Με ένα εντυπωσιακό φόλοου κάρφωμα του Γκάλινατ 0.8’’ πριν τη λήξη ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στην Μπουντούτσνοστ και αγκάλιασε την πρόκριση! Κακή η ομάδα για περίπου 3 δεκάλεπτα, μεταμορφώθηκε στο 4^ο δεκάλεπτο όπου με την ώθηση της εκστασιασμένης από την ποδοσφαιρική πρόκριση κερκίδα έκανε την ολική ανατροπή έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο. Κλίμα γιορτής στο Nick Galis Hall με το 2 στα 2 να φωτίζουν μια σπουδαία ΑΡΕΙΑΝΗ βραδιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ

Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς με τα τελευταία μας παιχνίδια, και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε σαν υπνωτισμένος. Πολύ κουρασμένος για να παίξει άμυνα, πολύ ταλαιπωρημένος για να πάρει τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Έτσι έμοιαζε παρά το ότι ο Τολιόπουλος μπήκε ζεστά και φόρτωνε το αντίπαλο καλάθι.  Και σαν σε επανάληψη όταν ξεκίνησαν τα λάθη στην επίθεση οι Μαυροβούνιοι που είχαν κυριαρχήσει μέσα στη ρακέτα μας ξέφυγαν με +11. Διαφορά που για περίπου 2 δεκάλεπτα παλεύαμε να μειώσουμε και δεν μπορούσαμε.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΜΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ NICK GALIS HALL

Στην τελευταία περίοδο η ομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα. Έπαιξε σαν ΑΡΗΣ! Πιεστική άμυνα, δυνατά στις μονομαχίες για τα ριμπάουντ και αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι Μαυροβούνιοι άντεχαν και απαντούσαν κάθε φορά που πηγαίναμε να ισοφαρίσουμε αλλά φαινόταν ότι κάτι έχει αλλάξει. Περίπου 6’ πριν το φινάλε… και τα vibes από το εύστοχο πέναλτι του Βεστράτε στο Κλ.Βικελίδης καταφθάνουν στο Nick Galis Hall! Απότομα το Παλέ γεμίζει, τρέλα ξεχειλίζει από παντού και ο κόσμος μπαίνει δυνατά πλέον στο παιχνίδι για να το γυρίσει.  Ο Τολιόπουλος ασπάστηκε την θετική αύρα του κόσμου και με διαδοχικά μεγάλα καλάθια έφερε τον ΑΡΗ μια ανάσα από τη νίκη. Μια ανάσα από το εντυπωσιακό άλμα του Γκάλινατ που άρπαξε την μπάλα από το άστοχο τρίποντο του Χάρελ και την κάρφωσε στο καλάθι!

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ …ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ

Must win ήταν το σημερινό παιχνίδι και παρά την μέτρια εικόνα η ομάδα μας τα κατάφερε και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την αποψινή βραδιά. Όπως φυσικά και την σπουδαία εμφάνιση του Τολιόπουλου αλλά και την θετική παρουσία του Μποχωρίδη για ακόμη ένα παιχνίδι που δείχνει να ανεβαίνει. Κατά τα άλλα… τραυματισμοί; ιώσεις; κούραση; ή πιο απλά η ομάδα δεν παίζει καλά. Οι λόγοι ή οι δικαιολογίες δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα εδώ και καιρό παρουσιάζεται νωθρή, ξεχνάει να κάνει βασικά πράγματα όπως μπλοκ αουτ, είναι μπερδεμένη στο πως θέλει να παίξει άμυνα, επίθεση με ατομικές ενέργειες μόνο και έχει φθάσει πλέον στο σημείο να μην βάζει και βολές. Δεν ήταν τόσο καλοί οι αντίπαλοι μας σήμερα για να κριθεί έτσι το παιχνίδι. Εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Μακάρι όλο αυτό να οφείλεται όντως σε κάποιους «περαστικούς» παράγοντες και όταν όλοι οι παίκτες είναι υγιείς να ξαναβρεί ο ΑΡΗΣ την αγωνιστική του ταυτότητα. Αν όμως δεν έχει να κάνει με συγκυρίες όλο αυτό τότε σε λίγο που θα ξεκινήσουν τα κρίσιμα θα υπάρξει πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πολύ λίγοι… οι Μαυροβούνιοι για να μας χαλάσουν την βραδιά και ο Γκάλινατ ήταν εκεί για να διασφαλίσει ότι το πάρτι που ξεκίνησε από το Κλ.Βικελίδης θα συνεχιστεί και στο Nick Galis Hall! Τρομερός ο Τολιόπουλος πάλευε σχεδόν μόνος του μέχρι να μπει και ο κόσμος στην εξίσωση και με την θετική ενέργεια της ποδοσφαιρικής πρόκρισης να σπρώξει την ομάδα προς τη νίκη.  Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά από την στιγμή που πήρε αυτό που ήθελε, τέλος καλό, όλα καλά! 2 στα 2 και ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Την ήττα από τον Παναθηναϊκό γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στο κατάμεστο Παλέ σε ένα παιχνίδι όπου οι παίκτες του Καστρίτη τα έδωσαν όλα για ακόμη φορά αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Δεν αντέξανε στο ρυθμό του Παναθηναϊκού που στο Β ημίχρονο ανέβασε απόδοση, δεν αντέξανε και στα σφυρίγματα των διαιτητών που μετά την από την ανάπαυλα του ημιχρόνου έβγαζαν πράσινες φωτιές… Χειροκροτήθηκε στο φινάλε η ομάδα για την προσπάθεια σε ένα ακόμη μοναδικό πάρτι που στήθηκε στο Nick Galis Hall.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ

Αν κάτι έχει διαφορετικό ο ΑΡΗΣ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι μπαίνει πολύ πιο δυνατά στα παιχνίδια. Ακόμη και όταν η επίθεση αργεί να πάρει μπρος, στην άμυνα όλοι παίκτες σκυλιάζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έτσι και σήμερα απέναντι στον δυνατό Παναθηναϊκό του έδειξαν από την αρχή ότι σήμερα τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Μπορεί να βρήκε εύκολους πόντους με τον Αντετοκούμπο κάτω από το καλάθι αλλά γρήγορα η άμυνα μας προσαρμόστηκε. Και από την στιγμή που βρήκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι το παιχνίδι πήρε ακριβώς την μορφή του ντέρμπι που περιμέναμε με τις 2 ομάδες να έχουν εναλλάξ το προβάδισμα.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο μας. Όχι μόνο δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ξεφύγει αλλά κατάφερε με την ολοκλήρωση του να πάρει και κεφάλι στο σκορ. Το εντυπωσιακό buzzer beater κάρφωμα του Μπάξτον με την λήξη του ημιχρόνου ήταν το κερασάκι της μεγάλης προσπάθειας στα πρώτα 20’. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προς έκπληξη όλων μας σε αυτά τα 2 δεκάλεπτα τα σφυρίγματα των διαιτητών είχαν μια ισορροπία, αντιμετωπίζοντας τις 2 ομάδες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΠΗΡΑΝ ΜΠΡΟΣ ΤΑ «ΓΚΡΙ ΟΠΛΑ» ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Ότι ελπίδες και αν μας επέτρεψαν στα πρώτα 20’ οι διαιτητές να έχουμε για μια δίκαια αναμέτρηση μέχρι το τέλος, με το που μπήκανε από τα αποδυτήρια για το 2^ο ημίχρονο τις έκαναν κομματάκια με συνοπτικές διαδικασίες. Τα  φάουλ με το παραμικρό σε κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού προς το καλάθι και ένα συνεχόμενο μπόνους βολών άλλαξαν σημαντικά τα δεδομένα του αγώνα. Μέχρι ο Παναθηναϊκός να «χτίσει» μια διαφορά ήταν σχεδόν αδύνατον να τους μαρκάρουμε μιας και κάθε επαφή χρεωνόταν με φάουλ και οδηγούσε στις βολές. Όσο για τα σφυρίγματα υπέρ μας… έπρεπε να φθάσει η διαφορά στο +13 2’30’’ πριν το τέλος και να νιώσουν ασφάλεια ότι μπορούν πλέον να το κάνουν ελεύθερα. Χωρίς το άγχος της ήττας για τους αγαπημένους τους πράσινους.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΌΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Έχει αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα η ομάδα και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο. Η γρήγορη προσαρμογή της άμυνας στα κενά κάτω από το καλάθι αλλά και η ένταση με την οποία έπαιξαν σχεδόν όλοι σήμερα αποτελεί «σταθερά» του φετινού ΑΡΗ. Από εκεί και πέρα όλοι προσπάθησαν αν και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν σε πολύ κακή ημέρα. Όπως ίσως και ο Χάρελ που εξακολουθεί να είναι φοβικός στις επιθετικές επιλογές του.  Ο Κατσίβελης μοιάζει να έχει βρει ρυθμό την ίδια στιγμή που ο Τολιόπουλος επέστρεψε δυναμικά στο σκοράρισμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την χρονική περίοδο που ακόμη ψαχνόμαστε. Όπως ψάχνεται και ο Γκάλινατ που δείχνει ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Βελτιωμένος  ο Κάρ ως έναν βαθμό αλλά σίγουρα ο Καστρίτης όπως και όλοι μας περιμένουμε πολλά περισσότερα από αυτόν τον παίκτη. Συνολικά πάντως η ομάδα δείχνει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Και αν με την επιστροφή του Μπλούμπεργκ αποκτήσουμε και μια λύση ουσίας παραπάνω τότε ίσως να μπορούμε να κερδίζουμε και παιχνίδια σαν το σημερινό.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ

Στις δηλώσεις του ο Καστρίτης όπως συνηθίζει ήταν απόλυτα εύστοχος. Όχι μόνο για το σημερινό παιχνίδι αλλά και για την συνολική εικόνα της ομάδας. Είπε ο ΑΡΗΣ θα παλεύει σε όλα τα παιχνίδια αδιαφορώντας για τον αντίπαλο και ότι στο τέλος θα κερδίσουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε και το ταβάνι που έχει αυτή η ομάδα. Αυτό ακριβώς είδαμε και σήμερα, έναν ΑΡΗ να παλεύει αδιαφορώντας για τον αντίπαλο που έχει απέναντι του. Ένας αντίπαλος πολύ δυνατός όπως είναι ο Παναθηναϊκός που όταν έχει και τα σφυρίγματα μαζί του είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις. Και ναι ο ΑΡΗΣ ακόμη δεν είναι σε επίπεδο να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και τα ανθρωπάκια με τα γκρι που παριστάνουν τους διαιτητές. Μπράβο στον κόσμο για την απίστευτη κερκίδα, μπράβο στην ομάδα για την προσπάθεια! Συνεχίζουμε δυνατά.

ΥΓ. Πόσο αστείοι αυτοί οι διαιτητές… με το που «κλείδωσε» η νίκη για τον Παναθηναϊκό έδωσαν και 2-3 σφυρίγματα υπέρ μας.

ΥΓ2. Από τα καλύτερα καρφώματα ever το buzzer beater του Μπάξτον, παρέα με εκείνο του Κεϊρούς πάλι στη λήξη του ημιχρόνου κόντρα στον Ολυμπιακό!

Πικρή ήττα στο φινάλε γνώρισε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στο Παλέ από την ρουμάνικη Κλουζ, σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε μπορούσε να είχε κερδίσει! Η επιθετική μας ανυπαρξία σε συνδυασμό με τις απουσίες του Τολιόπουλου και του Σλαφτσάκη στέρησαν την ευκαιρία από μια νίκη «εντός προγράμματος».  Μπαράζ χαμένων ευκαιριών για να κλειδώσουμε τη νίκη ωστόσο σήμερα οι παίκτες μας δεν μπορούσαν να βρουν στόχο με τίποτα.

ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ «ΖΕΣΤΟ» ΑΠΌ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΓΚΑΛΙΝΑΤ

Σε ωραία συνήθεια έχει εξελιχθεί το ξεκίνημα του Γκάλινατ στα τελευταία παιχνίδια, με τον Αμερικάνο να σκοράρει με κάθε ευκαιρία. Το 13-2 στα πρώτα λεπτά ήταν η απάντηση στην παγωμάρα που προκάλεσε στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο η είδηση της τελευταίας στιγμής για τον Τολιόπουλο. Ο ΑΡΗΣ είχε μπει ορεξάτος και στην άμυνα δείχνοντας ικανός να παραμερίσει τις απουσίες 2 σημαντικών παικτών και να φθάσει στη νίκη.

«ΣΤΟΠ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΣΤΟΝ ΓΚΑΛΙΝΑΤ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ

Η αρχή έγινε με την «έμπνευση» του κόουτς να τραβήξει από νωρίς στον πάγκο τον Γκάλινατ παρόλο που είχε πετύχει τους 10 από τους 19 πόντους της ομάδας. Η συνέχεια έγινε με την αντικατάσταση του εξαιρετικού οργανωτή Κατσίβελη με τον Κάρ. Ξαφνικά η επίθεση έμοιαζε με Γολγοθά, η μπάλα δεν έμπαινε στο καλάθι και αυτό όπως φάνηκε στη συνέχεια κλόνισε συνολικά την συγκέντρωση των παικτών μας. Όχι μόνο οι κακές επιλογές και η αστοχία συνεχιζόταν χωρίς σταματημό, αλλά αυτός ο εκνευρισμός και η επιπολαιότητα στην επίθεση επηρέασε και την αμυντική μας λειτουργία. Τουλάχιστον 7-8 φορές τρύπωσε ή καλύτερα ξεχάστηκε αντίπαλος κάτω από το καλάθι βάζοντας εύκολους πόντους. Όσο ένταση και αν έβγαζε ο ΑΡΗΣ στην άμυνα δεν ήταν όσο συγκεντρωμένος επέτρεψε στην Κλουζ να χτίσει μια διαφορά 8 πόντων και να πάρει το προβάδισμα για τη νίκη.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η Κλουζ αν και είχε βρει μπόλικους εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι έδειχνε να μην αντέχει στην πίεση μας. Ο ΑΡΗΣ άρχισε να βγάζει τις άμυνες που ήθελε χάρη στους πολύ καλούς Χάρελ και Σανόγκο  που πάλεψαν και για τον Σλαφτσάκη που έλειπε αλλά ο γρίφος της επίθεσης έμοιαζε άλυτος. Και πως να λυθεί… όταν για λόγους που -  ως θεατές – αδυνατούμε να καταλάβουμε, ο Καστρίτης έδειχνε μια ακατανόητη εμπιστοσύνη στον Κάρ, στον Μποχωρίδη αλλά και στον Ντε Σόουζα. Σε αντίθεση με τον Σόουζα που έβγαλε κάποιες καλές άμυνες και μάζεψε και μερικά ριμπάουντ, ο Καρ ήταν μια μόνιμη «μαύρη τρύπα» σε άμυνα και επίθεση ενώ και ο Μποχωρίδης ήταν εκτός κλίματος του αγώνα.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ

Και όμως μέσα από την σκυλίσια άμυνα και ότι έβγαινε από το επιθετικό μπάχαλο η ομάδα όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά άλλα έφθασε στο τέλος να έχει και τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Επί 3’ όλο το γήπεδο περίμενε αυτό το ένα καλάθι που πιθανόν να μας χάριζε τη νίκη …αλλά δεν ήρθε ποτέ. Σόουζα, Καρ, Μποχωρίδης, Γκάλινατ, δοκίμασαν ξανά και ξανά αλλά αυτό το καλάθι δεν μπόρεσαν να το βρουν. Σε αντίθεση με τους Ρουμάνος που βρήκαν 2 καλάθια στα τελευταία λεπτά του αγώνα και πήραν το παιχνίδι.

ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΣΛΑΦΤΣΑΚΗ

Πολύ κακός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, κυρίως στην επίθεση που εκτός από τα ξεσπάσματα του Γκάλινατ και του Χάρελ αλλά και τον πολύ καλό Κατσίβελη δεν είχε τίποτα το αξιόλογο να παρουσιάσει και οι 59 πόντοι είναι η απόδειξη. Ενώ στην άμυνα αν και κρατήσαμε τους αντιπάλους μας μόλις στους 61 πόντους, υπήρχαν πολλές κακές στιγμές αδράνειας και ασυνεννοησίας που οδήγησαν σε ξεκούραστους πόντους για την Κλουζ. Τι έλειπε δηλαδή; Ένα Τολιόπουλος να «ξεκολλήσει» την ομάδα στο σκοράρισμα και ένας Σλαφτσάκης με τα τρεξίματα και την μαχητικότητα του, να κλείνει τις «τρύπες» που υπήρχαν σήμερα στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Δεν θα κρεμάσουμε κανέναν επειδή σήμερα χάσαμε από μια ομάδα που μπορούσαμε παρά τα προβλήματα τραυματισμών να κερδίσουμε…  αλλά αν ψάξουμε για δικαιολογίες μάλλον θα αποπροσανατολιστούμε εντελώς. Όσο ο Καστρίτης επιμένει να εμπιστεύεται τον Κάρ σε τέτοιο βαθμό αδιαφορώντας για τα προφανή, τόσο η ομάδα θα μένει στάσιμη αντί να βελτιώνεται. Εκτός και αν το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και ενώ ο Αρειανός οπαδός αποζητά να δει την ομάδα του να κερδίζει και να προχωράει σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει, η σκέψη του κόουτς είναι σε μερικούς μήνες να παίξουμε καλό μπασκέτ και να βοηθήσουμε και κάποια παιδιά να κάνουν καριέρα. Δεν είναι σε φόρμα ο Καστρίτης και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Όπως και οι ατυχίες με τους τραυματισμούς φαίνονται έτσι ακριβώς φαίνονται και τα λάθη του Καστρίτη κατά την διάρκεια του αγώνα. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ο ΑΡΗΣ δεν είχε αυτές τις απουσίες αλλά οι επιλογές του σε πολλά σημεία του αγώνα ξενίζουν. Καλή η προσπάθεια κόουτς, όλοι την αναγνωρίζουμε αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος είναι η νίκη και όχι οι εντυπώσεις.

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ

Το πάλεψε, άγγιξε τη νίκη αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Έλειψαν οι πόντοι του Τολιόπουλου αλλά και οι καλές άμυνες του Σλαφτσάκη. Περισσότερο όμως έλειψε η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα από όλη την ομάδα σήμερα. Οι παίκτες διστακτικοί, ο κόουτς μπερδεμένος και ο ΑΡΗΣ έχασε ένα παιχνίδι που ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες μπορούσε να το κερδίσει. Φαινόταν ότι σύντομα θα ερχόταν μια τέτοια εμφάνιση και μια τέτοια κακή ήττα. Τα σημάδια τα είχαμε δει… ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να μην τα αγνοήσουμε.

Κανένα περιθώριο δεν άφησε ο ΑΡΗΣ μας στην ΑΕΚ και από το πρώτο τζάμπολ πήρε το προβάδισμα και δεν το έχασε ποτέ, μετατρέποντας ένα θεωρητικά αγχωτικό παιχνίδι σε μια κιτρινόμαυρη γιορτή! Εγκλωβισμένη η ΑΕΚ από την άμυνα μας δεν μπόρεσε να πάρει ανάσα ούτε για μια στιγμή. Κορυφαίος ο Τολιόπουλος που με 19 πόντους «σκότωσε» την ΑΕΚ. Γεμάτη εμφάνιση και από τον Μπάκστον που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής και δικαίωσε τον προπονητή του.

ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΜΥΝΑ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φέτος ο Καστρίτης από το ξεκίνημα της σεζόν έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι μέσα από την άμυνα μπορούν να καλύψουν κάθε αδυναμία τους και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε και σήμερα. Ατσαλένια άμυνα, μαχητικότητα σε κάθε φάση, ατελείωτο τρέξιμο με κάθε ευκαιρία και μια ΑΕΚ να παλεύει να ακολουθήσει τον ρυθμό μας χωρίς επιτυχία. Ακόμη και όταν επιθετικά ήμασταν άστοχοι ή είχαμε κακές επιλογές καταφέρναμε σιγά σιγά να χτίζουμε μια διψήφια διαφορά. Μια διψήφια διαφορά που όμως με την εικόνα των 2 ομάδων πάνω στο παρκέ έμοιαζε με σημαντικό προβάδισμα μιας και οι αντίπαλοι μας ήταν απελπιστικά άστοχοι.

Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Μπορεί στο αμυντικό κομμάτι όλα να λειτουργούσαν ιδανικά αλλά στην επίθεση υπήρχε πρόβλημα. Αστοχία, αδράνεια και κακές επιλογές μας εμπόδιζαν να τελειώσουμε το παιχνίδι από νωρίς. Ο Τολιόπουλος όμως φέτος είναι πιο «καυτός» από ποτέ και οδηγώντας στο σκοράρισμα μας οδήγησε με ασφάλεια στη νίκη. Σημαντική συνεισφορά στη νίκη είχε και ο Μπάξτον που σήμερα έδειξε αρκετά από τα στοιχεία για τα οποία αποκτήθηκε. 12 πόντοι, 6 ριμπάουντ και 1 κόψιμο ήταν η συνεισφορά του στην πρώτη ουσιαστικά γεμάτη εμφάνιση του.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΑ

Πέρα από την συγκλονιστική άμυνα που δείχνει να είναι μόνιμα καρφωμένη στο μυαλό των παικτών μας, σήμερα ο Καστρίτης μπορεί να είναι ικανοποιημένος και για ακόμη περισσότερα. Μπάξτον, Κατσίβελης και Χάρελ έδωσαν σημαντικές λύσεις σε πολλά σημεία του αγώνα, ο καθένας με τον τρόπο του. Στα 20’ που αγωνίστηκε ο Μπάξτον ο ΑΡΗΣ επιτέλους έμοιαζε να έχει κανονικό σέντερ και μπόρεσε να βρει και εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι. Ενώ ο Κατσίβελης με το «εγκεφαλικό» του παιχνίδι ίσως για πρώτη φορά φέτος δικαιολόγησε την παρουσία του στον ΑΡΗ. Ο Χάρελ από την άλλη αρχίζει και παίρνει και κάποιες πρωτοβουλίες στην επίθεση σε αντίθεση με τα τελευταία παιχνίδια που ήταν αρκετά διστακτικός.  Αν και ακόμη υπάρχουν αρκετά στοιχεία που πρέπει να βελτιώσουμε στο παιχνίδι μας,  η ομάδα δείχνει να έχει τον τρόπο της για να πετυχαίνει αυτό που θέλει και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

ΧΤΙΖΕΙ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ, ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Γερές βάσεις για την τετράδα έβαλε ο ΑΡΗΣ μας με τη σημερινή του νίκη στο κατάμεστο Παλέ, σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε πολύ πιο χαλαρά από όσο περιμέναμε. Η άμυνα έβγαζε φωτιές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και στην επίθεση είχε Τολιόπουλο! Μετά από 5 σερί νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δείχνει να ανταποκρίνεται στις υψηλότερες απαιτήσεις που υπάρχουν φέτος άλλα πείθει ότι έχει και πολλά ακόμη να δώσει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

Εντελώς διαφορετικό παιχνίδι από αυτό που αναμέναμε παρακολουθήσαμε στο Nick Galis Hall, με τον ΑΡΗ να παρουσιάζει ένα τραγικό αγωνιστικό πρόσωπο αλλά στο τέλος να φθάνει στη νίκη. Πνευματικά βραχυκυκλωμένοι παίκτες και ένας προπονητής χαμένος στα θέλω του κατάφεραν ένα φαινομενικά εύκολο παιχνίδι να το κάνουν ντέρμπι για γερά νευρά. Ευτυχώς ο Τολιόπουλος ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις και μαζί με την ώθηση από τον κόσμο όπου κατάλαβε ότι έπρεπε και σήμερα να μπει στην εξίσωση του αγώνα η νίκη ήρθε έστω και με αυτόν τον αγωνιστικό τρόπο. Το σφύριγμα της λήξης έφερε ανακούφιση αλλά και προβληματισμό για αυτά που παρακολουθήσαμε σήμερα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΦΑΝΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπορεί από τα πρώτα σουτ των παικτών μας να μην φάνηκε η δυστοκία που ακολούθησε στη συνέχεια, η έλλειψη όμως συγκέντρωσης στην άμυνα έκανε νωρίς νωρίς την εμφάνιση της. Οι παίκτες της Καρδίτσας κάνοντας απλά τα βασικά μιας επαγγελματικής ομάδας που κυκλοφορεί σωστά την μπάλα ψάχνοντας τις αδυναμίες του αντιπάλου έστησε πάρτι κάτω από το καλάθι μας χωρίς να βρει την παραμικρή αντίσταση. Ο Ντε Σόουζα χανόταν στις αλλαγές παικτών, ο Σανόγκο ξεχνιόταν μακριά από το καλάθι και ο φιλότιμος Σλαφτσάκης ώρες ώρες έμοιαζε πολύ λίγος για να σταθεί απέναντι στα ψηλά και δυνατά κορμιά των αντιπάλων.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΘΑΝΕ Η ΑΜΥΝΑ, ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ

Και αν στην αρχή νομίζαμε ότι το πρόβλημα περιοριζόταν μόνο στην άμυνα και στα ριμπάουντ, καθώς κυλούσε το παιχνίδι φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ ήταν προβληματικός σε όλους τους τομείς του αγώνα. Με εξαίρεση τον Τολιόπουλο που συνέχισε τις υψηλές πτήσεις και κάποια ξεσπάσματα του Χάρελ και του Γκάλινατ η ομάδα έμοιαζε ανήμπορη να βρει τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Και πως να βρεις λύσεις στην επίθεση όταν για ακόμη ένα παιχνίδι δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια στο να βρεθεί το ελεύθερο σουτ ή να κόψει κάποιος παίκτης κοντά στο καλάθι για να δεχθεί την ασίστ; Ένα μονότονο ένας ένας με τις περισσότερες φορές η προσπάθεια να εκδηλώνεται στα όρια της λήξης του χρόνου της επίθεσης.

ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Πέρα από την συνολική παρουσία του Τολιόπουλου ίσως το πιο κομβικό σημείο της αναμέτρησης να ήταν αυτό που η Τσαρούχα χαρακτήρισε φλόπινγκ ένα καθαρό επιθετικό φάουλ ξεσηκώνοντας άπαντες το γήπεδο. Ξαφνικά ο κόσμος στην κερκίδα που αποχαυνωμένος παρακολουθούσε πόσο κακή ήταν η ομάδα του σήμερα, αφυπνίστηκε, ξεσηκώθηκε και μαζί του παρέσυρε και τους παίκτες μας έξω από το λήθαργο τους. Η άμυνα μας έσφιξε, τα χαμένα ριμπάουντ περιορίστηκαν και δια χειρός Τολιόπουλου ο ΑΡΗΣ κατάφερε να φθάσει στη νίκη.  

ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Ο Γιάννης Καστρίτης ίσως να είναι και ο κορυφαίος της νέας γενιάς των Ελλήνων προπονητών και πιθανόν ο μοναδικός που έχει μια ξεχωριστή φιλοσοφία που περνάει στην ομάδα του. Μπορεί βαθμολογικά ο ΑΡΗΣ τις προηγούμενες 2 χρονιές να μην εξαργύρωσε την πορεία του αλλά όλοι μας(όπως και ολόκληρη η μπασκετική κοινότητα)  αναγνωρίσαμε το έργο του προπονητή μας.  Φέτος ο κόουτς δείχνει να βρίσκεται σε ένα οριακό σημείο στην προσπάθεια να πείσει για το έργο του και την φιλοσοφία του σε βαθμό που υπερβαίνει συχνά πυκνά κάθε λογική που διέπει αυτό το άθλημα που λέγεται μπάσκετ. Ψηλοί που θεωρούνται(από τον ίδιο) ακατάλληλοι για να μαζέψουν ριμπάουντ, να παίξουν άμυνα ή έστω λίγο «ξύλο» κάτω από το καλάθι αν και αποκτήθηκαν ακριβώς για αυτόν τον ρόλο. Πόιντ γκάρντ που τους πήρες για να σου οργανώνουν το παιχνίδι και δεν τους αφήνεις να κατεβάζουν καν την μπάλα. Ανύπαρκτα επιθετικά συστήματα και επιλογές βγαλμένες από τον «μαγικό κόσμο του ΝΒΑ» χωρίς όμως να έχεις τους ανάλογους ποιοτικούς παίκτες. Ψηλοί που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την υψηλή πίεση μακριά από το καλάθι και επιμένεις να τους τρέχεις χωρίς λόγο. Παράλογα χαμηλά σχήματα που δίνουν ξεκάθαρο πλεονέκτημα στον αντίπαλο. Και εμπιστοσύνη σε παίκτες που ναι μεν θέλουν τον χρόνο τους για να προσαρμοστούν αλλά όταν η μπάλα καίει και το παιχνίδι είναι στο πόντο είναι αμαρτία να τους «δοκιμάζεις» έτσι εις βάρος του στόχου της νίκης. Ναι, κάποια στιγμή πολύ πιθανόν να βρουν τον ρόλο τους στην ομάδα αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι η ομάδα δεν θα έχει εκτροχιαστεί από οποιοδήποτε στόχο έχει θέσει φέτος. Κάπως έτσι την πάτησε τα 2 προηγούμενα χρόνια και κατέληξε έβδομη και όγδοη. Για αυτό κόουτς φρόντισε το πάθημα να γίνει μάθημα και κράτα χαμηλά την μπάλα.

Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΣ ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΖΟ

Απογοήτευσε η ομάδα με την παρουσία της αλλά το ότι πήρε τη νίκη σε μια τόσο κακή βραδιά έχει και αυτό την αξία του. Μια νίκη που ορθώς θεωρούσαμε δεδομένη. Γιατί αν μέσα στο Παλέ δεν μπορείς να θεωρείς δεδομένη τη νίκη με την Καρδίτσα τότε το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα. Ας είναι γερός και φορμαρισμένος ο Τολιόπουλος που ήταν ίσως ο μοναδικός παίκτης που στάθηκε στο ύψος του. Συνεχίζουμε… ελπίζοντας ότι η σημερινή εικόνα ήταν μια κακή παρένθεση που έκλεισε με τη νίκη μας.

ΥΓ. Σίγουρα οι τραυματισμοί παίζουν τον ρόλο τους αλλά σε κάποια πράγματα δικαιολογίες δεν χωράνε και ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αδικαιολόγητα κακός. Ευτυχώς με 2 παιχνίδια την εβδομάδα έχεις την ευκαιρία να αντιδράσεις και να διορθώσεις στην πράξη τα κακώς κείμενα. Αρκεί φυσικά να έχεις το σθένος να αναγνωρίσεις τα σφάλματα σου και να μην συνεχίσεις να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου.

Μετά την πρώτη νίκη στο ελληνικό πρωτάθλημα ο ΑΡΗΣ συνέχισε νικηφόρα και στην Ευρώπη, λυγίζοντας την Τούρκ Τέλεκομ σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα! Το φλογισμένο Παλέ έδωσε την απαραίτητη ώθηση στους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη, με τον «καυτό» Τολιόπουλο να παίζει και για τον απόντα Μποχωρίδη! Σημαντική νίκη που εκτός από πόντους ψυχολογίας έχει ιδιαίτερη αξία και στην προσπάθεια για πρόκριση στην επόμενη φάση.

ΝΤΕΡΜΠΙ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Ορεξάτες μπήκαν και οι 2 ομάδες στο παρκέ, με τον ΑΡΗ να βλέπει σαν βαρέλι το αντίπαλο καλάθι στο ξεκίνημα αλλά και την Τούρκ Τέλεκομ να απαντάει και να φέρνει το παιχνίδι στα ίσια. Όσο καλοί ήμασταν στην επίθεση τόσο κακοί ήμασταν στην άμυνα. Οι αργές αλληλοκαλύψεις και τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν σε πολλές περιπτώσεις επέτρεπαν στους Τούρκους να βρίσκουν εύκολους πόντους και να διατηρούν ένα ισχνό προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια του Α΄ ημιχρόνου. Ωστόσο με τον Σανόγκο να εντυπωσιάζει και τον Τολιόπουλο να γυαλίζει το μάτι του ο ΑΡΗΣ κόντραρε στα ίσια την φιναλίστ του περσινού Eurocup.

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Και ενώ όπως κυλούσε ο αγώνας οι αντίπαλοι μας έμοιαζαν να έχουν βρει τα κουμπιά μας και σιγά σιγά να επιβάλλουν τον ρυθμό τους, ήρθε η αφύπνιση από τον Τολιόπουλο με συνεχόμενους σημαντικούς πόντους. Η απόλυτη εκμετάλλευση του μομέντουμ και το προβάδισμα με 9 πόντους έμοιαζε ικανό για να «κλειδώσουμε» τη νίκη αλλά μάλλον δεν τα είχαμε υπολογίσει καλά… Κακές επιθετικές επιλογές, φθηνά λάθη και κάποια μεγάλα σουτ των αντιπάλων μας έφεραν τα πάνω κάτω.

ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ, ΠΑΘΙΑΣΜΈΝΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Ένα καλάθι, έστω σπασμένο σε 2 βολές χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ για να νιώσει άνετα στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Ένα καλάθι που όσο και αν προσπαθούσαμε δεν ερχόταν! Σε αυτό όμως το σημείο ο ΑΡΗΣ κόλλησε στα μούτρα των Τούρκων την αγωνιστική του ταυτότητα με τη λέξη ΑΜΥΝΑ να αναγράφεται με τεράστια γράμματα. Μέσα σε μια απίστευτη ατμόσφαιρα από τον εκστασιασμένο κόσμο στις κερκίδες, οι αντίπαλοι μας  δεν κατάφεραν να πετύχουν καλάθι και αρκέστηκαν μέχρι στο τέλος σε μια ανούσια προσπάθεια. Και πως να το πετύχουν όταν όλοι όσοι πατούσαν πάνω στο παρκέ με τη φανέλα του Αυτοκράτορα τα έδιναν όλα σε κάθε άμυνα, σε κάθε ριμπάουντ, σε κάθε διεκδικίσημη μπάλα! Μπορεί να κολλήσαμε επιθετικά αλλά στην άμυνα υψώσαμε τείχος που έκανε μια χαρά τη δουλειά του.

Η ΑΜΥΝΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕ

Όσο χαρούμενοι και αν είμαστε μετά από τη σημερινή νίκη δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση ο Καστρίτης και οι παίκτες του να αποπροσανατολιστούν και να αμελήσουν τα σημεία του παιχνιδιού όπου ο ΑΡΗΣ προβλημάτισε με την εικόνα του. Ναι ο ΑΡΗΣ έπαιξε δυνατά, πείσμωσε, πάλεψε, απαίτησε και πήρε τη νίκη αλλά αν ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένος και σοβαρός όλα θα είχαν γίνει πιο εύκολα. Δεν γίνεται η ομάδα επιθετικά να ψάχνει μόνο τον Τολιόπουλο και η μόνιμη επιλογή μας να είναι το μακρινό σουτ. Ζήτημα να δόθηκαν σε όλο το παιχνίδι 3 ασίστ κοντά στο καλάθι. Υπάρχει σύγχυση ρόλων  στη θέση του πόιντ γκαρντ με αποτέλεσμα τα συστήματα να πηγαίνουν περίπατο… Δεν είναι όλοι οι παίκτες σαν τον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ να πάνε με ευκολία στο ένας με ένας. Υπάρχουν παίκτες σαν τον Σόουζα που πρέπει να τροφοδοτηθούν σωστά αλλά και παίκτες σαν τον Χάρελ που για να εξαπολύσουν το φαρμακερό τους μακρινό σουτ θα πρέπει να δημιουργήσεις τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ενώ και στους ψηλούς το δίδυμο Σλαφτσάκη – Περσίδη ήταν μια ατυχής επιλογή στην οποία εμμέναμε χωρίς λόγο. Βέβαια όλα αυτά ίσως στην πορεία να έχουν μικρή σημασία μιας και ο ερχομός του Μπάνκστον και η επιστροφή του Μποχωρίδη θα αλλάξουν σημαντικά το μοίρασμα του χρόνου. Ενώ και η άνοδος παικτών όπως ο Κάρ που σήμερα ήταν και πάλι βελτιωμένος θα παίξει σημαντικό ρόλο στην συνολική εικόνα της ομάδας μας.

ΧΤΙΖΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ευρωπαϊκές βραδιές σαν την σημερινή μας είχανε λείψει. Ο κόσμος να χοροπηδάει και να τραγουδάει σαν τρελός στην κερκίδα, οι παίκτες να αφουγκράζονται τον παλμό του κόσμου και να ματώνουν πάνω στο παρκέ και ο ΑΡΗΣ μας με την λήξη της αναμέτρησης να επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά το προσωνύμιο «τουρκοφάγος»! Μας άγχωσαν στο φινάλε… αλλά τέλος καλό όλα καλά! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μπόλικα αγωνιστικά «κενά» είχε ο ΑΡΗΣ σήμερα. Αυτό όμως το απύθμενο πάθος και η αυτοθυσία των παικτών μας μοιάζουν ικανά να καλύψουν κάθε λάθος. Αν μας αφήσουν και οι τραυματισμοί ήσυχους… θα δούμε σπουδαία πράγματα φέτος!

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να ξεκινήσει με μια εντυπωσιακή νίκη στην πρεμιέρα όπως έκανες τις 2 προηγούμενες χρονιές απέναντι στον Παναθηναϊκό και γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 72-81. Το πάλεψε η ομάδα, διεκδίκησε τη νίκη σχεδόν μέχρι το τέλος και αν δεν υπήρχε ο εκστασιασμένος Κάνααν με 7 στα 10 τρίποντα και το «πέπλο προστασίας» από τους διαιτητές ίσως και να τα κατάφερνε. Με τα ίσως όμως οι νίκες δεν έρχονται… και ο ΑΡΗΣ μετά την Γκράν Κανάρια παίρνει αρκετά καλό βαθμό σε ένα παιχνίδι υψηλών απαιτήσεων που γνώρισε όμως την ήττα.

ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Σε κανένα σημείο του αγώνα δεν φοβήθηκε ο ΑΡΗΣ τον Ολυμπιακό και αυτό φάνηκε από το πρώτο τζάμπολ της αναμέτρησης. Οι αντίπαλοι μας ήθελαν από νωρίς να πάρουν κεφάλι στο σκορ αλλά η ομάδα μας είχε τις απαντήσεις. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη με προσήλωση στην άμυνα και υπομονή στην επίθεση έδειξαν από το ξεκίνημα στον Ολυμπιακό ότι κατέβηκαν αποφασισμένοι να παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους. Το παιχνίδι πήγαινε πόντο πόντο και παρά την «κακή ημέρα» του Γκάλινατ ο ΑΡΗΣ έμοιαζε ικανός για να κάνει την έκπληξη. Ο Μπλούμπεργκ με καθυστέρηση ενός επίσημου παιχνιδιού συστήθηκε στον κόσμο του ΑΡΗ και έδειξε πόσα μπορεί να προσφέρει. Όπως μπορεί να προσφέρει σημαντικά και ο Λευτέρης Μποχωρίδης δίνοντας λύσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Το 41-40 του ημιχρόνου έδειχνε ότι η μάχη θα συνεχιζόταν μέχρι το τέλος.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΑΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Και αν στα περισσότερα αγωνιστικά προβλήματα όπως στην αντιμετώπιση του Μιλουτίνοφ με τον Σλαφτσάκη και βοήθειες ή στην καθίζηση στο σκοράρισμα με τον Τολιόπουλο να παίρνει μπρος ο ΑΡΗΣ είχε τις απαντήσεις… στην περίπτωση του Κάνααν απλά ήλπιζε να αστοχήσει. Δοκίμασε διαφορετικούς παίκτες πάνω του ο Καστρίτης αλλά το 7 στα 10 τρίποντα τα λέει όλα. Ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε για ότι απέναντι μας είχαμε μια από τις πιο δυνατές ομάδες της Ευρώπης όπου παρά τις σημαντικές απουσίες της έχει παίκτες σαν τον Πήτερς που μας έκανε μεγάλη ζημιά, τον Γουόκαπ που ήταν καθοριστικός αλλά και τον Λαρετζάκη που πάνω που έδειχνε ο Ολυμπιακός να λυγίζει αυτός τον κράτησε όρθιο. Τον κράτησε όρθιο όπως ακριβώς τον κράτησαν και οι 3 διαιτητές όπου κυρίως στο Β ημίχρονο φρόντισαν και αυτοί ο κουρασμένος πρωταθλητής να μην αγχωθεί…

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚ, ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΡ, ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ Ο ΝΤΕ ΣΟΟΥΖΑ

Μπορεί σήμερα να ήταν κακός αλλά τον Γκάλινατ τον ξέραμε από πέρσι και φρόντισε απέναντι στην Γκραν Κανάρια να μας υπενθυμίσει τι μπορεί να κάνει. Τον Μπλούμπεργκ που την περασμένη Τετάρτη τον ψάχναμε, σήμερα τον είδαμε να κινείται ωραία στο γήπεδο, να βοηθάει σε άμυνα, ριμπάουντ αλλά και να πυροβολάει με εξαιρετικά ποσοστά έξω από τα 6.75! Ο Καρ μπορεί να μην έκανε κάτι το εξαιρετικό αλλά σίγουρα φάνηκε πιο απελευθερωμένος δείχνοντας ότι θέλει τον χρόνο του. Αυτός που προβλημάτισε ήταν ξανά ο Ντε Σόουζα που μοιάζει να κινείται στα χαμένα χωρίς να ξέρει τι ακριβώς θέλει ο προπονητής του από αυτόν. Πέρα όμως από τους ξένους δεν πρέπει να προσπερνάμε και τα ελληνόπουλα με τους Μποχωρίδη και Τολιόπουλο να σηκώνουν την ομάδα στις πλάτες τους σε αρκετά σημεία του αγώνα αλλά και τον Σλαφτσάκη να ξεπερνάει τις δυνατότητες του σε ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι.

ΔΟΥΛΕΨΕ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΑΛΛΑ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Πνευματικά πανέτοιμη παρέταξε την ομάδα ο Γιάννης Καστρίτης και αυτό φάνηκε τόσο από την ένταση στην άμυνα όσο και από την πολυφωνία στην επίθεση. Το ελληνικό στοιχείο του ΑΡΗ φέτος έχει μια ποιότητα περισσότερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Ιδιαίτερα από την στιγμή που η πλειοψηφία των ξένων μας φαίνεται να θέλει αρκετό χρόνο προσαρμογής. Ωστόσο εδώ ίσως ο κόουτς να θυσίασε κάποιες παραπάνω πιθανότητες νίκης για να εφαρμόσει το πλάνο του συνολικά. Δεν εξηγείται διαφορετικά ο χρόνος που έδωσε στον ανέτοιμο Καρ σε αυτό το παιχνίδι όπως εξελίχθηκε όταν θα μπορούσες να μοιράσεις τον χρόνο του σε 3 ετοιμοπόλεμους παίκτες όπως ήταν οι Μποχωρίδης, Τολιόπουλος και Κατσίβελης. Ιδιαίτερα στο κομμάτι της οργάνωσης του παιχνιδιού ίσως ο κόουτς να πρέπει να εμπιστευτεί περισσότερο τον Κατσίβελη από ότι τους Καρ και Τολιόπουλο που σήμερα δεν απέφυγαν τα λάθη. Κατά τα άλλα ο Σλαφτσάκης δικαιώνει τον Καστρίτη παρόλο που η επιλογή του κόουτς να μην ρίξει περισσότερο στην μάχη τον Σανόγκο φάνηκε περίεργη.  Ωστόσο το γεγονός ότι οι παίκτες μας από το ξεκίνημα της αγωνιστικής σεζόν φαίνεται να ασπάζονται τη φιλοσοφία του Καστρίτη είναι κάτι που μας κάνει να αισιοδοξούμε.

ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΑΛΛΑ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Σε ένα ακόμη πολύ απαιτητικό παιχνίδι ο ΑΡΗΣ δεν τα κατάφερε αν και κοίταξε στα μάτια τον αντίπαλο του. Ο Ολυμπιακός είχε τις λύσεις όταν ζορίστηκε σε αντίθεση με την ομάδα μας που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την αντεπίθεση της. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ φρόντισε όπως και κόντρα στους Ισπανούς να δείξει τα δόντια του… και να αφήσει υποσχέσεις για τη συνέχεια. Και αν έχει αυτό τον κόσμο τόσο δυναμικά στο πλευρό του, δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο!

ΥΓ. FULL GLORY JACKET όπως πολύ ωραία το έγραψε  η ΚΑΕ  

Με ήττα ξεκίνησε το ευρωπαϊκό ταξίδι του ο ΑΡΗΣ μας, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό αλλά και απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα που το επιβεβαίωσε και μέσα στο γήπεδο. Η Γκραν Κανάρια όσο κυλούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις της αναμέτρησης σε αντίθεση με εμάς που στο τέλος ξεμείναμε από δυνάμεις και λύσεις.  Πανελλήνια συγκίνηση για την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη με τη χρυσή ιστορία που έγραψε και τη νοοτροπία νικητή που τον χαρακτήριζε να είναι η παρακαταθήκη του για όλους εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές.

ΜΕ ΩΘΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ

Με τους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη να παίρνουν δύναμη από την εκστασιασμένη κερκίδα ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε ιδανικά δείχνοντας να αδιαφορεί για τη δυναμική του αντιπάλου παίρνοντας προβάδισμα +9 πόντων. Τα τρίποντα των Ισπανών ήταν το πρώτο μήνυμα αλλά και πάλι ο ΑΡΗΣ πατούσε γερά και στις 2 πλευρές του γηπέδου.  Ο Γκάλινατ με το καλημέρα επιβεβαίωσε τον ηγετικό του ρόλο στο σκοράρισμα πετυχαίνοντας 13 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά στην 1^η περίοδο.

ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δεν έχει να κάνει με κραυγαλέα λάθη ή με κάποιες καθοριστικές φάσεις που οι διαιτητές οργίασαν εις βάρος μας αλλά η διαφορετική «ευαισθησία» που έδειχναν στις άμυνες έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο οι επαφές στην άμυνα μας χρεωνόταν φάουλ με αποτέλεσμα πέρα από τις βολές να έχουν φορτωθεί από νωρίς με 2-3 φάουλ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Καρ που αγωνίσθηκε μετά βίας 11’ σπασμένο σε κομμάτια… προσπαθώντας να μην κάνει άλλο φάουλ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΓΚΡΑΝ ΚΑΝΑΡΙΑ

Μέχρι και τη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου ο ΑΡΗΣ όχι απλά ήταν ανταγωνιστικός αλλά διεκδικούσε στα ίσια τη νίκη. Μέχρι εκεί όμως μιας και στη συνέχεια η κούραση έκανε την εμφάνιση της, οι παίκτες μας έχασαν τη συγκέντρωση τους και ο Καστρίτης από τον πάγκο όσο και αν το προσπάθησε δεν μπόρεσε να βρει λύσεις. Κάτι που το εκμεταλλεύτηκαν οι Ισπανοί και μετέτρεψαν ένα αγχωτικό όπως εξελισσόταν παιχνίδι σε μια εύκολη για αυτούς νίκη. Η υπεροχή τους στα ριμπάουντ και το εντυπωσιακό ποσοστό στο τρίποντο που άγγιξε σχεδόν το 50% έκαναν τη διαφορά.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ανάμεικτα συναισθήματα μας άφησε η ομάδα σήμερα με την εικόνα της. Μια ομάδα για φίλημα στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά και σε άλλα διαστήματα του αγώνα που σε κάνει να αισιοδοξείς για τη συνέχεια .  Και μια ομάδα με κάμποσους παίκτες ακόμη να ψάχνουν στα χαμένα τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Στο ξεκίνημα είμαστε οπότε λογικό είναι για τους παίκτες να ψάχνονται ακόμη όπως λογικό είναι και ο Καστρίτης να πειραματίζεται ακόμη σε αρκετά βασικά στοιχεία της ομάδας. Δοκίμασε πράγματα σήμερα αλλά στο τέταρτο δεκάλεπτο και αυτός έκανε τα λαθάκια του «χαλώντας» την πεντάδα που ανέτρεψε την εις βάρος μας διαφοράς και αφήνοντας τον Τολιόπουλο στο πάγκο στο σημείο που έδειχνε να έχει βρει το χέρι του. Με εξαίρεση πάντως τον Καρ που εγκλωβίστηκε με τα γρήγορα φάουλ και τον Μπλούμπεργκ που ήταν «αόρατος» στα λεπτά που αγωνίσθηκε η ομάδα έδειξε να έχει καλά στοιχεία και παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ.  Πολύ νωρίς για οποιαδήποτε κρίση αλλά τόσο το σημερινό παιχνίδι όσο και αυτό με τον Ολυμπιακό δεν γίνεται να αποτελέσουν κριτήριο της φετινής προσπάθειας.

ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Το ήθελε, το πάλεψε αλλά στην 4^η περίοδο όπως φάνηκε η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι. Παρόλα αυτά ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών του Γ.Κάστριτη και ανανέωσε το ραντεβού του για ένα ακόμη δυσκολότερο παιχνίδι την ερχόμενη Κυριακή απέναντι στον Ολυμπιακό.

Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα επιτεύγματα και το μεγαλείο του Γιάννη Ιωαννίδη. Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνει… ευλογημένοι όσοι τον απολαύσαμε στις χρυσές στιγμές του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Ολοκληρώθηκε μια ακόμη χρονιά για τον μπασκετικό ΑΡΗ με την ομάδα μας να γνωρίζει την αναμενόμενη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό σε ένα αδιάφορο όπως εξελίχθηκε παιχνίδι. Ακόμη και έτσι ο κόσμος που βρέθηκε στο Παλέ δημιούργησε μια ζεστή ατμόσφαιρα και στο τέλος του αγώνα χειροκρότησε τον Γ.Καστρίτη, τους συνεργάτες και τους παίκτες  του για την όλη προσπάθεια κατά την φετινή σεζόν.

ΗΘΕΛΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ

Διαδικαστικό χαρακτήρα είχε από την αρχή μέχρι το τέλος η αναμέτρηση με τους παίκτες μας να μην μπορούν να καλύψουν ούτε σήμερα τις χτυπητές αδυναμίες τους κοντά στο καλάθι. Ενώ η χαρακτηριστική αστοχία μας στα μακρινά σουτ δεν μας επέτρεψε έστω και ανά διαστήματα όπως είχε στο ΣΕΦ να είμαστε ανταγωνιστικοί.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, Η ΠΙΚΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Δεν αμφιβάλει κανείς ότι η ομάδα σήμερα ήθελε να προσφέρει κάτι καλύτερο στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο αλλά όπως φάνηκε δεν μπορούσε… Ωστόσο ο κόσμος δεν πτοήθηκε από τη ροή του αγώνα, είχε παλμό και πρόσφερε στο φινάλε το ζεστό χειροκρότημα στην ομάδα. Κρατάμε τις ωραίες μπασκετικές στιγμές που ζήσαμε φέτος με αυτή την ομάδα, αφήνουμε στην άκρη την απογοητευτική τελική κατάταξη και το πρόωρο φινάλε στην σεζόν.

Σε ξέφρενο πάρτι από το πρώτο τζάμπολ μέχρι και αρκετή ώρα μετά τη λήξη της αναμέτρησης εξελίχθηκε το παιχνίδι με τον Ιωνικό όπου ο ΑΡΗΣ μας κυριάρχησε με το ευρύ 103-64! Οι παίκτες στο παρκέ χόρευαν, ο κόσμος στην κερκίδα παραληρούσε και κάπως έτσι με μπόλικο πάθος, αγάπη, αφοσίωση, υπερηφάνεια αλλά και αυθορμητισμό ομάδα και κόσμος γιόρτασαν τα 109 χρόνια ζωής της μεγαλύτερης ομάδας στον πλανήτη!

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ

Ο Ιωνικός είχε εξαρχής τα θέματα του με την απουσία των Μαυροκεφαλίδη και Μάντζαρη την ίδια στιγμή που οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη έψαχναν την ευκαιρία για να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους. Κάτι άλλωστε που φάνηκε από την αντίδραση του Τολιόπουλου στο πρώτο εύστοχο τρίποντο του μετά από σωρεία αποτυχημένων σουτ στις τελευταίες αναμετρήσεις. Ο ΑΡΗΣ μέσα από την καλή του άμυνα βρήκε τη διάθεση και το κίνητρο που ήθελε επιστρέφοντας στις καλές εμφανίσεις. Ο κόουτς βρήκε την ευκαιρία να μοιράσει τον χρόνο σε όλους τους παίκτες και να δώσει και την ευκαιρία στους μέχρι προσφάτως τραυματίες Χάγκινς, Σανόγκο και Καββαδά να πάρουν χρόνο συμμετοχής χωρίς να υπάρχει πίεση. Όλοι όσοι αγωνίσθηκαν έδειξαν διάθεση και έπαιξαν σε υψηλή ένταση βοηθώντας ο καθένας με τον τρόπο του ώστε να έρθει αυτή η εμφατική νίκη. Ο Ιωνικός δεν μπόρεσε να ακολουθήσει σε κανένα σημείο του αγώνα τον ρυθμό μας και εμείς έχοντας σωστή αγωνιστική νοοτροπία δεν τους χαριστήκαμε και τα κεράσαμε για τα γενέθλια μας 39 πόντους στο κεφάλι!

ΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΕΞΑΔΑΣ

Μετά τις 3 συνεχόμενες ήττες ήρθε η στιγμή για το  ξέσπασμα που προσδοκούσαμε σε αυτές τις τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.  Θύμα αυτού του ξεσπάσματος ο ταλαίπωρος Ιωνικός όπου σαν σάκος μποξ είδε τον ΑΡΗ να τον τρέχει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα και η διαφορά να καταλήγει στους 39 πόντους! Σημαντική νίκη ψυχολογίας στην ύστατη προσπάθεια για πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα.  Ξέφρενο πάρτι στο Παλέ που συνεχίστηκε και μετά τη λήξη του αγώνα, με τα συνθήματα για τα 109 χρόνια ζωής της καψούρας μας και το pyro show να είναι η ξεχωριστή πινελιά μιας σπουδαίας ημέρας για κάθε Αρειανό!