιοχή και έδωσε την ευκαιρία στον επερχόμενο Μπράμπετς με ωραία προβολή να ανοίξει το σκορ στο 37’!

ΕΛΕΓΞΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ, ΒΡΗΚΕ 2^Ο ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το ζητούμενο μετά το 0-1 και λαμβάνοντας υπόψη τις «ανατροπές-κηδείες» που μας έχει κάνει η Τρίπολη ήταν η διατήρηση της συγκέντρωσης. Οι παίκτες του Ουζουνίδη σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα, συνέχισαν να έχουν την κατοχή, να κυκλοφορούν σωστά την μπάλα και να μην επιτρέπουν στον αντίπαλο να γίνει απειλητικός. Αποκορύφωμα αυτής της ορθολογικής αγωνιστικής συμπεριφοράς ήταν η φάση του 57’ με τον Σαβέριο να υποδέχεται σε πλεονεκτική θέση την πάσα του Σιφουέντες και με ένα ιδανικό πλασέ να στέλνει την μπάλα στη γωνία της εστίας του Παπαδόπουλου. Η κόκκινη κάρτα(μέσω VAR) στο ξεκάθαρα αντιαθλητικό χτύπημα του Γκονζάλες(θυμίζοντας Μήτογλου) άλλαξε τις ισορροπίες της αναμέτρησης. Ισορροπίες που παρά την μαχητικότητα των 10 του Αστέρα και την καθίζηση των παικτών μας δεν μπορούσαν να αλλάξουν.

ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΜΕ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Το εγκεφαλικό παιχνίδι των Μόντσου-Σιφουέντες στο κέντρο και η σταθερότητα των Φαμπιάνο και Μπράμπετς στα μετόπισθεν ήταν αυτά τα στοιχεία που επέτρεψαν στην ομάδα μας να επιβάλλει τους δικούς του όρους στην αναμέτρηση και να έχει από το ξεκίνημα τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Ήταν φανερό ότι παρόλο που υπήρχε αργή ανάπτυξη μεσοεπιθετικά και έλλειψη εμπνεύσεων ο ΑΡΗΣ έψαχνε τις στιγμές του για το γκολ ακόμη και κόντρα σε οργανωμένη άμυνα. Στιγμές σαν και αυτές που εκμεταλλεύτηκε ο Μεντίλ(το μισό γκολ είναι δικό του), ο Μπράμπετς και ο Σαβέριο. Γενικότερα η ομάδα με τον τρόπο που αγωνιζόταν απόπνεε μια σιγουριά ότι εύκολα ή δύσκολα θα το κέρδιζε το παιχνίδι όπως ακριβώς το πέτυχε. Έλειψε για άλλη μια φορά το killer instinct από την στιγμή που έμειναν οι αντίπαλοι μας με 10 παίκτες αλλά από την στιγμή που εύκολα κρατούσε το μαξιλαράκι του 0-2 ελάχιστη σημασία έχει.

ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Με τον καλύτερο τρόπο ξεκίνησε η ομάδα μας την προσπάθεια της σε αυτά τα άχαρα πλέιοφς κερδίζοντας στην Τρίπολη με 2-0! Αυτή τη φορά δεν έβρεχε…  οι παίκτες μας ήταν συγκεντρωμένοι, αποτελεσματικοί και πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ η ομάδα πήρε αυτό που ήθελε. Πλέον με τα 2 συνεχόμενα εντός έδρας έχουμε την ευκαιρία να τελειώσουμε αυτή την παρωδία μια ώρα νωρίτερα. Το αν θα έχει νόημα ή όχι η 5^η θέση θα αργήσουμε να το μάθουμε. Κάθε νίκη όμως της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ είναι χαρά!

ΥΓ. Άλλο παιχνίδι έβλεπε μάλλον ο Παντελίδης.

ΥΓ2. Τους γράφουμε τους 3 βαθμούς ή είναι 2 και ένα το κρατούμενο... ανάλογα με το πως θα εξελιχθούν τα πλέιοφς στην πορεία;

Με μια αδικαιολόγητη κακή παρουσία στο Β ημίχρονο  ο ΑΡΗΣ με συνοπτικές διαδικασίες πέταξε ότι έχτισε στα πρώτα 45’  και το προβάδισμα με 0-1 και γνώρισε την ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης. Όσο και αν άρεσε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, η εικόνα της στην επανάληψη και ο τρόπος που διαχειρίστηκε το παιχνίδι διέγραψε τα πάντα. Προσπάθησε ο Ουζουνίδης να αλλάξει τα πράγματα αλλά οι παίκτες του είχαν διαφορετική γνώμη.

ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ

Λίγα λεπτά χρειάστηκαν οι παίκτες και των 2 ομάδων για να «ζυγίσουν» το βρεγμένο γήπεδο και να αρχίσουν να ψάχνουν το γκολ. Τα κόλπα της μπάλας και το ολισθηρό χορτάρι επέτρεπε στις 2 ομάδες έστω και με άναρχο τρόπο να βγαίνουν μπροστά και να ψάχνουν το γκολ. Ο Σίστο μόλις στο τρίτο λεπτό πρόσθεσε στο παλμαρέ του άλλη μια διπλή ευκαιρία από αυτές που δεν χάνονται. Λίγα λεπτά αργότερα ευτυχώς και ο Καλτσάς τον μιμήθηκε χάνοντας και αυτός με τη σειρά του το άχαστο. Στη συνέχεια οι παίκτες μας ανέβασαν αισθητά την απόδοση τους, έμοιαζαν να είχαν αντιληφθεί στο απόλυτο τις ιδιαιτερότητες του γηπέδου και με σωστή πίεση και εξαιρετικό passing game πήραν τον έλεγχο του αγώνα. Ο Σαβέριο πέταξε άλλη μια καλή ευκαιρία στο 27΄ αλλά λίγα λεπτά αργότερα ο Σίστο έβγαλε την ασίστ και ο Ζαμόρα με μια εξαιρετική γυριστή κεφαλιά έγραψε το 0-1! Το εντυπωσιακό πέρα από το προβάδισμα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ μετά το γκολ όχι μόνο δεν οπισθοχώρησε αλλά συνέχισε να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο.

ΜΟΥΣΚΕΨΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ

Με την αίσθηση ότι ο ΑΡΗΣ θα βρει αργά ή γρήγορα και 2^ο γκολ μπήκαμε στα αποδυτήρια, με έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ βγήκαμε. Ότι εντυπωσιακό είχαμε δει στα πρώτα 45’ όσο κυλούσε ο χρόνος έμοιαζε με μακρινή ανάμνηση. Αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση, λάθη επί λαθών και ο απόλυτος αποσυντονισμός στα μετόπισθεν. Χαρακτηριστική η φάση της ισοφάρισης του Αστέρα στο 59’ με την άμυνα σχεδόν παραταγμένη να περιμένει την παράλληλη σέντρα και τελικά όταν γίνεται αυτή να παραμένει αδρανής. Ο Μανού Γκαρθία έχασε μοναδική ευκαιρία για να μας βάλει ξανά μπροστά και από εκείνο το σημείο και μετά… είδαμε κόπωση μόνο στους δικούς μας παίκτες και ένα ακόμη πιο καταπονημένο γήπεδο που αποτελούσε πρόβλημα μόνο για εμάς! Ο Αστέρας πατούσε ολοένα καλύτερα και χωρίς να χρειαστεί να πιέσει ή να δημιουργήσει αρκετές ευκαιρίες βρήκε με ένα μακρινό γέμισμα και μια απίθανη κεφαλιά του Μακέντα και το 2^ο γκολ στο 76’ . Η έλλειψη αντίδρασης στα εναπομείναντα λεπτά ήταν το κερασάκι μιας άνοστης τούρτας.

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ;

Πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσεις το παιχνίδι σε Ά και Β ημίχρονο όταν το έχεις χάσει για να μοιραστείς τον ενθουσιασμό σου για τον ΑΡΗ των πρώτων 45’; Τους έψησε ο Ουζουνίδης, είναι η διαφορετική φιλοσοφία με τον Μάντζιο; Η ομάδα πάντως είχε ότι χρειαζόταν ένα παιχνίδι στην βροχή. Δύναμη, μυαλό και πλάνο! Με 0-1 πήγε στο ημίχρονο και με μια παρουσία που δεν χωρούσε αμφισβήτηση. Τι έγινε στο Β ημίχρονο μόνο οι ίδιοι οι παίκτες μπορούν να μας το πουν. Υπήρξε κάποια οδηγία διαφορετική από το πρώτο που άλλαξε τα πάντα ή υπήρξε κάτι άλλο; Τι να σου κάνει ο Ουζουνίδης; Ναι η είσοδος του Σιφουέντες δυσκόλεψε τα πράγματα μιας και μέχρι να συνηθίσει το γήπεδο χάθηκε το παιχνίδι… Ωστόσο δεν ήταν μόνο ο Σιφουέντες το πρόβλημα μιας και όλοι είτε λίγο είτε πολύ ο καθένας ξεχωριστά έμοιαζε αγνώριστος σε σχέση με τα πρώτα 45’. Φταίνε οι παίκτες; Φταίει ο προπονητής; Φταίει η έλλειψη εσωτερικού ανταγωνισμού; Ευθύνη του Ουζουνίδη πάντως είναι να βρει τι φταίει και να το διορθώσει.

ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ, ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΚΕΡΑΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Αποφασισμένος να γκρεμίσει ότι έχτισε στα πρώτα 45’ μπήκε στο Β ημίχρονο και για κακή μας τύχη το κατάφερε μια χαρά… Κυρίαρχος στο γήπεδο και με 0-1 προβάδισμα μπήκε στα αποδυτήρια, δεν βγήκε όμως ποτέ στο Β ημίχρονο και στο τέλος δεν έμεινε ούτε ο βαθμός της ισοπαλίας. Από τα μπράβο του πρώτου ημιχρόνου, στο «τι βλέπουμε πάλι Θεέ μου» του Β ημιχρόνου. Κρίμα μιας και αυτοί οι 3 βαθμοί ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί και θα επέτρεπαν στην ομάδα να παραμείνει πολύ κοντά στην κορυφή, στον νέο μας προπονητή να δουλέψει με λιγότερη πίεση αλλά και σε όλους μας να κάνουμε πιο ευχάριστες γιορτές.

ΥΓ. Από την μια οι μεταπτώσεις στην απόδοση που  σε τρελαίνουν, από την άλλη η έλλειψη αντίδρασης όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στο σκορ που σε ισοπεδώνει.

Τρίτωσε το κακό με την διαιτησία σήμερα, με τον Παπαδόπουλο και το VAR να μας κλέβει τους 2 βαθμούς. Προσπάθησαν με τη σέντρα να βρουν πέναλτι, είδαν χέρι στο γκολ του Σαμόρα, δεν είδαν πέναλτι πάνω στον Μορόν νωρίτερα ενώ ο επόπτης με ιδιαίτερη βιασύνη ανακάλυπτε το ένα οφσάιντ μετά το άλλο. Σε ένα παιχνίδι που ο ΑΡΗΣ είχε προβλήματα στην ανάπτυξη, δεν διαχειρίστηκε σωστά το προβάδισμα του αλλά και με αυτά πάλι θα έπαιρνε τη νίκη αν δεν υπήρχε αυτή η διαιτησία.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΡΥΘΜΟ

Με την επανεμφάνιση του Φαμπιάνο στο αρχικό σχήμα λόγω της έκτακτης απουσίας του Βέλεθ ο Άκης Μάντζιος ακολούθησε την ίδια συνταγή με τις Σέρρες προσπαθώντας από νωρίς να σταθεροποιήσει ένα σχήμα. Όπως ακριβώς και στις Σέρρες ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να ελέγξει το παιχνίδι και ως ένα βαθμό το κατάφερε. Απέναντι του όμως είχε έναν καλοστημένο Αστέρα Τρίπολης που έπαιζε το παιχνίδι της αντεπίθεσης πολύ καλά. Αποτέλεσμα να έχουμε την κατοχή αλλά να δυσκολευόμαστε να δημιουργήσουμε φάσεις. Οι προσωπικές ενέργειες και τα σουτ του Γκαρθία ήταν ότι καλύτερο είχαμε να παρουσιάσουμε στα πρώτα 45’

ΑΝΟΙΞΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ Ο ΜΟΡΟΝ

Ο Αστέρας ήταν επικίνδυνος στις αντεπιθέσεις του και μπήκε δυνατά στο Β ημίχρονο αλλά ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που βρήκε το γκολ στο 62’. Ο Μοντόγια που πέρασε ως αλλαγή, έδωσε περισσότερη ζωντάνια στην δεξιά πλευρά σε σχέση με τον Μάγιο και ήταν αυτός που έβγαλε την ασίστ στον Μορόν για να επιστρέψει στο σκοράρισμα. Ο Ισπανός ήταν εκεί που έπρεπε, πρόλαβε τους αντίπαλους αμυντικούς και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Μάλιστα μέσα στα λεπτά που ακολούθησαν ο ΑΡΗΣ είχε την ευκαιρία να διπλασιάσει τα γκολ και να κλειδώσει τη νίκη αλλά η μπάλα δεν μας έκανε τη χάρη.

ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

 Και ενώ το παιχνίδι φαινόταν να είναι ακριβώς εκεί που το θέλουμε ξαφνικά η ομάδα έδειξε να χάνει την συγκέντρωση της. Κάτι που φαινόταν κυρίως στις τοποθετήσεις μας στην άμυνα όπου σε αρκετές φάσεις μας έπιασαν στον ύπνο και γίνανε επικίνδυνοι. Αποκορύφωμα της αμυντικής αδράνειας ήταν η φάση του 81’ όπου ο Παλάσιος ξεφεύγει με ευκολία του Σαμόρα και στην εξέλιξη της φάσης γίνεται το 1-1. Η ολιγωρία στην άμυνα συνεχίστηκε και στα επόμενα λεπτά με τους αντιπάλους μας να φθάνουν κοντά και στην ολική ανατροπή.

Ο ΣΑΜΟΡΑ ΣΚΟΡΑΡΕ, Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR ΕΙΔΑΝ ΧΕΡΙ

Όσο και αν την κοιτάς την φάση… χέρι που δεν είναι κολλημένο στο σώμα δεν μπορείς να διακρίνεις. Οι λεβέντες όμως της εξυγίανσης είχαν συγκεκριμένη αποστολή και έπρεπε να την φέρουν εις πέρας. Με συνοπτικές διαδικασίες ένα γκολ που μοιάζει πεντακάθαρο ο Παπαδόπουλος με τις ευλογίες του VAR το ακύρωσαν. Άλλο ένα «λάθος», άλλοι 2 χαμένοι βαθμοί.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙΣ

Δεν έθελξε ο ΑΡΗΣ με την απόδοση του σήμερα και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν είχε τις εμπνεύσεις για να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός. Ενώ και στην άμυνα που έμοιαζε δυνατός είχε κάποιες στιγμές αδράνειας που μπορούσε να είχαν οδηγήσει σε πανωλεθρία. Λογικό ως ένα σημείο να υπάρχουν αυτές οι αδυναμίες σε αυτό το χρονικό σημείο και θα πρέπει ο Μάντζιος με τους παίκτες του να δουλέψουν. Η ομάδα έχει πολύ καλά στοιχεία αλλά θέλει τον χρόνο της. Την προσπάθεια όμως την κάνει και αυτή η προσπάθεια αν δεν είχε εμπόδια τους διαιτητές και το VAR θα είχε «γράψει» 3 στα 3 και 9 βαθμούς. Ναι θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, θα πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί, να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματική. Άλλο αυτό και άλλο οι 4 κλεμμένοι βαθμοί σε 3 παιχνίδια.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΒΑΘΜΟΥΣ

Ναι, ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά αυτή δεν σημαίνει ότι δεν άξιζε τη νίκη. Και την άξιζε και τα γκολ για να την πάρει τα έβαλε. Όταν όμως απέναντι σου έχεις αυτούς τους καμικάζι διαιτητές και Varistes το μόνο που σου απομένει να κάνεις είναι να αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να πιστεύεις στα μάτια σου ή όχι… Περιμέναμε μια δύσκολη «εξυγιαντική» χρονιά αλλά αυτό το 3 στα 3 δεν έχει προηγούμενο… Μοναδική απάντηση πρέπει να είναι η μεταγραφική ενίσχυση,  η αγωνιστική βελτίωση και η μαζική στήριξη από όλους μας.

ΥΓ. Έλειψε ο κόσμος από το σημερινό παιχνίδι. Όχι ότι χαμπαριάζουν οι «εντολοδόχοι» από τέτοια… αντιθέτως μπορεί να μας περίμεναν στην γωνία παρέα με τα φιλαράκια τους από τη ΔΕΑΒ.

Αδιόρθωτος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας και το 2024 επαναλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο το ατόπημα κόντρα στη Λαμία. Αυτή τη φορά μπορεί να μην έχασε τη νίκη στις καθυστερήσεις αλλά κατάφερε έναν υγιεινό περίπατο στα πρώτα 30’ να τον μετατρέψει στο απόλυτο ναυάγιο! Παθητική αντίδραση από τους παίκτες μας στην πίεση των παικτών του Αστέρα, ανήμπορος ο Μάντζιος να αλλάξει κάτι από τον πάγκο. Ένας πάγκος που για ακόμη μια φορά έμοιαζε άδειος…

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΠΟΔΑΡΙΚΟ

Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας δεν πίστευε ότι μέσα σε 14’ θα είχαμε καταφέρει να προηγηθούμε στην Τρίπολη με 2 γκολ! Ο Μορόν με πέναλτι στο 8’ άνοιξε το σκορ και ο Σουλεϊμάνοφ στο 14’ με εξαιρετικό πλασέ «εξαργύρωσε» την ασίστ του Σαμόρα για το 2-0! Μάλιστα οι ευκαιρίες που ακολούθησαν έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου η ομάδα μας να μετατρέψει το παιχνίδι σε «κιτρινόμαυρο πάρτι». Ο ΑΡΗΣ ήταν συμπαγής από το ξεκίνημα, είχε γρήγορη σκέψη και αποτελεσματικότητα στις κινήσεις του και κάπως έτσι έπειθε ότι θα πάρει μια εύκολη νίκη.

ΟΙ ΚΑΚΙΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙ

Μετά το 2-0 και τις χαμένες σπουδαίες ευκαιρίες μας για ένα τρίτο γκολ θα ήταν ψέμα να πούμε ότι η σκέψη «βρε λες να μας την κάνει πάλι την λαλακία;» δεν πέρασε από το μυαλό μας. Λίγο αυτή η τάση να οπισθοχωρούμε με το πρώτο προβάδισμα, λίγο η άρνηση μας να τελειώνουμε τα παιχνίδια όταν μας δίνεται η ευκαιρία και ο ΑΡΗΣ ξαφνικά άρχισε να μεταμορφώνεται από ικανός για το καλύτερο σε ικανός για το χειρότερο… Η άναρχη πίεση των παικτών της Τρίπολης ξεκίνησε να πιάνει τόπο. Η άμυνα μας ξεκινώντας από το κέντρο και καταλήγοντας στο αριστερό άκρο του Μοντόγια δεν είχε συνοχή, δεν είχε σωστές αποστάσεις, δεν είχε την επιθετικότητα που έπρεπε για να ανακόψει τις «εφόδους» της Τρίπολης. Και αν  και ο Αστέρας αδυνατούσε να φτιάξει προϋποθέσεις για γκολ ήταν φανερό ότι η μεσοαμυντική μας λειτουργία έμοιαζε με πληγή που αντί να κλείσει γινόταν ολοένα και χειρότερα. Το κερδισμένο πέναλτι του Αστέρα χάρη στην κακή αντίδραση του Μοντόγια στη λήξη του ημιχρόνου που οδηγήσει στο 1-2 ήταν η επιβράβευση της μαχητικότητας των αντιπάλων μας και της παθητικής μας στάσης.

3 ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΗΔΕΝ

Παρά την ασίστ του Σαμόρα και την κινητικότητα του στην επίθεση ο Μάντζιος είχε εντοπίσει το πρόβλημα της αμυντικής λειτουργίας στις βοήθειες που  δεν έδινε ο Κοσταρικανός και τον αντικατέστησε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου με τον Τζούρασεκ. Κάτι όμως που στην πράξη δεν βγήκε μιας και οι αντίπαλοι μας συνέχιζαν να πιέζουν και ανεβαίνουν ψηλά με όποιον τρόπο μπορούσαν και ο ΑΡΗΣ το μόνο που έκανε ήταν να οπισθοχωρεί. Να οπισθοχωρεί όπως όπως με αποτέλεσμα από το πουθενά να δεχθεί και την ισοφάριση μόλις στο 50’. Μάλιστα σε συνέχεια άλλης μιας κακής συνήθειας που δεν λέει να κόψει… επέμενε να προσπαθεί να κυκλοφορήσει την μπάλα στα μετόπισθεν ρισκάροντας διαρκώς ένα ακόμη λάθος. Λάθος σαν αυτό του Ζούλ από όπου προέκυψε το 3-2. Είτε ήταν λάθος του διαιτητή  που δεν έδωσε το επιθετικό φάουλ που θα μπορούσε είτε όχι, σίγουρα αυτή εμμονή σε καταστάσεις πίεσης να γυρίζει την μπάλα πίσω ήταν το λάθος που οδήγησε στο σημερινό ξεφτιλίκι… Η μηδαμινή αντίδραση των παικτών μας που με το ζόρι απείλησαν 2-3 φορές στα 35' που απέμειναν ήταν η επισφράγιση της αποτυχίας μας.

ΧΩΡΙΣ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΥΣΕΙΣ

Κυριάρχησε ο ΑΡΗΣ στα πρώτα 30’ και με λίγη προσοχή παραπάνω θα μπορούσε να είχε φθάσει σε μια θριαμβευτική επικράτηση. Καλές τοποθετήσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, ουσιαστικές μεταβιβάσεις προς την επίθεση, κίνηση χωρίς την μπάλα και αποτελεσματικότητα που οδήγησε στο 2-0.  Κάπου όμως τη φετινή σεζόν έχει κουράσει να πρέπει να σπάσεις το παιχνίδι σε κομμάτια για να ξεχωρίσεις τις καλές στιγμές του ΑΡΗ μας και τα σημεία όπου θα μπορούσαμε υπό άλλες προϋποθέσεις να μας οδηγήσουν στη νίκη. Έλα όμως που τα παιχνίδια διαρκούν 90+ λεπτά και αν δεν είσαι έτοιμος για να αγωνιστείς σε όλο το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος αυτά παθαίνεις. Ναι ο Μάντζιος έχει διορθώσει πάρα πολλά στο τακτικό κομμάτι από τότε που ήρθε. Ωστόσο απέχει πολύ ακόμη από το να μπορείς να πεις ότι ο ΑΡΗΣ έχει κάνει ένα καλό παιχνίδι σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Και αυτό δείχνει ότι η ομάδα κινείται στα χαμένα. Δεν έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, δεν έχει συγκεκριμένο προσανατολισμό στο παιχνίδι της. Δεν ξέρει πως να προσαρμοστεί στις διαφορετικές καταστάσεις ενός αγώνα και αδυνατεί να αντιδράσει στις κινήσεις των αντιπάλων όταν αυτοί κάνουν κάτι πιο εξεζητημένο από το αναμενόμενο. Όλα τα παραπάνω εύκολα θα μπορούσαμε να τα χρεώσουμε στον προπονητή. Ωστόσο με την εικόνα που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες αμφιβάλλω αν είναι εφικτό να δούμε κάτι καλύτερο. Ποιους θα μπορούσε να βάλει σήμερα που δεν έβαλε και θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό; Ο Φεράρι αντί του Μοντόγια από το ξεκίνημα; Πιθανόν αλλά και πάλι δεν είσαι σίγουρος. Ρούπ αντί για Πάρντο; Αόρατος ο ένας αόρατος και ο άλλος. Βγήκε ο Παναγίδης για να μπει κάποιος καλύτερος του; Είμαστε σίγουροι για αυτό; Βάλε και τους τραυματισμούς στο παιχνίδι οπότε οι δυνατότητες του ρόστερ μοιάζουν περιορισμένες. Ακόμη όμως υπό αυτές τις συνθήκες προπονητής και παίκτες αδικούν τους εαυτούς και θα μπορούσαν με ελάχιστη προσπάθεια παραπάνω την ομάδα φέτος να την είχαν πιο ψηλά.

ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 2024

Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα. Όταν το ματς το έχεις με συνοπτικές διαδικασίες στο 2-0, φθάνεις ξανά και ξανά μια ανάσα από το 3-0 και ξαφνικά εξαφανίζεσαι από το γήπεδο φταίνε όλοι ανεξαιρέτως.  Εκνευριστικά παθητικοί οι παίκτες μας που ούτε μετά το 3-2 δεν έβγαλαν αντίδραση και έμοιαζαν να αποδέχονται με ευκολία την ανατροπή. Ανήμπορος ο Μάντζιος που για ακόμη ένα παιχνίδι ότι τραβάει από τον πάγκο δεν του βγαίνει. Φωνάζει η ομάδα για ενίσχυση και  παρά το ωραίο μεταγραφικό reunion… όπως φάνηκε και σήμερα ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πολλά παραπάνω.

Με την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα συνοδεύτηκε η επιστροφή του Άκη Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας μας, με τον ΑΡΗ να προβληματίζει και πάλι με την εικόνα του αλλά να καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. MVP της αναμέτρησης ο Λορόν Μορόν που σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Σαμόρα, πέτυχε το 2^ο γκολ και κέρδισε το πέναλτι από που προήλθε το τρίτο γκολ! Σφιγμένα χαμόγελα ανακούφισης από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, με την χαρά της νίκης να επισκιάζει την μέτρια μας εικόνα.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Μαγικά σε λίγες ημέρες στο ποδόσφαιρο δεν γίνονται οπότε το να περιμέναμε την «σφραγίδα» του νέου μας προπονητή τόσο γρήγορα ήταν κάτι το ανέφικτο. Κάπως έτσι , με εξαίρεση την ουσιαστική χρησιμοποίηση του Ντουκουρέ μεσοαμυντικά και την φρεσκάδα του Σαμόρα στην αριστερή πλευρά της αμυντικής γραμμής ο ΑΡΗΣ ήταν ίδιος και απαράλλαχτος στον τρόπο που κινούταν μέσα στο γήπεδο. Ναι μεν ο Ντουκουρέ ήταν σταθερός και δεν έκανε λάθη αλλά κατά τα άλλα δεν είδαμε τίποτα το διαφορετικό σε σχέση με τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τη Λαμία. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και μια άμυνα ικανή να κάνει το λάθος από το πουθενά. Αν βγάζαμε τα 2 γκολ του πρώτου ημιχρόνου από την εξίσωση το μόνο που θα έμενε θα ήταν η ανυπαρξία του ΑΡΗ μας επιθετικά και οι 2-3 κατεβασίες της Τρίπολης που κατάφεραν να μας απειλήσουν.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Σαν να ανέβασε ένα κλικ ταχύτητα η ομάδα με το που μπήκε στο Β ημίχρονο όχι τόσο βγάζοντας περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της αλλά κυρίως γιατί άρχισε να έχει πιο γρήγορη σκέψη. Η μπάλα αντί να στριφογυρίζει στα μετόπισθεν άρχισε να προωθείτε μπροστά και οι παίκτες μας να μην κουράζουν τόσο πολύ με τις επιλογές τους. Με μια τέτοια γρήγορη σκέψη ο Νταρίντα έβγαλε τον Μορόν σε πλεονεκτική θέση με τον τελευταίο να στέλνει με υποδειγματικό τρόπο την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1. Αυτή τη φορά το προβάδισμα δεν αποσυντόνισε την ομάδα συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Στο 81’ ο Φεράρι διόρθωσε ως ένα βαθμό το λάθος του στο γκολ της ισοφάρισης βγάζοντας  καταπληκτική μπαλιά στον Μορόν που κέρδισε το πέναλτι για το 3-1 από τον Φαμπιάνο. Η μείωση του σκορ λίγα λεπτά πριν το φινάλε με την άμυνα μας να πετάει χαρταετό απλά μας υπενθύμισε ότι η ομάδα θέλει πολύ δουλειά ακόμη και ότι ΑΡΗΣ χωρίς άγχος και νεύρα δεν γίνεται…

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Στο  «κενό» που άφησε ο Πάλμα στην επίθεση είχαμε επικεντρωθεί όλοι και στο ποιος θα αναπληρώσει όλα αυτά που πρόσφερε εμπράκτως με ασιστ και γκολ. Το παιχνίδι στην Λαμία επιβεβαίωσε τους φόβους μας με τον ΑΡΗ να είναι ακίνδυνος, σήμερα όμως καταφέραμε και πετύχαμε 3 γκολ. Μάλιστα έλαμψε το άστρο του Μορόν που ως πείθει ότι μπορεί να είναι ο σέντερ φορ που ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Ενώ και ο Κάρσλον έδειξε ξανά ότι έχει την ποιότητα για να κάνει την διαφορά με τις ενέργειες του. Αυτό όμως που συμβαίνει με την αμυντική μας λειτουργία τρομάζει… Τόσα φθηνά λάθη, τόσες κακές αντιδράσεις μαζεμένες σε αυτά τα 7 πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς δεν μοιάζουν να έχουν προηγούμενο. Παρόλο που ο Ντουκουρέ συμμάζεψε το χάλι στο κέντρο που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια και σήμερα καταφέραμε να δεχθούμε 2 ανόητα γκολ.  Το τακουνάκι του Φεράρι στο 1-1 αλλά και οι γιόμες του Αστέρα που οδήγησαν στο 3-2 δείχνουν την μπερδεμένη σκέψη των παικτών μας όταν αμύνονται. Από εκεί θα ξεκινήσει ο Μάντζιος να διορθώνει τα κακώς κείμενα με την ελπίδα οι 2 εβδομάδες διακοπής να είναι αρκετές για να γίνει ουσιαστική δουλειά.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Καλύτερο γιατρικό από τις νίκες δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σήμερα ξεκίνησε να επουλώνει τις πληγές του παίρνοντας το πρώτο τρίποντο της χρονιάς! Εντυπωσιακός ο Μορόν με γκολ, ασίστ και κερδισμένο πέναλτι σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ μας.  Νικηφόρο το ντεμπούτο του Μάντζιου που έβαλε τις πινελιές του σήμερα με Ντουκουρέ και Σαμόρα αλλά έχει πολλά να διορθώσει ώστε να δούμε μια ομάδα που να μην μας προκαλεί πονοκέφαλο ακόμη και όταν πετυχαίνει 3 γκολ και κερδίζει.

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας έκαμψε την αντίσταση του Αστέρα Τρίπολης «κλειδώνοντας» την νίκη από το πρώτο ημίχρονο με τα γκολ των Γκαρθία και Φαμπιάνο. Έσπασε και η «γκίνια» του Καμάτσο που αυτή τη φορά την εξαιρετική πάσα ακριβείας του Μαντσίνι την έστειλε στα δίχτυα βάζοντας και αυτός την σφραγίδα του σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας στην τελική προσπάθεια.

ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Με τον Μαζικού και τον Γκαρθία να είναι τα νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το παιχνίδι της Τούμπας είχε περισσότερη ταχύτητα και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Τόσο ο Μαζικού από την πλευρά του όσο και ο Γκαρθία είχαν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη της ομάδας μας και αυτό μας έδωσε την δυνατότητα να έχουμε περισσότερες επιλογές στην επίθεση.

ΒΡΗΚΕ ΓΚΟΛ Ο ΓΚΑΡΘΙΑ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΙΣΤ ΣΤΟΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ

Όσο πιο γρήγορα βρίσκεις γκολ σε παιχνίδια σαν το σημερινό τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Ο Γκαρθία με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο συρτό σουτ έξω από την περιοχή μόλις στο 19’ έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας και άνοιξε τον δρόμο για μια εύκολη νίκη. Εύκολη νίκη που επιβεβαιώθηκε με το γκολ του Φαμπιάνο στο 32’ από την ασίστ του Νταρίντα που μόλις στη 2^η εμφάνιση του πείθει ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα ποικιλοτρόπως. Δεν ήταν μόνο η ασίστ στον Φαμπιάνο ήταν ο τρόπος που συνδυαζόταν με τους συμπαίκτες του, οι τοποθετήσεις του σε άμυνα και επίθεση αλλά και οι φάσεις που προσπάθησε να σκοράρει.

ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΚΑΜΑΤΣΟ

Οι μικροενοχλήσεις του Γκρέι που τον οδήγησαν νωρίς στον πάγκο έδωσαν την ευκαιρία στον Καμάτσο να αγωνισθεί στην κορυφή της επίθεσης και ο Πορτογάλος αυτή τη φορά δικαίωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κινήθηκε ωραία όσες φορές του δόθηκε η μπάλα, πήρε τις προσπάθειες που μπορούσε και έκανε γκολ την εκπληκτική ασίστ του Μαντσίνι λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Και όσο σημαντικό ήταν το γκολ για τον Καμάτσο άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ασίστ για τον Μαντσίνι που παλεύει να ανέβει στα επίπεδα απόδοσης πριν το «σήριαλ» της μεταγραφής του.

ΨΑΧΝΕΙ(ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ) ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αν και θα περιμέναμε στο Β ημίχρονο με το σκορ στο 2-0 ο ΑΡΗΣ να παίξει ακόμη ελεύθερα ξεδιπλώνοντας τις ικανότητες του στην πράξη είδαμε μια ομάδα να ζορίζεται να κρατήσει μπάλα και να βγει μπροστά με αξιώσεις. Όταν όμως στις μετρημένες καλές ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί έχεις πετύχει 2 γκολ από τα πρώτα 45’ και πετυχαίνεις και ένα τρίτο στην επανάληψη όπου ο αντίπαλος κάνει το παιχνίδι του τότε όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες. Ο Πάρντιου εδώ και καιρό πειραματίζεται με την ελπίδα να βρει νέους πρωταγωνιστές μέσα από το ρόστερ που έχει στη διάθεση του και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα. Ο Γκαρθία έκανε τη διαφορά με το γκολ που πέτυχε αλλά και την συνολική του παρουσία όσο αγωνίσθηκε. Ο Μαζικού κάλυψε όλη την πλευρά πολύ καλύτερα από τον  Πίρσμαν ενώ και ο Καμάτσο στο ρόλο του αντικαταστάτη του Γκρέι στην κορυφή της επίθεσης την έκανε την δουλειά του. Αν στους 3 παραπάνω προσθέσουμε και τον Νταρίντα τότε ίσως μπορούμε να πούμε ότι οι δοκιμές του Πάρντιου αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Δοκιμές σε μεγάλο βαθμό απαραίτητες μιας και οι απρόσμενοι τραυματισμοί, οι πιθανές αποχωρήσεις επιβάλλουν ένα «ξεκαθάρισμα» του ρόστερ ώστε να φανεί σε ποιους μπορεί να υπολογίζει ο Πάρντιου για το κάτι παραπάνω. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι διανύουμε περίοδο μεταγραφών οπότε αυτές οι δοκιμές θα βοηθήσουν ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΙ 3 ΒΑΘΜΟΙ

Ένα από τα πιο «ξεκούραστα»  παιχνίδια της  φετινής αγωνιστικής σεζόν παρακολουθήσαμε σήμερα στο Κλ.Βικελίδης με τον ΑΡΗ μας να έχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται στην τελική προσπάθεια. Πρώτο γκολ για τον Μανού, πρώτο γκολ(στο πρωτάθλημα) για τον Καμάτσο, ασίστ από τον πολύτιμο Νταρίντα, γεμάτη παρουσία από τον Μαζικού σε ένα παιχνίδι όπου ο Πάρντιου έψαξε και βρήκε αυτή τη φορά νέους πρωταγωνιστές για την ομάδα μας! Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη διάρκεια στο ενενηντάλεπτο αλλά η ευστοχία στην τελική προσπάθεια είναι αυτή που κάνει από την αρχή της σεζόν τη διαφορά. Σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν αποτελεσματικός και όλα έγιναν εύκολα και ωραία! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι όπου η ομάδα έδειξε σε αρκετά σημεία να ζορίζεται… τελικά κατάφερε να πάρει μια πολύτιμη νίκη με 0-2! Σκορ που διαμορφώθηκε από το 61’ και έμεινε μέχρι το φινάλε παρά την έντονη πίεση του Αστέρα Τρ. και την αποβολή του Γκαρσία από το 70’! MVP ο Εμπακατά που πέρα από το γκολ που πέτυχε απέκρουσε και 2 φορές την μπάλα πάνω στην γραμμή! Εξαιρετικός για ακόμη ένα παιχνίδι ο Κουέστα που δείχνει να βρίσκεται σε καταπληκτική φόρμα! Σκόραρε και ο Γκρέι με υποδειγματική εκτέλεση!  To πάλεψε ο διαιτητής Τσέτσιλας  και το VAR να αλλάξουν την εξέλιξη του αγώνα αλλά χωρίς αποτέλεσμα…

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΛΑΝΟ Η ΟΜΑΔΑ

Με εξαίρεση ίσως τον Πάλμα που πολλοί θα περιμέναμε να ξεκινήσει βασικός  ο Τερζής πήγε σε σίγουρες επιλογές αξιοποιώντας ιδανικά τον Μανού Γκαρσία στον χώρο του κέντρου.  Μαζικού και Εμπακατά  εξαργύρωσαν την εμφάνιση τους κόντρα στον συμπολίτη παίρνοντας και πάλι φανέλα βασικού ενώ και ο Ματέο πήρε δικαιολογημένα άλλη μια σημαντική ευκαιρία. Γενικότερα η ομάδα έδειξε να έχει ξεκάθαρο πλάνο, υπομονή στο παιχνίδι της και να ψάχνει ορθολογικά τον δρόμο προς τα δίχτυα. Και στα 2 γκολ οι παίκτες με και χωρίς την μπάλα κινήθηκαν εξαιρετικά ενώ το τελείωμα τόσο του Γκρέι όσο και του Εμπακατά ήταν ιδανικό! Όπως σχεδόν… τέλεια ήταν και η κίνηση του Μαντσίνι στη φάση από όπου προήλθε το 2^ο γκολ με το σουτ όμως να καταλήγει στο δοκάρι! Πολύ καλός και ο Μανού Γκαρσία που προωθούσε με κάθε ευκαιρία το παιχνίδι μπροστά.

ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΕΝΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΚΟΥΕΣΤΑ

Παρά τη νίκη και σήμερα ο ΑΡΗΣ όταν οι αντίπαλοι μας αποφάσισαν μετά το 0-2 να ανεβάσουν την πίεση ξεδίπλωσε τις αδυναμίες του στο μεσοαμυντικό κομμάτι αλλά και στις εναέριες μονομαχίες. Ανενόχλητοι ανέβαιναν οι παίκτες της Τρίπολης  είτε από τον άξονα είτε από τα πλάγια με την πρώτη γραμμή άμυνας να σπάει με ευκολία και την δεύτερη να ζορίζεται πολύ στο ψηλό παιχνίδι. Χάθηκε η πλειοψηφία των μονομαχιών στον αέρα όπως και πολλές άλλες φάσεις με τον Κουέστα να πραγματοποιεί μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του από την ημέρα που ήρθε στον ΑΡΗ αλλά και τον Εμπακατά να τον καλύπτει επάξια σταματώντας 2 φορές την μπάλα στην γραμμή.

ΕΔΕΙΞΕ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ  Ο ΤΕΡΖΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Μόνο ίσως η επιλογή του Πάλμα να μείνει στον πάγκο να προκάλεσε κάποια έκπληξη αλλά σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια  ως πρώτος προπονητής αυτή τη φορά ο Τερζής έδειξε αντανακλαστικά και έκανε ουσιαστικές παρεμβάσεις στο παιχνίδι. Ίσως και αναγκασμένος  από την ροή του αγώνα έριξε στη μάχη ότι είχε διαθέσιμο ώστε να κρατήσει αυτό το 0-2 ακόμη και όταν μείναμε με 10 παίκτες και η Τρίπολη είχε κατασκηνώσει στο δικό μας μισό.  Και αν στα τελευταία 20’ ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί μπορούσαμε να «κεράσουμε» τους αντιπάλους μας και ένα τρίτο γκολ!

ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Από την κίτρινη κάρτα  στον Φαμπιάνο χωρίς να σφυριχθεί αρχικά καν φάουλ, τις κάμποσες  κίτρινες των παικτών του Αστέρα που «πνίγηκαν», την αναβάθμιση της κίτρινης κάρτας του Γκαρσία σε κόκκινη με την παρέμβαση του VAR και το καθαρό χέρι-πέναλτι στη φάση του Πάλμα που επιλεκτικά δεν το είδε ούτε ο Τσέτσιλας αλλά ούτε και το VAR ο προβληματισμός για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ομάδα μας είναι έντονος. Όταν μάλιστα βλέπεις και το πέναλτι της ισοφάρισης που κέρδισε ο Παναθηναϊκός το οποίο ήταν  πολύ πιο χλιαρό από αυτό που δεν δόθηκε πάνω  στον Ιτούρμπε στο Αγρίνιο τότε καταλαβαίνεις  τι μαγειρεύεται και φέτος στην σουπερλίγδα. Εύστοχη και σε σωστό timing η ανακοίνωση της ΠΑΕ σχετικά με την διαιτησία.

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ «ΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΗ» ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΠΟ ΤΣΕΤΣΙΛΑ ΚΑΙ VAR

Άντεξε ο ΑΡΗΣ μας στην πίεση του Αστέρα Τρίπολης και με 2 ωραία γκολ από Γκρέι και Εμπακατά πήρε το πολύτιμο «τρίποντο» που τόσο ήθελε!  Έλαμψε ο Κουέστα που όταν χρειάστηκε βρήκε σύμμαχο στην υπεράσπιση της εστίας τον Εμπακατά!   Πέρα από τους 3 βαθμούς κερδήθηκε πολύτιμος χρόνος και ψυχολογία ώστε  ο νέος προπονητής να μπορέσει να δουλέψει πιο ήρεμα. Μπράβο στον Τερζή και τους παίκτες του!

ΥΓ. Με φυσιολογική διαιτησία ακόμη την μπάλα από τα δίχτυα της εστίας του θα μάζευε ο Αστέρας Τρίπολης.

Πιστός σε ότι μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνει μπάχαλο  την ομάδα παρόλο που υπήρχε και το σημαντικό ντέρμπι με τον συμπολίτη. Το ότι δεν άφησε τον Μπούργος να «καεί» ή να «λυτρωθεί» στο ντέρμπι έδειξε και το μέγεθος της δυσαρέσκειας που είχε στο πρόσωπο του πρώην προπονητή μας. Η επικοινωνιακή τρικυμία γύρω από προπονητές και παίκτες  που ακολούθησε έχει την υπογραφή του Καρυπίδη όπως όμως έχει και η επιλογή του Άλαν Πάρντιου που φέρνει έναν άνεμο Premier League στην ομάδα μας.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ

Καμία λογική δεν υπήρχε γύρω από την απόλυση του Μπούργος ακόμη και αν ο πρώην προπονητής μας είχε κάνει κάποια χοντρά λάθη και έδειχνε αδυναμία στο να βρει λύσεις στα ουσιαστικά αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος. Δεν γίνεται όμως να τον διώχνεις μόλις στη 2^η αγωνιστική του πρωταθλήματος και μετά από ένα συν πλην Νικών-Ηττών που είχε θετικό πρόσημο. Όταν μάλιστα αυτή την παράλογη τακτική αλλαγής προπονητών την έχεις κάνει ξανά και ξανά και δεν σου βγαίνει  τότε μάλλον το πρόβλημα δεν είναι οι προπονητές αλλά η όλη λειτουργία της ομάδος. Αν σε αυτό το τελευταίο προσθέσουμε και τις δηλώσεις του προέδρου για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου πριν την έναρξη των εγχώριων διοργανώσεων τότε το πάζλ  της απόλυτης τρικυμίας συμπληρώνεται.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΤΟΜΑΤΑ

Όπως ακριβώς μας έχει συνηθίσει ο Καρυπίδης στις παράλογες κινήσεις με τις αλλαγές προπονητών και τις μεταγραφές χωρίς καν να υπάρχει προπονητής ή κάποιος άλλος «ποδοσφαιράνθρωπος» με αυτόν τον ρόλο έτσι μας έχει συνηθίσει στο τέλος με τις κινήσεις του να κερδίζει τις εντυπώσεις.  Εντυπώσεις που κέρδισε με την επιλογή ενός προπονητή όπως είναι ο Άλαν Πάρντιου με μια σπουδαία καριέρα στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη! Μια ακόμη κίνηση με άρωμα Premier League που επιβεβαιώνει ότι ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ θέλει να δοκιμάσει νέα πράγματα και να εκμεταλλευτεί στον μέγιστο βαθμό την «πόρτα» που άνοιξε στην αγγλική αγορά. Το αν θα πετύχει ο νέος προπονητής στην ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο, το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική επιλογή που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Και αν και το «δις εξαμαρτείν» το πληρώνει ο ίδιος ο Καρυπίδης από την τσέπη του οι βαθμοί που χάνονται  δύσκολα αναπληρώνονται. Το χαστούκι από τον Παναιτωλικό λειτούργησε σαν μια αφύπνιση αλλά όπως φάνηκε μέσα στο γήπεδο κόντρα στον συμπολίτη πετάξαμε 2 εύκολους βαθμούς.  Μια ισοπαλία που ήρθε όχι μόνο γιατί χάθηκε το πέναλτι από τον Γκρέι αλλά και γιατί αντί η ομάδα να κοιτάει πώς να βελτιωθεί και να καλύψει τα κενά της αναλώθηκε σε μια προπονητολογία και μια μεταγραφολογία που «ακύρωνε» ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου υλικού της ομάδος μόλις από την 3^η αγωνιστική.  Πλέον στην Τρίπολη η ομάδα καλείται υπό τις οδηγίες του Τερζή και το βλέμμα του Πάρντιου να επιστρέψει στις νίκες  ώστε να μην χάσει από νωρίς την επαφή με την κορυφή.  Το είδαμε και πέρσι με το σκανδαλώδες -6 ότι λειτουργεί σαν βαρίδιο. Για αυτό νίκη και μόνο νίκη ώστε να επανέλθει η ομάδα στον σωστό δρόμο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ για το διπλό!

ΥΓ. Όταν τα αυτονόητα όπως το ότι ο νέος προπονητής μας θα έχει και δικούς του βοηθούς  παρουσιάζεται ως είδηση τότε καταλαβαίνει και ο πιο αδαής την ανοργανωσιά που διακατέχει το αγωνιστικό τμήμα.

Την νίκη που του δίνει προβάδισμα για τα πλέιοφς(παρά το -6) πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Τρίπολη! Με μια πολύ ωραία προσωπική ενέργεια ο Καμαρά έβαλε τις βάσεις της νίκης ενώ ο Σάσα στις καθυστερήσεις αξιοποίησε την ασιστ του Γκαρσία και έγραψε το τελικό 0-2! Μαγικό ραβδάκι φαίνεται να έχει ο Μπούργος μιας και οι φαινομενικά περίεργες αλλαγές του βγήκαν!

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΙΟ ΑΡΓΟ ΤΕΜΠΟ

Το παιχνίδι απέναντι στον Ατρόμητο ήταν οδηγός για το σημερινό με τον Μπούργος να εμπιστεύεται τους ίδιους 11. Αυτή τη φορά όμως ο ΑΡΗΣ δεν είχε την ίδια ένταση και ταχύτητα στις κινήσεις του κάτι που απέναντι σε μια πιο σοβαρή ομάδα από τον Ατρόμητο ήταν πρόβλημα. Το ξεκίνημα με τον ΑΡΗ μας να χάνει αλλεπάλληλες ευκαιρίες έδωσαν την εντύπωση ότι θα βλέπαμε κάτι ανάλογο με τον αγώνα της Τετάρτης αλλά μετά τα πρώτα 15’ έπεσε ο ρυθμός και το παιχνίδι ισορρόπησε.

Ο ΚΑΜΑΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ

Ο ΑΡΗΣ κυνηγούσε περισσότερο το γκολ αλλά όσο περνούσε ο χρόνος φαινόταν να δυσκολεύεται να δημιουργήσει όπως στην αρχή. Εκεί ήρθε ο Καμαρά να αποκαταστήσει την τάξη στο παιχνίδι και να βάλει μπροστά την ομάδα μας με ένα υπέροχο γκολ. Με μια προσωπική ενέργεια από αυτές που ευελπιστούσαμε από την αρχή της χρονιάς να βλέπουμε πιο συχνά από τον Καμαρά. Με αυτό το γκολ επιβεβαιώσαμε την ανωτερότητα μας αναγκάζοντας ταυτόχρονα τον Αστέρα να βγει πιο μπροστά.

ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η πίεση της Τρίπολης όπως ήταν λογικό αυξήθηκε και η ομάδα μας έστρεψε την προσοχή στην άμυνα περιμένοντας όμως και την ευκαιρία να χτυπήσει και στην αντεπίθεση. Κάτι που το πέτυχε σε 2-3 φάσεις αλλά ο Παπαδόπουλος έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Ακόμη και όταν ο τραυματισμός του Μπερτόγλιο και οι αλλαγές του Μπούργος δημιούργησαν μια αναστάτωση στην ομάδα με τον Ντουκουρέ να κάνει το ντεμπούτο του και τον Μπεναλουάν να επιστρέφει μετά από καιρό ως 3^ο στόπερ.  Η φάση του 2^ου γκολ με τoν Σάσα να στέλνει απλά τη μπάλα στα δίχτυα μετά από ωραίο συνδυασμό και κίνηση χωρίς την μπάλα των παικτών μας ήταν το κερασάκι της τούρτας.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Σπουδαία νίκη με πολλαπλά οφέλη για τον ΑΡΗ μας η σημερινή στην Τριπόλη. Πέρα από τα πλέιοφς που πλέον μοιάζουν πολύ κοντά παρά τους κλεμμένους βαθμούς ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε κάμποσους παίκτες αλλά και την επιβεβαίωση ότι ο ερχομός του Μπούργος έχει αλλάξει τις ισορροπίες στην ομάδα για τα καλά!   Συνεχίζουμε έτσι δυνατά και αναμένουμε τα ευχάριστα από το CAS!

ΥΓ. Συγχαρητήρια στον Αστέρα Τρίπολης και τον κόσμο του που τίμησαν την μνήμη του Άλκη! Προφανώς σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδος(και όχι μόνο) υπάρχει κόσμος που «νιώθει» εκτός ενός εδώ στην πόλη μας…

ΥΓ2. Χίλια μπράβο στους συνΑρειανούς και συμπολίτες μας που δείχνουν αποφασισμένοι να δραστηριοποιηθούν «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΛΚΗ» ώστε ο κύκλος της βίας να σπάσει σε αυτή την πόλη. Ευθύνη όλων  μας να τους  στηρίξουμε. Περισσότερες πληροφορίες εδώ