Κακός ήταν ο ΑΡΗΣ στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα σήμερα με την τραγική άμυνα και τα φθηνά λάθη να είναι χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του. Και όμως κάποιες επιθετικές εκλάμψεις και 2-3 καλές άμυνες φάνηκαν αρκετές για να τον φέρουν μια ανάσα από τη νίκη αλλά εκεί οι διαιτητές «ολοκλήρωσαν» το έργο τους με ένα απίθανο σφύριγμα για τζάμπολ αντί για φάουλ! 3 διαιτητές που σφύριζαν με διαφορετικά κριτήρια τις 2 ομάδες σε όλο το παιχνίδι και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην τελευταία φάση όπου η ευαισθησία τους στα φάουλ ξεχάστηκε.

ΑΝΑΡΧΟΣ ΑΣΥΝΔΕΤΟΣ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ

Τι και αν πέρασαν οι μέρες  με τις προπονήσεις να διεξάγονται με σχεδόν πλήρες ρόστερ, η ομάδα παρουσιάστηκε το ίδιο ασύνδετη. Κακές αλληλοκαλύψεις στην άμυνα, τρικυμία στην επίθεση. Ενώ τα φθηνά λάθη έσπαζαν νεύρα. Ο Κέλι ήθελε μια μπάλα μόνος του στην γραμμή του τριπόντου, ο Χάνλαν να τρέχει να ξεφύγει μπας και πάρει την πάσα και οι υπόλοιποι άτολμοι. Ακόμη και αν ο Κάουαν σε κάποια φάση διαπίστωσε ότι μπορεί να πλησιάσει στο καλάθι αυτό ήταν περισσότερο αντίδραση του παίκτη παρά κάποιο επιθετικό πλάνο.

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΜΥΝΑ

Αλλάζει το άθλημα όσο περνάνε τα χρόνια και φθάσαμε πλέον στο σημείο να αναρωτιόμαστε για τα βασικά. Στο μπάσκετ περιορίζεις τον αντίπαλο στην άμυνα και τον ωθείς στο να κάνεις λάθος. Δεν γίνεται κάθε άμυνα να είναι προσπάθεια για κλέψιμο στην τρίπλα του αντιπάλου. Ούτε να του κολλάς στα μούτρα δίπλα στο κέντρο. Ανούσια φάουλ και  μια τεράστια τρύπα στη ρακέτα μας με αποτέλεσμα μέχρι και ο Τσαϊρέλης να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ Η ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ

Όσο κακός και αν ήταν συνολικά ο ΑΡΗΣ μας σήμερα βρήκε το σθένος να αντιδράσει και να φθάσει μια ανάσα από την νίκη. Εκεί οι διαιτητές επιβεβαίωσαν την ξεκάθαρη πρόθεση τους να βοηθήσουν τη Λάρισα και βαφτίζοντας 1 φάουλ(βολές) σε τζάμπολ χάρισαν ουσιαστικά τη νίκη στους αντιπάλους μας. Και όλα αυτά όταν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα σφύριζαν με ευκολία φάουλ εις βάρος μας αλλά και τεχνικές ποινές για λόγους που μόνο οι ίδια έβλεπαν. Μόνιμο πρόβλημα η διαιτησία που όσο ο ΑΡΗΣ είναι σε αυτή την κατάσταση είναι μεγάλη απειλή.

ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Μόνο την τελευταία φάση να δεις με το κρίσιμο σουτ από τα χέρια του Καμάρα είναι αρκετή για να καταλάβεις το αγωνιστικό μπάχαλο της ομάδος. Κάπου το έχει χάσει ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του και όλα αυτά που τους έκαναν να ξεχωρίζουν στα μάτια μας κάπου έχουν χαθεί. Άσχημη ήττα απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο. Εξίσου άσχημη και η αδυναμία της ομάδος εντός και εκτός παρκέ να αντιδράσει σε αυτές τις προκλητικές διαιτησίες…

ΥΓ. Κανένας παίκτης, προπονητής, παράγοντας δεν μας φταίει που οι συνθήκες τον έφεραν στον Αυτοκράτορα. Δεν παύει όμως όλα αυτά τα χρόνια άλλοι να ζούμε έναν εφιάλτη και άλλοι το όνειρο τους.