Με φόρα από τον «τελικό» του Σαββάτου, ο ΑΡΗΣ πέρασε εύκολα από τα Γιάννενα με το εμφατικό 0-3  ολοκληρώνοντας τη σεζόν στην 3^η θέση.  Στα λόγια έμειναν οι παίκτες των Ιωαννίνων που αφέθηκαν στις διαθέσεις των παικτών του Μπούργος. Φαμπιανό, Καμαρά και Εμπακατά τα γκολ της νίκης. Αποθέωση της ομάδος και κιτρινόμαυρο πάρτι από περίπου  2000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στα Γιάννενα.

ΕΙΧΕ ΚΙΝΗΤΡΟ, ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μπορεί οι παίκτες των Ιωαννίνων να έκαναν κάποιες βαρύγδουπες δηλώσεις σχετικά με τη σημερινή αναμέτρηση αλλά με το σφύριγμα της σέντρας μια ομάδα υπήρχε μέσα στο γήπεδο και αυτή ήταν ο ΑΡΗΣ. Η ομάδα μας πατούσε καλύτερα από το ξεκίνημα και μόλις σε λίγα αγωνιστικά λεπτά κατάφερε να προηγηθεί. Ο Φαμπιάνο έγραψε και αυτός το όνομα του στην λίστα των φετινών σκόρερ με σουτ μέσα από την μεγάλη περιοχή μετά από εκτέλεση κόρνερ. Αυτό το γρήγορο γκολ έδωσε μια ακόμη ώθηση στους παίκτες μας αλλά και στους αντιπάλους μας την πάσα για να  αρχίζουν να σκέφτονται τις διακοπές τους νωρίτερα.  Στο 22’ ο Ιτούρμπε είδε την ωραία κίνηση του Καμαρά, έβγαλε την μακρινή ασιστ και ο Μαυριτανός σφράγισε άλλη μια καλή εμφάνιση με ένα γκολ θυμίζοντας το γκολ που πέτυχε πριν λίγες ημέρες στην Τούμπα. Κάπου εκεί το παιχνίδι αν και είχε μπόλικο χρόνο ολοκληρώθηκε μιας και φαινόταν ότι οι αντίπαλοι μας είχαν εγκαταλείψει.  Η συνέχεια ήθελε τον ΑΡΗ μας  χωρίς ιδιαίτερο άγχος να κλέβει μπάλες , να κυκλοφορεί με ευκολία και να φτιάχνει φάσεις κυνηγώντας και άλλο γκολ. Ένα γκολ που στο 81’ έβαλε ο Εμπακατά με ωραίο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής!

ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Μπορεί να μην έγινε το βήμα παραπάνω που θα θέλαμε όμως οι ιδιαίτερες συνθήκες και ο τρόπος με τον οποίο διατηρήσαμε φέτος  τα κεκτημένα απέδειξε ότι η ομάδα έχει αλλάξει επίπεδο. Όταν σε μια μέτρια χρονιά, γεμάτο λάθη, προβλήματα και «εμπόδια» καταφέρνεις να τερματίζεις 3^ος, τότε ναι αυτό δείχνει ότι έχεις αλλάξει επίπεδο. Όπως και η 4^η συνεχόμενη έξοδο στην Ευρώπη για πρώτη φορά αυτό δείχνει. Πλέον το ΠΟΚ4 έχει εμπεδώσει ότι η «μοιρασιά» έχει γίνει πολύπλοκη και ότι ο ΑΡΗΣ των τελευταίων ετών δεν είναι ένα πυροτέχνημα.     

ΑΝΕΤΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ

Άνετος και ωραίος ο ευρωπαίος ΑΡΗΣ, κέρδισε εύκολα τα Γιάννενα κλείνοντας με γλυκό τρόπο μια περίεργη χρονιά. Η τελική 3^η θέση στην κατάταξη είναι μια μικρή δικαίωση για τον ΑΡΗ μας που παρά τα λάθη του και τις «τρικλοποδιές» δεν εγκατέλειψε τη μάχη ποτέ. Κάπως έτσι δικαιολογείται το «ξέσπασμα» του Σαββάτου μετά τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ αλλά και το ζεστό το χειροκρότημα από τους φίλους της ομάδος που έντυσαν το γήπεδο των Ζωσιμάδων στα κιτρινόμαυρα. Έστω και στο φινάλε της σεζόν αυτή η ομάδα απέδειξε ότι αξίζει και επιβάλλεται να έχει συνέχεια! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Απίστευτο, συγκλονιστικό, ανεπανάληπτο κοκτέιλ συναισθημάτων μας κέρασε ο ΑΡΗΣ μας σε μια βραδιά που θα την θυμόμαστε για πάρα πολλά χρονιά! Από τον εφιάλτη του 0-2 που φοβόμασταν εξαρχής και ξαναζούσαμε για πολλοστή φορά, στην λύτρωση του 3-2 μέσα σε 15’.   Το σύνθημα της αντεπίθεσης το έδωσε ο Πάλμα, ο Μαντσίνι το έφερε στα ίσια, ο Γκαρσία μας έστειλε στα ουράνια σφραγίζοντας το Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Δάκρυα χαράς στο Κλεάνθης Βικελίδης με τον κόσμο της ομάδος να βλέπει την κακοδαιμονία δεκαετιών να ξορκίζεται!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ

Η αποφυγή εκπλήξεων στις ενδεκάδες και των 2 ομάδων και το διστακτικό ξεκίνημα επιβεβαίωσε όλους όσους έβλεπαν ότι το βάρος και η διαχείριση του «πρέπει» της νίκης θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο. Το παιχνίδι ήταν τελικός, η ΑΕΚ έπαιζε την τελευταία της ελπίδα για να σώσει ότι σώζεται ενώ και η ομάδα μας σχεδόν στην ίδια θέση με το βολικό 1Χ σε συνδυασμό με το καυτό Βικελίδης να την χρίζει αυτομάτως φαβορί για το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το ότι η πρώτη τελική έγινε στο 21’ έδειχνε πόσο επηρεασμένες ψυχολογικά ήταν και οι 2 ομάδες από αυτή την κατάσταση.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ Α’ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Η ΑΕΚ έφθασε πρώτη μια ανάσα από  το να ανοίξει το σκορ με το «άχαστο» του Λιβάι Γκαρσία αλλά βλέποντας συνολικά το παιχνίδι μάλλον το δοκάρι του Ιτούρμπε στη λήξη του πρώτου ημιχρόνου ήταν πιο κομβική φάση. Ένα γκολ σε εκείνο το χρονικό σημείο πιθανόν να «άδειαζε» εντελώς τους αντιπάλους μας και να έκανε πιο εύκολο το έργο μας. 

ΜΑΤΣ ΡΟΝΤΕΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ(ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ)

Βασιλιάς των σπορ θεωρείται το ποδόσφαιρο και όχι άδικα όπως φάνηκε στο αποψινό παιχνίδι. 5’ αποτελεσματικότητας της ΑΕΚ ήταν αρκετά για να μας ισοπεδώσει και να μας κάνει να αντικρύσουμε την αποτυχία σε ένα ακόμη κομβικό must win παιχνίδι που προτού ξεκινήσει είχαμε όλες τις προϋποθέσεις  για να το κερδίσουμε.  Και εκεί που όλα είναι μαύρα ξαφνικά ο ΑΡΗΣ σαν πραγματικός  «Θεός του πολέμου»  αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη μάχη και μας χάρισε απλόχερα μιας μοναδική παράσταση. Στο 78’ ο ταλαντούχος και γεμάτο ποδοσφαιρικό εγωισμό Πάλμα με μια προσωπική ενέργεια έβαλε ξανά τον ΑΡΗ στο παιχνίδι που πλέον είχε τουλάχιστον 15’ για να πάρει το Χ. Με το Βικελίδης να έχει πάρει φωτιά και την σκέψη της αποτυχίας να τρομοκρατεί τα μυαλά των αντιπάλων μας το γήπεδο έγινε κατηφορικό για τους παίκτες μας που πλέον έδειχναν ατρόμητοι και αποφασισμένοι. Ο περιπετειώδης τρόπος που ήρθε η ισοφάριση μετά από αλλεπάλληλες χαμένες  χάρη στον Μαντσίνι που ήταν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή έφερε τον ΑΡΗ αγκαλιά με το Χ που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε ιδανικό μετά το 0-2. Ούτε αυτό όμως ήταν αρκετό… Και ήρθε η φάση του 93’ που ο Καμαρά με τη γνωστή μαχητικότητα του και ταλέντο βγάζει από το πουθενά στον επερχόμενο Γκάμα μια τυφλή πάσα, αυτός πασάρει με ψυχραιμία στον Γκαρσία με τον τελευταίο να αποζημιώνει έστω με αυτόν τον  αγχωτικό τρόπο όλο τον οργανισμό ΑΡΗ που τον πίστεψε και τον στήριξε σε μια πολύ κακή χρονιά για τον ίδιο. Το γκολ του Ματέο Γκαρσία στις καθυστερήσεις «γκρέμισε» το Κλεάνθης Βικελίδης και έστειλε τους Αρειανούς στα ουράνια, σε μια παραδεισένια διάσταση!

ΟΛΟΙ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ

Από τον Μπούργος που απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι δεν «κολλάει» στις αποφάσεις τους και έχει την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι καθώς εξελίσσεται μέχρι και τον τελευταίο παίκτη που αγωνίσθηκε και απέδειξε ότι έχει κάκαλα! Αν δεν υπήρχαν όλα τα παραπάνω στο 0-2 θα είχε τελειώσει το παιχνίδι και θα ξεκινούσαμε να μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Και όμως ο ΑΡΗΣ απέδειξε ότι πέρα από τη στόφα μαχητή έχει πλέον και αυτή του νικητή.  Ένα μεγάλο αρνητικό σερί με τόσα χαμένα κρίσιμα παιχνίδια με εμφανίσεις κατώτερες των προσδοκιών απόψε έλαβαν τέλος με έναν εντυπωσιακό τρόπο. Με έναν εμφατικό μοναδικό τρόπο ανάλογο του κόσμου και της ψυχοσύνθεσης αυτής της ομάδος. Μιας ομάδος που έχει μάθε να πορεύεται με τα λάθη της, να παλεύει με θεούς και δαίμονες και ανεξαρτήτου αποτελέσματος πάντα να παραμένει όρθια. Όρθια, πανέτοιμη να δώσει την επόμενη μάχη της με τον κόσμο της εκεί στο πλευρό της αποφασισμένο να την στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του. Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ! Αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που γουστάρουμε!

ΝΙΚΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη με αυτόν τον περιπετειώδη και μνημειώδη τρόπο κόντρα σε έναν ολόκληρο μηχανισμό που από το καλοκαίρι και πιο πριν φρόντισε να βάλει εμπόδια(Ντουρμισάι, Λάσκοφ) μέχρι και τα πλέιοφς με τα «φιλικά» και τους Έλληνες διαιτητές σε ειδικές αποστολές. Ακόμη και ο εξαίρετος σκωτσέζος διαιτητής δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του, χωρίς όμως να χαλάσει την γιορτή μας. Τα δάκρυα χαράς από παίκτες και κόσμο φανερώνουν πόσο ανάγκη είχαμε όλοι μας μια τόσο σπουδαία νίκη! Σφραγίσαμε το ευρωπαϊκό εισιτήριο, ξορκίσαμε την κατάρα δεκαετιών και τώρα πάμε για άλλα! Συγχαρητήρια σε όλους  που βοήθησαν για να ζήσουμε αυτόν τον ανεπανάληπτο θρίαμβο!

ΥΓ. Όποιος δεν βλέπει ότι ο ΑΡΗΣ από την στιγμή που επέστρεψε στην σουπερλίγκα προοδεύει μάλλον είναι τυφλός. Και φυσικά αυτή η αξιόλογη πορεία των ρεκορ έχουν την υπογραφή του Καρυπίδη. Πρόεδρε σε ευχαριστούμε!

ΥΓ2. Δεν είναι τυχαίο το ότι η άνοδος του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια έχει συνδυαστεί με ξένους διαιτητές και το VAR. Πόσα χαρούμενες στιγμές μας έχουν κλέψει άραγε;

ΥΓ3. Κρίμα πάντως για τον σκωτσέζο διαιτητή που απέτυχε να παραμείνει ανεπηρέαστος από την κρισιμότητα του αγώνα. Για το VAR λίγο πολύ τα περιμέναμε.

ΥΓ4. Το ευρωπαϊκό εισιτήριο το κερδίσαμε, την Τρίτη όμως υπάρχει και άλλος στόχος  που πρέπει να κατακτηθεί.

ΥΓ5. Για τον Άλκη, τον Τόσκο, για όλους όσους έφυγαν νωρίς αλλά και για όσους έμειναν πιστοί και ακλόνητοι στο πλευρό του κιτρινόμαυρου Θεού!

ΥΓ6. Μοναδική παραφωνία ο "ανεγκέφαλος" που πέταξε το μπουκάλι. Ναι... ζοριστήκαμε, υπήρχε ένταση, νεύρα, απόγνωση σε κάποια σημεία του αγώνα αλλά τέτοια σκηνικά δεν έχουν σχέση με τον ΑΡΗ που αγαπάμε. Αν δεν αντέχεις  κάτσε σπίτι σου ή πήγαινε σε κανά άλλο γήπεδο που μπορεί να σου πουν και μπράβο.

Την  αντίδραση που αναμέναμε έβγαλε σήμερα η ομάδα μας στην Τούμπα κερδίζοντας για ακόμη μια φορά την «μεγάλη» ομάδα του ποακ που παρέμεινε χωρίς νίκη στα 10 τελευταία παιχνίδια …που συμπτωματικά δεν κέρδισε και πέναλτι! Ο Μπούργος περιόρισε τους πειραματισμούς του, οι παίκτες παρουσιάστηκαν συγκεντρωμένοι και η ομάδα χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία εμφάνιση εξαργύρωσε έστω με αυτό το 1-0 την ανωτερότητα του μέσα στο γήπεδο. Έλειψε η «μπούκα» στο φινάλε, δεν έλειψαν όμως τα «λαϊκά δικαστήρια» από τους φίλους της ομάδος «φαινόμενο».

ΟΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΟΜΑΔΑ

Αρκετός λόγος έγινε τις προηγούμενες ημέρες για τα πειράματα του Μπούργος και από ότι φαίνεται η «γκρίνια» του κόσμου συμβάδισε με τη σκέψη του προπονητή μας.  Επιστρέφοντας σε έναν πιο γνώριμο σχηματισμό με τον Καμαρά στην κορυφή, τον Μπερτόγλιο μετά από καιρό από πίσω του και τους Ιτούρμπε και Μαντσίνι στα άκρα η ομάδα έδειχνε πολύ πιο στιβαρή και δεμένη στο γήπεδο από το σφύριγμα στη σέντρα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την εικόνα είχε ο Σούντγκρεν που ύστερα από καιρό θύμισε τον παίκτη που θαυμάσαμε και διακαώς ζητούσαμε την ανανέωση του συμβολαίου  του.  Ο Σουηδός έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο και έφθασε και 2 φορές μερικά εκατοστά μακριά από το γκολ.  Ενώ και η μαχητικότητα του Καμαρά επέτρεπε στους Μαντσίνι και Ιτούρμπε να κάνουν τις γνωστές μπούκες του.

ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΡΙΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ

Εξαρχής ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οι 2 ομάδες θα πήγαιναν περισσότερο σε ένα παιχνίδι τακτικής παρά σε ένα ροντέο που θα εξαντλούσε και πιθανόν θα αποδεκάτιζε και τις 2 ομάδες. Λίγες οι καλές στιγμές με τον ΑΡΗ μας να έχει τον πρώτο λόγο και τους αντιπάλους μας να προσπαθούν κυρίως να χτυπήσουν από αντεπιθέσεις και στημένα. Το χαμένο τετ α τετ του Καμαρά στο πρώτο ημίχρονο δικαιολογημένα προκάλεσε την αγανάκτηση όλων μας αλλά το να «δικάζεις» τους παίκτες και την ομάδα σου πριν τελειώσει το παιχνίδι είναι έγκλημα και αυτό φάνηκε σήμερα. Ο Μπούργος από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα του και προσπάθησε να τον ανεβάσει κάτι που το πέτυχε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου. Ο Καμαρά άφησε την κακή στιγμή πίσω του, συνέχισε να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις και δικαιώθηκε πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ. Λίγο έλειψε να πετύχει και το 2^ο λίγα λεπτά πριν το τέλος σε μια εντυπωσιακή κούρσα που πέρασε σχεδόν όλη την άμυνα του συμπολίτη.  Σίγουρα ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης μαζί με τον Σούντγκρεν αλλά και τον Κουέστα όπου τις ελάχιστες φορές που χρειάστηκε ήταν αυτός που έπρεπε!

ΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ

Διδακτικά τα τελευταία 2 παιχνίδια για αυτούς που αρνούνται να δουν καθαρά και ρεαλιστικά τα πράγματα. Ο ΑΡΗΣ όλη την χρονιά πορεύεται με τις λάθος επιλογές του, την ατυχία του με τους τραυματισμούς και τα «εμπόδια» που του βάζουν οι ανταγωνιστές του. Σε  αυτή την πορεία έχει τις καλές στιγμές που σε πείθει ότι είναι ικανός να τα σαρώσει όλα  αλλά και τις στιγμές που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν μπορεί να κερδίσει γενικότερα... Απογοήτευση  κόντρα στα «δεύτερα»  του  Ολυμπιακού, αντίδραση και γούστα για ακόμη μια φορά μέσα στην Τούμπα.  2 παιχνίδια απέμειναν, το ένα τελικός. Γεμίζουμε το Κλ.Βικελίδης και στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας αυτή την ομάδα! Έτσι ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, συνέχισε να μοιράζεις πονο!

ΥΓ. Καλός ο διαιτητής, τραγικός όμως ο VARistas που έπνιξε το πέναλτι για το 0-2.

ΥΓ2. Νο penalty, no goal, no party, επεισόδιο 10 και συνεχίζεται… ας είναι καλά οι Έλληνες διαιτητές που στην κανονική διάρκεια του έδωσαν μπόλικα δωράκια για να το παίζει άνετος στα πλέιοφς.

ΥΓ3. Βλέποντας  την προσπάθεια να εκβιάσουν πέναλτι και τις διαμαρτυρίες των παικτών του συμπολίτη σε κάθε ανύπαρκτη φάση καταλαβαίνεις πως «προετοιμάζεται»  και πως είναι «μαθημένη» αυτή η ομάδα. Τζάμπα τόσοι πρώην διαιτητές  για «ειδικά σεμινάρια»;

Σαν χαμένος στην μετάφραση έμοιαζε σήμερα ο ΑΡΗΣ απέναντι στα «δεύτερα» του Ολυμπιακού γνωρίζοντας πικρή ήττα από μια στημένη φάση…  για ακόμη μια φορά. Τραγικοί σχεδόν όλοι οι παίκτες με τον Μπούργος να βάζει την υπογραφή του στο σημερινό συνονθύλευμα. Δικαιολογημένη η αγανάκτηση του κόσμου με την εικόνα της ομάδος να τον πληγώνει περισσότερο  από το τελικό αποτέλεσμα.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΔΙΠΛΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

Αν δεν ήσουν ενημερωμένος για την σημασία του αγώνα δύσκολα παρακολουθώντας τον να μπορούσες να διακρίνεις ότι η ομάδα μας σήμερα καιγόταν για τη νίκη και απέναντι μας ήταν μια αδιάφορη ομάδα με μπόλικες αλλαγές και παίκτες που πρώτη φορά έπαιζαν φέτος. Άνευρος, κουρασμένος, υπερβολικά αγχωμένος και εκνευριστικά αργός σε σκέψη και εκτέλεση κάθε κίνησης. Ακόμη και στις πιο απλές πάσες οι παίκτες μας κατάφερναν να κάνουν λάθη ενώ όσες φορές τους δόθηκε η ευκαιρία να τρέξουν και να συνδυαστούν μπροστά από την αντίπαλη εστία πάντα έκαναν την λάθος επιλογή. Στην άμυνα παρόλο που δεν δεχθήκαμε πίεση καταφέραμε σαν σε επανάληψη να φάμε άλλο ένα γκολ από στημένο με τους 2 στόπερ μας να παραμένουν καρφωμένοι στο έδαφος. Κάτω από την βάση όλοι οι παίκτες που σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι έδειξαν το χειρότερο τους πρόσωπο.

ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Δεν θα ήταν λογικό να μείνει έξω από αυτήν την ντροπιαστική εξίσωση της σημερινής εμφάνισης ο Μπούργος. Ανεξαρτήτως τακτικής και ατομικής απόδοσης των παικτών το κομμάτι της πνευματικής προετοιμασίας έχει να κάνει με το τεχνικό τιμ και αυτό που φάνηκε σήμερα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ ήταν απόλυτα ανέτοιμος σε όλα τα επίπεδα. Σαν να μην είπε κανείς στους παίκτες ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια της χρονιάς που μπορεί να σου εξασφαλίσει το εισιτήριο της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη όμως αποτυχία είναι ότι αν και ήξερες ότι πρέπει πάση θυσία να σκοράρεις και ότι αυτό θα έπρεπε να το κάνεις με διαφορετικό τρόπο λόγω της απουσίας του Καμαρά τελικά δεν καταφέραμε καν να γίνουμε απειλητικοί μιας κανείς δεν ήξερε τι ρόλο τραβούσε στην επίθεση της ομάδος. Μέχρι και Μάνος που μπήκε στα τελευταία λεπτά κινήθηκε εκτός περιοχής… Αυτής της μόνιμα άδεια από παίκτες μας αντίπαλης περιοχής. Οι δηλώσεις του μετά από τη λήξη του αγώνα για μεγάλη προσπάθεια και ευκαιρίες δείχνει το πόσο μπερδεμένος είναι.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρονιά μας «φύλαγε» ο ΑΡΗΣ για σήμερα σε ένα παιχνίδι όπου έπρεπε να το κερδίσουμε πάση θυσία.  Άψυχος και αναποτελεσματικός από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό κατάφερε να αναδείξει τα «δεύτερα» του Ολυμπιακού και να πετάξει με ευκολία 3 βαθμούς. Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη αλλά με τέτοια εικόνα δεν μπορείς να ελπίζεις για πολλά. Μονόδρομος η άμεση αντίδραση από παίκτες και προπονητή που στα εναπομείναντα παιχνίδια οφείλουν να κατέβουν στο γήπεδο… γιατί σήμερα δεν κατέβηκαν.

Από πνευματικά ανέτοιμος ως μπερδεμένος παρουσιάστηκε σήμερα ο ΑΡΗΣ στο κρίσιμο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας την ήττα με 1-0. Σαν να μην ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ χάθηκε στις ανασφάλειες του πετώντας σημαντική ευκαιρία για να εξασφαλίσει σημαντικό προβάδισμα για την Ευρώπη. Και όλα αυτά απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που πέρα από την ιδιαίτερη διάθεση που έδειξαν οι παίκτες του δεν είχε να παρουσιάσει κάτι άλλο.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ …ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ

Τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και σήμερα το αποτέλεσμα έδειξε μια σωρεία λαθών από τον Μπούργος. Από την έμπνευση της τριπλέτας Σάσα-Ντουκουρέ-Ματίγια, την συμμετοχή του Γκάμα στο αρχικό σχήμα σε ένα παιχνίδι όπου ήθελες ταχύτητα για να χτυπήσεις στην αντεπίθεση, την ανοχή στον Καμαρά μέχρι και τις βιαστικές περίεργες αλλαγές όλα βγήκαν λάθος.  Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ένας μπερδεμένος ΑΡΗΣ που δεν ήξερε τι έκανε μέσα στο γήπεδο ενώ φαινόταν ότι το παιχνίδι είναι στα μέτρα του …ακόμη και αν έπαιζε με 10 παίκτες. Μπερδεμένος από την αρχή που τρώει ένα γκολ από το πουθενά μέχρι το τέλος που δεν πήρε πότε την απόφαση να πιέσει και ότι βγει…

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Ελάχιστοι ήταν αυτοί που ξεχώρισαν σήμερα μιας και η συντριπτική πλειοψηφία έμοιαζε να είναι ακόμη σε πασχαλινές διακοπές. Έλειψε η ένταση στις κινήσεις τους, έλειψε το καθαρό μυαλό στην κρίσιμη πάσα ή στην τελική προσπάθεια. Ενώ η περίπτωση του Καμαρά σηκώνει πολύ κουβέντα μιας και ακόμη μια φορά κατάφερε να ξεχωρίσει για την συμπεριφορά του παρά για την αγωνιστική του απόδοση χαντακώνοντας ολόκληρη την ομάδα. Είχαμε τους τραυματισμούς, είχαμε την περίπτωση Μήτρογλου αλλά το ότι η ομάδα ξέμεινε για διάφορους λόγους από επιθετικούς είναι ένα τεράστιο έγκλημα.

ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Πνευματικά ανέτοιμος κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο γήπεδο παρά την κρισιμότητα του αγώνα. Νωθροί παίκτες, τακτικά μπερδεμένοι έχασαν από έναν Παναθηναϊκό που δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο ακόμη και όταν έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Πισωγύρισμα η σημερινή ήττα και εμφάνιση στη Λεωφόρο που μας αφήνει πιο πίσω σε αυτή την κούρσα για το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Ωστόσο τίποτα δεν έχει τελειώσει και όλα θα κριθούν σε έναν «τελικό» με την ΑΕΚ στο Κλ.Βικελίδης.

ΥΓ. Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα, μέτριος και ο διαιτητής με τον VARista.

ΥΓ2. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν κοντά στην ομάδα!

Απόλυτος κυρίαρχος στο τοπικό ντέρμπι ήταν για ακόμη ένα παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας όπου χωρίς να αντιμετωπίσει ιδιαίτερη αντίσταση επικράτησε με 1-0 χάρη στην πολύ ωραία κεφαλιά του Ντουκουρέ. Αδικεί το τελικό αποτέλεσμα την ομάδα που βάσει απόδοσης και ευκαιριών θα μπορούσε πολύ πιο εύκολα να είχε πετύχει περισσότερα γκολ. Στα γνωστά επικοινωνιακά παιχνίδια αρκέστηκε ο «θίασος» του συμπολίτη με τον μπάογκ για ακόμη έναν αγώνα στο Κλ.Βικελίδης να ασχολείται περισσότερο με τις «εντυπώσεις» παρά με το ίδιο το παιχνίδι.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ, ΣΤΑΘΕΡΟΣ

5’ παιχνιδιού ήταν αρκετά για να καταλάβεις ότι ο ΑΡΗΣ είχε μπει απόλυτα συγκεντρωμένος στο παιχνίδι. Οι γραμμές έπαιζαν κοντά, η πίεση όταν ο αντίπαλος είχε την μπάλα ήταν υποδειγματική ενώ η κυκλοφορίας της μπάλας σε γρήγορο τέμπο δημιουργούσε διαρκώς προϋποθέσεις για γκολ. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας που κανείς δεν μπορούσε να διακρίνει τακτικά τι αποζητούσαν στην σημερινή αναμέτρηση.

Ο ΝΤΟΥΚΟΥΡΕ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ «ΑΝΙΚΗΤΟ» ΠΑΣΧΑΛΑΚΗ

Η υπεροχή του ΑΡΗ μετουσιώθηκε σε γκολ από την εξαιρετική κεφαλιά του Ντουκουρέ μετά από εκτέλεση κόρνερ σε μια φάση όπου ο Πασχαλάκης ήταν ανήμπορος να αντιδράσει. Εν αντιθέσει ο Πασχαλάκης ήταν αναμφίβολα ο MVP του συμπολιτή και ο βασικός λόγος που το σκορ παρέμεινε στο φτωχό 1-0. Αποκρούσεις όπως αυτές στα σουτ του Μαντσίνι και ιδιαίτερα του Γκάμα «χρεώνονται» περισσότερο στον Έλληνα γκολκιπερ παρά στην αναποτελεσματικότητα των παικτών μας.

Ο ΜΠΟΥΡΓΟΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Δεν φοβάται να ρισκάρει σε αλλαγές προσώπων και συστημάτων και αυτό είναι κάτι που έχει κερδίσει άπαντες είτε μιλάμε για τους παίκτες του είτε για τον κόσμο της ομάδος. Ακόμη και αν ο Πάλμα δεν κατάφερε να έχει μια ανάλογη παρουσία με αυτή στο ΟΑΚΑ είδαμε χάρη σε αυτή την τακτική τον Καμαρά απελευθερωμένο να κάνει άνω κάτω την αντίπαλη άμυνα και να είναι βασικό γρανάζι στην επιθετική λειτουργία της ομάδος. Ενώ και η ενσωμάτωση των Ντουκουρέ και Εμπακατά στην ομάδα μαζί με την ενεργοποίηση του Μπεναλουάν έχουν ανεβάσει την ομάδα επίπεδο, δίνοντας της ένα βάθος πάγκο που κάπου στην πορεία είχε χαθεί. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να φαντάζει σαν καλοκουρδισμένη μηχανή που το μόνο που φοβάται είναι η αναποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια.

ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΣΤΟ ΟΑΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΠΤΟΗΤΟΣ

Το ήθελε περισσότερο και το απέδειξε μέσα στο γήπεδο όπου επικράτησε εύκολα απέναντι σε έναν αντίπαλο που και σε αυτή την αναμέτρηση κατέβηκε περισσότερο για «επικοινωνιακό παιχνίδι» παρά για να παίξει ποδόσφαιρο. Η τρομερή κεφαλιά του Ντουκουρέ ήταν αρκετή για να μας οδηγήσει στη νίκη απέναντι στον Πασχαλάκη που ήταν και ο μοναδικός από τους αντιπάλους μας που παρουσιάστηκε στο γήπεδο.  Με το που κοπάζουν οι πανηγυρισμοί… συνειδητοποιείς ότι έπαιζες μόνος σου και το μόνο που έχει αξία είναι οι 3 βαθμοί της νίκης! Έτσι ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Το θετικό όταν τους κερδίζεις με ένα λιτό 1-0 είναι ότι τους αφήνεις να συνεχίζουν τον ύπνο τους αδιάκοπα και όταν αλλάζουν πλευρό να μασάνε και λίγο από τον σανό που απλόχερα τους προσφέρουν.

Γουστάρει τα δύσκολα ο ΑΡΗΣ μας όπως φάνηκε μετά τις 2 συνεχόμενες εντός  έδρας ισοπαλίες και τη νίκη στο ΟΑΚΑ και έτσι ακριβώς αναμένεται να πορευτεί και στη συνέχεια. Οι εμπνεύσεις του Μπούργος απέδωσαν στο πιο κρίσιμο έως τώρα παιχνίδι, η αισιοδοξία έχει επιστρέψει και πλέον ο ΑΡΗΣ καλείται να αποδείξει ότι θέλει και μπορεί σε αυτή την κούρσα μέχρι το φινάλε τον πλέιοφς να παραμείνει στη θέση του οδηγού για την κατάκτηση της 3^ης θέσης. 

ΕΠΕΜΕΙΝΕ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΛΩΝ

Αρκετή συζήτηση είχε γίνει γύρω από τις επιλογές του Μπούργος κόντρα στα Γιάννενα. Το αποτέλεσμα αρνητικό, η εικόνα απογοητευτική, η κριτική όπως αναμενόταν έντονη. Όταν όμως βλέπεις έναν προπονητή να επιμένει στο κάτι διαφορετικό, να μην φοβάται να ρισκάρει ξανά και ξανά και στο τέλος να δικαιώνεται τότε σωπαίνεις και χειροκροτείς με ικανοποίηση. Βέβαια στη δική μας περίπτωση έγινε ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Η συνέχεια είναι αυτή που θα δικαιώσει την προσπάθεια του Μπούργος και των παικτών του και το ταμείο θα γίνει στο τέλος.

ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΣΤΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΝΑ «ΑΝΟΙΧΤΟΥΝ»

Μπορεί στην περίπτωση του σημερινού τοπικού ντέρμπι να μην ισχύει μιας και ο συμπολίτης για την ώρα έχει ένα προβάδισμα ασφαλείας αλλά όσο βρίσκεσαι ψηλότερα από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό  τους αναγκάζεις σε κάθε ματς να παλέψουν για τη νίκη με ότι αυτό συνεπάγεται.   Άλλο να παλεύεις για το Χ και άλλο να επιβάλλεται να κερδίσεις και ο ΑΡΗΣ μετά το διπλό στο ΟΑΚΑ έχει μεταφέρει αυτό το βάρος στους συνδιεκδικητές  της 3^ης θέσης.  Κάτι που συμφέρει την ομάδα μας μιας και τους κάνει πιο «ευάλωτους» αγωνιστικά αλλά και  αναγκάζει τη «συμμαχία» να σπάσει.

ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Στην εποχή Σαββίδη κάθε παιχνίδι με τον συμπολίτη είναι περισσότερο για αυτούς μια επικοινωνιακή αναμέτρηση παρά ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Πόσο μάλλον όταν ο μπαογκ έρχεται στο Κλ.Βικελίδης μετά από μια πετυχημένη(;) ευρωπαϊκή πορεία εξαντλημένος και λαβωμένος.  Είναι βέβαιο ότι ο Λουτσέσκου δεν θα ρισκάρει για τη νίκη αλλά θα προτιμήσει ένα πλάνο ανάλογο με αυτό των Ιωαννίνων ελπίζοντας σε κάποια αντεπίθεση ή στημένο για να πάρει κάτι το θετικό. Έτσι λειτουργούν και σε πιο κομβικά παιχνίδια άρα στο σημερινό είναι βέβαιο ότι δεν θα τολμήσει κάτι το διαφορετικό. Για αυτό και όλο το βάρος πέφτει στη δική μας απόδοση, στις εμπνεύσεις του Μπούργος και στους τρόπους που θα διασπάσουμε την αμυντική λειτουργία του συμπολίτη ώστε να φθάσουμε στο γκολ. Αν ανοίξουμε το γκολ και ο ποακ αναγκαστεί να παίξει ποδόσφαιρο στο κατάμεστο Κλ.Βικελίδης με ξένο διαιτητή και 50-50 διαιτησία δεν θα έχει καμία τύχη.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΒΗΜΑ

Η νίκη επί της ΑΕΚ και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε επιβεβαίωσε ότι με 50-50  διαιτησία και κόντρα σε ομάδες που δεν παίζουν κλεφτοπόλεμο ο ΑΡΗΣ δεν φοβάται κανέναν.  Πλέον η συνέχεια στα πλέιοφς όπως και η κατάληψη της 3^ης θέσης είναι αποκλειστικά στο χέρι μας και αυτό θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.  Γεμίζεις το γήπεδο, «πνίγεις» τον συμπολίτη στην έπαρση και την οφθαλμαπάτη που ζει και συνεχίζεις ακάθεκτος για την εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου αφήνοντας την «συμμαχία της εξυγίανσης» να βράσει για ακόμη μια χρονιά στο ζουμί της. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!!

Με τα περιθώρια για βαθμολογικές απώλειες να αρχίζουν να στενεύουν απειλητικά, ο ΑΡΗΣ μας με την αγωνιστική του παρουσία στα 2 συνεχόμενα εντός έδρας επέλεξε τον δύσκολο δρόμο προς την Ευρώπη. Αυτόν δηλαδή που επιβάλλει να φύγει αλώβητος από ΟΑΚΑ και Λεωφόρο αλλά και να διεκδικήσει βαθμούς σε όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια. Σίγουρα πιο δύσκολα τα πράγματα σε σχέση με το αν είχαμε πάρει τα 2 τρίποντα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να τα καταφέρει.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΜΠΕΤΣ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ

Αν κάπου ξεχωρίζαμε σε αυτά τα τελευταία ανεπιτυχή παιχνίδια αυτό ήταν η άμυνα με το δίδυμο Μπράμπετς – Φαμπιάνο να τα πηγαίνει εξαιρετικά. Η απουσία όμως του Μπράμπετς λόγω ίωσης περιπλέκει τα πράγματα. Ευτυχώς ο Μπούργος είχε αποφασίσει εγκαίρως την ενεργοποίηση του Μπεναλουάν και έτσι υπάρχει μια εναλλακτική με έναν παίκτη που δεν απουσιάζει μήνες από την δράση. Λογικά Σούντγκρεν και Γκάνεα θα είναι στα άκρα της άμυνας και κάπως έτσι θα διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό η ομοιογένεια στην άμυνα.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕΣΟΕΠΙΘΕΤΙΚΑ

Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας… ναι στην άμυνα αν και οι επιλογές είναι περιορισμένες υπάρχουν λύσεις, μεσοεπιθετικά όμως η αστάθεια της πλειοψηφίας των παικτών και η έλλειψη σέντερ φορ τρομάζει. Όπως και ένα ακόμη ενδεχόμενο πείραμα από τον προπονητή μας τρομάζει μιας και το τελευταίο δεν εξελίχθηκε και τόσο καλά. Η λογική λέει ότι θα επιλεχθούν παίκτες δραστήριοι, με ταχύτητα που ακόμη και αν δεν είναι αποτελεσματικοί στην επίθεση θα καταφέρουν να ανοίξουν με την κίνηση τους αλλά και να χτυπήσουν στην αντεπίθεση. Ο Μαντσίνι θα πρέπει να θεωρείται σίγουρος στο αρχικό σχήμα ενώ και ο Γκαρσία παρόλο που δεν τα πήγε πολύ καλά λογικά θα ξεκινήσει αντί για τον Ιτούρμπε. Όσο για την τριάδα Εντιαγέ, Ματίγια και Σάσα αυτή τη φορά είναι πολύ πιθανό να «σπάσει».

ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ

Όσο δύσκολο και αν φαντάζει ο ΑΡΗΣ να πάρει αυτό που θέλει μακριά από την έδρα έχει αποδείξει ότι έχει τον τρόπο για να το πετύχει. Τα εκτός έδρας μας ταιριάζουν καλύτερα και αυτό έχει φανεί κάμποσες φορές τα τελευταία χρόνια όταν αγωνίζεται στην Αθήνα. Αρκεί οι παίκτες μας να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς και να δείξουν το καλό τους πρόσωπο αρχίζοντας από σήμερα στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

ΥΓ. Τα γενέθλια του θα είχε προχθες ο Άλκης Καμπανός αν τα "αδέρφια" αυτής της εγκληματκής οργάνωσης δεν είχαν αποφασίσει τόσο άνανδρα και άδικα να του κόψουν το νήμα της ζωής. Αναμένουμε την απόδοση της δικαιοσύνης. Άλκης ζωντανός για πάντα Αρειανός!

Η αξιοποίηση της έδρας ήταν και παραμένει το ζητούμενο για τον ΑΡΗ μας κάτι που κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν το καταφέραμε. Ωστόσο ο στόχος της εξόδου της Ευρώπης παραμένει ζωντανός και εφόσον ο ΑΡΗΣ παρουσιαστεί στη συνέχεια όπως πρέπει τότε είναι στο χέρι του για να τον πετύχει! Το κενό λόγω εθνικών ομάδων σπάνια λειτουργεί ευεργετικά για την ομάδα μας αλλά αυτή τη φορά τα προβλήματα τραυματισμών ήθελαν τον χρόνο τους συν φυσικά τις απαραίτητες ανάσες  για αρκετούς παίκτες που στην τελευταία αναμέτρηση φάνηκαν κουρασμένοι.

ΔΕΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ Ο ΜΠΟΥΡΓΟΣ

Μπορεί ο Μπούργος στα τελευταία παιχνίδια να γνώρισε τις πρώτες του βαθμολογικές απώλειες αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα δούμε συνταρακτικές αλλαγές και κινήσεις πανικού από τον προπονητή μας. Από την στιγμή που αποφασίσθηκε η αλλαγή προπονητή σε ένα τόσο κομβικό σημείο η πίστωση χρόνου είναι δεδομένη όπως φυσικά και ότι το για να κριθεί ένας προπονητής δίκαια θα πρέπει τουλάχιστον να του δοθεί η ευκαιρία να κάνει μεταγραφές και προετοιμασία. Ως τώρα όμως φαίνεται να τα πηγαίνει εξαιρετικά και δεν υπάρχει λόγος για να αλλάξει πολλά.

Η ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Η αστάθεια στην απόδοση της πλειοψηφίας των παικτών μας είναι μόνιμος συνοδηγός στην φετινή προσπάθεια. Οι ίδιοι παίκτες σε άλλα παιχνίδια «τρώνε σίδερα» και σε άλλα παρουσιάζονται ανεξήγητα νωθροί και χωρίς καθαρή σκέψη.  Το τι φταίει για αυτή την κατάσταση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα μιας και σε διαφορετική περίπτωση θα είχε βρεθεί ήδη η λύση. Φυσικά και σε αυτό το κομμάτι το μεγάλο μερίδιο ευθύνης πέφτει στον Μπούργος που καλείται να επιλέξει τους πιο έτοιμους και αποφασισμένους να οδηγήσουν στις νίκες και στους βαθμούς που χρειάζονται για να εξασφαλίσουμε το ευρωπαϊκό εισιτήριο.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ, ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ

Αφού δεν τα κατάφερε απέναντι στον Παναθηναϊκό, η νίκη με τα Γιάννενα είναι μονόδρομος. Ναι φέτος έχει εξελιχθεί σε «κακό δαίμονα» αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Ο ΑΡΗΣ είναι καλύτερη ομάδα, έχει περισσότερες λύσεις, έχει μεγαλύτερο κίνητρο και θα πρέπει να παρουσιαστεί μέσα στο γήπεδο αποφασισμένος να πάρει τους 3 βαθμούς. Η απόφαση για 100% πληρότητα στις κερκίδες του γηπέδου  «απελευθερώνει» τον σταθερά καλύτερο  παίκτη του που και αυτή την Κυριακή θα είναι εκεί για να σπρώξει την ομάδα στην πολύτιμη νίκη. Παίρνεις τους βαθμούς και αφήνεις τους άλλους να αγχώνονται.

ΥΓ. Εκπληκτικό το γκράφιτι για τον Άλκη, σε κάνει να ανατριχιάζεις. Όποιος πιστεύει ότι θα ξεχαστεί έτσι απλά, μπορεί να αλλάξει πλευρό.

ΥΓ2. Εξαιρετική και η κίνηση της ΠΑΕ για την μετονομασία της θύρας των επισήμων σε "Άλκης Καμπανός".

ΥΓ3. Οι δράσεις συνεχίζονται δυναμικά και όλοι οφείλουμε να στηρίξουμε κάθε υγιή προσπάθεια προς την σωστή κατεύθυνση. Δηλώνουμε την στήριξη μας εδώ www.inthenameofalkis.com

Έναν ΑΡΗ από τα παλιά παρακολουθήσαμε σήμερα, νωθρό, διστακτικό και φλύαρο. Απέναντι σε έναν καλοστημένο Παναθηναϊκό που ήρθε για το Χ δεν μπορέσαμε να γίνουμε απειλητικοί ούτε για 5’ με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί. Το χειρότερο παιχνίδι από τη στιγμή που ήρθε ο Μπούργος που δεν ξέφυγε και αυτός από τον κανόνα της μετριότητας που παρακολουθήσαμε σήμερα.

ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ

Προφανώς και ο Μπούργος σήμερα επέλεξε να μην ανοιχτεί πολύ η ομάδα μιας και σε παιχνίδι «6 βαθμών» η ήττα θα ήταν καταστροφή. Στην πράξη όμως είδαμε 2 αντίπαλους που δεν ήθελαν να χάσουν. Σε αυτή την εικόνα καθοριστικό ρόλο έπαιξε η διάθεση της πλειοψηφίας των παικτών που έμοιαζαν περισσότερο με σταματημένους κώνους παρά με μια ομάδα που είχε την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο της μπάλας. Ιδιαίτερα στην επίθεση τα πράγματα  ήταν τραγικά με την ομάδα κυριολεκτικά να βραχυκυκλώνει με το που πλησίαζε στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού.  Βραχυκυκλωμένος και ο Μπούργος στον πάγκο, περίμενε μέχρι το 85’ περίπου για να κάνει αλλαγές μεσοεπιθετικά όταν όλοι όσοι παρακολουθούσαν το παιχνίδι είχαν φθάσει στα όρια του ύπνου…

ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΑΠΑΘΗΣ ΑΡΗΣ

Και αν στο πρώτο ημίχρονο τα καλά τρεξίματα των αντιπάλων  κατάφεραν να μας περιορίσουν στο Β ημίχρονο όπως ήταν λογικό παρουσιάστηκαν κουρασμένοι. Ακόμη και όταν έριξε ταχύτητα ο Παναθηναϊκός πάλι δεν είδαμε καμία διάθεση για πίεση ή έστω προσπάθεια να γίνουμε πιο απειλητικοί. Έστω με ανορθόδοξο τρόπο όπως γεμίσματα και μακρινά σουτ.  Μια επίθεση που χανόταν επί 90’+ στην αναζήτηση της καλύτερης δυνατής επιλογής χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα.  Μια εμφάνιση πισωγύρισμα σε ένα χρονικό σημείο που ο ΑΡΗΣ έπειθε με την εικόνα του ότι έχει βρει ρυθμό.

ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ

Τίποτα δεν θύμιζε σήμερα τον ΑΡΗ των προηγούμενων αγωνιστικών που έπειθε με την εικόνα του ότι έχει προβάδισμα κόντρα στους ανταγωνιστές του.  Εκνευριστικά διστακτικός, φλύαρος και ανούσιος σε κάθε του κίνηση πέταξε με ευκολία μια πολύτιμη νίκη για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.  Έχει δρόμο ακόμη και τίποτα δεν χάθηκε σήμερα. Θα μπορούσαν όμως να γίνουν όλα απλά και εύκολα και ήδη από σήμερα να έχουμε ένα σημαντικό προβάδισμα για τη συνέχεια. Δεν το κάναμε με τον εύκολο τρόπο, θα το πετύχουμε με τον δύσκολο.

ΥΓ. Την έκανε τη δουλίτσα του και ο ξένος ο ρέφερι μαζί με τον Varista…