Η νικηφόρα αρχή στο σερί που θέλει να "χτίσει" ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του έγινε την περασμένη εβδομάδα κόντρα στον Ηλυσιακό και αυτό που απομένει είναι να φανεί αν και στα επόμενα παιχνίδια ο ΑΡΗΣ μας φανεί το ίδιο συνεπής. Το παιχνίδι με τον Πανελευσινιακό είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να το πετύχει και παρά τα προβλήματα της τελευταίας στιγμής θα πρέπει να κερδίσει. . Ενώ όλα έδειχναν ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβαινε πανέτοιμος για αυτό το παιχνίδι μια φλεγμονή κράτησε τον Βεζένκοφ στη Θεσσαλονίκη. Μια απρόσμενη απουσία ενός  φορμαρισμένου παίκτη που θα πρέπει να καλυφθεί από τους συμπαίκτες του. 

Ο Πανελευσινιακός που έχει μόλις 1 λιγότερη νίκη από εμάς αποτελεί μιας από τις πιο απρόβλεπτες ομάδες της Α1. Ο Σενεγαλέζος Φαγιέ είναι το βαρύ πυροβολικό του Πανελευσινιακού και ο πρώτος που παίκτης που θα πρέπει να περιοριστεί. Ενώ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμήσουν τον έμπειρο Μ.Παπαμακάριο και τους 3 αμερικάνους του ρόστερ που στην καλή τους ημέρα μπορούν να κάνουν τη ζημιά. Το θετικό για την ομάδα είναι ότι τα match up που θα δημιουργηθούν είναι αρκετά βολικά μιας και στη θέση 4-5 που αγωνίζεται κυρίως ο Φαγιέ υπάρχουν τα ψηλά και δυνατά κορμιά των Χαρίση και Σαρικόπουλο αλλά και οι πιο γρήγοροι Ασημακόπουλος και Τσακαλέρης σε περίπτωση που ο Φαγιέ προτιμήσει να απειλήσει περιφερειακά. Πάντως αν ο Β.Αγγέλου αποφασίσει να ρισκάρει με χαμηλά σχήματα με τους Πελεκάνο ή Χαντ στη θέση 4 τότε τα πράγματα μπορεί να γίνουν αρκετά δύσκολα για την ομάδα μας και ο ύψους 2.10 Τέρνερ δύσκολα θα βρει εμπόδια στο δρόμο του, όπως και ο Φαγιέ που στα τελευταία παιχνίδια σημειώνει νταμπλ νταμπλ.  Στην επίθεση τώρα ο ΑΡΗΣ αν και δείχνει ολοένα και περισσότερη πολυφωνία αύριο θα πρέπει να δείξει και σταθερότητα. Ναι μεν ο Βεζενκοφ είναι ο τρίτος σκόρερ της ομάδος αλλά για έναν ΑΡΗ που μετά βίας ακόμη και στις νίκες αγγίζει τους 70 πόντους οι 10 με 15 πόντους που προσφέρει ο νεαρός είναι σημαντικότατοι. Ίσως αυτή να είναι η ευκαιρία για τους Χαντ και Τσακαλέρη που επανήλθαν από τους τραυματισμούς να πάρουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής και να πραγματοποιήσουν μια καλή εμφάνιση.

Ακόμη είμαστε σχετικά νωρίς στο πρωτάθλημα και με τόσο μικρές διαφορές ανάμεσα στις ομάδες από την 3η θέση και κάτω δύσκολα να μπορεί να κάνει  κάποιος πρόβλεψη για την τελική βαθμολογία. Αν όμως ο ΑΡΗΣ φέτος θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω σε σχέση με πέρσι και να αρχίζει να κοιτάει προς τα ψηλά και όχι να έχει το νου τους προς τα κάτω τότε παιχνίδια σαν και αυτό με τον Πανελευσινιακό θα πρέπει να τα κερδίζει. Επίσης με τον ημιτελικό του κυπέλλου να ακολουθεί σε μια εβδομάδα η νίκη θα αποτελέσει την καλύτερη τόνωση ηθικού των παικτών και του κόσμου που ζητάει σαν τρελός την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος.  Άιντε ρε Αρειανάρα φτιάξε μας με ένα διπλό!

Επιστροφή στις νίκες για την αγαπημένη μας ομάδα που για πρώτη φορά "κέρασε" όλους όσους βρέθηκαν σήμερα στο Παλέ με μια εύκολη επικράτηση χωρίς αγωνία και άγχος. Σε ένα παιχνίδι που δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα εκτός της νίκης ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του φάνηκαν συνεπείς και αποδίδοντας κατά διαστήματα καλό μπάσκετ έφθασαν στο τελικό 75-64 ακόμη πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό αποτέλεσμα. Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα μας ο Αθηναίου, ενώ επέστρεψε ύστερα από καιρό στις καλές εμφανίσεις ο Μ.Πελεκάνος.

Αν και σε θεωρητικό επίπεδο ο Ηλυσιακός είναι από τις πιο αδύναμες ομάδες της Α1, ο φετινός ΑΡΗΣ για την ώρα δεν εμπνέει σιγουριά για τη νίκη. Μάλιστα πολλοί είχαμε στην άκρη του μυαλού μας τον αγώνα με την Κηφισιά όπου τελικά το παιχνίδι κρίθηκε σε ένα σουτ. Για καλή μας τύχη οι παίκτες του Β.Αγγέλου είχαν κέφια και δεν άφησαν στον Ηλυσιακό να κάνει σκέψεις για νίκη. Μάλιστα αν οι παίκτες μας ήταν πιο προσεκτικοί ή λιγότερο άτυχοι στο τελείωμα των φάσεων θα μπορούσαν από το πρώτο ημίχρονο να έχουν χτίσει μια διαφορά. Τα πολλά χαμένα εύκολα σουτ κάτω από το καλάθι αλλά και τα ελεύθερα μακρινά ήταν αυτά που έδωσαν το δικαίωμα στον Ηλυσιακό να ελπίζει. Στην επανάληψη η ομάδα μας είχε καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, έβγαλε αρκετά ελεύθερα σουτ που κατέληξαν στο αντίπαλο καλάθι με αποτέλεσμα να φθάσουμε και στο +19. Η χαλάρωση στο τέλος του αγώνα είχε απλά το αποτέλεσμα να μειωθεί η διαφορά και τίποτα παραπάνω. Το σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από αυτό το παιχνίδι είναι ότι η ομάδα μας έδειξε χαρακτήρα και παρουσιάστηκε στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα σοβαρή. Οι 18 ασίστ, τα 38 ριμπάουντ και το 43% ποσοστό ευστοχίας από τα 6.75 φανερώνουν την καλή απόδοση μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα έγιναν σωστά σήμερα μιας και πάλι είδαμε κάποια ανόητα λάθη και βεβιασμένες επιθετικές επιλογές. Το καθαρό μυαλό και ο έλεγχος του ρυθμού είναι μερικά από αυτά που πρέπει να διορθωθούν ενώ ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή θα δούμε και τον Χαντ να βρίσκει λίγο τα πατήματα του και να μην σπάει τα καλάθια όπως σήμερα.

Λίγος ο κόσμος στο Παλέ σήμερα με τους περισσότερους να πηγαινοέρχονται στο κυλικείο του γηπέδου για να ενημερωθούν για τον ποδοσφαιρικό αγώνα. Έχουμε τονίσει αρκετές φορές ότι ο κόσμος του ΑΡΗ έχει ανάγκη από νίκες και στόχους και μόνο ως ευχάριστο εκλαμβάνουμε το γεγονός ότι ακούμε από τα χείλη του προπονητή μας να μιλάει για "πρέπει", για νίκες, για πίεση που πρέπει νιώθουν οι παίκτες ώστε να δώσουν περισσότερα και φυσικά για τον ημιτελικό του κυπέλλου κόντρα στον Πανιώνιο. Αν λοιπόν όσοι αποτελούν τον μπασκετικό ΑΡΗ αρχίσουν να αλλάζουν νοοτροπία και σιγά σιγά να παίρνουν και καμιά νίκη τότε σίγουρα ο κόσμος θα αγκαλιάσει την προσπάθεια. Ως τότε υπομονή και επιμονή ώστε τα πολυετές πλάνα να αποδώσουν πάνω στο παρκέ.

ΥΓ. Θα ήθελα κάποιος από τους μπασκετικούς ειδήμονες να μου αιτιολογήσει την απόφαση του καλύτερου προπονητή της Ευρώπης να μην χρησιμοποιήσει ούτε σήμερα τον Λαρετζάκη, σε ένα παιχνίδι κόντρα στον Ηλυσιακό που είχε φθάσει στο +19 όταν τον ίδιο παίκτη του έδωσε 5' με Παναθηναϊκό και το τελευταίο λεπτό στον εντός έδρας αγώνα με τον μπαογκ. Έτσι παίρνουν εμπειρίες οι νεαροί παίκτες? 

Μετά από μια εβδομάδα όπου παρέλασαν από τα ΜΜΕ μέλης της διοίκησης και του ARIS Golden Club για να εξυμνήσουν το έργο του Β.Αγγέλου, κάτι που συνηθίζεται μετά στραπάτσα σαν και αυτό με τον Ολυμπιακό ήρθε η ώρα για έναν αγώνα κόντρα σε μια ομάδα που είναι στα μέτρα του ΑΡΗ. Το ευχάριστο είναι ότι ίσως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια ακούσαμε από επίσημα χείλη τη λέξη "πρέπει" σε ότι έχει να κάνει με τη νίκη στον αγώνα με τον Ηλυσιακό. Αφού ηττηθήκαμε από όλες τις ομάδες που βρίσκονται στην πρώτη 5αδα της βαθμολογίας και λογικά θα τερματίσουν και εκεί ήρθε η σειρά των ομάδων που βρίσκονται από τη μέση της βαθμολογίας και κάτω. Αυτό σημαίνει από τη μια ότι το πρόγραμμα γίνεται σαφώς πιο βατό και ο ΑΡΗΣ μας έχει τη δυνατότητα να σκαρφαλώσει στην βαθμολογία από την άλλη σημαίνει ότι στόχος θα πρέπει να είναι η νίκη και όχι η απλή συγκομιδή εμπειριών που θα χρησιμοποιηθούν σε κάποιο πολυετές πλάνο.

Αντίπαλος μας ο Ηλυσιακός  που με 1 νίκη λιγότερη από εμάς προσπαθεί στα τελευταία παιχνίδια να κάνει την αντεπίθεση του και να αναπληρώσει το χαμένο βαθμολογικό έδαφος. Μια μετριότατη ομάδα που βασίζεται στην καλή ημέρα των  αμερικανών του και κυρίως των Ντι Τζέι Στέφενς και Κέβιν Άντερσον. Ενώ οι έμπειροι Έλληνες της ομάδος Χατζής, Καυκής και Δορκοφίκη έχουν ενεργό ρόλο στην ομάδα. Τα ως τώρα αποτελέσματα του Ηλυσιακού δείχνουν μια μέτρια ομάδα που παλεύει όλα τα παιχνίδια και αν υποτιμηθεί μπορεί να κάνει τη ζημιά. Κάτι που παραλίγο θα έκανε μέσα στην έδρα του Πανιωνίου πριν 2 αγωνιστικές. Το καλό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι ο ΑΡΗΣ μας δεν έχει την πολυτέλεια να υποτιμήσει κανέναν και από εκεί θα ξεκινήσει για να φθάσει στη νίκη. Στα παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό κατά διαστήματα η ομάδα μας έδειξε εξαιρετικά στοιχεία παρόλα αυτά ένας αγώνας μπάσκετ διαρκεί 40' και αυτό που μετράει είναι το τελικό αποτέλεσμα με την συμπλήρωση των 40 αγωνιστικών λεπτών. Έτσι λοιπόν οι παίκτες του Β.Αγγέλου θα πρέπει να δείξουν διάρκεια στο παιχνίδι τους και να αποδείξουν ότι οι 2 συνεχόμενες "άσχημες" ήττες με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα ήταν αποτέλεσμα της διαφοράς δυναμικότητας των 2 ομάδων και όχι της χαμένης αυτοσυγκέντρωσης που σε συχνά πυκνά δείχνουν παίκτες και προπονητής ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Χαντ και Τσακαλέρης πιθανόν να αγωνιστούν κανονικά ενώ πιθανόν και ο φορμαρισμένος Σαρικόπουλος να πάρει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Ευκαιρία θα αποτελέσει το αυριανό παιχνίδι και για τον Μ.Πελεκάνο να επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις μιας και εδώ και αρκετούς αγώνες δεν βλέπεται. Δύσκολα πάντως θα πάμε σε μια εύκολη νίκη χωρίς το κλασσικό "σασπένς" που προσφέρει ο φετινός ΑΡΗΣ.

Σε σχέση πάντως με πέρσι ο πήχης βρίσκεται πολύ χαμηλά και θεωρώ δεδομένο ότι η "βελτίωση" θα συνεχιστεί και αύριο. Πέρσι ο ΑΡΗΣ μετά από υπερπροσπάθεια είχε νικήσει με 64-63 μέσα στο Παλέ φτάνωντας σε αυτό το 15-0 απέναντι στον Ηλυσιακό, ένα ρεκόρ που για λόγους που δεν μπορώ να κατανοήσω(έχοντας ως γνώμονα τη χαώδη διαφορά που υπάρχει σαν μπασκετικά μεγέθη ανάμεσα στις 2 ομάδες) αναπαράγεται διαρκώς από τα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ. Ας ελπίσουμε αύριο όσοι βρεθούμε στο Παλέ να απολαύσουμε μια εύκολη νίκη της ομάδος μας, συνοδευόμενη από μια καλή εμφάνιση που θα μας φτιάξει ενόψει του ημιτελικού με τον Πανιώνιο. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε...

ΥΓ. Καλή η αισιοδοξία και η πίστη που δείχνουν οι διοικούντες της ΚΑΕ και του ARIS Golden Club στο πρόσωπο του Β.Αγγέλου αλλά θα ήταν προτιμότερο να είναι λίγο πιο μετρημένοι στα λόγια τους. Δηλώσεις σαν και αυτές χρίζουν αναλώσιμους ανθρώπους βασιλικότερους του βασιλέως, ενισχύουν τον εφησυχασμό και σε περίπτωση που τα αποτελέσματα στο μέλλον δεν είναι τα επιθυμητά(όπως και σήμερα) πολλοί ίσως να διστάσουν να κάνουν το σωστό για το καλό του ΑΡΗ φοβούμενοι μην εκτεθούν προσωπικά μετά από τέτοιου είδους δηλώσεις.

Για μια ακόμη "σκληρή προπόνηση" ετοιμάζεται ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του που σύμφωνα με την  "εμφάνιση που πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια" όπως δήλωσε μετά τη λήξη του αγώνα με τον μέτριο Παναθηναϊκό τα πράγματα αναμένεται να είναι πολύ πιο δύσκολα απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό. Είναι υπερβολικά μίζερο και λυπηρό να ακούς ανθρώπους που αποτελούν τον μπασκετικό ΑΡΗ στις δηλώσεις τους να μην αναφέρουν καν την λέξη νίκη ή έστω μια κλασσική δήλωση ότι ο ΑΡΗΣ σε κάθε παιχνίδι κατεβαίνει για τη νίκη και θα παλέψει για αυτή ανεξάρτητα από τη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες. Άραγε σε μια νεανική ομάδα όπως είναι ο ΑΡΗΣ με αθλητές που έχουν πλούσιο ταλέντο αλλά βρίσκονται στο ξεκίνημα της καριέρας τους πόσο κακό μπορεί να κάνει να "μπολιάζονται" σε μια νοοτροπία όπου η λέξη νίκη θεωρείται ταμπού...

Έτσι λοιπόν και εμείς θα "σεβαστούμε" το πολυετές πλάνο της διοίκησης και του προπονητή και θα αντιμετωπίσουμε και εμείς το αυριανό παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό σαν υπόθεση ρουτίνας. Καμία αγωνιστική ανάλυση, κανένα αγωνιστικό πρέπει. Το μόνο που θα κάνουμε είναι να αναδημοσιεύσουμε ένα μέρος από το κείμενο που προηγήθηκε του αγώνα με τον Παναθηναϊκό

" "Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως" συνήθιζαν να λένε οι αρχαίοι Έλληνες και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε και εμείς μέσα από το PlanetARIS.gr όσο κουραστικοί και αν γινόμαστε. Έτσι λοιπόν για ακόμη μια φορά πριν ένα παιχνίδι απέναντι στους "μεγάλους" των Αθηνών θα αναφερθούμε στην μπασκετική Αυτοκρατορία του ΑΡΗ που εκτός συνόρων και σαν το φτωχό Έλληνα συγγενή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ κοιτούσε κάθε αντίπαλο στα μάτια με αποτέλεσμα να καταφέρει να αγωνιστεί σε 3 συνεχόμενα Final Four και να στρέψει όλα τα φώτα πάνω του. Τότε που οι άλλες οι ομάδες αγωνιζόντουσαν με περισσότερους από 1 ξένους τη στιγμή που  ο ΑΡΗΣ έπαιρνε εξτρά ξένο μόνο για την Ευρώπη και τη στιγμή που οι ομάδες από άλλες χώρες είχαν φθάσει στο σημείο να "στέλνουν" παίκτες στο NBA όταν στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου αγωνιζόντουσαν πραγματικοί γίγαντες.  Ναι κάποιος θα μου πει ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έχει Γκάλη, Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά... αλλά και οι αντίπαλοι μας δεν έχουν Κούκοτς, Ντίβατς, Σαν Επιφάνιο, Τζάμσι, Μακαντού, Ράτζα, Μαγκί, Νόρις, Ντακουρί, Οστρόφσκι κτλ.

Η ουσία λοιπόν δεν έχει να κάνει τόσο με τους παίκτες που απαρτίζουν τις 2 ομάδες και τη διαφορά δυναμικότητας στα ρόστερ αλλά με τον τρόπο που ο ΑΡΗΣ αντιμετώπιζε όλα εκείνα τα παιχνίδια. Χωρίς φόβο, χωρίς κυνισμό και χωρίς ίχνος ηττοπάθειας. Αντιθέτως κάθε Ευρωπαϊκή αναμέτρηση κόντρα στα μεγαθήρια της Ευρώπης ήταν για αυτούς σαν μια ανεπανάληπτη πρόκληση, μια μοναδική ευκαιρία που όλοι οι παίκτες που φορούσαν τη φανέλα με το Θεό του Πολέμου στο στήθος θέλανε να την αρπάξουν από τα μαλλιά.  Για αυτό λοιπόν το πρώτο από όλα που πρέπει να κάνει πρώτα ο Β.Αγγέλου και μετά να το μεταδώσει και στους παίκτες του είναι να διεκδικήσει το δικαίωμα του στη νίκη, να πιστέψει στη νίκη, να ψάξει να βρει τους τρόπους για να πάρει τη νίκη και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για να το καταφέρει. Αυτή πρέπει να είναι η νοοτροπία που να πηγάζει από τον κόσμο της ομάδος και να περνάει σε διοίκηση, προπονητή και παίκτες."

ΥΓ1. Και επειδή μερικοί  συνΑρειανοί είναι "αχάριστοι" και δεν διακρίνουν την πρόοδο και τη βελτίωση στον μπασκετικό ΑΡΗ σύμφωνα με το πλάνο διοίκησης και προπονητή θα το αναλύσουμε με αριθμούς. Πέρσι ο ΑΡΗΣ έχασε εύκολα στο Παλέ από τον μπάογκ, διασύρθηκε από τον Πανιώνιο και το Ρέθυμνο, με 15 πόντους από τον Παναθηναϊκο ενώ είχε χάσει και εκτός από ΚΑΟΔ και Απόλλων Πατρών. Φέτος όμως χάσαμε στην παράταση από τον μπάογκ, για ένα καλάθι από τον Πανιώνιο, με 7 πόντους από το Ρέθυμνο, 14 πόντους από τον Παναθηναϊκό ενώ κερδίσαμε ΚΑΟΔ και Απόλλων Πατρών. Αν αύριο λοιπόν καταφέρουμε και τα πάμε καλύτερα από το περσινό 100-65 στο ΣΕΦ τότε νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα της δουλειάς που γίνεται φέτος.

ΥΓ2. Όλο το παραπάνω κείμενο δεν έχει σκοπό να μειώσει την ομάδα μας που την λατρεύουμε παθολογικά αλλά να αφυπνίσει τη διοίκηση, τον προπονητή και ένα μεγάλο κομμάτι του  κόσμου που έχει συμβιβαστεί με μια μίζερη νοοτροπία που δεν αρμόζει στην ιστορία του ΑΡΗ. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, γιατί πλησιάζει και ο ημιτελικός κυπέλλου με τον Πανιώνιο...

Ο φετινός ΑΡΗΣ είναι κάτι το ξεχωριστό και παιχνίδια σαν το σημερινό είναι απλά η απόδειξη. Όταν από το σημείο της απόλυτης ικανοποίησης που βλέπεις τον ΑΡΗ να παίζει σωστά, με αυτοπεποίθηση και να κάνει περίπατο σε ένα θεωρητικά δύσκολο παιχνίδι φθάνεις μια ανάσα από το να σπάσεις την τηλεόραση σου τότε ναι θα πρέπει και εσύ να παραδεχθείς ότι αυτός ο ΑΡΗΣ ξεχωρίζει... Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε μια νίκη που τη χρειαζόταν πάση θυσία αλλά ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτή η νίκη μας αφήνει περισσότερο προβληματισμένους παρά χαρούμενους για το τελικό αποτέλεσμα. Για 3 δεκάλεπτα οι παίκτες του Β.Αγγέλου απέδειξαν ότι αυτά που λέγονται περί αδύναμου ρόστερ και απειρίας είναι λόγια του αέρα ενώ στο φινάλε φάνηκε ξεκάθαρα ότι αυτή η ομάδα με μια "πινελιά" στην περιφέρεια από έναν παίκτη που δεν θα έτρεμε με τη μπάλα στα χέρια στα κρίσιμα δευτερόλεπτα θα μπορούσε να μεγαλουργήσει.

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ είχε επίθεση που έβγαζε φωτιές αλλά και άμυνα με ουσία που κατάφερε να βγάλει από το ξεκίνημα του αγώνα τα ατού του Απόλλων εκτός ρυθμού. Με τον Βεζένκωφ να πυροβολεί ασταμάτητα, τον Χαρίση πραγματικό ογκόλιθο κάτω από τα καλάθια και τους Μποχωρίδη και Αθηναίου να προσφέρουν λύσεις σε κρίσιμα χρονικά σημεία ο ΑΡΗΣ μετέτρεψε το ντέρμπι της αγωνιστικής σε περίπατο. Το +18 και η διψήφια διαφορά πόντων που βρισκόταν μπροστά η ομάδα μας για περίπου 35' αποτυπώνει στο απόλυτο την κυριαρχία των παικτών μας. Όλα αυτά μέχρι που ο Απόλλων μείωσε τη διαφορά κάτω από τους 10 πόντους και  η λέξη "ήττα" άρχισε να ακούγεται στο μυαλό των παικτών μας. Εκεί είδαμε τον γνωστό ΑΡΗ που δεν μπορεί να αλλάξει τη μπάλα ούτε από τη πλάγια γραμμή, να περάσει το κέντρο και να κάνει μια επίθεση της προκοπής. Όσοι είχαν την τύχη να βλέπουν το παιχνίδι  μάλλον θα συμφωνήσουν ότι ακόμη και όταν ο ΑΡΗΣ ήταν μπροστά με 5 πόντους 3' πριν το τέλος το παιχνίδι έμοιαζε χαμένο... Σε αυτό φυσικά συνηγορούσε η γνωστή και κουραστική απουσία καθαρού μυαλού και από τον πάγκο αλλά και η μεταμορφωμένη διαιτησία στο τέταρτο δεκάλεπτο με τα "κοράκια" να ντύνονται στα ασπρόμαυρα του Απόλλων Π. . Ευτυχώς ο Βεζένκωφ υπόγραψε αυτή τη σπουδαία του εμφάνιση με ένα καθοριστικό τρίποντο που έκανε το 73-76 και άλλαξε τις ισορροπίες της αναμέτρησης τη στιγμή που ο ΑΡΗΣ έμοιαζε ανήμπορος να αντιδράσει στις ορέξεις των αντιπάλων. Δύσκολα να σχολιάσεις αυτό το παιχνίδι αν δεν το κόψεις σε 2 σημεία μιας και είδαμε 2 διαφορετικές ομάδες, Μια ομάδα που τα έκανε σχεδόν όλα σωστά για 35' και μια άλλη που έμοιαζε με ομάδα εφηβικού στα τελευταία 5' του αγώνα. Θετικό που για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι βλέπουμε τον Αγγέλου να χρησιμοποιεί τον Χαρίση που σήμερα φάνηκε να υπερέχει ξεκάθαρα των αντιπάλων και να έχει αξιοσημείωτη παρουσία σε άμυνα και επίθεση. Άγνωστο γιατί  όταν τον άλλαζε δεν διατηρούσε παρόμοιο σχήμα με τον εξίσου ψηλό και δυνατό Σαρικόπουλο και χαμήλωνε το σχήμα με Ασημακόπουλο. Τα 4 καλάθια και φάουλ που πέτυχαν οι Αμερικάνοι κόντρα στον Ασημακόπουλο απλά δείχνουν ότι εκεί χρειαζόταν ένα πιο ψηλό και δυνατό κορμί για να τους αντιμετωπίσει. Ενώ απορίας άξιο είναι ο χρόνος που δόθηκε στον Χάντ όταν ήταν φανερό ότι ο Αμερικάνος τα είχε χαμένα. Πάντως σε σχέση με τη περσινή χρονιά και το κοουτσάρισμα του Αγγέλου εξίσου θετικό είναι ότι βλέπουμε παίκτες που αποδίδουν καλά όπως ο Βεζένκωφ και ο Αθηναίου να μένουν αρκετά μέσα στο γήπεδο και να μην χάνονται στο ανούσιο ροτέισον. 

Ανεξάρτητα από τον ψυχοφθόρο με τον οποίο ήρθε αυτή η νίκη ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε αυτό που ήθελε σε ένα παιχνίδι που είχε σαφώς περισσότερη σημασία από έναν αγώνα της 6ης αγωνιστικής. Με αυτή τη νίκη και τα ως τώρα αποτελέσματα έχει μπει ένα λιθαράκι ώστε να κάνουμε τουλάχιστον το ένα βηματάκι παραπάνω. Δηλαδή πέρσι βγήκαμε έκτοι, φέτος ίσως να καταφέρουμε να βγούμε πέμπτοι. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία αλλά επιβάλλεται αυτή η "αναγέννηση" και το πλάνο με το νεανικό ρόστερ να συνδυάζεται με θετικά αποτελέσματα και βελτίωση.  Πάντως είναι κρίμα όταν η ομάδα έχει τέτοια παρουσία να εμφανίζονται τέτοιου μεγέθους αυτοκαταστροφικές τάσεις. Σίγουρα αν υπήρχε ένας έμπειρος παίκτης στην περιφέρεια(πχ. Κις) τότε τα πράγματα θα γινόταν πιο εύκολα αλλά ακόμη και έτσι μερικές προπονήσεις με κάνα σύστημα στις 4 γωνίες και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας ίσως να βοηθήσουν. Κάποτε χάναμε με 20 πόντους στο ημίχρονο και ήμασταν βέβαιοι ότι θα το γυρίσουμε και πλέον κερδίζουμε με 20 και αν δεν ακούσουμε το τελικό σφύριγμα της λήξης είμαστε μέσα στην αγωνία... Για αυτό λοιπόν ΔΟΥΛΕΙΑ, ΒΕΛΤΙΩΣΗ και ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ!

ΥΓ. Ναι είναι γεγονός, ο πρώτος σκόρερ της Α1 έμεινε στους 14 πόντους με τραγικά ποσοστά!

Καθοριστικό παιχνίδι ενόψει της συνέχειας του πρωταθλήματος δίνει η ομάδα μας σήμερα στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλων Π..  Ένας αγώνας με ξεχωριστή βαθμολογική σημασία μιας και οι 2 εντός έδρας νίκες με μπαογκ και Πανιώνιο σε συνδυασμό με τα 2 δύσκολα παιχνίδια κόντρα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό μπορεί να μας οδηγήσουν κυριολεκτικά στον πάτο της βαθμολογίας. Μια νίκη σήμερα απέναντι σε μια ομάδα που όπως και πέρσι έτσι και φέτος πιθανόν να έχει τους ίδιους στόχους με τον ΑΡΗ θα αλλάξει τις ισορροπίες και θα δώσει το δικαίωμα στους παίκτες του Β.Αγγέλου μετά την "παρένθεση" με τους 2 της Αθήνας να βάλουν πλώρη για την αντεπίθεση και το σκαρφάλωμα στη βαθμολογία.

Φυσικά για να κερδίσουμε σήμερα θα πρέπει να δούμε έναν πολύ διαφορετικό ΑΡΗ από τις προηγούμενες 5 αγωνιστικές. Άμυνα, ριμπάουντ, λάθη και παιχνίδι κοντά στο καλάθι είναι τα στοιχεία που πρέπει να βελτιώσει η ομάδα μας ώστε να φύγει με το ροζ φύλλο αγώνα από την Πάτρα. Όταν λέμε άμυνα δεν μιλάμε απλά για κάποιες στατιστικές αλλά για άμυνα με ουσία γιατί πολύ απλά όταν για παράδειγμα ο αντίπαλος σου πετυχαίνει 65 πόντους αλλά σε κερδίζει τότε το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν έπαιξες όσο καλή άμυνα μπορούσες. Και όταν μιλάμε για άμυνα ουσίας εννοούμε αυτή την "παράδοση" που έχουμε δημιουργήσει όπου σε κάθε αγώνα κάποιος παίκτης αναγεννιέται ή κάνει το παιχνίδι της ζωής τους. Σύμφωνα λοιπόν με τις ως τώρα αμυντικές μας αποδόσεις ο Μπόλντς που είναι ο πρώτος σκόρερ της Α1 με 19 πόντους μ.ο. αναμένεται να αγγίξει ή να ξεπεράσει τους 30 πόντους και αυτό θα είναι σκέτη καταστροφή. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα και τον Τέιλορ Τζόζεφ που παίζει κυρίως κοντά στο καλάθι και αν του δοθεί χώρος μπορεί να κάνει τη ζημιά. Για αυτό και τα ψηλά σχήματα μοιάζουν μονόδρομος. Εκεί που η επιστροφή του Σαρικόπουλου έδωσε ακόμη ένα όπλο στα χέρια του Αγγέλου και μένει να δούμε αν επιτέλους ο προπονητής μας θα καταφέρει να αξιοποιήσει τους 2 δυνατούς σέντερ που έχουμε σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες της Α1 που δεν διαθέτουν τέτοιους παίκτες.  Ο τρίτος της παρέας του Απόλλων που δεν μπορείς να αδιαφορήσεις για την απόδοση του είναι ο γνωστός μας Πέτροβιτς που παρά το πέρασμα των χρόνων πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις. Επιθετικά τώρα ο Πελεκάνος είναι υγιής και θα αγωνιστεί κανονικά  όπως και ο Χαντ που στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο έδειξε να βρίσκεται σε κακή αγωνιστική κατάσταση. Ο Αθηναίου φαίνεται να διανύει εξαιρετική περίοδο φόρμας και ελπίζουμε να συνεχιστεί και σήμερα μιας και ο ΑΡΗΣ έχει ανάγκη σε επιθετικές λύσεις από την περιφέρεια, εκεί όπου επικεντρώνεται το επιθετικό "πλάνο" του Αγγέλου. Όπως είπαμε όμως και πριν ο ΑΡΗΣ κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσει να περνάει τη μπάλα κοντά στο καλάθι με σωστό τρόπο και να πετυχαίνει εύκολους πόντους.  Το σίγουρο είναι ότι θα δούμε ένα δυνατό παιχνίδι που λογικά θα κριθεί στις λεπτομέρειες.

Η χρονιά αν και ξεκίνησε καλά για τον μπασκετικό ΑΡΗ με 2 εκτός έδρας νίκες πολύ γρήγορα προσγειωθήκαμε στη σκληρή πραγματικότητα όπου αν δεν κερδίσουμε σήμερα σε 2-3 αγωνιστικές που τελειώνει το δύσκολο πρόγραμμα πολύ πιθανόν να βρισκόμαστε στον πάτο της βαθμολογίας. Αν από όλη αυτή τη ψυχοφθόρα κατάσταση ψάχνουμε να βρούμε κάτι θετικό τότε αυτό είναι μια αμυδρή αλλαγή κλίματος από όλους όσους ασχολούνται με τον μπασκετικό ΑΡΗ που ξαφνικά έχουν αρχίσει να ξαναβάζουν στο λεξιλόγιο την λέξη αποτέλεσμα. Εδώ και καιρό η λογική χάσουμε κερδίσουμε δεν πειράζει όλα καλά συνεχίζουμε, η ομάδα έχει μέλλον μπλα μπλα μπλα κτλ. ήταν το μόνιμο στάτους του ΑΡΗ. Πλέον ακούμε και διαβάζουμε μέχρι και από επίσημα χείλη να μιλάνε για νίκες και θετικά αποτελέσματα που πρέπει να έρθουν. Κάτι είναι και αυτό. Ας ελπίσουμε αυτή η αλλαγή κλίματος να αφυπνίσει παίκτες και προπονητή, να σταματήσουν να έχουν τη νοοτροπία "μαθητή" και σαν επαγγελματίες να μπουν μέσα και να κερδίσουν!