Είχαμε τονίσει πριν το παιχνίδι, ότι ενδεχόμενο αρνητικό αποτέλεσμα πιθανόν να μας έμπλεκε στα σενάρια υποβιβασμού και με αυτά που μας έχει δείξει ο φετινός ΑΡΗΣ το ψυχολογικό βάρος μιας τέτοιας κατάστασης πολύ πιθανόν να λύγιζε τους παίκτες μας ακόμη και σε φαινομενικά εύκολα εντός έδρας παιχνίδια όπως αυτό με τα Τρίκαλα και την Ελευσίνα. Σήμερα όμως ο ΑΡΗΣ χάρη στην εξαιρετική του άμυνα κατάφερε να φθάσει στη νίκη και να δίωξει κάθε αρνητική σκέψη οριστικά.
Ο Ηλυσιακός σήμερα έπαιζε ένα από τα τελευταία του χαρτιά και αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να χαρακτηριστεί το παιχνίδι ιδιαίτερα δύσκολο. Ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά και από την αρχή είχε τα ηνία του αγώνα. Το +11 του ημιχρόνου αυτό ακριβώς δείχνει. Το καταραμμένο τρίτο δεκάλεπτο έκανε για ακόμη μια φορά την εμφάνιση του και με επιμέρους σκορ 24-12 ο Ηλυσιακός πήρε για πρώτη φορά κεφάλι στο σκορ. Ευτυχώς ο ΑΡΗΣ στην τέταρτη περίοδο βρήκε τα ψυχικά αποθέματα, έσφιξε την άμυνα του και με μπροστάρη τον Μ.Πελεκάνο που πέτυχε 9 συνεχώμενους πόντους πήρε την καθοριστική νίκη. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Πελεκάνος που έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του, ενώ και ο Γ.Αθηναίου παρά τα άσχημα ποσοστά με τους 17 πόντους που πέτυχε βοήθησε στο να έρθει η νίκη. Τη βρώμικη δουλειά έκανε ο Βεζένκοφ σήμερα που εκτός από τους 8 πόντους που πέτυχε, μάζεψε 12 ριμπάουντ, μοίρασε 2 ασίστ, είχε ένα κλέψιμο σε 26' χωρίς μάλιστα να υποπέσει σε ούτε ένα λάθος. Και σε αυτό το παιχνίδι ο Μ.Μινιτς φάνηκε να εμπιστεύεται τους ψηλούς του σε αντίθεση με τα πρώτα παιχνίδια και αυτό μόνο ως θετικό μπορεί να κριθεί.
Με αυτή τη νίκη η ομάδα μας όχι μόνο γλίτωσε τα χειρότερα αλλά σε συνδυασμό με την απρόσμενη εντός έδρας ήττα του Απόλλων Πατρών από τα Τρίκαλα αρχίσαμε να ξαναρίχνουμε και κλεφτές ματιές προς τα πάνω. Αν αύριο ηττηθεί και ο ΚΑΟΔ από το Ρέθυμνο ίσως η υπόθεση 6η θέση να μην έχει τελειώσει οριστικά. Όλα αυτά φυσικά δεν αποτελούν λόγοι για να πανηγυρίζουμε, ούτε καν για να αισθανθούμε κάποιου είδους ικανοποίηση. Με όλα αυτά όμως που συμβαίνουν στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ, στο βόλεϊ και σε άλλα τμήματα του συλλόγου αναγκαστικά πηγαίνουμε με το γνωστό "το μη χείρον, βέλτιστον".
Με το όμορφο περιτύλιγμα στα μακροχρόνια πλάνα να ξεφτίζει από νωρίς και τους έτσι και αλλιώς ανούσιους στόχους να απομακρύνονται ο ΑΡΗΣ θα προσπαθήσει να κάνει το απόλυτο στα 5 εναπομείναντα παιχνίδια μπας και οι συγκυρίες τα φέρουν τα πράγματα έτσι και τελικά ο στόχος της 6ης θέσης επιτευχθεί παρά τα σημερινά αρνητικά δεδομένα. Ένας στόχος που έτσι και αλλιώς προέκυψε στην πορεία μιας και το αρχικά σεμνό ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά έγινε προς την ανάποδη κατεύθυνση. Οι λόγοι πολλοί αλλά θα αναλυθούν κάποια άλλη στιγμή μιας και αυτό που μας ενδιαφέρει τώρα είναι ο ΑΡΗΣ να κερδίσει και τουλάχιστον να διαλυθούν τα οποιαδήποτε σενάρια εμπλέκουν τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού στην μάχη παραμονής στην Α1...
Ότι σπείραμε το καλοκαίρι θερίζουμε τώρα με τον Μ.Μίνιτς όπως έχει αποδειχθεί να είναι μια συνέχεια των πολλών κακών επιλογών της διοίκησης Αρβανίτη. Η οδυνηρή ήττα από τον Απόλλων Πατρών στο Παλέ και η αδυναμία να κερδίσεις τον χειρότερο(και βαθμολογικά αδιάφορο) Ολυμπιακό όλων των εποχών αυτό έδειξε. Τώρα το αν απέναντι σε μια ομάδα σαν τον Ηλυσιακό που παίζει ίσως το τελευταίο του χαρτί για να σωθεί στο αυριανό παιχνίδι καταφέρουμε να βγάλουμε τον καλό μας εαυτό είναι κάτι που θα το διαπιστώσουμε πάνω στο παρκέ. Αν και πολύ διαφορετικός ο Ηλυσιακός σε σχέση με την ομάδα που κερδίσαμε με χαρακτηριστική ευκολία στο παιχνίδι του πρώτου γύρου, οι 4 ξένοι που διαθέτοι καθώς και οι έμπειροι Έλληνες όπως ο Χατζής, ο Καυκής και ο Δορκοφίκης δεν φαίνεται να είναι αρκετοί για να το κρατήσουν στην κατηγορία. Με τον φετινό όμως ΑΡΗ δύκολα κανείς μπορεί να θεωρήσει κάποιο παιχνίδι εύκολο. Ο Μίνιτς στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να έχει αρχίσει να εμπιστεύεται τους ψηλούς της ομάδος και να αρχίσει να ζητάει να περνάει η μπάλα κοντά στο καλάθι. Εκεί ακριβώς που πρέπει να χτυπήσουμε μιας και ο Ηλυσιακός εκτός του Σενεγαλέζου Μπόντζ δεν έχει κάποιον άλλο αξιόλογο ψηλό. Ενώ αν ρισκάρουμε με τα μακρινά σουτ τότε σε περίπτωση που το παιχνίδι κριθεί στις λεπτομέρειες δύσκολα να βρούμε τις λύσεις. Η παράδοση είναι με το μέρος μας και ακόμη και σε χρονιές που ο Ηλυσιακός είχε σαφώς καλύτερη ομάδα εύκολα ή δύσκολα καταφέρναμε και φεύγαμε νικητές. Αρκετά αρνητικά ρεκόρ έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια, όπως και πολλές θετικές παραδόσεις έχουν τερματιστεί. Ας μην σημειώσουμε άλλη μια.
Η 6αδα μπορεί να μοιάζει μακρινή αλλά η επικίνδυνη ζώνη βρίσκεται πιο κοντά. Και σύμφωνα με όσα έχουμε δει αν αυτή η ομάδα φθάσει στο σημείο να αρχίσει να ιδρώνει και να χρειάζεται πάση θυσία νίκες για να σωθεί δύσκολα να βρει τα ψυχικά αποθέματα για να ανταπεξέλθει. Για αυτό λοιπόν με μια νίκη αύριο ουσιαστικά διώχνουμε κάθε αρνητική σκέψη και προχωράμε στη συνέχεια ευελπιστώντας σε κάτι καλύτερο από την 10η θέση που βρισκόμαστε σήμερα. Και φυσικά με την ελπίδα ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους ενόψει της επόμενης χρονιάς...
Στα σκουπίδια πέταξε την τεράστια ευκαιρία που δόθηκε στην ομάδα μας σήμερα για να σπάσει μια αρνητική παράδοση αρκετών ετών και να πάρει μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό. Μια νίκη που θα μας κρατούσε ζωντανούς στην μάχη για την 6η θέση και την ελπίδα ότι στα πλέιοφς θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο αλλά από την στιγμή που αδυνατείς να κερδίσεις τον χειρότερο Ολυμπιακό που πέρασε από το Παλέ τα τελευταία 10 χρόνια(τουλάχιστον) τότε ίσως να μην μας αξίζει κάτι παραπάνω από την 10η θέση που βρισκόμαστε σήμερα.
Αν η ομάδα που βρισκόταν απέναντι μας δεν φορούσε την φανέλα του Ολυμπιακού τότε η αναφορά ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και μάλιστα για 2η συνεχόμενη φορά μάλλον θα προκαλούσε γέλιο. Εξαρχής γνωρίζαμε ότι ο Σπανούλης είναι σχεδόν ολόκληρος ο Ολυμπιακός, όπως και ότι ο Πρίντεζης αποτελεί σημαντικό παίκτη για αυτή την ομάδα αλλά ότι θα βρεθούν σε τόσο κακή ημέρα και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ήταν κάτι που μας ξάφνιασε. Βλέποντας τον Μίνιτς παραδόξως να μην επαναλαμβάνει τα λάθη των προηγούμενων αγωνιστικών(με εξαίρεση ίσως το υπερβολικό ροτέισον) και τον ΑΡΗ μας έστω και με ένα προβάδισμα 4 πόντων να είναι σχεδόν για 35' μπροστά εύκολα ή δύσκολα πιστέψαμε ότι η νίκη θα έρθει. Έλα όμως που ξεχάσαμε τον πανικό που διακατέχει όλους τους παίκτες μας όταν μπαίνουμε στα τελευταία λεπτά του αγώνα και η μπάλα καίει... Εκεί είδαμε τον γνωστό κακό ΑΡΗ που με ανάλογα 5λεπτα κατάφερε να ηττηθεί από τον Πανιώνιο, τον Απόλλων Π., τα Τρίκαλα και 2 φορές από τον μπάογκ. 6 δικά μας παιχνίδια(μαζί με το σημερινό) όπου χάθηκαν με πανομοιότυπο τρόπο και αν τα είχαμε κερδίσει θα μιλούσαμε για έναν ΑΡΗ ικανό να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια και όχι έναν ΑΡΗ που θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή αν θέλουμε να μην ξαναζήσουμε χρονιές σαν τις τελευταίες. Είναι άδικο να κρίνουμε την συνολική παρουσία των παικτών μόνο από τα τελευταία λεπτά του αγώνα αλλά για πολλοστή φορά φάνηκε ότι αυτή η ομάδα με μόλις έναν έμπειρο περιφερειακό παίκτη που δεν θα έτρεμε στα τελευταία λεπτά και μπορούσε να βγάλει μια φυσιολογική επίθεση θα είχε πολύ διαφορετική πορεία. Όπως φυσικά και με έναν άλλο προπονητή που ακόμη και όταν αποφεύγει τις γνωστές του γκάφες στα κρίσιμα σημεία είναι και αυτός ένας απλός παρατηρητής από τον πάγκο. Ούτε ένας παίκτης από αυτούς που είχε ο Ολυμπιακός σήμερα δεν θα μπορούσε να κάνει την διαφορά αν ήταν φέτος στον ΑΡΗ μας. Μέτριοι παίκτες που δίπλα σε έναν εξαιρετικό Σπανούλη έχουν καταφέρει να χτίσουν μια νοοτροπία νικητή, κάτι που δυστυχώς απουσιάζει εδώ και χρόνια από την ομάδα μας.
Δυσκολεύομαι να δώσω συγχαρητήρια στα "παιδιά" για την προσπάθεια τους για περίπου 35' μιας και αυτή ακριβώς η νοοτροπία μας έχει φέρει ως εδώ. Μαζί φυσικά με την πολυετή προσπάθεια μικρών παραγόντων και προπονητών να μας πείσουν ότι τα παιχνίδια με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ακόμη και εντός έδρας είναι "εκτός προγράμματος" και το μόνο που μπορούμε να κερδίσουμε είναι εμπειρίες, όπως σήμερα... Όπως χθες στο ποδόσφαιρο έτσι και σήμερα στο μπάσκετ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου η χρονιά έλαβε τέλος. Τα εναπομείναντα παιχνίδια μοιάζουν περισσότερο με τυπική διαδικασία ως αγγαρεία και θέλοντας και μη το μυαλό όλων από τα μέσα Μαρτίου πηγαίνει στην επόμενη χρονιά. Μια χρονιά που καλό είναι προτού μας αναλύσει τα πλάνα του ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του να κάνουν τον κόπο να μας εξηγήσουν με τι σκεπτικό χτίστηκε ο φετινός ΑΡΗΣ. Πως δηλαδή ενώ μιλούσαμε για κορμό από την προηγούμενη χρονιά δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε ούτε έναν από τους 3 περιφερειακούς παίκτες(Πάσαλιτς, Βεργίνης, Καραποστόλου) που ήταν πρώτοι σε χρόνο συμμετοχής, πως δεν μπορούσαμε να πάρουμε έναν ξένο από αυτούς που είχαμε δικαίωμα ενώ είχαμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε στον Β.Αγγέλου ένα από τα υψηλότερα συμβόλαια προπονητή στην Α1, γιατί παρέμεινε στην ομάδα ο κουτσός Τζ.Χαντ και γιατί δεν προτιμήθηκε κάποιος δευτεροκλασσάτος Έλληνας παίκτης την στιγμή που οι νεαροί Λαρετζάκης, Πουλιανίτης και Μήτογλου δεν υπολογιζόταν από τον προπονητή που τους διάλεξε. Έτσι απλά για να καταλάβουμε λίγο την φιλοσοφία των ανθρώπων στη διοίκηση γιατί αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω προς τις αρχές της σεζόν και θυμηθούμε τις "βαρυσήμαντες" δηλώσεις από τεχνικό τιμ, διοικητικούς και εξωδιοικητικούς μάλλον για κάποια άλλη ομάδα όπως αποδείχθηκε θα έπρεπε να μιλούσαν και όχι για τον φετινό ΑΡΗ που βρίσκεται πιο μακριά από την 6αδα(ο μεγάλος φετινός μας στόχος?!?!) από ότι στον υποβιβασμό...
ΥΓ. Παρακολουθώντας το κοουτσάρισμα του Μίνιτς στα τελευταία 2 παιχνίδια με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό κατέληξα ότι μάλλον στα προηγούμενα ήταν μεθυσμένος ή δεν είχε κοιμηθεί καλά το βράδυ...
Με την μίζερη νοοτροπία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στον σύλλογο τα άλλοτε ντέρμπι κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν μετατραπεί από τους διάφορους "μικρούς" παράγοντες, προπονητές και παίκτες σε αγώνες εκτός προγράμματος που ως "στόχο" έχουμε τις πολύτιμες "εμπειρίες" που κερδίζουν οι παίκτες μας από αυτές τις ντροπιαστικές ήττες... Φέτος τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά και με τις "γερές βάσεις" που έβαλε ο Β.Αγγέλου από την αρχή της χρονιάς και τον "άξιο" συνεχιστή νίκη πλέον η 6αδα μοιάζει με έναν πολύ μακρινό στόχο. Αν λοιπόν ο Μ.Μίνιτς θέλουν και μπορούν να περισώσουν κάτι από αυτή την μαύρη χρονιά τότε σήμερα θα πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνεται από τα μαλλιά και να πάρουν μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης.
Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πόσο δυνατή ομάδα είναι. Για αυτό άλλωστε και 2 συνεχόμενες χρονιές κατάφερε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα κόντρα στα προγνωστικά. Αν και διαθέτει εξαιρετικούς παίκτες σε σημείο που μέχρι και αυτοί που μένουν εκτός 12αδας να μπορούσαν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια άλλη ομάδα της Α1 απουσίες σαν αυτή του Σπανούλη και του Πρίντεζη είναι σημαντικότατες για τους σημερινούς μας αντιπάλους. Χωρίς αυτούς τους 2 παίκτες ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα και ο ΑΡΗΣ οφείλει να χτυπήσει το παιχνίδι στα ίσια και να κάνει ότι μπορεί για να το κερδίσει. Για αυτό καλό είναι ο Μίνιτς να βγάλει από το μυαλό τους λέξεις όπως "προπόνηση" που μας είχε πει μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό την προηγούμενη αγωνιστική και να αφήσει τις ευκαιρίες για τους πιτσιρικάδες για άλλα παιχνίδια. Άλλωστε μετά τα χθεσινά αποτελέσματα ο ΑΡΗΣ θέλει μόνο νίκη για να παραμείνει στην διεκδίκηση της 6ης θέσης. Κλειδί στον αγώνα θα είναι η επιθετική ημέρα που θα βρεθούν παίκτες κλειδιά της ομάδος όπως ο Αθηναίου, ο Πελεκάνος και ο Βεζένκοφ. Από εκεί και πέρα εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξει αν ο Μίνιτς αποφασίσει να δώσει εντολή να περάσει η μπάλα κάτω από καλάθι, εκεί που κυρίως ο Σαρικόπουλος έδειξε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν δεν πάρουμε πόντους και από άλλους παίκτες ώστε να προβληματίσουμε την άμυνα του Ολυμπιακού τότε δύσκολα να φθάσουμε στη νίκη.
Με τις πίκρες αυτής της αγωνιστικής σεζόν να μην έχουν τελειωμό σε όλα τα τμήματα του συλλόγου ο Αρειανός όπως και χθες στο Κλ.Βικελίδης έτσι και σήμερα στο Παλέ θα πρέπει να βρει τα κουράγια και να σταθεί δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τις υπόλοιπες ομάδες είναι η δυναμική του κόσμου μας αλλά και η αξιοθαύμαστη αφοσίωση στην ομάδα. Μπορεί οι αγωνιστικοί στόχοι να μην μας εκφράζουν αλλά το καθήκον μας επιβάλλει να είμαστε εκεί. Για αυτό στις 18.00 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παλέ!
Με την μίζερη νοοτροπία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στον σύλλογο τα άλλοτε ντέρμπι κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έχουν μετατραπεί από τους διάφορους "μικρούς" παράγοντες, προπονητές και παίκτες σε αγώνες εκτός προγράμματος που ως "στόχο" έχουμε τις πολύτιμες "εμπειρίες" που κερδίζουν οι παίκτες μας από αυτές τις ντροπιαστικές ήττες... Φέτος τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά και με τις "γερές βάσεις" που έβαλε ο Β.Αγγέλου από την αρχή της χρονιάς και τον "άξιο" συνεχιστή νίκη πλέον η 6αδα μοιάζει με έναν πολύ μακρινό στόχο. Αν λοιπόν ο Μ.Μίνιτς θέλουν και μπορούν να περισώσουν κάτι από αυτή την μαύρη χρονιά τότε σήμερα θα πρέπει να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνεται από τα μαλλιά και να πάρουν μια σημαντική νίκη απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης.
Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πόσο δυνατή ομάδα είναι. Για αυτό άλλωστε και 2 συνεχόμενες χρονιές κατάφερε να κατακτήσει την Ευρωλίγκα κόντρα στα προγνωστικά. Αν και διαθέτει εξαιρετικούς παίκτες σε σημείο που μέχρι και αυτοί που μένουν εκτός 12αδας να μπορούσαν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια άλλη ομάδα της Α1 απουσίες σαν αυτή του Σπανούλη και του Πρίντεζη είναι σημαντικότατες για τους σημερινούς μας αντιπάλους. Χωρίς αυτούς τους 2 παίκτες ο Ολυμπιακός είναι άλλη ομάδα και ο ΑΡΗΣ οφείλει να χτυπήσει το παιχνίδι στα ίσια και να κάνει ότι μπορεί για να το κερδίσει. Για αυτό καλό είναι ο Μίνιτς να βγάλει από το μυαλό τους λέξεις όπως "προπόνηση" που μας είχε πει μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό την προηγούμενη αγωνιστική και να αφήσει τις ευκαιρίες για τους πιτσιρικάδες για άλλα παιχνίδια. Άλλωστε μετά τα χθεσινά αποτελέσματα ο ΑΡΗΣ θέλει μόνο νίκη για να παραμείνει στην διεκδίκηση της 6ης θέσης. Κλειδί στον αγώνα θα είναι η επιθετική ημέρα που θα βρεθούν παίκτες κλειδιά της ομάδος όπως ο Αθηναίου, ο Πελεκάνος και ο Βεζένκοφ. Από εκεί και πέρα εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξει αν ο Μίνιτς αποφασίσει να δώσει εντολή να περάσει η μπάλα κάτω από καλάθι, εκεί που κυρίως ο Σαρικόπουλος έδειξε στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Αν δεν πάρουμε πόντους και από άλλους παίκτες ώστε να προβληματίσουμε την άμυνα του Ολυμπιακού τότε δύσκολα να φθάσουμε στη νίκη.
Με τις πίκρες αυτής της αγωνιστικής σεζόν να μην έχουν τελειωμό σε όλα τα τμήματα του συλλόγου ο Αρειανός όπως και χθες στο Κλ.Βικελίδης έτσι και σήμερα στο Παλέ θα πρέπει να βρει τα κουράγια και να σταθεί δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τις υπόλοιπες ομάδες είναι η δυναμική του κόσμου μας αλλά και η αξιοθαύμαστη αφοσίωση στην ομάδα. Μπορεί οι αγωνιστικοί στόχοι να μην μας εκφράζουν αλλά το καθήκον μας επιβάλλει να είμαστε εκεί. Για αυτό στις 18.00 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παλέ!
Με φόντο τις αδιέξοδες συζητήσεις των μετόχων για την οικονομική στήριξη της ομάδος αλλά και το θέμα Μίνιτς που πέρασε στα ψιλά η ομάδα μας κατέβηκε στο σημερινό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό με στόχο να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια της ομάδος αλλά και να αποκομίσει κάποια αγωνιστικά οφέλη ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Κάτι που σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε μιας και η ομάδα παρά τις απουσίες και την εξέλιξη του αγώνα με τη διαφορά να φθάνει στο +24 έδειξε μια σοβαρότητα και έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό στο επιθετικό παιχνίδι του.
Στον φετινό ΑΡΗ η λογική δεν χωράει γιατί αν χωρούσε θα μιλούσαμε για τα σημαντικά οφέλη της ομάδος από την σημερινή αναμέτρηση. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ για τρίτη φορά φέτος(άλλες 2 φορές με Π.Μουρατίδη στον πάγκο) προσπάθησε να βάλει στο επιθετικό κομμάτι της ομάδος τους ψηλούς και τα κατάφερε σχεδόν με απόλυτη επιτυχία. Αυτό ακριβώς δείχνουν οι 20 ασιστ και το 10/11 δίποντα κάτω από το καλάθι αλλά και οι συνολικά 36 πόντοι που πέτυχε η ομάδα μέσα στη ρακέτα. Μέχρι και ο Βεζένκοβ που αγωνίσθηκε κυρίως στη θέση 3 λόγω των απουσιών του Πελεκάνου κα Χάντ τα 4 στα 5 δίποντα που ευστόχησε προήλθαν από ενέργειες κοντά στο καλάθι μετά από καλές συνεργασίες με τους συμπαίκτες του. Εξαιρετικός ο Ζ.Σαρικόπουλος όπως και ο Γ.Αθηναίου που αν και έμεινε στους 7 πόντους πραγματοποίησε μια πολύ ώριμη εμφάνιση και αξιοποίησε τους συμπαίκτες του με 9 ασίστ! Πέρα από τη δεδομένη διαφορά δυναμικότητας εκεί που ο υστέρησε σημαντικά η ομάδα μας σήμερα ήταν στην περιφερειακή άμυνα, κυρίως λόγω της παρουσίας του Βεζένκοφ στη θέση 3 με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ακολουθήσει την πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας από τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Όλα τα παραπάνω θα ήταν είχαν ξεχωριστή σημασία αν μιλούσαμε για μια φυσιολογική ομάδα και έναν φυσιολογικό προπονητή. Το ότι το στυλ παιχνιδιού του σημερινού ΑΡΗ δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τα προηγούμενα αλλά και τη γενικότερη φιλοσοφία που έχει δείξει ο Μ.Μινιτς από την πρώτη ημέρα που ήρθε στην ομάδα καθιστούν όλα αυτά που είδαμε μια "ευχάριστη παρένθεση", αν φυσικά μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει ευχάριστο ένα παιχνίδι διαδικαστικού χαρακτήρα που σχεδόν από το ξεκίνημα έμοιαζε με φιλικό παιχνίδι. Όταν λοιπόν βλέπεις τον Ζ.Σαρικόπουλο αλλά και τον Κ.Χαρίση να είναι αποτελεσματικοί κοντά στο καλάθι και όλη την ομάδα με πρωτεργάτη τον Γ.Αθηναίου να περνάνε πολύ ωραία την μπάλα κοντά στο καλάθι τότε λογικά έρχεται το ερώτημα στο μυαλό όλων μας γιατί στον αγώνα με τον Απόλλων Π. είδαμε επί 25' έναν ΑΡΗ χωρίς σέντερ που να σπαταλάει την ενέργεια του σε ένα φεστιβάλ άστοχων τριπόντων; Αν υπάρχει συνέχεια σε αυτό που είδαμε σήμερα τότε όλα καλά, διαφορετικά πάλι οδηγούμαστε στο απόλυτο τίποτα.
Σαν να μην φθάνει το ποδοσφαιρικό δράμα παρακολουθώντας και τον μπασκετικό ΑΡΗ να βρίσκεται στην 9η θέση του πρωταθλήματος πραγματικά ο Αρειανός φέτος δεν έχει από πουθενά να "πιαστεί". Μάλιστα πολλές φορές το τμήμα μπάσκετ γίνεται "οδηγός" για τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Για παράδειγμα όταν η συνταγή της επιτυχίας των ανθρώπων της ΚΑΕ για το άρθρο 99 δεν περιείχε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για συγκεκριμένους λόγους, είναι να απορεί κανείς για ποιο λόγο υπάρχει τόσο μεγάλος καημός όσο εκρεμμεί το άρθρο 99 στο ποδόσφαιρο να τρέχει παράλληλα και ΑΜΚ. Ενώ θα έπρεπε να μας προβληματίσει πως όταν στο μπάσκετ που απαιτούνται 200.000 ευρώ για να βγει η χρονιά και ενώ υπάρχουν οι "ενεργοί" μέτοχοι της ομάδος που έχουν και αυτοί τις ευθύνες τους για τα χρέη, υπάρχει το ARIS Golden Club και μια σαφώς πιο σταθερή διοικητική κατάσταση το να μαζευτούν αυτά τα 200.000 ευρώ μοιάζει με γολγοθάς, πως ο κ.Στεφανίδης ευελπιστεί ότι αυτό το τρελό πλάνο με τα 3.000 ευρώ των "επιφανών" Αρειανών που θα οδηγήσουν στα 600.000 ευρώ μπορεί να πραγματοποιηθεί...
ΥΓ. Ακούγοντας τον κ.Κουφό να σχολιάζει πραμγατικά συνειδητοποιείς πόσο κόμπλεξ έχουν κάποιοι άνθρωποι μέσα τους για τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού. Το πρότζεκτ με τους νεαρούς παίκτες του ΑΡΗ ο Ηλυσιακός ήταν αυτός που το πρωτοέκανε, ο Μποχωρίδης θα έπρεπε να πάει στον Παναθηναϊκό σε αντίθεση με τους νεαρούς του Παναθηναϊκού που θα πρέπει να πάνε σε άλλες ομάδες για να πάρουν χρόνο συμμετοχής, ο Βεζένκωφ πρέπει να φύγει και ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να ακολουθήσει τα βήματα του μπάογκ(!?!?!?!) που έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να είναι μέσα στην 4αδα... Πληροφοριακά ας ενημερώσει κάποιος τον κ.Κουφό ότι τα τελευταία 5 χρόνια ο συμπολίτης έχει τερματίσει 5ος, 3ος, 7ος, 5ος, 8ος αντίστοιχα... και σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει "οδηγό" για καμία ομάδα, πόσο βέβαια για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με τόσους τίτλους...
Μετά από μια θυελλώδες εβδομάδα όπου θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα πράγματα έγιναν χειρότερα αντί να γίνουν καλύτερα μετά το φιάσκο του τελικού της Κρήτης ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ξεπεράσει τα εσωτερικά του προβλήματα πάνω στο παρκέ. Αντίπαλος μας ο Πανιώνιος σε ένα παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών μιας και η προπαγάνδα του ποδοσφαιρικού Πανιωνίου κατάφερε να πείσει τους οπαδούς της ομάδος της πλατείας ότι κάτι περίεργο έγινε στο Κλ.Βικελίδης με αποτέλεσμα οι "πάνθηρες" να απειλούν και να υπόσχονται γήπεδο-ζούγκλα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες κάτι τέτοιο θα με ανησυχούσε αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ του 50-13 σε ένα ημίχρονο, της ήττας με κατεβασμένα χέρα από τον Κολοσσό και των πολλών προβληματικών εμφανίσεων δεν έχει ανάγκη από "ειδικές" συνθήκες για να τα σκατώσει... Φυσικά υπάρχει και το παιχνίδι-φάρος κόντρα στον Πανιώνιο για τα ημιτελικά του κυπέλλου που αν και τείνει να ξεχαστεί ευελπιστούμε μέσα στη χρονιά να δούμε μια ανάλογη εμφάνιση.
Αν και το συμβάν "ακυρώθηκε" από τους παίκτες που έπλεξαν το εγκώμιο της διοίκησης η ειδησεογραφία λέει ότι ο Μίνιτς τελικά πείσθηκε να μην τραβήξει την ιστορία στα άκρα και συνέχισε κανονικά τις προπονήσεις. Προπονήσεις που περιμένουμε κάποια στιγμή να βγουν πάνω στο παρκέ και να δούμε επιτέλους και την πινελιά του Σέρβου προπονητή σε αυτόν τον ΑΡΗ. Οι συνθήκες γίνονται ιδανικές για τον Μίνιτς και τους παίκτες του μιας και μετά από καιρό το απουσιολόγιο της ομάδος είναι λευκό και στη Ν.Σμύρνη ταξίδεψαν όλοι. Τα μικροπροβλήματα που αντιμετώπισαν οι Ασημακόπουλος, Βεζένκοβ και Χαρίσης ξεπεράστηκαν ενώ και ο Σαρικόπουλος προπονήθηκε κανονικά. Σε ότι έχει να κάνει καθαρά με το τεχνικό κομμάτι του αγώνα όλα πιστεύω θα εξαρτηθούν από τον ΑΡΗ που θα παρουσιαστεί στο γήπεδο αλλά και από τις αντοχές που θα δείξει η ομάδα μας καθώς θα κυλάει ο χρόνος. Ο Πανιώνιος είναι μια πλήρης ομάδα με αρκετούς καλούς παίκτες ικανούς να κάνουν τη ζημιά και ο μόνος τρόπος για να τους αντιμετωπίσεις είναι η καλή ομαδική άμυνα για 40'. Μπορεί ο Ντούβνιακ να είναι ο συνήθης ύποπτος αλλά και τους υπόλοιπους δεν μπορείς να τους αγνοήσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρων θα έχει να δούμε τώρα που επέστρεψε και ο Σαρικόπουλος αν ο Μίνιτς θα επιδιώξει το παιχνίδι κοντά στο καλάθι ή θα αρκεστούμε σε χαμηλά σχήματα και σε φεστιβάλ τρίποντων.
Βαθμολογικά η ομάδα μας αν θέλει να σώσει τη χρονιά και να μην την τελειώσει με εντελώς άδοξο τρόπο θα πρέπει να κυνηγήσει νίκες εκτός έδρας για να ρεφάρει τα στραβοπατήματα μέσα στο Παλέ, τα οποία ήταν κάμποσα. Μακάρι να φύγουμε νικητές αύριο από το κλειστό της Ν.Σμύρνης αλλά όταν δεν τα καταφέραμε σε πιο εύκολες έδρες με πιο αδύναμους αντιπάλους τότε μάλλον δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολλά. Πάντως μετά από όλα όσα έγιναν την Κυριακή στην Κρήτη, το κράξιμο που ακολούθησε προς τη διοίκηση αλλά και τα "τεχνάσματα" του ποδοσφαιρικού Πανιωνίοιυ εύχομαι ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του να έχουν κατέβει προετοιμασμένοι και να μην ανεχτούν οποιαδήποτε πρόκληση. Οι χαμηλοί τόνοι και το σκυμμένο κεφάλι δεν ταιριάζει στον ΑΡΗ και τον κόσμο του και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Διοίκηση, προπονητής και παίκτες!
Να γλιτώσουν τα χειρότερα είναι αυτό που θέλει ο Μ.Μίνιτς και οι παίκτες του που μετά τις τελευταίες συνεχόμενες ήττες έχουμε φθάσει στο σημείο να βρισκόμαστε μόλις 1 βαθμό πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να ακουσθεί ο κώδωνας του κινδύνου στα αυτιά κάθε υπευθύνου. Κιτρινόμαυρος συναγερμός που θα πρέπει να αφυπνίσει άπαντες συμπεριλαμβανομένου και του κόσμου της ομάδος που αν δεν θέλει από αύριο να έχει και άλλο νταλκά στο κεφάλι του εκτός από τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ θα πρέπει να δώσει βροντερό παρών.
Για την ομάδα αγωνιστικά ότι και να πούμε είναι λίγο μιας και οι ίδιοι παίκτες σε άλλα παιχνίδια έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά μετά τον ημιτελικό του κυπέλλου έχουν πάρει την κάτω βόλτα για τα καλά. Το παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και η νίκη είχε έρθει πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε και αυτό ακριβώς θα πρέπει να επαναλάβουμε και αύριο. Για το τι έχει προλάβει να διορθώσει ο Μίνιτς από το Σάββατο μέχρι σήμερα δεν μπορούμε να πούμε και πολλά μιας και η πικρή αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα αλλά και κυρίως με την εικόνα του ΑΡΗ στα τελευταία παιχνίδια ο Σέρβος κόουτς έχει κάνει περισσότερο κακό παρά καλό... χωρίς φυσικά οι παίκτες να είναι άμοιροι ευθυνών γιατί πολύ απλά στο μπάσκετ αν δεν μπορείς από μόνος σου να κάνεις 2-3 βασικά πράγματα δύσκολα κάποιος προπονητής μέσα σε λίγες ημέρες να καταφέρει να στα μάθει. Πέρα από την κακή αγωνιστική κατάσταση ολόκληρης της ομάδος οι απουσίες είναι η άλλη μεγάλη πληγή. Ο Σαρικόπουλος επιστρέφει αλλά ο Γκίκας βγαίνει εκ νέου νοκ άουτ κάτι που φυσικά δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, από την στιγμή που στην περιφέρεια οι λύσεις είναι περιορισμένες. Όσο αφορά τον αντίπαλο μας αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι πρόκειται ίσως για την ομάδα που βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση τη δεδομένη στιγμή στο πρωτάθλημα. Η 1 νίκη στους τελευταίους αγώνες αυτό ακριβώς δείχνει. Χειρότερα δηλαδή και από εμάς. Παρόλα αυτά λόγω του πολύ καλού πρώτου γύρου η ομάδα της Κρήτης βρίσκεται 1 βαθμό πάνω από εμάς. Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου ο ΑΡΗΣ είχε παλέψει αρκετά το παιχνίδι αλλά στο τέλος έχασε την συγκέντρωση του και μαζί και την νίκη. Την ιδιαίτερη φιλοσοφία του Μίνιτς με τα χαμηλά σχήματα την έχουμε καταλάβει, τα λάθη των παικτών μας είναι ολοφάνερα, το ζητούμενο είναι θα διορθωθούν.
Κιτρινόμαυρος συναγερμός πρέπει να ηχεί πάνω από τα κεφάλια μας. Ήδη η κατάσταση που βρίσκεται ο Αυτοκράτορας είναι τραγική και η σκέψη και μόνο ότι μπορούν να γίνουν χειρότερα είναι εφιαλτική. Κανονικά ο ΑΡΗΣ με βάση τον κορμό που είχε από πέρσι θα έπρεπε να στοχεύει σαφώς πιο ψηλά και όχι για την είσοδο του όπως μας είπε ο Μίνιτς. Το πως αντιλαμβάνονται εκεί στην διοίκηση αυτή την κατάσταση ακόμη δεν έχω καταλάβει, ο απλός ο κόσμος όμως, έστω αυτοί οι λίγοι που έχουμε απομείνει στο Παλέ θα πρέπει αύριο το απόγευμα στις 16.00 να είμαστε εκεί να βοηθήσουμε με την παρουσία μας να έρθει η νίκη. Δεν αντέχουμε και άλλη ομάδα να παλεύει για την σωτηρία της, για αυτό νίκη και μόνο νίκη, έστω και με ένα πόντο... Τώρα αν κερδίσουμε και με +8 ώστε να καλύψουμε και την διαφορά του πρώτου αγώνα αυτό θα είναι το ιδανικό. Γιατί όσοι το έχουν ξεχάσει θα πρέπει λίγο αυτή η ομάδα να ανέβει ψυχολογικά γιατί ακολουθεί και ένας τελικός παρωδία που αν παρουσιαστούμε όπως στα τελευταία παιχνίδια θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη παρωδία...
Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να αισιοδοξεί κανείς για τη συνέχεια μετά την αποκαρδιωτική εμφάνιση μέσα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας αλλά σαν γνήσιος ρομαντικός-ονειροπόλος οπαδός του Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού το αυριανό παιχνίδι αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για να κάνουμε το βήμα παραπάνω στο φετινό πρωτάθλημα σε σχέση με πέρσι. Έστω μια 5η θέση μπορεί να μας δώσει σαφώς περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης στα πλειοφς άσχετα με την λατρεμένη συνήθεια των παικτών(και του πρώην προπονητή) του ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια ότι θα τους κρίνουμε στο τέλος και ότι η ομάδα θα "φορτσάρει" στα πλέιοφς. Η 4αδα χάθηκε από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος ενώ η 5η θέση περνάει από την Κηφισιά.
Πραγματικά τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση του Μ.Μίνιτς που λογικά θα πονοκεφαλιάζει μελετώντας την εμφάνιση μας την περασμένη αγωνιστική. Τι να πρωτοδιορθώσεις και ποιον να πρωτοσυμβουλέψεις; Να μιλήσεις για το γνωστό χαλαρό ξεκίνημα; Για την κακή κυκλοφορία της μπάλας; Για την έλλειψη επιθετικού πλάνου; Για τη θολούρα στα κρίσιμα; Τόσα πολλά τα προβλήματα που η λογική λέει ότι δεν δημιουργήθηκαν τώρα από τον τραυματισμό του Γκίκα και του Σαρικόπουλου αλλά υπήρχαν από την αρχή. Προβλήματα σημαντικά που με μαγικό τρόπο κατάφερναν να τα κουκουλώνουν εντός και εκτός γηπέδου. Για παράδειγμα στην Πυλαία ο ΑΡΗΣ με λίγη σοβαρότητα παραπάνω θα μπορούσε να είχε φύγει νικητής, άρα θα υπήρχε ικανοποίηση άρα λίγοι θα έβρισκαν την διάθεση να ασχοληθούν με το αγωνιστικό έκτρωμα μιας και η άποψη ότι το αποτέλεσμα μετράει δυστυχώς έχει πολλούς υποστηρικτές. Άρα για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ αύριο μια φορμαρισμένη ομάδα όπως είναι η ΑΕΝΚ σίγουρα θα πρέπει να παρουσιαστεί 100% διαφορετικός από ΄τον ΑΡΗ που είδαμε την προηγούμενη αγωνιστική. Ίσως να μπορούμε να κρατήσουμε την καλή άμυνα που παίχτηκε για περίπου 25' αλλά από την στιγμή που στο μπάσκετ δεν υπάρχει ισοπαλία ο σκοπός είναι να βάλεις περισσότερα καλάθια από τον αντίπαλο σου. Εκεί θα πρέπει επιτέλους ο Μίνιτς να πιέσει τους παίκτες του να παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες αλλά και να δοκιμάσει τον Λαρετζάκη που ίσως μπορεί να προσφέρει κάποια ποιοτικά λεπτά και λύσεις στην επίθεση μιας και φημίζεται για το καλό μακρινό του σουτ. Ενώ και η κατάσταση που θα παρουσιαστεί ο Γκίκας θα παίξει σημαντικό ρόλο γιατί πολύ απλά είναι με διαφορά το πιο κλασσικό πόιντ γκαρντ που έχουμε και θα πρέπει επιτέλους η μπάλα να αρχίσει να κυκλοφορεί καλύτερα και να πηγαίνει και κάτω από το καλάθι. Διαφορετικά θα ελπίζουμε τα 3ποντα να μπουν αυτή τη φορά. Κατά τα άλλα άμυνα άμυνα άμυνα απέναντι σε μια ομάδα που έχει έμπειρους παίκτες και όπως απόδειξε στο πρώτο παιχνίδι με μόλις 2 παίκτες(Κρόκερ και Λιακόπουλος είχαν πετύχει τους 42 από τους 65 πόντους) σε καλή ημέρα είναι ικανή να κάνει τη ζημιά.
Ηρεμία, τάξη και ασφάλεια επικρατεί στην ΚΑΕ και όλα βαδίζουν ομαλά λες και ο ΑΡΗΣ είναι μέσα στους στόχους του. Πλησιάζοντας στον τελικό του κυπέλλου αντί η ομάδα να ανεβάζει στροφές βλέπουμε μια ανεξήγητη καθίζηση και έναν προπονητή που να μοιάζει ανήμπορος να αλλάξει τα πράγματα. Μακάρι αύριο η ομάδα να μας διαψεύσει, ο ΑΡΗΣ να επιστρέψει με το ροζ φύλλο αγώνα και σε συνδυασμό με τον αγώνα με το Ρέθυμνο εντός έδρας που ακολουθεί την ερχόμενη Τετάρτη να μπορέσουμε να κάνουμε ένα μικρό σερί που θα μας ανεβάσει βαθμολογικά αλλά θα τονώσει και το ηθικό όλων μας ενόψει του μεγάλου τελικού! Το διπλό ρε Αρειανάρα, το διπλό...
Άλλη μια ντροπιαστική εμφάνιση πραγματοποίησε η ομάδα μας από αυτές που πληγώνουν αρκετά κάθε μπασκετικό φίλαθλο του ΑΡΗ μας. Όχι γιατί έχασε από έναν αξιολύπητο αντίπαλο σαν τον σημερινό μπάογκ αλλά γιατί η εικόνα που είδαμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες μας δεν θύμιζε σε τίποτα επαγγελματική ομάδα μπασκετ που προπονείται καθημερινά για να αγωνιστεί αξιοπρεπώς μια φορά την εβδομάδα. Καμία κίνηση από τον Μίνιτς να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι που περισσότερο έμοιαζε με θεατής παρά με προπονητής. Φυσικά και έχει άλλοθι την άψυχη εμφάνιση σχεδόν όλων των παικτών της ομάδος μας.
Το παιχνίδι από την αρχή ξεκίνησε στραβά όπως ακριβώς τελείωσε. Η ανύπαρκτη άμυνα μας σε συνδυασμό με την ευστοχία των παικτών του συμπολίτη από τα 6.75 έδωσαν σημαντικό προβάδισμα στους αντιπάλους μας. Και αν και βελτιώθηκε αισθητά η άμυνα μας κυρίως στα μέσα του δευτέρου δεκαλέπτου χωρίς καλάθι δεν γίνεται να μειώσεις. Κακή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, στατικοί όλοι οι παίκτες, κανένα επιθετικό σύστημα, ανόητες προσωπικές ενέργειες και εκνευριστική αστοχία ήταν όλος ο ΑΡΗΣ σήμερα. Η ανέλπιστα καλή εμφάνιση του Ασημακόπουλου μετά από πολύ καιρό και οι επιλογές της καταστροφής του Σπ.Μούρτου που με μαγικό τρόπο έβρισκαν το στόχο τους φθάσαμε μια ανάσα από το να κερδίσουμε το παιχνίδι. Εκεί φυσικά δείξαμε πάλι πόσο έλλειψη ευφυΐας και συγκέντρωσης έχουμε σε κρίσιμα σημεία του αγώνα και με ρεσιτάλ βλακείας σταματήσαμε από μόνοι μας την αντεπίθεση μας. Τα τελευταία λεπτά του αγώνα θα πρέπει να αποτελέσουν εκπαιδευτικό υλικό ώστε να ξέρουν οι επαγγελματικές ομάδες τι δεν πρέπει να κάνουν...
Όταν βλέπεις έναν τέτοιο ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο για ακόμη μια φορά φέτος και μετά από λίγες ημέρες που θα ξεχαστεί ελαφρώς η ντροπή αρχίζει αυτή η συστηματική ωραιοποίηση για το λαμπρό μέλλον της ομάδος, την εκπληκτική δουλειά του Β.Αγγέλου και τον άξιο συνεχιστή Μ.Μίνιτς και τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε όλοι όσοι εμπλέκονται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι να σου πέφτουν τα μαλλιά. Καλό είναι σήμερα το βράδυ όσοι δηλώνουν επαγγελματίες και αποτελούν κομμάτι αυτής της τεράστιας ομάδας που λέγεται ΑΡΗΣ να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν αν είναι πραγματικά επαγγελματίες μπασκετμπολίστες ή πρέπει να διαλέξουν μια άλλη καριέρα. Πιθανόν για να γραφτεί το συγκεκριμένο κείμενο να καταναλώθηκε περισσότερη ενέργεια από αυτή που έβγαλε η ομάδα μας σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας.
ΥΓ. Συγχαρητήρια στην ομάδα εργασίας της ΚΑΕ ΑΡΗΣ για την εύστοχη επιλογή τους για τη θέση του προπονητή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Π.Μουρατίδης αποκλείεται να είχε προλάβει να προετοιμάσει τόσο καλά την ομάδα για το συγκεκριμένο παιχνίδι...
ΥΓ2. Το παιχνίδι που διεξήχθη σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας είχε και τους φιλάθλους που του άξιζε.
Νέο ξεκίνημα θα επιχειρήσει να κάνει αύριο το απόγευμα στο Nick Galis Hall η ομάδα μας με αντίπαλο τον ΚΑΟΔ. Αυτή τη φορά με τον Μ.Μίνιτς να κάθεται στον πάγκο θα προσπαθήσει να αφήσει οριστικά πίσω τις πικρές ήττες των τελευταίων αγωνιστικών που ουσιαστικά μας έβγαλαν εκτός στόχων και με τη νίκη για αρχή να αποφύγει τα χειρότερα. Και όταν λέμε τα χειρότερα εννοούμε τα πολύ χειρότερα μιας και όταν χάνεις από τον Κολοσσό Ρόδου, έναν εκ των βασικών υποψήφιων για υποβιβασμό μέσα στην έδρα σου με σχετική ευκολία τότε σίγουρα θα πρέπει να προβληματιστείς έντονα και να ψάξεις λύσεις. Λύσεις που οι άνθρωποι της ΚΑΕ είδαν στο πρόσωπο του Μίνιτς και όλοι ευχόμαστε αυτή τη φορά η επιλογή τους να είναι πιο εύστοχη από αυτή του Β.Αγγέλου πριν 15 μήνες περίπου.
Εικόνα δεν είχαμε από τον αγώνα με τον Κολοσσό αλλά ο τρόπος που εξελίχθηκε το παιχνίδι και οι πληροφορίες όσων βρέθηκαν στο Παλέ μιλάνε για μια τραγική εμφάνιση. Άλλωστε η αδυναμία επί 40' του γηπεδούχου ΑΡΗ να αντιδράσει και να ξαναμπεί στην διεκδίκηση της νίκης μετά τα πρώτα 5' του αγώνα μιλάει από μόνη της. Οι απουσίες δεν θα λείψουν ούτε και αύριο και εκτός των σίγουρων Γκίκα και Σαρικόπουλου πολύ πιθανό να δούμε και τον Χαρίση να αγωνίζεται ελάχιστα. Αυτή η ομάδα όμως στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος χωρίς Σαρικόπουλο και Χαντ πήγε και κέρδισε μέσα στη Δράμα κάτι που θα πρέπει να επαναλάβει και αύριο, αυτή την φορά απέναντι σε έναν φορμαρισμένο ΚΑΟΔ. Τα πράγματα αυτή τη φορά θα είναι πολύ πιο δύσκολα μιας και ο ΚΑΟΔ διανύει εξαιρετική περίοδο φόρμας και δικαιολογημένα βρίσκεται στην 5η θέση του πρωταθλήματος. Βασίζεται κυρίως στους ξένους παίκτες που έχει, ενώ ο ερχομός του Στίγγερς φαίνεται να έχει δώσει περισσότερο βάθος στον ΚΑΟΔ. Δεν νομίζω ότι μέσα σε λίγες ημέρες ο Μίνιτς μπορεί να κάνει θαύματα και να αλλάξει σημαντικά την ομάδα κάτι που σημαίνει ότι είναι καθαρά θέμα παικτών. Αθηναίου, Βεζένκοφ, Πελεκάνος, Μποχωρίδης και Χαντ βρεθήκαν σε πολύ κακή ημέρα το περασμένο Σάββατο και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Σίγουρα κανείς από τους παραπάνω δεν είναι σταθερός σε απόδοση αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ δεν έχει το βάθος πάγκου ώστε την κακή βραδιά 2-3 παικτών να την καλύψει με κάποιον άλλο. Το παιχνίδι με τον Πανιώνιο μπορεί να ήταν μια ευχάριστη παρένθεση αλλά έστω και για έναν αγώνα φάνηκε ότι όταν υπάρχει θέληση και πάθος αυτοί οι παίκτες μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα μέσα στο γήπεδο.
Η νίκη του ΚΑΟΔ επί του πρωταθλητή Ευρώπης χαρακτηρίστηκε ιστορική και δικαιολογημένα πανηγυρίστηκε έντονα. Στο Παλέ όμως με τον κόσμο στο πλευρό της ομάδος τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά. Όσοι λοιπόν αντιλαμβάνονται πόσο δύσκολα μπορεί να γίνουν τα πράγματα σε περίπτωση που ο ΚΑΟΔ φύγει νικητής θα πρέπει να είναι εκεί να βοηθήσουν την ομάδα. Το πολύ χάιδεμα αυτιών μας έφερε σε αυτή την κατάσταση με τα περιθώρια να έχουν στενέψει απειλητικά. Νίκη αύριο και μετά βλέπουμε πως μπορούμε έστω και στην μέση της χρονιάς κάποια πράγματα να τα διορθώσουμε.
Στη θεωρία ο ΑΡΗΣ έχει να περιμένει πολλά περισσότερα πάνω στο χορτάρι τόσο από τους βασικούς όσο και από αυτούς[…]
Το γεγονός ότι φορμάρονται όλο και περισσότεροι παίχτες είναι πολύ θετικό, φίλε Πλάνετ.Χθες δεν είχαμε την κατοχή μπάλας επειδή ο[…]
Φίλε Σπύρο, στα περισσότερα που γράφεις εν μέρει συμφωνώ αλλά το όλο πνεύμα της "παραίτησης" ή της "απαξίωσης" δεν μπορώ[…]
Καλησπέρα! Το μόνο site που δεν λογοκρίνει και μπορούμε να πούμε τον πόνο μας . Μετά τη σκόνη τι παρατηρούμε[…]
Κατανοώ την απογοήτευση για την εικόνα αλλά πιστεύω ότι είναι 100% λάθος και παγίδα στην οποία έχουν πέσει αρκετοί συνΑρειανοί[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!