Ικανοποιημένος θα πρέπει να αισθάνεται ο ΑΡΗΣ μας με το βαθμό της ισοπαλίας κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης και θα πως θα μπορούσε να νιώσει διαφορετικά μετά από ότι μας έδειξε στα περίπου 95’ αγωνιστικής δράσης. Χωρίς πλάνο, χωρίς εντάσεις και με παίκτη λιγότερο από το 24’ το μόνο που του απέμεινε ήταν οι αποκρούσεις του Διούδη και η τύχη του που τον γλίτωσε από το γκολ. Πιο λίγο κόσμο από κάθε άλλο παιχνίδι με τους περισσότερους με τη λήξη του αγώνα να ξεσπάνε δικαιολογημένα σε αποδοκιμασίες.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Με τις επιλογές του Χιμένεθ για το αρχικό σχήμα να δείχνουν ότι ο στόχος ήταν ο έλεγχος του ρυθμού που σταδιακά θα δημιουργούσε τις συνθήκες για τη νίκη, ο ΑΡΗΣ μπήκε στο παιχνίδι κάνοντας μια από τα ίδια. Αργή ανάπτυξη, ανούσια κυκλοφορίας της μπάλας προς τα πίσω, στατικότητα και ένα ποδόσφαιρο που κοίμιζε τον οποιοδήποτε που το παρακολουθούσε. Οι αντίπαλοι μας από την άλλη με υψηλή πίεση και παίκτες με περίσσια αποφασιστικότητα ξεζούμιζαν κάθε κατάσταση που παρουσιαζόταν μπροστά τους για να γίνουν απειλητικοί. Το δοκάρι στο 7’ ήταν το πρώτο καμπανάκι κινδύνου που πέρασε χωρίς να ακουσθεί από κανέναν μιας και στη συνέχεια τίποτα δεν άλλαξε. Αντιθέτως η κακή στιγμή της αποβολής του Γαλανόπουλου στο 24’ εκτόξευσε τον δείκτη της δυσκολίας.

ΔΙΟΥΔΗΣ, ΔΟΚΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ

Το να παίζεις με αριθμητικό μειονέκτημα είναι πάντα μια συνθήκη δύσκολη, παρακολουθώντας το παιχνίδι όμως ένιωθες ότι μάλλον είχαμε μείνει με 8 ή 9 παίκτες και το να παίξεις ποδόσφαιρο έμοιαζε ανέφικτο. Στο 56’ στην μοναδική ουσιαστική ευκαιρία που είχαμε σε όλο τον αγώνα ο Σούντμπεργκ αν και έπιασε καλά την κεφαλιά δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και το 0-0 παρέμεινε μέχρι τέλος. Παρέμεινε μέχρι το τέλος γιατί ο Διούδης πραγματοποίησε την πιο ουσιαστική εμφάνιση του και άλλες 2 φορές η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι αντί για τα δίχτυα μας. Τα 3’ καθυστέρησης και το βιαστικό σφύριγμα της λήξης το υποδεχθήκαμε με ανακούφιση σε μια ακόμη αναμέτρηση που δεν δικαιούμασταν απολύτως τίποτα.

ΣΑΝ «ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ» ΚΑΙ Ο ΧΙΜΕΝΕΘ

Αρκετές φορές έχουμε τονίσει το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει ο Χιμένεθ με τις συνθήκες που επικρατούν στον φετινό ΑΡΗ. Κάπου όμως και ο Ισπανός προπονητής φαίνεται να έχει χάσει το νόημα και να προσπαθεί με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο να γυρίσει τον διακόπτη στην ομάδα. Η εμμονή στο να προσπαθεί να αξιοποιήσει συγκεκριμένους παίκτες όπως τον Σίστο, τον Μορουτσάν, τον Αλφαρέλα, τον Φατιγκά ακόμη και τον Μόντσου με τον ίδιο τρόπο δεν οδηγεί πουθενά. Μια ομάδα με μια παθητική αμυντικογενή λογική κομμένη στα 2 και παίκτες ανήμπορους να δημιουργήσουν και να πάρουν πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στο γκολ. Φταίει ο Μόντσου που με κάθε ευκαιρία παγώνει τον ρυθμό και γυρίζει την μπάλα πίσω; Αν ναι ας κάτσει στον πάγκο. Φταίει ο Σίστο και ο Μορουτσάν που ναι μεν δείχνουν μια συνέπεια στην άμυνα αλλά πιέζουν ανούσια τους αντιπάλους; Φταίει ο Μορόν που είναι απελπιστικά μόνος στην επίθεση; Και όλα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια. Είναι μια επαναλαμβανόμενη κακή εικόνα που δεν οδηγεί πουθενά. Θέλει αλλαγές και επειδή η μεταγραφική περίοδος αργεί για να αλλάξουν τα πρόσωπα θα πρέπει να αλλάξει το πλάνο. Και αυτό το πλάνο είναι στο χέρι του Χιμένεθ και μόνο. Αν δεν αλλάξει το πλάνο δεν θα αλλάξει αυτό που βλέπουμε. Τόσο απλά. Το να χρεώσεις το σημερινό(ή και τα προηγούμενα) σε 3-4 παίκτες μάλλον οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα.

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ

Σε αγωνιστικό αδιέξοδο παραμένει ο ΑΡΗΣ μας που αγνοεί από τα μέσα Σεπτεμβρίου τη νίκη στο πρωτάθλημα. Μετά και τη νέα βαθμολογική απώλεια κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης και τον τρόπο που εξελίχθηκε το παιχνίδι, είναι πραγματικά να αναρωτιέσαι αν αυτή η ομάδα προλαβαίνει να σηκώσει κεφάλι και να δείξει κάτι το διαφορετικό. Είναι οι χαμένοι βαθμοί που στοιχίζουν, είναι όμως και αυτή η εικόνα που πληγώνει και δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Πως αλλάζει όλο αυτό; Ας μας το απαντήσουν ο προπονητής, ο τεχνικός διευθυντής, ο πρόεδρος και φυσικά και οι παίκτες… οι παίκτες που με την απόδοση τους θυμίζουν  καρδιογράφημα ετοιμοθάνατου ασθενή.

ΥΓ. Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, τουλάχιστον φρόντισε να μην χάσεις λένε... Όταν όμως κατεβαίνεις σε αγώνες με αυτό το μότο σαν σημαία σου, δύσκολα κερδίζεις.

Εμφανώς αλλαγμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κόντρα στη Μύκονο και μετέτρεψε ένα θεωρητικά αγχωτικό παιχνίδι σε υγιεινό περίπατο! Με εξαίρεση το νωθρό πρώτο δεκάλεπτο η ομάδα έπαιξε καλή άμυνα και όταν βρήκε τα μακρινά σουτ γρήγορα «κλείδωσε» τη νίκη. Εμφανώς βελτιωμένη η ομάδα στην αμυντική της συμπεριφορά, στην επίθεση όμως συνεχίζει να παραμένει μπερδεμένη.

ΑΡΓΗΣΕ 10΄ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΡΟΣ

Λάθη, αστοχία και άμυνα με τα μάτια περιλάμβανέ το ρεπερτόριο της ομάδας μας στο ξεκίνημα του αγώνα. Η Καρδίτσα έδειχνε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο και να κρατάει ένα ελαφρύ προβάδισμα με ευκολία. Μια εικόνα που έλαβε τέλος με τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου μιας και μετά είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ. Έναν ΑΡΗ που ανέβασε απότομα την ένταση στην άμυνα και μέσα από αυτή την διαδικασία έπαιρνε ενέργεια που την μετέφερε στην επίθεση. Έστω και με δυσκολία οι παίκτες μας έβρισκαν τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι και χάρη στην άμυνα καταφέραμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος και να πάρουμε κεφάλι.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ

Με την άμυνα να κάνει τη δουλειά της σωστά, το ζητούμενο ήταν το σκοράρισμα. Τζόουνς και Κουλμπόκα ήταν καλοί αλλά κανείς δεν ήταν τόσο «καυτός» σήμερα ώστε να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Η λύση αυτή τη φορά ήρθε με μια εντυπωσιακή πολυφωνία στην επίθεση που αν και μόλις 2 είχαν διψήφιο αριθμό πόντων, υπήρχαν άλλοι 8 παίκτες που βοήθησαν στο σκοράρισμα. Τα μακρινά σουτ από Μποχωρίδη, Φόρμπς και Χάρελ  έφθασαν τη διαφορά στο +21 και κάπου εκεί κρίθηκε από νωρίς το παιχνίδι. Η Καρδίτσα είχε εγκλωβιστεί από την καλή μας άμυνα και δεν είχε κανένα περιθώριο αντίδρασης.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Αν απομονώσουμε την 1^η περίοδο όπου η ομάδα μας θύμισε γιατί έχει βρεθεί σε αυτή τη δυσχαιρή θέση για το υπόλοιπο του αγώνα μπορούμε να μιλήσουμε εντελώς διαφορετικά. Είδαμε τους παίκτες μας να βγάζουν πάθος στην άμυνα, να κρατάνε σωστές αποστάσεις, να μην μπερδεύονται στις αλλαγές  και σε αρκετές περιπτώσεις να κάνουν πολύ ωραία ντάμπλ τιμ και παγίδες πάνω στους αντιπάλους τους. Αυτή η άμυνα ήταν που μας έδωσε τη νίκη. Τα μακρινά σουτ που έχτισαν την μεγάλη διαφορά το έκαναν πιο εύκολο αλλά και χωρίς αυτά πάλι η ομάδα θα κέρδιζε γιατί η άμυνα έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά. Τώρα στην επίθεση προφανώς και ο Μίλισιτς θέλει να βαφτίζει απόλυτο κουμανταδόρο και μαέστρο στην επίθεση τον Μήτρου Λόνγκ αλλά ειλικρινά θα μου κάνει εντύπωση αν το καταφέρει. Ναι ο Μήτρου Λόνγκ σήμερα δεν ήταν όσο κακός ήταν στα προηγούμενα… αλλά με 8 λάθη από τον πόιντ γκαρντ σου δεν πας πουθενά. Πιο λογικό θα μου φαινόταν να δοκίμαζε ως οργανωτή του παιχνιδιού πίσω από τον Τζόουνς τους Πουλιανίτη και Μποχωρίδη παρά τον Μήτρου Λόνγκ. Γιατί ο παίκτης αυτός είναι, κάνει σε μεγάλο βαθμό άνω κάτω την επίθεση χωρίς να είναι ευθύνη του και πιθανόν χωρίς να μπορεί στο καλούπι που τον θέλει ο νέος μας προπονητής. Λογικά ο νέος ξένος αν ανταποκριθεί στις περγαμηνές που τον ακολουθούν θα μεταμορφώσει σημαντικά την ομάδα. Τα στοιχεία όμως που θα δώσει δεν έχουν σχέση με αυτά τα προβλήματα. Οπότε ο Μίλισιτς θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της οργάνωσης του παιχνιδιού εκ των έσω ή θα χρειαστεί και σε αυτή τη θέση μια διορθωτική κίνηση.

ΘΕΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ

Αισθητά βελτιωμένος στην άμυνα ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, κράτησε τη Μύκονο χαμηλά στο σκοράρισμα και όταν βρήκε το χέρι του «κλείδωσε» εύκολα τη νίκη. Εύκολη νίκη, παρά τα 21 λάθη και τα 15 χαμένα ριμπάουντ… κάτι που φωνάζει ότι με μια στοιχειώδη αμυντική προσπάθεια σαν την σημερινή σίγουρα θα είχαμε 2-3 νίκες παραπάνω. Θέλει πολύ δουλειά η ομάδα, θέλει και τον νέο παίκτη να «κουμπώσει». Κρατάμε τη νίκη, κρατάμε και τη βελτίωση.

ΥΓ. Συνεχίζουν να με προβληματίζουν οι εκδηλώσεις στήριξης προς τον Φόρμπς από μερίδα του κόσμου κατά την διάρκεια του αγώνα. Το ζητούμενο είναι να βρει ο ΑΡΗΣ τον δρόμο του ή να μην «καεί» το παλικάρι; Ή υποχρεωτικά θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να πάρει τα πάνω του με τον Φόρμπς μπροστάρη; Παίκτες πάνε και έρχονται στον επαγγελματικό αθλητισμό… γιατί στον ΑΡΗ το κάνουμε τόσο θέμα όταν κάποιος πρέπει να φύγει;

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που επικράτησε επί της Σλάσκ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ μιας και προηγήθηκε μέχρι και με +26 πόντους. Επειδή όμως ΑΡΗΣ είσαι… η εικόνα του 4^ου δεκαλέπτου με τη διαφορά να πέφτει μέχρι και τους 5 πόντους(15’’ πριν το φινάλε) μετρίασε τις εντυπώσεις και επανάφερε στο τέλος τον έντονο προβληματισμό για τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας. Περισσότερους από τους μισούς πόντους πέτυχαν οι Κουλμπόκα και Τζόουνς με τον Αμερικάνο πιθανόν να κάνει και ένα ρεκόρ από την γραμμή των βολών με το εκκωφαντικό 17 στις 18 βολές.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΡΥΘΜΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η ένταση και η ενέργεια που έβγαλε ο Χάρελ από το πρώτο τζάμπολ του αγώνα σε άμυνα και επίθεση ήταν οι βασικοί λόγοι που ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι. Η ομάδα έδειξε ιδιαίτερη διάθεση στην άμυνα ενώ και στην επίθεση είχε βρει ρυθμό από νωρίς. Κουλμπόκα και Τζόουνς ήταν σε καλή βραδιά και μαζί με τις περιστασιακές βοήθειες που έπαιρναν και από τους παίκτες που ερχόντουσαν από τον πάγκο ανέβαζαν τη διαφορά στο σκορ. Ο ΑΡΗΣ είχε συνέπεια στο σκοράρισμα αλλά η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν αυτά που έκαναν τη διαφορά.

ΣΕ ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΟΛΑ

Με τη διαφορά να έχει σταθεροποιηθεί για αρκετή ώρα πάνω από τους 20 πόντους, ο εφησυχασμός και η χαλάρωση έκαναν την εμφάνιση τους. Η προσπάθεια στήριξης του Φόρμπς και η επιμονή στον «οργανωτή» Μήτρου Λόνγκ είχαν τις επιπτώσεις τους. Φθηνά λάθη, κακές επιλογές, αστοχία και μια άμυνα που ξαφνικά έμπαζε από παντού. Οι Πολωνοί δεν προλάβαιναν να κάνουν την ανατροπή αλλά και μόνο που είδαμε την διαφορά να πέφτει στους 5 πόντους ήταν αρκετό για να μας χαλάσει λίγο την ευχάριστη διάθεση που είχαμε στα προηγούμενα 3 δεκάλεπτα.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ

Πολλές και διαφορετικές οπτικές μπορεί να ξεδιπλώσει κανείς για το σημερινό παιχνίδι και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς ότι ο ΑΡΗΣ παρά τη νίκη του, αγωνιστικά δεν έκανε το step up που ίσως να περιμέναμε. Ναι κερδίσαμε και για αρκετή ώρα κάναμε πάρτι αλλά αν δούμε τα επιμέρους στοιχεία εκεί μπορούμε να βρούμε πολλά μαργαριτάρια. 2 παίκτες πέτυχαν περισσότερους από τους μισούς πόντους άρα πάλι δεν μιλάμε για μια συνολική προσπάθεια αλλά περισσότερο για προσωπικό κρεσέντο του Κουλμπόκα από τα 6.75 και του Τζόουνς από τις βολές. Άχαρος ο ρόλος του Μήτρου Λόνγκ ως ο απόλυτος οργανωτής της επίθεσης… οπωσδήποτε κάτι λάθος πάει με την στατιστική που του χρέωσε μόλις 2 λάθη. Ο Μίλισιτς τον εμπιστεύτηκε για σχεδόν 20’ και ο Μήτρου Λόνγκ κατάφερε να «κάψει» μπόλικες επιθέσεις μας εκνευρίζοντας όλο το γήπεδο. Οι ψηλοί μας περίλυποι περίμεναν μια πάσα της προκοπής. 1 πήρε ο Φόρεστερ και 1 πήρε ο Ίνοχ. Όσο για τον Φόρμπς τα λόγια είναι περιττά. Είναι αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητας που χρειάζεται ένας παίκτης για να βγει μπροστά και να ηγηθεί μιας προσπάθειας και δυστυχώς ο Φόρμπς δεν τα έχει καθόλου. Ίσως να είναι και λίγο άδικο να επικεντρωνόμαστε τόσο στα αρνητικά της βραδιάς μετά από μια νίκη αλλά αν δεν ασχοληθούν οι υπεύθυνοι και δεν λάβουν υπόψιν ότι η Σλάσκ για 3 δεκάλεπτα θύμισε τον ΑΡΗ του τελευταίου δεκαλέπτου με τον συμπολίτη που τα έχανε μόνος του κάτω από το καλάθι, μάλλον θα καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. Και αν πιστέψουμε ότι βαδίζουμε στον σωστό δρόμο μετά τη σημερινή νίκη, μάλλον κινδυνεύουμε να χαθούμε.

ΝΙΚΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

Πολύ καλός ο ΑΡΗΣ για 3 δεκάλεπτα, αυτοκαταστροφικός στο τελευταίο. Ευτυχώς χρόνος δεν υπήρχε ώστε να ζορίσουν περισσότερο τα πράγματα και έτσι η ομάδα πήρε μια σημαντική νίκη. Νίκη ψυχολογίας μιας και επί της ουσίας μάλλον δεν διορθώθηκε και τόσο όσο θα περιμέναμε η εικόνα. Ο Φόρμπς έδειξε ότι δεν μπορεί, όπως και ο κόουτς φάνηκε να θέλει περισσότερο χρόνο για να γνωρίσει την ομάδα του. Όταν όμως κερδίζεις ο χρόνος κυλάει πιο χαλαρά και μπορείς να δουλέψεις με περισσότερη ηρεμία. Να δουλέψεις και να ενισχυθείς μεταγραφικά όπως επιβάλλεται για να προχωρήσει αυτή η ομάδα. Μέχρι τότε όπως λένε και εκεί στην ΚΑΕ …focus on Saturday.

ΥΓ. Είναι και αυτή η διαχείριση των συναισθημάτων της κερκίδας που ώρες ώρες δεν παλεύεται. Ωραίο το χαβαλέ με τον Φόρμπς και το ζεστό χειροκρότημα εμψύχωσης με τη διαφορά στους 25 πόντους. Με διαφορετική εξέλιξη στο σκορ μάλλον θα «στήναμε κρεμάλες» έτσι όπως έπαιζε.

ΥΓ2. Συνεχίζεται «η ενίσχυση» και αυτή την εβδομάδα.

Την βελτίωση που θα οδηγήσει στη νίκη κόντρα στη Μανρέσα περιμέναμε να δούμε σήμερα, τελικά όμως ο ΑΡΗΣ παρουσίασε ακριβώς τις ίδιες παθογένειες με τα προηγούμενα παιχνίδια και μοιραία γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα. Σε πανικό ο Καράιτσιτς, δοκίμαζε σχήματα εκτός λογικής με την ελπίδα απλά να σταθεί τυχερός. Ούτε καν όταν η ομάδα χρειαζόταν πάση θυσία σκορ δεν έριξε μέσα τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα και με ψηλά σχήματα έψαχνε κλεψίματα και μακρινά σουτ! Δικαιολογημένες οι γιούχες στο φινάλε, σε ένα σχεδόν κατάμεστο Παλέ παρά τα χάλια μας.

ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Τα πρώτα λεπτά μιας αναμέτρησης είναι αυτά που δείχνουν το πόσο πνευματικά έτοιμοι είναι οι παίκτες και αν η προετοιμασία ενόψει του αγώνα έπιασε τόπο. Σε αυτά τα πρώτα λεπτά λοιπόν ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος να μας πείσει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μαλθακός στην άμυνα, απελπιστικά άστοχος στην επίθεση και επιρρεπής στα λάθη. Το 18-27 που έληξε η πρώτη και η συνολική μας εικόνα δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας για τη συνέχεια.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΧΑΡΕΛ

Με τον Ρόνι Χάρελ να είναι αυτός που ύψωσε ανάστημα πρώτος από όλους στους Ισπανούς ο ΑΡΗΣ έβγαλε αντίδραση. Έγινε πιο επιθετικός στην άμυνα του και βρήκε πόντους στον αιφνιδιασμό. Ίνοχ και Μποχωρίδης έκαναν την διαφορά στην επίθεση και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να ισορροπήσει το παιχνίδι και να προσπεράσει στο σκορ.  Ακόμη όμως και όταν το πέτυχε έμοιαζε να μην πατάει καλά και να αδυνατεί να επιβάλλει τον ρυθμό.

ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ, ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 4 ΓΡΑΜΜΕΣ

Και όσο οι Ισπανοί απαντούσαν στα καλάθια μας τόσο ο Καράιτσιτς στον πάγκο θόλωνε και έψαχνε με ανορθόδοξα σχήματα να βρει τον δρόμο προς τη νίκη. Αφήνοντας στον πάγκο σε όλο το τελευταίο και καθοριστικό κομμάτι της αναμέτρησης τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα και εναποθέτοντας τις ελπίδες μας σε ανορθόδοξα σχήματα χωρίς λογική τζόγαρε μέχρι να χαθεί και η τελευταία ελπίδα. Ούτε και όταν η διαφορά πήγε στο -11 περίπου 5’ πριν το φινάλε όπου ήθελες μακρινό σουτ δεν έβαλε τους κατεξοχήν σουτέρ του. Ήθελες γρήγορους πόντους και τρίποντα και αυτός έκανε ροτέισον με Γκιουζέλη, Φόρεστερ, Ίνοχ, Μποχωρίδη,  Χάρελ και Μερκβιλάτζε. Οι Ισπανοί χωρίς ιδιαίτερο άγχος από την στιγμή που ανέκτησαν διψήφια διαφορά πήραν τη νίκη.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Η ομάδα χρειάζεται χρόνο συνήθως λένε όλοι οι προπονητές στο ξεκίνημα της χρονιάς όταν τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά. Αυτό όμως συνεπάγεται ότι από παιχνίδι σε παιχνίδι κάτι θα βελτιώνεις, κάπου θα βρίσκεις λύσεις και κάτι θα αλλάζεις προς το καλύτερο. Σήμερα όμως μάλλον είδαμε μια ανάποδη διαδρομή. Είδαμε παίκτες όπως τον Τζόουνς, τον Φόρμπς και τον Κουλμπόκα να παραγκωνίζονται ακόμη και όταν η μόνη ελπίδα που σου είχε απομείνει για να γυρίσεις το παιχνίδι ήταν τα μακρινά τους σουτ. Όπως δηλαδή έκαναν στο Μαρούσι οι Τζόουνς και Κουλμπόκα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Αντί δηλαδή να δεις τους 3 παραπάνω να πατάνε καλύτερα μέσα στο γήπεδο και να τους δίνονται οι ιδανικές προϋποθέσεις για να σκοράρουν, εμείς τους «κάψαμε». Και εναποθέσαμε τις ελπίδες μας σε αυτούς που επιλέχθηκαν για να πιέσουν στην άμυνα. Αν λοιπόν αυτή η κατάσταση δεν είναι η απόδειξη ότι ο κόουτς έχει χάσει τον έλεγχο και έχει στερέψει από ιδέες, τότε τι είναι ;

ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Παραδοχή της αποτυχίας και επιβεβαίωση της απουσίας σοβαρού αγωνιστικού σχεδιασμού ήταν η  σημερινή αναμέτρηση κόντρα στη Μανρέσα, με τους Ισπανούς να επικρατούν με 79-86. Ακόμη και αν κερδίζαμε με τον τρόπο που επέλεξε να διαχειριστεί το παιχνίδι ο Καράιτσιτς πάλι η ομάδα σε αδιέξοδο θα ήταν. Ούτε όταν έμεινες πίσω με διψήφια διαφορά και χρειαζόσουν τρίποντο δεν εμπιστεύτηκε τα «βαριά χαρτιά» που είχε στην διάθεση του. Εκτός και αν ο φετινός ΑΡΗΣ έχει χτιστεί έτσι ώστε να κερδίζει χωρίς να έχει ανάγκη τους Τζόουνς, Φόρμπς και Κουλμπόκα… Κάτι έχει γίνει εξαρχής πολύ λάθος . Είτε έμπαινε η μια βολή του Τζόουνς στο Μαρούσι και κερδίζαμε, είτε αυτά τα περίεργα σχήματα που είδαμε σήμερα έπιαναν τόπο, πάλι πρόβλημα θα υπήρχε. Πρόβλημα που πρέπει να διορθωθεί άμεσα.

ΥΓ. Μόνο σαν τρολάρισμα σε κάποιο χακεμένο μάτριξ θα μπορούσε να δικαιολογηθεί όλο αυτό που βιώνουμε. Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Όλα στραβά και ανάποδα εξελίχθηκαν στην σημερινή αναμέτρηση με το γρήγορο γκολ του Παναθηναϊκού και τα πολλά προβλήματα τραυματισμών των παικτών μας να παίζουν το ρόλο τους. Το τελικό 1-1 που διαμορφώθηκε χάρη στο γκολ του Δώνη  75’ μάλλον ήταν και το πιο δίκαιο αποτέλεσμα μιας και οι 2 ομάδες είχαν μέτρια παρουσία και ελάχιστες ευκαιρίες. Όμως οι 2 νέοι εντός έδρας χαμένοι βαθμοί και οι τραυματισμοί που δεν μας αφήνουν σε ησυχία συνεχίζουν να διατηρούν τα μαύρα σύννεφα πάνω από την ομάδα, χωρίς στον ορίζοντα να διακρίνεται κάτι το ελπιδοφόρο.

ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ 3’

Άνω κάτω μόλις από το 3΄ έγινε το παιχνίδι χάρη στο γρήγορο γκολ του Παναθηναϊκού. Η αδράνεια του Ρόουζ και το γκολ του Σφιντέρσκι  από το πουθενά επιβεβαίωσαν γρήγορα γρήγορα ότι οι αλχημείες του Χιμένεθ στα μετόπισθεν δεν έδωσαν τη λύση. Αντίστοιχα στην επίθεση παρά την είσοδο των Καντεβέρε, Αλφαρέλα και Γιένσεν δεν μπορέσαμε να δούμε κάτι το διαφορετικό. Ούτε καν στο κομμάτι της πίεσης παρόλο που υπήρχαν τρεξίματα, απουσίαζε το μυαλό με αποτέλεσμα μεμονωμένα 3-4 να πιέζουν χωρίς την ανάλογη υποστήριξη από τα μετόπισθεν. Ο Παναθηναϊκός βολεύτηκε με το γρήγορο γκολ, έριξε το βάρος στα μετόπισθεν και προστάτεψε το προβάδισμα του μέχρι το τέλος του ημιχρόνου. Με εξαίρεση τη φάση του Καντεβέρε όπου ο Ντραγκόφσκι πραγματοποίησε μια καταπληκτική απόκρουση, ελάχιστες ήταν οι στιγμές που φανήκαμε απειλητικοί.

Ο ΔΩΝΗΣ ΤΟ ΕΦΕΡΕ ΣΤΑ ΙΣΙΑ

Μορόν και Δώνης ήταν οι αλλαγές στην ανάπαυλα για λόγους τακτικής, με τον Σούντμπεργκ όμως να αντικαθιστά τον Φαμπιάνο που μπήκε στο νέο ιατρικό δελτίο μετά τον Ντούντου που προστέθηκε λίγο πριν τη σέντρα. Ο ΑΡΗΣ έδειχνε πιο ορεξάτος χωρίς όμως να έχει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι ευκαιρίες του Σίστο και του Ρόουζ δεν είχαν ευτυχή κατάληξη και όσο κυλούσαν τα λεπτά η κατάσταση έμοιαζε να δυσκολεύει. Η είσοδος του Γιαννιώτα στο 68’ έδωσε μια ζωντάνια σε ένα σημείο όπου ο ρυθμός είχε πέσει. Ο Γιαννιώτας μπήκε με πολύ όρεξη στο παιχνίδι και το επιβεβαίωσε στο 76’ όπου έκανε την ατομική ενέργεια από τα πλάγια, έβγαλε την παράλληλη σέντρα και έδωσε την ευκαιρία στον Δώνη να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ένα δίκαιο αποτέλεσμα βάσει της εικόνας των 2 ομάδων που πλέον αποτυπωνόταν και στον πίνακα του σκορ. Μια ισοφάριση που αντί να μας δώσει ώθηση για να κυνηγήσουμε την ολική ανατροπή τελικά αποδείχθηκε μαξιλαράκι ασφαλείας που θέλαμε να το σφιχταγκαλιάσουμε μέχρι το τέλος. Ο Παναθηναϊκός στα τελευταία 15’ προσπάθησε να γίνει πιο πιεστικός, δημιούργησε 1-2 επικίνδυνες καταστάσεις, με την ομάδα μας τελικά να αντέχει στην πίεση. Σε ένα τελευταίο δεκαπεντάλεπτο όπου ο Ρόουζ έπαιζε τραυματίας μιας και είχαν συμπληρωθεί οι 5 αλλαγές.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ

Στην πολύ δύσκολη κατάσταση που έχει να διαχειριστεί ελέω τραυματισμών επέμεινε ο Μανόλο Χιμένεθ και μάλλον κανείς δεν μπορεί να του το αρνηθεί. Επανήλθε ο Καντεβέρε, επανήλθε ο Αλφαρέλα, επανήλθε και ο Γιένσεν που πήρε και φανέλα βασικού. Όπως επανήλθε και ο Ρόουζ μετά τη «σιωπηλή τιμωρία» του. 4 νέα πρόσωπα στο βασικό σχήμα συν τον Τεχέρο στην ανάποδη πλευρά από τη φυσική του θέση συνέθεσαν ένα πειραματικό σύνολο που προφανώς και είχε τα προβλήματα του. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά με τόσους παίκτες ανέτοιμους και μετά από την άνευρη εμφάνιση στην Τρίπολη; Μάλλον όχι. Οπότε είχε τα δίκια του ο Χιμένεθ που ζήτησε «κατανόηση» από τον κόσμο. «Κατανόηση» όπως και για τις διαθέσιμες επιλογές στο κέντρο, με τον Μόντσου ακόμη και στην κακή του ημέρα να παραμένει αναντικατάστατος. Ας ελπίσουμε ότι μέσα από αυτό το Χ και τους 2 χαμένους βαθμούς, να βγει κάτι καλό με τους παίκτες που πήραν χρόνο συμμετοχής ύστερα από καιρό. Ο Δώνης σήμερα σκόραρε και έδειξε ότι πιθανόν να μπορούσε να είχε δώσει λύσεις και στα προηγούμενα παιχνίδια. Όπως πιθανόν να μπορεί να κάνει και ο Πέρεθ.  Μέχρι λοιπόν να επιστρέψουν οι τραυματίες, να βρουν ρυθμό και ο Χιμενέθ να μπορέσει να καταλήξει σε ένα βασικό σχήμα, υπομονή και πάλι υπομονή.

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι και συνυπολογίζοντας τους πολλούς και απρόσμενους τραυματισμούς μάλλον ικανοποιημένοι πρέπει να είμαστε με το τελικό αποτέλεσμα. Ναι θέλαμε τη νίκη και η ομάδα προσπάθησε να την πάρει όμως είναι φανερό ότι ακόμη  ψαχνόμαστε  μέσα στο γήπεδο. Όπως ψάχνεται και ο Χιμένεθ στην προσπάθεια του να διαχειριστεί αυτό το πρωτόγνωρο φαινόμενο των συνεχόμενων τραυματισμών από το ξεκίνημα της χρονιάς. Αυτή είναι η κατάσταση, έτσι θα πρέπει να πορευτούμε και να παλέψουμε μέχρι να δούμε επιτέλους έναν ΑΡΗ συνεπή και αποτελεσματικό σε κάθε παιχνίδι.

Απότομη προσγείωση στο ελληνικό πρωτάθλημα για τον ΑΡΗ μας μετά τον θρίαμβο επί του Αμβούργου, που ούτε σήμερα κατάφερε να πάρει την παρθενική του νίκη στις εγχώριες διοργανώσεις. Ο Κολοσσός Ρόδου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι είναι ο «κακός δαίμονας» μας και παίζοντας συγκεντρωμένα και ψυχωμένα κατάφερε να πάρει τη νίκη μέσα στο σπίτι μας. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις 2 σημαντικότατες απουσίες που είχαν οι Ροδίτες τότε το βάρος της σημερινής ήττας φαντάζει δυσβάσταχτο.

ΒΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Γρήγορα βρήκε τα πατήματα του στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας παρόλο που οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά. Τζόουνς και Μποχωρίδης ξεκίνησαν με άγριες διαθέσεις και ήταν αυτοί που σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο έσπρωχναν την ομάδα προς τη νίκη. Οι Ροδίτες όμως ήταν αρκετά συγκεντρωμένοι σε και στις 2 πλευρές του γηπέδου και όσες φορές και αν προσπαθήσαμε να ξεφύγουμε στο σκορ, με υπομονή και επιμονή έβρισκαν τον τρόπο να αντιδράσουν.  Η εικόνα όμως των πρώτων 2 δεκαλέπτων σε έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ ψάχνει απλά την ευκαιρία για να «τελειώσει» νωρίς νωρίς το παιχνίδι.

ΘΟΛΩΣΕ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Για αρκετή ώρα συνεχίστηκε το ίδιο μοτίβο, βλέποντας όμως τον Κολοσσό κολλημένο πάνω μας η ομάδα άρχισε να αγχώνεται και σιγά σιγά να χάνει την συγκέντρωση της. Ξαφνικά οι καλύψεις και τα μπλοκ άουτ στην άμυνα θύμιζαν παιδική χαρά και στην επίθεση το τρίποντο έγινε κάτι σαν εμμονή. Ακόμη και αμαρκάριστα, τα σουτ ήταν απελπιστικά άστοχα. Μια κατάσταση που έδωσε την ευκαιρία στους παίκτες του Κολοσσού να πατήσουν πάνω στα λάθη μας και στο τέλος να φθάσουν σε μια ανέλπιστη αλλά άξια νίκη.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Πολύ κακή η ομάδα σήμερα με πάρα πολλά προβλήματα που τη δεδομένη στιγμή φαντάζει σχεδόν αδύνατο να διορθωθούν χωρίς κομβικές αλλαγές.  Και πως να διορθωθούν όταν και ο ίδιος Καράιτσιτις φαίνεται να τα προσπερνάει με έναν ωχαδερφισμό ή να εθελοτυφλεί ότι ξαφνικά οι ίδιοι παίκτες, με το ίδιο πλάνο και την ίδια συμπεριφορά θα τα λύσουν; Γιατί σήμερα αυτή ήταν η επιλογή του Καράιτσιτις. Αν μπουν από την μια τα τρίποντα στην επίθεση και αν στην άμυνα καταφέρουν οι  Χάρελ και Μποχωρίδης να μεταμορφωθούν σε Τσάρλς Μπάρκλεϊ και ισοπεδώσουν τους αντίπαλους ψηλούς. Ελάχιστες εμπνεύσεις στο παιχνίδι για να αλλάξει την κατάσταση και μια εμμονή στα ίδια και τα ίδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάτι που δείχνει ότι πέρα από τα λάθη στον σχεδιασμό έχουμε και άρνηση της κατάστασης που διαμορφώνεται μέσα στον αγώνα. Σε κάνει να αναρωτιέσαι

ΕΝΑΣ ΠΛΗΡΗΣ ΑΡΗΣ ΓΕΜΑΤΟ «ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ»

Αν  κάποιος δεν το κατάλαβε, σήμερα παίξαμε χωρίς απουσίες με 6 ξένους κανονικά. Και πάλι δεν είχαμε 4αρι και πάλι δεν είχαμε δεύτερο πόλο στην επίθεση πέρα του Τζόουνς. Γιατί; Μα γιατί έτσι στήθηκε ο ΑΡΗΣ! Και σε αυτή την εξίσωση το λάθος δεν είναι ούτε ο Κουλμπόκα, ούτε ο Γκιούζελης. Και σε καμία περίπτωση οι παίκτες που καλούνται να καλύψουν τα κενά  όπως είναι οι Χάρελ και Μποχωρίδης. Ούτε σου φταίει που κανένας εκτός του Τζόουνς  δεν μπορεί να σκοράρει με συνέπεια. Όποιος κάτσει να αναλύσει το ρόστερ και ψάξει την πορεία των παικτών που έχουμε φέτος θα δει ότι για την ώρα όλοι ανταποκρίνονται στη «φήμη» τους. Ναι όλοι μπορούν να παίξουν καλύτερα αλλά εκτός του Τζόουνς κανείς δεν μας συστήθηκε ως δεινός σκορέρ. Ναι ο Φόρμπς μπορεί να το κάνει υπό προϋποθέσεις, δεν είναι όμως ο παίκτης που θα τους δώσεις την μπάλα όταν αυτή καίει.  Ούτε ο Μήτρου Λόνγκ φημίζεται για την σταθερότητα του. Με λίγα λόγια ακόμη και αν βελτιωθούν όλοι και βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό, ο ΑΡΗΣ θα συνεχίσει να είναι ασταθής στην επίθεση και στην άμυνα μαλθακός. Θέλεις παίκτη από το πάνω ράφι(όπως λένε οι φήμες ότι φέρνουμε) για το 4-5 για να δέσει την άμυνα, θέλεις όμως και στο 2-3 για να δώσεις λύση στο σκοράρισμα μέχρι(και αν) ο Φόρμπς να εξοικειωθεί. Ακόμη και αν τους είχαμε σήμερα εδώ θα έπρεπε ο Καράιτσιτς να επιλέξει ποιους 2 ξένους θα άφηνε έξω. Και αν η μια επιλογή είναι εύκολη, η 2^η μοιάζει με άλυτο γρίφο. Εκτός και αν είσαι έτοιμος να πάρεις γενναίες αποφάσεις που μάλλον είναι πολύ νωρίς ακόμη για να παρθούν.

ΟΤΑΝ ΑΓΝΟΕΙΣ ΤΑ ΛΑΘΗ ΣΟΥ, ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ

Όσοι δουλεύουν κάνουν λάθη… Συμβαίνει, δεν είναι και τόσο κακό. Κακό είναι όμως να μην αναγνωρίζεις τα λάθη σου και να μην τα διορθώνεις. Ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν «έτυχε» και έχασε. Απλά παραδόθηκε στις χτυπητές αδυναμίες του κόντρα σε έναν μαχητικό Κολοσσό που αν και του έλειπαν 2 βασικότατοι παίκτες έπαιξε σαν κανονική ομάδα και κέρδισε. Ναι είμαστε στην αρχή, ναι ο τερματισμός σαφώς και έχει μεγαλύτερη αξία από την εκκίνηση αλλά και το ταξίδι έχει την γλύκα του …που για την ώρα όμως πικρίζει.

ΥΓ. Ζω για την στιγμή όπου κάθε δικαιολογία εκτός παρκέ θα έχει εξαλειφθεί και όσοι θα επωμίζονται το βάρος του αγωνιστικού θα νιώθουν την ανάγκη από μόνοι τους να απολογηθούν για ήττες σαν την σημερινή.

ΥΓ2. Κάτι από «εποχή Καστρίτη» θυμίζει ακόμη η φάση. Παίκτες τραυματίες που θα επανέλθουν και θα κάνουν την διαφορά, ξένοι που θέλουν χρόνο να μάθουν το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αναβλητικότητα στην μεταγραφική ενίσχυση και ένα απλό «συνεχίζουμε» σε κάθε στραβή.

Σε μια μοναδική κιτρινόμαυρη γιορτινή ατμόσφαιρα και υπό το βλέμμα του νέου ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι στο Nick Galis Hall διέλυσε το Αμβούργο με 98-76! Οι Γερμανοί φάνηκαν πολύ λίγοι για να χαλάσουν το πάρτι που από νωρίς είχε στηθεί, η ομάδα ήταν αυτή που έπρεπε και ο κόσμος γέμισε με χαρά και αισιοδοξία. Χαμόγελα και για τους πιτσιρικάδες που άρπαξαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Καράιτσιτις(και η ροή του αγώνα) και έκλεψαν την παράσταση με την παρουσία τους.

ΨΥΧΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

«Φτιαγμένοι» από το κλίμα ευφορίας που επικρατούσε στο γήπεδο  οι παίκτες μας, από το ξεκίνημα έδειχναν απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο της  νίκης. Η προσήλωση στην άμυνα και στα ριμπάουντ ήταν ο κινητήριος μοχλός όσο στην επίθεση ψάχναμε να βρούμε ρυθμό.

Ο ΜΗΤΡΟΥ ΛΟΝΓΚ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ, ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ

Όσο κυλούσε ο χρόνος και η άμυνα έκανε τη δουλειά της,  φαινόταν ολοένα και πιο καθαρά ότι ο ΑΡΗΣ έψαχνε το «ξέσπασμα» στην επίθεση για να ξεφύγει. Και αυτό το «ξέσπασμα» το βρήκε στο πρόσωπο του Μήτρου Λονγκ που μπήκε και άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Με συνεχόμενα καλάθια και το ρυθμό που έδωσε και στους συμπαίκτες του η ομάδα δεν ξανακοίταξε πίσω της. Η διαφορά συνεχώς ανέβαινε και σχεδόν από το ημίχρονο η υπόθεση νίκη είχε ξεκαθαρίσει.

ΑΡΠΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Αρκετές φορές ακούγαμε τα προηγούμενα χρόνια για νεαρούς παίκτες που έρχονται από τις ακαδημίες για να ενισχύσουν την ανδρική ομάδα, στην πράξη όμως βλέπαμε σχεδόν το απόλυτο τίποτα.  Σήμερα όμως το είδαμε και με το παραπάνω! Καζαμίας, Λέφας και Χατζηλάμπρου  πήραν αρκετό χρόνο συμμετοχής και πρόλαβαν να μας πείσουν ότι αυτό μόνο τυχαία δεν έγινε. Οι 3 νεαροί αθλητές εντυπωσίασαν με την ένταση, το θράσος και την αποτελεσματικότητα τους. Σχεδόν από τη μέση του 3^ου δεκαλέπτου μπήκαν στο ροτέισον, πήραν αρκετά λεπτά και ουσιαστικά ήταν αυτοί που διατήρησαν τη μεγάλη διαφορά μέχρι το τέλος.

ΠΙΟ ΠΛΗΡΗΣ, ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ, ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Αυτή τη φορά ο Καράιτσιτς είχε τον Φόρεστερ στη διάθεση του, δεν χρειάστηκε να παίξει σε όλο το παιχνίδι με αλχημείες για να καλύψει το «κενό» στους ψηλούς και η ομάδα κατάφερε να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Μπόρεσε να παίξει καλή άμυνα, να έχει ισορροπία στα ριμπάουντ και με καλύτερη διαχείριση δυνάμεων να αποφύγει τα λάθη και να πάει σε πιο ορθολογικές επιλογές στην επίθεση όσο χρειαζόταν ώστε να «κλειδώσει» τη νίκη. Είναι πολύ νωρίς ακόμη αλλά σιγά σιγά οι παίκτες βρίσκουν το ρόλο τους και τις λύσεις που χρειάζονται εκ των έσω ώστε να ξεπεραστούν τα όποια αγωνιστικά προβλήματα. Προβλήματα όπως η αστοχία του Φόρμπς που την κάλυψε σήμερα ο Μήτρου Λόνγκ μαζί με τον Τζόουνς αλλά και τους υπόλοιπους μιας και όλοι οι παίκτες έδωσαν πόντους.  Όπως όλοι έδειξαν ζήλο στην άμυνα και στα ριμπάουντ. Στα ριμπάουντ που ύστερα από χρόνια βλέπουμε μια ομάδα που κάνει μπλοκ άουτ και δεν περιμένει από τους ψηλούς μόνο να μαζέψουν τα σκουπίδια.  Κάτι καλό φαίνεται να γίνεται αλλά ας περιμένουμε να δούμε την ομάδα πλήρης και γιατί όχι και με έναν ξένο πρώτης γραμμής παραπάνω.

ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΜΑΣΤΟΥΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ

Κιτρινόμαυρο πάρτι για εμάς, τελετή μύησης για τον Ρίτσαρντ Σιάο που έζησε από κοντά την ατμόσφαιρα του θρυλικού Παλέ και των διψασμένων ακολούθων του Αυτοκράτορα! Δεν θα μπορούσε η ομάδα να μην ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό της κερκίδας. Με συνοπτικές διαδικασίες διέλυσε τους Γερμανούς,  παίζοντας ωραίο μπάσκετ και δίνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Κερασάκι στην τούρτα, η παρουσία των Λέφα, Καζαμία και Χατζηλάμπρου που επιβεβαίωσαν τα θετικά σχόλια που τους ακολουθούσαν. Δυο στα δυο στο Eurocup και συνεχίζουμε! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Πολλές πονεμένες ιστορίες «επενδυτών» και πάσης λογής «σωτήρων» έχει ζήσει ο Αρειανός οπαδός τις τελευταίες δεκαετίες και ίσως αυτά τα βιώματα να ήταν αυτά που δεν μου επέτρεψαν να αφουγκραστώ εξαρχής τον πανικό της αλλαγής σελίδας στον μπασκετικό ΑΡΗ και τα όνειρα κορυφής της πλειοψηφίας του κόσμου. Ωστόσο το νερό μπήκε στο αυλάκι… οι φήμες βγήκαν αληθινές, η διάθεση έγινε πρόταση και η πρόταση πήρε σάρκα και οστά με την επισημοποίηση τυπικά και νομικά του deal! Πλέον ο ΑΡΗΣ βαδίζει σε νέα εποχή και δείχνει να έχει όλα τα εχέγγυα που θα του επιτρέψουν να στρέψει το βλέμμα του προς στην κορυφή, όπως δηλαδή του αρμόζει βάσει τίτλων, της ένδοξης ιστορίας του και φυσικά του μοναδικού κόσμου που τον ακολουθεί!

Η ΕΠΟΧΗ ΣΙΑΟ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ

Σε αντίθεση με άλλους υποψήφιους επενδυτές ο Ρίτσαρντ Σιάο έχει όλο το πακέτο! Έχει το χρήμα, έχει την τρέλα για το μπάσκετ, έχει τον στόχο του NBA και της επικείμενης συνεργασίας με την Ευρώπη και επέλεξε τον ΑΡΗ γιατί έχει ένα brand name και ένα πιστό κοινό που τον κάνει να ξεχωρίζει. Με λίγα λόγια και σε σχέση με ότι έχουμε δει σε ανάλογες περιπτώσεις και τα μαραθώνια σήριαλ υποψηφίων, αυτή τη φορά πήραμε άμεσα τις απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα της εμπλοκής του με την ομάδα μας. Συν φυσικά και την συμβολή των αδερφών Αντετοκούνμπο που στήριξαν την συγκεκριμένη επιλογή αλλά και των Αρειανών συνεργατών του Σιάο που του παρουσίασαν την προοπτική του ΑΡΗ. Και σε μια εποχή όπου ο επαγγελματικός αθλητισμός και το μάρκετινγκ πηγαίνουν χέρι χέρι, η εμπλοκή του Γιάννη Αντετοκούνμπο μόνο θετική είναι για την ομάδα μας.

ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΕΗ, Η ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΕ

Αν η «εμπειρία» από τα πάρε δώσε με φερόμενους μεγαλοεπενδυτές μας έχει μάθει κάτι, αυτό είναι ότι όποιος προσπαθεί να πάρει «τζάμπα» την ομάδα το πιο πιθανό είναι να μην είναι σοβαρός. Οπότε και μόνο η δέσμευση που ήδη έχει αρχίσει να υλοποιείται περί εξόφλησης των παλιών χρεών μέχρι το τέλος του 2025(!!!) αποτελεί «εγγύηση προθέσεων» για τη νέα διοίκηση της ΚΑΕ! Μια νέα διοίκηση με νέα «άφθαρτα» στελέχη που έχουν άμεση σχέση με το όλο deal και δείχνουν ξεκάθαρη διάθεση από την πρώτη ημέρα να οργανώσουν σύγχρονα και σωστά την ΚΑΕ σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εποχής. Το ότι δεν εκμεταλλεύτηκαν το θέμα του Παλέ και όπως και παλιότερα είχε κάνει ο κ.Ρουσιαμάνης μας ξεκαθάρισαν ότι σε μεγάλο βαθμό η κατάσταση μοιάζει αδιέξοδη είναι μια ειλικρινή συμπεριφορά που όλοι μας την έχουμε ανάγκη. Εύκολα μοιράζονται τα γήπεδα και τα Θα Θα Θα… στα λόγια, οι πράξεις όμως είναι αυτές που έχουν αξία. Γνωρίζουν και σέβονται τον ΑΡΗ και τον κόσμο του αλλά δεν λαϊκίζουν και αυτό είναι σημαντικό.

Ο ΚΑΡΑΪΤΣΙΤΣ, Ο ΖΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

Σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό(αυτό δηλαδή που μας καίει) το πρώτο όνομα που βγήκε στο φως ήταν αυτό του Νίκου Ζήση. Δεν χρειάζεται συστάσεις, όπως δεν χρειάζεται να αναφέρουμε(για μια ακόμη φορά) το πόσο έλειπε αυτή η λογική στελέχωσης στον μπασκετικό ΑΡΗ εδώ και δεκαετίες. Το 2^ο όνομα ήταν αυτό του Καράιτσιτς. Ο προπονητής που θα οδηγήσει τον ΑΡΗ στη νέα εποχή είναι ο Καράιτσιτς. Βοηθός του Ομπράντοβιτς με την ευχή όλων μας να έχει ανάλογη πορεία με τον ΑΡΗ σαν αυτή του Ιτούδη που διετέλεσε και αυτός βοηθός στο πλευρό του πολυνίκη προπονητή. Πιθανόν να ήταν προτιμότερο να πηγαίναμε σε μια πιο μπαροτουκαπνισμένη επιλογή προπονητή, αλλά αυτοί που τον επέλεξαν προφανώς και έχουν τους λόγους τους. Πάμε τώρα στο ρόστερ:

Πόιντ γκαρντ:  Τζόουνς, Ελάιζα Μήτρου-Λονγκ, Πουλιανίτης, Καζαμίας

Σούτινγκ Γκαρντ: Φορμπς, Μποχωρίδης, Λέφας

Σμολ φόργουορντ: Χάρελ, Άλεξ Αντετοκούνμπο

Πάουερ Φόργουορντ: Κουλμπόκα, Γκιουζέλης

Σέντερ:  Ίνοχ, Φόρεστερ, Τανούλης(χάνει όλη τη σεζόν)

Ποσοτικά και μόνο στο 4 και στο 5 φαίνεται να υπάρχει κενό. Κενό γιατί μιλάμε για παίκτες που παίζουν ξεκάθαρα στις θέσεις τους χωρίς να μπορούν να βοηθήσουν ούτε στο ελάχιστο στην διπλανή του Power Forward ή του Center αντίστοιχα. Και αυτό δημιουργεί ένα πρώτο πρόβλημα που ο τραυματισμός του Τανούλη το μεγαλώνει. Πρακτικά όμως το να έχεις μόνο 2 παίκτες στο 4 με τον Γκιουζέλη να μην έχει δείξει όλη την περσινή χρονιά ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ το λες και ρίσκο.  Ενώ και στη θέση του Small Forward όσο και αν χρησιμοποιηθούν εκεί οι shooting guards της λίστας στην άμυνα σίγουρα θα δημιουργούνται άνισες καταστάσεις με τους αντιπάλους τους. Έστω και έτσι μιλάμε για μεταγραφές από πιο ψηλό ράφι και ένα ρόστερ πιο γεμάτο

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Ύστερα από πολλά καλοκαίρια παραλογισμού όπου η ομάδα έδινε ελάχιστα φιλικά, ακόμη πιο λίγα δυνατά φιλικά και όλα κάτω από μια μυστικοπάθεια που θύμιζε 80s και 90s, ξαναζήσαμε ένα καλοκαίρι με άπλετο φως. Δηλαδή μπορέσαμε να ρίξουμε μια πρώτη ματιά στην ομάδα και να βιώσουμε τις πρώτες εντυπώσεις του νέου ΑΡΗ! Ομολογώ μου είχε λείψει και το χάρηκα πολύ. Κάτι σαν επιστροφή στην φυσιολογικότητα δηλαδή… Τι είδαμε; Ποιοτικότερους παίκτες, παλιούς γνώριμους που άρεσαν στο προηγούμενο πέρασμα τους από την ομάδα αλλά και ένα σύνολο που θέλει πολύ δουλειά ακόμη. Και πιθανόν να θέλει και ενίσχυση ώστε να «δέσει» καλύτερα ως σύνολο. Έχει επιθετικό ταλέντο λείπει όμως η δύναμη στην άμυνα και το καθαρό μυαλό γενικότερα. Και αν το τελευταίο τούτη την εποχή ακούγεται λογικό, το πρόβλημα στην άμυνα πιθανόν να είναι και «δομικό». Δηλαδή να έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων παικτών. Δεν βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι άλλα θα βλέπουμε και άλλα θα λέμε. Τα φιλικά είναι φιλικά αλλά στο μπάσκετ μπορείς να βγάλεις πιο ασφαλή συμπεράσματα από ότι στο ποδόσφαιρο, οπότε καλό είναι οι ιθύνοντες να μην αντιμετωπίσουν την κατάσταση με ελαφρότητα.

Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Πρεμιέρα στις επίσημες υποχρεώσεις του θα κάνει ο ΑΡΗΣ μας αύριο το βράδυ στη Βενετία όπου θα αντιμετωπίσει την τοπική ομάδα για την 1^η αγωνιστική του Eurocup. Μια πρεμιέρα που την περιμένουμε εδώ και καιρό με ανυπομονησία, με την ελπίδα η νέα εποχή Σιάο που έχει ανατείλει στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να αποτυπωθεί με επιτυχίες πάνω στα παρκέ όσο το συντομότερο δυνατό. Δεδομένος και δικαιολογημένος ο ενθουσιασμός του κόσμου που έσπευσε να εξαντλήσει τα διαρκείας παρά τις τσουχτερές τιμές. Δεδομένες και  δικαιολογημένες και οι απαιτήσεις όμως. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι το νερό έχει ήδη μπει στο αυλάκι, το «χρονιά οικονομικής εξυγίανσης» ανήκει στο παρελθόν και η διάθεση, η συνέπεια και η προσήλωση στο 5ετές πλάνο που θα δείξει η νέα ιδιοκτησία και διοίκηση δεν είναι κάτι που μπορεί να κρυφθεί όπως γινόταν στο παρελθόν. Ούτε φυσικά και να κριθεί από τις μεταγραφές που έχουν γίνει ως τώρα αλλά και τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα. Υπομονή, επιμονή και όλα θα γίνουν! Καλή αρχή ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Άλλο να βγάζεις κάποια πρώτα συμπεράσματα από τα φιλικά και άλλο να προδιαγράφεις την πορεία μιας ολόκληρης χρονιάς. Αυτό όμως που ίσως έχει μεγαλύτερη αξία σε αυτή τη φάση αναδιοργάνωσης του μπασκετικού ΑΡΗ, είναι όλοι να αντιληφθούν τα δεδομένα της νέας εποχής και ο καθένας να επωμιστεί τον ρόλο που του έχει ανατεθεί.  Άλλοι είναι για το αγωνιστικό κομμάτι και άλλοι για όλα τα υπόλοιπα. Ας μην συνεχίσουμε να τα μπερδεύουμε όπως τεχνηέντως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Στο καλύτερο του παιχνίδι από την ημέρα που ανέλαβε ο Μανόλο Χιμένεθ ο ΑΡΗΣ μας δεν κατάφερε να κερδίσει τον Πανσερραϊκό σπάζοντας το νικηφόρο του σερί. Καλό ποδόσφαιρο, σωρεία χαμένων ευκαιριών, μόλις 1 γκολ και η επιβεβαίωση του άγραφου νόμου του ποδοσφαίρου με τους αντιπάλους μας να ισοφαρίζουν μόλις στην 2^η επίσκεψη στην περιοχή μας. Αναγνώρισε την προσπάθεια ο κόσμος και παρά την πίκρα για τους χαμένους βαθμούς χειροκρότησε στο φινάλε της αναμέτρησης.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΧΙΜΕΝΕΘ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Με εξαίρεση την αναγκαστική αλλαγή του τραυματία Μεντίλ με τον Φρίντεκ, ο Χιμένεθ εμπιστεύθηκε τα ίδια πρόσωπα που επέλεξε και στα προηγούμενα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Ένα σχήμα ανάγκης αν αναλογιστούμε τις απουσίες αλλά και ένα σύνολο που δείχνει πλέον να αποκτά ομοιογένεια. Έξυπνη πίεση με σωστές τοποθετήσεις, γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και ένα δίδυμο Μόντσου – Ράτσιτς που λειτουργούσαν σαν κινητήριοι μοχλοί για όλη την ομάδα. Ο ΑΡΗΣ είχε τον έλεγχο, έψαχνε το γκολ και έπειθε ότι θα το βρει. Παρόλο που η μπάλα έφθανε με δυσκολία στον καλά κλεισμένο Μορόν, στα άκρα οι Ντούντου και Μορουτσάν δημιουργούσαν διαρκώς επικίνδυνες καταστάσεις για την εστία του Πανσερραϊκού.

ΡΕΣΙΤΑΛ ΧΑΜΕΝΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΜΟΝΤΣΟΥ

Ο ΑΡΗΣ είχε ρίξει στα σχοινιά τον αντίπαλο του και έψαχνε την στιγμή για το καθοριστικό χτύπημα. Αλβάρο, Ράσιτς και  Μόντσου ξανά και ξανά απέτυχαν να σκοράρουν. Στο 44’ όμως ο δραστήριος Τεχέρο έβγαλε γλυκιά σέντρα για το κεφάλι του Μόντσου που άνοιξε το σκορ και τον δρόμο προς τη νίκη.

2^η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ

Ένα μπέρδεμα στο κέντρο ενώ είχαμε την μπάλα, μια αδράνεια από τον Φρίντεκ που έχασε από τον παίκτη, ο Πανσερραϊκός βρήκε τους χώρους και να βγάλει μια σέντρα και με κεφαλιά να έρθει η ισοφάριση. Οι αποκρούσεις του γκολκίπερ των Σερρών και τα «παραλίγο» σουτ των παικτών μας διατήρησαν το 1-1 μέχρι το φινάλε. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη είχε και ο Ευαγγέλου με τον βοηθό του που με κάθε ευκαιρία μας έκοβαν τον ρυθμό προστατεύοντας τους αντιπάλους μας.

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟ Χ

Όσο περίεργο και αν ακούγεται μετά από την απώλεια 2 βαθμών με τον Πανσερραϊκό μέσα στο σπίτι σου, η ομάδα άρεσε σήμερα. Ο Χιμένεθ έχει βρει ένα σχήμα, οι παίκτες αντιλαμβάνονται καλύτερα ο καθένας τον ρόλο του στην ομάδα και ο ΑΡΗΣ τέλη Σεπτεμβρίου μετά από κάμποσα επίσημα παιχνίδια ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο. Δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες του αλλά το ότι κατάφερε να δημιουργήσει τόσες φάσεις με τον Μορόν «αποκλεισμένο» έχει την αξία του. Κάπου στο Β ημίχρονο φάνηκε οι δυνάμεις να στερεύουν αλλά αυτό που φάνηκε πιο έντονα ήταν οι περιορισμένες επιλογές του Χιμένεθ. Αναγκαστικά ο Φρίντεκ που ήταν ίσως ο χειρότερος έβγαλε όλο το παιχνίδι, αναγκαστικά έγιναν μόνο 3 αλλαγές που δεν μπόρεσαν κιόλας να προσφέρουν τα αναμενόμενα. Προφανώς όταν επιστρέψουν οι τραυματίες θα υπάρχουν περισσότερες και ποιοτικότερες επιλογές. Γιατί αυτό που έλειψε σήμερα ήταν η ποιότητα στην πάσα και στην τελική προσπάθεια. Δεν μπόρεσες να τροφοδοτήσεις τον Μορόν, δεν εκμεταλλεύτηκες τα ένας με ένας από τα πλάγια, δεν βρήκες τον στόχο όταν σου δόθηκε η ευκαιρία. Το αν οι τραυματίες όταν με το καλό επιστρέψουν δώσουν λύσεις στα παραπάνω θα το δούμε. Αυτό όμως που ήδη βλέπουμε είναι ότι η δουλειά του Χιμένεθ αρχίζει και βγαίνει στο χορτάρι ακόμη και όταν δεν κερδίζει η ομάδα.

ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Από την γκρίνια για την εικόνα και την ικανοποίηση για το αποτέλεσμα, σήμερα η ομάδα μας το γύρισε ανάποδα… Έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, έκανε μπόλικες ευκαιρίες αλλά στο τέλος πήρε μόλις 1 βαθμό. Και όταν δεν κερδίζεις τον Πανσερραϊκό, μόνο ικανοποιημένος δεν μπορείς να είσαι. Από την άλλη με τόσους τραυματίες και τόσο κακό ξεκίνημα, αυτό που είδαμε σήμερα σε κάνει αισιόδοξο για τη συνέχεια. Την επόμενη φορά λοιπόν και μπαλίτσα και νίκη.  

Συνέχεια στο νικηφόρο σερί με τον Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο του έδωσε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στο Μαρκό, επικρατώντας με 1-0 χάρη στο γκολ του Μισεουί στο 16΄.  Το εκτεταμένο ροτέισον του Χιμένεθ και η έλλειψη επιλογών στην επίθεση δεν επέτρεψαν στην ομάδα να δείξει ένα καλό πρόσωπο, το ότι κατάφερε όμως να πάρει τη νίκη μόνο ικανοποίηση φέρνει. Ικανοποίηση για τις 2 νίκες στο κύπελλο αλλά και τη γενικότερη πορεία της ομάδας μετά την αλλαγή προπονητή.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Σε κάτι μεταξύ διαχείριση δυνάμεων και ευκαιριών σε παίκτες που δεν είχαν πάρει χρόνο συμμετοχής κινήθηκαν τα πλάνα του Χιμένεθ και τα νέα 10 πρόσωπα στο αρχικό σχήμα ήταν η επιβεβαίωση αυτής της τακτικής. Ως λογική συνέπεια ακολούθησε και η εικόνα ενός μπερδεμένου ΑΡΗ που είχε την μπάλα στα πόδια του και δεν ήξερε τι να την κάνει.

ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΞΑΝΑ Ο ΜΙΣΑΟΥΙ

Μόλις στο 16’ όμως ο ΑΡΗΣ ευτύχησε να βρει δίχτυα με τον Μισαουί να μπαίνει έξυπνα στην διεκδίκηση της μπάλας με τον αντίπαλο πορτιέρο, να την κερδίζει και με περίσσια ευκολία να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ που έδιωξε το άγχος που είχε το ολικό λίφτινγκ με το οποίο παρουσιάστηκε η ομάδα μας σήμερα.

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

Δεν πατούσε καλά η ομάδα και αυτό το 1-0 έμοιαζε πολύ εύθραυστο για να διατηρηθεί ως το τέλος. Για καλή μας τύχη όμως σήμερα ο Αθανασιάδης σε 2 φάσεις στα πρώτα 45΄ έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά και μας έσωσε από το εγκεφαλικό. Αναμφίβολα είναι ένας από τους ελάχιστους διακριθέντες  της αποψινής αναμέτρησης.

ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΦΡΕΝΑΡΕΙ

Βλέποντας την δυσλειτουργία της ομάδας ο Χιμένεθ αποφάσισε από την ανάπαυλα του ημιχρόνου να αρχίσει τις παρεμβάσεις βάζοντας Μόντσου, Ράτσιτς και λίγα λεπτά αργότερα και τον Μορόν. Κινήσεις που για 20 λεπτά περίπου φάνηκε να έχουν αποτέλεσμα, ο ΑΡΗΣ να κυκλοφορεί την μπάλα καλύτερα και να ανεβαίνει πιο ορθολογικά στην επίθεση. Λίγο έλειψε να «κλειδώσει» τη νίκη με τον Ισπανό στο 61’ αλλά και λίγα λεπτά αργότερα με μια διπλή ευκαιρία και τον Παναγίδη να μην καταφέρνει τελικά να σκοράρει. Ως εκεί όμως ήταν η όλη προσπάθεια μιας και η συνέχεια είχε λάθη, κυκλοφορία της μπάλας προς τα πίσω και ανούσια κατοχή. Έτσι κύλησε μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης, ευτυχώς χωρίς αναγούλες.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΝΙΚΕΣ

Ούτε καν στα τελευταία 10 με 15 λεπτά όπου το Μαρκό έπαιζε με παίκτη λιγότερο και χωρίς κανονικό τερματοφύλακα δεν μπορέσαμε να απειλήσουμε και αυτό τα λέει όλα για τον ΑΡΗ που είδαμε σήμερα. Ένας κυνικός ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα από νωρίς και βολεύτηκε με αυτό. Δικαιολογημένα εξέφρασε την ικανοποίηση του ο Χιμένεθ για το τελικό αποτέλεσμα δεδομένων πάντα των συνθηκών. Και μάλλον και εμείς έτσι πρέπει να το δούμε. Εκτεταμένο ροτέισον, σημαντικές απουσίες σε συγκεκριμένες θέσεις και μια επιβεβλημένη διαχείριση δυνάμεων που δεν εκτροχίασε την ομάδα από την επίτευξη του στόχου της νίκης. Θέλαμε μεγαλύτερο σκορ, θέλαμε καλύτερη εικόνα, θέλαμε να δούμε παίκτες να αρπάζουν την ευκαιρία. Αντ αυτού θα μας μείνει ο στα χαμένα Νιάνγκ, ο ανασφαλής Σούντμπεργκ, οι μπερδεμένοι Φατιγκά και Φρίντεκ και η έλλειψη ποιότητας στα «φτερά» με τους Σίστο και Γιαννιώτα να φαίνεται να θέλουν αλλά να μην μπορούν. Από την άλλη όμως η ομάδα συνεχίζει να κερδίζει όποιον και αν ρίχνει στην μάχη ο Χιμενέθ κάνοντας μας να ανυπομονούμε να δούμε την ομάδα πλήρης. Χωρίς απουσίες, χωρίς κενά και με όλους ετοιμοπόλεμους. Τότε θα φανεί η αληθινή δυναμική του φετινού ΑΡΗ.

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ

Δεν μπόρεσε να επιβληθεί όπως θα ήθελε στο παιχνίδι η ομάδα μας που έπαιξε και με παίκτη παραπάνω στα τελευταία 15’, επηρεασμένη από τις πολλές αλλαγές και την λειψυδρία παικτών στην επίθεση. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να ζευγαρώσουμε τις νίκες για το θεσμό του κυπέλλου και αυτό είναι που θα πρέπει να κρατήσουμε από το σημερινό παιχνίδι. Ας συνεχίσει να κερδίζει η ομάδα και όλα τα υπόλοιπα… που θα πάει θα διορθωθούν.