Με μπροστάρη τον απίστευτο Χάνλαν και μια επική αντεπίθεση διαρκείας σε όλο το Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ επέστρεψε από το -19 και ταπείνωσε τον Παναθηναϊκό! Αστείρευτη ενέργεια από όλη την ομάδα που κατάφερε να καλύψει με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες της και να φθάσει σε μια πολύτιμη νίκη! «Ζεστάθηκε» το Παλέ μετά από 19 μήνες με τον κόσμο που βρέθηκε σήμερα να γίνεται μια γροθιά με την ομάδα και στο τέλος όλοι μαζί να πανηγυρίζουν την σπουδαία νίκη!

ΜΠΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΕΠΕΣΕ ΣΕ «ΓΚΡΙ» ΜΠΛΟΚΟ

Ορεξάτος όπως τον περιμέναμε μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι δείχνοντας ότι θα παλέψει με όλες  τις δυνάμεις του. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να ήταν άστοχος αλλά είχε στο πλευρό του τους 3 διαιτητές που με πολλά φάλτσα σφυρίγματα και βολές του έδωσαν την ευκαιρία να βρει το ρυθμό του. Ένας ρυθμός που μεταφράστηκε σε μια βροχή τριπόντων στο δεύτερο δεκάλεπτο που έδωσε προβάδισμα ασφαλείας στους αντιπάλους μας.

ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Με το -19 να αναγράφεται στον πίνακα  του σκορ η λογική έλεγε ότι η ομάδα θα γινόταν σάκος του μποξ στο Β ημίχρονο. Έλα όμως που ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του είχαν άλλη άποψη. Με τον Χάνλααν εκστασιασμένο να κάνει σμπαράλια την άμυνα του Παναθηναϊκό και όλους τους υπόλοιπους να ματώνουν σε κάθε φάση η διαφορά εξαφανίσθηκε και ο ΑΡΗΣ μπήκε ξανά στην διεκδίκηση της νίκης!

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Η μαχητικότητα και το πείσμα των παικτών μας αφύπνισε τον κόσμο, η ατμόσφαιρα έγινε εκρηκτική και η ευκαιρία για μια σπουδαία νίκη άρχισε να αχνοφαίνεται.  Μέχρι και οι διαιτητές έδειχναν να τα έχουν χαμένα με τα σφαλτσφυρίγματα στο 4^ο κρίσιμο δεκάλεπτο να περιορίζονται.  Ο Χάνλαν συνέχισε το show του, ο Κάουαν παρά την πίεση έδειχνε ψύχραιμος, ο Νετζήπογλου είχε θάρρος και «θράσος» σε όλο το παιχνίδι, ο Τζούστον και ο Κώττας  έδωσαν πολύτιμες λύσεις κοντά στο καλάθι και όλη έβγαλε μια απίστευτη δίψα για τη νίκη!

ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Δεν θα βιαστούμε να του στήσουμε άγαλμα του Καστρίτη όπως συνηθίζεται με μεγάλη ευκολία στον μπασκετικό ΑΡΗ μετά από μια επιτυχία αλλά όταν πάρθηκε η καθοριστική απόφαση της λύσης της συνεργασίας με τον Καμπερίδη δίνοντας του το χρίσμα του προπονητή μια τέτοια μπασκετική λογική περιμέναμε να δούμε. Παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους που θα αγωνίζονται ακόμη και 38’ στο παιχνίδι αν πρέπει για να κερδίσει η ομάδα και όχι ένα ανούσιο ροτέισον και χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που ακόμη και στην καλή τους μέρα δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά.  Καλά το ξεκίνησε, μακάρι να το συνεχίσει έτσι. Για τον άλλον πάγκο τα έχουμε γράψει εδώ και χρόνια όταν όλη η χρονιά βαφτιζόταν πετυχημένη για ένα διπλό στο κρατικό...  

ΝΙΚΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

14 χρόνια είχε να κερδίσει ο ΑΡΗΣ τον Παναθηναϊκό σε παιχνίδι με βαθμολογική σημασία, χωρίς ρεβάνς και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Αυτά τα παιδιά σήμερα παρέταξαν απέναντι στους πολυδιαφημισμένους ψευτοπρωταθλήτες τον τσαμπουκά και το πείσμα που θέλουμε να βλέπουμε πάντα από όποιον φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ μας! Μαγική ανατροπή και νίκη στα όρια του οργασμού! Συνεχίστε έτσι και το Παλέ δεν θα μας χωράει!

ΥΓ1. 14 χρόνια και ένας Πρίφτης στον πάγκο του Παναθηναϊκού χρειαζόταν για να κερδίσουμε.

ΥΓ2. Κάποιος κακοπροαίρετος φίλος του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να πει ότι ξεχάστηκε ο Νέντοβιτς, ο Παπαγιάννης και ο Όκαρο από τον κόουτς οφ δε γίαρ.

ΥΓ3. Οι ιστορικοί του μέλλοντος όταν θα ξεψαχνίζουν τις βραβεύσεις του μπασκετικού ΑΡΗ σίγουρα θα προβληματιστούν με κάποια ονόματα.

ΥΓ4. Χρυσός άνθρωπος ο Δ.Πρίφτης δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε αλλά καθαρά μπασκετικά έχει ακόμη πολύ δρόμο για να δικαιολογήσει το «εγκώμια» των φίλων του.

Νέο πρωτάθλημα, νέα αρχή  για τον μπασκετικό ΑΡΗ σε μια ακόμη δύσκολη χρονιά όπως αναμένεται να είναι. Με τα «βαρίδια» των προηγούμενων ετών να  παραμένουν ο μπασκετικός ΑΡΗΣ ξεκινάει φέτος την προσπάθεια του από μια διαφορετική αφετηρία που σε σχέση με το παρελθόν φαντάζει καλύτερη. Με δεδομένες τις αρνητικές συνθήκες στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας της ομάδος εντός και εκτός παρκέ. Η άρση του μπαν και η συμμετοχή στο ροτέισον νέων Ελλήνων παικτών είναι το σημείο αναφοράς της νέας προσπάθειας και όλοι ευελπιστούμε στο τέλος της χρονιάς το πρόσημο να είναι θετικό.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Έχοντας ένα εκ των χαμηλότερων μπάτζετ της Basket League και με την απουσία της εμπειρίας να χαρακτηρίζει το φετινό ρόστερ οι στόχοι θέλοντας και μη είναι περιορισμένοι. Το ζητούμενο σε πρώτη φάση δεν είναι άλλο από το να δούμε στα παρκέ έναν ΑΡΗ ανταγωνιστικό. Έναν ΑΡΗ που θα παλεύει σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη και θα είναι θελκτικός για τον κόσμο που συνεχίζει να τον ακολουθεί και φυσικά θα μείνει μακριά από τις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας.  Ακόμη και αυτός ο ελάχιστος στόχος φαντάζει δύσκολος αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής δείχνουν ότι μπορεί να το πετύχει.

ΡΟΣΤΕΡ ΜΕ ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Στους 6 ξένους του θα βασιστεί κατά κύριο λόγο ο ΑΡΗΣ μας και αυτό με μια πρώτη ματιά είναι μια ωμή και ρεαλιστική προσέγγιση της χρονιάς. Με «φυσιολογικούς» Αμερικάνους παίκτες  γεμάτο ενέργεια,  αθλητικότητα και δίψα για διάκριση ακόμη και αν αυτή η διάκριση περιορίζεται σε ένα υψηλότερο επαγγελματικό συμβόλαιο θεωρητικά το στήσιμο της ομάδος δείχνει πιο λογικό. Απαλλαγμένος από λογικές «βετεράνων αθλητών», «αιώνιων ταλέντων» και «δικών μας καλών παιδιών» που πρέπει πάση θυσία να στηριχθούν ο ΑΡΗΣ θα επιχειρήσει να κάνει αυτό που κάνει η πλειοψηφία των ομάδων του πρωταθλήματος και σε μεγάλο βαθμό φαίνεται να αποδίδει. Γρήγορος ρυθμός, μάχη για κάθε μπάλα, αρκετά μακρινά σουτ και 2 γκαρντ στην περιφέρεια που έχουν τον τρόπο να βάζουν την μπάλα στο καλάθι. Η απόκτηση του Φίνκε ακόμη και με την ταμπέλα του προσωρινού δείχνει ότι η ομάδα θα στηριχθεί τουλάχιστον για αρχή σε ευέλικτα σχήματα και στα μακρινά σουτ. Στον αγώνα με τη Λάρισα φάνηκε ότι ο Κώττας δεν μπορεί… κάτι που το αναμέναμε όλοι. Οπότε καλύτερα χαμηλά σχήματα που θα προβληματίσουν ως ένα σημείο τον αντίπαλο, παρά ορθολογικά σχήματα που δεν σου βγαίνουν πάνω στο παρκέ.

ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ

Πάει καιρός από τότε που υπήρχε η λαϊκή απαίτηση το Παλέ να είναι απόρθητο φρούριο ανεξαρτήτως αντιπάλου και πλέον τα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό αντιμετωπίζονται ως «δυνατά φιλικά». Δύσκολα το σημερινό απέναντι στον Παναθηναϊκό να αποτελέσει εξαίρεση του θλιβερού κανόνα. Ωστόσο το να παλέψεις και να διεκδικήσεις τη νίκη με όλες τις δυνάμεις σου όσο αντέχεις ή όσο σου επιτρέψει ο αντίπαλος επιβάλλεται. Ναι η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη αλλά και αυτός ο Παναθηναϊκός δεν θυμίζει σε τίποτα την πανίσχυρη ομάδα με το πλούσιο ρόστερ παλαιότερων ετών. Και όταν όλοι σε θεωρούν χαμένο άγχος δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως σου δίνεται η ευκαιρία χωρίς πίεση και άγχος να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Κατευθείαν στα βαθειά καλείται να κολυμπήσει ο νέος «χωρίς μπαν» ΑΡΗΣ του Γιάννη Καστρίτη όπου σήμερα το βράδυ θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.  Δύσκολη αποστολή αλλά όχι αδύνατη απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Και αν η νίκη φαντάζει μακριά, περιμένουμε να δούμε έναν ΑΡΗ που θα την διεκδικήσει με όλο του το είναι μπροστά στον κόσμο του που φέτος θα είναι και πάλι στο πλευρό του. Καλή αρχή ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Από το 2006 περίπου ξεκίνησαν οι εκάστοτε «σοφοί» συστηματικά να ρίχνουν τον πήχη των προσδοκιών ξορκίζοντας με κάθε ευκαιρία το φαντασματάκι της Αυτοκρατορίας που πλανάται στο θρυλικό Παλέ. Από τα ταβάνια των «πετυχημένων» χρονιών φθάσαμε μια ανάσα από τον πάτο του βαρελιού και την αποθέωση της μετριότητας συνεχίζοντας ακριβώς το ίδιο τροπάριο…

Τίτλοι τέλους μπήκαν στο Περιστέρι με μια ακόμη «εντός προγράμματος» ήττα σε αυτή τη μίζερη χρονιά. Οι εναπομείναντες παίκτες πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους έστω για μια νίκη τιμής που θα οδηγούσε τα πλέιοφς ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα υπερίσχυσε και η διαφορά δυναμικότητας και η έλλειψη ουσιαστικού κίνητρου επικράτησε.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ

Το Περιστέρι αν και αυτό έχει τα μαύρα χάλια του λόγω σωρείας λανθασμένων διοικητικών και προπονητικών επιλογών σίγουρα είναι ένα δύο επίπεδα πιο πάνω από αυτόν τον ΑΡΗ και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα μέσα στο γήπεδο. Όσο φιλότιμα και αν πάλεψαν οι παίκτες μας, με το που βρήκαν τα μακρινά σουτ οι αντίπαλοι μας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε. Το μόνο ενδιαφέρον που υπήρχε για τους τηλεθεατές ήταν η απόδοση του Νετζήπογλου. Μπορεί ο νεαρός αθλητής να μην ήταν το ίδιο εντυπωσιακός όπως κόντρα στον Ιωνικό, ωστόσο έπεισε και πάλι ότι έχει όλα τα προσόντα και κυρίως την ψυχοσύνθεση που απαιτείται για να εξελιχθεί. Μετά και την «φθηνή» αποχώρηση του Κουζέλογλου, ο Όμηρος Νετζήπογλου είναι το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή τη χρονιά.

Ο ΠΙΚΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ

Όσες δικαιολογίες και αν υπάρχουν για το φετινό χάλι δεν παύει αυτό που είδαμε πάνω στο παρκέ να αποτελεί αποτέλεσμα επιλογών. Περιορισμένων εξαρχής επιλογών αλλά επιλογών. Το μπάτζετ μοιράστηκε όπως μοιράστηκε αλλά η εικόνα πάνω στο παρκέ δεν δικαίωσε κανένα. Ναι μεν αν αναλογιστούμε την δυσκολία της συμμετοχής στο πρωτάθλημα μπορούμε να πούμε ότι η διοίκηση έκανε αυτό που έπρεπε αλλά σε ότι έχει να κάνει με το καθαρά αγωνιστικό, το ρόστερ που μαζεύτηκε και τη διαχείριση του η μόνη λέξη που ταιριάζει είναι η ΑΠΟΤΥΧΙΑ… ευχή όλων αυτή η αποτυχία να μην ξεχαστεί και θαφτεί κάτω από ένα βουνό δικαιολογιών και να αποτελέσει μάθημα για τη δύσκολη συνέχεια…

ΥΓ. Και όπως συμβαίνει κάθε φορά που ο ΑΡΗΣ αποτυγχάνει οι πρωταγωνιστές αλληλοσυγχαίρονται αναμένοντας την αποθέωση από τα παπαγαλάκια.

ΥΓ2. Όταν την τελευταία 5ετία που έχεις μείνει εκτός 8άδας τέσσερις φορές θεωρείς επιτυχία και επίτευγμα σου το ότι βοήθησες 1-2 προπονητές και 2-3 παίκτες να φτιάξουν το βιογραφικό και την καριέρα τους στην πλάτη σου, τότε απλά επιβεβαιώνεις ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ δεν είναι το οικονομικό…

Προτελευταία αγωνιστική και μαθηματικά τίποτα δεν έχει κριθεί για τον χιλιοταλαιπωρημένο ΑΡΗ που καλείται να κερδίσει για να «κατακτήσει» κάτι το αυτονόητο. Αυτή είναι η κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια όλοι μας, αυτή είναι η κατάσταση στην οποία έστω και την ύστατη στιγμή ο Καμπερίδης και οι παίκτες του να ανταποκριθούν.

Με τον Λίτλ τελικά να επανέρχεται κανονικά στις προπονήσεις, η ομάδα μας θα κατέβει σχεδόν πλήρης απέναντι στον Ιωνικό. Οι αντίπαλοι μας σχεδόν αδιάφοροι και με μόλις 4 ξένους στην σύνθεση τους υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μας ανησυχούσαν αλλά με τον φετινό ΑΡΗ τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Αν στην τραγική αγωνιστική εικόνα της ομάδος προσθέσεις και τον παράγοντα διαιτησία που τις τελευταίες αγωνιστικές οργιάζει όποτε μας βλέπει τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι «σίγουρη νίκη» για αυτόν τον ΑΡΗ δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχουν και δικαιολογίες για την διοίκηση, τον Καμπερίδη και τους παίκτες για το σημείο που έχουν φθάσει την ομάδα.

ΥΓ. Μετά την «διαφήμιση» της νέας εποχής του ΑΡΗ την επόμενη σεζόν(που κατά διαβολική σύμπτωση συμπίπτει με την εισροή χρημάτων από το στοίχημα) με φίλους της ομάδος έτοιμους να αγκαλιάσουν την ομάδα και να την στηρίξουν οικονομικά άρχισαν να αναφέρονται και τα «ψιλά γράμματα» για να μην ονειροβατεί ο κόσμος.

Ούτε στη Ρόδο κατάφερε να σπάσει το αρνητικό του σερί ο ΑΡΗΣ μας που γνώρισε ακόμη μια ήττα. Τα πολλά λάθη και η κακή άμυνα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά μας σήμερα, ωστόσο η προσπάθεια των παικτών μας φρεναρίστηκε με αηδιαστικό τρόπο από τους 3 διαιτητές της αναμέτρησης.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Με εξαίρεση τον Ντεκόζι και κατά διαστήματα τον Τσάλμερς δεν μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη στη νίκη. Έχοντας τον Μιλόσεβιτς σε σπουδαία ημέρα και βρίσκοντας επιθετικές λύσεις από Τσάλμερς και Φλιώνη πάλεψε για τη νίκη αλλά ο κακός του εαυτός υπερίσχυσε. Η τραγική άμυνα που επέτρεψε στον Κολοσσό να τελειώσει με ποσοστό ευστοχίας μεγαλύτερο από 70% στα δίποντα αλλά και η σωρεία φθηνών λαθών ήταν η αχίλλειος πτέρνα μας. Σε συνδυασμό με το κοουτσάρισμα του Καμπερίδη που θύμιζε προπονητή σχολικής ομάδος σε φιλική αναμέτρηση δεν είχαμε καμία τύχη σήμερα με τις ιδιαίτερες συνθήκες του αγώνα. Στα θετικά το ντεμπούτο του Νετζίπογλου ωστόσο αν η προοπτική και αυτού του αθλητή αφεθεί στις διαθέσεις του κάθε περαστικού από τον πάγκο δύσκολα να ξεφύγει από την πορεία της μετριότητας.

ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Και αν κόντρα στον Προμηθέα λόγω της μεγάλης διαφοράς δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες πέρασε στα ψιλά γράμματα η σφαγή από τους διαιτητές σήμερα τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ξεκάθαρα οι διαιτητές από το πρώτο τζάμπολ σφύριξαν με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τις 2 ομάδες. Μάλιστα ο ζήλος τους για να στηρίξουν τον Κολοσσό ή αν προτιμάτε για να βυθίσουν και άλλο την ομάδα μας τους ανάγκασε πολλές φορές να σφυρίξουν εξόφθαλμα ανάποδα. Οι 20 βολές στο ημίχρονο για τον Κολοσσό, τα 11 εις βάρος μας επιθετικά φάουλ και οι τεχνικές ποινές για το τίποτα ήταν μερικά από τα κατορθώματα των «γκρι». Το ότι με το που ξέφευγε στο σκορ ο Κολοσσός προσπαθούσαν να χρυσώσουν ελαφρώς το χάπι ήταν απλά μια ακόμη απόδειξη της ανικανότητας και του κόμπλεξ τους.

2 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ

Ούτε σήμερα κατάφερε να γράψει ο ΑΡΗΣ μας τον καθησυχαστικό επίλογο της μίζερης χρόνιας. Όσο και αν ήθελε η ομάδα τελικά λύγισε από τον κακό της εαυτό και τα σφυρίγματα των διαιτητών.  Ο εφησυχασμός στην ομάδα σε συνδυασμό με το συνεχόμενο κυνήγι από τη διαιτησία έχουν δημιουργήσει ένα επικίνδυνο μείγμα. Ας ευχηθούμε η φετινή ταλαίπωρη χρονιά να μην κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις στο φινάλε…

ΥΓ. Ελπίζω οι «σοφοί» στην ΚΑΕ και το «καλό παιδί» στον πάγκο της ομάδος να μην έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες στην χασούρα των άλλων και να βλέπουν το παιχνίδι με τον Ιωνικό ως πραγματικό τελικό.

Την ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στην Πάτρα από τον Προμηθέα, με την διαφορά των 21 πόντων να μην αντικατοπτρίζει ούτε στο ελάχιστον την προσπάθεια μας σήμερα. Η εμετική διαιτησία ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο αλλά και η εμφάνιση της κούρασης στην 4^η περίοδο έκριναν την αναμέτρηση. Ξεχώρισε ο «παλαίμαχος» Ντραγκίσεβιτς που παρά τα χρονάκια του συνεχίζει να μας θυμίζει τι εστί μπάσκετ.

ΗΘΕΛΕ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Όπως θέλει μπορεί να το δει κανείς… είτε ο Προμηθέας χτυπημένος από την πανδημία σε κακή ημέρα, είτε ο ΑΡΗΣ με την εξαιρετική του άμυνα και τις λύσεις στην επίθεση η εικόνα έδειχνε μια ομάδα αποφασισμένη να διαψεύσει τα προγνωστικά. Ντεκόζι και Ντραγκίσεβιτς έσερναν τον χορό και ο ΑΡΗΣ από νωρίς έπειθε ότι δεν είχε έρθει για αγγαρεία. Σε όλη αυτή όμως την προσπάθεια του Ά ημιχρόνου είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια αηδιαστική διαιτησία όπου κάθε επαφή  των παικτών μας χρεωνόταν με φάουλ την στιγμή που του Προμηθέα μπορούσαν να πιέσουν όσο ήθελαν ανενόχλητοι. Τα πολλά φάουλ και οι 20 βολές των πατρινών στο ημίχρονο μάλλον ήταν το παιχνιδιάρικο κλείσιμο του ματιού των 3 διαιτητών προς τον πρόεδρο του Προμηθέα που παρουσιάζεται ως η «κεφαλή της αλλαγής» στην επόμενη ημέρα του δύσμοιρου Ελληνικού μπάσκετ.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΗΡΘΕ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

Και όταν ο φετινός ΑΡΗΣ που δεν βλέπεται απέναντι στον Προμηθέα έχει και τη διαιτησία κόντρα τότε λογικό είναι η επαφή με το σκορ να αποτελεί απλά θέμα χρόνου για να χαθεί.  Τα φάουλ με τα μάτια, τα συνεχόμενα επιθετικά, τα αυστηρά βήματα έδωσαν τη θέση τους στην χαλαρή άμυνα και τις κακές επιθετικές επιλογές με αποτέλεσμα η 4^η περίοδο να εξελιχθεί με τον πιο δυσάρεστο τρόπο.  Μια εξέλιξη που ως συνήθως δεν βρέθηκε τρόπος να εμποδιστεί είτε με τις πρωτοβουλίες κάποιου παίκτη, είτε με τις εμπνεύσεις του κόουτς Σάββα στον πάγκο.

ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Από δύσκολο ως χαμένο παιχνίδι εξαρχής ήταν το σημερινό αλλά οι διαιτητές δεν μας άφησαν να δούμε πως θα μπορούσε να εξελιχθεί υπό φυσιολογικές συνθήκες.  Όσο για την ομάδα μας, με το πρόσωπο που έδειξε σήμερα σίγουρα θα μπορούσε να είχε κερδίσει εύκολα ένα από τα 2 τελευταία παιχνίδια στο Παλέ. Μακάρι στη Ρόδο να δούμε ανάλογο και γιατί όχι καλύτερο πρόσωπο.  Άλλωστε το χρήμα άρχισε να ρέει στην ΚΑΕ…

ΥΓ. Με το καλό να αλλάξουν τα κόζια στην ΕΟΚ μιας και η αλλαγή είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Η αρχή σίγουρα θα πρέπει να γίνει από την διαιτησία, με τους Έλληνες διαιτητές σε κάθε παιχνίδι να παλεύουν να πείσουν και τον τελευταίο υποστηρικτή τους για το πόσο άσχετοι ή κομπλεξικοί είναι.

Την ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας από την ΑΕΚ σε ένα παιχνίδι κακοποίηση του αθλήματος. Η φιλότιμη προσπάθεια στην άμυνα έμεινε στην σκιά της ανοησίας στην επίθεση και όταν δεν μπορείς να βάλεις την μπάλα στο καλάθι τα υπόλοιπα είναι περιττά… Τι και αν η ΑΕΚ δεν βλεπόταν, ο ΑΡΗΣ ήταν χειρότερος. Χειρότεροι και από τις 2 ομάδες οι 3 διαιτητές που σφύριζαν εκατέρωθεν ότι τους κατέβαινε στο κεφάλι.

ΚΑΝΕΝΑ ΙΧΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ

Με την κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ το παιχνίδι ήταν εξαρχής στα μέτρα μας. Παρόλα αυτά όπως φάνηκε από τους παίκτες μας η συγκέντρωση και το αγωνιστικό πλάνο στο παιχνίδι μας απουσίαζε επιδεικτικά. Τα τρίποντα του Ντεκόζι στο ξεκίνημα μας έκανε για λίγο να πιστέψουμε ότι ίσως και να χαμογελάσει το χειλάκι μας αλλά η συνέχεια έσπευσε να μας διαψεύσει.

ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Μπορεί η ΑΕΚ να μας κόντραρε στα λάθη και την αστοχία αλλά ανά διαστήματα έβρισκε τον δρόμο προς το καλάθι είτε από κοντά είτε από μακρινή απόσταση. Την ίδια στιγμή τα τρίποντα απελπισίας στη λήξη του χρόνου και οι τραβηγμένες από τα μαλλιά προσωπικές ενέργειες δεν είχαν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Όπως κανένα αποτέλεσμα είχε το κοουτσάρισμα-λοταρία του Σάββα με παίκτες να μπαινοβγαίνουν στην πεντάδα χωρίς πλάνο και λογική.

ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΦΥΣΗΧΑΣΜΟ

Αν και μαθηματικά ακόμη τίποτα δεν έχει τελειώσει, ευτυχώς η παρτίδα φαίνεται να έχει κερδηθεί. Όσο λυπηρό και αν ακούγεται αυτό, αυτός ήταν ο στόχος της ομάδος μετά από τις πρώτες αγωνιστικές. Έτσι φαίνεται το νιώθουν οι παίκτες και το τεχνικό τιμ και για αυτό παρουσιάστηκαν έτσι σήμερα. Ευθύνη του προπονητή που δεν μπορεί να προετοιμάσει πνευματικά τους παίκτες του; Ή λογική συνέπεια ενός οργανισμού που κάθε χρονιά ρίχνει τον πήχη πιο χαμηλά μέχρι που έφθασε στα πατώματα; Όσο εκνευριστική και αν ήταν η διαιτησία και παρά το ότι καταφέραμε στο τέλος να μειώσουμε την διαφορά η συνολική ήταν τραγική και ο ΑΡΗΣ δεν άξιζε τη νίκη σήμερα.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΟΛΓΟΘΑ

Τελειώνει σιγά σιγά το πρωτάθλημα και μαζί και ο φετινός Γολγοθάς του μπασκετικού ΑΡΗ και του κόσμου του όπου και σήμερα εξάντλησε τα κολλύρια. Και κάπως έτσι αναμένεται και η συνέχεια στα εναπομείναντα παιχνίδια. Όταν ο στόχος είναι το ένα σκαλί πιο πάνω από τον πάτο τότε το να ζητήσεις από αυτό σύνολο να παλέψει για λόγους γοήτρου μάλλον είναι υπερβολικό. Ευτυχώς το πρωτάθλημα τελειώνει…

ΥΓ. Ευτυχώς ο βάζελος κατέβηκε στο παιχνίδι με το Μεσολόγγι

Στις λεπτομέρειες έχασε ο ΑΡΗΣ ένα φαινομενικά δικό του παιχνίδι όπως εξελίχθηκε. Οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έδειχναν στο Β ημίχρονο ότι έλεγχαν το παιχνίδι αλλά ένα «μπλάκ αουτ» στην επίθεση και μερικά μεγάλα σουτ των αντιπάλων έκριναν την αναμέτρηση. Χάθηκε μια πολύτιμη νίκη και η ευκαιρία για να αφήσει πίσω του ο ΑΡΗΣ αυτή την μίζερη χρονιά.

ΜΠΗΚΕ ΧΑΛΑΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Το ξεκίνημα σε κάθε αναμέτρηση είναι πολύ σημαντικό μιας και επηρεάζει την ψυχολογία των παικτών σχεδόν σε όλη την αναμέτρηση. Ο ΑΡΗΣ δεν ήταν συγκεντρωμένος στην άμυνα και στο πρώτο δεκάλεπτο έκανε ένα μίνι πάρτι παίρνοντας από νωρίς κεφάλι στο σκορ. Ωστόσο προς το τέλος της 1^ης περιόδου φάνηκε ότι η ομάδα άρχιζε να καταλαβαίνει το τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο.

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΒΡΗΚΕ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Εξαρχής η περιφερειακή άμυνα ήταν ο στόχος του ΑΡΗ και όταν το θυμήθηκε η εικόνα του αγώνα άλλαξε και ο ΑΡΗΣ μπήκε στη θέση του οδηγού. Αφού περιορίστηκαν τα ατού του συμπολίτη στην επίθεση έστω και με μπόλικη ταλαιπωρία έβρισκε λύσεις με το +11 της 3^ης περιόδου να αποτυπώνει ξεκάθαρα το προβάδισμα της ομάδος μας.

ΜΠΛΟΚΑΡΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ – ΤΟΝ «ΜΠΛΟΚΑΡΑΝ» ΑΜΥΝΤΙΚΑ

Και ενώ όλα έδειχναν να κυλάνε αρμονικά στην 4^η περίοδο ξεπρόβαλλε για πολλοστή φορά η τρανταχτή αδυναμία του φετινού ΑΡΗ. Την στιγμή που ο μπάογκ διέθετε 4 παίκτες που ήθελαν την μπάλα στα χέρια τους για να πετύχουν κρίσιμους πόντους ο ΑΡΗΣ μας κινούταν στα χαμένα με ούτε έναν παίκτη να «νιώθει» ότι μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Στα μεγάλα σουτ των Τέρνερ και Κάρτερ η ομάδα μας δεν είχε καμία απάντηση και το πλήρωσε.

ΟΜΑΔΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις με την κριτική της ομάδος σήμερα. Από τις παράλογες επιλογές των παικτών μας ακόμη και στους αιφνιδιασμούς; Από την έλλειψη επιθετικού πλάνου; Από το πώς ξεχάστηκε χωρίς λόγο ο Ντεκόζι στον πάγκο; Από την έλλειψη «ηγέτη» πάνω στο παρκέ; Από την έλλειψη «νεύρου» στον πάγκο; Χάθηκε η ευκαιρία να ξεμπερδέψουμε οριστικά από τις χαμηλές θέσεις αλλά και να πάρουμε μια νίκη γοήτρου. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Έστω και με μπόλικη ταλαιπωρία η χρονιά θα σωθεί. Άραγε το πλάνο για την επόμενη ημέρα δουλεύεται  ή απλά μας δουλεύετε;

Την ευκαιρία για μια καθοριστική «διπλή» νίκη θα έχει ο ΑΡΗΣ μας το βράδυ του Σαββάτου στο Παλέ, όπου κερδίζοντας τον συμπολίτη πέρα από την νίκη γοήτρου θα ξεμπερδέψει οριστικά από οποιοδήποτε κίνδυνο. Σύσσωμη η ομάδα θέλει διακαώς τη νίκη γνωρίζοντας ότι πέρα από την βαθμολογική σημασία θα προσφέρει και μια ξεχωριστή χαρά στον ταλαιπωρημένο και φέτος κόσμο.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ

Με τα συχνά προβλήματα τραυματισμών που αντιμετωπίζει και φέτος ο ΑΡΗΣ οι ανάσες που πήραν οι παίκτες μας ήταν σημαντικές. Ενώ το καλό κλίμα από τις 2 συνεχόμενες νίκες διατηρήθηκε. Μια κατάσταση σαφώς καλύτερη από ότι έχουν συνηθίσει ως τώρα ο Σάββας Καμπερίδης και οι παίκτες  του. Άπαντες γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό το παιχνίδι για τον κόσμο.  Φυσικά και δεν θα υπάρχει η πίεση από τον κόσμο στην κερκίδα και αυτό για αυτόν τον ΑΡΗ ίσως να είναι και θετικό.

ΚΛΕΙΔΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΜΥΝΑ

Οι ενισχυτικές κινήσεις του συμπολίτη φαίνεται να έχουν πιάσει τόπο και πλέον στο ρόστερ του έχει 3 παίκτες που στην καλή τους ημέρα μπορεί να σε «σκοτώσουν».  Ο ΑΡΗΣ πριν 1-2 μήνες θα είχε πρόβλημα με τους συγκεκριμένους παίκτες αλλά με την εικόνα που δείξαμε στα τελευταία 2 παιχνίδια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η περιφερειακή μας άμυνα έχει βελτιωθεί αισθητά και εφόσον η ομάδα αμυντικά λειτουργήσει και πάλι το ίδιο τότε το πρόβλημα θα μεταφερθεί στον συμπολίτη που είναι αρκετά προβλέψιμος επιθετικά. Στην επίθεση από την άλλη ο ΑΡΗΣ μας έχει αποδείξει ότι έχει τους τρόπους να βρει τις λύσεις από πολλούς και διάφορους παίκτες. Αν λοιπόν υπάρξει προσήλωση στην άμυνα, η νίκη εύκολα ή δύσκολα θα έρθει.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ

Ακόμη και αν οι 2 ομάδες είναι απαξιωμένες αγωνιστικά εδώ και χρόνια διεκδικώντας τον τίτλο του μονόφθαλμου ανάμεσα στους τυφλούς δεν παύει για τον κόσμο να έχει πάντα μια ιδιαίτερη χροιά. Για τον φετινό ΑΡΗ αυτό το παιχνίδι δυστυχώς αποτελεί την μοναδική ευκαιρία πέρα από τους 2 πολύτιμους  βαθμούς να μας προσφέρει και μερικά σύντομα χαμόγελα. Για αυτό δυνατά από την αρχή και ντου για τη νίκη!

ΥΓ. Σχεδόν 30 χρόνια έχουν περάσει και ο Θ.Μητρούδης συνεχίζει να μαυρίζει τις καρδιές των Αρειανών. Δεν έφθανε που η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΑΡΗ γράφτηκε από τα χέρια του θέλησε να δώσει και συνέχεια… προφανώς για να διαλύσει και την τελευταία αμφιβολία για το τι έφταιξε τότε και αν τελικά ήταν οικονομικό το θέμα ή θέμα «γενναίων αποφάσεων».

Σημαντικά έχει αλλάξει το κλίμα στην ομάδα μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες κόντρα σε Λάρισα και Ηρακλή και τίποτα πλέον δεν θυμίζει την κατάσταση που προϋπήρχε. Ωστόσο από την στιγμή που ακόμη τίποτα δεν έχει τελειώσει και η συζήτηση της επόμενης ημέρας δεν έχει καν ξεκινήσει, όλοι θα πρέπει να  παραμένουν σε εγρήγορση και να αντιλαμβάνονται την πραγματική κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ.

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Με τον ΑΡΗ να βρίσκεται πλέον στην 7^η θέση της βαθμολογίας μαζί με 3 συγκάτοικους και ένα προβάδισμα 2 νικών από τις 2 τελευταίες θέσεις ο βασικός στόχος της «γρήγορης παραμονής» έστω με καθυστέρηση μοιάζει σε μεγάλο βαθμό να έχει επιτευχθεί. Τι και αν δεν ήταν στόχος στην αρχή της χρονιάς και ακούσαμε προβλέψεις μέχρι και για τετράδα στην πορεία κακά τα ψέματα αυτός έγινε ο φετινός στόχος του ΑΡΗ. Στόχος ντροπής σε συνέχεια της κατρακύλας εδώ και μια δεκαετίας του μπασκετικού ΑΡΗ. Η σκληρή πραγματικότητα όμως με τα μπαν, τα οικονομικά προβλήματα, τους τραυματισμούς, την έλλειψη έμπειρου προπονητή έθεσαν τον ρεαλιστικό στόχο και έστω με αγχωτικό τρόπο φαίνεται να είμαστε μια ανάσα από το να τον κατακτήσουμε. Επιτυχία για μερικούς, αυτονόητο για τους πολλούς και αυτό κάτι λέει.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ

Όσες κρίσεις και επικρίσεις και αν έχουν γίνει για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, το «πλάνο» της διοίκησης γραμμένο σε χαρτοπετσέτα, την ποιότητα του ρόστερ και την αδυναμία του Καμπερίδη να διαχειριστεί την κατάσταση, κανείς μα κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις και την προσπάθεια όλων όσων αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ. Οι προθέσεις και η προσπάθεια όμως δεν εγγυούνται την επιτυχία οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρίνει τους πάντες. Και ως προς το αποτέλεσμα μιλάμε για μια χρονιά που κυλάει άσκοπα με τον ΑΡΗ απλά να αποφεύγει το μοιραίο. Διοικητικά και οικονομικά βαδίζουμε σε ένα καλοκαίρι επανάληψη των προηγούμενων, ενώ αγωνιστικά δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα λιθαράκι-παρακαταθήκη για τη νέα σεζόν. Οπότε το να παρουσιάζονται μετά από 2 νίκες άπαντες επιτυχημένοι, κορυφαίοι, φανταστικοί και απίθανοι δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από αλάτι στις πληγές του χιλιοταλαιπωρημένου Αρειανού οπαδού. Μπράβο στον Σάββα Καμπερίδη και τους παίκτες του για την ξαφνική αγωνιστική μετάλλαξη αλλά ακόμη υπάρχει δρόμος. Ανηφορικός δρόμος μέχρι να τελειώσει το φετινό μαρτύριο και ένα  σκοτεινό τουνελ στο φινάλε του που οδηγεί στην επόμενη σεζόν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΚΕ

Με την αισιοδοξία και την ψυχολογική ανάταση σύμμαχους μας στη συνέχεια του πρωταθλήματος τα πράγματα φαίνεται να γίνονται πιο εύκολα. Ο εφησυχασμός όμως μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει είτε στις εναπομείναντες αγωνιστικές είτε στην κουβέντα για την επόμενη ημέρα του μπασκετικού ΑΡΗ. Για αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας μας από την θέση του την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα σε όλα τα επίπεδα και ας δούμε όλοι μαζί το συντομότερο δυνατό πως μπορεί ο ΑΡΗΣ να αλλάξει επιτέλους σελίδα.

ΥΓ. Τραγελαφικό… οι ίδιοι που παρακολουθώντας την ομάδα να βαδίζει προς τον γκρεμό άρχισαν να αφήνουν τις «δημόσιες σχέσεις» στην άκρη ξαφνικά μετά από 2 νίκες επιστρέψανε σε γνώριμες καταστάσεις.  Με την αποθέωση των μετρίων για τα αυτονόητα δεν πρόκειται ποτέ ο ΑΡΗΣ να πάει μπροστά.

ΥΓ2. Πραγματικά στον μπασκετικό ΑΡΗ και την «ομερτά» που υπάρχει όταν ακούς επώνυμα από Αρειανό δημοσιογράφο και μια δόση αλήθειας σου κάνει εντύπωση! Το πώς ένας 17χρονος παίκτης που δεν έχει παίξει ποτέ σε επίπεδο Α1 γίνεται σημείο αναφοράς τονίζοντας ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα την ομάδα μετά την φυγή Σούλερ είναι απορίας άξιο και ως ένα σημείο εγκληματικό… Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αυτές οι αναφορές γίνονται από τους ίδιους που βλέπανε τον ΑΡΗ στην 4αδα, αναμένανε με αγωνία το πλάνο πολυμετοχικότητας, θετικά την παρουσία Γεωργάκη και άλλων αλεξιπτωτιστών στο ρόστερ της ομάδος και δεν λέγανε κουβέντα όλη την χρονιά για την μη χρησιμοποίηση του Σιδηροηλία.  Και φυσικά πρόκειται για τους ίδιους που ενόψει του καλοκαιριού διασπείρουν τις φήμες περί λύσης στο διοικητικό και οικονομικό πρόβλημα.

ΥΓ3. Για τους επαγγελματίες Αρειανούς δημοσιογράφους που «αγωνιούν» για το καλό του μπασκετικού ΑΡΗ ανεξαρτήτως προσώπων… έχω μερικά ερωτήματα… Τι γίνεται με τα μπαν όλη αυτή τη χρονιά; Εξυπηρετούνται; Ο double double Κουζέλογλου έχει συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά; Ο Σιδηροηλίας γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό; Τι ακριβώς παίχτηκε με τον Βουλγαρόπουλο;

ΥΓ4. Σε αυτό το μίζερο πρωτάθλημα, ο απελευθερωμένος ψυχολογικά ΑΡΗΣ μπορεί να κερδίσει σχεδόν τον οποιοδήποτε. Ακόμη και τον ψηλωμένο τα τελευταία χρόνια Προμηθέα στην έδρα του.