Δεύτερο παιχνίδι χωρίς κόσμο στο Παλέ για την ομάδα μας και όπως όλα δείχνουν με την ύποπτη αδράνεια του ΑΣΕΑΔ το η "αποστολή" του Αναστόπουλου σιγά σιγά ολοκληρώνεται με απόλυτη επιτυχία. Αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ  το πλήρωσε με την εντός έδρας από τον συμπολίτη, ενώ εξωαγωνιστικά αν και για την ώρα δεν έχει γίνει κάποια συγκεκριμένη αναφορά από την διοίκηση οι φήμες μιλάνε για χοντρό πρόβλημα μετά τον οικονομικό στραγγαλισμό εξαιτίας της τιμωρίας. Μαζί με όλα αυτά ήρθε και η ντροπιαστική ήττα στην Αμαλιάδα με την βοήθεια της διαιτησίας με αποτέλεσμα ο κόσμος να λαμβάνει το μήνυμα ότι ούτε φέτος πρόκειται να αλλάξει κάτι αγωνιστικά και να μπαίνει σε σκέψεις αν τελικά η απαγόρευση μεταγραφών από τη FIBA ήταν το τροχοπέδη τα προηγούμενα χρόνια ή συμβαίνει κάτι άλλο...Το πόσο απαραίτητη είναι η σημερινή νίκη είναι περιττό να το αναφέρουμε. Το θετικό ως τώρα είναι ότι τόσο ο Δ.Πρίφτης όσο και οι παίκτες του φαίνεται με τις δηλώσεις τους να καταλαβαίνουν την σημασία του αγώνα.

Αγωνιστικά ο Κολοσσός είναι αποδυναμωμένος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί αυτή τη στιγμή να διαθέτει στις τάξεις τον πρώτο σκόρερ της Α1 Μάικ Τζέιμς αλλά όπως φάνηκε στα τελευταία 2 παιχνίδια του Κολοσσού απέναντι στην Πάτρα και την Κηφισιά με λίγη παραπάνω προσοχή μπορεί να περιοριστεί. Η πληθώρα ξένων στο ρόστερ του αλλά και η παρουσία του έμπειρου Α.Τσάμη δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα θα πρέπει να δείξει ιδιαίτερη προσήλωση στην άμυνα και να ξεπεράσει τις "παιδικές του ασθένειες" στην επίθεση. Εκεί όπου από την εικόνα που έχουμε δει ως τώρα επικρατεί το απόλυτο χάος και σε μεγαλό ποσοστό βασιζόμαστε στην καλή ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης ατομικά. Ο Βεζένκοφ δείχνει μια σχετική σταθερότητα ενώ και ο Αντεγκμπόγιε που υπέγραψε την συνέχιση της συνεργασίας του με τον ΑΡΗ εκτός του τελευταία αγώνα στα προηγούμενα ήταν καθοριστικός. Θα περιμένουμε να δούμε αν τελικά ο Τόμας θα αγωνιστεί πιο μυαλωμένα και αν φυσικά ο Δ.Πρίφτης ξεπεράσει τις εμμονές του και αρχίσει να κάνει τα βασικά. Βασικά πράγματα όπως να προστατεύει τον Νέιμικ από τα φάουλ δίνοντας χρόνο συμμετοχής στον Χαρίση, να μην κόβει τον ρυθμό του Ριντ και φυσικά να εμπιστευτεί σαν οργανωτή έναν πόιντ γκαρντ που έχει το καθαρό μυαλό για να το κάνει... Αν πάλι δούμε τον ΑΡΗ του Σίμτσακ, του Μούρτου και των άλλων παιδιών τότε τα πάντα μπορούν να συμβούν...

Ο ΑΡΗΣ μια με την Κηφισιά στο κύπελλο και μια στο πρωτάθλημα με την Αμαλιάδα βιώσε την οργή της ΕΟΚ και των "γκρι". Ενώ η απίστευτη διακοπή του αγώνα με τον συμπολίτη από τον Αναστόπουλο ακόμη να "χωνευτεί". Πέρα όμως από το ξέσπασμα του κ.Αρβανίτη βλέπουμε να συνεχίζετε η ίδια πολιτική χαμηλών τόνων που έχει οδηγήσει τον ΑΡΗ να είναι κομπάρσος σε αυτό το πρωτάθλημα και να αναρωτιέται αν τελικά μπορεί να βγει 5ος ή αν το Ρέθυμνο και η Πάτρα θα ανεβάσουν στροφές και θα χάσει και αυτόν τον "στόχο". Σίγουρα αν ο ΑΡΗΣ είχε το διπλάσιο μπάτζετ θα μιλούσαμε για άλλα, από την στιγμή όπως που οι οικονομικοί πόροι είναι περιορισμένοι τότε πρέπει να λειτουργείς πιο μυαλωμένα και πιο προσεκτικά. Είτε στον καταρτισμό του ρόστερ, είτε στην  επικοινωνιακή πολιτική σου με τον κόσμο σου. Τον κόσμο στην Ελλάδα που συνεχίζει και στηρίζει το μπάσκετ... Ελπίζω σύντομα διοίκηση και προπονητής να μας κοιτάξουν στα μάτια και να μας πουν που στοχεύει ο ΑΡΗΣ φέτος. Γιατί ήττες σαν και αυτές από την Αμαλιάδα και την Κηφισιά αλλά και το έγκλημα του Αναστόπουλου μόνο αισιόδοξους δεν μας κάνουν...

ΥΓ. Άλλη μια αγωνιστική χωρίς ΑΡΗ. Ούτε στο γήπεδο... ούτε καν από την TV....

"Πυροτέχνημα" τελικά αποδείχθηκε το φορμάρισμα της ομάδος όπου στο πιο κρίσιμο παιχνίδι των τελευταίων αγωνιστικών επέστρεψε στις μέτριες εμφανίσεις και γνώρισε οδυνηρή ήττα από τον αδιάφορο Κολοσσό. Ένα αποτέλεσμα που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μας οδηγούν στην 7η θέση και μας στέλνουν στο ΣΕΦ και στον Ολυμπιακό με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ελπίδες μας στα πλέιοφς. Μια εξέλιξη που δικαιολογημένα μας γεμίζει με απογοήτευση και αναγκαστικά μας ωθεί να σκεφτόμαστε και πάλι όλα τα λάθη που έγιναν από την αρχή της χρονιάς.

Μπορεί η ομάδα μας να μπήκε δυνατά και να έδειξε ότι ήρθε αποφασισμένη να πάρει την πολύτιμη νίκη αλλά από το πρώτο δεκάλεπτο φάνηκα τα πρώτα αρνητικά δείγματα γραφής μιας και παρόλο που ήμασταν μπροστά στην επίθεση υπήρχε πρόβλημα. Η πολυφωνία στην επίθεση που ήταν και το στοιχείο που είχε αλλάξει τις τελευταίες αγωνιστικές στον τρόπο παιχνιδιού μας σήμερα δεν υπήρχε με αποτέλεσμα σχεδόν όλο το επιθετικό βάρος να πέσει στους  Μποχωρίδη, Πελεκάνο και Βεζένκοφ που πέτυχαν τους 51 από τους 69 πόντους της ομάδος. Ενώ από τους υπόλοιπους προσπάθησαν οι Χαρίσης και Μούρτος χωρίς όμως να κάνουν την διαφορά. Αν και δεν υπήρχε πλήρη τηλεοπτική κάλυψη πέρα από κάποια αποσπασματικές συνδέσεις που έκανε το Novasports ώστε να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα, απορίας άξιο είναι το γιατί ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου σύμφωνα με την στατιστική όπως ήταν ο Βεζένκοφ αγωνίστηκε μόλις 21΄ σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν είχε τις επιθετικές λύσεις των προηγούμενων αγωνιστικών. Από την άλλη όπως φάνηκε σε όλα τα γήπεδα σήμερα αδιάφορες ομάδες δεν υπήρχαν και ο Κολοσσός έκανε αυτό που οφείλει να κάνει κάθε ομάδα που σέβεται τους οπαδούς και την ιστορία της.  Και παρόλο που από το +8 βρέθηκε στο -2 λίγο πριν την λήξη του αγώνα τελικά χάρη στο τρίποντο του Νώντα Παπαντωνίου 1'' πριν την λήξη του αγώνα πήρε την νίκη. Ένας Παπαντωνίου που όπως και στο Παλέ έτσι και στην Ρόδο ήταν ο καλύτερος παίκτης του Κολοσσού. Ένας παίκτης τον οποίο έχουμε αναφέρει αρκετές φορές μέσα από το PlanetARIS.gr τα τελευταία 2 χρόνια όταν η δικαιολογία για το απαγορευτικό μεταγραφών της FIBA αρχίζει και κουράζει. 4η γεμάτη χρονιά στην Α1 για τον 23χρονο παίκτη με τις 2 προηγούμενες στο Περιστέρι να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και κατέληξε στον Κολοσσό. Όταν οι φωστήρες του τεχνικού τιμ της ΚΑΕ αποφάσισαν να αφήσουν την ομάδα με λιγότερους περιφερειακούς παίκτες, χωρίς ούτε έναν από αυτούς στους οποίους βασίστηκαν να έχουν στο βιογραφικό τους τον χρόνο συμμετοχής που έχει ο νεαρός αθλητής στην Α1.

Κατάρα έχει πέσει στον σύλλογο και όλα μας πάνε στράβα μπορεί να πει κάποιος ή απλά ότι θερίζουμε ότι σπείραμε το καλοκαίρι όπου γίνεται ο σχεδιασμός της ομάδος... Μπορεί αγαπημένες ατάκες των προπονητών και των διοικήσεων να είναι "στο τέλος κάνουμε ταμείο", "να μας κρίνετε στο τέλος", "στα πλέιοφς θα δείξουμε", κτλ κτλ αλλά η σταθερότητα και η αγωνιστική αξιοπιστία είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία μιας σωστής επαγγελματικής ομάδος. Πέρσι που τόσο πολύ ανεβάσαμε την ομάδα μας για τις εμφανίσεις της στους αγώνες με τον Πανιώνιο προσπεράσαμε με τεράστια ευκολία μια μίζερη χρονιά που αν δεν μας ευνοούσαν τα άλλα αποτελέσματα και δεν ήταν σωστός ο Πανιώνιος στην Πάτρα θα καταλήγαμε έβδομοι όπως φέτος που οι συγκυρίες μας τα χάλασαν. Έτσι λοιπόν φέτος σύμφωνα με την εικόνα που δείξαμε ολόκληρη την χρονιά ο ΑΡΗΣ μάλλον για την 7η θέση αξίζαμε μιας και όλες οι ομάδες που μας προσπέρασαν και ιδιαίτερα οι Πανιώνιος, μπαογκ και ΑΕΝΚ από την αρχή έδειξαν ένα σαφώς καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Ο ΑΡΗΣ οφείλει να παλέψει τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε και κάτι καλύτερο από κάποια "τιμητική εμφάνιση". Τουλάχιστον τώρα που καταλήξαμε έβδομοι ας σταματήσουν τα παραμύθια στην ΚΑΕ περί στόχων που παρουσιάζονται όπως βολεύει και πλάνων με μακρινό χρονικό ορίζοντα και ας κοιτάξουν σε αυτό το αστείο πρωτάθλημα να παρουσιάσουν μια ομάδα που τουλάχιστον να μην πληγώνει τον Αρειανό, όπως τον πλήγωσε σήμερα...

ΥΓ1. Τώρα δηλαδή ο Μίνιτς δεν κάνει καλή δουλειά και φεύγει;

ΥΓ2. Παρακαλούμε τους αμέτοχους-μετόχους αφού αποφάσισαν να ανοίξουν το στοματάκι τους και να "πιαστούν" με τον έναν και συγκεκριμένο όπου όλοι οι παράγοντες του ΑΡΗ έχουν κάτι να πουν να μας εξηγήσουν για τα χρέη της ΚΑΕ, τον Γ.Δαμιανίδη και την συμμετοχή τους στις "πετυχημένες" διοικήσεις της ΠΑΕ που στήριξαν.

Χωρίς να μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα ότι οι τελευταίες συνεχόμενες νίκες που συνδυάστηκαν με καλές εμφανίσεις οφείλονται στο ότι η ομάδα βρήκε την χημεία της ή στο momentum και την δυναμικότητα των αντιπάλων αλλά ενόψει της σημερινής κρίσιμης αναμέτρησης μπορώ να πω ότι ύστερα από πάρα πολύ καιρό οι παίκτες του Μ.Μίνιτς μου βγάζουν μια σιγουριά για τη νίκη. Κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς ότι τα τελευταία 2 χρόνια ήταν πάρα πολλές οι φορές που μέσα στο γήπεδο διαψευθήκαμε. Από πέρσι παιχνίδια κρίσιμα όπως το αντίστοιχο τελευταίο παιχνίδι με τον Ίκαρο Καλλιθέας που ο ΑΡΗΣ έχασε με κατεβασμένα χέρια χωρίς να κρατήσει τη διαφορά, μέχρι και φέτος όπου σε αγώνες μέσα στο Παλέ κόντρα στον μπαογκ, τον Απόλλων Π. και τον Κολοσσό όπου γνωρίσαμε οδυνηρές ήττες κόντρα στα προγνωστικά. Όποτε και μόνο που αυτή η ομάδα με τις εμφανίσεις της το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αρχίσει να πείθει είναι κάτι το αξιοσημείωτο.

Ή καλή χημεία της ομάδος όπως και το φορμάρισμα είναι κάτι που πρέπει να αποδεικνύεται κάθε αγωνιστική πάνω στο παρκέ. Έτσι και σήμερα σε περίπου 6 ώρες περιμένουμε να δούμε τους παίκτες μας να κάνουν το καθήκον τους απέναντι σε μια από τις πιο αδιάφορες ομάδες του πρωταθλήματος τη δεδομένη χρονική στιγμή. O Κολοσσός αν και αποδείχθηκε ιδίως στον Β γύρο αρκετά δυνατός, με αποκορύφωμα την νίκη επί του Πανιωνίου μέσα στο Βενετόκλειο δεν νομίζω οι παίκτες του σήμερα να μπορέσουν να είναι συγκεντρωμένοι. Άλλωστε όπως είδαμε και τα Τρίκαλα πρόσφατα που επίσης δεν είχε κάποιο κίνητρο το πιο πιθανό είναι άπαντες να έχουν το μυαλό τους στις καλοκαιρινές διακοπές τους. Αντιθέτως με τους παίκτες μας που ανεβάζουν διαρκώς στροφές και δείχνουν να το απολαμβάνουν ολοένα και περισσότερο. Και όταν έχουμε ως σημείο αναφοράς την φυγή του Γ.Αθηναίου δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός ή όχι ήταν ο παίκτης(που χωρίς αμφιβολία πρόσφερε τα μέγιστα) αλλά έχει να κάνει με τον πιο ενεργό ρόλο που απόκτησαν σχεδόν όλοι οι παίκτες μας στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδος. Εκεί είναι που ο ΑΡΗΣ έχει βελτιωθεί σημαντικά και οι αριθμοί το αποτυπώνουν ξεκάθαρα. Άρα όταν φεύγει ο πρώτος σκόρερ της ομάδος και η επίθεση σου αντί να πατώσει βελτιώνεται σημαντικά τότε το πρόβλημα ήταν καθαρά θέμα χημείας και ρόλων στην ομάδα.  Αρκεί φυσικά όλο αυτό που παρακολουθούμε τις τελευταίες αγωνιστικές από τους παίκτες μας να μην είναι ένα απλό ξέσπασμα αλλά μια διαρκής αγωνιστική άνοδο που θα έχει και συνέχεια.

Η έκτη ή πέμπτη θέση που διεκδικούμε σήμερα σίγουρα δεν ψήνει κανέναν σαν στόχο. Από την άλλη όμως ο κυνισμός δεν ταιριάζει στον Αρειανό και αν μέσω της κατάκτησης μιας καλύτερης θέσης υπάρχει η ελπίδα στα πλέιοφς να βγει κάτι καλύτερο όπως είναι η είσοδος στην πρώτη 4αδα τότε δεν βλέπω τον παραμικρό λόγο να απαξιώνουμε αυτή την προσπάθεια. Ενώ θα πρέπει να έχουμε πάντα στην άκρη του μυαλού μας ότι αυτές τις πολύ δύσκολες εποχές για ολόκληρο τον σύλλογο ένα καλό φινάλε στο μπασκετικό τμήμα μπορεί να φέρει κόσμο στο γήπεδο και να ενεργοποιήσει εξωδιοικητικούς παράγοντες ενόψει της νέας σεζόν όπου λόγω του υποβιβασμού του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ θα έχει ιδιαίτερη σημασία. Για αυτό λοιπόν νίκη σήμερα και συνεχίζουμε δυνατά στα πλέιοφς!

Σε ένα πρωτάθλημα με αρκετές λεπτές ισσοροπίες όσο αφορά τη βαθμολογία(κάτω από την 3η θέση)  ο ΑΡΗΣ μας υποδέχεται τον Κολοσσό σε ένα παιχνίδι που το μοναδικό αποτέλεσμα που υπάρχει είναι αυτό της νίκης. Στα Τρίκαλα χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για να βάλουμε γερές βάσεις για 4αδα με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να έχουμε το νού μας και προς τα κάτω μιας και ο Κολοσσός που είναι μια από τις ομάδες που λογικά θα παλέψει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος για την παραμονή του, βρίσκεται μόλις 1 βαθμό από κάτω μας. Ενώ το ότι το παιχνίδι θα διεξαχθεί χωρίς κόσμο σε ένα κρύο Παλέ αυξάνει την επικινδυνότητα του αγώνα.

Με τον Π.Μουρατίδη στον πάγκο της ομάδος παρά την ήττα στα Τρίκαλα η ομάδα φαίνεται να λειτουργεί σαφώς καλύτερα. Οι ψηλοί της ομάδος και ιδιαίτερα ο Σαρικόπουλος χρησιμοποιείται σαφώς καλύτερα με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ ύστερα από καιρό να έχει έναν ψηλό ογκόλιθο μέσα στην ρακέτα του στην άμυνα που να φοβίζει τους αντιπάλους αλλά και να βρίσκει εύκολους πόντους κοντά στο αντίπαλο καλάθι. Βέβαια στην αυριανή αναμέτρηση λογικό είναι να δούμε πιο χαμηλά σχήματα μιας και ο Χαρίσης θα απουσιάσει λόγω τραυματισμού, όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ και καιρό και με τον Γκίκα που σιγά σιγά ετοιμάζεται να επανέλθει. Παρόλες τις απουσίες ο "ανεβασμένος¨" μετά την πρόκριση στον τελικό  ΑΡΗΣ αν παρουσιαστεί σοβαρός εύκολα θα ξεπεράσει το εμπόδιο του Κολοσσού που εκτός έδρας μοιάζει αρκετά αδύναμος μιας και μετράει μόλις 1 νίκη. Απρόβλεπτη ομάδα που αν και εκτός έδρας δεν τα πάει καλά σε αρκετά παιχνίδια έχει δυσκολέψει σημαντικά τους αντιπάλους του κυρίως χάρη στην εμπειρία που διαθέτουν παίκτες όπως ο Κόμματος, ο Τσάμης και ο Στεφανίδης. Η 4αδα Αθηναίου, Βεζένκοφ, Πελεκάνου, Σαρικόπουλου λογικά θα σηκώσει το μεγαλύτερο επιθετικό βάρος της ομάδος ενώ ίσως είναι ευκαιρία για τους αρκετά ασταθής σε απόδοση Μποχωρίδη, Χαντ και Μουρτο να κάνουν το κάτι παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.

Η ΚΑΕ έβγαλε ανακοίνωση για το θέμα Γιαννάκη κυρίως για να καλύψει τον Έλληνα τεχνικό σε ότι έχει να κάνει με τη διαδικασία της λύσης του συμβολαίου. Το δίδυμο Μουρατίδη - Καμπερίδη εμπνέει εμπιστοσύνη και σίγουρα μπορεί να δώσει όση πίστωση χρόνου χρειαστεί ώστε να ξεμπλέξει ο Π.Γιαννάκης από τις υποχρεώσεις του με την Εθνική Κίνας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αξίζει τον κόπο αυτή η υπομονή. Αρκεί φυσικά να έχει αίσιο τέλος. Μέχρι τότε η ομάδα συνεχίζει εξίσου δυνατά με τον κόσμο στο πλευρό της. Όσο φυσικά μας επιτρέπουν κάποιοι συνΑρειανοί μας να γουστάρουμε δίπλα στην Αρειανάρα. Βλέπετε όταν κάποιος μπαίνει τζάμπα στο γήπεδο απλά για να κάνει αισθητή την παρουσία του και δεν τον νοιάζει το καλό της ομάδος του, τότε λογικό είναι να συμβαίνουν δυσάρεστα γεγονότα που να οδηγούν στον αποκλεισμό της έδρας. Εύχομαι κάποια στιγμή η ΚΑΕ να δυναμώσει τόσο που να μην φοβάται να ορθώσει ανάστημα σε όλους αυτούς που λειτουργούν σαν "προνομιούχοι" οπαδοί εις βάρος των υπολοίπων...

Η πολύ καλή άμυνα σε όλη την διάρκεια του αγώνα και μια 3ποντη βροχή στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν αρκετά για να χαρίσουν μια άνετη νίκη στην ομάδα μας και να ζεστάνουν τους περίπου 2500 φίλους της ομάδος. Με αυτή την νίκη και με πιθανή ήττα του Ίκαρου από τον Πανιώνιο που αγωνίζεται αυτή την στιγμή η ομάδα μας θα κλείσει τον πρώτο γύρο στην 6η θέση και δείχνει ότι ίσως σε μια χρονιά που έδειχνε χαμένη τελικά να μπορεί να βγεί κάτι καλό. Και όταν μιλάμε για κάτι καλό ενοούμε έναν βασικό κορμό για του χρόνου, κάποιους νεαρούς παίκτες και ένα κοινό ζεστό που να βλέπει σε αυτή την ομάδα μια ελπίδα για το μέλλον.

Σε σωστό δρόμο φαίνεται να είναι πλέον ο ΑΡΗΣ μας που και τις νίκες έχει αρχίσει να παίρνει αλλά και να αποδίδει κατά διαστήματα καλό μπάσκετ. Βέβαια όταν μετά βίας φθάνεις στους 70 με 75 πόντους μέσα στην έδρα σου τότε σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Μια βελτίωση που έχει έρθει με "εσωτερικές μεταγραφές", γιατί κάπως έτσι πρέπει να λογίζονται παίκτες σαν τον Χαντ, τον Χαρίση, τον Μούρτο, ακόμη και τον Βεζένκωφ που σχεδόν σε όλο το πρώτο μισό του πρωταθλήματος ήταν ανύπαρκτοι. Χαρίσης, Μούρτος και Χαντ ήταν 3 από τους κορυφαίους παίκτες του σημερινού ΑΡΗ που μαζί με τον Πάσαλιτς, τον Πελεκάνο και κατά διαστήματα τους Ασημακόπουλο, Βεργίνη και Βεζένκωφ δεν άφησαν περιθώρια στον Κολοσσό για κάτι καλύτερο πέρα από ένα ημίχρονο αντίστασης. Η άμυνα ήταν η βάση και το επιθετικό ξέσπασμα στην 3η περίοδο ουσιαστικά τέλειωσαν μια αναμέτρηση που θα είχε τελειώσει πολύ πιο γρήγορα αν ο Χριστοδούλου και τα άλλα 2 ανθρωπάκια με τα γκρι δεν ξεδίπλωναν όλο το κόμπλεξ και ανεπάρκεια τους πάνω στο παρκέ. Είναι πραγματικά λυπηρό για το ίδιο  το άθλημα σε ένα παιχνίδι που η διαφορά κυμαίνεται στους 20 πόντους ανάμεσα στις 2 ομάδες να καταφέρνουν οι διαιτητές να γίνονται πρωταγωνιστές ακόμη και στις πιο απλές φάσεις. Εξίσου λυπηρό είναι και το γεγονός ότι αυτούς τους αστείους διαιτητές βλέπουμε την Uleb και την παγκόσμια ομοσπονδία να τους εμπιστεύεται σε μεγάλες διοργανώσεις και αναμετρήσεις. Άραγε τον Γκόντα που τον βάλανε να σφυρίξει τις προάλλες στην Ευρωλίγκα ενημερώθηκαν για τον λαγό που έβγαλε από την σφυρίχτρα του στο παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ? Πάντως έτσι και με αυτή την αστεία διαιτησία ο ΑΡΗΣ κατάφερε να πάρει μια ευρεία νίκη.  Σίγουρα ο Αγγέλου θα νιώθει πλέον πολύ καλύτερα βλέπωντας την ομάδα του να αποδίδει έτσι αλλά από την άλλη καλό είναι να μας εξηγήσει και για ποιο λόγο έναν παίκτη σαν τον Μούρτο που έχει μπει αφηνιασμένος στο παιχνίδι και έχει πετύχει τους 7 από τους 11 πόντους της ομάδος ξαφνικά τον πετάει στον πάγκο και τον χρησιμοποιεί μετά από 2 δεκάλεπτα. Όπως επίσης και τον Τσιάρα που συνηθίζει να του δίνει χρόνο στο ξεκίνημα και μετά να τον ξεχνάει εντελώς. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός ξέρει... Ας κερδίζει η ομάδα και εμείς θα λέμε μπράβο ακόμη και εκεί που δεν συμφωνούμε.

Ικανοποιήμενος έφυγε ο κόσμος από το Παλέ αν και εκνευρίστηκε λίγο από τα σφυρίγματα και όλα δείχνουν ότι σιγά σιγά και στην κερκίδα τα πράγματα αλλάζουν. Όχι ότι επειδή υπήρχαν 2500 άτομα το γήπεδο γέμισε και όλα καλά αλλά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν περισσότερος και πιο ζεστός. Θαύματα δεν γίνονται από την μια ημέρα στην άλλη και όπως ο Αγγέλου θέλει τον χρόνο του για να στήσει την ομάδα όπως την θέλει έτσι και ο  απαιτητικός κόσμος του ΑΡΗ(και όχι τα αρρωστάκια σαν και εμάς) θέλει το χρόνο του για να πεισθεί ότι κάτι πάει να γίνει. Υπομονή και πίστη πρέπει να υπαρχει από όλους. Ας συνεχίσει πάντως η ομάδα όπως ξεκίνησε το 2013 και το γεμάτο Παλέ πολύ γρήγορα θα ξαναγίνει μια πραγματικότητα!

Το 3 στα 3 ή καλύτερα το 4 στα 4(με το παιχνίδι στην Δράμα που ουσιαστικά κερδίσαμε) θα επιχειρήσει να κάνει η ομάδα μας απέναντι στον Κολοσσό που για πρώτη φορά φέτος θα έλεγα ότι κατεβαίνει στο παιχνίδι όχι απλά με ανεβασμένη ψυχολογία αλλά με ασυγκράτητο ενθουσιασμό. Δεν είναι μόνο τα νικηφόρα αποτελέσματα με Περιστέρι και Καβάλα αλλά η παρουσία της ομάδος μας, το δέσιμο, την ομαδικότητα και το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες την προηγούμενη αγωνιστική που σε συνδυασμό με την αγωνιστική ανάσταση παικτών όπως ο Χάντ, ο Χαρίσης αλλά και ο Βεργίνης έχουν αλλάξει 100% το κλίμα που υπήρχε στον μπασκετικό ΑΡΗ την προηγούμενη χρονιά.

Όταν λοιπόν τα πράγματα πηγαίνουν καλό ζητούμενο είναι η σταθερότητα και η συνέχεια στις καλές εμφανίσεις. Ο αγώνας με τον Κολοσσό μοιάζει ιδανικός ώστε η ομάδα μας να κλείσει ιδανικά τον πρώτο γύρο σε σχέση με το κακό ξεκίνημα και να μπει εξίσου δυνατά στον δεύτερο γύρο σε μια προσπάθεια να διορθώσει ότι μπορεί από αυτά που γκρέμισε στο ξεκίνημα της σεζόν και να προσπαθήσει να τερματίσει στην πρώτη εξάδα, που μοιάζει ένας εφικτός στόχος. Ο Κολοσσός περνάει μια τεράστια κάμψη σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Οι τραυματισμοί βασικών παικτών όπως είναι  ο Τσαλδάρης αλλά κυρίως ο Αμερικανός Λ.Ντέντι που κάνει εξαιρετική χρονιά έχουν στοιχίσει στην ομάδα της Ρόδου όπως και τα οικονομικά προβλήματα που ουσιαστικά στέλνουν τον Δ.Τσαλδάρη στην Ιταλία. Έτσι λοιπόν ο Κολοσσός θα παρουσιαστεί στο σημερινό παιχνίδι ιδιαίτερα αδύναμος και αυτό είναι κάτι που πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Βέβαια για τον φετινό ΑΡΗ είναι πολυτέλεια να κοιτάει υπεροπτικά αντιπάλους και θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός γιατί μπορεί ο Κολοσσός να αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα αλλά έρχεται με νέο προπονητή και νέο Αμερικάνο κατευθείαν από το αεροδρόμιο και πολύ πιθανόν να αγωνιστεί. Στα θετικά για την ομάδα μας είναι και ότι ο Μ.Πελεκάνος ξεπέρασε τον τραυματισμό και αν θυμηθούμε τι έκανε στην Καβάλα αγωνιζόμενος τραυματίας τότε σίγουρα ο Β.Αγγέλου έχει ένα λόγο παραπάνω για να είναι χαρούμενος. Τα βλέμματα πάντως θα συνεχίσουν να είναι στραμμένα πάνω στον Τζ.Χαντ που στα τελευταία 2 παιχνίδια είναι άλλος παίκτης. Ένας παίκτης που βοηθάει την ομάδα σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Το μπάσκετ είναι άθλημα ψυχολογίας και αν ο Χαντ είναι υγιείς μόνο καλύτερα μπορεί να πάει. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Χαρίση που σχεδόν σε όλο τον πρώτο γύρο ήταν σκιά του εαυτού και δικαιολογημένα δημιούργησε απορίες σε όσους δεν τον ήξερα παικτικά για τους λόγους που η μεταγραφή του παρουσιάστηκε τόσο έντονα. Στο παιχνίδι με την Καβάλα ήταν ο σέντερ που χρειάζεται ο ΑΡΗΣ, μακάρι να συνεχίσει έτσι. Τον Αγγέλου τον κατηγορήσαμε πολλές φορές μέσα απο αυτή την ιστοσελίδα αν όμως αυτά που είδαμε στα τελευταία 2 παιχνίδια είναι αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς και της φιλοσοφίας του τότε πολύ σύντομα θα καταφέρει να πείσει και τον τελευταίο Αρειανό για τις ικανότητες του. Πάντως υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης κυρίως σε  παίκτες όπως ο Τσιάρας που δεν του έχουν δοθεί ευκαιρίες αλλά και οι Τσακαλέρης και Δήμας που μπορούν να δώσουν λύσεις, ενώ και ο Βεζένκωφ έχει δείξει καλά στοιχεία.

Επαναλαμβανόμενο το κάλεσμα προς τον κόσμο από διοίκηση και παίκτες και πολύ σωστά σε κάθε δήλωση τους αναφέρουν ως πρωταρχικό στόχο να ξαναφέρουν τον κόσμο στο γήπεδο. Αυτός είναι ο βασικός στόχος του φετινού ΑΡΗ και για αυτό πρέπει η ομάδα να στοχεύει όσο ψηλότερα γίνεται είτε ταβάνι είναι η 3η θέση είτε όχι. Ακόμη και αυτή η 3η θέση δεν οδηγεί στην Ευρωλίγκα ο ΑΡΗΣ οφείλει για τον κόσμο του να την διεκδικήσει. Πως θα γίνει δηλαδή διαφορετικά? Από 8ος θα κάνουμε του χρόνου το άλμα και θα βγούμε πρώτοι? Αν και χάθηκε πολύτιμο έδαφος ο ΑΡΗΣ μας έχει την ευκαιρία να κλείσει τον πρώτο γύρο στην 6η θέση και να κάνει τα πλάνα κοιτώντας ψηλότερα και όχι χαμηλότερα. Είναι ώρα λοιπόν και ο απαιτητικός κόσμος της ομάδος να αναγνωρίσει την προσπάθεια που γίνεται και να βρεθεί μαζικά στο Παλέ. Είναι ντροπή ο ΑΡΗΣ να αγωνίζεται μπροστά σε 1500 άτομα. Ας αλλάξουμε από σήμερα αυτή την κατάσταση και ας δημιουργήσουμε μια ζεστή ατμόσφαιρα στο Παλέ. Στις 17.00 είναι το ραντεβού μας για αυτό μην ξεχνιέστε. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την δουλειά του Β.Αλεξανδρή στον φετινό ΑΡΗ αλλά όπως φαίνεται υπάρχουν κάποιες αδυναμίες της ομάδος που όσο και αν το παλεύει ο κόουτς δεν λύνονται. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και όσο και αν θέλουμε να δούμε κάθε παιχνίδι που έχουμε χάσει στις λεπτομέρειες ξεχωριστά νομίζω ότι σχεδόν σε όλα η συμπεριφορά της ομάδος καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος του αγώνα και εκεί όπου κρίνεται ουσιαστικά η νίκη είναι ακριβώς η ίδια. Τραγικές επιθετικές επιλογές, αβίαστα λάθη και ολιγωρία στα ριμπάουντ είναι τα 3 συμπτώματα που παρουσιάζει η ομάδα μας σε κάθε παιχνίδι όταν αρχίζει να καίει η μπάλα και κάθε φάση είναι καθοριστική για την έκβαση της αναμέτρησης.  Σε ένα τέταρτο δεκάλεπτο που το παιχνίδι ξεκίνησε ισόπαλο η ομάδα μας κατάφερε να πετύχει μετά βίας μόλις 10 πόντους με τους 4 από αυτούς μόλις στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης, δηλαδή στο πιο καθοριστικό δεκάλεπτο της αναμέτρησης πετύχαμε σε 9' μόλις 6 πόντους. Φυσικά αν ήμασταν πιο εύστοχοι στο τέλος θα δίναμε λιγότερη σημασία στο απίστευτο στατιστικό των ρίμπαουντ όπου ο Κολοσσός μάζεψε 50(!!!) ενώ εμείς 30.  Εξίσου εντυπωσιακή είναι η στατιστική και του Τσάμη όπου πέτυχε 21 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας και μάζεψε και 10(!!!!) ριμπάουντ! Ιδίως στο πρώτο ημίχρονο ο Τσάμης κρατούσε σχεδόν μόνος του την ομάδα της Ρόδου μιας και είχε πετύχει 15 πόντους με απόλυτη ευστοχία. Σίγουρα ο συγκεκριμένος παίκτης διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του αλλά ρε παίκτες του ΑΡΗ δεν είναι και ο Γκάλης να φορτώνει με τόση ευκολία το καλάθι μας με πόντους, 31 χρόνων είναι ο άνθρωπος 5 χρόνια είναι στον Κολοσσό, τον έχουμε ξαναδεί... Είναι δυνατόν ρε Βαγγέλη να μην υπάρχει ούτε ένας παίκτης στην ομάδα μας που να μπορεί να παίξει άμυνα στον Τσάμη? Και δεν μιλάμε να μην τον αφήσει να βάλει πόντο αλλά τουλάχιστον να τον περιορίσει και όχι να του επιτρέψει να σκοράρει με ποσοστά που αγγίζουν το τέλειο! Μιας και το παιχνίδι το κρίνουμε καθαρά από στατιστικής πλευράς και με βάση το play by play του ΕΣΑΚΕ λόγω της μη τηλεοπτικής μετάδοσης παρά την μεγάλη διαφορά στις βολές δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιο παραπάνω σχόλιο. Τα 20 περισσότερα ριμπάουντ που οδήγησαν σε σαφώς περισσότερες επιθέσεις τους παίκτες του Κολοσσού αλλά και τα σχεδόν 2πλάσια σουτ 3 πόντων που σουτάραμε από τους αντιπάλους μας δικαιολογούν την διαφορά στις βολές. Ξέρουμε πως έχει χτιστεί ο φετινός μπασκετικός ΑΡΗΣ, όπως γνωρίζουμε και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι όσοι αποτελούν αυτή την ομάδα αυτή όμως η κατάσταση με τα τόσα χαμένα παιχνίδια με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έχει αρχίσει να κουράζει. Τα περιθώρια ολοένα και στενεύουν και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τερματίσουμε κάτω από την 6η θέση, για αυτό συγκεντρωθείτε γρήγορα και ολοκληρώστε μια προσπάθεια αντί να πετάτε ότι χτίζετε σε ολόκληρο το παιχνίδι μέσα σε 2' στα σκουπίδια. Ο ΑΡΗΣ ποτέ δεν ήταν looser και ιστορικά  πάντα είχε αυτή την μαγεία να γυρίζει παιχνίδια που έδειχναν χαμένα. Ας μην γράψετε εσείς τώρα μια άλλη ιστορία από αυτήν που μάθαμε από μικρά παιδιά... Δεν ξέρω ακριβώς τι να περιμένω να βγει από αυτήν την Γ.Σ. της ΛΦΑ με βασικό θέμα το μπάσκετ. Ελπίζω πάντως αντί να δούμε την γνωστή παρέα να προσπαθεί να παραμείνει γαντζωμένη στην καρέκλα της να δούμε μια διάθεση για αλλαγή. Μια αλλαγή που ίσως να δώσει την δυνατότητα στον Β.Αλεξανδρή να κάνει έστω μια διορθωτική κίνηση με έναν παίκτη ελαφρώς πιο εύστοχο, ελαφρώς πιο ψύχραιμο, ελαφρώς πιο ηγετική φυσιογνωμία από αυτούς που ήδη έχουμε... Ζητάω πολλά? Δεν ξέρω...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ!

Ευκαιρία για να πάρει την "εκδίκηση" της έχει η ομάδα αύριο στις 13.30(!?!?!) στο Βενετόκλειο με αντίπαλο τον Κολοσσό Ρόδου που διανύει την καλύτερη περίοδο στην ιστορία του. Με απλά και προσεγμένα βήματα, με βάση κάποιους Έλληνες παίκτες που είναι χρόνια στην ομάδα και κάνοντας κατά κάποιο τρόπο το αυτονόητο που σχεδόν καμία άλλη ομάδα της Α1 των ίδιων οικονομικών δυνατοτήτων δεν ακολουθεί ο Κολοσσός όχι μόνο δείχνει για την ώρα ανεπηρέαστος από την οικονομική κρίση που πλήττει όλες τις ομάδες(εκτός φυσικά ΟΣΠΦ, ΠΑΟ) αλλά παρουσιάζει και μια σταθερά ανοδική αγωνιστική πορεία τα τελευταία χρόνια. Η περσινή ντροπιαστική ήττα με μεγάλη διαφορά στην Ρόδο αλλά και η φετινή "εκτός προγράμματος" ήττα είναι 2 πολύ καλοί επιπρόσθετοι λόγοι ώστε να θέλει ο Β.Αλεξανδρής και οι παίκτες του να φύγουν με το διπλό από το γήπεδο κλουβί του Κολοσσού.  Ως τώρα ο ΑΡΗΣ με εξαίρεση το παιχνίδι στην Καβάλα που το κέρδισε θα μπορούσε αν ήταν προσεκτικός να είχε τουλάχιστον άλλες 6 νίκες και να φιγουράρει στις κορυφαίες θέσεις της βαθμολογίας άνετος και  χωρίς άγχος. Και όμως με τα 6 από τα 8 χαμένα παιχνίδια στο πρωτάθλημα να έχουν κριθεί στις λεπτομέρειες η νίκη δεν είναι μόνο για ηθικούς λόγους αλλά κυρίως και για βαθμολογικούς. Το σύνολο του Β.Αλεξανδρή έχει πείσει τους πάντες για την αγωνιστικότητα της και το πάθος της αλλά πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσει να κερδίζει και παιχνίδια... Με τον Β γύρο να έχει ξεκινήσει πλέον κάθε στραβοπάτημα μπορεί να αποβεί καθοριστικό για την τελική κατάταξη της ομάδος που πρέπει οπωσδήποτε να τερματίσει μέσα στην πρώτη 6αδα ώστε να αποφύγει Ολυμπιακό και ΠΑΟ. Στο παιχνίδι με την Κίμκι παρά την εξαιρετική άμυνα στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα αλλά η απίστευτη αστοχία μας στα μακρινά ελεύθερα σουτ και τα μπλάκ άουτ στην επίθεση μας προβλημάτισαν έντονα και θα πρέπει να μην τα δούμε στο αυριανό παιχνίδι. Είναι σημαντικό η άμυνα να λειτουργήσει σωστά και να μην υποτιμήσει κανέναν παίκτη γιατί ο Κολοσσός δεν βασίζεται σε έναν μόνο παίκτη αλλά τουλάχιστον σε 5 που ανάλογα με την ημέρα που θα βρεθούν μπορεί να σου κάνουν την ζημιά. Περιμένω επιτέλους από τους έμπειρους παίκτες της ομάδος Ταπούτο, Τσαλδάρη, Τζέιμς και Ντέιβις να σταθούν στο ύψος τους και να προσφέρουν αυτά που περιμένουμε από αυτούς. Επίσης ελπίζω να δω και τον Βεργίνη να δίνει συνέχεια στην εμφάνιση της Τρίτης αλλά και τον Β.Αλεξανδρή να τον εμπιστεύεται λιγάκι παραπάνω γιατί ως τώρα έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αυστηρός απέναντι του. Τα λόγια είναι περιττά από εμάς, πλέον η ομάδα θα πρέπει να μιλήσει μέσα στο γήπεδο και να πάρει 2 νίκες συνεχόμενες που θα μας επιτρέψουν να δούμε το μέλλον σε Ελλάδα και Ευρώπη πολύ πιο αισιόδοξα! Άιντε ρε ΑΡΕΙΝΑΡΑ πάρε το διπλό!

Σε ένα σχετικά εύκολο απόγευμα η ομάδα μας χωρίς να ζοριστεί πήρε την νίκη κόντρα στον Κολοσσό και εάν δεν έκανε κάποια παιδαριώδη λάθη στο τέταρτο δεκάλεπτο ίσως να μπορούσε να είχε πάρει και την διαφορά που θέλαμε για κάθε ενδεχόμενο. Ανάμικτα συναισθήματα μας άφησε η ομάδα μας σήμερα. Από την μια είδαμε ουσιαστική βελτίωση στην επίθεση όπου τα περισσότερα σουτ έβγαιναν ελεύθερα μετά από καλή κυκλοφορία ή περνούσε ωραία κάτω από το καλάθι και από την άλλη είδαμε πολλά παιδαριώδη λάθη και χαμένους αιφνιδιασμούς. Κάτι ανάλογο ίσχυε και για την άμυνα. Από την μία είχαμε καλή περιφερειακή άμυνα και αλληλοκαλύψεις και από την άλλη κάποιες στιγμές αδράνειας που έδιναν εύκολους πόντους στους αντιπάλους. Κορυφαίος ο Χαραλαμπίδης που επιτέλους πήρε τον χρόνο που του αναλογούσε και δεν έφαγε πάγκο για χάρη του Χατζηβρέττα όπως γινότανε σε μόνιμη βάση επί Ντρούκερ. Μπορόβνιακ και Ταπούτος βοήθησαν και αυτοί σημαντικά και ιδίως ο πρώτος εάν δεν έκανε τόσα ανόητα λάθη(7!!!) θα μιλούσαμε ίσως για την καλύτερη του εμφάνιση. Θετικός και ο Σκορδίλής που όμως στην συνέχεια ξεχάστηκε στον πάγκο. Γενικά όμως εάν εξαιρέσουμε το χαμηλό σχήμα που επέμεινε αρκετά ο Σούμποτιτς στην 4η περίοδο με Τάκερ - Ταπούτο στις θέσεις των ψηλών ή την εμμονή στον συνδυασμό Σλούκα -  Μπορόβνιακ που οδήγησε σε πολλά λάθη νομίζω ότι είδαμε έναν βελτιωμένο ΑΡΗ σε όλους τους τομείς. Σίγουρα δεν παρουσιαστήκαμε όπως στο Β ημίχρονο κόντρα στην Μπουτιβέλνικ αλλά σε μια ημέρα όπου ουσιαστικά σκόραραν 3 παίκτες νομίζω ότι τα πήγαμε καλά. Φυσικά και αυτό που είδαμε δεν μας αφήνει ικανοποιημένους και ίσως να οφείλεται στο ότι ο Σούμποτιτς ακόμη ψάχνετε και μέσα από παιχνίδια σαν και αυτά κάνει κατά κάποιον τρόπο και τις δοκιμές του σε σχήματα, συστήματα και παίκτες. Δυστυχώς η μιζέρια που ακολουθεί την ομάδα μας τα τελευταία χρόνια δεν λέει να τελειώσει και πάνω που λέμε ότι κάτι πάει να αλλάξει και ότι σιγά σιγά φαίνεται να βρίσκουμε τον δρόμο μας εμφανίζονται νέα προβλήματα από το πουθενά. Ξαφνικά λοιπόν υπάρχει πρόβλημα με Τάκερ που όπως είπε στην συνέντευξη τύπου ο προπονητής μας δεν του αρέσει η νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ομάδα όπως και το γεγονός ότι χάνουμε συχνά και ζήτησε να φύγει... Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο Τάκερ δεν έμεινε μόνο σε αυτά τα λόγια προς τον προπονητή του αλλά με τον τρόπο που αγωνίστηκε σήμερα το έδειξε και στην πράξη. Πραγματικά ο Τάκερ ήταν εξοργιστικός με τον τρόπο που δεν συμμετείχε στις φάσεις και η συμπεριφορά του εκτός από απαράδεκτη ήταν και αντιεπαγγελματική 100%. Νομίζω ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά δείχνει στο απόλυτο πάνω σε τι βάσεις έχει στηθεί ο φετινός ΑΡΗΣ και πόσο οι παίκτες νιώθουν και παλεύουν για τον ΑΡΗ μας. Δυστυχώς έχουμε πέσει τόσο χαμηλά όπου ο κάθε παίκτης με όποια συνεισφορά μπορεί να έχει στην ομάδα φέρετε σαν βεντέτα αδιαφορώντας για την ευθύνη που έχει για την αγωνιστική μετριότητα της ομάδος μας. Που δηλαδή ο Τάκερ να είχε μονίμως καλή απόδοση και να οδηγούσε τον ΑΡΗ από νίκη σε νίκη. Θα απαιτούσε να παίζει 40' και να τον προσκυνάμε... Γενικά αν και μιλάμε για επαγγελματίες παίκτες και επαγγελματικές ομάδες δεν πιστεύω ότι αξίζει να κρατάς παίκτη που δεν θέλει να μείνει. Ας τον αφήσουν να πάει στην ευχή του θεού, να γλιτώσουν μερικά χρήματα και να ψάξουν για εναλλακτική λύση με παίκτη που να ταιριάζει πιο πολύ στο νέο προφίλ της ομάδος στην μετά Ντρούκερ εποχή. Όσο για την Ευρώπη όπου δεν έχουμε δικαίωμα αλλαγής ξένου παίκτη σε περίπτωση που προκριθούμε ας παλέψουν αυτοί που έχουν όρεξη. ΑΡΗΣ είσαι και δεν πρέπει να παρακαλάς κανέναν Τάκερ. Παρά την αποχή του Super 3 δεν φάνηκε να αλλάζει κάτι στιςκερκίδες του Παλέ αντιθέτως από ότι φάνηκε πολλοί που δεν την πάλευαν με τον Ντρούκερ επέστρεψαν. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαμε αρκετό κόσμο ή ότι είναι καλό ένα κομμάτι του ΑΡΗ όπως είναι ο Super 3 να απέχει από το γήπεδο. Εύχομαι πάντως η ομάδα να συνεχίσει την ανοδική της πορεία και αναγκάσει σιγά σιγά όλους τους μπερδεμένους Αρειανούς να ξαναέρθουν στο Παλέ. Πάνω από όλα και όλους ο ΑΡΗΣ. Δεν μας νοιάζει κανένας Σούμποτιτς και κανένας Τάκερ... μόνο ο ΑΡΗΣ για αυτό όλοι την Τρίτη στο Παλέ για την νίκη κόντρα στην Λε Μάν και για την ελπίδα ότι η Γκέτιγκεν θα μας κάνει την χάρη...

Συνέχεια στην καλή εμφάνιση του Β ημιχρόνου κόντρα στην Μπουντιβέλνικ θέλει να δώσει η ομάδα μας απέναντι στον Κολοσσό στην ρεβάνς μιας ήττας που μας είχε πικράνει πάρα πολύ. Το ότι κερδίσαμε την Μπουντιβέλνικ δεν νομίζω ότι ήταν κάτι το τρομερό από μόνο του αλλά η παρουσία της ομάδος στο Β ημίχρονο ήταν με διαφορά το καλύτερο μπάσκετ που είδαμε φέτος από τον ΑΡΗ. Μπορεί ο μαγικός  Brown, ο αποτελεσματικός Τάκερ και ο  ηγέτης Ταπούτος να κλέψανε την παράσταση αλλά όλη η ομάδα έδειξε μια αγωνιστική συμπεριφορά πρωτόγνωρη για τον φετινό ΑΡΗ. Τελικά αποδείχθηκε ότι οι παίκτες μας έχουν και λίγο πάθος μέσα καθώς και το πνεύμα μαχητή που χαρακτηρίζει τον σύλλογο μας. Αφυπνίστηκαν επιτέλους οι παίκτες μας από την παρουσία του Σούμποτιτς, αισθάνθηκαν ότι είχαν πιάσει πάτο και είπαν να αλλάξουν νοοτροπία, βρήκαν απλά ρυθμό? Άγνωστη η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα. Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει και είναι το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει και η ανάλογη συνέχεια. Αρκετές φορές είδαμε σημάδια ανόδου στον μπασκετικό ΑΡΗ αλλά πάντα ακολουθούσαν ελεύθερες πτώσεις με αποτέλεσμα όλοι οι στόχοι που μας έχουν απομείνει να κρέμονται από μια κλωστή προτού πέσουν στο κενό για ακόμη μια χρονιά. Η νίκη είναι μονόδρομος και πιστεύω ότι εύκολα ή δύσκολα θα έρθει, η διαφορά τώρα των 19 πόντων από το πρώτο παιχνίδι είναι κάτι που με την αγωνιστική παρουσία της ομάδος  δύσκολα μπορούμε να το πετύχουμε. Παρόλα αυτά πρέπει να το κυνηγήσουμε. Όπως φάνηκε στην τελευταία αγωνιστική τα οικονομικά προβλήματα αρχίζουν και επηρεάζουν και τον Κολοσσό με την εντός έδρας ήττα από τον διαλυμένο Ηρακλή να είναι το αποτέλεσμα τους. Τώρα εάν ο Ηρακλής μέσα στην Ρόδο πριν λίγες ημέρες πήρε μια εύκολη νίκη με διαφορές κατά την διάρκεια του αγώνα που ξεπερνούσαν τους 20 πόντους τότε ίσως και εμείς εάν δείξουμε ανάλογο πάθος και μαχητικότητα με τον αγώνα κόντρα στην Μπουντιβέλνικ ίσως να μπορέσουμε να αγγίξουμε και την απαιτούμενη διαφορά ώστε να αποκτήσουμε προβάδισμα σε περίπτωση ισοβαθμίας. Αυτό όμως που πρέπει να έχουμε ως πρώτο στόχο στο μυαλό μας είναι η νίκη, μετά ακολουθεί η καλή εμφάνιση και αν μέσα από αυτήν έρθει και η μεγάλη διαφορά τότε όλα καλά. Αυτό που χρειάζεται η ομάδα αλλά και ο κόσμος για να ξαναζεσταθεί με το μπάσκετ είναι να δει ότι υπάρχει βελτίωση και ότι ο ΑΡΗΣ έχει μπει στον σωστό δρόμο. Φυσικά σε αυτήν την νέα προσπάθεια που κάνει η ομάδα μας με τον Λευτέρη Σούμποτιτς πλέον στον πάγκο θα πρέπει να συμπαρασταθούμε. Λόγοι για να μην πάει κάποιος αύριο στο Παλέ μπορεί να υπάρχουν δεκάδες, οι χαρές όμως που μας έχει προσφέρει ο μπασκετικός ΑΡΗΣ είναι αμέτρητες και μόνο αυτό αρκεί για να στηρίξουμε την ομάδα . Επίσης αυτό το παιχνίδι είναι το πρώτο εντός έδρας από την στιγμή που ήρθε ο Λευτέρης Σούμποτιτς και σε συνδυασμό με τον θόρυβο που προκάλεσε η επιστροφή του όλοι εμείς που αγαπάμε αυτήν την ομάδα και πιστεύουμε χωρίς εξαιρέσεις ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να δώσουμε βροντερό παρών. Ακόμη και όλοι αυτοί που το βλέπουν αντιδραστικά στην απόφαση του Super 3 έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν την δύναμη τους. Το δίλημμα δεν είναι εάν θα δεχθούμε πίσω ή όχι έναν άνθρωπο που μας τρύπησε όπως λέει ο Super 3 αλλά αν θα απαξιώσουμε κι άλλο ή θα στηρίξουμε επιτέλους τον μπασκετικό ΑΡΗ. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Για αυτό το Σάββατο στις 16.00 ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ!