Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου μετά την μέτρια εικόνα στην πρεμιέρα σήμερα κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο κακός και να γνωρίσει την 2^η ήττα του στο πρωτάθλημα. Ακίνδυνη η ομάδα χωρίς τον Πάλμα, ούτε καν κατάφερε να απειλήσει στο διάστημα που πάλευε για την ισοφάριση. Απογοήτευση και κατήφεια στον κόσμο της ομάδας που βλέπει τα ίδια και τα ίδια λάθη να επαναλαμβάνονται μπροστά του, με την παραίτηση του Τερζή στο ξεκίνημα της σεζόν να είναι το πιο προβλέψιμο επεισόδιο.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΦΛΥΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΝΤΡΑ

Η επιστροφή του Μπράμπετς έβγαλε όπως αναμενόταν έναν φορμαρισμένο παίκτη όπως τον Οντουμπάτζιο από την ενδεκάδα, ο ΑΡΗΣ ήθελε να δείξει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την Κρήτη. Το κενό του Πάλμα ήταν το μεγάλο ερωτηματικό για την επίθεση με τον Μενέντεζ να είναι αναλαμβάνει να το καλύψει. Και αν αμυντικά με τον Μπράμπετς η ομάδα έδειχνε πιο σταθερή μεσοεπιθετικά υπήρχε το χάος. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και έλλειψη εμπνεύσεων που θα οδηγούσαν σε κάποια φάση. Η κατοχή της μπάλας όχι μόνο δεν μεταφραζόταν σε κάποιο πλεονέκτημα αλλά αντιθέτως  έδινε την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πιέσουν και κυνηγήσουν το όποιο λάθος μας. Σε μια τέτοια φάση ο Καρλίτο έκανε το 1-0 πονοκεφαλιάζοντας ακόμη περισσότερο τον Τερζή στον πάγκο που έβλεπε το πλάνο νίκης  να μην βγαίνει.

ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΦΑΝΗΚΕ ΠΟΣΟ ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ

Και αν για το 1-0 στο 38’ μπορείς να πεις ότι ήταν απλά μια κακή στιγμή, το υπόλοιπο μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης ήταν μια «ακτινογραφία» της ομάδας μας με τα αγωνιστικά προβλήματα να αποτυπώνονται ξεκάθαρα πάνω της. Δεν ήξερε πως και πότε να πιέσει, δεν είχε τρεξίματα, δεν είχε τσαγανό, δεν είχε φαντασία, δεν είχε πείσμα, δεν είχε απολύτως τίποτα… παρά μια μπάλα στα πόδια της που την γυρόφερναν παρέα η τετράδα της άμυνας μαζί με τον Ντουκουρέ. Ένας Μορόν να παλεύει μόνος του, κάποιες προσωπικές ενέργειες του Κάρλσον, 1-2 καλές πάσες του Νταρίντα και ως εκεί.  Κολλημένα πίσω τα μπακ, καμία βοήθεια στον Μορόν και όλοι αγκυροβολημένοι έξω από την μεγάλη περιοχή.

ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ

Όταν βλέπεις την αλλαγή του Ντουκουρέ με την έναρξη του Β ημιχρόνου λες ότι ο προπονητής το έχει δει το πρόβλημα και ξεκινάει από νωρίς τις διορθωτικές κινήσεις του. Όταν όμως περνάνε σχεδόν 30’ χωρίς να κάνεις ευκαιρία και εσύ στον πάγκο κοιτάς άπραγος τότε μάλλον άλλο παιχνίδι παρακολουθούσες.  Όπως μάλλον και κάποια άλλη ομάδα προετοίμαζες μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ δεν δείχνει να έχει δουλευτεί ώστε να έχει κάποια ίχνη συνοχής και ποδοσφαιρικής λογικής. Αναμενόμενη η παραίτηση, ίσως νωρίτερα από ότι την περιμέναμε αλλά απόλυτα δικαιολογημένη. Κόντρα σε 2 κακές ομάδες ο Τερζής όχι μόνο δεν πήρε βαθμό αλλά δεν κατάφερε έστω και λίγο να πείσει τους παίκτες του να παλέψουν για την νίκη.

ΤΑ ΜΠΑΤΖΕΤ, ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΑΜΙΑ

Πολύ συζήτηση κάθε καλοκαίρι για το μπάτζετ, πολύ συζήτηση για τα βιογραφικά των παικτών που έρχονται, αν είναι ποιοτικοί και έχουν παραστάσεις από προηγμένα πρωταθλήματα. Και έρχεται μια Λαμία με ένα μικρό μπάτζετ και κάποιους «άσημους» παίκτες, σου δίνει ένα χαστούκι αφύπνισης και αρχίζεις να αναρωτιέσαι τελικά τι χρειάζεται για να στηθεί μια αξιοπρεπής μαχητική ομάδα.  Αυτό που καταλάβαμε είναι ότι δεν χρειάζονται περαστικοί τεχνικοί διευθυντές και προπονητές με μικρή ημερομηνία λήξης. Όσο για τους παίκτες επιβάλλεται να μπουν στο κάδρο των ευθυνών το συντομότερο δυνατό.

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Χωρίς βαθμούς και γεμάτος απογοήτευση επιστρέφει η ομάδα από την Λαμία σε ένα παιχνίδι όπου ακόμη και έως τώρα να παιζόταν, γκολ δεν θα βάζαμε. Ούτε καν ο Αύγουστος δεν έφυγε και ο ΑΡΗΣ αναζητά τον αντικαταστάτη του Απόστολου Τερζή μετά από 2 κακές εμφανίσεις και κακές ήττες. Μια εξέλιξη που δυστυχώς δικαιώνει όλους τους «κινδυνολόγους του καλοκαιριού»  που μιλούσαν για τεχνικό διευθυντή και προπονητή εξιλαστήρια θύματα του παραλογισμού του προέδρου. Άγνωστο το τι μας ξημερώνει…

ΥΓ. Όποιος και αν είναι ο επόμενος προπονητής αν δεν αλλάξει η «κεφαλή» μυαλά, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.

Αμυντικά κενά, φθηνά λάθη και μια άνευρη εμφάνιση από τον κουρασμένο ΑΡΗ που σε ακόμη ένα παιχνίδι κατέβηκε χωρίς να μπορεί κανείς να χαρτογραφήσει τις προθέσεις τους. Το τελικό 3-2 και η προσπάθεια που έγινε για την ανατροπή δεν αποτυπώνουν την εικόνα μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά και ο ΟΦΗ δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο ώστε να αξίζει αυτή τη νίκη. Εντείνεται ο προβληματισμός για το πως θα κυλήσει η σεζόν που μόλις ξεκίνησε, με την ομάδα να μην πείθει και τα κακώς κείμενα του μεταγραφικού σχεδιασμού να μην διορθώνονται.

ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Κάτι από το πρώτο παιχνίδι με την Αραράτ θύμισε ο ΑΡΗΣ σήμερα, με τον τρόπο με τον οποίο ήταν στημένος να μην δείχνει ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους. Ήθελε τη νίκη εκμεταλλευόμενος τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα του δινόταν; ήθελε να διασφαλίσει το μηδέν και μετά ότι βγει;  Πάντως σε καμία περίπτωση δεν κατέβηκε σαν το φαβορί μέσα στο γήπεδο που είχε μεγαλύτερη ανάγκη το θετικό αποτέλεσμα. Ενώ και σε δυνάμεις και εντάσεις από την αρχή διαφάνηκε μια αδυναμία στις μονομαχίες και τις διεκδικήσεις της μπάλας με τους αντιπάλους μας. Ο ΟΦΗ με υψηλή πίεση, αρκετά τρεξίματα και πολύ δύναμη στις ενέργειες του, έδειχνε πιο απειλητικός χωρίς όμως να κάνει ευκαιρίες.

ΚΑΚΟΣ ΜΕΣΟΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΘΗΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ

Η άμυνα περισσότερο από ότι η επίθεση είναι καθαρά θέμα σωστής ομαδικής λειτουργίας και πειθαρχίας στις τοποθετήσεις αλλά ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του κόφτη και ποιος καλύπτει πίσω. Στον ΑΡΗ ως τώρα όλα αυτά είναι ένα ατελείωτο μπέρδεμα. Δεν ήξεραν πότε να πιέσουν, πότε να οπισθοχωρήσουν και πότε να καλύψουν το «ανέβασμα» του συμπαίκτη τους. Κάπως έτσι είδαμε τον τερματοφύλακα του ΟΦΗ να βγάζει ασίστ για το 1-0 και μια σειρά από λάθη να οδηγούν και στο 2-0.

ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ… ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗ

Με το 2-0 πριν καλά καλά βγει το ημίχρονο ο ΑΡΗΣ δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανέβει ψηλά και να γίνει πιο απειλητικός. Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ο ΑΡΗΣ να δημιουργήσει ευκαιρίες, να βρει 2 γκολ με Μορόν και Φαμπιάνο και να φθάσει μια ανάσα από την ολική ανατροπή με το δοκάρι του Πάλμα. Ενώ και στο 1-0 υπήρχε η άμεση απάντηση από τον Πάλμα, με την μπάλα από τη θέση του σώματος του τερματοφύλακα του ΟΦΗ που διώχνει να φαίνεται να έχει περάσει την γραμμή αλλά το VAR το έπνιξε. Όπως δηλαδή και στο Βουκουρέστι με το που ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να παίξει μπάλα και να βρει γκολ έδειξε ότι δεν είχε να φοβηθεί τίποτα από τον αντίπαλο του.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Σαν να προσπαθούν οι παίκτες του Τόλη Τερζή να εφαρμόσουν ένα πλάνο που δεν μπορούν. Είτε μιλάμε για την επίθεση είτε για την άμυνα και στις 2 πλευρές του γηπέδου οι παίκτες μας μοιάζουν να μην ξέρουν τι θέλουν. Χτίσιμο παιχνιδιού από πίσω όπως απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο; Μα και όταν σπας την πίεση από την περιοχή σου και μεταφέρεις την μπάλα στο κέντρο τι κάνεις; Εκμεταλλεύεσαι τα κενά και την ανακατωσούρα της αντίπαλης άμυνας; Όχι. Παγώνεις τον ρυθμό και ξαναγυρίζεις την μπάλα πίσω ώστε να δώσεις την ευκαιρία στους αντιπάλους σου να επιστρέψουν στις θέσεις τους και να αναδιοργανωθούν. Ανεβαίνουν τα μπακ ή δεν ανεβαίνουν; Πιέζουμε ψηλά ή δεν πιέζουμε. Ερωτήσεις που φαίνεται να στριφογυρίζουν στο μυαλό των παικτών μας.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Το να ετοιμάζεις ένα πλάνο και αυτό να μην σου βγαίνει μέσα στο παιχνίδι είναι κάτι που δύσκολα διορθώνεται κατά την διάρκεια του αγώνα. Το να βλέπεις όμως την ομάδα σου να ξεμένει από δυνάμεις είναι κάτι που μπορείς να το διορθώσεις με 5 αλλαγές πλέον. Ωραία μπήκε ο Ντουκουρέ στη θέση του κακού σήμερα Ζουλ αλλά έπρεπε να φθάσουμε στο 81’ για να γίνουν 3 αλλαγές; Δύσκολα ερμηνεύονται και οι επιλογές του Τερζή αλλά και η «εμπιστοσύνη» που δείχνει στο φετινό ρόστερ. Τουλάχιστον είδαμε ότι υπάρχει Ντουκουρέ στην ομάδα, ίσως στο μέλλον να δούμε ότι υπάρχει και ο Παναγίδης που στα φιλικά που αγωνίσθηκε ήταν εξαιρετικός.  Μέχρι και στο κομμάτι των αλλαγών ο Τερζής έχει αρχίσει να γίνεται προβλέψιμος, όπως προβλέψιμη είναι και η ομάδα στο τι ακριβώς θα κάνει ή δεν θα κάνει μέσα στο γήπεδο.

ΧΑΜΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Συνεχίζει να πληρώνει ο ΑΡΗΣ τα λάθη του καλοκαιρινού μεταγραφικού σχεδιασμού με τα κενά στην άμυνα και την έλλειψη(;) λύσεων από τον πάγκο να φαίνονται και στο σημερινό παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Ένα παιχνίδι που με το που αναγκάστηκε η ομάδα να αντιδράσει φάνηκε ότι μπορεί να κερδίσει αλλά στο τέλος κατάφερε να το χάσει. Προβληματική εικόνα που πρέπει να αλλάξει άμεσα… διαφορετικά θα χειμωνιάσει και θα αναρωτιόμαστε ακόμη τι στο καλό έγινε αυτό το καλοκαίρι.

ΥΓ. Και όμως στον ΑΡΗ που φέτος κινείται πιο «συντηρητικά»,  δεν μπορούμε να βρούμε δύο στόπερ, ένα αμυντικό χαφ και έναν επιθετικό που να «αρέσουν» στον προπονητή μας!

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.

ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0

Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα  μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!

ΓΙΑ 5^Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!

ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»

Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.

ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ

Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ

Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί.  Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ

Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...

ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.

 Αποστομωτική απάντηση έδωσε μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ μας προς όλους αυτούς που έβλεπαν την ομάδα μας σε αυτά τα πλέιοφς σαν σάκο του μπόξ και εκτός Ευρώπης, κερδίζοντας τον Ολυμπιακό με 2-1! Σοβαρός, πειθαρχημένος και με πλάνο για 2^ο συνεχόμενο παιχνίδι κατάφερε να πάρει μια σπουδαία νίκη και να κρατάει το εισιτήριο της Ευρώπης σφιχτά και με τα 2 του χέρια.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΣ

Όπως και κόντρα στον Βόλο έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε διαβασμένος και σοβαρός από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα. Σωστή η πνευματική προετοιμασία των παικτών από τον Τερζή όπως και η διαχείριση του ρόστερ μιας και κάπως έτσι εξηγείται η παραμονή των Ετέμπο και Ιτούρμπε στον πάγκο. Οι αποστάσεις των γραμμών ήταν σωστές, το κέντρο με την τριάδα Ντουκουρέ , Νταμπό και Νταρίντα δούλευε ιδανικά σε συνεργασία πάντα με τα τρεξίματα του Ματέο Γκαρσία και τις αλλαγές θέσεων με τον Πάλμα. Στα μετόπισθεν ο Εμπακατά έμοιαζε ανεβασμένος μετά την ασίστ στον Βόλο ενώ ο Πίρσμαν ως στόπερ στο πλευρό του Φαμπιάνο ήταν αποτελεσματικός σε κάθε του κίνηση.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΡΝΕΡ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ

Με τους Νταρίντα και Γκαρσία να απειλούν τα αντίπαλα δίχτυα ο ΑΡΗΣ έδειχνε να κυνηγάει το γκολ ολοένα και περισσότερο. Ένα γκολ που ήρθε με ένα μαγικό χτύπημα κόρνερ του Πάλμα και έστειλε αδιάβαστο τον Πασχαλάκη, εξαργυρώνοντας το καλό πρόσωπο μας μετά τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Το 1-0 ανέβασε και άλλο την ομάδα μας που φώναζε με την εικόνα της ότι θέλει και μπορεί να πετύχει και άλλο γκολ. Γκαρσία και Πάλμα δεν κατάφεραν να κάνουν το 2-0 στις φάσεις που είχαν αλλά ο Νταμπό ήταν εκεί για να εκμεταλλευτεί το λάθος του Μπα και να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα.  Το πέναλτι που κέρδισε ο Ολυμπιακός λίγα λεπτά αργότερα και έκανε το 2-1 προς στιγμή έφερε μια αναστάτωση αλλά γρήγορα οι παίκτες ανάκαμψαν και με ψυχραιμία διατήρησαν το σκορ μέχρι το σφύριγμα της λήξης στο 109’…

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΛΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του όλη την χρονιά, ο Πάλμα έχει πέρα από ταλέντο και τεράστια θέληση να ξεχωρίσει. Και αυτό το τελευταίο είναι που τον ωθεί να κάνει το κάτι παραπάνω, να ρισκάρει και να δικαιωθεί όπως έγινε και σήμερα. Δεν είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα στο ποδόσφαιρο το απευθείας γκολ από κόρνερ αλλά ο Πάλμα είναι εδώ για να μας επιβεβαιώσει το πόσο ξεχωριστός είναι.  Αυτό όμως που φάνηκε ακόμη πιο έντονα σήμερα είναι πόσο σημαντικό είναι να αντί να «ακυρώνουμε» με ευκολία παίκτες να προσπαθούμε να τους έχουμε ετοιμοπόλεμους να ψάχνουν την ευκαιρία τους. Νταμπό, Εμπακατά, Πίρσμαν ακόμη και οι Ντουκουρέ, Γκαρσία, Ιτούρμπε και Καμάτσο έχουν περάσει φέτος από χίλια κύματα. Από απλά να τους ανεχόμαστε μέχρι να τους βάλουμε κορδέλα και να τους πάμε στο αεροδρόμιο… Και τελικά τα πράγματα ήρθαν έτσι όπου στα κρίσιμα παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως και ο αρχηγός Κουέστα που για κάποιο λόγο στα ξαφνικά βρέθηκε στον πάγκο. Όσες φορές τόλμησε ο Ολυμπιακός να απειλήσει ο Κουέστα ήταν εκεί όπως ακριβώς έπρεπε. Με λίγα λόγια το υλικό πάντα υπήρχε αλλά η διαχείριση του ήταν προβληματική.

ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ

Αγκαλιά με τον στόχο της Ευρώπης είναι από σήμερα το βράδυ ο ΑΡΗΣ μας όπου παρουσιάζοντας ένα στιβαρό και σοβαρό πρόσωπο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα πήρε μια πανάξια νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό. Αποστόμωσε όλους αυτούς που μας είχαν για σάκο του μποξ, αποστόμωσε όλους αυτούς που ακόμη πιστεύουν σε «φιλικά» και ξεκίνησε έστω και στο φινάλε να μοιράζει χαμόγελα σε μια τόσο περίεργη και μίζερη αγωνιστική χρονιά.

ΥΓ. Το πήραν το μάθημα τους οι «καλοθελητές» στο ματς του πρώτου γύρου των πλέιοφς και σήμερα οι κωλοτούμπες αποφεύχθηκαν.

Όπως ακριβώς με τον Ιωνικό έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας παίρνοντας ενέργεια από τον κόσμο του έδειξε το καλό του πρόσωπο και κέρδισε εύκολα τον Προμηθέα! Αποθεώθηκε ο Νίκος Γκάλης και η παρέα του στο τελετουργικό της απονομής του 22^ου τίτλου της ομάδας. Μια αδικία 37 ετών που δείχνει πολλά για εκείνη την εποχή που ο ΑΡΗΣ μεγαλουργούσε μιας και ακόμη και τότε που είχε όλη την Ελλάδα στο πλευρό του υπήρχαν οι κομπλεξικοί που ότι μπορούσαν να του κλέψουν το κλέβανε.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ

Την διαφορετική νοοτροπία που δείχνει σχεδόν όλη την χρονιά στα εντός και στα εκτός έδρας επιβεβαίωσε ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα απέναντι στον Προμηθέα. Από την αρχή μπήκε ορεξάτος, με δύναμη και αποφασιστικότητα ώστε να φθάσει στη νίκη. Με ηγέτη τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους να προσφέρουν όλοι σημαντικές βοήθειες σε άμυνα και επίθεση δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο του. Μοναδικό εμπόδιο ήταν η χαλάρωση όταν η διαφορά ξεπερνούσε το +15 αλλά και αυτό καταφέραμε στην πορεία του παιχνιδιού να διαχειριστούμε και να μην αγχωθούμε για τη νίκη.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΑΔΙΚΙΑ 37 ΕΤΩΝ

Συγκινητικές στιγμές εξελίχθηκαν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, με τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη να σηκώνει τον 22^ο τίτλο της ομάδας ψηλά και το λάβαρο του Super Cup του 1986 να παίρνει τη θέση του στην οροφή του Παλέ! Ζεστό το χειροκρότημα του κόσμου και ένα τεράστιο ευχαριστώ σε αυτή την ομάδα για τις στιγμές που μας χάρισε. Στιγμές που όσο και αν προσπάθησαν οι επόμενοι κανείς δεν κατάφερε ούτε την μυρωδιά της εποχής να πλησιάσει. Πέρα από την αποκατάσταση της αδικίας που είχε γίνει τότε και ο τίτλος δεν είχε αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε υπάρχει και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους αυτούς τους «πονεμένους» της εποχής εκείνης που προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία. Μιλάνε για τον ΑΡΗ της Ελλάδος λες και ο ΑΡΗΣ ήταν κάποιο «κατεστήμενο» εκείνης της εποχής ανάλογο των «μεγάλων» της σημερινής. Άντε φανταστείτε τώρα να πάρει ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός έναν τίτλο μέσα στο γήπεδο και την ΕΟΚ ή οποιαδήποτε άλλη αθλητική αρχή να ανακαλύπτει κάποιον λόγο για να μην τον αναγνωρίσει. Γελάνε και οι πέτρες… Ο ΑΡΗΣ τότε, όπως πάντα ότι κέρδισε και ότι κερδίζει το κάνει με την αξία του κόντρα σε όλα και όλους!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΟΥ 1986

Όσο και αν απέχει η σημερινή ομάδα από εκείνες τις σπουδαίες στιγμές, οι χρυσές σελίδες που έχει γράψει ο Αυτοκράτορας παραμένουν ανεξίτηλες στις μνήμες και στις καρδιές μας και μοιάζουν ικανές να εμπνεύσουν τον σύλλογο ακόμη και σήμερα. Παρασυρόμενοι από το κλίμα ενθουσιασμού που υπήρχε στο κατάμεστο Παλέ οι παίκτες του Γ.Καστρίτη κέρδισαν με ευκολία τον Προμηθέα βάζοντας και αυτοί το λιθαράκι τους στην γιορτή που είχε στηθεί. Συγκίνηση και δέος για τον αξεπέραστο Νίκο Γκάλη και την παρέα του που σήκωσαν το super cup του 1986 με καθυστέρηση 37 ετών.  Ευλογημένοι όσοι τα ζήσαμε!

Με το χειρότερο τρόπο ολοκληρώθηκε το ντέρμπι της πόλης για την ομάδα μας όπου γνώρισε μια αναπάντεχη ήττα έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Δεν το τελείωσε στο πρώτο ημίχρονο όπου είχε σπουδαίες ευκαιρίες(και 2 δοκάρια) για να πολλαπλασιάσει τα τέρματα του και έδωσε το δικαίωμα στον διαιτητή και στο VAR να κάνουν τα δικά τους χαρίζοντας ουσιαστικά τη νίκη στον μπάογκ. Σε έναν μπάογκ που όσο παιζόταν ποδόσφαιρο δεν έδειξε τίποτα αλλά με του που έγινε τσίρκο το παιχνίδι έλαμψε με τις αστειότητες του.

ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ

Απόλυτα συγκεντρωμένος στο πλάνο του Τερζή παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο ημίχρονο με τους παίκτες μας να έχουν σωστές τοποθετήσεις και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ο Πάλμα έδειξε από νωρίς την διάθεση του να πάρει πρωτοβουλίες στην επίθεση και αν και στην πρώτη προσπάθεια του δεν βρήκε εστία, στη δεύτερη με αριστοτεχνικό σουτ έγραψε το 1-0. Η συνέχεια ήταν ανάλογη με τον ΑΡΗ να κινείται όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο και να βρίσκει με υπομονή τους τρόπους για να απειλήσει. Καμαρά, Ιτούρμπε και Γκαρσία ήταν οι πρωταγωνιστές στις σημαντικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε με το δοκάρι 2 φορές και μερικές κακές επιλογές στις υπόλοιπες να μας στερούν και ένα δεύτερο γκολ. Η εικόνα έδειχνε τον ΑΡΗ να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο και πέρα από κάποια δωράκια της άμυνας μας ο μπαογκ δεν είχε τίποτα να επιδείξει.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡ, ΤΟ VAR ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Όσο καλές και αν έδειχναν οι προϋποθέσεις που είχαν δημιουργηθεί στα πρώτα 45’ για μια εύκολη επικράτηση η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο ΑΡΗΣ οπισθοχώρησε ελαφρώς βγάζοντας αδικαιολόγητο άγχος για την διαφύλαξη του 1-0 ξεχνώντας στα αποδυτήρια την ευκολία με την οποία έλεγχε το παιχνίδι χωρίς να απειλείται ιδιαίτερα. Φυσικά το ότι ο αντίπαλος μας κέρδισε μερικά μέτρα στο γήπεδο δεν σημαίνει ότι έκανε ευκαιρίες… και ως συνήθως ήρθε το VAR για να του δώσει την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνει τα δικά του. Με ένα απίστευτο πέναλτι σε μια φάση από αυτές που γίνονται κάμποσες σε κάθε παιχνίδι για άλλη μια φορά ανακαλύφθηκε παράβαση από το VAR και ο μπάογκ από εκεί που δεν μπορούσε να κάνει ούτε μια οργανωμένη επίθεση κατάφερε να ισοφαρίσει και να πάρει πέρα από το γκολ και την ψυχολογία. Σε αυτό το σημείο πέρα από την αδράνεια του Τερζή από τον πάγκο φάνηκε και η κακή μας νοοτροπία. Αντί να ηρεμήσουμε και να ξαναψάξουμε τους τρόπους για να βγούμε μπροστά παρασυρθήκαμε από τα καραγκιοζλίκια των αντιπάλων και αφήσαμε το ποδόσφαιρο στην άκρη. Και όταν το παιχνίδι δεν περιορίζεται στα καθαρά αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ υστερεί… και δέχεται και 2^ο γκολ σε μια φάση όπου οι γραμμές του VAR φαίνεται να έχουν τοποθετηθεί περίεργα. Άλλες φορές στο πόδι, άλλες φορές στο χέρι, άλλες φορές στο σώμα, ανάλογα με το ποιος είναι να ευνοηθεί. Ματς ροντέο, με τον Σουηδό να έχει χάσει τον έλεγχο και τους παίκτες του μπάογκ να δείχνουν με κάθε ευκαιρία το «ποδοσφαιρικό μεγαλείο» που χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα. Αντί για 25’ παίξαμε με το ζόρι 10’ σε μια ακόμη αγωνιστική όπου η διαιτησία και το VAR βάζουν την σφραγίδα τους.

ΑΛΛΟ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ

Το να διαχωρίζεις το κομμάτι της διαιτησίας από το υπόλοιπο παιχνίδι είναι ολίγον τι παράλογο μιας και αν δεν υπήρχε το πέναλτι-φάντασμα όλα πιθανόν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσο παίχτηκε ποδόσφαιρο ότι δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα δικά μας λάθη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είδαμε από την μια πλευρά έναν προπονητή να ανακατεύει την τράπουλα και να δίνει ζωντάνια στην ομάδα του και από την άλλη έναν προπονητή χαμένο στην αδράνεια του να παρακολουθεί άπραγος το πρόβλημα στην δεξιά πλευρά της άμυνας μας.  Όσο αφορά το γενικότερο κομμάτι της νοοτροπίας και την αλλαγή σκέψης των παικτών μας που παραχώρησαν αδικαιολόγητα μέτρα στους αντιπάλους μας εκεί πραγματικά δεν ξέρεις που να το χρεώσεις… Αυτές ήταν οι οδηγίες που δόθηκαν στα αποδυτήρια; Λειτούργησαν ενστικτωδώς οι παίκτες μας χάνοντας την συγκέντρωση τους; Άγνωστο… Σίγουρα πάντως ο ΑΡΗΣ άφησε στα αποδυτήρια την προσήλωση στο αρχικό πλάνο και αφέθηκε στο τσίρκο του Β ημιχρόνου που μερικοί το χαρακτηρίζουν ποδόσφαιρο.

ΔΕΝ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ… ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Όταν δεν καθαρίζεις τη νίκη στο σημείο που κυριαρχείς και αφήνεις τους άλλους να ελπίζουν… τότε ο κάθε διαιτητής, το κάθε VAR και η κάθε ομάδα που προτιμάει παιχνίδι ροντέο αντί για κανονικό ποδόσφαιρο αρπάζει την ευκαιρία για να σου κλέψει τη νίκη που αξίζεις. Ολοκληρωτική ήττα για τον ΑΡΗ μας που δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε μια ακόμη ποδοσφαιρική αλητεία εις βάρος  του.

ΥΓ. Όχι ότι αν θα έπαιζε ο Κουέστα η νίκη ήταν εξασφαλισμένη… αλλά θα μας εξηγήσει κανείς με ποιο σκεπτικό επιλέχθηκε ο Σιαμπάνης αντί για τον βασικό τερματοφύλακα(και αρχηγό της ομάδας) στην καλύτερη του φάση από τότε που ήρθε στην ομάδα μας;

Επαναφορά στις εργοστασιακές «φετινές» του ρυθμίσεις έκανε ο ΑΡΗΣ μας στη Λαμία, καταφέρνοντας να χαρίσει μόλις τη 2^η νίκη στους αντιπάλους μας και να σκορπίσει εκ νέου απογοήτευση σε όλους τους φίλους της ομάδας. Έλειπε ο Ρούπ σαν να έλειπε ο μισός ΑΡΗΣ. Ασύνδετη η ομάδα, παιδικά λάθη στην άμυνα, εκνευριστική αφλογιστία στην επίθεση.

ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Λίγα λεπτά ήταν αρκετά για να καταλάβεις ότι στο γήπεδο υπήρχε μια Λαμία που κατέβηκε στο γήπεδο για να παλέψει όπως μπορεί για να πάρει τη νίκη και ένας ΑΡΗΣ που μάλλον δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει. Να κρατήσει την κατοχή και να δώσει αυτός τον ρυθμό; Να αναγκάσει την Λαμία να ανέβει ψηλά για να βρει χώρους; Όποιος και αν ήταν ο στόχος όταν βλέπεις τον αντίπαλο να πιέζει ψηλά και εσύ να μην μπορείς να κρατήσεις την μπάλα το να συνεχίζεις στο ίδιο τέμπο είναι σαν να βαδίζεις προς το γκρεμό. Αυτό έκανε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο ημίχρονο καταφέρνοντας να μείνει από νωρίς πίσω στο σκορ με 2-0.  

ΜΙΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Ανέλπιστα μαγικό φαινόταν αυτό το 2-0 στη Λαμία και εκ των συνθηκών ήταν δεδομένο ότι θα οπισθοχωρούσε και θα έπαιζε με τον χρόνο. Το γκολ του Μπράμπετς έδειξε ότι η ομάδα είχε σφυγμό και η καταστροφή μπορούσε να αποφευχθεί. Από εκείνο το σημείο και μετά όσο και αν προσπάθησε η ομάδα ο γνωστός τσαπατσούλης ΑΡΗΣ στην τελική προσπάθεια κατάφερε να σπαταλήσει τουλάχιστον 3 εξαιρετικές ευκαιρίες  και να μείνει μέχρι τη λήξη αυτό το 2-1. Και αν η εικόνα του Β ημιχρόνου ήταν πολύ καλύτερη από αυτό του πρώτου δεν έχει καμία απολύτως σημασία μιας και το παιχνίδι δεν διαρκεί ένα ημίχρονο. Κόντρα στον ΟΦΗ και τον Ατρόμητο ένα ημίχρονο ήταν αρκετό αλλά σήμερα δεν αρκούσε ούτε για το Χ.

ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ

Όσο κα αν ψάξεις δικαιολογία για την εικόνα που είδαμε σήμερα δεν θα βρεις. Ακόμη και αυτή η απουσία του πολύτιμου Ρουπ είναι αστείο να βαφτιστεί η αιτία για το χάλι που είδαμε σήμερα. Παίκτες χωρίς ένταση λες και έπαιζαν φιλικό και ένας προπονητής που με το που είδε ότι το παιχνίδι στραβώνει θόλωσε. Τι να σου κάνει όμως και ο προπονητής όταν και οι πιο κραυγαλέες ευκαιρίες χάνονται έτσι απλά. Μετά πάντως από το σημερινό είναι βέβαιο ότι η χρονιά κάπως έτσι θα κυλήσει μέχρι το τέλος. Κάθε μέρα και ένας διαφορετικός ΑΡΗΣ.

ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕ ΜΕ ΚΟΠΟ

Τελικά μάλλον «πυροτέχνημα» ήταν οι 2 προηγούμενες εμφανίσεις όπου η ομάδα έδειξε επιτέλους ότι βρήκε την αγωνιστική της ταυτότητα. Η ήττα και η μετριότατη εικόνα στη Λάμια είναι ένα τεράστιο πισωγύρισμα και ένα «χαστούκι» σε όσους θεωρούσαν την αυτονόητη 5^η θέση, εξασφαλισμένη. Ομάδα χαμένη στην μετάφραση χωρίς αρχή, μέση και τέλος…

2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα παρουσίασε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ατρόμητο, με την καταιγιστική εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου και φυσικά τους 3 βαθμούς της νίκης να είναι αυτά που κρατάμε. Ασταμάτητος στο πρώτο ημίχρονο, έβαλε τον Ατρόμητο στην εστία σκοράροντας 2 φόρες και βάζοντας από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη. Άλλη ομάδα στο Β ημίχρονο, κλείστηκε αναίτια πίσω, σπατάλησε τις λίγες αλλά κραυγαλέες ευκαιρίες και λίγο έλειψε να πετάξει τους 3 βαθμούς της νίκης στα σκουπίδια. Η νίκη όμως είναι αυτή που μετράει όπως και η εξασφάλιση της παρουσίας μας στα πλέιοφς.

ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΗ «ΜΠΑΡΟΥΤΙ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και αυτό ακριβώς αποφάσισε ο Τερζής σήμερα για το βασικό σχήμα. Το αποτέλεσμα ήταν μια ακόμη εκρηκτική εμφάνιση ανάλογης αυτής του πρώτου ημιχρόνου με τον ΟΦΗ που ανάγκασε τον Ατρόμητο να κλειστεί στην περιοχή και από νωρίς νωρίς να καταλάβει ότι δεν έχει καμία τύχη σήμερα. Ρούπ και Νταρίντα έδιναν τον ρυθμό, ο Ετέμπο από πίσω «μάζευε» τα σκουπίδια και όλη η ομάδα έμοιαζε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή που σκοπός της ήταν να σκοράρει! Ο Νταρίντα με ωραίο διαγώνιο σουτ ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ πριν καν συμπληρωθούν τα πρώτα 10’ και μαζί άνοιξε και η όρεξη όλης της ομάδας για τη νίκη! Το γκολ έδωσε νέα ώθηση στους παίκτες μας που συνέχιζαν να ψάχνουν και το δεύτερο γκολ. Δεύτερο γκολ που δεν ήρθε την πρώτη φορά στο 11’ όταν ο Γκαρσία πήρε το ριμπάουντ μετά από δοκάρι και την έστειλε στα δίχτυα μιας και ανακαλύφθηκε ένα περίεργο οφσάιντ με τον Ρούπ να επηρεάζει την φάση. Στο 20’ και πάλι ο Ματέο Γκαρσία διάβασε ωραία την φάση μάζεψε την μπάλα και την έστειλε ξανά στα δίχτυα με το VAR να μην έχει τρόπο να το ακυρώσει! Ξέφρενος ρυθμός, εξαιρετική κυκλοφορία και άκρως επιθετικός προσανατολισμός στα πρώτα 45’.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Και εκεί που το παιχνίδι μοιάζει εύκολα να γέρνει προς το 4-0 ή 5-0 για έναν ανεξήγητο λόγο ο ΑΡΗΣ πνευματικά έμεινε στα αποδυτήρια και έστειλε μόνο τα κορμιά να παίξουν μπάλα. Στατική όλη η ομάδα κλεισμένη πίσω με μια φοβική συμπεριφορά, κουραστικό πισωγύρισμα προς τα πίσω χωρίς νόημα και φθηνά λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στον Ατρόμητο να βγει μπροστά, να σκοράρει και να πιστέψει ότι ένα παιχνίδι που έμοιαζε χαμένο από το 20’ μπορούσε να το φέρει στα ίσια. Ακόμη και στις 3 σπουδαίες ευκαιρίες που είχαμε καταφέραμε να τις χάσουμε αντί να «κλειδώσουμε» τη νίκη. Ευτυχώς ο Κουέστα για ακόμη μια φορά ήταν συνεπής και το μοιραίο αποφεύχθηκε.  Παρόλα αυτά θα πρέπει να μας προβληματίσει η αλλαγή εικόνας στο Β ημίχρονο αλλά και η αναποτελεσματικότητα σε ευκαιρίες που θα έπρεπε να γίνονται γκολ.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΒΑΣΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ

Το μεγάλο στοίχημα μετά την εμφάνιση κόντρα στον ΟΦΗ ήταν να υπάρχει και ανάλογη συνέχεια. Για 45’ το πετύχαμε και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ο ΑΡΗΣ του πρώτου ημιχρόνου απέδειξε ότι η εικόνα που είδαμε στην Κρήτη δεν ήταν ένα απλό ξέσπασμα αλλά ένα αποτέλεσμα της δουλειάς και της αλλαγής φιλοσοφίας από την στιγμή που ανέλαβε ο Τόλης Τερζής τα ηνία. Ωστόσο με 45’ μπάλα δεν πας πουθενά και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το δουλέψει η ομάδα. Σήμερα την γλιτώσαμε, άλλη φορά μπορεί η αυτοκτονία να ολοκληρωθεί. Αυτό όμως που έχει την δική του ξεχωριστή σημασία είναι ότι ύστερα από καιρό διαφαίνεται ένα βασικό σχήμα με καλή χημεία που αποδίδει καλό ποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδο και βρίσκει εύκολα το γκολ. Αν σε αυτό το βασικό σχήμα ανεβάσουν την απόδοση τους 2-3 παίκτες που κινούνται σε μέτρια επίπεδα και βρεθεί το σημείο επικοινωνίας με τον Γκρέι τότε ίσως να καταφέρουμε να κλείσουμε τη χρονιά με μια γλυκιά γεύση και αισιοδοξία για την επόμενη σεζόν.

ΚΑΠΑΡΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑ ΠΛΕΪΟΦΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ «ΖΗΜΙΕΣ»

45’ καταιγιστικού ΑΡΗ ήταν αρκετά για να έρθει η νίκη κόντρα στον Ατρόμητο και να «κλειδώσει» η θέση στα πλέιοφς. Κομβική και σήμερα η τριπλέτα του κέντρου Νταρίντα, Ρούπ και Ετέμπο «έφτιαξε» σχεδόν όλη την εντυπωσιακή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου. Αδικαιολόγητα κακή νοοτροπία στο Β ημίχρονο που μαζί με τις άχαστες ευκαιρίες που χάθηκαν θα πρέπει να μας γίνει μάθημα για τη συνέχεια. Ζεστό χειροκρότημα για την ομάδα και χαμόγελα στο Κλ.Βικελίδης για τη νίκη παρά το αχρείαστο άγχος στο φινάλε.

Την αντίδραση που περιμέναμε εδώ και κάμποσο καιρό είδαμε σήμερα στην Κρήτη από τον ΑΡΗ μας που με συνοπτικές διαδικασίες καθάρισε τον ανεβασμένο… ΟΦΗ με 3-0! Όντας σοβαρός και αποτελεσματικός από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ έκαμψε την αντίσταση του ΟΦΗ, βρήκε 3 νέους σκόρερ στα πρόσωπα των Ρούπ, Νταρίντα και Ιτούρμπε επιστρέφοντας με εμφατικό τρόπο στις νίκες.

ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΡΖΗ

Αν υπήρχε κάποιο παράπονο από τις πρώτες κινήσεις του Τερζή με το που κάθισε στην θέση του Πάρντιου, αυτό είχε να κάνει με την διστακτικότητα του να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές. Έχοντας πλέον περισσότερες επιλογές στη διάθεση του κατάφερε να παρουσιάσει κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν η χρησιμοποίηση του Ρουπ στο αρχικό σχήμα και η συνεργασία που είχε ο Γερμανός με τους Νταρίντα και Ετέμπο να ήταν και το κλειδί της νίκης.  

Η ΤΡΙΑΔΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Ο Ρούπ μαζί με τους Ετέμπο και Νταρίντα συνέθεσαν μια τριάδα στο κέντρο με υψηλό ποδοσφαιρικό IQ που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα. Από την σωστή και γρήγορη κυκλοφορίας της μπάλας προς την επίθεση μέχρι και την αμυντική λειτουργία αυτοί οι 3 παίκτες με τις σωστές τοποθετήσεις τους έκαναν το έργο  της αμυντικής τετράδας ακόμη πιο εύκολο. Και φυσικά πίσω από την αμυντική τετράδα ήταν ένας Κουέστα που για ακόμη μια φορά ήταν εξαιρετικός και ενέπνεε εμπιστοσύνη στην εστία του. Ενώ και στην επίθεση οι μάχες του Καμαρά δεν κατέληγαν στα σκουπίδια μιας και ο Μαυριτανός τις περισσότερες φορές είχε έναν παίκτη κοντά του για να σπάσει την μπάλα και να συνδυαστεί. Μπορεί τα εξτρέμ Πάλμα και Γκαρσία να συνέχισαν τις χαμηλές πτήσεις τους αλλά η συνολική λειτουργία της ομάδας παίρνοντας δύναμη από την σταθερότητα του κέντρου ήταν εξαιρετική.

ΒΡΗΚΕ ΔΙΧΤΥΑ ΜΕ 3 ΝΕΟΥΣ ΣΚΟΡΕΡ ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Πέρα από τη συνολικά καλή εικόνα της ομάδας η διαφορά σήμερα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ μας όχι μόνο δημιούργησε πολλές και καλές ευκαιρίες αλλά κατάφερε 3 από αυτές να τις κάνει και γκολ! Ο Ρούπ έκανε την αρχή που εκμεταλλεύτηκε το γύρισμα του Πίρσμαν μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο Ρουπ στη συνέχεια έδωσε την ασίστ  στον επερχόμενο Νταρίντα που ακολούθησε την φάση και στο τέλος ο Ιτούρμπε έβαλε με το πείσμα του ένα γκολ που δεν μπορούσαν με τίποτα αυτή τη φορά να το ακυρώσουν! Τι και αν ο Καμαρά που κυνήγησε λυσσαλέα το γκολ δεν κατάφερε να σκοράρει. Σήμερα φάνηκε ξεκάθαρα ότι το γκολ είναι αποτέλεσμα ομαδικής προσπάθειας και όχι ενός σέντερ φορ, είτε αυτός λέγεται Καμαρά είτε λέγεται Γκρέι.

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Τέλος στο αρνητικό του σερί έβαλε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Κρήτη παίζοντας ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και κερδίζοντας εύκολα τον ΟΦΗ με 3-0! Ρουπ, Νταρίντα και Ιτούρμπε(ναι μέτρησε!) τα 3 γκολ της αναμέτρησης σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ έβγαλε την αντίδραση που θέλαμε και έβαλε τις βάσεις για την αντεπίθεση του. Πλέον περιμένουμε την ομάδα να σταθεροποιήσει την απόδοση της, ντεφορμέ παίκτες να επανέλθουν και η ομάδα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος να κάνει όσες περισσότερες ζημιές μπορεί σφραγίζοντας παράλληλα το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πως τον χαμήλωσες έτσι τον ανεβασμένο ΟΦΗ ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Φοβάται να πέσει για ύπνο ο Ιτούρμπε απόψε …μην ξυπνήσει το πρωί και μάθει ότι του ακύρωσαν το γκολ!

ΥΓ2. Ένα γκολ και μια ασίστ η "αποτυχημένη" μεταγραφή της τελευταίας στιγμής.