Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το ντέρμπι της Τούμπας, σε ένα παιχνίδι όπου οι φόβοι που προϋπήρχαν για τη διαιτησία επαληθεύτηκαν μόλις σε λίγα δευτερόλεπτα.  Η συνέχεια δεν ξέφυγε από τον κανόνα και σε ένα παιχνίδι που αν εξελισσόταν χωρίς «τεχνητά εμπόδια» ίσως να πετυχαίναμε και κάτι, τελικά δεν αποφύγαμε την ήττα. Στοίχισε και το ότι δεν καταφέραμε να βρούμε τρόπο να καλύψουμε τις αδυναμίες μας λόγω των πολλών και αλλεπάλληλων τραυματισμών από την αρχή της χρονιάς. Και εκεί μάλλον θα πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας, μπας και σωθεί με κάποιο τρόπο ότι σώζεται πλέον.

Η «ΤΡΥΠΑ» ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΗΣ «ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗΣ ΠΑΡΑΓΚΑΣ»

Πιο συγκεντρωμένος σε σχέση με το παιχνίδι της Τετάρτης μπήκε ο ΑΡΗΣ σήμερα, με το πρόβλημα όμως από την αριστερή πλευρά όπου το δίδυμο Ζίβκοβιτς – Φατιγκά δεν έβγαινε με τίποτα να είναι μια πληγή που από την αρχή αιμορραγούσε. Άλλη μια πληγή όμως ακόμη πιο επικίνδυνη ήταν αυτή του Σέρβου διαιτητή Γιοβάνοβιτς και του VAR. Δεν είδαν κόκκινη στο δολοφονικά χτύπημα στον Ρόουζ στο 1’, δεν είδαν το πέναλτι πάνω στον Ράτσιτς, και ανακάλυψαν πέναλτι πάνω στον επερχόμενο Τάισον που τράκαρε πάνω στον Διούδη! Όλα τα παραπάνω επέτρεψαν στον ποακ να βρει γκολ εκμεταλλευόμενος την αδυναμία μας στα αριστερά. Και να αντιδράσει στο γκολ της ισοφάρισης του Γιένσεν μετά από σουτάρα του Μόντσου στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με το πέναλτι-φάντασμα.

ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Σαν μην μας έφθαναν οι διαιτητικές αποφάσεις είχαμε και τα δικά μας αγωνιστικά προβλήματα που αδυνατούσαμε να διαχειριστούμε. Μόλις στο 48’ για μια ακόμη φορά η αριστερή μας πλευρά αποδείχθηκε «Αχίλλειος πτέρνα» και το 3-1 έδωσε κατά κάποιο τρόπο πρόωρο τέλος στον αγώνα. Η ομάδα από εκείνο το σημείο και μετά «άδειασε» σε όλα τα επίπεδα και πέρα από κάποιες εκλάμψεις του Πέρεθ και την φάση του Μορόν αρκέστηκε σε έναν εκνευριστικό παθητικό ρόλο.

ΑΔΕΙΟΣ ΑΠΟ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ

Άλλο παιχνίδι αυτό της Τετάρτης και άλλο το σημερινό. Και αυτό φάνηκε κυρίως από τον τρόπο που λειτούργησε ο αντίπαλος μας. Πιο πειθαρχημένος, πιο αποφασισμένος, διεκδίκησε πιο ορθολογικά τη νίκη σήμερα παρόλο που στο παιχνίδι της Τετάρτης είχε μπει πιο δυνατά. Στην δική μας όμως πλευρά μοιάζαμε να έχουμε μείνει στο παιχνίδι του κυπέλλου. Δεν προετοιμαστήκαμε για περισσότερη πίεση και εγκλωβιστήκαμε σε τέτοιο βαθμό που ούτε τις μακρινές μπαλιές δεν μπορούσαμε να βρούμε. Στην άμυνα όμως ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα μιας και τα μπακ μας ήταν κατώτερα των περιστάσεων. Και όταν ο αντίπαλος γίνεται με τόση ευκολία απειλητικός από τα πλάγια δύσκολα να την γλιτώσεις. Και τι να κάνεις όταν οι Μεντίλ, Φαμπιάνο, Σούντμπεργκ είναι εκτός αποστολής και ο Φρίντεκ την Τετάρτη αποχώρησε τραυματίας; Κάτι όμως θα έπρεπε να δοκιμάσει ο Χιμένεθ μιας και η επιλογή Φατιγκά στα αριστερά σήμερα ήταν καταστροφική. Με όλα αυτά όμως τα προβλήματα και την ομάδα ειδικών συνθηκών πάλι έπρεπε να παρέμβει η διαιτησία για να οδηγηθούμε στην ήττα. Το ότι ήσουν κατώτερος των περιστάσεων δεν δικαιολογεί την διαιτητική σφαγή.

ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΣ ΣΕ ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΗ ΕΝΕΔΡΑ

Από την κόκκινη κάρτα που «έπνιξαν» διαιτητής και VAR στο 1’, μέχρι το κεφαλοκλείδωμα-πέναλτι στον Ράτσιτς και το πέναλτι-εφεύρεση για το 2-1 στις καθυστερήσεις του Α ημιχρόνου, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν οδήγησαν σε ένα διαφορετικό παιχνίδι από αυτό που θα έπρεπε να δούμε. Και σε αυτό το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί και να αντιδράσει. Και από την στιγμή που αυτές τις «ιδιαίτερες συνθήκες» αδυνατούμε διαχρονικά να τις διαχειριστούμε. Ας ασχοληθούμε με αυτά που μπορούμε να αλλάξουμε στην ομάδα μας, μπας και στο μέλλον αντιδράμε καλύτερα σε «ενέδρες» σαν την σημερινή.

ΥΓ. Θα  μας τα εξηγήσει όλα ο Λανουά και ειδικοί των «λαστιχένιων κανονισμών»

Μια ανάσα έφθασε ο ΑΡΗΣ από το να πάρει την πρώτη φετινή του νίκη σε ντέρμπι και μαζί μια θέση στην προνομιούχα 4αδα του κυπέλλου, στα τελευταία δευτερόλεπτα όμως της αναμέτρησης αδράνησε και το πλήρωσε… Μέχρι όμως να φθάσουμε σε αυτό το σημείο είχε καταφέρει να επιβληθεί πέρα του ποακ και του προκλητικού Παπαπέτρου που μαζί με το VAR τα έβλεπαν όλα ασπρόμαυρα. Και αυτή τη προσπάθεια κρατάμε ενόψει της συνέχειας τόσο στο κύπελλο όσο και στο πρωτάθλημα.

ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ …ΚΑΙ ΤΟ VAR

Καλύτερα μπήκαν οι αντίπαλοι μας στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης δημιουργώντας απειλητικές καταστάσεις και πιέζοντας ψηλά. Ο Αθανασιάδης όμως ήταν σε ετοιμότητα και κράτησε το μηδέν σε 2-3 επικίνδυνες καταστάσεις. Ο Παναγίδης λίγο έλειψε να σπρώξει την μπάλα στην πρώτη αντίδραση μας αλλά τον πρόλαβε ο αμυντικός. Σε ένα παιχνίδι με ωραίο ρυθμό όπως εξελισσόταν ο Παπαπέτρου και το VAR θέλησαν να πρωταγωνιστήσουν με τα εκατέρωθεν αγκαλιάσματα μεταξύ Μόντσου και Βολιάκου να βαφτίζονται πέναλτι υπέρ του συμπολίτη! Ο Αθανασιάδης είπε όχι με μια μεγαλοπρεπής απόκρουση και ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε να ανεβάζει την απόδοση του. Στο 42’ η μπάλα «χάθηκε» από τους παίκτες μας, ο Πέρεθ τρύπωσε στην αντίπαλη περιοχή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με εξαιρετικό τρόπο …για να καταλήξουμε στην ακύρωση του για οφσάιντ στο ξεκίνημα της φάσης.

ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Από τα μέσα του πρώτου ημιχρόνου η ομάδα έδειχνε να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της αναμέτρησης, να παίζει πιο έξυπνα και να βρίσκει τους τρόπους να γίνεται απειλητική. Με την ίδια λογική μπήκε και στο Β ημίχρονο και μόλις στην πρώτη ουσιαστικά φάση ο Γένσεν έβγαλε ωραία σέντρα από τα πλάγια και ο επερχόμενος Ντούντου κάρφωσε την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0! Ένα γκολ που έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην ομάδα και της επέτρεψε να ελέγξει το παιχνίδι με σχετική ευκολία.

ΣΠΡΩΞΕ ΣΠΡΩΞΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ

Δεν ήταν μια και δυο οι φάσεις που ο Παπαπέτρου έσπρωχνε τον ποακ προς την πλευρά μας και μαζί με το VAR έκλειναν τα μάτια σε κραυγαλέες περιπτώσεις. Η ξεκάθαρη 2^η κίτρινη κάρτα και αποβολή του Χαλτσίδη στο 85’ «πνίγηκε» στην επιθυμία του Παπαπέτρου ο ποακ να μείνει ζωντανός μέχρι το τέλος. Όπως και έγινε στην τελευταία φάση του αγώνα όπου οι παίκτες μας δεν μπόρεσαν να διώξουν την μπάλα και έδωσαν την ευκαιρία για την ισοφάριση.

ΤΑ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΝ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΕΡΓΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ

Πικρή γεύση μας άφησε το παιχνίδι όπως ολοκληρώθηκε παρά την σημαντική προσπάθεια που κατέβαλλαν οι παίκτες μας για να πάρουν τη νίκη. Οι αλχημείες του Χιμένεθ αυτή τη φορά έπιασαν τόπο και σε συνδυασμό με την αγωνιστική άνοδο κάποιων παικτών όπως του Πέρεθ, του Ντούντου και του Φατιγκά αλλά και την επιστροφή του πολύ καλού σήμερα Γιένσεν είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ. Έναν ΑΡΗ με περισσότερα τρεξίματα και κίνηση στον χώρο ακόμη και από παίκτες όπως ο Παναγίδης και ο Φρίντεκ. Έναν ΑΡΗ πιο ρεαλιστή που άφησε το ανούσιο build up από πίσω στην άκρη και  προτίμησε τις μακρινές μπαλιές και τα γεμίσματα. Τώρα για την αδυναμία του κέντρου να έχει ουσιαστικό ρόλο στο παιχνίδι ο Μόντσου παραμένει ο αδύναμος κρίκος. Η προσφορά του Ισπανού απέχει πολύ από τα προσδοκόμενα και αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Πρόβλημα που τα τρεξίματα τους το κάλυψαν ως έναν βαθμό όλοι οι υπόλοιποι. Κρίμα που η σημερινή εμφάνιση δεν συνοδεύτηκε και με τη νίκη αλλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο μετράνε και άλλα πράγματα. Πράγματα όμως που δεν έχουν να κάνουν με τους παίκτες μας, τον Χιμένεθ και την προσπάθεια ανάκαμψης που παρακολουθήσαμε και σήμερα.

ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ, ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Μέσα από τα χέρια του έχασε ο ΑΡΗΣ μας τη νίκη και μαζί την ευκαιρία να «κλειδώσει» ένα σημαντικό πλεονέκτημα για τη συνέχεια του κυπέλλου. Η «στήριξη» του Παπαπέτρου(και του VAR) στον συμπολίτη στο τέλος έπιασε τόπο …χαλώντας μια ωραία βραδιά. Η ομάδα έδειξε ένα καλό πρόσωπο και δικαιολογημένα νιώθει αδικημένη από το τελικό αποτέλεσμα. Μια αδικία που θα πρέπει να μας πεισμώσει και σε 3 ημέρες, σε ένα εξίσου σημαντικό παιχνίδι να παρουσιαστούμε ακόμη καλύτεροι και να πάρουμε τη νίκη που δεν πήραμε σήμερα.

Μια από τα ίδια τον ΑΡΗ μας στο Βόλο, όπου με μια νερόβραστη εμφάνιση απώλεσε και τις τελευταίες πιθανότητες του για την είσοδο του στην τετράδα. Χωρίς την απαραίτητη αποφασιστικότητα η ομάδα, κατάφερε να φάει ένα ακόμη γκολ από κόρνερ και να αφεθεί τελικώς στις διαθέσεις του προκλητικού Παπαδόπουλου που μαζί με το VAR καθάρισαν την μπουγάδα για τον άμεσα ενδιαφερόμενο συμπολίτη. Οργισμένη ανακοίνωση από την ΠΑΕ που κάποια στιγμή θα πρέπει όμως να βρει τους τρόπους για να προστατεύει την ομάδα από διαιτησίες σαν τη σημερινή.

ΜΕ ΣΧΗΜΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΕΥΡΟ

Με τον Φατόρε να ξεκινάει στο άκρο της άμυνας και τον Μοντόγια να ξεκινάει στα χαφ ο ΑΡΗΣ σε ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια της χρονιάς  αναγκαστικά κατέβηκε με σύνθεση ανάγκης. Κάτι που μαζί με την γενικότερη νωθρότητα που χαρακτήριζε την πλειοψηφία των παικτών μας οδήγησε σε μια ανούσια υπεροχή και μια εικόνα που δεν θύμιζε σε τίποτα τον ΑΡΗ που είδαμε κόντρα στον Παναιτωλικό. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος μέσα στο γήπεδο, είχε τις στιγμές  του με το σουτ του Μορόν και τη φάση του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα όπου Παπαδόπουλος και VAR το έπνιξαν αλλά επί της ουσίας πέταξε με ευκολία τα πρώτα 45’ στα σκουπίδια.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΠΕΟΥ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗ

Πιο ορεξάτος μπήκε στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ μας χωρίς ωστόσο να μπορεί να γίνει όσο απειλητικός θα ήθελε. Έστω και με αυτή την εικόνα μια έμπνευση του Φετφατζίδη από τα δεξιά σε μια προσπάθεια να κάνει το γέμισμα μέσα στην περιοχή η μπάλα πήρε μια περίεργη τροχιά και με λίγη δόση τύχης κατέληξε στα δίχτυα για το 0-1! Επειδή όμως όταν μιλάμε για ΑΡΗ στο Ελληνικό πρωτάθλημα τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ζήσαμε αλλά μια μνημειώδη στιγμή της εξυγίανσης. Χωρίς να φαίνεται ο λόγος παρέμβασης του VAR, o Μπέος έκανε ντου στο γήπεδο και απαίτησε από τον διαιτητή να δει την φάση στο VAR. Το VAR γύρισε τη φάση 15’’ πίσω, είδε παράβαση στο ύψος του κέντρου από τον Φαμπιάνο και κάπως έτσι ένα ακόμη γκολ ακυρώθηκε για την ομάδα μας με έναν τρόπο που σπάνια βλέπεις να συμβαίνει σε παιχνίδια που δεν αγωνίζεται ο ΑΡΗΣ. Και όλα αυτά όταν στην αμέσως προηγούμενη φάση μέσα στη μεγάλη περιοχή ο Φετφατζίδης δέχεται κλωτσιά από τον αντίπαλο του χωρίς φυσικά να καταλογιστεί το πέναλτι.

ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ, ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το προβάδισμα που μας έκλεψαν στο γκολ του Φετφατζίδη ήρθε λίγα λεπτά αργότερα από τα 11 βήματα. Το καθαρό χέρι του αμυντικού του Βόλου μέσα στην περιοχή δεν γινόταν να το πνίξουν και έτσι ο Μορόν με 2^η προσπάθεια έκανε το 0-1 στο 65’.  Ένα προβάδισμα που διατηρήθηκε για περίπου 5’ μιας και στο πρώτο κόρνερ που κέρδισε στη συνέχεια του αγώνα η άμυνα μας είχε για πολλοστή φορά τη γνωστή κακή αντίδραση στα στημένα δίνοντας την ευκαιρία στον Χέρμανσον να σκοράρει χωρίς καμία πίεση. Κανείς δεν πήδηξε στον αέρα ενώ και ο Μεντίλ ήταν πολύ μακριά από τον χώρο ευθύνης του. Τόσο πριν την ισοφάριση όσο και μετά ο Κουέστα εκτέθηκε από την άμυνα του και αναγκάστηκε να κάνει 2 εντυπωσιακές αποκρούσεις για να κρατήσει αρχικά το προβάδισμα μας και στη συνέχεια το Χ. Τα τελευταία 15’ κύλησαν με τον Παπαδόπουλο να σφυρίζει σε κάθε υποψία ευκαιρίας μας, όπως και ο επόπτης που βιαστικά σήκωνε την σημαία ακόμη και εκεί που δεν υπήρχε οφσάιντ. Η φάση του Ντούντου στο 80’ σε μια φάση που εύκολα θα μπορούσε να είχε γίνει το 1-2 ήταν η μοναδική ουσιαστική απόπειρα για να αντιδράσουμε και να πάρουμε τη νίκη.

ΑΣΤΑΘΗΣ, ΑΔΕΙΟΣ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΑΛΩΤΟΣ ΣΤΗ ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ

Το μεγάλο στοίχημα του Ουζουνίδη για το σημερινό παιχνίδι ήταν να πείσει τους παίκτες του να δείξουν το ίδιο πρόσωπο με αυτό κόντρα στον Παναιτωλικό. Δεν τα κατάφερε και σε μεγάλο βαθμό αυτό ήταν που μας κόστισε τη νίκη. Κόντρα σε έναν τόσο μέτριο αντίπαλο όπως ο σημερινός Βόλος αν ο ΑΡΗΣ παρουσιαζόταν όπως έπρεπε, ο Παπαδόπουλος και ο Τζήλος δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Όταν όμως αναγκάζεσαι να βάλεις τον  παροπλισμένο Φατόρε στο αρχικό σχήμα, τον Μοντόγια  σε θέση που φυσιολογικά δεν θα τον έβαζες ποτέ και οι αλλαγές σου γίνονται απλά για να γίνουν τότε δύσκολα να ξεφύγεις από το αποτέλεσμα που σου είχαν προκαθορίσει. Όταν μάλιστα και η άμυνα σου τρώει για πολλοστή φορά τέτοιο γκολ κατά κάποιο τρόπο χάνεις και το δίκιο σου. Κατά κάποιο τρόπο… μιας και ποτέ δεν θα μάθουμε τι παιχνίδι θα παρακολουθούσαμε αν δινόταν το πέναλτι στον Νταρίντα, μετρούσε το γκολ του Φετφατζίδη και έβγαινε με κόκκινη όπως έπρεπε ο Μύγας. Με τα αν όμως δεν πας πουθενά.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΛΑΘΗ» ΤΟΥΣ

Δεν έθελξε ο ΑΡΗΣ σήμερα με την απόδοση του αλλά υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό από τον Βόλο και να έβλεπε τη συνέχεια του πρωταθλήματος με άλλο ενδιαφέρον. Όταν όμως δεν πατάς τον αντίπαλο και λειτουργείς για πολλοστή φορά ερασιτεχνικά σε μια στημένη φάση τότε γίνεσαι εύκολη λεία για τον κάθε Παπαδόπουλο και Τζήλο που αποδέχθηκαν με τεράστια ευκολία την «παρέμβαση» του Μπέου. Και αν απέναντι σε αυτή τη «συμμορία» που διαμορφώνει αποτελέσματα και βαθμολογίες δεν έχεις τρόπο να αντιδράσεις, τότε οφείλεις να  περιορίσεις τα δικά σου λάθη. Δικά μας λάθη που μαζί με τα εγκληματικά σφυρίγματα μας περιορίζουν στην 5^η θέση.

Το καλό του πρόσωπο μας έδειξε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναιτωλικό για περίπου 60’ και με 2 γκολ στο πρώτο ημίχρονο έφθασε στη νίκη. Δεν παρέλειψε όμως να μας υπενθυμίσει με πόση ευκολία κλωτσάει τις ευκαιρίες του αλλά και χάνει τη συγκέντρωση του από προκλητικές διαιτησίες σαν και αυτή του Σιδηρόπουλου(και του Varista) στο Β ημίχρονο. Έβγαλε όμως αντίδραση η ομάδα και σε ένα παγωμένο γήπεδο με ελάχιστο κόσμο κατάφερε να μοιράσει χαμόγελα.

ΕΠΑΙΞΕ ΣΑΝ ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ

Στροφή 180 μοιρών από την εμφάνιση με τον Λεβαδειακό έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα από την πρώτη στιγμή που πάτησε στο χορτάρι. Με ένα καταιγιστικό ξεκίνημα όπου μια ευκαιρία διαδεχόταν την άλλη ο ΑΡΗΣ έμοιαζε άλλη ομάδα. Ο Παναιτωλικός από νωρίς έμοιαζε σαν μποξέρ εγκλωβισμένος στα σχοινιά δεχόμενος συνεχόμενα χτυπήματα με την κεφαλιά του Μορόν μετά από εκτέλεση κόρνερ του Μόντσου να καταλήγει στα δίχτυα για το 1-0.  Στο 30΄ ο Μόντσου μετά την ασίστ στο πρώτο γκολ με μια απίθανη εκτέλεση φάουλ έκανε το 2-0 «κλειδώνοντας» σε μεγάλο βαθμό τη νίκη. Το παιχνίδι είχε έρθει ακριβώς εκεί που θέλαμε χάρη σε μια γεμάτη εμφάνιση που δεν άφηνε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο. Οι 12 ευκαιρίες(7 στην εστία) στο πρώτο ημίχρονο φώναζαν για ακόμη περισσότερα γκολ στη συνέχεια.

ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ VAR ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΟΥΝ

Εξίσου καλά μπήκε ο ΑΡΗΣ και στο Β ημίχρονο με τους παίκτες μας να θέλουν να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται την υπόθεση νίκη και με ένα τρίτο γκολ. Ένα γκολ που δεν ερχόταν μιας και την τελευταία στιγμή είτε διστάζαμε να σουτάρουμε είτε δεν δίναμε την πάσα στη σωστή στιγμή ακόμη και όταν βγαίναμε στην επίθεση με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Παρόλα αυτά ο Παναιτωλικός παρέμενε ακίνδυνος. Μια όμως απίστευτη απόφαση του Σιδηρόπουλου σε συνεργασία με το VAR στο 60’ όπου το φάουλ και κίτρινη κάρτα υπέρ μας όπως καταλογίστηκε μετατράπηκε σε απλή κατοχή(!?!?!) χάλασε το μυαλό των παικτών μας. Ένα σφύριγμα που ήρθε σε συνέχεια αρκετών ανάποδων αποφάσεων που κυριολεκτικά αποσυντόνισε την ομάδα μας. Κάτι που φάνηκε μόλις στο επόμενο λεπτό με τον Παναιτωλικό στην πρώτη του ευκαιρία να βρίσκει με τον Ντιαζ το γκολ με όλη την άμυνα στημένη απέναντι του. Η συνέχεια μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης είχε κάμποσες χαμένες ευκαιρίες για το 3-1 αλλά και 1-2 στιγμές για τους αντιπάλους μας όπου θα μπορούσαν να είχαν ισοφαρίσει. Ευτυχώς το 2-1 παρέμεινε αν και θα μπορούσε να είχε έρθει πολύ πιο εύκολα αν αξιοποιούσαμε τις ευκαιρίες μας αλλά και αν Σιδηρόπουλος και VAR έβλεπαν το πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο 77’ από τον Σιέλη.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ

Πολλές οι αδυναμίες του φετινού ΑΡΗ με την τελευταία εικόνα από το ναυάγιο της Λειβαδιάς να είναι αποκαρδιωτική. Το ότι αυτή η ομάδα όμως έχει ποιότητα και όταν παρουσιάζεται πνευματικά έτοιμη μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα δεν το αμφισβητεί κανείς. Και σήμερα ο ΑΡΗΣ για 55’ δεν χωρούσε την παραμικρή αμφισβήτηση παρά μόνο ένα γιατί. Γιατί δεν έπαιξε έτσι και στην Λειβαδιά. Σήμερα πάντως οι παίκτες του Ουζουνίδη μέχρι να κάνει άνω κάτω το παιχνίδι ο Σιδηρόπουλος τα έκαναν όλα τέλεια. Μόντσου και Σιφουέντες κυριαρχούσαν στο κέντρο, ο Φέτφα συνέχισε να εκθέτει τον πρώην προπονητή του, ο Μορόν ήταν ουσιαστικός και ο Σπίκιτς όσο κυλούσε ο χρόνος ανέβαζε την απόδοση του. Με σωστή πίεση,  γρήγορες μεταβιβάσεις και αποφασιστικότητα ο ΑΡΗΣ έφτιαχνε την μια φάση μετά την άλλη. Εκεί όμως φάνηκε και το μεγαλύτερο πρόβλημα του φετινού ΑΡΗ. Όταν δεν μπορείς να τελειώσεις αυτές τις ευκαιρίες ώστε να πας με ένα ξεκούραστο 4 ή 5-0  τότε κινδυνεύεις από το πουθενά χάρη σε 2-3 ανάποδα σφυρίγματα να αγχωθείς. Το αν ο Ντούντου και ο Σπίκιτς δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα τότε θα μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική ομάδα. Μέχρι τότε όμως θα βασανιζόμαστε χωρίς λόγο όπως σήμερα.  

ΒΡΗΚΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

Άλλος ΑΡΗΣ στη Λειβαδιά, άλλος ΑΡΗΣ ο σημερινός. Για περίπου 55’ ζωγράφιζε μέσα στο γήπεδο,  πέτυχε 2 γκολ(αντί για 4-5) μέχρι να έρθει ο Σιδηρόπουλος με τον Κατσικογιάννη στο VAR για να μας υπενθυμίσουν πόσο εύκολα πέφτουμε στις παγίδες που μας στήνουν. Ευτυχώς πέρα από κάποιες αγχωτικές στιγμές η ομάδα πήρε τη νίκη που δικαιούταν και μαζί 3 πολύτιμους βαθμούς για την μάχη της Ευρώπης. Το αν θα συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς η ομάδα ή με τις πρώτες σταγόνες βροχής θα καταρρεύσει θα το δούμε στη συνέχεια.  Μέχρι τότε κρατάμε τους 3 βαθμούς και συνεχίζουμε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Το ζήσαμε και αυτό με τον κορυφαίο Έλληνα διαιτητή Σιδηρόπουλο.  Πλέον και τα φάουλ υπέρ του ΑΡΗ θα περνάνε φιλτράρισμα μέσω VAR και θα ακυρώνονται!  Ρε, τι άλλο θα δουν τα ματάκια μας με αυτούς τους απίθανους!

Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ από το Καραϊσκάκη όπου δεν κατάφερε να πάρει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας παρόλο που προηγήθηκε με 0-1 και έδειχνε να πατάει καλά στην αναμέτρηση. Ο φθηνός τρόπος όπως μου δέχθηκε τα 2 γκολ επισκίασε τα πάντα. Σχεδόν τα πάντα… μιας και η διάθεση του Σουηδού ρέφερι να «σπρώξει» τον Ολυμπιακό με την υπερβολική 2^η κίτρινη στο Μοντόγια και το «πνίξιμο» του πέναλτι πάνω στον Νταρίντα στο ξεκίνημα του αγώνα δεν κρύβεται εύκολα.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ «ΕΠΝΙΞΑΝ» ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ

Σε ένα πρωτάθλημα παρωδία με τον Ολυμπιακό να κάνει φέτος τα κουμάντα κατεβαίνεις υποψιασμένος και ελπίζεις ο ξένος διαιτητής να κάνει το χρέος του, να παίξουν οι 2 ομάδες μπαλίτσα και να κερδίσει ο καλύτερος ή και να λήξει Χ. Έλα όμως που στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν αυτό δεν γίνεται. Μόλις λίγα λεπτά μετά τη σέντρα, ο Νταρίντα υποδέχεται ωραία την μπάλα και μπαίνει στην περιοχή του Ολυμπιακού και έρχεται ο Ροντινέι και τον κλωτσάει. Έτσι απλά, χωρίς να έχει καμία σχέση με την μπάλα και ρίχνει κάτω τον Νταρίντα. Κάτι φυσικά που δεν ήταν στα πλάνα του Σουηδού διαιτητή και του Varista για αυτό και δεν είδε κανείς τους τίποτα. Όταν λοιπόν γίνεται αυτή η φάση τι να περιμένεις για τη συνέχεια; Τα φάουλ γύρω από την περιοχή του Ολυμπιακού που δεν μας τα έδιναν ποτέ; Τα σπρωξίματα πάνω στον Μορόν και τις αγκαλιές πάνω στον Φέτφα και τον Σουλεϊμάνωφ; Την ανύπαρκτη 2^η κίτρινη κάρτα – αποβολή στον Μοντόγια; Προφανώς και προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα και ακύρωσαν τα 2 γκολ του Ολυμπιακού μιας και στις συγκεκριμένες φάσεις δεν μπορούσαν να ξαναδιαψεύσουν την εικόνα όπως έκαναν στο πέναλτι του Νταρίντα αν και ο Σουηδός όπως φάνηκε από τον φακό το πάλεψε πάρα πολύ για να μετρήσει και αυτό το γκολ.

ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ

Με αυτές τις συνθήκες στο παιχνίδι η ομάδα πατούσε καλά. Ήξερε πως να λειτουργεί στην άμυνα φορτώνοντας το κέντρο και αφήνοντας τις πλευρές πιο χαλαρές, είχε συγκέντρωση και μετέφερε εύκολα και γρήγορα την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Ταυτόχρονα είχε καλές αντιδράσεις όποτε του δινόταν η ευκαιρία και έψαχνε τη στιγμή του για να βγει μπροστά. Σε μια φάση όπου ξεκίνησε από κλέψιμο του Μορόν στον χώρο του κέντρου, οι παίκτες μας συνδυάστηκαν σωστά, η μπάλα κατέληξε πάλι στον Ισπανό όπου με μια πολύ ωραία κίνηση και ακόμη πιο ωραίο ευθύβολο σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε στο 36’ το 0-1! Στα λεπτά που ακολούθησαν μέχρι το ημίχρονο ο Φρίντεκ άνοιξε τον χορό των λαθών με τον Κουέστα όμως να σταματάει τον Μάρτινς διατηρώντας το 0-1.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥ

Σε έπειθε ο ΑΡΗΣ του Α ημιχρόνου ότι μπορεί να φύγει νικητής παρόλο που ο Νίμπεργκ σφύριζε Ολυμπιακό μιας και οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν πολύ να δημιουργήσουν φάσεις. Και επειδή δυσκολευόντουσαν είπαμε να τους βοηθήσουμε από μόνοι μας… Μόντσου και Μπράμπετς συνδυάστηκαν για να δώσουν την ευκαιρία στον Κωστούλα μόλις στο 52’ να ισοφαρίσει. Ο Μοντόγια συνέχισε να μπαίνει άγαρμπα στις φάσεις με τον Σουηδό να αρπάζει την ευκαιρία και να τον αποβάλλει σε μια φάση όπου δύσκολα δίνεται κίτρινη κάρτα. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Ρόουζ που έχασε τη θέση του επιτρέποντας στον Κωστούλα να γίνει ο ήρωας του αγώνα με 2 γκολ. Ένα δεύτερο γκολ λίγα λεπτά πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης σε ένα σημείο του αγώνα όπου θεωρητικά όλη η προσήλωση των παικτών μας ήταν στην άμυνα.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΛΗΣ

Να στείλει τις επιθέσεις του Ολυμπιακού στα πλάγια και να ψάξει με γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας την αντεπίθεση ήταν το πλάνο και σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες του Ουζουνίδη το εφάρμοσαν άψογα. Οι αντίπαλοι μας είχαν την υπεροχή, έκαναν παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν ευκαιρίες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις. Τα 2 γκολ ήταν από φθηνά ατομικά λάθη και ακόμη και αν στο 2^ο γκολ παίζαμε με 10 παίκτες δεν αποτελεί δικαιολογία.  Η ομάδα για ακόμη ένα παιχνίδι δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και δεν κατάφερε να κερδίσει κάτι από τα καλά της διαστήματα. Πέρα από τις απουσίες που υπήρχαν πριν την έναρξη της αναμέτρησης, είχαμε και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς(πριν και κατά την διάρκεια( και τις αναγκαστικές αλλαγές που χάλασαν τα πλάνα του Ουζουνίδη αλλά πλέον το πρόβλημα στο ρόστερ πέρα από ποιοτικό αρχίζει και γίνεται και ποσοτικό. Προφανώς και ο τρόπος που θα διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση ο νέος προπονητής θα καθορίσει και τη συνέχεια μας στο πρωτάθλημα.

ΕΧΑΣΕ ΒΑΘΜΟΥΣ , ΕΧΑΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Είχε το προβάδισμα στο σκορ, σε έπειθε ότι μπορεί να τα καταφέρει και να αντέξει στην «πίεση» του σουηδού ρέφερι και του Ολυμπιακού στο τέλος όμως τα έκανε όλα λάθος και έμεινε με το απόλυτο τίποτα. Έχασε τους βαθμούς, έχασε την ευκαιρία να «ανέβει» ψυχολογικά, έχασε και άλλους 2 παίκτες από τραυματισμούς.  Ανεξάρτητα από το πόσο μακριά φαντάζει αυτή τη στιγμή η τετράδα, η ομάδα φωνάζει για μεταγραφική ενίσχυση και ίσως πλέον να είναι και ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει η κατάσταση. Το χαρτί του προπονητή το «κάψαμε», σειρά τώρα οι μεταγραφές.

ΥΓ. Το πόσο αρρωστημένο είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον και πόσο έχει περάσει στο πετσί των οπαδών των ομάδων του big-πορδ η εύνοια και οι αβάντες το καταλαβαίνεις από παιχνίδια σαν το σημερινό. Όταν αυτή τη φάση του Νταρίντα λες ότι δεν είναι πέναλτι και ότι το σπρώξιμο στον Μπράμπετς πριν το γκολ που ορθώς ακυρώθηκε δεν είναι φάουλ, τότε μάλλον το βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το ποδόσφαιρο.

ΥΓ2. Και κάπου εκεί στη σαπίλα του ποδοσφαίρου κολλάνε και τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Αυτά που στα ρεπορτάζ τους και στα highlights τους δεν έχουν τη φάση του Νταρίντα. Σαν να μην έγινε ποτέ!

Χωρίς τη συγκέντρωση και την ένταση που θα έπρεπε να έχει παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και το πλήρωσε με το χειρότερο τρόπο γνωρίζοντας την ήττα από τον ΝΠΣ Βόλο. Έδωσε δικαιώματα η ομάδα με την παρουσία της και οι αντίπαλοι μαζί με τον Τσαγκαράκη και τους Varistes άρπαξαν την ευκαιρία. Από φάουλ ξεκινάει το γκολ του Βόλου, «διόρθωσε» το καθαρό χέρι-πέναλτι το VAR, δεν είδε κανείς τους τίποτα στις 2 περιπτώσεις πέναλτι πάνω στον Μορόν. Δικαιολογημένη η απογοήτευση του κόσμου που πείσμωσε μετά τη σφαγή του Αγρινίου και γέμισε το γήπεδο αλλά τόσο το τελικό αποτέλεσμα όσο και η εικόνα δεν ήταν αυτή που περίμενε.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αδικαιολόγητα νωθρός και νευρικός μπήκε από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ μας δείχνοντας τεράστια δυσκολία στην επιθετική του ανάπτυξη. Εκεί όπου ήταν αρκετά στατικός και χωρίς δημιουργικότητα εγκλωβίστηκε με ευκολία στο αμυντικό παιχνίδι του διαβασμένου Βόλου. Οι αντίπαλοι είχαν φορτώσει το κέντρο εξουδετερώνοντας τον Μανού και οδηγώντας το παιχνίδι στα εξτρέμ που για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν αναποτελεσματικά. Πιο σημαντικό από όλα τα παραπάνω ίσως και να ήταν η έλλειψη μαχητικότητας που έδειξαν οι παίκτες μιας και με ελάχιστες εξαιρέσεις στις περισσότερες διεκδικήσεις έβγαιναν χαμένοι. Το πρόβλημα στο τρανζίσιον μπορεί να φάνηκε ξεκάθαρα στη φάση του γκολ του Βόλου αλλά ίσως να ήταν ακόμη πιο έντονο όταν επιχειρούσαμε να βγούμε μπροστά. Ακόμη και όταν καταφέρναμε να ξανακερδίσουμε την κατοχή κάθε απόπειρα προσπάθειας να βγούμε γρήγορα στην επίθεση τελείωνε άδοξα κυρίως λόγω της δικής μας διστακτικότητας και έλλειψης συγκέντρωσης. Το χειρότερο από όλα είναι ότι όσο κυλούσε ο χρόνος όχι μόνο δεν προσαρμοζόμασταν στις απαιτήσεις του αγώνα αλλά δίναμε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κρατάει και να κυκλοφορεί εύκολα την μπάλα χωρίς να νιώθει ιδιαίτερη πίεση.

ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ VAR ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥΣ

Όσο κακή και αν ήταν η ομάδα μας σήμερα σε καμία περίπτωση δεν άξιζε την ήττα απέναντι σε αυτόν τον Βόλο που πέρασε 2 φορές το κέντρο για να επιτεθεί. Όταν όμως απέναντι σου έχεις έναν Τσαγκαράκη που τις κάρτες τις είχε μόνο για εσένα, που δεν είδε το φάουλ του Γκαρθία, που είδε(?) το κάτι διαφορετικό στο χέρι-πέναλτι που τον φώναξε το VAR και τη φάση του Μορόν όλοι τους μαζί την προσπέρασαν με ευκολία τότε τα πράγματα γίνονται τόσο δύσκολα που ούτε το βαθμό της ισοπαλίας δεν μπορείς να πάρεις. Όπως και στο Αγρίνιο θα μιλούσαμε για ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι αν ο διαιτητής και οι βοηθοί του στο VAR έκαναν σωστά τη δουλειά τους στις 3-4 φάσεις που οδήγησαν στο τελικό αποτέλεσμα.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

Πέρα από την έως τώρα καλή πορεία της ομάδας και τις σημαντικές νίκες κόντρα σε Ολυμπιακό και ποακ το πιο αισιόδοξο στοιχείο για τη συνέχεια είναι ότι αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα. Πέρα από τους παίκτες που ήδη παίρνουν αρκετό χρόνο συμμετοχής που η λογική λέει ότι πέρα από τον αγωνιστικό ρυθμό θα βρίσκονται και μεταξύ τους καλύτερα υπάρχουν και αυτοί που περιμένουν την ευκαιρία στην άκρη του πάγκου για να δείξουν ότι αξίζουν. Αυτή όμως η προοπτική εδώ και μερικά παιχνίδια έχει πάει περίπατο. Την ίδια στιγμή που ανταγωνιστές μας στην κορυφή και οι αντίπαλοι μας βελτιώνονται και μας διαβάζουν καλύτερα, εμείς παραμένουμε στάσιμοι. Ναι δεν γίνεται τα όποια αγωνιστικά προβλήματα να διορθωθούν έτσι απλά με 2-3 προπονήσεις αλλά δεν γίνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι τα προβλήματα να παραμένουν αμετακίνητα. Από τις αδράνειες της άμυνας, την αναποτελεσματικότητα των εξτρέμ, τα μπλάκ άουτ στο κέντρο μέχρι το πεταμένο πρώτο ημίχρονο, έχουμε φτιάξει ένα αρνητικό μοτίβο που ζοριζόμαστε να διορθώσουμε. Ναι, υπάρχουν οι παίκτες που με μια κίνηση μπορούν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα αλλά αυτό δεν γίνεται να αποτελεί τον τρόπο λειτουργίας μας. Δουλειά του Άκη Μάντζιου και των παικτών του είναι αυτά, να βρουν τι φταίει και να το διορθώσουν. Υπάρχει υλικό, η ομάδα είναι στον σωστό δρόμο αλλά θα πρέπει να συνεχίσει να βαδίζει σε αυτόν.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ

Σε ένα φυσιολογικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον όπου τα παιχνίδια παίζονται 50-50,  για να έρθει η νίκη όταν έχεις απέναντι σου έναν υποδεέστερο(αν και διαβασμένο) αντίπαλο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση να βγάζεις φωτιές και να τον ισοπεδώσεις για να πάρεις τους 3 βαθμούς. Στον μαγικό κόσμο όμως της ελληνικής σουπερλίγδ όταν είσαι ο ΑΡΗΣ, είσαι υποχρεωμένος να προετοιμάζεσαι ώστε να κερδίσεις και τους διαιτητές. Γιατί αν μπεις χαλαρός, χωρίς την απαραίτητη συγκέντρωση και ένταση θα σε τιμωρήσουν. Θα σε τιμωρήσει ο ΝΠΣ Βόλος τη μια φορά που θα περάσει το κέντρο, θα σε τιμωρήσει ο Τσαγκαράκης, θα σε τιμωρήσει και το VAR. Και επειδή το τι βλέπουν και τι σφυρίζουν οι άλλοι εμείς δεν μπορούμε να το διορθώσουμε, οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι και να παρουσιαστούμε στη συνέχεια πιο δυνατοί. Μόνο έτσι θα γίνει η δουλειά… Δεν θέλει απογοήτευση. Επιμονή και πείσμα θέλει από όλους μας. Ο κόσμος το έδειξε σήμερα, θα πρέπει να το δείξει και η ομάδα στη συνέχεια.  

ΥΓ. Για πες μας ρε Λαουάν που ήσουν και στο γήπεδο… στην φάση του Γκαρθία πριν το 0-1 και στη φάση του 77’ πάνω στο Μορόν υπάρχει «touch» ή όχι;

ΥΓ2. Και άλλοι κλεμμένοι βαθμοί στο σακούλι της ντροπής.

Από τον Σιδηρόπουλο και την «καρατιά» του Μπρινιόλι, στους Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά που είδαν φάουλ του Σιφουέντες ακυρώνοντας το υπέροχο γκολ του Μανού και στη συνέχεια δεν είδαν τίποτα στη φάση του τραυματισμού του Χουάνκαρ αναγκάζοντας μας να παίξουμε με 9 παίκτες και να δεχθούμε και το 2^ο γκολ. Το περιμέναμε με το που ορίστηκε ο Τσιμεντερίδης και δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο τρόπο.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ

Και αν θα πρέπει να ασχοληθούμε και με το αγωνιστικό τότε ναι θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι αναγκαστικές αλλαγές στην άμυνα και η απουσία του Κουέστα στοίχισαν στην ομάδα. Φαινόταν ότι δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν και αυτό επηρέασε συνολικά την αγωνιστική μας συμπεριφορά και οδήγησε σε ένα άνευρο πρώτο ημίχρονο και ένα φθηνό γκολ από αδράνεια της άμυνα μας. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ που έψαξε το γκολ και κατάφερε μάλιστα να βρει 2 και να ανατρέψει εντελώς την εις βάρος του κατάσταση χάρη στην ποιότητα του Μανού Γκαρθία. Το ότι ακυρώθηκε το προβάδισμα του ΑΡΗ και αναγκάστηκε η ομάδα μας να παίξει με 9 παίκτες στη φάση που δέχθηκε το 2^ο γκολ ήταν μια ιδιαίτερη συνθήκη που διαμορφώθηκε από τον διαιτητή και το VAR. Ας κρατήσει η ομάδα ότι στο επόμενο θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα ώστε να μην δώσει σε κανέναν την ευκαιρία να μας κλέψει τους βαθμούς όπως έγινε σήμερα. Δεν είναι εύκολο, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ VAR

Σε παιχνίδια σαν το σημερινό το να μένεις στα κακώς κείμενα της ομάδας σου μόνο σε λάθος μονοπάτια θα οδηγηθείς. Ο ΑΡΗΣ μπήκε αισθητά βελτιωμένος στο Β ημίχρονο, ο Μανού πέτυχε 2 πανέμορφα γκολ και η ομάδα ήταν μπροστά με 1-2 στο 64΄. Αυτός ήταν ο αγώνας που παρακολουθήσαμε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο. Το παιχνίδι που ακολούθησε ήταν αυτό που αποφάσισαν με το ζόρι να δούμε ο Τσιμεντερίδης με τον Ζαμπαλά. Αν νομίζουν όμως ότι έτσι εύκολα θα ξεμπερδέψουν με τον ΑΡΗ στο τέλος θα εκπλαγούν. Δεν μασάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου.

ΥΓ. Και 10 γκολ αν έβαζε ο Παναιτωλικός, αν ήταν οφσάιντ θα έπρεπε να ακυρωθούν! Τι όχι;

ΥΓ2. «Μήνυμα στήριξης» από Τσιμεντερίδη και Ζαμπαλά στον Σιδηρόπουλο… για να μην νιώθει μόνος.

Δεν απέφυγε την ήττα ο ΑΡΗΣ μας στην Opap Arena κόντρα στην ΑΕΚ και πλέον καλείται στη ρεβάνς στο κατάμεστο όπως αναμένεται Κλ.Βικελίδης να ανατρέψει το εις βάρος του 1-0. Τη σφραγίδα του στο παιχνίδι έβαλε ο Σιδηρόπουλος με την απίστευτη άρνηση του να δώσει την κόκκινη κάρτα στην εγκληματική ενέργεια του Μπρινιόλι αδιαφορώντας μάλιστα και για τις συστάσεις του VAR που τον προέτρεψε να ξαναδεί την φάση πιο καλά. Η εικόνα δεν τον συγκίνησε αφού αίμα δεν είχε χυθεί… και ο αποφασισμένος Σιδηρόπουλος πρόσθεσε στην ελληνική διαιτησία άλλη μια μνημειώδη απόφαση που θα θυμόμαστε για καιρό.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

Λίγο η κούραση, λίγο οι 5 αλλαγές στο αρχικό σχήμα , λίγο και το ότι το Χ μας βόλευε και ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αρκετά διστακτικός στο πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είχε την υπεροχή και έψαχνε το γκολ χωρίς να μας αγχώνει ιδιαίτερα αλλά και χωρίς να νιώθει κάποια απειλή. Η χαμηλή ένταση στην πίεση όταν δεν είχαμε την μπάλα και η αργή σκέψη όποτε είχαμε την κατοχή μας οδήγησε σε έναν παθητικό ρόλο.

Ο ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ

«Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές» είναι το σλόγκαν αλλά αποφάσεις σαν αυτές του Σιδηρόπουλου μόνο δεν βοηθάνε προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα όμως βοηθάνε ομάδες σαν την ΑΕΚ να πάρουν αυτό που θέλουν με οποιοδήποτε τρόπο! Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί ο μη καταλογισμός της κόκκινης κάρτας στην καρατιά του Μπρινιόλι πάνω στον Σουλεϊμάνoφ στο 34’ από τον Σιδηρόπουλο. Τι και αν ο Φωτιάς από το VAR αδυνατούσε να κλείσει τα μάτια σε αυτό που είδε όλη η Ελλάδα; o Σιδηρόπουλος επιβεβαίωσε το πόσο «σπουδαίος» διαιτητής είναι, ακύρωσε το VAR και μαζί και την νοημοσύνη μας. Μια ξεκάθαρη φάση όπου θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό τις ισορροπίες της αναμέτρησης με το σκορ εκείνη την στιγμή να είναι στο 0-0.  Στις καθυστερήσεις με τη βοήθεια της τύχης μετά από εκτέλεση κόρνερ δόθηκε η ευκαιρία στον Μαρσιάλ από κοντά να κάνει το 1-0.

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ …ΑΓΓΙΞΕ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ αναγκαστικά έπρεπε να ανεβάσει την πίεση του και αυτό ακριβώς έκανε. Η ομάδα ανέβηκε πιο ψηλά διεκδικώντας περισσότερες κατοχές σε σχέση με τα πρώτα 45’. Όσο όμως και αν προσπαθούσε στο τέλος πάντα κάτι έλειπε για να φτιάξουμε ουσιαστικές ευκαιρίες.  Ακόμη όμως και με αυτή την προβληματική εικόνα Ντιαντί και Κουάισον θα μπορούσαν τόσο στο 80’ όσο και στην τελευταία φάση του αγώνα να βρουν το γκολ της ισοφάρισης.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Με 3 παιχνίδια μέσα σε 1 εβδομάδα ο δρόμος της διαχείρισης δυνάμεων μοιάζει με μονόδρομο για κάθε ομάδα. Έτσι και ο Μάντζιος σήμερα προσπάθησε να διαχειριστεί την κούραση αλλά και τον αγωνιστικό ρυθμό κάποιων βασικών παικτών. Όλο αυτό δεν μας βγήκε μιας και το κενό του Μορόν στην επίθεση και του Σιφουέντες στο κέντρο δεν μπόρεσε να καλυφθεί επαρκώς. Αλλά και αυτοί που ξεκίνησαν και είχαν αγωνισθεί και την Κυριακή έμοιαζαν μια ταχύτητα κάτω στις κινήσεις τους και στην σκέψη τους. Όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχει βαθύ ρόστερ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή συγκεκριμένα κενά δεν μπορούν να καλυφθούν. Κατά τα άλλα θα πρέπει και ο Μάντζιος να ξεκαθαρίσει τις σκέψεις του για αυτά τα παιχνίδια όπου πέρα από τη νίκη βολεύεσαι και με το Χ. Γιατί κινδυνεύεις όπως σήμερα να φύγεις με άδεια χέρια.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ

Δεν έθελξε η ομάδα με την απόδοση της αν και θα μπορούσε έστω και στο φινάλε του αγώνα να ισοφαρίσει. Ενός αγώνα με αλλοιωμένες από τον Σιδηρόπουλο συνθήκες που αγνόησε τις τάπες στο πρόσωπο του Σουλεϊμάνoφ αλλά και τις «συστάσεις» του VAR για να δώσει την πεντακάθαρη κόκκινη κάρτα. Και έτσι όπως το κανόνισε ο Σιδηρόπουλος με μειονέκτημα θα πάμε στη ρεβάνς αλλά…  αυτό το 1-0 μέσα στο Κλ.Βικελίδης δεν φοβίζει κανέναν.

ΥΓ. Εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές και μάλιστα χωρίς VAR! Άκου εκεί να διορθώνουν από το VAR τον Σιδηρόπουλο …ντροπή!

ΥΓ2. Εντωμεταξύ οι καλομαθημένοι οπαδοί της ΑΕΚ μάλλον πίστευαν ότι το VAR φώναξε τον διαιτητή για να ακυρώσει την κίτρινη κάρτα! Έτσι είναι αν συνηθίζεις στην εύνοια, κάπου το όριο της υποκρισίας και της ντροπής χάνεται.

Ότι καλύτερο μπορούσε έκανε ο ΑΡΗΣ απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης για το super cup, γνωρίζοντας την ήττα με 81-68. Δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες, όπως δεδομένα και τα σφυρίγματα των διαιτητών. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως ο ΑΡΗΣ ίσως και να πραγματοποίησε την καλύτερη έως τώρα εμφάνιση. Υπήρχαν και πάλι οι τρανταχτές αδυναμίες αλλά αυτή η εικόνα ήταν σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Ότι ακριβώς είδαμε στο πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στην Βενέτσια είδαμε και σήμερα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο ΑΡΗΣ μπήκε ορεξάτος, βομβάρδισε έξω από τα 6.75 αλλά κάτω από το καλάθι είχε τεράστια προβλήματα. Η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν η πληγή από τα αποδυτήρια για τον ΑΡΗ μας.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ

Στο 2^ο δεκάλεπτο επί της ουσίας κρίθηκαν όλα. Από την μια τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο, από την άλλη Τσαρούχα και Καρπάνος μοίραζαν φάουλ στους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να επιδοθεί σε ένα ρεσιτάλ βολών. Η διαφορά ξέφυγε, οι αντίπαλοι μας βρήκαν ρυθμό και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία. Τόσο τυπική διαδικασία που μέχρι και οι διαιτητές όταν η διαφορά πήγε στο +20 γύρισαν τον διακόπτη σφυριγμάτων βλέποντας πιο ορθολογικά το παιχνίδι.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Απαλλαγμένος από το πρέπει της νίκης αλλά και της εμφάνισης λόγω του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ έδειξε ένα πολύ πιο ώριμο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε. Μπορεί ο Νόλεϊ να σπατάλησε επιδεικτικά τον χρόνο που του δόθηκε οι υπόλοιποι όμως σε διάφορα κομμάτια του αγώνα έδειξαν κάποια θετικά στοιχεία. Ο Μποχωρίδης ούτε καν σε φιλικό παιχνίδι δεν είχε καταφέρει να παρουσιάσει ένα τόσο θετικό πρόσωπο αλλά σήμερα θύμισε τον παίκτη που μας έκανε υπερήφανους μέσα στο παρκέ με τα κατορθώματα του. Ο Μπάνκς με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν ένας κανονικός σέντερ. Χωρίς παιχνίδι με την πλάτη στην επίθεση αλλά κατά τα άλλα κανονικός σέντερ. Και αυτό ήταν το σημαντικότερο κέρδος σήμερα. Μέχρι και ο Ρόμπερτς που στα προηγούμενα παιχνίδια έμοιαζε αόρατος σήμερα φώναξε παρών. Και ο Χατζηδάκης είχε θετική παρουσία. Ναι μεν η τριάδα Ντετζόυλιους – Γούντμπερι -  Νόλεϊ ήταν τραγική αλλά στην περιφέρεια όταν επιστρέψει και ο Χότζ θα έχει λύσεις η ομάδα, κάτω όμως από το καλάθι μέχρι σήμερα υπήρχε το απόλυτο χάος. 

ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Ένα δεκάλεπτο άντεξε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι… κάτι το αναμενόμενο κόντρα σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό(και την κουστωδία του). Αυτό όμως που είχε σήμερα την αξία του και πρέπει να κρατήσουμε ήταν η συνολική εικόνα που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια(φιλικά και επίσημα) ήταν βελτιωμένη. Ιδιαίτερα κάτω από το καλάθι όπου το πρόβλημα έμοιαζε τεράστιο είδαμε τον Μπάνκς να προσφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Στον μικρό τελικό της ταλαιπωρίας, οι παίκτες του Καστρίτη θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν. Θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο δυσοίωνα όσο φαινόντουσαν μέχρι το σημερινό τζάμπολ.

ΥΓ. Σε φόρμα οι 3 διαιτητές. Επιβεβαίωσαν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι ότι και την νέα αγωνιστική  χρονιά θα είναι οι πρωταγωνιστές…

ΥΓ2. Αν και κάτοχος διαρκείας, η ανάγνωση των τιμών για το Eurocup μου προκάλεσαν ένα σοκ. Σοβαρά τώρα 25€; 

Τρίτωσε το κακό με την διαιτησία σήμερα, με τον Παπαδόπουλο και το VAR να μας κλέβει τους 2 βαθμούς. Προσπάθησαν με τη σέντρα να βρουν πέναλτι, είδαν χέρι στο γκολ του Σαμόρα, δεν είδαν πέναλτι πάνω στον Μορόν νωρίτερα ενώ ο επόπτης με ιδιαίτερη βιασύνη ανακάλυπτε το ένα οφσάιντ μετά το άλλο. Σε ένα παιχνίδι που ο ΑΡΗΣ είχε προβλήματα στην ανάπτυξη, δεν διαχειρίστηκε σωστά το προβάδισμα του αλλά και με αυτά πάλι θα έπαιρνε τη νίκη αν δεν υπήρχε αυτή η διαιτησία.

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΡΥΘΜΟ

Με την επανεμφάνιση του Φαμπιάνο στο αρχικό σχήμα λόγω της έκτακτης απουσίας του Βέλεθ ο Άκης Μάντζιος ακολούθησε την ίδια συνταγή με τις Σέρρες προσπαθώντας από νωρίς να σταθεροποιήσει ένα σχήμα. Όπως ακριβώς και στις Σέρρες ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να ελέγξει το παιχνίδι και ως ένα βαθμό το κατάφερε. Απέναντι του όμως είχε έναν καλοστημένο Αστέρα Τρίπολης που έπαιζε το παιχνίδι της αντεπίθεσης πολύ καλά. Αποτέλεσμα να έχουμε την κατοχή αλλά να δυσκολευόμαστε να δημιουργήσουμε φάσεις. Οι προσωπικές ενέργειες και τα σουτ του Γκαρθία ήταν ότι καλύτερο είχαμε να παρουσιάσουμε στα πρώτα 45’

ΑΝΟΙΞΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ Ο ΜΟΡΟΝ

Ο Αστέρας ήταν επικίνδυνος στις αντεπιθέσεις του και μπήκε δυνατά στο Β ημίχρονο αλλά ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που βρήκε το γκολ στο 62’. Ο Μοντόγια που πέρασε ως αλλαγή, έδωσε περισσότερη ζωντάνια στην δεξιά πλευρά σε σχέση με τον Μάγιο και ήταν αυτός που έβγαλε την ασίστ στον Μορόν για να επιστρέψει στο σκοράρισμα. Ο Ισπανός ήταν εκεί που έπρεπε, πρόλαβε τους αντίπαλους αμυντικούς και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Μάλιστα μέσα στα λεπτά που ακολούθησαν ο ΑΡΗΣ είχε την ευκαιρία να διπλασιάσει τα γκολ και να κλειδώσει τη νίκη αλλά η μπάλα δεν μας έκανε τη χάρη.

ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

 Και ενώ το παιχνίδι φαινόταν να είναι ακριβώς εκεί που το θέλουμε ξαφνικά η ομάδα έδειξε να χάνει την συγκέντρωση της. Κάτι που φαινόταν κυρίως στις τοποθετήσεις μας στην άμυνα όπου σε αρκετές φάσεις μας έπιασαν στον ύπνο και γίνανε επικίνδυνοι. Αποκορύφωμα της αμυντικής αδράνειας ήταν η φάση του 81’ όπου ο Παλάσιος ξεφεύγει με ευκολία του Σαμόρα και στην εξέλιξη της φάσης γίνεται το 1-1. Η ολιγωρία στην άμυνα συνεχίστηκε και στα επόμενα λεπτά με τους αντιπάλους μας να φθάνουν κοντά και στην ολική ανατροπή.

Ο ΣΑΜΟΡΑ ΣΚΟΡΑΡΕ, Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR ΕΙΔΑΝ ΧΕΡΙ

Όσο και αν την κοιτάς την φάση… χέρι που δεν είναι κολλημένο στο σώμα δεν μπορείς να διακρίνεις. Οι λεβέντες όμως της εξυγίανσης είχαν συγκεκριμένη αποστολή και έπρεπε να την φέρουν εις πέρας. Με συνοπτικές διαδικασίες ένα γκολ που μοιάζει πεντακάθαρο ο Παπαδόπουλος με τις ευλογίες του VAR το ακύρωσαν. Άλλο ένα «λάθος», άλλοι 2 χαμένοι βαθμοί.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙΣ

Δεν έθελξε ο ΑΡΗΣ με την απόδοση του σήμερα και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν είχε τις εμπνεύσεις για να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός. Ενώ και στην άμυνα που έμοιαζε δυνατός είχε κάποιες στιγμές αδράνειας που μπορούσε να είχαν οδηγήσει σε πανωλεθρία. Λογικό ως ένα σημείο να υπάρχουν αυτές οι αδυναμίες σε αυτό το χρονικό σημείο και θα πρέπει ο Μάντζιος με τους παίκτες του να δουλέψουν. Η ομάδα έχει πολύ καλά στοιχεία αλλά θέλει τον χρόνο της. Την προσπάθεια όμως την κάνει και αυτή η προσπάθεια αν δεν είχε εμπόδια τους διαιτητές και το VAR θα είχε «γράψει» 3 στα 3 και 9 βαθμούς. Ναι θα πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας, θα πρέπει η ομάδα να ενισχυθεί, να βελτιωθεί και να γίνει πιο αποτελεσματική. Άλλο αυτό και άλλο οι 4 κλεμμένοι βαθμοί σε 3 παιχνίδια.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ ΒΑΘΜΟΥΣ

Ναι, ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά αυτή δεν σημαίνει ότι δεν άξιζε τη νίκη. Και την άξιζε και τα γκολ για να την πάρει τα έβαλε. Όταν όμως απέναντι σου έχεις αυτούς τους καμικάζι διαιτητές και Varistes το μόνο που σου απομένει να κάνεις είναι να αναρωτιέσαι αν θα πρέπει να πιστεύεις στα μάτια σου ή όχι… Περιμέναμε μια δύσκολη «εξυγιαντική» χρονιά αλλά αυτό το 3 στα 3 δεν έχει προηγούμενο… Μοναδική απάντηση πρέπει να είναι η μεταγραφική ενίσχυση,  η αγωνιστική βελτίωση και η μαζική στήριξη από όλους μας.

ΥΓ. Έλειψε ο κόσμος από το σημερινό παιχνίδι. Όχι ότι χαμπαριάζουν οι «εντολοδόχοι» από τέτοια… αντιθέτως μπορεί να μας περίμεναν στην γωνία παρέα με τα φιλαράκια τους από τη ΔΕΑΒ.