"Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως" συνήθιζαν να λένε οι αρχαίοι Έλληνες και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και εμείς μέσα από το PlanetARIS.gr όσο κουραστικοί και αν γινόμαστε. Έτσι λοιπόν για ακόμη μια φορά πριν ένα παιχνίδι απέναντι στους "μεγάλους" των Αθηνών θα αναφερθούμε στην μπασκετική Αυτοκρατορία του ΑΡΗ που εκτός συνόρων και σαν το φτωχό Έλληνα συγγενή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ κοιτούσε κάθε αντίπαλο στα μάτια με αποτέλεσμα να καταφέρει να αγωνιστεί σε 3 συνεχόμενα Final Four και να στρέψει όλα τα φώτα πάνω του. Τότε που οι άλλες οι ομάδες αγωνιζόντουσαν με περισσότερους από 1 ξένους τη στιγμή που  ο ΑΡΗΣ έπαιρνε εξτρά ξένο μόνο για την Ευρώπη και τη στιγμή που οι ομάδες από άλλες χώρες είχαν φθάσει στο σημείο να "στέλνουν" παίκτες στο NBA όταν στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου αγωνιζόντουσαν πραγματικοί γίγαντες.  Ναι κάποιος θα μου πει ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έχει Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά... αλλά και οι αντίπαλοι μας δεν έχουν Κούκοτς, Ντίβατς, Σαν Επιφάνιο, Τζάμσι, Μακαντού, Ράτζα, Μαγκί, Νόρις, Ντακουρί, Οστρόφσκι κτλ.

Η ουσία λοιπόν δεν έχει να κάνει τόσο με τους παίκτες που απαρτίζουν τις 2 ομάδες και τη διαφορά δυναμικότητας στα ρόστερ αλλά με τον τρόπο που ο ΑΡΗΣ αντιμετώπιζε όλα εκείνα τα παιχνίδια. Χωρίς φόβο, χωρίς κυνισμό και χωρίς ίχνος ηττοπάθειας. Αντιθέτως κάθε Ευρωπαϊκή αναμέτρηση κόντρα στα μεγαθήρια της Ευρώπης ήταν για αυτούς σαν μια ανεπανάληπτη πρόκληση, μια μοναδική ευκαιρία που όλοι οι παίκτες που φορούσαν τη φανέλα με το Θεό του Πολέμου στο στήθος θέλανε να την αρπάξουν από τα μαλλιά. Το μπάσκετ έχει αλλάξει, ο ΑΡΗΣ έχει φθίνουσα πορεία τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός αναμφισβήτητα είναι ένα Ευρωπαϊκό μεγαθήριο, αυτό όμως δεν πρέπει να είναι αρκετό για να "αποδυναμώνει" την προσπάθεια μας να κερδίσουμε. Για αυτό λοιπόν το πρώτο από όλα που πρέπει να κάνει πρώτα ο Β.Αγγέλου και μετά να το μεταδώσει και στους παίκτες του είναι να διεκδικήσει το δικαίωμα του στη νίκη, να πιστέψει στη νίκη, να ψάξει να βρει τους τρόπους για να πάρει τη νίκη και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για να το καταφέρει. Αυτή πρέπει να είναι η νοοτροπία που να πηγάζει από τον κόσμο της ομάδος και να περνάει σε διοίκηση, προπονητή και παίκτες. Έτσι νιώθαμε κάποτε, έτσι θέλουμε να νιώσουμε και τη Κυριακή το απόγευμα στο Παλέ. Ο Παναθηναϊκός δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή κατάσταση και ο Α.Πεδουλάκης είναι υπ ατμό. Ας δουν λοιπόν πως ο Ολυμπιακός  και οι λοιπές Ευρωπαϊκές ομάδες κατάφεραν να τον κερδίσουν και ας επιχειρήσουμε να κάνουμε και εμείς κάτι ανάλογο. Ο Παναθηναϊκός σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ομάδες που έχουμε αντιμετωπίσει ως τώρα δεν είναι ομάδα στην οποία μπορείς να επικεντρωθείς σε έναν ή δύο παίκτες. Αντιθέτως έχει μια πλειάδα παικτών που μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά και για αυτό η ομαδική πιεστική άμυνα με σωστές αλληλοκαλύψεις θα πρέπει να είναι η αιχμή του δόρατος μας. Οι παίκτες μας θα πρέπει να τρέξουν και να πιέσουν πολύ τους αντιπάλους τους ώστε να τους κουράσουν μιας και ο Παναθηναϊκός λόγω και της τιμωρίας που είχε στην Ευρωλίγκα τον τελευταίο μήνα έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά σε σχέση με την ειδική μεταχείριση που συνήθως έχει στην Ελλάδα όπου με συνοπτικές διαδικασίες θα μπορούσε να ζητήσει τη μετάθεση ή αναβολή του αγώνα για λόγους κούρασης. Από τη στιγμή λοιπόν που κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να τρέξει και να κουράσει τον αντίπαλο του. Αν όμως πραγματικά θέλουμε να κερδίσουμε θα πρέπει να βρούμε και τον δρόμο προς το καλάθι. Εκεί που για πρώτη φορά ίσως θα αντιμετωπίσουμε πραγματική άμυνα και όχι απλά τον κακό μας εαυτό. Επειδή όμως το σκοράρισμα είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης θα πρέπει να κατανοήσουν οι παίκτες του ΑΡΗ ότι σε αυτό το παιχνίδι αυτά που μπορούν να χάσουν είναι ελάχιστα, ενώ το κέρδος από μια τέτοια νίκη μπορεί να είναι τεράστια. 

Όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν μόνο για τη διοίκηση, τον προπονητή και τους παίκτες μας αλλά και όλο τον κόσμο του ΑΡΗ που εντέχνως έχει οδηγηθεί σε έναν μίζερο συμβιβασμό με την εύκολη ήττα σε παιχνίδια που θα έπρεπε να είναι ντέρμπι αλλά και την πρόχειρη δικαιολογία περί μπάτζετ, δυναμικής των αντιπάλων κτλ. Λες και ο μεγάλος ΑΡΗΣ ήταν κάτι αντίστοιχο με τον σύγχρονο  Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και το μυστικό της επιτυχίας του ήταν τα εκατομμύρια που έχωναν οι ιδιοκτήτες του... Για αυτό λοιπόν την Κυριακή το απόγευμα γεμίζουμε το Αλεξάνδρειο, το κάνουμε Παλέ από τα παλιά και με δυναμικό παλμό(και όχι κάτι σαν juke box που απλά παίζει κάποια κομμάτια) σπρώχνουμε την ομάδα στη νίκη. Ο ΑΡΗΣ με τους Έλληνες παίκτες και τα νεαρά παιδιά έχει ξεκινήσει μια νέα επανάσταση όπως παλιά. Για να δικαιωθεί η προσπάθεια όλων μας όμως χρειάζεται ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΙΣΤΗ και ΝΙΚΕΣ!

Άλλο ένα παιχνίδι γεμάτο αγωνία ολοκληρώθηκε για την ομάδα μας μέσα στο Nick Galis Hall και ευτυχώς αυτή τη φορά εμείς ήμασταν αυτοί που στο τέλος χαμογελάσαμε. Κόντρα σε μια αρκετά καλή ομάδα, έστω και με 1 καλάθι διαφορά η νίκη είναι αυτό που μετράει και αυτήν θα κρατήσουμε από το σημερινό παιχνίδι μαζί με τις πολύ καλές εμφανίσεις των Βεζένκωφ και Γκίκα που έκαναν την διαφορά για τον ΑΡΗ μας. Από εκεί και πέρα σίγουρα θα πρέπει το τεχνικό τιμ να προβληματιστεί έντονα για την επιθετική δυσλειτουργία της ομάδος που λίγο έλειψε να οδηγήσει σε ακόμη μια οδυνηρή ήττα μέσα στην έδρα μας.

Νεανική ομάδα, απαγορευτικό FIBA, οι άλλοι έχουν αμερικάνους, είναι ακόμη αρχή, η ομάδα χτίζεται για το μέλλον κτλ κτλ όλα γνωστά, όλα κατανοητά αλλά και όλα πρέπει να έχουν τα όρια τους. Σήμερα αντιμετωπίσαμε μια ομάδα που παρά το γεγονός ότι είναι νεοφώτιστη στην κατηγορία διαθέτει αρκετούς έμπειρους παίκτες και 3 Αμερικάνους και σίγουρα στο φετινό πρωτάθλημα θα είναι μια ταχύτητα πιο ψηλά από τις ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή τους. Απέναντι λοιπόν σε αυτή την ομάδα είδαμε έναν ΑΡΗ στο α' ημίχρονο να έχει τον πρώτο λόγο, να ελέγχει τον ρυθμό και αν ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί να χτίζαμε και μια μεγαλύτερη διαφορά. Στην επανάληψη όμως και με το που ξεκίνησε η αντεπίθεση της ΑΕΝΚ είδαμε πάλι ολόκληρη την ομάδα να βραχυκυκλώνει. Ένα βραχυκύκλωμα που όπως το είδα το παιχνίδι ξεκίνησε πάλι από τον πάγκο όπου ο Β.Αγγέλου όσα σχήματα και αν δοκίμασε τίποτα δεν του βγήκε. Επί σχεδόν 15' στην επανάληψη είδαμε τον ΑΡΗ πελαγωμένο να μην έχει την παραμικρή ιδέα πως να επιτεθεί και να αναλώνεται σε πολλά μακρινά σουτ(32 τρίποντα) και σε προσωπικές ενέργειες υπό την πίεση του χρονομέτρου των 24'' . Κανένα σύστημα, κανένας προσανατολισμός παρα μόνο ανούσια κυκλοφορία της μπάλας. Για καλή μας τύχη όμως ο Νίκος Γκίκας δικαιολόγησε τον τίτλο του ως κορυφαίο σκόρερ της Α2 και πετυχαίνοντας σημαντικά καλάθια έγειρε την πλάστιγγα προς την ομάδα μας. Στο πλευρό του είχε τον Μ.Πελεκάνο που αν και δεν ήταν σε καλή επιθετική βραδιά δεν δίστασε να πάρει στο τέλος τις καθοριστικές προσπάθειες στο φινάλε της αναμέτρησης. MVP του αγώνα όπως φαίνεται ξεκάθαρα στη στατιστική είναι ο Βεζένκωφ που πραγματοποίησε μια ολοκληρωμένη εμφάνιση με 15 πόντους (6 στα 9 σουτ), 10 ριμπάουντ και 6 ασιστ(!!!). Μια εμφάνιση που δικαιώνει στο απόλυτο τις προσπάθειες των ανθρώπων της ΚΑΕ για να τον διατηρήσει στο ρόστερ της ομάδος το περασμένο καλοκαίρι. Από εκεί και πέρα όπως είπαμε και στην αρχή ο Β.Αγγέλου θα πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ με τους παίκτες του. Ακόμη και στην άμυνα που υποτίθεται ότι είναι το δυνατό μας όπλο είδαμε όταν το παιχνίδι έφθασε στα κρίσιμα λεπτά να μην μπορεί να σταματήσει τα ατού των αντιπάλων. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να γίνεται καλύτερη δουλειά στο διάβασμα του αντιπάλου, κάτι που το φωνάζουμε από πέρσι. Εκτός βέβαια και αν κάποιος πιστεύει ότι ο περιορισμός του Κόστνερ που από τους 30 πόντους  "έπεσε" σήμερα στους 25 είναι επιτυχία. Ή για παράδειγμα οι 17 πόντοι του Λιακόπουλου ήταν έκπληξη... 

3η αγωνιστική και αν δεν πετούσαμε έτσι τη νίκη με τον συμπολίτη τώρα θα ήμασταν στην κορυφή της βαθμολογίας κάτι που θα τραβούσε ακόμη πιο πολύ τον κόσμο στο γήπεδο. Ένας κόσμος που σήμερα στο Παλέ δύσκολα να ξεπέρασε τους 2000. Φαίνεται ότι όλοι όσοι χειροκρότησαν την ομάδα στο παιχνίδι με τον συμπολίτη και υπεραμύνθηκαν της προσπάθειας που γίνεται προτιμούν άλλους τρόπους(διαδίκτυο, ράδιο, κτλ) για να εκφράσουν τη στήριξη τους. Έστω και έτσι θα μου επιτρέψετε να πω ότι σε σχέση με τα αντίστοιχα περσινά παιχνίδια υπήρξε μια αύξηση της προσέλευσης. Εύχομαι όλοι να καταλάβουν ότι πέρα από την επένδυση στο μέλλον θα πρέπει αυτή η ομάδα να βρει αγωνιστικό ρυθμό και τουλάχιστον παιχνίδια σαν το σημερινό να τα κερδίζει πολύ πιο εύκολα. Είναι ακόμη νωρίς για να κάνουμε προβλέψεις αλλά όπως έχει ξεκινήσει το πρωτάθλημα είναι ευκαιρία να συνεχίσουμε με νίκες, να διατηρηθούμε στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας και αυτή η νεανική ομάδα να χτίσει νοοτροπία νικητή. Τη νοοτροπία δηλαδή που αξίζει στον ΑΡΗ και στον κόσμο του.

Μπορεί στο τέλος του αγώνα με τον μπαογκ ο κόσμος να αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών και να χειροκρότησε αλλά δύσκολα να υπάρχει Αρειανός που να μην πικράθηκε από το τελικό αποτέλεσμα αλλά και από τον τρόπο που ήρθε αυτή η ήττα. Μια ήττα μόλις στη 2η αγωνιστική που έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια όπου εκτός του Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να χάσουν και να κερδίσουν παντού δύσκολα μπορεί να πει κανείς από τώρα αν οι χαμένοι βαθμοί θα στοιχίσουν στο τέλος. Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ως τώρα κανείς από τον μπασκετικό ΑΡΗ δεν έχει βγει επίσημα να μιλήσει για τους στόχους της φετινής χρονιάς. Άρα καθαρά βαθμολογικά τίποτα δεν έχει χαθεί...

Αυτό που σίγουρα ως ένα σημείο έχει χάθει και θα πρέπει να είναι ο άμεσος στόχος του Β.Αγγέλου και των παικτών του είναι ο ενθουσιασμός του κόσμου που σε συνδυασμό με τις προσδοκίες που είχαν γεμίσει οι 2 εκτός έδρας νίκες είχε εκτοξευτεί στα ύψη. Και όταν είσαι στα ύψη και θεωρείς ότι θα παραμείνεις εκεί λογικό είναι η  απρόσμενη ήττα να γεμίσει όλους με απογοήτευση. Μάλιστα ο τρόπος που χάσαμε, η απαράδεκτη εικόνα του Β ημιχρόνου  + την παράταση και όλα όσα έγιναν από τον πάγκο της ομάδος με την "παρεξήση" Αγγέλου - Μποχωρίδη κτλ. σε μεγάλο βαθμό γκρέμισαν την καλή εικόνα που είχε χτίσει αυτή η ομάδα τις 2 πρώτες αγωνιστικές. Έτσι λοιπόν ο ΑΡΗΣ απέναντι στην Κηφισιά το Σάββατο το απόγευμα καλείται όχι μόνο να κερδίσει αλλά να αποδείξει κιόλας ότι αυτό που είδαμε κόντρα στον συμπολίτη ήταν μια κακή παρένθεση και ανήκει στο παρελθόν. Κάτι που μόνο εύκολο δεν θα είναι μιας και η Αθλητική Ένωση Κηφισίας μπορεί σαν όνομα να μην μας λέει και πολλά αλλά διαθέτει αρκετούς έμπειρους παίκτες στο ροστερ της  που μαζί με 3 Αμερικάνους έχουν συνθέσει ένα αξιόμαχο και αρκετά απρόβλεπτο σύνολο. Οι πάντα επικίνδυνοι "πρώην-κίτρινοι" Τσαλδάρης, Μπάρλος, ο ρολίστας πολυτελείας Βασίλιεβιτς και ο απρόβλεπτος Λιακόπουλος που πέρσι πραγματοποίησε εξαιρετική χρονιά με τον Πανελευσινιακό είναι μερικά από τα δυνατά χαρτιά των αντιπάλων μας. Ενώ και ο Αμερικάνος Τόνι Κρόκερ που την προηγούμενη αγωνιστική πέτυχε 30 πόντους σίγουρα θα μας απασχολήσει. Με λίγα λόγια το παιχνίδι αναμένεται πάρα πολύ δύσκολο και ο Β.Αγγέλου με τους παίκτες του θα πρέπει να είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι για την αυριανή αναμέτρηση. Βασικό όπλο θα είναι η άμυνα μας που κόντρα στον μπάογκ στο Β ημίχρονο όχι μόνο δεν ήταν καλή αλλά ήταν τόσο τραγική που έδωσε το δικαίωμα σε έναν παίκτη σαν τον Μπόγρη να κάνει και ρεκόρ καριέρας(ή να το πλησιάσει). Εκτός όμως από την άμυνα σίγουρα θα πρέπει να δούμε και κάτι παραπάνω και στην επίθεση γιατί σε όλα τα παιχνίδια ως τώρα είδαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκεί που ενώ πετυχαίναμε να μπλοκάρουμε τον αντίπαλο εμείς να μην μπορούμε να πετύχουμε καλάθι με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εξαργυρώσουμε την καλή μας άμυνα. Κλειδί για την επίθεση θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση του Χαρίση που δυστυχώς ως τώρα μοιάζει να είναι εκτός των επιθετικών πλάνων του Αγγέλου και αυτό αποτελεί τεράστιο πλήγμα. Οι λίγες ασίστ που είχαμε το περασμένο Σάββατο είναι η πηγή του κακού και το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να δούμε να έχει διορθωθεί αν θέλουμε να πάρουμε τη νίκη. Διαφορετικά τα πράγματα μπορεί να γίνουν αρκετά δυσάρεστα.

Ένα ερωτηματικό σχετικά με την αυριανή αναμέτρηση είναι η παρουσία του κόσμο. Τις ημέρες που ακολούθησαν το ντέρμπι με τον συμπολίτη πολλοί ήταν αυτοί που έμειναν στο ζεστό χειροκρότημα του κόσμο όπως και αυτοί που εξοργίστηκαν με την έντονη κριτική που έγινε στον Β.Αγγέλου. Βέβαια το να λέμε στηρίζουμε είναι το πιο εύκολο αλλά η ουσία είναι η εικόνα του γηπέδου. Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος αλλά εύχομαι αύριο να δούμε ένα μισογέματο Παλέ και όχι τους κλασσικούς 1000 με 1500 που βρέξει χιονίσει είμαστε εκεί. Είπαμε, η προσπάθεια που καταβάλλει η διοίκηση Αρβανίτη είναι αξιοσημείωτη και αν θέλουμε να επισπευτεί η επαναφορά του Αυτοκράτορα στον θρόνο του θα πρέπει να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Για αυτό λοιπόν αύριο το απόγευμα ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

Το νικηφόρο ξεκίνημα υπήρχε, ο χρόνος για να προετοιμαστεί η ομάδα υπήρχε, ο ενθουσιασμός του κόσμου που γέμισε ασφυκτικά το Παλέ υπήρχε, όλα ήταν ιδανικά για να πάρει η ομάδα μας μια σημαντική νίκη, πιστοποιώντας τα καλά στοιχεία που έδειξε στα πρώτα 2 παιχνίδια αλλά και ζεσταίνοντας και άλλο τον κόσμο που διψάει να δει έναν καλό ΑΡΗ στο παρκέ ύστερα από πολλά χρόνια. Αντί για αυτό ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του μόλις στο τρίτο επίσημο παιχνίδι κατάφεραν με τον χειρότερο τρόπο να μας ξενερώσουν όλους και να μας πείσουν ότι οι 2 πρώτες νίκες ήταν απλά τυχαίο αποτέλεσμα. Γιατί δυστυχώς η παρουσία του ΑΡΗ στο Β ημίχρονο και στην παράταση ήταν μια εικόνα ομάδος χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Την ίδια στιγμή που κατάφεραν να γεμίσουν με απογοήτευση τους 6000 Αρειανούς που βρέθηκαν στο Παλέ κατάφεραν να δώσουν υπόσταση και στο μπασκετικό τμήμα του συμπολίτη που πριν λίγες ημέρες έδειχνε τελειωμένο.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, με τον Μποχωρίδη να έχει κέφια, τον Βεζένκωφ να δίνει λύσεις και τον Πελεκάνο να κάνει αθόρυβη και ουσιαστική δουλειά όπως πάντα. Ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν ένα ξέσπασμα για να ξεφύγει στο σκορ και να τελειώσει το παιχνίδι εύκολα. Ένα ξέσπασμα που ήρθε 2 φορές στο πρώτο ημίχρονο με αποτέλεσμα η ομάδα να παέι στα αποδυτήρια με +8. Και αν και η λογική έλεγε ότι ο ΑΡΗΣ με +8 πάνω και πιο φρέσκια ομάδα λόγω του ασταμάτητου ροτέισον από τον Αγγέλου δεν θα είχε πρόβλημα να "τελειώσει" από νωρίς την υπόθεση νίκη ήρθαν τα πράγματα πάνω κάτω. Με ένα 11-0 από τα αποδυτήρια ο συμπολίτης πήρε τα ηνία του αγώνα και έτσι απλά κάθε ίχνος λογικής, αυτοσυγκέντρωσης και προσήλωσης των παικτών και του προπονητή μας σε κάποιο αγωνιστικό πλάνο εξαφανίστηκε. Αντι ο ΑΡΗΣ να βελτιώνεται και να βρίσκει λύσεις πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Ζήτημα αν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και στην παράταση η ομάδα μας πραγματοποίησε 2-3 οργανωμένες επιθέσεις. Προσωπικές ενέργειες και μακρινά σουτ στην λήξη του χρόνου υπό άσχημες συνθήκες αλλά και από παίκτες που θα έπρεπε να παλεύουν κοντά στο καλάθι. 0 στα 10 τρίποντα από την φρόντ λάιν του ΑΡΗ που όπως ολόκληρη η ομάδα και μαζί και ο προπονητής δείχνουν να αγνοούν την ύπαρξη του πικ εν ρολ στο μπάσκετ. Τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα όπου κατάφεραν να κάνουν μάγκες παίκτες σαν τον Μπόγρη και τον Τσαϊρέλη. Εκτός και αν ξαφνικά ο συμπολίτης διαθέτει ένα αξιόλογο ρόστερ σαφώς καλύτερο από το δικό μας, με παίκτες τεράστιας αξίας... Λέξεις όπως ασιστ και παιχνίδι κοντά στο καλάθι επίσης άγνωστες για τον Β.Αγγέλου και τους παίκτες του που ακόμη και όταν από καθαρά τυχαίες φάσεις καταφέρνεις και είσαι αγκαλιά με τη νίκη καταφέρνεις να την πετάς στα σκουπίδια. 2 καταραμένα φάουλ που μπορούσαμε να κάνουμε στην τελευταία επίθεση και να εμποδίσουμε το τρίποντο  είναι ότι πιο απλό και λογικό θα μπορούσε να κάνει κάποιος. Άλλα μην αγχώνεστε όπως ακούσαμε στη συν.τύπου ήταν απόφαση του Β.Αγγέλου επομένως δεν τρέχει τίποτα. Όπως απόφαση του πάλι σύμφωνα με τον Β.Αγγέλου ήταν να μην παίξει καθόλου ο φορμαρισμένος Μποχωρίδης, να αραχνιάσει στον πάγκο ο Βεζένκωφ, να ξεχαστεί για μεγάλο διάστημα ο πολύ καλός Αθηναίου αλλά και ο Χαρίσης για ένα ακόμη παιχνίδι να παραμείνει σε έναν άχαρο ρόλο. Όπως είπε ο Αγγέλου όλες οι επιλογές του έγιναν γιατί ήθελε παίκτες που να μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στην άμυνα όταν βέβαια στην επίθεση έμπαινε καλάθι με το σταγονόμετρο και στην άμυνα ο Μπόγρης έκανε πάρτι μαζί με τον Τσαϊρέλη που κόντρα σε σαφώς πιο κοντούς και αδύναμους αντιπάλους όπως οι Ασημακόπουλος,  Πελεκάνος και Μούρτος έγιναν πρώτοι μάγκες. Σε ένα άθλημα σαν το μπάσκετ που μπορεί ο προπονητής να κάνει όποτε θέλει αλλαγή δεν φταίει κανένας Ασημακόπουλος που τα έχει σπάσει και κανένας Γκίκας που τρέμει να σουτάρει. Κρίμα που στα τελευταία δευτερόλεπτα δεν κατάφερε να πάει η μπάλα στον Λαρετζάκη μιας και το παλικάρι για περίπου 44' και 49'' προετοιμαζόταν στον πάγκο για αυτό το κρίσιμο σουτ που θα άλλαζε τη ροή του αγώνα.

Σκωτσέζικο ντους το σημερινό που μας επανέφερε στη σκληρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ότι εξακολουθεί να κρύβεται πίσω από το άλλοθι της οικονομικής εξυγίανσης και της μελλοντικής εξαργύρωσης της δουλειάς που γίνεται με αποτέλεσμα ομάδες με αστείο ρόστερ σαν τον μπαογκ να έρχεται και να σε κερδίζει πανάξια για 2η συνεχόμενη χρονιά. Δεν πρέπει να υπάρχει στεναχώρια και θα πρέπει να μην μένουμε σε λεπτομέρειες όπως ήταν η σημερινή ήττα. Θα πρέπει να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι σήμερα πήρε ένα "μάθημα"  ο Μποχωρίδης από τον προπονητή του που θα τον βοηθήσει στο μέλλον να γίνει καλύτερος, όπως πέρσι ανάλογα μαθήματα πήρανε οι Πάσαλιτς, Βεργίνης, Τσιάρας και Χαρίσης... Άλλωστε αυτό μετράει, να καταφέρουμε να δείξουμε ότι είμαστε σοβαροί και ότι γίνεται δουλειά. Τα αποτελέσματα, η τελική κατάταξη κτλ όπως λένε κάποιοι νεαροί σε ηλικία που δεν έζησαν τον Αυτοκράτορα είναι λεπτομέρειες. Εύχομαι ειλικρινά όλος αυτός ο κόσμος που εκτίμησε την προσπάθεια και τον ιδρώτα των παικτών και του προπονητή και χειροκρότησε στο τέλος να έρθει και το επόμενο Σαββάτο στο Παλέ να χειροκροτήσει...

Με φόρα από τις 2 σερί εκτός έδρας νίκες σε Δράμα και "Πελατάκι" ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του θέλουν να επιβεβαιώσουν την καλή τους παρουσία στο φετινό πρωτάθλημα με μια δεύτερη νίκη επί του "αγαπητού" συμπολίτη. Στο πρώτο επίσημο παιχνίδι στο Nick Galis Hall, μπροστά στον κόσμο της ομάδος που διψά να δει τον μπασκετικό ΑΡΗ να κάνει επιτέλους τα σωστά βήματα στο δρόμο προς τη κορυφή.  Δεν τον νοιάζει τον Αρειανό πόσο μακρύς είναι αυτός ο δρόμος αλλά θέλει να δει τον Αυτοκράτορα να κινείται στην σωστή κατεύθυνση με προορισμό τον θρόνο. Μόλις 2 επίσημα παιχνίδια αλλά ήδη αυτή η ομάδα έχει αρχίσει να τραβάει την προσοχή εχθρών και φίλων. Το πάθος, η ενέργεια, η ομαδικότητα και η δίψα όλων των παικτών για διάκριση όχι μόνο δεν περνάνε απαρατήρητα από τον φίλαθλο κόσμο αλλά εξιτάρουν κιόλας.

Σε αυτούς τους ρυθμούς περιμένουμε να κινηθεί πάλι η ομάδα μας που με βάση την καλή άμυνα αλλά και επενδύοντας στην αυτοπεποίθηση των παικτών που βλέπουν από πολύ νωρίς η καθημερινή δουλειά και η ομάδική προσπάθεια να αποδίδει καρπούς. Το παιχνίδι σίγουρα θα είναι πολύ πιο διαφορετικό από αυτός προ 10 ημερών στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας αλλά στο χέρι μας είναι να το κάνουμε "διαφορετικά" πιο εύκολο παρά πιο επικίνδυνο. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο μπαογκ στο παιχνίδι του κυπέλλου ήταν τραγικός σε αντίθεση με τα 2 που ακολούθησαν σε Ελλάδα και Ευρώπη που ήταν εμφανώς βελτιωμένος αλλά κάτι ανάλογο ισχύει και για την ομάδα μας.  Κόντρα στον ΚΑΟΔ είδαμε εκτός από την "γνωστή" καλή άμυνα και μια εντυπωσιακή πολυφωνία στην επίθεση με πρωταγωνιστές παίκτες όπως ο Γκίκας, ο Τσακαλέρης και ο Μούρτος που στο παιχνίδι του κυπέλλου σχεδόν ούτε ακούσθηκαν. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Β.Αγγέλου θα έχει στη διάθεση του και τον Σαρικόπουλο. Έναν δυνατό σέντερ με παρόμοιο στυλ με αυτό του Χαρίση που φάνηκαν οι παίκτες του μπαογκ να δυσκολεύονται να σταματήσουν. Βέβαια στο κρατικό υπήρχε και η διαιτητική 3αδα που κατάφερε τους Χαρίση και Τσακαλέρη να τους βγάλει εκτός αγώνα με τα ανύπαρκτα φάουλ, άρα σίγουρα μια ακόμη λύση κάτω από το καλάθι μπορεί να είναι καθοριστική. Ενώ ίσως πάρει χρόνο και ο νεαρός Λαρετζάκης που αν και δεν τον έχουμε δει ακόμη φημίζεται για το καλό μακρινό του σουτ.  Αντιθέτως ο Τζ.Χαντ δύσκολα να αγωνισθεί και ίσως απλά να βρεθεί στην αποστολή για ψυχολογικούς λόγους. Εκεί που μάλλον θα κριθεί το παιχνίδι είναι στη συγκέντρωση και στη διάρκεια. Ο Κούπερ μαζί με τον Χαραλαμπίδη μοιάζουν να είναι οι κινητήριοι μοχλοί του συμπολίτη και όπως στο κρατικό έτσι και αύριο το βράδυ θα πρέπει η άμυνα μας να είναι προσαρμοσμένη πάνω σε αυτούς τους 2 παίκτες. Από την άλλη στην επίθεση ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να αρχίσει να παίζει πιο κοντά στο καλάθι αξιοποιώντας τον Χαρίση αλλά και τον Σαρικόπουλο μιας και δεν υπάρχει αντίπαλος στα κυβικά τους να του κοντράρει. Μπόγρης και Τσαϊρέλης δεν πείθουν αμυντικά, ενώ κόντρα σε δυνατά κορμιά έχουν πρόβλημα. Από εκεί και πέρα ας αφεθούν στους ρυθμούς της κερκίδας και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.

Οι συνεχόμενες νίκες και οι ελπιδοφόρες εμφανίσεις έχουν γεμίσει με ενθουσιασμό τον κόσμο της ομάδος που επιτέλους βλέπουν να "χτίζεται" κάτι καλό πάνω στο παρκέ. Αυτή η ομάδα φαίνεται να έχει την σπίθα που ψάχνει ο κόσμος και αν συνεχίσει έτσι τότε πολύ σύντομα θα σταματήσουμε να ασχολούμασε με την παρουσία του κόσμου στο γήπεδο. Όπως παλιά όταν το γεμάτο Παλέ ήταν το αυτονόητο. Με την ονομασία Nick Galis Hall στη σάλα του Αλεξανδρείου, τον ίδιο τον μπασκετικό Θεό Νίκο Γκάλη στα επίσημα και τον κόσμο να χοροπηδάει σαν τρελός στις κερκίδες τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα για τον Β.Αγγέλου και τους παίκτες του. Αρκεί να εμπνευστούν από αυτή την ατμόσφαιρα όπως πρέπει κάθε άνθρωπος που αποτελεί κομμάτι του Αυτοκράτορα και όχι να αγχωθούν.  Όσο για τον Γκόντα και τα άλλα "κοράκια" ελπίζω να σεβαστούν τον "ευεργέτη" τους Νίκο Γκάλη και να παίξουν 50-50. Ας αφήσουν να κερδίσει ο καλύτερος(δηλαδή ο ΑΡΗΣ μας) χωρίς "παρεμβάσεις" σαν αυτή την αηδιαστική πέρσι στη Δράμα από τον Γκόντα. Σεβαστείτε το γεγονός ότι το ψωμί που τρώτε οφείλεται στον ΑΡΗ και στον Νίκο Γκάλη. Το πάρτι ξεκινάει στις 21.30! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

ΥΓ. Σύμφωνα με ανεπίσημη ανακοίνωση της ΔΕΗ πιθανόν στην περιοχή του Αλεξανδρείου μεταξύ 21.00 με 23.30 να παρουσιασθούν διακοπές ρεύματος. Για αυτό ας θυμηθούμε τι γίνεται όταν σβήνουν τα φώτα...

{source}

<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/WcvAOpnnMK0?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}

Μετά την εμετική διαιτησία του Τανατζή στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας, την εξίσου προκλητική στον αγώνα με τον ΚΑΟΔ, η ΚΕΔ συνεχίζει ακριβώς στους ίδιους ρυθμούς και σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών θέλει να δυναμιτίσει και άλλο το κλίμα στέλνοντας τον Σπύρο Γκόντα ή αλλιώς τον "κλέφτη" της Δράμας. Ένας διαιτητής που ίσως μείνει στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ μιας και αν υπάρχει μια απόφαση διαιτητή που ξεφεύγει από τα όρια του ανθρώπινου λάθους της στιγμής και μπορεί να χαρακτηριστεί ως συνειδητή κλοπή της νίκης μιας ομάδος με το έτσι θέλω τότε σίγουρα είναι αυτή του Σπύρου Γκόντα στο περσινό παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ όπου σχεδόν σε νεκρό χρόνο αποφάσισε να χρεώσει με τεχνική ποινή τον Πάσαλιτς μετά το νικητήριο καλάθι!

Πόσο εύκολα μπορεί να δικαιολογήσει ο Αρειανός οπαδός μια τέτοια "κλοπή" και να δεχθεί μέσα στο σπίτι του αυτόν τον διαιτητή είναι κάτι που προφανώς δεν ενδιαφέρει την ΚΕΔ. Αντιθέτως γνωρίζοντας ότι αντίπαλος θα είναι ο  μπαογκ σε ένα κρίσιμο παιχνίδι μέσα στο κατάμεστο Nick Galis Hall μάλλον οι "φωστήρες" της διαιτησίας έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους και όχι την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Και μόνο η παρουσία αυτού του ανθρώπου πάνω στο παρκέ αποτελεί τεράστια πρόκληση προς όλους μας. Σκεφτείτε το ενδεχόμενο το παιχνίδι να μην κυλάει όπως θέλουμε και ο Γκόντας να κάνει τα κόλπα του. Πόσες είναι οι πιθανότητες μια χούφτα ανθρώπων ανάμεσα στους 6000 που θα είναι στο Παλέ το Σάββατο βράδυ να ξεφύγουν και να κάνουν ασχήμιες χαλόντας ολόκληρη την ατμόσφαιρα? Μάλλον πάρα πολύ πιθανό και μάλλον αυτό επιδιώκουν όλοι αυτοί που αποφάσισαν να στείλουν τον Γκόντα.

Ο κόσμος του ΑΡΗ έχει βιώσει αμέτρητες αδικίες που δεν ξεκίνησαν ούτε τελείωσαν πέρσι στην Δράμα από τον Γκόντα. Το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν οι καρεκλοκένταυροι του Ελληνικού αθλητισμού και ιδιαίτερα αυτοί της καλαθοσφαίρισης που κατάφεραν το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης να το ρίξουν στο πάτο είναι να κρατάνε τα προσχήματα και για τα μάτια του κόσμου να δείχνουν ότι ενδιαφέρονται τόσο για την ισονομία όσο και για την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων. Ο Γκόντας με το βάρος της περσινής σκανδαλώδης απόφασης του θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε 2 δρόμους. Να χρυσώσει το χάπι σφυρίζοντας ΑΡΗ ή να προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν μασάει σφάζοντας τον ΑΡΗ. Το να σφυρίξει έτσι απλά σαν να μην συμβαίνει τίποτα το αποκλείω γιατί και πέρσι με τον ΚΑΟΔ κάπως έτσι προσπάθησε να κάνει με τα γνωστά αποτελέσματα. Ας ελπίσουμε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί τόσο καλός που δεν θα δώσει την ευκαιρία σε κανένα Γκόντα για να κλέψει άλλη μια νίκη από την ομάδα μας. Και όλοι μας ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Μια ψυχραιμία και καθαρό μυαλό που δυστυχώς δεν φαίνεται να έχει τώρα τελευταία η ΚΑΕ που αντί να ζητήσει την εξαίρεση του κ.Γκόντα σφυρίζει αδιάφορα. Και αν ξαφνικά γίνει το κακό, όλοι θα πέσουμε από τα σύννεφα...

Ας θυμηθούμε τι ακριβώς έκανε ο Γκόντας στο περσινό ΚΑΟΔ - ΑΡΗΣ

{source}


<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/kPZ11MGEqH4?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}

{source}

<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/bG9gmiN0ZRw?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
{/source}

Μόλις λίγες ημέρες μετά το παιχνίδι του ΑΡΗ με τον ΚΑΟΔ στη Δράμα όπου η διοίκηση της τοπικής ομάδας αποφάσισε να ορίσει την τιμή του εισιτηρίου στα 20 ευρώ, κάτι που οδήγησε σε ένα σχεδόν άδειο γήπεδο έρχεται μια νέα απόφαση αυτή τη φορά από την ΚΑΕ ΑΡΗΣ όπου ζητάει από όσους προμηθευτούν εισιτήριο διαρκείας μετά την Κυριακή 13/10 να πληρώσουν κανονικά το εισιτήριο του Σαββατιάτικου αγώνα με τον συμπολίτη κάτι που φυσικά δεν έχει ξανασυμβεί ή τουλάχιστον δεν μπορώ να θυμηθώ να έχει συμβεί τα τελευταία 20 χρόνια περίπου που έχω τη δυνατότητα και αγοράζω εισιτήριο διαρκείας. Μια απόφαση που ισχύει (σύμφωνα με τηλεφωνική επικοινωνία που έγινε με την ΚΑΕ) μόνο για όσους προμηθευτούν εισιτήρια από τους συνδέσμους, αποσκοπεί στο να επιφέρει μερικά 10ευρα κέρδος παραπάνω για την ΚΑΕ και έρχεται σε συνέχεια της "ξαφνικής" μη διάθεσης άλλων εισιτηρίων των 50 ευρώ από χθες το πρωί. Έτσι λοιπόν η διοίκηση της ΚΑΕ δείχνοντας μια πρωτόγνωρη "αντιλαϊκή"  συμπεριφορά φέρεται ακριβώς σαν τον "πανυγυρτζή φίλαθλο" που μετά από  2 συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες και επειδή αντίπαλος είναι ο συμπολίτης αποφασίζει να πάει στο γήπεδο έτσι και η ΚΑΕ βρίσκει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τη δίψα του κόσμου για να κερδίσει μερικά ευρώ παραπάνω.

Τα 10 ευρώ παραπάνω που θα δώσουν πολλοί συνΑρειανοί μας δεν είναι ένα χρηματικό ποσό που θα σε αποτρέψει να πας στο γήπεδο ή να αγοράσεις διαρκείας αλλά η όλη κίνηση είναι μια ασέβεια προς τον κόσμο του ΑΡΗ από μια διοίκηση που ως τώρα μας είχε δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο. Έτσι λοιπόν αγαπητέ Αρειανέ που σκέφτηκες "πονηρά" και ήθελες να μπεις με το εισιτήριο διαρκείας σου στο παιχνίδι με τον "τεράστιο" συμπολίτη θα πρέπει να πληρώσεις 10 ευρώ παραπάνω γιατί:

-- Τι? δεν είχες χρήματα τόσο καιρό και περίμενες 15 του μηνός για πληρωθείς? Ε και εμάς τι μας νοιάζει? Δηλαδή αν ήταν η πρώτη αγωνιστική εντός έδρας τι θα έκανες? ε?

-- Είσαι κλασσικός Έλληνας της τελευταίας στιγμής και περίμενες τώρα για να πάρεις το διαρκείας σου? ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ!

-- Τι? Θεωρείς ότι η διοίκηση της ΚΑΕ έπρεπε να σε είχε ενημερώσει εγκαίρως για να κάνεις τα κουμάντα σου? Πλάκα μας κάνεις? Το ξέρεις ότι μιλάς για τη διοίκηση του Αυτοκράτορα? και απαιτείς να σε ενημερώσει? ντροπή σου...

-- Σου φαίνεται λογικό ότι επειδή τα 50ευρα διαρκείας απευθύνονται κυρίως σε συνδεσμίτες όπου πολλοί είναι νεαρότερης ηλικίας ή σε άτομα με περιορισμένη οικονομική δυνατότητα δεν θα έπρεπε να τους επιβαρύνουμε και άλλο οικονομικά? είσαι χαζός? είναι αυτό λογικό???

-- Τι είπες? Επειδή θέλουμε να εκμεταλλευτούμε το ντέρμπι που έρχεται και να πάρουμε από τον κοσμάκη όσα παραπάνω ευρώ μπορούμε κάνοντας κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, ειλικρινά πιστεύεις ότι δεν σεβόμαστε τους φιλάθλους μας?!?!

-- Τι? Αφού είναι έτσι δεν θα πάρεις διαρκείας και αν χάσουμε δεν θα ξαναέρθεις στο Παλε? Άντε ρε πανηγυρτζή από εδώ...

Πραγματικά είναι λυπηρό και οξύμωρο μια διοίκηση που έχει κάνει τόσα σωστά πράγματα σε μια τόσο δύσκολη χρονικά στιγμή για τον μπασκετικό ΑΡΗ να δείχνει μια τόσο αλαζονική συμπεριφορά απέναντι στον ίδιο της τον κόσμο. Μάλιστα είναι ακόμη πιο περίεργο όταν επανειλημμένα έχουμε ακούσει ανθρώπους της διοίκησης να ζητάνε τη στήριξη του κόσμο και να δηλώνουν κατηγορηματικά ότι ο Αρειανός φίλαθλος δεν θα πρέπει να έχει νοοτροπία πανηγυρτζή. Τέλος θα σας υπενθυμίσω ότι και οι άνθρωποι τους οποίους διαδεχθήκατε στη διοίκηση της ΚΑΕ είτε μιλάμε για αμέτοχους-μετόχους, είτε για golden boys, είτε για νοικοκυραίους, σαν σωτήρες ήρθαν σε μια δύσκολη στιγμή(όπως και εσείς), έβαλαν μια τάξη οικονομικά και αγωνιστικά στην ομάδα(όπως και εσείς), κατάφεραν να φέρουν επιτυχίες-τίτλους(όπως δεν έχετε καταφέρει ακόμη εσείς) και φεύγοντας άφησαν πίσω τους καμένη γη όπως… κανείς δεν ξέρει αν θα κάνετε το ίδιο και εσείς. Διοίκηση, παίκτες και προπονητές έρχονται και παρέρχονται. Ο κόσμος του ΑΡΗ ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκεί...

ΥΓ. Το παραπάνω άρθρο δεν έχει σκοπό να αποτρέψει κανέναν φίλο της ομάδος να πάει στο γήπεδο ή να αγοράσει διαρκείας. Ούτε έχει σκοπό να ισοπεδώσει όλες τις εξαιρετικές ενέργειες και όσα έχει πετύχει η συγκεκριμένη διοίκηση. Όπως όμως λέμε τα καλά έτσι θα πρέπει να καυτηριάζουμε και τα κακώς κείμενα.

ΥΓ2. Ντου στα διαρκείας! Όλοι στο Παλε!

15:32 ΝΕΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΕ

" Με αφορμή άστοχες τοποθετήσεις ανενημέρωτων δημοσιογράφων σχετικά με τα εισιτήρια διαρκείας και τα εισιτήρια του αγώνα της 2ης αγωνιστικής της BASKET LEAGUE ΟΠΑΠ 2013-2014 με τον ΠΑΟΚ (19/10, 21:30), η Κ.Α.Ε ΑΡΗΣ θέλει να διευκρινίσει τα εξής:

Τα εισιτήρια διαρκείας που έχουν προμηθευτεί οι φίλαθλοι της ομάδας μας, ισχύουν κανονικά για το παιχνίδι του Σαββάτου. Τα εισιτήρια διαρκείας για τη θύρα 5-6 διατίθενται πλέον μόνο από τους Συνδέσμους και όσοι έχουν εκδόσει ήδη διαρκείας για το πέταλο ισχύει κανονικά.

Οι Σύνδεσμοι θα μπορέσουν να εκδόσουν νέα διαρκείας για τη θύρα 5-6 μετά από τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ, λόγω του ότι οι ελεύθερες θέσεις έχουν πωληθεί ως εισιτήρια αγώνα.

Ελπίζουμε οι όψιμοι «ανησυχούντες» για το ρεπορτάζ της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ να απευθύνονται στο Γραφείο Τύπου την επόμενη φορά για περισσότερες πληροφορίες."

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ως ένα σημείο λογικό αυτό που λέει η ΚΑΕ μιας και για λόγους ασφαλείας δεν πρέπει να πουληθούν παραπάνω εισιτήρια από τις διαθέσιμες θέσεις αλλά εξακολουθώ να μην κατανοώ τα εξής:

1) Γιατί αυτό ισχύει(όπως μου είπαν τηλεφωνικά) μόνο για την Θ5-6 και όχι για όλες τις θύρες?

2) Γιατί δεν βγήκε εγκαίρως μια ανακοίνωση από την προηγούμενη εβδομάδα ή ακόμη πιο πριν για να ενημερωθεί ο κόσμος?

Το μήνυμα στάλθηκε το βράδυ της Τρίτης. Ο Πανιώνιος μπορεί να είναι καλύτερη ομάδα από τον ΑΡΗ αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί τον ανίκητο αντίπαλο που θα πρέπει να φοβηθούμε και μοιρολατρικά να δεχθούμε τον αποκλεισμό μας. Άλλωστε αν υπάρχει ένας τομέας που σε θεωρητικό επίπεδο ο ΑΡΗΣ υπερτερεί κατά πολύ αυτός είναι η εμπειρία. Κάτι που φάνηκε στον αγώνα της Τρίτης όπου ο Πανιώνιος αν και κρατούσε τη νίκη στην αγκαλιά του στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του αγώνα η απειρία και το άγχος τους οδήγησε μια ανάσα από την ήττα. Αυτό πρέπει να εκμεταλλευτεί σήμερα το βράδυ ο ΑΡΗΣ μας στο Nick Galis Hall όπου με τον κόσμο στο πλευρό του να κάνει το 1-1 και με κεκτημένη ταχύτητα από τη σημερινή νίκη να πάρει το Σάββατο την πρόκριση μέσα στη Ν.Σμύρνη.

Βαδίζοντας στο τέταρτο παιχνίδι ανάμεσα στις 2 ομάδες από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος δεν είναι πολλά που μπορούν κρύψουν οι 2 προπονητές. Ιδίως από την πλευρά του Πανιωνίου τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το σημείο αναφοράς είναι ο Παππάς που θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τον περιορίσουμε πιο αποτελεσματικά. Ο Μούρτος τα πήγε αρκετά καλά μιας και ο νεαρός άσσος του Πανιωνίου είχε πολύ άσχημα ποσοστά αλλά παρόλα αυτά λόγω των κακών αλληλοκαλύψεων βρήκε την ευκαιρία και εκτός από τα πολλά φάουλ που κέρδισε να σκοράρει έξω απο τα 6.75. Φυσικά το ότι πρέπει ολόκληρη η ομάδα να βοηθήσει στο μαρκάρισμα του Παππά δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να υποτιμήσουμε τους υπόλοιπους. Είδαμε έναν παίκτη σαν τον Αθανασούλα που είχε όλο το πρωτάθλημα 2.2 πόντους να έρχεται από τον πάγκο και ουσιαστικά με τους 14 πόντους που πέτυχε να αλλάζει την ροή του αγώνα. Αυτά πρέπει να προσέξουμε και λίγο παραπάνω τα μπλοκ άουτ στα ριμπάουντ και η νίκη θα έρθει. Βέβαια στην επίθεση θέλω να πιστεύω ότι δεν θα ξαναδούμε σε τόσο κακή βραδιά τους περιφερειακούς μας, ενώ ελπίζω να τροφοδοτηθεί περισσότερο ο Κ.Χαρίσης που εκτός από το γεγονός ότι διανύει περίοδο φόρμας φαίνεται να υπερτερεί έναντι των αντιπάλων του μέσα στο καλάθι.

Όσοι είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την εκδήλωση για  τον Ν.Γκάλη σίγουρα γουστάραμε την κατάμεστη εικόνα του Παλέ που έμοιαζε βγαλμένη από το παρελθόν. Το να περιμένουμε μια ανάλογη εικόνα σήμερα σίγουρα είναι υπερβολικό, αλλά θα πρέπει όσοι έχουμε τη δυνατότητα σήμερα να στηρίξουμε τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού μπάσκετ στη σημερινή προσπάθεια και να του δώσουμε την απαραίτητη ώθηση για να φτάσει στη νίκη σήμερα και στην πρόκριση αύριο. Μπορεί ο Πανιώνιος να έχει μια καλή ομάδα και μια σοβαρή και δυνατή διοίκηση αλλά ΑΡΗΣ δεν είναι. Δυστυχώς τα αγωνιστικά αποτελέσματα των τελευταίων ετών μας κάνουν όλους να ξεχνιόμαστε λιγάκι αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή ολόκληρη  η μπασκετική Ελλάδα να ξαναθυμηθεί ποιος είναι ο ΑΡΗΣ και ποιοι είναι οι υπόλοιποι. Η αρχή ας γίνει σήμερα, η συνέχεια ας δοθεί το Σάββατο και βλέπουμε... ΟΛΟΙ ΣΤΟ NICK GALIS HALL!

Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο 1.5 χρόνο στον ΑΡΗ μας για την ανάγκη έλευσης ενός μεγαλοεπενδυτή που με την ρευστότητα που θα φέρει στην ομάδα θα δώσει άμεσες λύσεις στα προβλήματα του ΑΡΗ αλλά και όραμα στον κόσμο για το μέλλον! Οι λόγοι για τους οποίους έχει ενταθεί αυτή η συζήτηση τον τελευταίο καιρό είναι πολλοί και διαφέρουν. Η οικονομική κρίση και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από αυτή που απαιτούν ζεστό χρήμα για να λυθούν, το "τρύπημα" από Αρειανούς διαχειριστές, η φθορά δεκαετιών στην μετριότητα, η αηδία για τον "εμφύλιο" που υπάρχει εδώ και καιρό στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ με πολλούς από τους πρωταγωνιστές να είναι κυριολεκτικά τζάμπα μάγκες, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου με τα αμέτρητα ρεπορτάζ για τις "σπουδαίες" κινήσεις των μεγαλομετόχων άλλων ομάδων και φυσικά ένα τρελό όνειρο ότι ο ΑΡΗΣ μας μπορεί με την έλευση ενός πάμπλουτου επιχειρηματία, χωρίς κόπο, ιδρώτα και πολυετή πλάνο να γίνει από την μια ημέρα στην άλλη μια Manchester City, μια Paris St. Germain, μια Chelsea. Εμείς όπως συνηθίζουμε στο PlanetARIS.gr θα προσπαθήσουμε να δούμε αυτό το δίλλημα από όλες τις πλευρές ώστε να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ. Είναι αλήθεια ότι η πορεία της Λέσχης και τα αποτελέσματα της δεν είναι αυτά που πολλοί από εμάς οραματιζόμασταν τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της. Εκτός από αυτό φαίνεται κυρίως τα τελευταία χρόνια ότι κάθε πικραμένος έχει πεισθεί ότι μπορεί μέσα από τις διαδικασίες της Λέσχης να αναδειχθεί προσωπικά και να φτάσει μέχρι και σε θέσεις μέσα στην ΠΑΕ που πριν 20 χρόνια αποτελούσαν πόστα μεγάλης ευθύνης και τεράστιας τιμής. Και φυσικά για να έχεις τον "τίτλο" του μέλους της διοίκησης της ομάδος θα έπρεπε να είχες κάνει κάτι στην ζωή σου, να είχες μια αναγνωρισιμότητα που ξεπερνούσε τα Αρειανά στέκια και φυσικά να έχεις μια σχετικά μεγάλη οικονομική άνεση μιας και τα άτομα που μπαίνουν να διοικήσουν μια ομάδα όπως είναι ο ΑΡΗΣ καλούνται να δώσουν λύσεις σε προβλήματα και δυστυχώς τα περισσότερα προβλήματα σε μια εταιρία λύνονται με λεφτά... Δύσκολα να βγάλουμε από το μυαλό μας ότι το μεγαλύτερο "τρύπημα" ακόμη και από αυτό του Ζαχουδάνη που κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση χρημάτων από τη μεταγραφή του Χαριστέα έγινε από συνΑρειανούς μας την 3ετία της διοίκησης Αθανασιάδη όπου χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία τις χρονιές που η ομάδα βρισκόταν καλά αγωνιστικά, ο κόσμος ήταν συσπειρωμένος και έκανε ρεκόρ εσόδων αντί να συνεχίσει την ανοδική της πορεία πάνω σε οργανωμένο πλάνο και υγιείς βάσεις βυθίστηκε σε χρέη και έφθασε μια ανάσα από την καταστροφή. Φυσικά σε αυτό το έγκλημα συνένοχος ήταν η Λέσχη. Όλα αυτά άκρως λογικά και δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που όσο και αν είναι υπέρμαχος του μοντέλου της Λέσχης τα αγνοεί. Από την άλλη όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τα εξής: 1) Η Λέσχη όταν δημιουργήθηκε συσπείρωσε τον κόσμο, 2) Έφερε χρήματα στην ομάδα, και 3) έδωσε όραμα στον κόσμο. Με λίγα λόγια η Λέσχη είχε ένα θετικό ξεκίνημα(παρά το γεγονός ότι ίσως να στήθηκε από την αρχή πάνω σε λάθος βάσεις) αλλά κάπου στην πορεία έχασε το δρόμο της με αποτέλεσμα να γίνει ο Δούρειος Ίππος κάθε πονηρού. Το να της βάλεις λουκέτο και να γυρίσεις στα παλιά είναι η εύκολη λύση αλλά μάλλον όχι η σωστή. Οι λόγοι και τα παραδείγματα αμέτρητα. Δεν καταργείς τη Δημοκρατία επειδή υπάρχουν κακοί πολιτικοί, δεν καταργείς τη θρησκεία επειδή κάποιοι την καπηλεύονται. Δεν κόβεις ένα άρρωστο χέρι αλλά το γιατρεύεις, το προστατεύεις και το δυναμώνεις ώστε να μην ξαναπάθει τα ίδια στο μέλλον. Έτσι και με την Λέσχη μας. Γιατρεύουμε τις πληγές διορθώνοντας τα κακώς κείμενα, θωρακίζουμε τις διαδικασίες με καταστατικές αλλαγές και όχι άλλο χρειαστεί και προσπαθούμε να την δυναμώσουμε ώστε να μην ξαναπάθουμε τα ίδια. Τα αποτελέσματα μιας δυνατής Λέσχης με τον κόσμο συσπειρωμένο και καλή οργάνωση μπορούμε να τα δούμε το Σάββατο βράδυ στον τελικό του Champions League παρακολουθώντας την Dortmund.

ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ. Τι πιο καλό από το να έχεις μπροστάρη έναν οικονομικό κολοσσό που δεν θα τον φοβίζει τίποτα και σε κάθε εμπόδιο θα χώνει και άλλα χρήματα μέχρι να γίνει ο ΑΡΗΣ μεγάλος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον αείμνηστο Ζ.Σαμολαδά(τον μόνο πραγματικό χορηγό που έχω δει στον ΑΡΗ) και τον ενθουσιασμό που είχε φέρει με τις κινήσεις του. Σήμερα έρχεται ο επενδυτής, αύριο ξεκινάνε οι μεταγραφές, μεθαύριο ο ΑΡΗΣ είναι έτοιμος να χτυπήσει πρωτάθλημα. Χωρίς άγχος αν θα μαζευτούν τα χρήματα για να πληρωθεί το δημόσιο, χωρίς άγχος αν καθυστέρησαν τα λεφτά από τον ΟΠΑΠ ή άλλες χορηγίες, χωρίς Γενικές Συνελεύσεις, εσωτερικές ίντριγκες και τζάμπα μάγκες. Έχεις φράγκα? πληρώνεις, παίρνεις τον ΑΡΗ και κάνεις ότι γουστάρεις! Τα παραδείγματα τα αναφέραμε και πιο πάνω και δεν χωράνε καμία αμφισβήτηση Manchester City, Paris St. Germain, Chelsea κτλ κτλ. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να είναι πρωτοπώρος στην Ελλάδα με το μοντέλο της Λέσχης και ανάλογα με το πως θα το χειριστούμε θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι αλλά στην περίπτωση του μεγαλομετόχου/επενδυτή τα παραδείγματα στον Ελληνικό χώρο και στον ΑΡΗ μας είναι πολλά. Θα πάμε με το πιο πετυχημένο παράδειγμα του υπερπρωταθλητή Ολυμπιακού. Κοσκωτάς, Σαλιαρέλης, Κόκκαλης, Μαρινάκης(δεν ξέρω αν ξεχνάω κάποιον) πολλά "τούβλα" πολλές επιτυχίες. Άραγε αν δεν ήταν ο Ολυμπιακός με όλες τις πολιτικές πλάτες, την τυφλή αθλητική δικαιοσύνη στο πλευρό του και την σκανδαλώδη βοήθεια από την διαιτησία ακόμη και σε πρωταθλήματα σαν το φετινό που ήταν κλάσεις ανώτερος από τους υπόλοιπους θα μπορούσε να πετύχει τίποτα από όλα αυτά? Και ας πάμε παραπέρα στους πολυμετοχικούς, κοτεράδες, εκατομμυριούχους του Παναθηναϊκού. Όλο το χρήμα της Ελλάδος μαζεμένο εκεί και το αποτέλεσμα να είναι ένα κλικ λιγότερο χάλια από αυτό το φετινού ΑΡΗ. Για τις εταιρίες κολοσσούς που μπήκαν στην ΑΕΚ και τους επιχειρηματίες από το εξωτερικό? Θα πρέπει να ρωτήσουμε στα τοπικά πρωταθλήματα της Ν.Ελλάδος για να μάθουμε λεπτομέρειες. Για τους μεγαλομετόχους του συμπολίτη ότι και να πούμε είναι λίγο. Άλλοι βρήκαν αλλού "πλυντήρια", άλλοι κατέληξαν στη φυλακή και άλλοι ακόμη βαδίζουν στην εθνική οδό με προορισμό το ΟΑΚΑ... Για να μην ασχοληθούμε με αυτούς που έδωσαν όραμα σε εμάς και στον Ηρακλή. Κοντομηνάς και Μυτιληναίος ήρθαν,  μοίρασαν υποσχέσεις, έκαναν μπίζνες, αηδίασαν από το ποδόσφαιρο και έφυγαν αφήνοντας πίσω τους καμένη γη και ανθρώπους δικούς τους ώστε να είναι σίγουροι ότι θα καούν τα πάντα.... 

Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας το δίλημμα διαχειριστής ή επενδυτής παραμένει μιας και οι 2 περιπτώσεις έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Άρα η λύση όπως συνηθίζεται είναι κάπου στη μέση. Τι μας χαλάει να υπάρχει ένας μεγαλοεπενδυτής αν μπορούμε να τον "ελέγξουμε" σε τέτοιο σημείο ώστε να διασφαλίσουμε ότι ο ΑΡΗΣ θα υπάρχει και αύριο και ότι δεν γίνουμε άστεγοι επειδή το Κλ.Βικελίδης έγινε πάρκιγνκ? Τι χαλάει έναν επενδυτή να έχει τον κόσμο στο πλευρό του, συσπειρωμένο, δίνοντας του την ψευδαίσθηση ότι συμμετέχει και παίρνοντας από αυτόν ένα σημαντικό χρηματικό ποσό λες και είναι ένας καλός χορηγός? Αυτή είναι η απάντηση στο δίλημα και εκεί θα πρέπει να κινηθούμε για να δούμε τον ΑΡΗ να προοδεύει μέσα από ασφαλή μονοπάτια και όχι να χάνεται στην μιζέρια κάποιων λίγων που θέλουν να βγουν στην επιφάνεια ή σαν πυροτέχνημα αφού εντυπωσιάσει να σβήσει οριστικά.

Το θετικό στην όλη ιστορία είναι ότι το νέο Δ.Σ. της ΚΜΑ φαίνεται να έχει αντιληφθεί την κατάσταση και να έχει την διάθεση να κάνει τη δουλειά του σωστά. Για αυτό λοιπόν με ανακοίνωση του ζητάει από τα υποψήφια σχήματα που θα μας παρουσιαστούν σήμερα το απόγευμα να κάνουν γνωστές τις θέσεις τους στα παρακάτω θέματα ώστε να ξέρει ο κόσμος του ΑΡΗ τις προθέσεις του κάθε ενδιαφερόμενου.

1. Διοικητικά (Δομή και οργάνωση διοίκησης)

2. Οικονομικά (πλάνο διετίας-προϋπολογισμός εσόδων εξόδων- συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου- πρόβλεψη για τη διαχείριση υπάρχοντος χρέους)

3. Αγωνιστικά (Ρόστερ- μεταγραφές- τμήματα υποδομής)

4. Ανάλυσης εμπορικής εκμετάλλευσης (εορτασμός 100 χρόνων- χορηγικά προγράμματα)

5. Επικοινωνιακά (Θέματα εκπροσώπησης με τα κέντρα αποφάσεων- σχέσεις με τους φιλάθλους της ομάδας)

6. Ανακίνηση θέματος εκτάσεως Θέρμης για νέο γήπεδο.

7. Σχέση με ΚΜΑ και ασφαλιστικές δικλείδες για την απαράβατη και πιστή τήρηση του πλάνου που θα παρουσιαστεί.

Όλοι λοιπόν σήμερα στο Nick Galis Hall, νηφάλιοι να ακούσουμε αυτά που έχουν να μας πουν γιατί σε λίγες ημέρες θα αποφασίσουμε για τον μέλλον του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ!

Σχεδόν 48 ώρες μετά το φινάλε της λαμπρής τελετής και ακόμη ο "θόρυβος" να κοπάσει. Βλέπετε πέρα από την ουσία της προχθεσινής εκδήλωσης που ήταν η τίμηση του Νίκου Γκάλη υπήρχαν πολλά παράπλευρα ηχηρά μηνύματα που στάθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις και θα πρέπει να προβληματίσουν τους παραλήπτες. Μια άνευ προηγούμενου μπασκετική γιορτή στήθηκε από την ΚΑΕ ΑΡΗΣ και την επιτροπή που ανέλαβε την οργάνωση αυτού του εγχειρήματος, αντίπαλοι επί δεκαετίες μέσα στο γήπεδο έγιναν μια αγκαλιά και ένας κόσμος που διψάει για μπάσκετ αναγνώρισε και αποθέωσε ακόμη και παίκτες-σύμβολα του αιώνιου αντιπάλου του διδάσκοντας άλλα ήθη και έθιμα.

Λογικό είναι να αναρωτιόμαστε όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να βρεθούμε το βράδυ της Τρίτης στο Παλέ τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η γιορτή που συμμετείχαμε με ανάλογες προσπάθειες από τους "ειδήμονες" του αθλήματος που τόσο αγαπάμε, είτε μιλάμε για τους "καρεκλοκένταυρους" της ΕΟΚ είτε για τους "αόρατους" του ΕΣΑΚΕ... Μπορεί τα χρόνια να έχουν περάσει αλλά ακόμη θυμόμαστε ότι κάποτε ο τελικός του κυπέλλου, τα πλέιοφς, το all-star game, ακόμη και η πρεμιέρα του πρωταθλήματος αποτελούσαν μια ξεχωριστή γιορτή με τα βλέμματα όλων των φιλάθλων καρφωμένα στα παρκέ ολόκληρης της Ελλάδος. Και αντί για αυτά τι έχουμε? Εθνική Ελλάδος λες και είναι ξενοδοχείο, όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει φεύγει, all-star game με λαμπερές απουσίες και οργάνωση για γέλια, πρωτάθλημα και πλέιοφς αδιάφορα από την αρχή μέχρι το τέλος και τελικός κυπέλλου μπροστά σε 1000 άτομα. Το να τα ρίξουμε όλα στην οικονομική κρίση, στην αλλαγή του ενδιαφέροντος του κόσμου που ξαφνικά έγινε και πάλι ποδοσφαιρόφιλος και στην ανυπαρξία της πολιτείας είναι μια όψη του νομίσματος που δυστυχώς τους περισσότερους βολεύει να κοιτάνε. Το λυπηρό είναι ότι αυτοί που προτιμάνε να κοιτάνε αυτή την όψη του νομίσματος  είναι όλοι αυτοί που έχουν καπαρώσει τις θέσεις και παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις την ίδια στιγμή που όλοι οι μπασκετόφιλοι βλέπουν το άθλημα που λατρεύουν να έχει πιάσει πάτο και το μόνο που ενδιαφέρει τους ανευθυνουπεύθυνους είναι το πως θα εξυπηρετήσουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. 2 ομάδες που για να φτάσουν στην κορυφή έπρεπε να ισοπεδώσουν τα πάντα γύρω τους και να αφήσουν καμένη γη ώστε να είναι σίγουροι ότι θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να ξαναφυτρώσει κάτι... Και καλά αυτοί νομίζουν ότι αδιαφορώντας για το Ελληνικό πρωτάθλημα και διαχωρίζοντας την θέση τους από τις υπόλοιπες ομάδες εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους χωρίς να καταλάβουν ότι η απαξίωση που έχουν φέρει στο αγαπημένο μας άθλημα έχει κουκουλώσει ακόμη και τις Ευρωπαϊκές τους επιτυχίες αλλά όλοι οι υπόλοιποι τι κάνουν για αυτό? Είναι αστείο να θεωρούν ΕΟΚ, ΕΣΑΚΕ, ΚΕΔ δεδομένο ότι μια ζωή θα πληρώνονται, μια ζωή θα διαιωνίζεται το πρόβλημα χωρίς να τους αγγίξει. Το μπασκετ φυτοζωεί, αργοπεθαίνει και υπεύθυνοι είναι όλοι τους. Ας παραδειγματιστούν επιτέλους από την προσπάθεια της ΚΑΕ ΑΡΗΣ και ας δουν ότι με αγάπη και οργάνωση μπορείς να πετύχεις πολλά. Ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές. 

Σίγουρα αξίζουν τα συγχαρητήρια όλοι στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και στην οργανωτική επιτροπή που συντέλεσαν σε αυτή τη μεγάλη γιορτή αλλά ακόμη και αυτοί θέλω να πιστεύω ότι έλαβαν το μήνυμα που έστειλε ο κόσμος του ΑΡΗ. Ελπίζω να προβληματίστηκαν βλέποντας το κατάμεστο Παλέ και τον κόσμο να βγάζει τόσο πάθος σε μια εκδήλωση σαν τη προχθεσινή. Η καρδιά του μπάσκετ χτυπάει δυνατά στο Παλέ και ο κόσμος του ΑΡΗ διψάει να ξαναδει τον Αυτοκράτορα στο θρόνο του. Τον έχει κουράσει η απαξίωση και το γύρισμα της πλάτης σε αυτή την πλούσια κληρονομιά που έχει αφήσει ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο Χάρης Παπαγεωεργίου και τα υπόλοιπα "ιερά τέρατα" του ΑΡΗ μας. Είναι ντροπή να μην υπάρχει ούτε ένα μικρό κομματάκι της ένδοξης ιστορίας των προηγούμενων δεκαετιών στον σημερινό ΑΡΗ. Είναι κρίμα να ψάχνουμε από εδώ και από εκεί να βρούμε προπονητές, βοηθούς, τεχνικούς διευθυντές, συμβούλους κτλ όταν η μπασκετική οικογένεια του ΑΡΗ είναι τόσο μεγάλη. Μάλιστα ο Αρειανός έχει αποδείξει πόσο μεγαλόψυχος είναι που μπορεί να αφήσει πίσω του πολλά και αν δει κάποιον ντόμπρο, σωστό που τον πιστεύει να τον αγκαλιάσει. Τρανταχτό παράδειγμα ο Γιώργος Σιγάλας που δεν είχε σχέση με τη Θεσσαλονίκη, έκανε μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό, αγωνίστηκε στον συμπολίτη και όμως ο κόσμος του ΑΡΗ τον έχει αγκαλιάσει ζεστά. 

Ας σταματήσουν επιτέλους τα πειράματα, ας σταματήσουμε να κοιτάμε παραπέρα και να δίνουμε απλόχερα ευκαιρίες σε τυχάρπαστους ανθρώπους και ας ψάξουμε στην πλούσια μπασκετική οικογένεια του ΑΡΗ να δούμε τι έχει να μας προσφέρει! Έτσι θα επιστρέψει η χαμένη μας φλόγα, έτσι θα γουστάρει ο κόσμος, έτσι θα αρχίσουμε να βαδίζουμε παρέα με τον Αυτοκράτορα ξανά προς την κορυφή! Εύχομαι από εδώ και πέρα όποιος αποτελεί κομμάτι του μπασκετικού ΑΡΗ είτε σε αγωνιστικό είτε σε διοικητικό πόστο, όταν θα κοιτάει ψηλά και θα βλέπει τη φανέλα με το νούμερο 6 ανάμεσα στα λάβαρα να καταλαβαίνει που βρίσκεται και πως πρέπει να συμπεριφέρεται μέσα και έξω από το παρκέ.